XVI Konkurs im. Fryderyka Chopina

[niemuzyk]

Już wiem, że tak. Ale to prawie powtórka koncertu laureatów.

[bwv211]

A na II w tej chwili pan Dybowski o konkursie mówi: "jestem zaszokowany wynikiem, ale żeby była jasność nic nie mam przeciwko Rosjance" I ogólnie słychać, że dalej z wynikiem nie może się pogodzić. Tu akurat go rozumiem, choć dalej uważam, że niektóre jego komentarze po ogłoszeniu wyniku były nie na miejscu.

[bwv211]

Jak tego słucham to myślę sobie, że jest taki moment kiedy należy już opuścić zasłonę milczenia i pogodzić się z wynikiem w tym sensie, że przestaje się go ostro atakować. Przynajmniej w mediach. Uważam, że o wiele bardziej elegancki byłby teraz nacisk na chwalenie może niedocenionych pianistów, na tych największych konkursu, na wspominanie perełek z innych etapów i zostawienie już tego I miejsca w spokoju. Teraz pan Dybowski uzasadnia wynik tym, że w jury było wiele osób spoza Polski, które nie muszą kierować się atmosferą wokół konkursu...

[Niebieskooki]

Nikt nie wymaga od nich kierowania się atmosferą konkursu, tylko ideą konkursu, regulaminem i "duchem chopinowskim". Natomiast zgadzam się z tym, co zostało wyżej napisane. Nie ma sensu jeździć po Awdiejewej, natomiast trzeba zrobić trochę dobrej prasy tym, którzy wypadli świetnie, ale nie zdobyli uznania w oczach jury.

[anelik]

Dzień dobry znów. Wysłuchałam Avdiejevej z Archiwum na stronie konkursu. Szukałam ducha - nie materii, bo jest oczywiste, że jest to dobra pianistka - i jeszcze raz nie znalazłam. Być może Sonata miała swoje dobre chwile. Posłucham jeszcze innych uczestników III etapu w tej produkcji - być może okaże się, że wykonanie Rosjanki było najlepsze. Co zaś do werdyktu. Dalej uważam go za kuriozalny, choć oczywiście przyjęłam go do wiadomości. Rosjanka jest dobrym - świetnym nawet rzemieślnikiem, ale dla mnie raczej nie artystą.  Chętnie usłyszałabym ją w innym repertuarze. Być może twórczość innego kompozytora bardziej by ją uskrzydliła a mnie zmieniła optykę spojrzenia.
Dla równowagi słucham sobie Beethovena Koncert e-moll op. 73 - polecam. 

[Niebieskooki]

Właśnie tu jest problem. Jury uznało jej sonatę za najlepszą, i to się powtarza. Natomiast moim zdaniem, i nie tylko moim, sonata akurat wyszła jej bardzo przeciętnie, przede wszystkim za sprawą zupełnie - moim zdaniem - nietrafionej interpretacji części trzeciej, którą o klasę lepiej zagrał - znów: jak dla mnie - Wakarecy. Mnie się z kolei podobał jej koncert, aczkolwiek inni twierdzą, że akurat on jej nie wyszedł. Ona miała supermomenty, ale chyba zabrakło jej tego wyrównanego poziomu wirtuozerii, jaki zaprezentował Wunder. Natomiast nie odrzucam możliwości udania się na jej koncert, jeśli takowy będzie i jeśli  uda mi się nabyć bilet. Więcej - chętnie bym poszedł, mam bowiem takie głębokie przeświadczenie, które chciałbym empirycznie potwierdzić, że Awdiejewa opuściła ten konkurs jako zdecydowanie lepsza pianistka niż ta, którą widzieliśmy na początku. I myślę, że to też jest spory plus konkursu.

[anelik]

Niebieskooki ująłeś sedno - miała dobre momenty. Właściwie we wszystkich utworach - poza Polonezem z II etapu, tego zarżnęła tempem i znów tym dziwnym rubato, które raziło także w koncercie w I i II części. Ale tak jak i Ty poszłabym na koncert. Z tym, że z innym repertuarem.

[skrzypczatka]

i znów tym dziwnym rubato, które raziło także w koncercie w I i II części

dziwne rubato, to III . nie wiedziałam co sie dzieje (ale na konc laureatów było znacznie lepiej). pierwsza 'miała momenty' , a II była piękna

[Casablanka]

ale fajnie, loguję się a tu wszyscy śpią 

dobrze, że jednak jest takie sekretne miejsce...

(...gdzie nikt nas nie będzie obrażał)

Kochani poświęćcie trochę ze swojego czasu Leonorze Armellini... warto...

[ewa578]

Wszyscy śpią? Nieee.. wszyscy jeszcze słuchają!

[anelik]

Leonorę Armellini obstawiałam od pierwszego etapu do finałowej szóstki. Ma precyzję uderzenia, pięknie prowadzi ręce.  Emanuje z niej spokój i widz patrząc na nią jest spokojny o jej grę - żadnych nerwowych ruchów, drżących dłoni. Jest subtelna ale nie mdła. Poddaje się kołysaniu muzyki Chopina, więc w tym co gra jest wiarygodna. Jej gra  jest jak projektor - nie tylko słyszy się muzykę ale ta muzyka rodzi obrazy.  Mam nadzieję, że przyjedzie za pięć lat!

[Monika_Aleksandra]

przesłucham z przyjemnością

[aro 59]

Mnie podobała się gra Ukrainki Anny Fiedorowej. W ogóle ona zrobiła na mnie ogólne wrażenie: spokojem, brakiem min (co i tak rozumiem, że pianiści nad tym nie panują bo wiele uwagi poświęcają skupianiu się na graniu) dlatego jeszcze większe dla niej uznanie.

[skrzypczatka]

Mój kolega był wczoraj na koncercie. Podobno Wunder nie zachwycił wcale, za to Geniuszas tak!
+ w ramach ciekawostki:
Po koncercie kolega poszedł do Avdeevej (która wyglądała na bardzo zmęczoną) by pogratulować i podziękować za chwile wzruszeń. Również podziękowała i powiedziała mu, że ładnie mówi po rosyjsku. Kolega podchwycił temat i powiedział, że nie nie powinni z nią w tych dużych wywiadach rozmawiać po angielsku. W tym momencie Yulianna spaliła buraka i ostrożnie dobierając słowa rzekła: " Ale ja bardzo słabo mówię po polsku"    . Kolega oczywiście wyjaśnił, że chodziło mu o to, że rozmawiać z nią powinno się właśnie po rosyjsku. Ona się trochę pośmiała, jeszcze raz jej pogratulował i to w zasadzie tyle.
 

[Janusz1228]

Mnie podobała się gra Ukrainki Anny Fiedorowej. W ogóle ona zrobiła na mnie ogólne wrażenie: spokojem, brakiem min (co i tak rozumiem, że pianiści nad tym nie panują bo wiele uwagi poświęcają skupianiu się na graniu) dlatego jeszcze większe dla niej uznanie.

I dla mnie Anna była zjawiskowa. Jej gra, interpretacja, jej uroda wszystko u niej razem tworzyło klimat szlachetnego szopenowskiego świata emocji, dźwięków i wrażeń. A gdy urodę kobiecą dopełnia czar uprawiania wielkiej sztuki - świat staje się lepszy sam w sobie. I dla mnie takim pozostanie długo wraz z pamięcią o tej pięknej, wrażliwej i chyba nieco skrzywdzonej przez konkursowe sito artystce.