XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - I etap

[Casablanka]

Dzień trzeci, uczestnicy sesji wieczornej:

10) JJ Jun Li Bui Kanada, Kawai

11) Michelle Candotti Włochy Steinway nr 479, ciekawe doświadczenie   miała gorszy dzień

12)  Kai-Min Chang Chińskie Tajpej (Tajwan), Steinway nr 300

 tu się zatrzymam, to jest zagadka dla mnie jak daleko On dojdzie w konkursie? bardzo pobudził moją wyobraźnię, słuchając Go miałem przed oczami bajkę Toma i Jerrego w takiej scenie, że z półek zlatują książki, a biedny Jerry biega tu i tam by je łapać.
Później komentujący w studio uświadomili mnie, że Chopin miał poczucie humoru i to był taki żart. No, jest to dla mnie zagadką, być może jest dobry .. Ten Chopinowski żart mnie zastanowia ..

13) Junhui Chen (nie słuchałem Go)
 
Przerwa

14) Xuehong Chen

15) Zixi Chen

16) Hyounglok Choi

17) Federico Gad Crema Włochy, Fazioli  - bardzo mi się podobał pomimo znaczącej pomyłki

[bartus]

a może po ciężkim Covidzie zapominam (?), .. nie trzeba się wstydzić własnych uczuć,

po drugie jestem po ciężkim, 12 godzinnym dniu stresu i mam prawo zapomnieć, jak widzisz obowiązek cenię sobie ponad wszystko i trwam, oczy mi się zamykają, ale podsumować dzień to sprawa honoru ..

Myslalem, ze covid zabiera smak a pamiec?...no coz starosc nie radosc.

[Casablanka]

Myslalem, ze covid zabiera smak a pamiec?...no coz starosc nie radosc.

stres zabiera pamięć i zdolność racjonalnego myślenia

chyba nie przeszedłeś Covidu19 skoro masz do niego taki luz, obyś nie musiał

[Casablanka]

trzeba iść spać, dobrej nocy wszystkim!, jutro też jest ... Konkurs .. jaki konkurs? ach ten, no ..

  :

[bartus]

trzeba iść spać, dobrej nocy wszystkim!, jutro też jest ... Konkurs .. jaki konkurs? ach ten, no ..

  :

Casblanka,.... szopenowski, szopenowski. Wyspij sie porzadnie. A z tym covidem, to przepraszam.

[bartus]

Kurcze, ale pieknie gra Nokturn ten Junhui Chen. Bardzo wrazliwie uderza poszczegolne dzwieki w melodii. Wlasciwie kazda nutka brzmi troche inaczej. Tempo dostojne z cudownym spokojem. Chyba przestalem oddychac, taki spokoj. Wlasciwe proporcje to klucz do doskonalosci w dziele jakim jest wykonawstwo.

[bartus]

 Z niecierpliwoscia czekam na wystep Evy Gevorgyan!!

[Goguś]

..naoczna i nauszna to Goguś

A tak zupełnie serio - mam karnet a praca nie pozwala mi wykorzystać go w całości. Mamy nawet grupę na messengerze z forumowiczami z 2010 roku i niektóre sesję, na których mnie nie będzie sie rozeszły - natomiast na pewno mam do oddania jutrzejszy (dzisiejszy) i czwartkowy poranek i pewnie znajdzie sie coś jeszcze!

[Neferet]

Tak was czytam i mam ochotę odsłuchać wszystko jeszcze raz. Tylko kiedy?!...

[Goguś]

Dzięki, Pawle.

Ja słuchałem niewielu, ale wychwyciłem Alexewicza - wyróżniał się wirtuozerią i rodzajem emocjonalności. Pewniak w II etapie.

Rosjanka, która wysypała się w Etiudzie a-moll zaczęła bardzo pięknie - Nokturnem fis-moll. Wyjątkowa wrażliwość.

Rosjanin następujący po niej byl ciekawy, może znaleźć uznanie u jurorów. 

Spoglądam na swoje notatki i mamy tutaj pełną zgodę.

Zenin w moim programie jest oznaczony jako typ do 2 etapu. Natomiast przy Yasko napisałem 50:50 za to z dwoma plusami przy nokturnie, za melodykę i bardzo dobre pianissimo.

[Goguś]

KAI-MIN CHANG bardzo pieknie robi proporcje miedzy poszczegolnymi dzwiekami w akordzie. Nie lada sztuka, wymagajaca duzej niezaleznosci sily uderzenia wlasciwych palcow. Czasami w akordzie sa wazne glosy srodkowe, ktore nalezy zglosnic. Ogolonie, akordy pana KAI brzmia bardzo ladnie i klarownie z wlasciwa iloscia basu i sopranu. Przyjemnie sie tego slucha. Poza tym jego gra jest bardzo nostalgiczna,  nienachalna. Podoba mi sie.

W tym przypadku zaznaczyłem sobie na duży plus głębię dźwięku oraz prowadzenie melodii - zwłaszcza w balladzie.
Mam natomiast wrażenie, że tuż przed finałem utracił zdolność panowania nad forte.

Generalnie jest to jeden z moich typów do 2 etapu z dziś.

[Chiarodiluna]

Goguś, bardzo optymistycznie napisałeś sobie chyba przy Yasko. Poziom jest tak wysoki, że można to było być może napisać dopiero przy Gad Crema'ie. Jednak, jeśli jury ma obowiązek zapoznawania się z dokonaniami eliminacyjnymi to jest cień szansy. Tylko, czy dokonują takiej nieformalnej syntezy dokonań ? Myślę, że jednak m nie robią tego, a odporność na stres mogą traktować jako konieczny element pianistycznego profesjonalizmu.

[TeresaGrob]

Dzień dobry moi drodzy!
Cieszę się, że zarówno Bartek jak i Paweł zwrócili uwagę na Kai-Lin Changa, bardzo mnie wczoraj zauroczył.
Podobał mi się jeszcze jeden uczestnik z poprzednich dni ale zdaje się , że tylko mnie przyznam się jak przejdzie dalej.

[Casablanka]

Dzień czwarty, sesja poranna

 4)  Alexander Gadjiev   Włochy/Słowenia,  Kawai

Widać, że fajny człowiek, kiedy kamerzysta podszedł blisko, to mu ułatwił zadanie i zajrzał do obiektywu kamery, po czym przyjacielsko się uśmiechnął jakby nie miał żadnej tremy.
Co za pianista! Gra tak jakby każda nuta była na wagę złota, albo jeszcze inaczej – jakby  zbierał rosę z traw, w której odbija się światło porannego słońca
… jak on śpiewa (!)

czyste piękno,
tęsknota

to jest wyższa półka, nie ma nic wspólnego z akademickim graniem na zaliczenie.

TAK TAK TAK !

sorry, ale muszę zacytować komentatorów z TVP Kultura (Pulluzer za tę wypowiedź) dot. nokturnowej etiudy cis-moll op. 25 nr 7 -

"dialogowanie, między prawą i lewą ręką ! (to co lubimy) ..prawdziwa linia melodyczna jest prowadzona w lewej ręce, prawda?, czyli ten zakres wiolonczeli gra główną rolę, .. ale do tego jest również druga linia melodyczna prowadzona w 5 palcu prawej ręki, i połączenie tych dwóch linii na pięknej i zróżnicowanej harmonii u Fryderyka Chopina dopiero daje to bogactwo tej etiudy"  prof. Radziwonowicz
i dopowiedzenie: "bardzo trudna neurologicznie, ponieważ jedna i druga fraza zachowują się niezależnie od siebie, mają w innych miejscach napięcia, w innych miejscach zakończenia pewnych myśli i to jest naprawdę bardzo trudne do przeprowadzenia jednocześnie" prof. Joanna Ławrynowicz Just

bardzo mi się to podobało

[Chiarodiluna]

Albo rzeczywiście tak zna swoją wartość, albo też brak mu trochę pokory i rozpiera go pewna megalomania. Przymierzał się do koniecznego wyjścia do ponownego ukłonu, a los skarcił go odmową. Zadziwił się tym niezwykle. Takiej scenki kuluarowej jeszcze chyba nie było !