Kurier Szafarski

I Dzień sesja poranna:

1. Xuanyi Mao Chiny  jestem (raczej) na tak, choć słyszałem zaledwie Fantazję f-moll op. 49
nie było to wykonanie moich marzeń, ale było to co lubię - jestem na tak
Nie poradziła sobie z budowaniem formy. Romantyczne wykonanie.

2) Tomasz Marut Polska - niestety, tak jakby zabrakło mu jeszcze czasu do pełnego opanowania materiału. Grał niepewnie, co przełożyło się na wiele nieczystości i pomyłek. Szkoda. Spalił.

3 uczestnik Yupeng Mei - Chiny

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1

Woow !! jakie otwarcie - jest super - idę wieczornymi ulicami, na których palą się latarnie, bardzo dobre pierwsze wrażenie.
Oby tak dalej ...

aha - nie wiem jak z tym moim wyjazdem, albo jeszcze dzisiaj jadę, albo jutro, póki co - słucham  ;)

- Etiuda F-dur op. 10 nr 8  - mięciutko, zwiewnie - pięknie
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10 -  On gra jakim miękkim dźwiękiem - niczego nie forsuje na siłę


Fantazja f-moll op. 49  (oj, szkoda, literówka - (nutówka  8) mu się przydarzyła, Fantazja jest najgorszym przez niego zagranym utworem, Mao grała dużo lepiej. Właściwie to gra ją źle. Lepszy nauczyciel i wszystko do wyprowadzenia. Gra jakby szatkował,

Fortepian Yamahy - chyba nie w tym miejscu stoi - słychać wyraźne rezonowanie, stroi dobrze

- i jak Go ocenić?  3 wykonania świetne, 1 mało świetne,  jestem jednak na TAK - poza Fantazją- ten utwór zagrał niby - niby zagrał ...

Ja w tym człowieku widzę Chopinistę ..serce ma w tym miejscu, co Polacy

4 uczestnik 1 dnia sesji porannej - Arsenii Mun - Rosja

Nokturn c-moll op. 48 nr 1 - od razu przedpołudniowa kawa smakuje lepiej, takiego Chopina lubię,
Ja jestem ten Mun, który siedzi cicho w kącie jak myszka, Pan Chopin tu się liczy ..
Z czasem to się staje, aż za jednostajne, ten człowiek musi być bardzo nieśmiały, jakby bał się wyjść do przodu, mało prezentuje tematy
wszystko jest jedną barwną plamą, koniec utworu i to coś co zostaje w ciszy ..- jest! zaczarował

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1 idzie prawą ręką w pasażach do góry i nie ma tego "falowania" lewa ręka gra tą samą bezbarwną dynamiką co prawa - szkoda - artykulacja do bani - bezbarwnie.
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2 - po co tak lecisz !!! za szybko, nic nie bawi się dźwiękiem, gra, gna ..

Ballada g-moll op. 23  - niczym się nie wyróżnia o tysięcy innych wykonań - bardzo poprawnie i ładnie - na koncercie bolałyby mnie dłonie od braw
Przeszkadza mi u niego lewa ręka, prawa - wirtuozeria, lewa - chwilami tak stawia akordy jakby cepem walił - buk, buk, buk - bez wyczucia - nijak to się ma do świetnej prawej - albo coś jest nie tak z Yamahą

Jak oceniam grę? ładne długie pauzy robił między utworami, Rezerwa - będą lepsi, to jego kosztem, nie będą - II etap.
 
 

 5 uczestnik - pierwszy po przerwie - Szymon Nehring - fortepian Steinway

chyba nie będę Go oceniał, jako finalista XVII KCH niczym mnie nie poruszył, inne rozumienie muzyki między nami
Wygrał konkurs w Tel Avivie - musi grać pięknie, ale na jego koncert bym nie poszedł. Zostawiam ocenę jego wykonań Jego FC.

- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2 - ok, zaliczone
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10 - ok, zaleczone
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1 - ok, zaliczone
- Ballada f-moll op. 52 - Ballada mi się podobała, widać, że On rozumie.

Gdybym kupił sobie japońską zabawkę i ona miałaby zaprogramowane muzyczki - to wyobrażam sobie, że tak by to brzmiało. Bardzo bezbarwny pianista. Potwierdzam, trzyma formę - jak Jego gra mnie nie ruszała, tak nadal niczym mnie nie ujmuje. Musi być II etap, bo przecież Go nie odrzucą po I. Sorry, pewnie nie jednemu/ej  się teraz narażam.

To jest trudne - Nerring gra jak automat - tak jak to ma być, i jest  Yupeng Mei (Chińczyk, który grał przed), który totalnie masakruje jako formę Fantazję f - i którego recital wybieram? -.. Chińczyka.

Mógłbym napisać - dojrzały pianista, panuje na fortepianem, itd. itd. .. to też byłaby prawda.
Publiczność szaleje .. widać, że faworyt

6 uczestnik Viet Trung Nguyen - Wietnam - fortepian Steinway

... przede wszystkim - gra po Nehringu, a to nie jest łatwe zadanie ..

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - ładnie buduje formę, dba o detale, świetnie pokazana melodia

- Etiuda a-moll op. 25 nr 4 (zamienił etiudy, a-moll zagrał pierwszą) mocne wykonanie.
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12 -tempo! super ! świetnie wykonana !!!

- Ballada f-moll op. 52 - bardzo ładnie buduje temat - słucham i jestem "tu i teraz"

Moim zdaniem wykonaniem etiudy "rewolucyjnej" już się wstrzelił do II etapu ..

Myślę, że On się kształci gdzieś w Europie, trudno uwierzyć, że tak pięknie można grać Chopina,

jestem na 2x TAK

jeszcze o Viet Trung Nguyen

Najlepszy występ jak dotąd !!! Czy ktoś Go dzisiaj przebije ?
 
Na 100% jest II etap.

muszę dopisać słowo o Balladzie - genialne wykonanie, a im dalej w las tym lepiej.

i już się zaczyna - mam ciary !! od pierwszego postawienia dłoni na klawiaturze ...

7 uczestnik Georgijs Osokins  Łotwa - fortepian Yamaha (z którą jest coś nie tak, wyraźnie słychać jak rezonuje, brzmi jak instrument "z epoki"

Szarlatan przy klawiaturze..
siedzi bardzo nisko, ekstrawagancko, przypomina motocyklistę, który ma nietypowy motor z szeroko rozstawionymi rekami - patrzcie - ja jadę.

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1 - jest ok
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6 - jest ok
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12 - jest ok, (etiuda Wietnamczyka była lepsza)
- Ballada As-dur op. 47

Jak to mówią, najpierw "Ja" Chopin za mną .. Ja jestem celem, Chopin jest środkiem do celu.. za dużo maniery,
Nie przebił Nguyena, ale źle nie było.

Obaj z Nehringiem byli finalistami, Osokins nie jest bezbarwny, wręcz przeciwnie, .. gdzie dwóch się bije Wietnamczyk wygrywa.

8 uczestnik Evren Ozel USA, fortepian Steinway & Sons nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Fantazja f-moll op. 49

z wyglądu ma w sobie coś z Paula McCartneya w młodości ..  :D
do niczego nie potrafię się przyczepić, gra bardzo poprawnie, nie wychyla się, niczego nie dodaje od siebie, w niczym nie razi
jak to mówią. "występ bez historii"
..a może własnie umieć tak utrzymać emocje na wodzy to jest sztuka? Prawdziwy angielski gentleman.

myślę, że każda młoda dziewczyna marzyłaby, by przyjść na imprezę do koleżanek u boku takiego chłopaka i móc powiedzieć "to jest Evren" .. :D

Evren - Fantazja - super!

Uwaga! uwaga! Mocny zawodnik

9 uczestnik Kamil Pacholec Polska, fortepian Steinway & Sons nr 479

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - rewelacja!
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4 - druga rewelacja ! dołóż trochę melodii ! chłopie! (małe wpadki, co nie umniejsza poziomowi wykonania)
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10 - to wykonanie etiudy mniej mnie ujęło, ale niczego zarzucić nie mogę (od nijakości do ekstazy)
- Barkarola Fis-dur op. 60 - niezła, za mało perlistości gwiazd w wodach Wenecji, ale jest absolutnie ok.

.. i poziom od razu wystrzelił, Nokturn mnie rozjeżdża - rewelacja! Jestem fanem Oli Świgut, a słyszę, że Kamil kształcił się u tego samego profesora, co Ola. Oj! będzie konkurencja! Najlepszy Nokturn,  Barkarola niezła. Koniecznie porównam jego grę z jutrzejszym występem Oli Świgut. Bardzo ciekawy pianista. To jest poziom gry zapewne niedostępny 3/4 uczestników tego konkursu - pomimo drobnych wpadek.

Musi być 2 etap - TAK

nie wiem, czy zdążę na początek sesji wieczornej. Podsumowując rano: jest bardzo subiektywnie, bo nikt z moich znamienitych przyjaciół nie pamięta chyba, że mamy Kurier Szafarski.
Dwa nazwiska: Viet Trung Nguyen i Kamil Pacholec.

sesja wieczorna:

10 uczestnik - Jinhyung Park Korea Płd., fortepian (rozklekotana, brzęcząca Yamaha)

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Ballada g-moll op. 23

Zdziwiłbym się, gdyby ten uczestnik znalazł się w II etapie. Jest potencjał, ale jest też niezrozumienie. Może zmiana nauczyciela, by pomogła. Mam wrażenie, że pianista pomylił impresjonizm z romantyzmem. Chopin to nie Debussy.

Dwa słowa na temat instrumentu - piękny bas, znakomita góra, środek - coś jest nie tak, jest mocny rezonans. Czy tylko ja to słyszę?

Takie wykonanie dobrze określił Prezydent Komorowski - cyt. "muzyka Chopina, to armaty ukryte w krzakach" (cytat dosłowny)

11 uczestniczka - Yeonmin Park   Korea Płd. fortepian Steinway nr 479

- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Nokturn H-dur op. 9 nr 3
- Scherzo E-dur op. 54

Bardzo poprawnie. Szkoda, że jedna ręka zagłusza drugą. Jeśli jest piękny temat w lewej, to Ona to gra, ale nie pozwala mu się przebić, bo prawa gra w tym czasie obiegniki i musi być głośniej niż lewa. Bez sensu. Sama potyka się o własne nogi. 
Nie wytrzymuje, nie trzyma tempa. Pani Park chyba nie lubi poziomu piano. Na jej występie chłopie w ostatnim rzędzie nie pośpisz.  :D
Co tu więcej napisać? No gra. Warsztat techniczny ma bardzo dobry, ale nie panuje na formą muzyczną. Ona tego nie rozumie.
Go, Go  - do ataku, naprzód! Hurra!!  wylegli z okopu ..
nie widzę jej w II etapie.

Włączyłem transmisję, gdy kończył repertuar. Ballada g-moll wykonana biegle, nie stwierdziłem omyłek. Szybkie tempo, duża sprawność, dało się usłyszeć pewność siebie okazywaną przez Koreańczyka.

Interesujące, że ochładzała ręce lodowymi kompresami, tuż przez występem. Mi zawsze lepiej grało się na rozgrzanych dłoniach.

Włączyłem transmisję ..  Witaj tuco82!

12 uczestnik Piotr Pawlak - Polska, fortepian Steinway 479

- Etiuda es-moll op. 10 nr 6
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Ballada f-moll op. 52

Dał się poznać z jednej strony - tej "brave", chciałbym odkryć też Jego stronę liryczną. Nawet Ballada jej nie pokazała. Panowanie nad instrumentem rewelacyjne. Jakby to był jakiś mały instrument, a nie 400 kg monstrum. Bardzo poprawny występ, ale bez fajerwerków.
Nie wiem, czy taki Chopin trafiłby do serc niewieścich ..(?) można ziewnąć ..

Witaj Casablanka ;D
Etiuda es-moll op. 10 nr 6.
Niestety... notoryczne akcentowanie oraz opóźnienie końcowej nuty w takcie – to moim zdaniem poważny błąd, nawet jeśli przyjąć, że wczuł się w rolę kierownika marszem pogrzebowym. Poza tym, zbyt wolno i bez błysku.

Etiuda a-moll op. 10 nr 2
Za dużo pedału... ...i znowu ten sam błąd... bezsensowne "akcentowanie" niektórych fraz, niezrozumiałe sterowanie tempem. To nie jest nokturn.

Etiuda c-moll op. 10 nr 12
Technika kuleje... Początek zagrał dokładnie tak, jak mówiła śp. Lidia Kozubek, ażeby nie grać. Teraz już mam pewność, że ten pianista powiela błędy opisane przeze mnie wyżej.

Ballada f-moll op. 52
Początek wybrzmiewa zbyt deklamująco, takie "sztuczne rubato". Akcentowanie... :) znów to samo... tyle że w większym wymiarze – do tego stopnia, że tutaj już postrzegam owy defekt jako ingerencję w zapis nutowy. Odnoszę wrażenie, jakbym słuchał wykonania na klawesynie brzmiącym jak fortepian. Praktycznie brak cieniowania :(

Jestem absolutnie pewien, że nie przejdzie do następnego etapu.

13 ale chyba nie pechowa  ;)  Leonardo Pierdomenico Włochy, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Ballada g-moll op. 23

Mnie zaciekawił, zagrał Chopina jakiego nie znam.
Jestem na TAK

Jinhyung Park - podsumowanie w studio TVP Kultura - komentatorzy są Nim zachwyceni.

po przerwie 14 uczestnik Zuzanna Pietrzak Polska, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn E-dur op. 62 nr 2
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Ballada g-moll op. 23

15 uczestnik Hao Rao  Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Scherzo b-moll op. 31

Bardzo jestem na TAK
co zadziwiające, to jest dopiero uczeń szkoły średniej

16 uczestnik - Yangyang Ruan Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 7
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Fantazja f-moll op. 49

 Trudno ocenić, chwilami magia, ..umiem to gnam na złamanie karku, by za chwilę wyhamować, prawie stanąć. W Fantazji tak jest.
Niewątpliwie jest tu indywidualny rys. Mnie zaciekawia. Pomimo dużej ilości "omsknięć" w trakcie występu jestem na TAK.
Nie jest nudno ... zaciekawia, ale co On za chwilę wymyśli, i gdzie go poniesie? ... trudno zgadnąć
Jestem na TAK - dać mu szansę.

17 uczestnik Sohgo Sawada - Japonia, pierwszy raz w XVIII KCH fortepian Kawai

- Ballada g-moll op. 23
- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4

uwaga! to jest też lekarz - studiuje nauki medyczne  :o

Bardzo ładna ballada, Nokturn skrzy się tysiącem barw - pięknie. Etiudy - czyściutko, perliście - piękny występ.

na Tak !

Fortepian Kawai - pięknie brzmi.

zaczynam doceniać Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - piękny jest. To jest taki utwór, który puszcza oko do uczestnika, wyciąga pomocną dłoń.
Zagraj go trochę dobrze, a zyskujesz w silni. Wszyscy dzisiaj dobrze go zagrali. Jest piękny.

ostatni 18 dzisiejszy uczestnik pierwszego dnia I etapu Aristo Sham Hong Kong (Chiny), inny Steinway nr 300

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Ballada f-moll op. 52

Nokturn idzie w wadze ciężkiej.  Czy to jeszcze faktycznie jest forma nokturnu? Może to już jest część sonaty? Potem powiedzą , że On świetnie czyta plany .. Piękna sonata z tego nokturnu.  Ostatni akord – jeden z najlepszych dzisiaj .. i ta cisza przed następnym utworem ..
Etiuda – dlaczego on tak gna? Tak!..ktoś go zapewne goni .. zagrana wirtuozowsko, ładnie pokazał melodię przy końcu.
Kolejna etiuda, szaleństwo te tempo, ale wytrzymuje.
Ballada – trzymał poziom do końca.  Fajna. To była opowieść.
Trzy formy, trzy różne twarze. Ballada najlepsza. Niewątpliwie jest to pianista z potencjałem.

Podsumowanie pierwszego dnia przesłuchań I etapu:

Zanim subiektywnie podsumuję dzisiejszy, pierwszy dzień przesłuchań konkursowych, chcę Was kochani zaprosić na jutro - poniedziałek,  godzina 13:30, na występ Aleksandry Świgut.  Warto!  gdziekolwiek byście byli.. moja faworytka.

Pianiści, którym życzę udziału II etapie:
Viet Trung Nguyen – Wietnam
Kamil Pacholec Polska
Hao Rao  Chiny – podobno nie trzymał się zapisu nutowego  i jury może mu tego nie wybaczyć. Ja mu życzę, by Go puścili.
Sohgo Sawada - Japonia

i żeby danie było odpowiednio przyprawione, jeszcze Osokins mógłby się załapać.

Casablanca - czytam Twoje komentarze, zerkam w swój program i mam bardzo podobne wnioski w moich notatkach.

W mojej klasyfikacji po dzisiejszym dniu prowadzi Hao Rao - nie było się do czego przyczepić - czysto, piękny delikatny dźwięk

Drugi jest Nehring - z jednym zastrzeżeniem, że nie podobało mi się tempo ballady.

Trzeci Nguyen - wspaniały nokturn i lepiej poprowadzona ballada w porównaniu do Nehringa, ale trochę brzydszy dźwięk.

----
Z końcowych występów zapamiętałem jeszcze Sohgo Sawadę - pomimo kilku potknięć miał wspaniałe spokojne partie ballady ale jak dochodziło do forte, to tracił wyczucie.


Jutro robię sobie dzień przerwy na pracę, ale we wtorek wracam do Filharmonii i będę dalej notował!
Dobrej nocy!

Goguś, dzięki, że napisałeś, mam nadzieję, że towarzystwo dołączy  :D
bo pisze to z poczuciem winy, może inni mają odmienne spojrzenie.

Miło Was znowu czytać!

Ja się zabieram do nadrabiania dzisiejszych konkursowych zaległości.

Bardzo krótko - Nehring mnie zawiódł, z tego co słyszałem, sam był mocno zawiedziony swoim występem. „Zgasił” obie etiudy - nie chodzi tu nawet o palcówki, których było dość sporo (perfekcyjny Zimerman wczoraj w Lipsku tez popełniał ich niemało), ale o rwanie narracji, nieuzasadnione wahnięcia tempa. Etiuda C-dur zaczela się majestatycznie, pełnym dźwiękiem, a chwile później akordy lewej ręki zamieniły ją w jakiś dziwnie miękki, poetyzujacy utwór eksponujący pasaże w prawej ręce (którym tez w dwóch czy trzech miejscach zabrakło zupełnej dyscypliny). Dało się odczuć, że mocno zestresowany podszedł do nich zachowawczo. Nokturn zagrany bardzo powoli, Nehring eksponował znów tylko prawą rękę, odnajdując jedynie pierwiastek stricte belcantowy, jak piątkowy student na zaliczeniu czwartego roku akademii. Nie usłyszałem polifonii ani harmonii, ale cóż, jak człowiekowi dzwoni on w legendarnym nagraniu Kapella czy Friedmana, to taka rozwlekła, skupiona tylko na jednym głosie koncepcja sprawia, ze słyszy się jedynie ćwierć jego wielkości. Najlepsza była Ballada, z dobrą dramaturgią na koniec finału, z dobrym poczuciem architektoniki formy. Generalnie jednak nad grą Nehringa unosił się stres i nudnawy akademizm, czy jak napisałeś, Casablanca, mainstream. Jest dynamicznie płaska (vide Nokturn), bezbarwna (poza momentami, jak np. kawałek etiudy As-dur). Nehring co najwyżej uwypukla szczegóły koncepcji, którą znamy od kilkudziesięciu lat za sprawą dziesiątek innych pianistów. Wiem, ze konkursy preferują raczej stylistyczny środek niż indywidualizmy, ale mimo to wydaje się, ze Nehring tego konkursu raczej nie wygra - po dzisiejszym etapie nie widzę go nawet w finale.

 Towarzystwo dołącza  :D
Milo Was czytać znowu po latach, całych i zdrowych  ;) i gotowych na przeżywanie Chopinowskich emocji. Ja tez dopiero zaczynam nadrabiać zaległości w słuchaniu. Myślę, że już mogę stwierdzić  że zgodzimy się w pewnych kwestiach :)

Osokins pozostał sobą, ale jednocześnie trochę dojrzał. Jego etiudy były dziś ujmujące - w Etiudzie gis-moll w lewej ręce ukazał zupełnie pomijany motyw basu. Ballada nieco szarpnięta w finale, jak na prawdziwym recitalu - jej nurt pulsował, byl zmienny w zakresie agogoki, kreacja artysty falowała, trochę jak u poznoromantycznego wirtuoza. Dźwięk Łotysza jest  twardy, niektórych może razić - to tez zasługa jego ukochanej yamahy, ale jednocześnie nie jest typ pianisty-poety. Słuchałem nie patrząc na niego, wiec cech autokreacji nie wychwyciłem. Cóż, może pare dźwięków nie do końca dla mnie zrozumiałych, ale wielowymiarowość jego gry mocno zaciekawia.

Wietnamczyk wydaje się kompromisowym rozwiązaniem między obydwoma panami ;) Tez mnie zaciekawił, poza tym był dużo pewniejszy siebie od Nehringa (również 4. Ballada, również jakieś potknięcia, ale, IMO, ładniejsze frazowanie tych długich,  epickich motywów). Ma jakby jakaś cząstkę iskry, której na razie zupełnie nie dostrzegam u Nehringa.

Z góry trzeba poruszyć kwestię rodzaju odsłuchu - nasze wrażenia mogą się różnic również dlatego, ze słuchamy w innych miejscach... Akustyka samej filharmonii jest zróżnicowana - i jak to porównać z muzyką ze słuchawek?

Odnośnie występu Szymona Nehringa...

Jestem mocno zawiedziony.
Zaczęło się dobrze (jednak raczej bardziej pasuje tu słowo "nieźle"), aczkolwiek błysku popisu oryginalności, okazywanej chociażby na Konkursie 6 lat temu, nie udało mi się doświadczyć. Nokturn oraz pierwsza z dwóch wymaganych do odegrania etiud, mimo iż zaprezentowane przyzwoicie, nie wychodziły poza kanon interpretacji ze średniej półki. Wobec dojrzałego już pianisty, obytego z wieloma salami koncertowymi, cieszącego audytorium bogactwem repertuaru, oczekuję zdecydowanie więcej. Nie można grać tak zachowawczo, pasywnie a w gruncie rzeczy bezbarwnie, bo tutaj poziom Konkursu wysoki na tyle, że jest "z czego" (kogo) wybierać oraz odrzucać.

Najlepiej panu Szymonowi "wyszła" etiuda op. 10 nr 10. Najwyższa klasa, brak zastrzeżeń z mojej strony.
Najgorzej? i tutaj nie do końca rozumiem, dlaczego Nehring zdecydował się wybrać do repertuaru etiudę, której szansę bezbłędnego wykonania, nawet przez profesjonalistę, uważam za bardzo niską. I... tak sobie liczyłem i doliczyłem się do 7... błędów. Trzeba być naprawdę pianistą, który ma ją wyćwiczoną i jest gotów ją zagrać "w nocy o północy", będąc nagle obudzonym i zaciągniętym siłą do fortepianu.

Zatem op. 10 nr 1 to najgorszy punkt programu, no ale cóż... utwór piekielnie trudny do zagrania, a tym bardziej trudny gdy nadchodzi stres konkursowy.

Słuchając ballady, nie nauczyłem się niczego nowego. Nawet w tych fragmentach, w których istnieje szerokie pole do zaczarowania wybranych nut i fraz, odniosłem wrażenie pasywnego grania, tj. wykonania utworu zachowawczo. W szczególności końcówka ballady, gdzie Chopin daje pianiście "wolną rękę", została przez Nehringa potraktowana bezrefleksyjnie, przy czym i tutaj doszukać się można było błędów technicznych.

Trzeba oddać, że prezentacja kosztowała go wiele wysiłku psycho-fizycznego. Mniej więcej tak spocony bywam po przebiegnięciu połowy dystansu 10 km trasy.

Dzień drugi, uczestnik 1 Miyu Shindo Japonia, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

wiem tylko, że grała całkiem przyjemnie, jasnym dźwiękiem, nic więcej nie potrafię napisać.. a to dzięki aplikacji na telefon Polskiego Radia. Później napiszę o tym więcej.

Dzień drugi, uczestnik 2. Talon Smith USA, fortepian Steinway nr 300 (ponoć metaliczne brzmienie)

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Ballada f-moll op. 52

Podobała mi się pierwsza etiuda (tzw. na czarnych klawiszach). Pokazał ją od podszewki. Na światło wyciągnął to, czego zwykle nie słychać. Bawił się nią.

Nie trzymał tempa. Jako całość - przeciętnie.

Dzień drugi, uczestnik 3. Kyohei Sorita Japonia (wygląd samuraja, kucyk z tyłu) fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

Bardzo mnie zaciekawił. Od pierwszego dźwięku Nokturnu. Intelektualne granie, On wie, co gra i co chce pokazać. Świetne Scherzo - ciekawe. Na końcu aż przesadził  ??? :D 
Komentatorzy w TVP Kultura  "doszedł do granicy estetycznej" :-)

Jestem na TAK.

Dzień drugi (poniedziałek), uczestniczka 4 Szu-Yu Su Chińskie TajPej (Tajwan), fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2
- Fantazja f-moll op. 49

Majestatycznie, powoli, melancholijnie - ale to było zamierzone.
Etiudy w opozycji - perfekcyjnie szybkie, świetne, druga a-moll tempo szalone, ale tempo było na drugim planie, nie o tempo tu szło. Świetne.
Fantazja - tak jakby chciała rozsmakować się barwą, harmonią. Faceci tak nie grają, widać muzyka tez ma płeć.
Powiem szczerze, mi jako całość bardzo się podobało.

Dzień drugi, uczestnik 5 (po przerwie) Hayato Sumino  Japonia, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo h-moll op. 20

Wejście w Nokturn świetne. Pierwsze wrażenie fantastyczne. Jest bardzo stremowany. Było to widać w trakcie zapowiedzi, teraz widać, że kiedy kładzie dłoń na klawiaturze i ma wytrzymać dłuższy dźwięk drżą mu ręce. Na szczęście to się nie przekłada na dźwięk. Na muzykę chyba trochę tak. Mam wrażenie, że przez forte chce dodać sobie odwagi. Kiedy się uspokoi będzie świetnie. Wrażenie jest dobre.

Chcesz się dowiedzieć, czy ktoś jest Polakiem, każ mu powiedzieć "Chrząszcz brzmi w trzcinie", chcesz się dowiedzieć, czy pianista jest Polakiem, każ mu zagrać Scherzo h-moll ... niestety kolędę położył, technika na pierwszym planie, niesamowicie sprawne palce

Dzień drugi, Pani spiker, która zapowiada. Chyba najlepsza jaką słyszałem w życiu. Barwa głosu, dykcja, kultura wypowiedzi, angielski, wymowa nazwisk (świetnie powiedziała Sumino i Sorita ) - no coś fantastycznego. !!! Nagroda poza konkursem.   :)

Dzień drugi, uczestnik 6. Yutong Sun Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Ballada g-moll op. 23
- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5

Ballada - przynudził.

Nokturn- dobry. .. i stała sie rzecz straszna !!! Ostatnie akordy, świetnie zbudowana kulminacja, postawiony dźwięk, cisza, która też jest muzyką,  - bardzo ważna cisza .. i !!!! w tej ciszy głośno odzywa się dźwięk telefonu komórkowego !!! Zbrodnia !!! Zbrodnia i skandal !!!

...cały efekt zabrała ludzka głupota, bo to jest nic innego.

On się chyba załamał. Brak słów...

Ładne etiudy, świetne ostatnie dźwięki. Zostały mi w uszach. ... nadal mi gra

Dzień drugi, uczestniczka 7. Aleksandra Świgut Polska, pierwszy raz fortepian Fazioli

Bardzo, bardzo jestem ciekawy tego występu, nie ukrywam, moja faworytka.

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Barkarola Fis-dur op. 60
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8

ufff! juz po ..


Ona nie wie, że poza Nią samą, Jej rodziną, nauczycielami, są również zwykli melomani, którzy tak samo mocno to przeżywają.
Ja cały się zestresowałem, jeszcze jestem poruszony występem.
Od czasu Ingolfa Wundera (a poznałem Go na KCH w 2005 (na tym samym, w którym główną nagrodę zdobył Blechacz) nie było dla mnie ciekawszego pianisty/pianistki.

Przenoszę się kilka miesięcy wstecz, jestem na koncercie, do fortepianu zasiada drobna dziewczyna w ładnej sukni. Światło przygaszone. Jest bardzo nastrojowo. Od pierwszych dźwięków odleciałem. To było coś niemożliwego. Nie muszę pisać jaką owację tego dnia dostała.
Grała na Steinwayu, każdy dźwięk mienił się tysiącem świateł. Zbierałem wszystkie te dźwięki, barwy i harmonie, co do jednego.
..jak długo trzeba czekać, zanim ktoś swoją kreacją będzie potrafił do nas dotrzeć ? 16 lat? .. tylko 16.

i dzień dzisiejszy - pierwsze zaskoczenie - fortepian Fazioli.

pokazał mi inne oblicze Aleksandry Świgut.  Ciemna, zduszona barwa Fazioli nie daje szans na skrzenie się świateł wód Wenecji w Barkaroli.
Tego dzisiaj nie było. Przymusiła mnie do całkowitego przestawienia się od moich oczekiwań. Było całkiem inaczej. Było pięknie.
Dostrzegłem to, co wcześniej pominąłem. Etiuda e-moll op. 25 nr 5 to był ideał.

Słuchając jej pianistyki nie chcę uronić nawet jednego dźwięku.

Musi być II etap.

Re: Casablanka (o Świgut)

Dzień dobry.

Także bardzo liczę na dobry występ Aleksandry.

Szymon Nehring i Zuzanna Pietrzak bardzo mnie zawiedli, a lokowałem ich w swoich prognozach wysoko.

To właśnie bardzo dobry i bardzo Chopinowski pianista - Hao Rao obnażył "braki" Zuzanny grającej bez tej oczekiwanej tak bardzo czułości. Nie do wiary.

Będę śledził szczególnie w najbliższym czasie: 

Aleksandra Świgut
Sarah Tuan
Lingfei (Stephan) Xie
Anastasia Yasko

To mój program obowiązkowy.

Witaj Chiarodiluna!

Dzień drugi, uczestniczka 8. Rikono Takeda Japonia, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Ballada F-dur op. 38

nic nie potrafię powiedzieć, nadal jestem pod wpływem silnych emocji po występie poprzedniczki,
... współczuję jurorom.

Dzień drugi, uczestnik nr 9 (ostatni w sesji porannej) Shunshun Tie Chiny,  fortepian Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Ballada g-moll op. 23

nadal nie doszedłem do siebie, ale to jest uczestnik, którego koniecznie trzeba jeszcze raz posłuchać na spokojnie. Słyszę, że gra genialnie.
Tu się dzieją jakieś historyczne rzeczy. Konieczny powrót do tego Chińczyka. Mocny występ.

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 10. Sarah Tuan USA, fortepian Steinway nr 300

- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49
- Nokturn H-dur op. 62 nr 1

Ubrana w nasze barwy narodowe, biała bluzeczka i spodnie w czerwieni naszej flagi  ;)

..ci młodzi ludzie nie maja żadnych kompleksów, widać, że ta młoda dama czuje się na estradzie tak ważnego konkursu, jak u siebie w pokoju, po godzinach, gdzie nie ma żadnej presji. To jest niesamowite, nie ciąży jej żadna spuścizna największych światowej historii pianistyki.
Gra tak lekko, tak swobodnie formułuje myśli. To najbardziej mi się w niej podoba. Występ bardzo dobry. Jest świetnie przygotowana.
Chopin pod jej palcami jest materią, z której można ulepić wszystko. Chwilami widzę inne tempa, ale biorę ją z całością inwentarza. Wszystko, co złe i wszystko co dobre. Worek dobra jest dzesięćkroć cięższy od drugiego. Można się zasłuchać ..
Świetne dziecko.

 Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 11.  Tomoharu Ushida Japonia, fortepian (rezonująca?) Yamaha - pierwszy raz dzisiaj

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49


początek nokturnem "głębia piękna". To się nie może nie podobać ..
jestem ciekawy opinii profesjonalistów jeśli chodzi o etiudę c-moll, przecież on ją zagrał genialnie

jest bardzo dobrze, jednak Jego grę postrzegam przez pryzmat poprzedniczki, Amerykanka była autentyczna, a Japończyk jawi mi się być świetnym aktorem. .. a może się mylę (?)

Fantazja, na pewno jest Jego. Mam trudności z oceną. Trochę tak jakby grając Chopina zgubił samego kompozytora. Sztuczka to, czy prawda?

-------------------------------------------------------------

Yamaha nie brzęczała, ani razu się na tym nie złapałem, że to słyszę.

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestniczka 12. Zitong Wang Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda C-dur op. 10 nr 7
- Fantazja f-moll op. 49

.. mamy porównanie, zaczyna tym samym nokturnem, co Ola Świgut.

Nokturn świetny, na etiudę rzuciła się jak tygrysica – było widać ten ruch – no bajka.
Będzie „nowa” Kate Liu? Naprawdę współczuje jurorom. Ona nie może nie być w II etapie.
Jeśli w Londynie szukają kobiety do obsadzenia roli Bonda, to ja wiem gdzie obecnie owa kandydatka jest. 
To jest ideał. DG z jej twarzą  na okładce sprzeda miliony płyt.
Ci, którzy kupią płyty dla muzycznej zawartości świetnie zainwestują swoje ciężko zarobione pieniądze.
Najlepsza gra dzisiejszego dnia jak dotąd.

Cześć
Viet Trung Nguyen oczywiśćie, że kształcił się w Europie i to bardzo blisko bo w Polsce, którą wspólnie z Wietnamem reprezentuje :)
Yamaha brzmi jak fortepian historyczny? Właśnie dlatego ją tak lubię :-*

Cześć - On świetnie się zaprezentował. Świetnie.  :)

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 13 Zijian Wei Chiny, fortepian Steinway nr 300

- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Ballada f-moll op. 52

niewątpliwie jest indywidualny rys, jednak mnie on nie przekonuje. Chopin chyba też by ziewnął.

różnica między fortepianami Stenway & Sons nr 479 i Stenway & Sons nr 300 zasłyszana w TVP Kultura:

479 ma większe możliwości, większy rezonans (w tym dobrym znaczeniu  :D) potrafi wypełnić dźwiękiem całą salę filharmonii, lepszy bas, jednak kij ma dwa końce, jest trudniejszy do zapanowania nad nim.

300 jest mniejsza - łatwiej nad nią panować, ale nie rozwinie tak skrzydeł jak 479. Wczoraj słyszałem, że ma metaliczne brzmienie, ale to chyba tylko złe języki ludzkie ...  :D :D, ja lubię jego dźwięk.

oczywiście pani profesor w TVP Kultura jadzie po Zitong Wang, no zgroza !! kazała jej jeszcze dojrzeć ...
Protestuję! Będę bronił swojego zdania - Ona gra fantastycznie !!!!

Wczoraj był wspaniały rozdźwięk w ocenie uczestników między TVP Kultura, a II pr. PR.
..na szczęście, bo myślałem, że źle słyszę.

Tak z odsłuchania i na szybko (nie każdy ma czas >:( ) moje faworytki SZU-YU SU i Świegut. Pierwsza dała popis swoich możliwości technicznych, druga (Polka) urzekła mnie oryginalnością wykonań ...i wdziękiem osobistym.

 :D tuco, 3 rzeczy w jednym czasie musze robić .. czas wielkiego święta, ale i max poświęcenia .. jutro cały dzień w podróży, słuchać na pewno będę, ale chyba nie zdążę nic napisać tutaj ..

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 14 Marcin Wieczorek Polska, Steinway nr 479

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Nokturn E-dur op. 62 nr 2
- Scherzo b-moll op. 31

Świetna gra, II etap - TAK

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 15 Andrzej Wierciński Polska,  Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Scherzo h-moll op. 20

Mnie nie porwał, pomimo sukcesów i wykształcenia (to moje zdanie), ..ale oddam Mu, że wolna część w Scherzu bliska ideałowi..

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestniczka 16 Victoria Wong Kanada, Steinway nr 479

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49

Jestem na TAK

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 17  Yuchong Wu Chiny, Steinway nr 300

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2
- Ballada f-moll op. 52

jako odniesienie, etiuda a-moll przez  Świgut zagrana niebiańsko dobrze, u Chińczyka słychać pomyłki, to nie ten poziom wykonania, co nasza Ola.
Słychać też wyraźną różnicę w brzmieniu fortepianów. Tu słyszałem tę wspomnianą "metaliczność". U Świgut to była poezja.
Wydaje mi się, że Chińczyk nie gra źle, ale im bardziej obywam się z materią słyszę różnicę.

już za chwilę ..

Ostatni uczestnik sesji wieczornej nr 18, Dzień drugi,  Lingfei (Stephan) Xie Chiny, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Ballada f-moll op. 52

 ..  co On teraz zrobił ! koniecznie posłuchajcie końcówkę etiudy As dur - lewa ręka -  rewelacja!

później tez pokazywał plany, ale zgodzę się z komentatorami w TVP Kultura, robił to dziwnie i bez sensu, w cyt. etiudzie zrobił to fantastycznie.

Xie - jestem na nie.

Czy Wu czasem nie zmasakrował Etiudy C-dur?

Ostatni Chińczyk naprawdę ciekawy. Trzeba go śledzić.

Wu jest trochę akademikiem, wydaje mi się nieco bezbarwny, ale muszę wsłuchać się w niego dokładniej.

.. widzisz w studio komentatorzy pieją z zachwytu na tą etiudą, ale trzeba mieć swoje zdanie

Miałem włączone radio i TV, wyszedł przez moment jakiś bałagan, który wziąłem za pomyłki.

A co myślicie o Wiercińskim? To nasza polska nadzieja sprzed 6 lat.

nie wiem, czy mam się wstydzić, jestem pełen sceptycyzmu, ja Go nie kupuję
z Polaków dzisiaj Świgut i Wieczorek.

Czy ktoś zagrał Etiudę C-dur tak jak powinna brzmieć? Czy to nie za duże ryzyko ją grać w tym konkursowym stresie?

Sorry, ja nie kupuję komentarzy prof. Tarnawskiej. Ona jest czcicielką akademizmu, odtwarzania pedagogicznych szablonów interpretacji. Tylko... kto takiego wykonawcę potem będzie chciał słuchać w filharmoniach świata?

Wiercinskiego słuchałem przez radio w aucie, ale przed jego ponownym odsłuchaniem na słuchawkach mogę powiedzieć tyle, ze zaczął ładnym nokturnem, z naturalną, swobodną frazą. Etiudy były poprawne, Scherzo miało momenty ciekawe (harmonie), ale brakowało drive’u, tej drapieżnej dramatyczności w częściach skrajnych. Liryzm ładnie wyeksponowany, ale tez nie rzucił na kolana.

zgadzam się z tym, co teraz napisałeś w każdym calu, lubię słuchać jej komentarzy, ale mam dystans.
Jestem pewien, że pomimo tytułu profesora, sama nigdy w życiu nie zagrała tak etiud jak dzisiaj zrobiła to Chinka Zitong Wang, a pani Ela podsumowała: musi jeszcze dojrzeć .. ja miałem szczękę na podłodze, po tym co usłyszałem.

Pawlak grał za to dużym dźwiękiem. Etiuda C-dur była bardziej masywna niż ta Wu, który ją potraktował bardziej poetycko. Ja (i jak pozwolę sobie przypuścić - również wielu innych sluchaczy) wolę podejście a’la Pollini z 1960r. Dla mnie to nie jest rozpoetyzowana rapsodia tylko wykuty w Bachowskiej skale prezent młodego Chopina na Liszta-wirtuoza. Pawlak nie ustrzegł się błędów, ale wieczne wytykanie ich to, jak powiedział przedwczoraj w Gewandhausie Krystian Zimerman, „coś co potrafi nawet 8-latek”. O ile błędy nie są strukturalne, nie przeszkadzają mi. No dobra, ale tu mamy jednak sytuację konkursową...

jutro mnie tu nie ma, jestem on my way

subiektywne podsumowanie dnia drugiego.

życzę, by poniżej wymienieni pianiści znaleźli się w II etapie:

1. Kyohei Sorita Japonia

2. Aleksandra Świgut – Ona koniecznie

3. Sarah Tuan USA

4. Zitong Wang Chiny

5. Marcin Wieczorek Polska

Zazdroszczę Ci, ze miałeś okazję śledzić KCh tak dokładnie przed 2 dni :) Xie Ci się nie podobał?

Lingfei (Stephan) Xie - po eliminacjach miałem bardzo duże oczekiwania. Nie wiem, czy własnie nie wypadł z mojego prywatnego Panteonu i czy dawał mu będę szansę "na poprawę".

The TOP of the TOP na 05.10.2021 :

Anastasia Yasko - rozmarzona i powściągliwa pianistyka liryczno-romantyczna !
Piotr Alexewicz, czyli zobaczymy ile znaczy jeszcze w świecie tzw. Konkurs Ogólnopolski.
Kai-Min Chang
Hyounglok Choi

Czy FaceBook mnie "zbanował" za jakieś grzechy, czy Wam też nie działa, bo chciałem koniecznie napisać Pani Aleksandrze Świgut, żeby koniecznie zmieniła fortepian na jej II. Etap.


Pawle (Casablanka) - dziękuje za prowadzenie ceremoniału !

Fejsbuk nikomu nie działa :(

Co Pani Tarnawska powiedziałaby na to wykonanie?

https://youtu.be/l6cZxBsvrvI

Bardzo ciekawy, ale też za dużo namieszał, jeśli Go puszczą jestem na tak.
Ja, to bym wszystkich puścił, ale niestety kogoś trzeba odrzucić.

Ćwiczysz 5 lat, by w kulminacji Twojego występu, (czekałeś na to 5 lat) w tej ciszy najważniejszej, która przygotowuje ostatni akord i świadomie tę ciszę celebrujesz - zadzwonił bardzo głośno komuś z publiczności telefon. Katastrofa.

i co poradzić ..(?)

Re: Mozart   -  Sprawdź dla pewności proszę ze swojego kompa :

[]    https://www.facebook.com/profile.php?id=100013459594388    []

Nothing.

Dobry wieczór  :)

Cieszę się, że Was znalazłam i będę mogła z kimś wymienić się wrażeniami z przesłuchań.

Ja mam lekki mętlik po dzisiejszym dniu i chyba też jak Casablanca wpuściłabym każdego. Moja profesor zawsze mawiała, że nie mogłaby być w jury, bo miałaby ciągle wyrzuty sumienia, że kogoś skrzywdziła...

Na fb podobno jakaś większa awaria.

Dzięki za info w sprawie.

Re: Neferet - witaj !!!

Musisz mieć jednak świadomość, że to Forum jakby zamiera, gdy Konkurs Chopinowski się kończy.

Jakikolwiek "ruch w interesie poza sezonem" jest na innym forum muzycznym o nazwie Symfonika PL.

Ewentualnie sobie sprawdź.

Dobranoc.

Witaj Neferet!  w gronie ...  :D
zamiera, nie zamiera, to od nas zależy. Przewinęło się tu wielu wspaniałych ludzi. Wciąż wierzę, że w komplecie wszyscy się odezwą.
Kilku mam na myśli i proszę mi wierzyć, że o Nich nigdy nie zapominam.
.. a jakie utarczki tu były !! a ile emocji !! tego się nie zapomina, bo trudno znaleźć w swoim otoczeniu ludzi z pasja.

To forum powstało z wielkiej wspólnej ekstazy KCH w roku 2010 - to było coś!

życzę wspaniałych wrażeń jutro i dobrej nocy wszystkim.

Ja po prostu nie mogę słuchać non stop tych przesłuchań, nawet gdy mam czas. Jednak uwierzcie, wciąż słucham z namiętnością dzieł F.CH. Jeśli biegam i mam słuchawki na uszach, to znaczy że najpewniej delektuję ucho Chopinem, ew. jakiś literacki bądź naukowy podcast.

Nie tak u mnie funkcjonuje pasja do Mistrza Chopina. Powtarzające się utwory, na które niekoniecznie w danym dniu mam ochotę, to nie jest dla mnie idealna konwencja czerpania nieskazitelnego piękna w muzycznie nasyconej formie. Są wśród nich i takie, które mogę słuchać zawsze i wszędzie, ale też i takie, którymi 100%owe zauroczenie dopiero nastąpi (o ile lat życia mi na to wystarczy). Istnieją też działa, którymi się wręcz narkotyzuję, do tego stopnia że uczę się ich grać.

Obecnie, a właściwie od 2 miesięcy z małym haczykiem, jestem pod OGROMNYM wpływem znanej, chociaż do tej pory na Konkursie rzadko wykonywanej, etiudy op. 25 nr 7 (nieprzypadkowo nazywana mianem "wiolonczelowej etiudy"). Do głębszego jej poznania zainspirowały mnie aranżacje w wykonaniu na "duo": wiolonczelę + fortepian (prawa ręka = akompaniament, o ile można to tak nazwać), szczerze polecam. Przesłuchałem ją w zwolnionym tempie już niemal 300 razy.

Jakiejż to piękne, że Chopin w trzech zbiorach swoich etiud nie kładł nacisku wyłącznie na technikę opalcowania klawiatury, ale - jak w przypadku op. 25 nr 7 właśnie - na wyuczenie interpretacji utworu, wyćwiczenia budowania nastroju, sprawiania że proste poniekąd nuty stają się tak dogłębnie przenikające, iż łatwo popełnić błąd nieadekwatnej i nierównomiernej siły nacisku palców (a nawet całej dłoni) na klawisze.

PS. Komentarze "profesury" w studio TVP Kultura w niczym mi nie przeszkadzają, właściwie to niewiele z nich rozumiem 8), ale to dobrze że przynajmniej jeden z zaproszonych gości pełni funkcję surowego akademickiego teoretyka-krytyka. Nie da się komentować muzyki wyłącznie w kategoriach opisu stricte literackiego tudzież poetyckiego, np. po przez zwroty: pięknie, śpiewnie, wyraziście, za wolno, nierytmicznie, w duchu Chopina, nerwowo, biegle, etc.

Najlepsze wino serwuje się we Włoszech.

A najlepsza wodke w Polsce. "Chopin"

Mówi się, ze nie należy mieszać alkoholi. A tu zmieszano i... nie ma kaca.

 :) :) :) :)

Najlepsze kasztany sa na placu Pigalle

Czesc Gogus!!!

Są tacy, którzy uważają, ze nie tylko kasztany.
 
Cześć Bartus!
Cześć Piotrze!

Leo Armellini można zacząć porównywać z jej krajanką Beatrice Raną. Podobne muzyczne temperamenty. Ta druga to już absolutna światowa czołówka. Polecam jej Scherzo cis-moll (na YT). 

Tacy Kozacy

Czesc Mozi

Udało mi się dzisiaj dotrzeć do filharmonii ale oczywiście - środek tygodnia dał się we znaki więc musiałem odpuścić dwóch uczestników z porannej sesji.

Mam wrażenie, że słowo, które opisuje dzisiejszy poranek to "poprawność" - nie było dla mnie niczego zachwycającego.

Najbardziej dziś spodobał mi się Andrey Zenin - piękna barwa, fraza i melodyjność.

Dobrze wypadł Piotr Alexewicz.

Tej dwójce spośród uczestników sesji porannej wróżę drugi etap - niemniej nie słuchałem występu Armellini ani Zi Xu.

Wszystkie dziewczyny, ktore graja Chopina ba tym konkursie sa piekne.

ba,,,,, na

LEONORA ARMELLINI. Swietna kolezanka. W etiudzie "czkawka" uslyszalem troche Caga, ale bylo spoko.

Na razie na podium znalazl sie Nehring z ballada. Inny wymiar. Delikatnie, naturalnie i bez Popisow. Przesluchalem to chyba 10 razy i jeszcze moge.
Teraz musze troche posluchac innych, rownie znakomitych. Musze sie skupic, zrobic kilka przysiadow, przejsc sie na swiezym powietrzu i...............dupa, nic nie wymyslilem. Wszyscy sa dobrzy. Ktory/ra lepszy?
Wybitnym talentem jest niewatpliwie BOAO ZHANG. Swietne proporcje w rubatach (a to trudna sztuka, przynajmniej dla mnie). Sluchajac tego konkursu nie chce sie zadlawic pieknem, tak jak tuco82.
Do moich niestrawnosci przyczynia sie niestety akcja Narodu pt.CHOPIN, ktora od wielu lat drazy ten sam temat (on and on..)

Tym pięknem oddycham pełną piersią. Od lat już kilku nie traktuję twórczości Chopina w kategoriach muzyki romantycznej, nostalgicznej, a bez cienia wątpliwości narodowej.
Logika tych kompozycji kształtuje mój mózg, ciekawe ile się tam zmieści i zachowa informacji.

Mam, bo znalazłam was po poprzednim konkursie. Cisza jak makiem zasiał. Tematu fortepianów historycznych też nikt nie podjął. Ale może chociaż chwilkę, przez te 3 tygodnie... ;)

A ja dziś jestem pod wrażeniem Armellini.

Chyba jak my wszyscy.

Jeśli nic się nie wydarzy, to jest pewniakiem do czołowych nagród.

Aż musze przesłuchać jej występ! Opuszczam ostatnie dzisiejsze przesłuchanie - ciekawe czy dużo stracę? Zazwyczaj tak się dzieje :)

Bartus, co masz na myśli pisząc o akcji CHOPIN?

W sumie każdy kraj ma swoje narodowe świętości, które celebruje z czcią. Akurat kult Konkursu Chopinowskiego mnie nie razi, razi mnie za to kult Zenka :)

Basy na Fazioli są piękne, tak bogate w alikwoty...

No w tej Fantazji Crema z Mediolanu popłynął na jakieś dalekie antypody.

Szkoda. Bardzo mi się podobały niektóre z jego pomysłów. Ekshibicjonistycznie emocjonalne wykonania. Zupełnie niekonwencjonalne podejście, odarcie Fantazji z konotacji narodowych itd. Skrajne kontrasty.

Gdyby nie te wpadki tekstowe, lepsze opanowanie Fazioli (który jest chyba najtrudniejszym instrumentem) byłby bardzo ciekawy II etap. A może jury jest bardziej wyrozumiałe niż myślę?

Moje (i pewnie wielu) podsumowanie dnia, bez żadnego „odkrywania Ameryki”, z zastrzeżeniem, że przed południem w pracy było trudno obserwować :

Piotr Alexewicz  ++++ (już „chciałem sobie poużywać”, że Ogólnopolski KCH nie kreuje ważnych osobowości, ale jednak wciąż najwyraźniej kreuje)

Leonora Armellini  +++++ (festiwalowy luz, w Eliminacjach potraktowałem ją po macoszemu, a tu proszę)

JJ Jun Li Bui   ++++  (taki młody a tyle już potrafi w kreowaniu subtelności, zaskoczenie największe, nieoczekiwane po Eliminacjach)

Kai-Min Chang  +++++ (raczej autentyczna radość i luz, może nawet aż ciut za bardzo)


Hyounglok Choi: wydmuchał nos, wytarł go do sucha, a potem wysmarował klawiaturę – fortepian jeśli nie na kwarantannę covidową, to do ozonowania. I tyle z tego mamy. Jest na nagraniu, można zobaczyć. Jeszcze może Nokturn frapujący. Nie wiem jak Wy, ale ja to nie lubię takich niehigienicznych rzeczy. Chusteczki powinny być ewentualnie dwie –  delikatna z mikrofibry do klawiatury i czterowarstwowa bibułkowa do nosa. No ludzie ! Dobrze, że Sanepid preferuje Zenka Martyniuka, nie zobaczył i nie zamknie nam imprezy !


Mój program obowiązkowy na jutro:

Alberto Ferro – frapuje mnie jego nobliwa, dystyngowana chopinowska galanteryjna elegancja, plus zachowawcze stonowanie emocji. Nie tylko w powierzchowności, ale i grze. Jest w tym spójność.

Alexander Gadjiev – frapuje mnie tu z kolei jego balansowanie nad przepaścią w proponowanych wizjach. Czy przesadzi, czy odkryje i ukaże partyturę w ciekawy sposób ? Czyli jakby, czy Osokins ma realną konkurencję w swojej dyscyplinie ,czy też nie.

Pojedynek Gagliano – Gevorgyan !!! : dla pierwszej Chopin jest najważniejszy, dla tej drugiej Chopin to nowe ciekawe wyzwanie konkursowe. Obie utytułowane. Chłodni bukmacherzy na pewno stawiają na Evę. Ja mam naiwną nadzieję na remis. Naiwną, bo znane są wczesnowiosenne wykonania Gagliano z U.S. Gilmore Festival. Ale może jeszcze się dziewczyna rozegrała w ostatnich miesiącach. Niemniej oczekuję awansu obu Pań. Bo trudno nie oczekiwać. Jak pisałem - nic odkrywczego. Liczę tu też na naoczną recenzję Casablanki z sali konkursowej.

Jorge González Buajasan – dla indywidualnych odmienności w podejściu do tematu, z nadziejami na niespodziankę w stylu np. JJ Jun Li Bui .


Poziom konkursu taki, że aż zatyka. Jak to dobrze, że Kate Liu załapała się jeszcze na 2015 rok i normalniejsze czasy.

Pat. Mam na mysli tysiace imprez z Chopinem. Festiwal jeden, festiwal drugi, Chopin na laweczkach, Chopin tu Chopin tam. Podobnie, swiat wyrolowal Vivaldiego z Porami Roku lub Pachelbela z jego  Kanonem.
 A Beethoven z Dla Elizy?? W setkach sztubackich wykonan poczatkujacych i zamulajacych internet ??  Sztuka zostala naduzyta, sponiewierana. Zostalem zbombardowany, znokautowany Chopinem.  Z tego przesytu myla mi sie juz jego frazy motywy, tonacje. Wszystko spowszednialo i wyplaszczylo sie. Taka gigantyczna promocja dziala odwrotnie i zniecheca a muzyka Chopina stala sie bardziej klipem muzycznym niz dzielem sztuki.

..naoczna i nauszna to Goguś

..  jeszcze się nie przyzwyczaiłeś? w "markietach" pod koniec września już leżały bombki choinkowe (nie po Wszystkich Świętych jak dotąd) - już są..
a podkład muzyczny w reklamach firmy na K.. produkującej meble? nie jest to przesada?

Lutosławski, kiedy upowszechniło się radio, prosił o godziny ciszy w eterze - wolne od arcydzieł typu "Zenek Król"

.. co do dzisiejszego trzeciego dnia przesłuchań, to mam trzy spostrzeżenia:

1) po pierwsze nie interesuje mnie kto czyim jest siostrzeńcem, kto u kogo się uczy, kto kogo zna itp. np. kto wygrał jaki konkurs i teraz już zawsze będzie skazany na sukces, na szczęście jestem wolny od tych zależności i mogę pisać, co faktycznie czuję, a nie co wypada napisać, a co przemilczeć.

2)  fortepian FAZIOLI - Woow! jeszcze do wczoraj chciałem go podpalić, ale dzisiejszy dzień mnie olśnił - każdy, kto do niego zasiadł zyskiwał.  Boże! jaki on ma nasycony i bogaty środek. Olśniło mnie. Z nim jest jak z oliwkami, nie każdy lubi, trzeba mieć wysublimowany gust.

3) trzecie spostrzeżenie zapomniałem ..

przypomniało mi się trzecie spostrzeżenie, a to za sprawą Włocha Gad Crema (ale dotyczy też innych) - potrafię przejść nad palcówką, czy nawet poważniejszą pomyłką, liczy się dla mnie całość zamysłu. Czyli nie skreślam pianistów z pomyłkami, skreślam tych grających bez sensu.

Tak, trochę straciłeś, nadrób z sesji wieczornej Włocha Federico Gad Crema na końcu się posypał, ale jak do tego doszedł !!! Polecam.

a co straciłeś? Poranne przesłuchania - z pierwszej czwórki najlepszy był własnie pierwszy uczestnik - Zi Xu

Z innej beczki.. Wkurza mnie i przeszkadza brak synchronu miedzy lewa a prawa reka dosc powszechnie widoczna wsrod mlodych muzykow.
Robi sie takie patataj, ptm, ptm. Wydaje mi sie, ze "wielcy" europejscy nauczyciele dali rozkaz azjatom na rubato i niezaleznosc linii melodycznych poprzez asynchron.
Ok, dobrze mozna to zrobic z milimetrowym wyprzedzeniem w jednym lub dwoch taktach, a nie rabiac przerz caly utwor, tworzac nudna powtarzalnosc i dezorientacje w rytmie.

Slucham teraz sensacyjnego wystepu J J JUN LI BUI. Bardzo mi sie podoba. Zwlaszcza dynamika bez powtarzajacych sie szkolnych cresc i dimin  w notorycznym cyklu. A paniusie w szkolach mowia...ale on jest muzykalny.. robi diminuenda i crescenda. Dla mnie dynamike ksztaltuje miedzy innymi rejestr. Wyzej, z natury jest glosniej, a wiec budujac fraze nie ma potrzeby sztucznego zglasniania. Czasami jednak trzeba wyciszyc gore, jezeli chce sie uzyskac wyrownana sile dzwieku. Dynamika jest rowniez ksztaltowana przez harmonie, motywike, melodie. Dynamiki nie trzeba robic. Ona zakodowana jest w utworze Wystarczy precyzyjnie odegrac tekst.... Wspaniale rozegral dynamike Nehring w Balladzie a teraz ten mlody kanadyjczyk LI BUI.

Fajna wypowiedz, chociaz wskazuje na spozycie alkoholu. :)

Dzień trzeci, uczestnicy sesji porannej:

1) Zi Xu Chiny, fortepian Steinway nr 479
zgubił się, ..na mieście mówią, że chciał się wycofać, na szczęście znaleźli Go w ostatniej chwili - bo zagrał bardzo dobrze (uczeń przewodniczącej jury) ale to mnie nie interesuje, jego pianistyka się broni, piszę to jako ciekawostkę  

2) Yuanfan Yang GB, fortepian Steinway nr 300 - jestem raczej na tak

3) Anastasia Yasko Rosja, fortepian Steinway nr 479 stres w roli głównej, rozsypała się

4) Andrey Zenin Rosja, fortepian Kawai - bez historii

Przerwa

5) Boao Zhang Chiny, fortepian Kawai

6) Yilan Zhao Chiny, fortepian Steinway 479

7) Ziji Zoe Zhao Chiny, fortepian Fazioli - świetnie, jestem na tak

8) Piotr Alexewicz Polska, fortepian Steinway 479, bardzo dobry występ

9) Leonora Armellini Włoszka, fortepian Fazioli - miłość od 10 lat, więc o czym tu pisać  :D

koniec sesji porannej

a może po ciężkim Covidzie zapominam (?), .. nie trzeba się wstydzić własnych uczuć,

po drugie jestem po ciężkim, 12 godzinnym dniu stresu i mam prawo zapomnieć, jak widzisz obowiązek cenię sobie ponad wszystko i trwam, oczy mi się zamykają, ale podsumować dzień to sprawa honoru .. :D

Dzięki, Pawle.

Ja słuchałem niewielu, ale wychwyciłem Alexewicza - wyróżniał się wirtuozerią i rodzajem emocjonalności. Pewniak w II etapie.

Rosjanka, która wysypała się w Etiudzie a-moll zaczęła bardzo pięknie - Nokturnem fis-moll. Wyjątkowa wrażliwość.

Rosjanin następujący po niej byl ciekawy, może znaleźć uznanie u jurorów. 

KAI-MIN CHANG bardzo pieknie robi proporcje miedzy poszczegolnymi dzwiekami w akordzie. Nie lada sztuka, wymagajaca duzej niezaleznosci sily uderzenia wlasciwych palcow. Czasami w akordzie sa wazne glosy srodkowe, ktore nalezy zglosnic. Ogolonie, akordy pana KAI brzmia bardzo ladnie i klarownie z wlasciwa iloscia basu i sopranu. Przyjemnie sie tego slucha. Poza tym jego gra jest bardzo nostalgiczna,  nienachalna. Podoba mi sie.

Dzień trzeci, uczestnicy sesji wieczornej:

10) JJ Jun Li Bui Kanada, Kawai

11) Michelle Candotti Włochy Steinway nr 479, ciekawe doświadczenie  :) miała gorszy dzień

12)  Kai-Min Chang Chińskie Tajpej (Tajwan), Steinway nr 300

 tu się zatrzymam, to jest zagadka dla mnie jak daleko On dojdzie w konkursie? bardzo pobudził moją wyobraźnię, słuchając Go miałem przed oczami bajkę Toma i Jerrego w takiej scenie, że z półek zlatują książki, a biedny Jerry biega tu i tam by je łapać.
Później komentujący w studio uświadomili mnie, że Chopin miał poczucie humoru i to był taki żart. No, jest to dla mnie zagadką, być może jest dobry .. Ten Chopinowski żart mnie zastanowia ..

13) Junhui Chen (nie słuchałem Go)
 
Przerwa

14) Xuehong Chen

15) Zixi Chen

16) Hyounglok Choi

17) Federico Gad Crema Włochy, Fazioli  - bardzo mi się podobał pomimo znaczącej pomyłki

Myslalem, ze covid zabiera smak a pamiec?...no coz starosc nie radosc.

stres zabiera pamięć i zdolność racjonalnego myślenia

chyba nie przeszedłeś Covidu19 skoro masz do niego taki luz, obyś nie musiał

trzeba iść spać, dobrej nocy wszystkim!, jutro też jest ... Konkurs .. jaki konkurs? ach ten, no ..

 :D :D :D :

Casblanka,.... szopenowski, szopenowski. Wyspij sie porzadnie. A z tym covidem, to przepraszam.

Kurcze, ale pieknie gra Nokturn ten Junhui Chen. Bardzo wrazliwie uderza poszczegolne dzwieki w melodii. Wlasciwie kazda nutka brzmi troche inaczej. Tempo dostojne z cudownym spokojem. Chyba przestalem oddychac, taki spokoj. Wlasciwe proporcje to klucz do doskonalosci w dziele jakim jest wykonawstwo.

 Z niecierpliwoscia czekam na wystep Evy Gevorgyan!!

A tak zupełnie serio - mam karnet a praca nie pozwala mi wykorzystać go w całości. Mamy nawet grupę na messengerze z forumowiczami z 2010 roku i niektóre sesję, na których mnie nie będzie sie rozeszły - natomiast na pewno mam do oddania jutrzejszy (dzisiejszy) i czwartkowy poranek i pewnie znajdzie sie coś jeszcze!

Tak was czytam i mam ochotę odsłuchać wszystko jeszcze raz. Tylko kiedy?!...

Spoglądam na swoje notatki i mamy tutaj pełną zgodę.

Zenin w moim programie jest oznaczony jako typ do 2 etapu. Natomiast przy Yasko napisałem 50:50 za to z dwoma plusami przy nokturnie, za melodykę i bardzo dobre pianissimo.

W tym przypadku zaznaczyłem sobie na duży plus głębię dźwięku oraz prowadzenie melodii - zwłaszcza w balladzie.
Mam natomiast wrażenie, że tuż przed finałem utracił zdolność panowania nad forte.

Generalnie jest to jeden z moich typów do 2 etapu z dziś.

Goguś, bardzo optymistycznie napisałeś sobie chyba przy Yasko. Poziom jest tak wysoki, że można to było być może napisać dopiero przy Gad Crema'ie. Jednak, jeśli jury ma obowiązek zapoznawania się z dokonaniami eliminacyjnymi to jest cień szansy. Tylko, czy dokonują takiej nieformalnej syntezy dokonań ? Myślę, że jednak m nie robią tego, a odporność na stres mogą traktować jako konieczny element pianistycznego profesjonalizmu.

Dzień dobry moi drodzy!
Cieszę się, że zarówno Bartek jak i Paweł zwrócili uwagę na Kai-Lin Changa, bardzo mnie wczoraj zauroczył.
Podobał mi się jeszcze jeden uczestnik z poprzednich dni ale zdaje się , że tylko mnie ;D przyznam się jak przejdzie dalej.

Dzień czwarty, sesja poranna

 4)  Alexander Gadjiev   Włochy/Słowenia,  Kawai

Widać, że fajny człowiek, kiedy kamerzysta podszedł blisko, to mu ułatwił zadanie i zajrzał do obiektywu kamery, po czym przyjacielsko się uśmiechnął jakby nie miał żadnej tremy.
Co za pianista! Gra tak jakby każda nuta była na wagę złota, albo jeszcze inaczej – jakby  zbierał rosę z traw, w której odbija się światło porannego słońca
… jak on śpiewa (!)

czyste piękno,
tęsknota

to jest wyższa półka, nie ma nic wspólnego z akademickim graniem na zaliczenie.

TAK TAK TAK !

sorry, ale muszę zacytować komentatorów z TVP Kultura (Pulluzer za tę wypowiedź) dot. nokturnowej etiudy cis-moll op. 25 nr 7 -

"dialogowanie, między prawą i lewą ręką ! (to co lubimy) ..prawdziwa linia melodyczna jest prowadzona w lewej ręce, prawda?, czyli ten zakres wiolonczeli gra główną rolę, .. ale do tego jest również druga linia melodyczna prowadzona w 5 palcu prawej ręki, i połączenie tych dwóch linii na pięknej i zróżnicowanej harmonii u Fryderyka Chopina dopiero daje to bogactwo tej etiudy"  prof. Radziwonowicz
i dopowiedzenie: "bardzo trudna neurologicznie, ponieważ jedna i druga fraza zachowują się niezależnie od siebie, mają w innych miejscach napięcia, w innych miejscach zakończenia pewnych myśli i to jest naprawdę bardzo trudne do przeprowadzenia jednocześnie" prof. Joanna Ławrynowicz Just

bardzo mi się to podobało

Albo rzeczywiście tak zna swoją wartość, albo też brak mu trochę pokory i rozpiera go pewna megalomania. Przymierzał się do koniecznego wyjścia do ponownego ukłonu, a los skarcił go odmową. Zadziwił się tym niezwykle. Takiej scenki kuluarowej jeszcze chyba nie było !  ;)

Teresa, dawaj! chętnie go jeszcze raz posłucham ..

Dzień czwarty, sesja poranna:

prowadzi p. Monika Orzeł - najlepsza prowadząca ever, - pisałem już o tym ... co za głos, co za dykcja, co za lekkość !!!

 1) Aleksandra Hortensja Dąbek Polska, Steinway 300, pierwsze wrażenie jest takie, że mama musi "odciąć pępowinę", jak mam uwierzyć w Hortensję, jeśli na planie wszędzie widzę mamę, na okładce płyty też będzie? Co do samej gry, wszystko jak trzeba, wrażenia estetyczne bardzo dobre, brakowało mi pierwiastka dodanego.

 2) Alberto Ferro Włochy, Steinway 300, ok, zapakować, biorę Go (niezwykła kultura dźwięku)

 3) Yasuko Furumi Japonia, Steinway 479 - bardzo mi się podoba, chcę jej słuchać w II etapie.

 4) Alexander Gadjiev Włochy/Słowenia, Kawai, Jego grę opisałem powyżej - II etap, ten występ to był recital, dla takich chwil warto śledzić konkurs.

Przerwa:

 5) Avery Gagliano USA, Steinway nr 300,  ładnie grała, poukładana, wszystko na miejscu, trochę przynudziła

 6) Martín García García Hiszpania, Fazioli  - tego tu jeszcze nie było, we wstępie do ballady śpiewał, tak jak to robił np. Glenn Gould

 7) Eva Gevorgyan Rosja/Armenia, Steinway nr 479 - mam tylko jedno pytanie, czy Ona jest prawdziwa? może się zdarzyć, że wygra ten konkurs, .. ale na ile Ona jest szczera? ja szukam serca, czy w tej perfekcji ono jeszcze bije?

 8.)  Jorge González Buajasan Kuba, Yamaha - co za bałagan w grze, już myślałem, gdzie jest najbliższy schron takie bombardowanie było, nie moja bajka, nie mój Chopin - jeden z tych pianistów, którzy stroiciela brzęczącej Yamahy doprowadza do hart attacku

muszę dopisać, drugi raz posłuchałem Kubańczyka, i inaczej go odebrałem, chyba niesprawiedliwie Go oceniłem za pierwszym razem, zwracam Ci  Jorge honor i przepraszam. Będę Cię słuchał jeszcze raz, bo teraz mnie zaciekawiłeś i nie było żadnego bałaganu.

 9) Joanna Goranko Polska, Steinway 479 największe zaskoczenie - skreśliłem ją z góry, jako niewartą słuchania, a tu? jaki postęp!
     pięknie gra, może nie jest to poziom Armenki, ale tak cudownie "śpiewa", dusza na dłoni, pięknie, no jestem w szoku (Asia, weź to jeszcze trochę poćwicz, bo takie pomyłki są nieakceptowalne, ale mnie ujęłaś tym występem)
 

Eva - WSPANIAŁA.

Sala oszalała (tak, slucham w rzędzie za panem Rozlachem). Totalne panowanie nad klawiaturą. Ona ma 17 lat, a ma już w arsenale tak wspaniale środki wykonawcze! Czuć, że robi z fortepianem to co zechce. Wielka, WIELKA wrażliwość! Narracja w każdym dziele, ale zwłaszcza w Scherzu - wartka, płynna, naturalna. Finał!

Dzień czwarty, sesja poranna Eva Gevorgyan Rosja, Armenia Steinway 479

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Scherzo E-dur op. 54

zaczyna tym samym nokturnem, co Aleksandra Świgut - dwa inne wykonania, Ola delikatnie, kobieco, Eva - fortepian jest uległy.
Zgadzam się, że jest to kandydatka do finału. Nie tylko gra, ale też całość, jako osobowość sceniczna, tu się coś zadziało.

.. ale są jeszcze sprawy drobne (wybieram Aleksandrę)

Bardzo duże wrażenie zrobił mnie Hiszpan, grający przed Evą. Podczas gdy Gagliano zagrała ładny, bardzo poprawny, miejscami nawet frapujacy, choć z grubsza powściągliwy program konkursowy (ładne zwłaszcza wątki w Balladzie), tak Garcia dał recital. Nie bez wad, zejście palca na koniec Ballady długo jeszcze rezonowało na sali, a w nokturnie na początku z trudem odnaleźć można było narrację, tak Ballada miała okresy po prostu znakomite. Wirtuoz, osobowość sceniczna, kreujacy muzykę tu i teraz. Jestem na TAK!

Dzień dobry! Nieśmiało zaglądam. Miło tu znów wrócić. Zazdroszczę, że możecie na bieżąco słuchać. Ja niestety większości artystów słucham z otworzenia i to niekoniecznie w dniu kiedy grają. Stąd moje wrażenia są mało uporządkowane. Dziś "w przerwie śniadaniowej udało mi się wysłuchać Evy Gevorgyan. Talent zaiste wielki i naturalny. Od strony technicznej przygotowana doskonale, niezależność obu rąk modelowa, lewa ręka - rzadko widzi się aż taką swobodę.  Najbardziej podobały mi się chyba etiudy, mniej nokturn. Posłucham jeszcze raz.
I jeszcze raz powtórzę - miło znów tu być!

to Twój dom rodzinny jest przecież anelik  ;)

Dzień czwarty, sesja wieczorna:

prowadzi p. Marta Wrześniewska

10) Chelsea Guo, USA, Fazioli, jeden z lepszych wstępów do Barkaroli, kupiła mnie tą Barkarolą. Fazioli to jest bardzo niebezpieczny fortepian, odpowiednio wykorzystany zabija - tak jak perlistość tego utworu pod jej palcami, jak nim nie zawładniesz giniesz. Początkowo miałem wątpliwość, ale tu kolorystycznie jest lepiej niż dobrze. Zapamiętam tę interpretację.  (czuję się wykołysany)

11) Eric Guo Kanada, Steinway 479, wyszedł na scenę i gra idealnie, czekam, aż coś się w końcu wydarzy .. do końca nic się nie wydarzyło. Szukałem jakiegoś rysu osobowości, wartości dodanej, ale z marnym skutkiem. Pianista, który grał idealnie.

12) Saaya Hara Japonia, Steinway 479, ..ta modulacja we wstępie do Nokturnu Des-dur op. 27 nr 2, to się Chopinowi udało - pięknie opowiadała. Etiuda F - to co lubicie, idealne wyważenie prawej i lewej ręki. Świetna selektywność. Naprawdę mi się ta dziewczyna podoba. Szkoda drugiej etiudy. Wielka rzadkość, gra dwiema rękami. Obie graja. Niestety z innych powodów nie ma szansy na II etap. Dzieło tworzenia dzieje się na naszych oczach. Co za historia! :o, w Scherzu zapomniała tekstu i nie wie jak skończyć, współczuję jej tego przeżycia. Naprawdę ..

13) Yifan Hou Chiny, Steinway 479, zaczął nokturnem, którym zaczynają tylko najlepsi (to żart  :D) fazziolowatym dźwiękiem.  ładnie Mu pracuje ta lewa. Nie patrzę na pomyłki, .. naprawdę koloryt tego nokturnu księżycowy. Jaka etiuda! Bardzo mi się podoba u niego lewa ręka, tu tez jest. Niesamowity indywidualny rys. Ma to "coś". Nie wszystko w tym występie było idealne, ale jestem bardzo na TAK. Ballada świetna, Jego interpretacja, żywy dźwięk, który porywa. Przy końcu przesadził. Poniosło Go.

po przerwie:
 
14) Wei-Ting Hsieh Chińskie Tajpej (Tajwan) Steinway 479,

15) Kaoruko Igarashi Japonia, Steinway 479, wraz z ostatnim akordem z sali dało się słyszeć okrzyki "brawo!" ja bym nie krzyczał, podobało mi się w Jej grze kilka rzeczy np. w Scherzo cis-moll op. 39 ładnie prezentowała pochód harmoniczny akordów, ale (jak dla mnie) dyskwalifikuje ją brak wyczucia czasu, te pasaże grała w zbyt szybkim odstępie czasowym, nie dała sobie oddechu, to zaburzało całą architekturę utworu .. mi się to nie podobało

16) Riko Imai Japonia, Steinway 300, niestety, moja percepcja już wysiada, póki co - nie oceniam, tylko słucham - jak dotąd wysłuchałem prawie wszystkich uczestników ..

17) Junichi Ito Japonia, Fazioli

Chyba coraz mniej rozumiem... Ani zachwytów nad Nehringiem, ani nad Evą Gevorgyan. W czym przejawia się jej wspaniałość? I gdzie tu Chopin w ogóle?
Gdzie wspaniałość Nehringa w ogóle nie śmiem pytać.

Alexander Gadjiev - z sesji porannej najbardziej chyba świadomy swoich działań. Wyraźnie wszedł w tryb koncertowy. Dość ekspresyjny.

Jeśli chodzi o tą asynchroniczność rąk to według relacji tak grał właśnie Chopin choć zapewne brzmiało to jeszcze inaczej.


W drugim etapie mama osobiście nastroi fortepian dla Oli.

Neferet Zgadzam się z tobą i mam nadzieję, że jury nie bedzie się kierowało tylko wirtuozerią. Chętnie posłucham Liszta w wykonaniu Evy, wiadomo nikt też tak nie grał etiud jak Liszt jednak sam Chopin już typem wirtuoza już nie był.

Sesja popołudniowa, hm... Nie wiem, nie wiem! Jakoś tak bez zachwytu. Nikt właściwie mnie porwał. Fragmenty poszczególnych utworów, owszem, ale już utwory jako całość niekoniecznie. Wysłucham jeszcze raz. Na ten moment chyba nie zabrałabym nikogo do następnego etapu. Co do Evy, wysłuchałam jeszcze raz. Niewątpliwie bardzo wysoki pułap umiejętności technicznych, świetne osadzenie w klawiaturze bez wywoływania u słuchacza poczucia ciężkości dźwięku. Tak mi się jednak wydaje, że Chopin to tylko jakaś jej przygoda muzyczna a nie przyjaźń na całe życie. Może to tylko takie wrażenie...

Co do Nehringa, cóż - nie fascynował mnie na poprzednim konkursie. Bardziej podobał mi się wówczas Krzysiu Książek. Potem obu słyszałam na żywo - dalej bardziej podobał mi się Krzysztof. Szymon Nehring jest bardzo dobrym pianistą, ale jakoś tak mi z nim nie po drodze. W tym roku I etap nie wypadł  chyba najlepiej, coś się tam pogubiło w etiudzie i miałam wrażenie, że nie odnalazło się do końca koncertu.

Ufff... Ulżyło mi. Dobrze, że nie tylko ja tak mam. ;)

Od strony techniki nie mam żadnych zastrzeżeń co do Evy. Liszt jak najbardziej... Powiedziała w wywiadzie, że ten konkurs to pretekst do poszerzenia repertuaru (mam nadzieję, że nie pomyliłam jej z kimś innym, bo już lekkiego kręćka mam), więc może faktycznie nie jest to wielka miłość i to się czuje? Może nie rozumie go tak do końca?

Z Nehringiem i Książkiem miałam dokładnie tak samo. Ale chyba trudno akceptować ich obu. To kompletnie różna estetyka.
Książek ekspresyjny, zanurzony w barwie i treści, ogromnie muzykalny... To mój ulubieniec i odkrycie z poprzedniego konkursu. Ciekawe jak by zagrał teraz.

Tak, chyba Nehringa stres pokonał jednak...

Jesli tak powiedziała, to IMO niezbyt ładnie. Konkurs Chopinowski, jeśli odniesie w nim sukces, powinien być wisienką na torcie, a nie jednym z wielu muzycznych wyzwań. A może się mylę? W końcu KCh jest dziś jednym z wielu ważnych muzycznych turniejów... W każdym razie ujęła mnie dziś - pasją i emocjonalnością, ona dosłownie zrywała się z krzesła podczas gry. Ta dziewczyna po prostu przykuwa uwagę swoim oddaniem muzyce.

Sesja wieczorna mniej ciekawa. Intrygujący był 17-letni Chińczyk, który z charyzmą zagrał etiudy i balladę. Trochę czasem pędził, w czym widzę pewną niedojrzałość, ale myślę, ze jeszcze go tu posłuchamy. Wielki talent - dziś mieliśmy na scenie dwóch wybitnych 17-latków.

nie mylisz się, zapewniam Cię

 :D :D :D

I jeszcze jedno - proszę zwróćmy uwagę na panią zapowiadającą i jej wymowę poszczególnych nazwisk, jak i angielski akcent...  :) :)

 p. Marta Wrześniewska
 (moją faworytką jest Monika Orzeł)
.. a szczególnie lubię kiedy p. Monika czyta japońskie nazwiska - to jest bajka, robi to tak, jakby całe życie mieszkała w Yokohamie  :D

To jest ta pani, którą słuchałem przed południem?

Jeśli to tak, masz absolutną racje. Japoński jak u córki cesarza! A jaki hiszpański!

I moją faworytką jest Pani Orzeł.

Co do drugiej części popołudniowej. Hm... Myślę, że zabrałabym dalej  tylko Kaoruko Igarashi.
Pozostałych artystów nie widzę w kolejnych etapach.

Jeszcze co do Evy - ciekawe jak brzmiałby Rachmaninow w jej wykonaniu.

Eva cd.

Widzę i słyszę, ze zdania na jej temat są mocno podzielone. W filharmonii wielu dziś ją ubóstwiło, ma zatem oddane grono polskich fanów. Pytanie, jakie zaczyna mi się nasuwać: czy tak głębokie emocje, jakie zaprezentowała w swoich wykonaniach, mogą być autentyczne, prawdziwe u 17-łatki? Czy aby nie jest to kolejne cudowne dziecko, dopiero wkraczające w dorosłość, a mówiące już językiem 40-latka? Ja w trakcie występu zamknąłem oczy i zafascynowałem się jej wrażliwością, władaniem instrumentu, zróżnicowaną artykulacją, umiejętnością budowania formy. Niemniej, wsłuchując się w jej słowa o 40 koncertach między które wplotła konkurs zaczynam się zastanawiać, czy to nie przypadek fantastycznie wytrenowanej gimnastyczki, która zachwyca publiczność świata, by około 25. roku życia przejść załamanie i wypalenie zawodowe, po którym przyznaje: nigdy nie znosiłam sportu.

Na marginesie: były przypadki młodocianych triumfatorów na wielkich konkursach.

I miejsce, Konkurs im. Czajkowskiego w 1966 r. - Sokołow, lat 16

I miejsce, Konkurs Chopinowski w 1975 r. - Zimerman, lat 18

Witam Wszystkich Szanownych  Kurierowiczów  ;)
Cieszę się że  z opóźnieniem o rok ale uczestniczymy ponownie w Naszym Święcie Muzyki.
Jak dotąd najbardziej podobały mi się prezentacje pianistów z Rosji (Eva ,Gadjihev) Naszych  (Ola ,Wieczorek, Pacholec), Włoskie....podobał mi się  Federico wczoraj do finału Fantazji (większość  Włochów wybiera Barkarollę za którą nie przepadam)...Perfekcyjnie jak zwykle grają Azjaci ale pewnie gorzej będzie z Mazurkami i Polonezami...na razie podobnie jak Mozart widzę w 2 etapie młodych Amerykanów, pianistów z Taipei, Filipin, Wietnamu. Hiszpanii....niech będzie coś ożywczego Pozdrawiam

no, mam z tym problem,
Eva jest gotowym produktem i łatwym kąskiem dla show biznesu, łykną Ją jak nic,
jest stworzona do wygranej

jury nie musi się tłumaczyć, nie ma kontrowersji
łatwo, prosto i wszyscy zadowoleni, pozamiatane

ja też bym się z tym pogodził, ale czy tego chcę?
nie chce tego .. szukam ludzkiego oblicza, muzyki Chopina, nie szukam cyborga

mam z tym problem

(dlatego będę trzymał się Oli Świgut, jak długo się da)

Ja nawet już nie pytam. Wiem, że nie chcę tego.
Posłuchałam jeszcze raz. Nie chcę 17-latki, która gra niby 40-latka nic z tego nie rozumiejąc, tylko dlatego, że ma sprawne palce.

Chcę prawdziwego Chopina.

Bardzo dziwia mnie wasze reakcje na gre Nehringa. Moze jest cos co wy slyszycie a czego ja nie slysze (lub odwrotnie).
Byc moze jestescie bardzo czuli na niuanse a ja nie (lub odwrotnie).
Wystep Nehringa byl skromny, nie przerysowany. Frazy, motywy, dynamika byly laczone po mistrzowsku. Nic nie odstawalo, nie wybuchalo naglym przyplywem energii. Artykulacja w pasazach niesamowicie czysta, szlachetna...Byc moze ja sobie sam cos dopisalem, czego nie bylo w jego grze. I o to wlasnie chodzi, by sluchacz mogl pobudzic swoja wyobraznie. Ponoc na tym polega przewaga ksiazki nad filmem (chociaz wole film). Wybaczcie moj zdecydowany sprzeciw dla waszych opinii.

subiektywne podsumowanie czwartego dnia konkursu,
w II etapie chciałbym posłuchać:

1. Yasuko Furumi Japonia

2. Alexander Gadjiev Włochy / Słowenia

3. Eva Gevorgyan Rosja / Armenia

4. Yifan Hou Chiny

5. Alberto Ferro Włochy

6. Kaoruko Igarashi Japonia

Bartku, myśle, ze niezależnie od mojej opinii, z racji konkursowych uwarunkowań (Nehring jest zwycięzca Konkursu Rubinsteina, współpracuje z NIFC od lat) usłyszymy go grającego w finale koncert :)

patrze na Twoje wybory, a dzisiaj wieczorem nic nie podrzucisz na jutro?  ;)

Czyzbys sugerowal jakies kolesiostwo?

U mnie dziś dość wybiórczo - dotarłem na część popołudniowej sesji, i mieliśmy okazje na żywo zgodzić się z Mozartem, że po południu w ucho wpadł wspomniany wcześniej 17-latek.

Widzę, że mam sporo zaległości do nadrobienia z poranka ... tylko kiedy?

Dobranoc

"Chcę prawdziwego Chopina " jest stwierdzeniem gołosłownym , by nie rzec bezsensownym.
...."Nie chcę 17-latki, która gra niby 40-latka"....What are you talking about??..... Chociaz, moge cie zrozumiec...Mimo wszystko nie zgadzam sie z tym.

Pozwolę się nie zgodzić. Nie chodzi o to, żeby w wykonaniu nic nie było tylko nasza wyobraźnia. Musi być w nim to COŚ, które właśnie zainspiruje tę naszą wyobraźnię. Inaczej po co w ogóle porównywać pianistów, po co konkursy, akademie muzyczne, lata pracy w kształceniu muzyka? Każdy mógłby poruszyć naszą wyobraźnię i finito. Chyba nie o to chodzi.

Myśle, że jurorzy, doceniając go i na Rubinsteinie, i na Chopinowskim 6 lat temu, słyszą go podobnie jak Ty. Nie wiem, swoją drogą, czy aby część jurorów z Warszawy nie sędziowała też na Rubinsteinie. Jest to wartościowa pianistyka, o Balladzie pisałem, że mocno wyróżniała się; mam po prostu wrażenie, że są od niego ciekawsi.

Gadijew, przesłuchuję go sobie z archiwum. Etiuda cis-moll (grana zamiast nokturnu) to jest MAJSTERSZTYK. Jedno z piękniejszych wykonań jakie słyszałem w ogóle! Lament, śpiew głosów, prowadzonych w polifonii, wspaniale uwypuklony inną dynamiką, BARWĄ, nawet delikatnym zróżnicowaniem artykulacji. Ballada - co za architektonika, znajomość formy. Jakiż to intelektualny pianista. Nasuwa mi się podobieństwo z Andreasem Schiffem.

ograniczyłeś się do tego jednego wersu? to masz pecha, poczytaj też te wersy poprzedzające .. nie jest to bez sensu

Mogę tą Etiudę cis-moll w wykonaniu Słoweńca przesłuchiwać w nieskończoność.

No cóż, z tą młodziutką Evą to będzie ambaras do końca Konkursu. Jeden z moich ulubionych krytyków, red. Puchalski (a słuchałem Ormianki w tym samym co on rzędzie) jest nią bardzo zafrapowany i wyczuwa w niej pełną szczerość. Czekajmy na kolejne etapy.

Uwaga, uwaga! proszę przygotować listy ok, 40 uczestników, których widzimy w II etapie, to jest dobra zabawa, później wylejemy żale  :D

już jutro ok. godz. 23:00 ogłoszenie listy tych z uczestników, którzy przejdą dalej ku naszej radości, bądź zatrwożeniu ..

Wciąż mam odruchy z fejsbuka. Właśnie szukałam jak tu lajka dać za odpowiedź. ;D

Dzięki Casablanca za wyręczenie mnie w kwestii tej prawdziwości. To ja już się nie będę rozwodzić. :)

Dobranoc Wam! Jutro dzień zalatany i jeszcze Chopin przecież.

. ale jutro też Aimi Kobayashi  :), dobranoc

Bartus, a Ty co myślisz o jej (Evy) I etapie? Słyszałeś ją w eliminacjach?

Piszesz "Pozwolę się nie zgodzić".., ale wlasnie sie zgodzilas...->"Musi być w nim to COŚ, które właśnie zainspiruje tę naszą wyobraźnię"....Tak, zgadzam sie. Wlasnie to COŚ wlaczylo moja wyobraznie.
Dobranoc

Dzisiaj grala swietnie Etiude a moll nr 4 i Scherzo. Druga etiuda byla dobra, ale nie az tak selektywna jak bym sobie tego  zyczyl. Pozostala czesc programu byla dosyc ciezka i grana zbyt duzym dzwiekiem.
W eliminacjach Eva bardziej mi sie podobala.

CHELSEA GUO grala cudownie. Zwlaszcza etiude Ges dur.
Wspaniala pianistka i piekna kobieta.

Nastepny wspanialy wystep - , SAAYA HARA.
Zwrocilem uwage na jej subtelny, lekki jak piorko ton. Czegos podobnego jeszcze nie slyszalem. Fraza, dostojnie mknie do przodu. Dzieki temu wszystkie elementy kompozycji ukladaja mi sie w sensowna calosc. Ktos moze zarzucic, ze nie ma dramatu, kopa, "duzej" emocji. Tylko po co ten dramat, kop,.. jak nie musi byc. Dlaczego krzyk ma byc lepszy od szeptu...
Cudowny wystep

Guo jako jedyna grała dziś selektywnie. Miała ładny dźwięk, dużo lekkości w etiudach, poza tym to pianistka liryczna, skupiająca się na pierwiastku poetyckim (rubato). Jej rodzaj ekspresji jest jednak dla mnie jakiś powściągliwy, trochę akademicki (?). Na sali nie słychac było nic ponad mezzoforte. Jest pewniakiem do II etapu, to laureatka ważnego amerykańskiego konkursu Chopinowskiego, jednak subiektywnie mogę powiedzieć, że to nie moja bajka.

A wiem, ze wśród krytyki (Bracha, Pęcińska) ma wysokie noty.

Mnie i Piotrowi Japonka Hara skojarzyła się z porcelaną.

A kolejny uczestnik, ten młody Chińczyk, byłby w takim razie jak słoń w składzie porcelany :)

Czytam tutaj argumenty, powielane też często w studiu telewizyjnym, że jakiś pianista jest za młody aby grając na koncercie zrozumieć Chopina i pozwolić zrozumieć go słuchaczom.

A może Chopin był za młody pisząc swoje utwory? Może gdyby dziś zasiadł do instrumentu "w maseczce" (uniemożliwiającej rozpoznanie), nie potrafilibyśmy stwierdzić, że to on właśnie?

Przede wszystkim powinno się uwzględniać fizjologiczne uwarunkowania różnych pianistów, w szczególności budowę a co za tym idzie potencjału pianistycznego palców, dłoni, nadgarstków, ramion...
Psychika też ma znaczenie, ale niekoniecznie w sensie dojrzałości sprzężonej z rozumieniem Chopina. Raczej wiązałbym aspekt psychiczny ze stresem konkursowym.

Stąd zatem moim zdaniem jawią się różnice w wykonywaniu muzyki poszczególnych uczestników.

Nawet w najgorszym, obiektywnie rzecz biorąc, pianiście z powodzeniem da się wyciągnąć takie pozytywy, których z trudem doszukać się można u faworytów i zwycięzców.

A wszystko to spowodowane jest złożonością utworów Chopina. W tym repertuarze znajdą się takie, których zagranie zawsze spotka się z krytyką – ale nie dlatego, że pianista popełnił jakiś błąd, lecz dlatego że jest skazany na błąd.

Wszak o ile produkt muzyczny, jako dzieło, to materia nieożywiona (myśli wpierw zakodowane a później odkodowane z papieru), o tyle wykonanie dzieła zawsze będzie stało z boku tego ideału, tego wzorca, tej odnajdowanej (chyba daremnie) na koncertach szopeńskości. Czy da się zagrać nokturn c-moll op. 48 nr 1 bezbłędnie? Oczywiście NIE. Szkoda, że nikt z ekspertów studia TVP nie zwraca na to uwagi. A może nie słyszą? NO to w czym problem... zwolnić "taśmę" 4-krotnie, a później oceniać.

Re:  Nawet, jeśli Eva jest nieszczera (bo jak jest z tymi Ewami, to napisane jest już nawet Starym Testamencie  ;) ), to nie zmienia w niczym faktu, że instrument opanowany ma do perfekcji, a jej tzw. ZAPAS pozwala na robienie rzeczy dowolnych, których jednak bezrozumnie nie czyni, w szacunku dla zapisów partytury.


Osobisty TOP [06.10.2021]

Alberto („Elegancik”) Ferro  ++++

Yasuko Furumi +++

Alexander („Pyszałek”) Gadjiev  +++++

Avery Gagliano  +++++
/Little Princess from U.S./

Eva Gevorgyan  +++++
/Konkursowy Samograj 6.0 Premium/

Chelsea („Soprano”) Guo ++++

Eric Gou  +++/++++

Kaoruko Igarashi +++


Wielkie nadzieje dnia ostatniego:

Adam Kałduński – brylantowy ?

Nikolay („Heroica”) Khozyainov –  nie wyrzucajcie mnie jeszcze z grupy  ;)

Aimi Kobayashi (bez sympatii, z należnego obowiązku z uwagi na 2015 rok, aby się utwierdzić w przekonaniu, jak bardzo poziom Konkursu wzrósł od tamtego czasu)

Jakub Kuszlik - po Eliminacjach może nie szczególnie, ale wewnętrzny głos mi mówi, że może i warto będzie i nie mogę tego głosu w sobie zwalczyć.  ;)

Bruce (Xiaoyu) Liu - eliminacyjny przypadek niezwykły. Niczym Bruce Lee musiał zmierzyć się w swojej celebracji chopinowskiej muzyki ze smokiem. Smokiem nie okazało się wcale kontrowersyjne jury, lecz po prostu zepsuta Yamaha. Nie poprosił wówczas o należną przerwę i dokonanie napraw, lecz heroicznie zmagał się z materią. A awans do Konkursu wcale nie wynikał z (rekompensującego trudności) stosownego ukłonu ze strony owego jury. Jeśli ponowne wybierze Yamahę, to chyba spadnę z fotela, a w domu mam twardo.  ;)

Jiana Peng – z wielkiej atencji dla „mojej kochanej” Marii Joao Pires, bo to jej uczennica. No i dla sprawdzenia czy Nokturn będzie choć odrobinę „Piresjański”. Bo jeśli będzie, to awans raczej pewny, bo nie ma przecież Wielkiej Marthy, a jest za to Arturo Lima.  ;)

Dobrego odbioru zatem !

DROBNE SMACZKI OKOŁOKONKURSOWE, W OCZEKIWANIU NA SESJĘ:

Sohgo Sawada – pianista w Konkursie prezentuje się dotychczas znakomicie. Ale studiuje z powodzeniem także medycynę. Jednocześnie !!! Sohgo („Borodin”) Sawada.

Chelsea Guo  - studiuje pianistykę i wokalistykę. Głos sopranowy. Nagrała cykl pieśni Fryderyka Chopina, akompaniując sobie osobiście. Jednocześnie !!! Chelsea („Soprano”) Guo.

Piotr Pawlak - student matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego oraz instrumentalistyki na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Jednocześnie !!! W 2012 roku, będąc w III klasie gimnazjum nieformalnie rozpoczął studia matematyczne. Formalnie został studentem w 2016 roku i otrzymał indywidualny tok studiów. W 2018 roku obronił licencjat po drugim roku studiów ze średnią ocen 5.0. Otrzymał złoty medal na International Mathematics Competition for University Students w 2017 roku.

Martín García García - połączył uczestnictwo w Konkursie Pianistycznym w Cleveland, którego to wygrał, z Konkursem Chopinowskim w Warszawie, którego oczywiście nie wygra. Oba konkursy niemal jednoczasowo patrząc na Eliminacje do naszego MKCh.

Jego program na Cleveland International Piano Competition
08.07.2021 - 11.08.2021

Schubert - Wanderer-Fantasie C-dur , D. 760
Liszt - etiudy różne, plus “Les jeux d’eaux à la Villa d’Este”, “Les cloches de Genève (Nocturne)”.
Rachmaninow - Koncert fortepianowy Nr 3 (tak, tenże !!!, a owszem)
Szostakowicz - Kwintet g - moll Op. 57 (ze stosownym partnerowaniem oczywiście, tylko tutaj miał też nuty !, a może nie mógł ich mieć ?)
Rachmaninow - Étude-tableaux
Prokofiew - Sonata Nr 3 a-moll Op. 28
Beethoven - Sonata Nr 28 A-dur Op. 101 (naprawdę !)   
Scriabin - Sonata Nr 4 Fis-dur Op. 30 (a jakże !)

Czy czar Evy Gevorgyan nie przyblakł właśnie odrobinę ???

Problem -  "Szczery nie szczery".

Moim zdaniem faktycznie istnieje takie zjawisko "szczerynieszczery", ktore odnajdujemy intuicyjnie sluchajac wykonania.
Do NIESZCZEROSCI przyczyniaja sie :
1. Kanony wykonawcze, forsowane przez nauczycieli lub zapyzialych melomanow (wielkich znafcuf)
2. Kursy mistrzowskie (Master Classes), gdzie prowadzacy mistrzowie gwalca mlodziez przymuszajac ja do nie bycia soba.
3. Wreszcie my sami z nasza chora wyobraznia.

 Na ogol tzw. skromne wykonania, bez "sztucznych sztuczek", ja odbieram jako szczere.
Nie rezygnuje jednak ze "sztuczek", ale musza one byc orginalne i niezauwazone u innych wykonawcow.

FAJNE!! :)

Jedno spostrzeżenie plus jedno przemyślenie.

Spostrzeżenie:
Konkurs najlepiej słuchać w II programie PR, na w miarę dobrych słuchawkach.
Ja mam zestaw Iphone + Sennheiser HD 580 i dźwięk jest niebiańsko doskonały.
Wcześniej słuchałem  z TVP Kultura i z wyjścia słuchawkowego wzmacniacza, to było nieporównywalnie gorsze zestawienie. Tego nie polecam.

Przemyślenie:
Trzeba być bardzo ostrożnym w ocenie uczestników grających w sesji popołudniowej. Kiedy człowiek ma już lekki przesyt  i Chopin zamiast sprawiać bezgraniczną  przyjemność zaczyna „gryźć” bardzo łatwo kogoś skrzywdzić. Wracam  „do żywych”  Japonkę  Kaoruko  Igarashi, to że w mojej ocenie nie brała dostatecznego oddechu nie może jej przekreślać. Dzisiaj kiedy jej posłuchałem ten „oddech” w niczym mi nie przeszkadzał.

Dzień piąty (ostatni dzień przesłuchań I etapu), sesja poranna:

prowadzi p. Monika Orzeł - najlepsza prowadząca ever (Asaki Iwai - jak Ona to wypowiedziała!, można by tego słuchać i słuchać)


1.) Asaki Iwai Japonia, Steinway 300, bardzo udany występ.

2.) San Jittakarn Tajlandia, Steinway 479, nie było źle, ale dla mnie bezbarwny

3) Joo-Yeon Ka Korea Płd. Yamaha, (z urody esencja azjatyckości - śliczna dziewczyna) jeszcze nie wydobyła dźwięku a już w duszy mi zagrało, zanim postawiła dłoń na klawiaturze jak w teatrze mimów pokazała gestem, że gra. A kiedy już ten akord zabrzmiał - odleciałem w kosmos, a dalej jest tylko lepiej ..  od piękna muzyki Chopina! dopiero gra Nokturn H, a ja już mam ciary!!! To jest Chopin!!! Dla tych, którzy nie mogą słuchać na żywo i muszą nadrobić, pozycja obowiązkowa. Cudo ..i jeszcze jedno, od początku konkursu Yamaha tak pięknie mi nie zabrzmiała dotąd u nikogo.

ps. w trakcie występu nie pomyliła się chyba ani razu. Występ doskonały, szczytowy moment I etapu tegorocznego konkursu -tak to czuję.
patrzę po twarzach widowni, wszyscy wpatrzeni i zasłuchani.

4) Adam Kałduński, Polska Steinway - pierwsze wrażenie bardzo dobre, czystym dźwiękiem gra, z lekką manierą. Niewątpliwie jest indywidualny rys. To nie jest nauczone, tworzy tu i teraz. Wyczuwam barwy jesieni w nokturnie. Piękny nokturn. Ballada też, mocny występ.

Przerwa
 
5) Nikolay Khozyainov Rosja, Steinway 300, piszę to na gorąco, na pewno mnie zaciekawił, ale nirwany nie osiągnąłem, w 3 etiudzie a-moll, kiedy chciał sobie pomóc stanowczo nadużył pedału, wszystko to mu się później zlewało. Teraz w Balladzie f-moll temat nie jest tak śpiewny jak mógłby być, to jest bardzo dobry występ, ale ja stoję z boku z zachwytami. I jeszcze jedno, On wyskakuje z akcentowaniem takich rzeczy, że nie wiadomo, o co mu chodzi (?)  ???. Nie jest to taki występ na jaki czekałem. W mojej ocenie np. Polak Kałduński dużo lepiej się zaprezentował.

6) Su Yeon Kim Korea Płd. Steinway 479 wydobywa piękny dźwięk fortepianu, ale mamy różne poczucie samej interpretacji nokturnu, zgrabna etiuda, ale robi to, co dla mnie przekreśla uczestnika, nie trzyma tempa, (umiem to lecę, nie umiem to gram wolniej, to zaburza przekaz etiud jako całości) - pisze to w kontekście poziomu KCH, bo tak to jest rewelacja. Świetne Scherzo cis-moll, ale kto mi to zagra wytrzymując tempo  ;) ?

-------------------------------------------------------------------------------------------

teraz kandydatka, po której wiele oczekuję, do fortepianu zasiadła Aimi Kobayashi

.. i nastąpiła "walka o stołek" zasiadła do fortepianu, po czym wstała i wróciła do garderoby, napiła się wody prosto z butelki, sala oniemiała, "o co tu chodzi"?
- chodziło o stołek, nie ten, który miał być,
wymiana stołka, przymierzenie się, .. nie! nie ten, .. ponowna wymiana stołka,
postawny pan od stołków chyba troszkę się zgrzał

później rozmowa ze sceny z przedstawicielem Steinwaya, upewnienie się, że wszystko jest jak trzeba , .. można grać

-------------------------------------------------------------------------------------------

7) Aimi Kobayashi Japonia, Steinway 479,  po nokturnie, potężne etiudy, (jak ta mała Japonka wydobywa taki poziom natężenia dźwięku?) To nie jest akademickie granie, II etap. Świetny występ, kolejny recital na konkursie.   Scherzo E-dur op. 54 fantastyczne.

mała Aimi Kobayashi zawładnęła potężnym fortepianem !!

8.) Mateusz Krzyżowski Polska, Steinway 479, niczego nie mogę mu zarzucić (drobne omsknięcia) jednak ma strasznego pecha, grając po Aimi brzmi zaledwie jak Jej echo.
Na szczęście im dalej w las tym lepiej, świetna etiuda a-moll i wejście w Scherzo b-moll - bardzo mi się podoba.

świetne Scherzo !! - świetne - jest dramatyzm, jest liryzm, jest harmonia - wszystko jest!

9) Jakub Kuszlik Polska, Steinway 479  w nokturnie nie obyło się bez pomyłek pamięciowych, ale jako całość mi się podobał, ba! nawet chwilami była magia.
fantastyczna 2 etiuda cis-moll op. 10 nr 4
i teraz Scherzo cis-moll, w Nim nadzieja, czy On dobrze wytrzyma fragment z chorałem i pasażami z góry w dół w czasie? tak, On to wytrzymuje, plus za to, ale to jeszcze nie mój ideał  :)

------------------------------------------------------------------------

Bardzo mocna sesja poranna,
dla mnie najpiękniej zagrała Koreanka Joo-Yeon Ka,
Jej wyobrażenie muzyki Chopina jest mi najbliższe

ASAKI IWAI - The Goddess
1000000 niuansow
2000000 milimetrowych odcieni dynamicznych
1 barwa - dla mnie wystarczy
3 male zawahania w Balladzie f-moll op. 52 - nie przeszkadza mi.

Zwrocilem uwage na fenomenalna lewa reke w Etiudzie a-moll op. 10 nr 2
Zwrocilem uwage na brak checi popisu tempem w Etiudzie cis-moll op. 10 nr 4 - chociaz i tak byla b.szybka

W finale nie poszla na calosc - i dobrze

Pani Monika Orzel? Jestem na TAK!!

Podjales bardzo madry temat. o tym pisalem juz na poprzednich konkursach

..Ona ma taką barwę głosu, dykcję i kulturę wypowiedzi, że można Jej słuchać .. i słuchać (gdyby opowiadała dzieciom bajki, to byłaby cisza jak makiem zasiał)

cieszmy się tym teraz, bo jeśli nawet świat się nie skończy i spotkamy się tutaj przy okazji następnego Konkursu Chopinowskiego, to głos ludzki jako instrument zmienia się..

cieszmy ucho póki czas !

SAN JITTAKARN
Genialny, ale za bardzo wstrzymuje tempa w roznych sytuacjach.
Przez to nie mam ciagu.
Za bardzo "wazy slowa". Mimo wszystko jest genialny

Uwazaj, zebys sie nie zakochal

w tym głosie, już się zakochałem, co tu ukrywać?  :D

Dzień piąty, sesja poranna, uczestniczka 3  Joo-Yeon Ka Yamaha

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Ballada f-moll op. 52

 Czyste piękno. Przy balladzie miałem (już) łzy w oczach. Ożyła moja dusza. To czego nie było u Evy.

JOO-YEON KA
Jest wspaniala, ale troche niedostepna.
Nie otworzyla swojej chatki dla zglodnialego goscia jakim jestem ja.
Jest to intrygujace i wzbudza moje zainteresowanie, ale jak dlugo mozna czekac.
O, chyba stalo sie ... w etiudach.
Ballada - wrota otwarte!!!!

PS
Majac tak bardzo piekne skosne oczy nie robilbym dodatkowego makijazu na jej miejscu. Chociaz???

ADAM KAŁDUŃSKI
Nokturn H-dur op. 62 nr 1,
Jego glos jest jak p. Moniki Orzel.
Pianissimo at the buttom of the key - masterwork!!!
Uff!!! jaki dzwiek. No,.. bede sluchal again and again.
Z wrazenia, w pospiechu zapominam w jakim jezyku pisze.
Swietny wystep.

No, dobry był. Touché w nokturnie kapitalne. Etiudy może trochę zbyt etiudowate (if you know what I mean). Za to ballada godna - logiczna, dosc retoryczna. Kultura dźwięku.

Prosze Państwa.

Tak gra laureat.

KOLA.

Spodziewam się, ze nie wszystkim podoba się jego skłonność do ciągłego polifonizowania, szukania głosów w lewej ręce. Cóż mam poradzić - jestem miłośnikiem dawnej pianistyki i ten typ interpretacji, tak bliski pianistom I połowy XX wieku jest mi bardzo bliski. Poza tym, zauważyliście narracyjność Ballady? Napięcie rosło stopniowo, opowiadanie nabrzmiewało w emocje - dopiero ostatnia kulminacja zagrana była fortissimo. Bardzo to dojrzałe, synteza spojrzenia analitycznego i wydobywania ekspresji, choć swoiście kontrolowanej (konkurs etc.).

Wyobrazilem sobie, ze ten potezny pan, ktory dba o klawiature nagle zaczyna grac aksmitnym, delikatnym tonem jakis Nokturn Chopina.
To by dopiero byl ubaw!!

Krotkie, szybkie nutki u Chopina sa niezwykle wazne. Chyba one sa takim "trade mark" Chopina. Powinny byc grane jednym wlosem, nieskazitelnie z idealna "crisp" artykulacja w absolutnie idealnym czasie. KORONKOWA ROBOTA.
AIMI KOBAYASHI radzi sobie z tym znakomicie. Wyjatkowo znakomicie!!

Troche zasypalem was swoimi postami. Zdaje sobie sprawe, ze moze to byc uciazliwe. Dlatego robie przerwe.

każdy wpis jest cenny, dopiero wszystkie one tworzą całość postrzegania

Dzień piąty (ostatni dzień przesłuchań I etapu), sesja wieczorna:

prowadzi p. Piotr Wojciechowski

10) Shushi Kyomasu Japonia, Yamaha, bardzo ładne etiudy, jest przestrzeń, trzymanie tempa, selektywność, i grają obie ręce. W scherzu bardzo jednostajnie, jeden poziom dynamiki. Sam dźwięk mi się podoba. ..ktoś pytał o etiudę C-dur op. 10 nr 1- no proszę, jest - świetna.

11) Hyuk Lee Korea Płd., Kawai, świetny nokturn, czuć klasę pianisty, nie jest to ideał, ale jest to, co powoduje, że chce się słuchać. Ożywił instrument. To nie jest jeden z tych intelektualnych pianistów, Jemu fortepian śpiewa. Zupełnie inny środek wyrazu niż poprzednik. Nie forsuje temp w etiudach, trochę ma omsknięć. Nie bez wpadek, ale pięknie zagrana Fantazja, jest prawdziwy w tym, co gra. To była kreacja.

( II pr. PR Sułek, i Majchrowski - dostało mu się za fantazję, nie wytrzymał pauz szesnastkowych, nie tędy, by nawrzucać do kociołka wszystkiego na bigos i coś się z tego urodzi ..pochwalili Go za nokturn)

12) Jaeyoon Lee Korea Płd., Steinway 479, zaczyna najpiękniejszym nokturnem świata (Des-dur op. 27 nr 2), pięknie operuje prawą ręką, wszystkie melodie pokazane. Pokazała nowe spojrzenie na ten utwór. Piękna opowieść. Etiuda z żartem (op. 25 nr 5) też, sama melodia. Odeszła od kanonu, ale ja to kupuję. Druga z etiud gorsza. Scherzo cis zaczęła świetnie!, czy wytrzyma i utrzyma tempo? jak tam część chorałowa? Jest! bingo. Ona gra w punkt! ..ale znów - nie forsuje tempa, .. i bardzo dobrze!!! Pułapka gram najszybciej jak potrafię dotknęła tu niemal wszystkich. Żeby nie było, ta pianistka nie jest z mojej bajki, ale ja jestem uszczęśliwiony! jej kreacją.

(II pr. PR - to samo, dostało Jej się za pauzy w scherzu, nie umie grać ciszą)


13) Xiaoxuan Li Chiny, Steinway 300, mam wrażenie, że przemyślał każdy akord, perfekcjonista, i konsekwentny w tym, co zamierza pokazać. Tu nie ma miejsca na przypadek. Mroczny nokturn, i tak to miało zabrzmieć. Jest świetnie przygotowany, myślę, że gdyby Go obudzono o 2:30 w nocy i kazano zagrać, to On by to zagrał tak samo dobrze. Siadam i gram. Jest procedura i trzymam się każdego z punktów (w 2 etiudzie mała wpadka przy końcu). Nie ma miejsca na spontaniczność.
I znów scherzo cis-moll, wpadł w pułapkę gnania na złamanie karku i czuję, że ten kark ... o! nie! On te pasaże gra najlepiej ze wszystkich dotąd !!! Jestem w szoku (coś tam pogubił, ale tempo i wyczucie super).

(II pr. PR. .. i to samo, to co ja już kupiłem Majchrowski i Sułek odrzucili, Scherzo cis-moll nadal nie ma szczęścia do idealnego wykonania, nikt nie wyczuwa tych pauz. Dla mnie to Chińczyk był najbliżej, ale ja tez to słyszę, że z tym jest straszny problem !!!! .. chodzi o jeden głębszy oddech, tylko tyle .. bez tego zaburza się narracja tego scherza.

Przerwa

14) Bruce (Xiaoyu) Liu Kanada, Fazioli, ładne etiudy, gorzej ze scherzem. Publiczność przyjęła Go z owacją.

(II pr. PR Majchrowski i Sułek uważają, że te etiudy to perła I etapu, teraz z odtworzenia sam to doceniłem - obie, ale jeszcze lepsza etiuda cis-moll op. 10 nr 4. - faktycznie)
-----------------------------------------------
to jest ten moment, w którym percepcja już wysiada, przechodzę na słuchanie, chyba, że coś się wydarzy
-----------------------------------------------

15) Julia Łozowska Polska, Steinway 479, ładna etiuda na czarnych klawiszach. Bardzo ładna środkowa część ballady - szczególnie ta środkowa, ale kupuję całe wykonanie. (II pr. PR potwierdzili)

16) Jiana Peng Chiny, Steinway 479, zaczęła nokturnem, którym zaczynają najlepsi, słychać kołysające się weneckie gondole, jest coś w tej grze. Spokojna wyważona, ładnie różnicuje plany. Ballada mniej mi się podoba, te jednostajne powtórzenia, i wciąż i wciąż, bez sensu. Etiudy nie za dobre, żeby nie napisać fatalne.. można zanudzić etiudą? (II pr. PR potwierdzili, strasznie zrypali jej etiudy)

17 ) ostatni uczestnik I etapu przesłuchań KCH. Chao Wang Chiny, Yamaha, uwaga, obudzić się, I etap zamknie etiuda C-dur op. 10 nr 1, z nią w uszach zostaniemy. Sorry ale już od pierwszych dźwięków nie kupuję nokturnu, co za garbaty paszkwil. Fatalnie "zwalił" lewą rękę, bo prawa gra pięknie. (i to nokturn najlepszych). On chyba nie rozumie co to jest wieczorna muzyka. AAAAA !!!! boli. i mamy polonez z nokturnu, ale błądzi, wygrał nagrodę najgorzej zagranego nokturnu najlepszych. Gra, co chce i jak chce.

Jest taki pop-kulturowy mistrz z Chin Lang Lang, który gra Bacha w stylistyce romantyzmu. To chyba ta sama szkoła.

.. no i niech się wypowiedzą spece od etiudy C-dur, co to jest?

..a ludzie jeszcze krzyczą "brawo" -  kompromitacja.

(w TVP kultura uważają, że to wspaniały pianista, niech uważają, zostawiam ich z tym) .. a ja wiem, co słyszałem.

(II pr PR - największa kontrowersja I etapu, zapowiedzieli, że jutro w podsumowaniu I etapu szerzej to omówią, jeden mówi, że karykatura, drugi, że nowatorstwo)

dobrze napisane,

NIKOLAY'a KOZYAINOV'a wykonanie "etiudy wiolonczelowej" (tj. op. 25 nr 7)

Utwór wykonany BEZ zbędnych udziwnień, dźwiękowych kombinacji i lamentacji, załamania ustalonego na początku tempa --- co się statystycznie dość rzadko niestety zdarza.
Bardzo przypadło mi do gustu wyważone górowanie linii melodycznej nad akompaniamentem prawej ręki. Rosjanin jest w tym zabiegu konsekwentny i doskonale wie, że trzeba mocniej uderzyć klawisz w rejestrze klawiatury przeznaczonym dla wyższych tonów, ażeby decybele się zgadzały. Tak właśnie słyszę tę etiudę, gdy jej nie słyszę.

Całość została odegrana bardzo dokładnie, w jednostajnym umiarkowanym trakcie temporalnym. Cieszę się, że jako jeden z nielicznych wykonawców nie uczynił z tej etiudy spektaklu pogrzebowego, a to za sprawą doskonale zaplanowanego wyczucia "czasu muzycznego".

Krytyka z mojej strony? Otóż nie obyło się bez efektu stapiających się dźwięków, co słychać już w pierwszych dwóch nutach utworu ...i dalej, ale nie stanowi to dużej wady na tle superlatywów. Według mnie sam początek trzeba grać bardzo prosto, niemalże mechanicznie, by żaden dźwięk nie nachodził na siebie, operował siłą i barwą brzmienia.

Wykonanie tej etiudy oceniam na 8,5/10.

Mój TOP 25 po I. Etapie :

...z eleganckimi przeprosinami dla ostatnich pianistów, ale nie mogę już dziś ich dosłuchać do końca. Specjalnie w ramach ukłonu zostawiam jedno wolne miejsce :


Viet Trung Nguyen  [ + + + + ]

Georgijs („False-Bozhanov”) Osokins  [ + + + + ]

Kamil Pacholec   [ + + + + ]

Hao Rao   [ + + + + ]

Sohgo („Healer”) Sawada  [ + + + + ]

Aleksandra („Living in inner voices”) Świgut  [ + + + + + ]  :-*

Shunshun Tie [ + + + + ]

Sarah („Joyful Elven Fairy”) Tuan  [ + + + + ]  :-*

Tomoharu Ushida   [ + + + + ]

Lingfei (Stephan) Xie  [ + + +  ] /„żółta kartka”/  >:(

Piotr Alexewicz  [ + + + + ]

Leonora („I'm back!  8)”) Armellini  [ + + + + + ]  :-*

JJ Jun Li Bui   [ + + + + ]

Kai-Min („Sunny”) Chang  [ + + + + + ]

Alberto („Elegancik”) Ferro  [ + + + + ]  :-*

Alexander Gadjiev  [ + + + + + ]

Avery („Little Princess”) Gagliano  [ + + + + + ]  :-*

Eva („MasterClass 6.0 Premium”) Gevorgyan  [ + + + + + ]

Chelsea („Soprano”) Guo [ + + + + ]

Adam („Diamant”) Kałduński  [ + + + + ]

Nikolay Khozyainov  [ + + + + ]

Aimi Kobayashi  [ + + + + ]

Xiaoxuan Li  [ + + + + ]

Bruce („Almighty”) (Xiaoyu) Liu  [ + + + + + ]

 :-* - punktacja za czar pozamuzyczny, ...czyli szczególną nienamacalną Aurę.


„Czas to najlepsza cenzura, cierpliwość zaś najdoskonalszym nauczycielem”. [F. Chopin]

Wielu wrażeń ! Udanego wieczoru, bez bezsennej ze złości nocy !

Hiszpan niech tez przejdzie! I cała ekipa włoska! I Słoweniec! Eva na pewno tez przejdzie, mimo jej braku na poniższej liscie :)

*na powyższej liście Eva jednak widnieje, nie zauważyłem ;)

---

https://styl.interia.pl/magazyn/news-eva-gevorgyan-zachwyca-nie-tylko-swoja-gra,nId,5563074#iwa_source=worthsee

Pan Wang gra Nokturn cis-moll, który zawiera jedną z najcudniejszych melodii ever written. I niestety, po raz pierwszy na tym Konkursie nokturn mi się nie podoba. Co za fatalne prowadzenie lewej ręki!

Niech on proszę skończy. To jest łobuzerka zwykła (ballada).

Odsłuchuję teraz Liu z Kanady. Jego Etiudy, a zwłaszcza ta w cis-moll to IMO najlepsza etiudy Konkursu. Wręcz niespotykana selektywność dźwięku.

czas przygotować listę, .. ale zanim to zrobię, wiem, że jest jeszcze ktoś taki jak JJ Jun Li Bui z Kanady, teraz go posłucham i jak starczy czasu to wrócę do Nehringa.

subiektywne podsumowanie 5 dnia przesłuchań I etapu,
w II etapie chciałbym zobaczyć

Asaki Iwai Japonia
Joo-Yeon Ka Korea Płd - miłość, esencja tego co ja nazywam muzyką Chopina
Adam Kałduński, Polska
Aimi Kobayashi Japonia
Hyuk Lee Korea Płd.
Bruce (Xiaoyu) Liu Kanada,
Julia Łozowska Polska

Lista moich kandydatów do II etapu, i na kolanach błagam o przebaczenia, bo wiem, że krzywdzę ludzi, wspaniałych pianistów, których może przez roztargnienie, a może przez nieuwagę, albo zaniechanie pominąłem.

1. Viet Trung Nguyen – Wietnam

2. Kamil Pacholec Polska

3. Hao Rao  Chiny

4. Sohgo Sawada – Japonia

5. Georgijs Osokins Łotwa

6. Kyohei Sorita Japonia

7. Aleksandra Świgut Polska – miłość

8. Sarah Tuan USA

9. Zitong Wang Chiny

10. Marcin Wieczorek Polska

11. Zi Xu Chiny,

12. Ziji Zoe Zhao Chiny,

13. Piotr Alexewicz Polska,

14. Leonora Armellini Włochy

15. JJ Jun Li Bui Kanada,

16. Kai-Min Chang Chińskie Tajpej (Tajwan)

17. Federico Gad Crema Włochy

18. Yasuko Furumi Japonia

19. Alexander Gadjiev Włochy / Słowenia

20. Eva Gevorgyan Rosja / Armenia

21. Yifan Hou Chiny

22. Alberto Ferro Włochy

23. Kaoruko Igarashi Japonia

24. Asaki Iwai Japonia

25. Joo-Yeon Ka Korea Płd - miłość

26. Adam Kałduński, Polska

27. Aimi Kobayashi Japonia

28. Hyuk Lee Korea Płd.

29. Bruce (Xiaoyu) Liu Kanada,

30. Julia Łozowska Polska

31. Szymon Nehring Polska

32. Nikolay Khozyainov Rosja

---------------------------------------

Z 87 uczestników odrzuciłem 55.

W końcu udało mi się wyjść, i nie przegapić niczego wybitnego? Sukces!

.. ale za to przegapiłeś największą kontrowersję I etapu. Genialnego pianistę, który grał, co chce, mesjanizm..  :D

A oto kilka moich typów, z zastrzeżeniem, że wysłuchałem jedynie ok połowy występów:

Alfabetycznie wg programu i w skali 1-3, której używałem dla typów awansu do 2 etapu:

Piotr Alexewicz - 1/3

Kai-Min Chang - 2/3

Junhui Chen - 2,5/3

Xuehong Chen - 3/3

Zixi Chen - 2/3

H. Choi - 1/3

Yifan Hou - 1/3

Xiaoxuan Li - 3/3

Łozowska 1/3 (btw: Julia ma bardzo melodyjną grę - miała dziś idealny program, a co bęzie - jeśli będzie - potem - zobaczymy)

S Nehring - 3/3

V.T. Nguyen - 2/3

E. Ozel -2/3

K, Pacholec - 2/3

J. Peng - 1/3 (też z dzisiaj - podobnie do Łozowskiej - repertuar pod siebie na dziś, z tym, że Chinka zdecydowanie woli ekspresję niż ballady)

Hao Rao =- 3/3

Y. Ruan - 2/3

A. Sham - 2/3

A. Zenin -2/3

Uwaga, uwaga! jurorzy idą z wynikami. To już teraz, włączajcie II pr. PR.

Ogłoszenie wyników!

Teraz!

.. są na antenie, już są, Popowa Zydroń przemawia.

jestem załamany

Na liscie nie ma Oli Świgut.

JAkie były dwa ostatnie nazwiska, które wyczytywali?

W II etapie wystąpią:

1. Piotr Alexewicz, Polska
2. Leonora Armellini, Włochy
3. J J Jun Li Bui, Kanada
4. Michelle Candotti, Włochy
5. Kai-Min Chang, Chińskie Tajpej
6. Xuehong Chen, Chiny
7. Hyounglok Choi, Korea Południowa
8. Federico Gad Crema, Włochy
9. Alberto Ferro, Włochy
10. Yasuko Furumi, Japonia
11. Alexander Gadjiev, Włochy/Słowenia
12. Avery Gagliano, Stany Zjednoczone
13. Martin Garcia Garcia, Hiszpania
14. Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia
15. Wei-Ting Hsieh, Chińskie Tajpej
16. Adam Kałduński, Polska
17. Nikolay Khozyainov, Rosja
18. Su Yeon Kim, Korea Południowa
19. Aimi Kobayashi, Japonia
20. Mateusz Krzyżowski, Polska
21. Jakub Kuszlik, Polska
22. Shushi Kyomasu, Japonia
23. Hyuk Lee, Korea Południowa
24. Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada
25. Arsenii Mun, Rosja
26. Szymon Nehring, Poland
27. Viet Trung Nguyen, Wietnam/Polska
28. Georgijs Osokins, Łotwa
29. Evren Ozel, Stany Zjednoczone
30. Kamil Pacholec, Polska
31. Hao Rao, Chiny
32. Sohgo Sawada, Japonia
33. Aristo Sham, Chiny/Hong Kong
34. Miyu Shindo, Japonia
35. Talon Smith, Stany Zjednoczone
36. Kyohei Sorita, Japonia
37. Szuyu Su, Chińskie Tajpej
38. Hayato  Sumino, Japonia
39. Yutong Sun, Chiny
40. Tomoharu Ushida, Japonia
41. Marcin  Wieczorek, Polska
42. Andrzej Wierciński, Polska
43. Yuchong Wu, Chiny
44. Lingfei (Stephan) Xie , Kanada/Chiny
45. Zi Xu, Chiny

Poza brakiem pań Świgut i Ka (Pawle...) są jeszcze jakieś zaskoczenia?

pominęli Olę Świgut , jestem załamany

XVIII MKCH w roku 2021 wygra Królowa Lodu Eva Gevorgyan

nie wiem, czy ja to jeszcze chcę dalej śledzić, oczywiście uczniowie Popowej przeszli dalej, cyrk

nie powiem Ci na teraz, mi się świat skończył ..
z Ka się liczyłem, nie jest utytułowana, nie ma układów, ale Ola?

muszę dojść do siebie

Mogli wziąć Panią Orzeł. Nie byłoby takiego obciachu.

Ten facet w okularach – dyrektor prawdopodobnie nie wiedział, że Avery Gagliano to kobieta. A to przecież specjalna kandydatka zwolniona z Eliminacji. Ci urzędnicy muzyczni, mimo, że mają najlepsze miejsca na sali koncertowej, chyba „nie czają bazy”.

.............

Ty masz rację !,   nie ma Aleksandry !

Powinny być uzasadnienia, jak w sądzie po wyroku !

Kto jeszcze "nie czai bazy" w tej konkursowej firmie ?

No tak, ale odkąd pamietam zawsze po każdym etapie płakaliśmy za 1-2 nazwiskami. Mnie tez brakuje Oli, zresztą fejsbuk tonie w komentarzach (słuchałem ją z odtworzenia, nie wiadomo jak było ją słychać na sali). Generalnie - poza Olą i Ka chyba wszyscy nasi faworyci przeszli, jak się wydaje.

Ola cd. Słuchajcie, chłopaki - pójdziemy na jej koncert. Osobiście założymy jej gratulacje. Przecież ona już koncertuje w Polsce. Deal?

ok, tylko powiedz, ilu z tych naszych wytypowanych naprawdę gra Chopina?
10% z nich? Czy np. Osokins gra Chopina, czy gra siebie?

co to za twór ta Eva Gevorgyan ??
to jest Chopinistka ???  ?

Po Chelsea Guo można nie płakać, ale też jej nie ma, a nie uważam, że była taka znowu kiepska. Barkarolę nie jest wcale łatwo zaprezentować, by zauroczyć odbiorcę.

Można jednak mocno "przefantazjować" w Fantazji f-moll i awansować, a to nie była jakaś tam palcóweczka, tylko wtopa na całego.

Nie ma co się czepiać Evy bo nie jest niczemu winna. Zasłużyła na swój awans.

Mozart ma w sumie rację. Nie wymordowali jeszcze tych wielu wartościowych.

Dobranoc.

ja piszę o Niej w kontekście zwyciężczyni konkursu ..
ma to sens dalej śledzić?

Ja placze!!
Placze rowniez za:
JOO-YEON KA
SAN JITTAKARN
ASAKI IWAI
SAAYA HARA

Hara sie posypała, ale trzy powyżej pełna zgoda

.. idę się upić, mam w lodówce jakiegoś Komesa. Dobrej nocy wszystkim.

Ja mam wrażenie, ze jury szuka przede wszystkim osobowości. Wszyscy wielcy pianiści z panteonu to były właśnie wielkie osobowości - ci utożsamiani z Chopinem, jak Rubinstein, Friedmann, Hofmann, a dziś choćby Zimerman. Czy Martha jest szopenistką? A wygrała przecież Konkurs. Tak samo Pollini. Czy szopenistą był Kapell, Rachmaninow? Pierwszy zostawił po sobie Sonatę h-moll i mazurki do zabrania na bezludną wyspę, a drugi Sonatę b-moll, po wysłuchaniu której zbierałem szczękę z podłogi. Co oznacza szopenista? Zawieszę to w próżni, bo odpowiedzi jednoznacznej nie ma.

Sprawa jest zatem złożona. A co do Konkursu - zobaczymy jak to się potoczy dalej.

Pawle, ja tez chyba jej nie chcę na I miejscu. Na dziś: na 75% NIE wygra. Tak to czuję :)

Casablanka. Uspokoj sie. Nie badz niemily do Evy. Nie masz racji. Eva jest wybitna.

Zreszta kazdy (bez wyjatku) uczestnik 1 etapu to KLEJNOT LUDZKI wypelniony Talentem, Wrazliwoscia, Odwaga, Pracowitoscia.
Zyczyl bym sobie,. zeby  zazdrosny, wsciekly, chamowaty ludzki motloch  jakim jestesmy otoczeni mial chociaz 1% wartosci tych wspanialych artystow.

Nie mam pojęcia jak się do tego odnieść. Nie słuchałam połowy wczoraj i połowy dzisiaj. Z naszych panów na K żadnego, a są trzej...

Właściwie dlaczego tak płaczecie za Olą Świgut?...

powiem Ci dlaczego, słuchałem jej na żywo, grała razem z Wiercińskim i innymi uczestnikami tegorocznego konkursu,
to jak zagrała, to była przepaść, (nie trochę lepiej) - przepaść, była Ola i długo, długo nic.
Sama sobie strzeliła w kolano wybierając teraz fortepian Fazioli, nie pokazała pełni swoich możliwości,
proszę idźcie na jej koncert, przeżyjecie katarzis
dla mnie to był wstrząs, że ktoś tak gra Chopina

w roku 2005 jury odrzuciło z KCH Ingolfa Wundera,
wrócił w 2010 (na szczęście) po II nagrodę.
w tym 2005 przeżyłem taki sam zawód jak obecnie

Witaj Kati.
Dziekujemy za liste. Sporo stukania w klawisze.  :)

ok, Bartus, cenię sobie Twoje uwagi

Nie ma Pana Hou, drugiego genialnego 17-latka z wczoraj. Jego ballada zrobiła mnie wrażenie. Jed Distler z Grammophone (bardzo gościa szanuję) okrzyknął go nawet rewelacją. Ha ha.

Gilotyna poszła głównie po głowach Chińczyków, zauważyliście? Jury było natomiast łaskawe wobec Japończyków i Koreańczyków.

Łapię, że jakoś Cię poruszyła, ale wciąż nie łapię czym.

Słyszałam ją na żywo wiele razy. Raz jeden udało jej się mnie zainteresować. Grali z Książkiem polonezy Elsnera na cztery ręce, przy czym Książek robił za drugi plan i pewnie dlatego cokolwiek to było warte (zważywszy też same te polonezy).

Nigdy jej Chopin nie był dla mnie katharsis. Na konkursie w 2018 byłam naprawdę zaskoczona, że znalazła się w finale. Sonatę położyła kompletnie. To było coś poszatkowanego w drobiazg, a lewa ręka nie wiedziała co czyni prawa. Ze mną dziwiła się połowa widowni. Druga połowa się zachwycała. Oddaje to zresztą punktacja sędziów - u jednych miała minimum, a u innych maksimum...

No właśnie - tak gra Chopina, czyli jak?

Naprawdę nic w niej nie widzę szczególnego... Sorry.

Ponieważ Talon Smith przeszedł dalej, przyznam się, że to on był tym pianistą na którego zwróciłam uwagę, głównie (choć nie tylko) ze względu na
przepiękny dzwięk .Nie pamiętam na którym z instrumentów grał (może to był ten "trudny" Steinway?)

Szukajmy pozytywów: jest 8 Polaków i Japończyków  5  pianistów z Włoch i Chin...pewnie bym zamienił Olę na Nehringa ale Ola może startować za 4 lata😉 Pozdrawiam 💖

Lista dalej idących zawiera nazwiska, które typowałam. Nie mogę wypowiedzieć się co do wszystkich artystów - tych którzy zostali w konkursie i tych którzy go pożegnali- bo nie miałam okazji wszystkich wysłuchać, natomiast zastanawiam się co na tej liście robi Michelle Candotti. Może słuchałam innego występu? Nie wydaje się, by w tym wypadku mogła być to tylko kwestia tego, że na sali koncertowej słychać inaczej.  Wydaj się, że byli artyści, którzy zaprezentowali Chopina lepiej niż ona. A może nie było... Jak napisałam, nie miałam okazji wysłuchać wszystkich.

Coś mało Rosjan tylko 3 przeszło dalej tyle samo co Koreańczyków , Kanadyjczyków czy Amerykanów...geografia konkursu się poszerza

Joo-Yeon Ka Korea Płd. - niesłusznie odpadła,

dzień zacząłem strasznym kacem,
ale nie od czarnego Komesa, nadal stoi w lodówce,

.. wiecie dlaczego,

posłuchałem przed chwilą nokturnu H-dur op. 62 nr 1 jak grała go Koreanka,
pod względem technicznym nie wszystko może było idealnie, coś tam nie dograła, było powtórzenie tematu bez zróżnicowania dynamicznego, ok'
ale to był najpiękniej zagrany nokturn
najpiękniej

.. a że szara, cicha "myszka" weszła na scenę ze spuszczoną głową, cichutka, drobniutka ..

wolę takie granie niż pianistycznych perkusistów

bardzo, bardzo chciałbym słuchać Jej gry w II etapie

uważam, że warto było wysłuchać prawie cały I etap, by ją znaleźć

Re: Casablanka


NIE !

Królowa Śniegu była brunetką i z powodzeniem udawała czułość, a Eva to blondynka, nie ukrywająca swoich motywów postępowania i przekonań.  ;)


TAAAK :

Błąd Aleksandry chyba oczywisty! Fortepian Fazioli potrafi jednak uczynić nawet z najbardziej rozświetlonego kanału weneckiego ponury dopływ Styksu. Żeby tak się nie stało trzeba być „Karateką”.  ;)



Trzeba się od tego oderwać, bo dzień ładny, mocno wyżowy i zachęca do innych aktywności.

No i pewnie racja w tej wypowiedzi, żeby po powrocie poszukać sobie pozytywnych treści.

Pozdrawiam.

   

 * O niedzielnym przedpołudniu.


   W niedzielę wstaję później niż w tygodniu.  Jedząc śniadanie patrzę przez balkonowe okno na zieleń ogrodu. Czasami  jest to jasny słoneczny dzień, czasem deszczowy. Wyspany, szczęśliwy.
Przed południem w oczekiwaniu na obiad, wolny od trosk dnia pracy, ok. godz. 10:00 sięgam po muzykę Chopina. Jedna płyta, tylko jedna, której oddaję się całkowicie.
To jest mój czas, tylko dla Chopina, jeden raz w tygodniu.

(Dla tej godziny jestem w stanie kupić drogą płytę tylko po to, by posłuchać jej jeden raz na przestrzeni  miesięcy).

------------------------------------------------------

    ** Moja godzina, a konkurs chopinowski..


  Ile razy w życiu posłucham na żywo gry tego, czy innego artysty? Jeden raz, dwa razy?

Ingolfa Wundera, którego uważam, za pianistę mojego życia, słuchałem na żywo zaledwie jeden raz.

-----------------------------------

    *** o Aleksandrze Świgut

  W trakcie koncertu, kilka miesięcy wstecz  siedzę i słucham baz entuzjazmu, na scenę wchodzi kolejna pianistka,
olśnienie!, dźwięk nie z tego świata. Kto to jest ta Aleksandra? 

Nie wiedziałem, że była laureatką I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych.

Dotknęła mojej duszy, tak ją poznałem.

.. to, że była tam w finale o czymś świadczy.


 Obecnie w I etapie – sugerując się podobieństwem dźwięku do instrumentu historycznego, Aleksandra świadomie wybiera fortepian Fazioli.
Swój program gra zduszonym przez instrument dźwiękiem, nie myli się, wszystko jak trzeba,

Jury nie obdarza Jej zaufaniem, nawet w drugim etapie nie ma dla Niej miejsca.


     …

----------------------------------------


    **** o Evie Gevorgyan


    „kocham i nienawidzę” Andrzej Sułek
lepiej bym tego nie oddał,


Posłuchałem teraz Jej interpretacji nokturnu cis-moll op. 27 nr 1


  niebo 


akcent na nienawidzę,

nie, na kocham ..


--------------------------------------------------


    ***** o II etapie XVIII KCH


.. na szczęście przed nami ..

No właśnie... Ten argument słyszałam dziś i czytałam kilka razy... "Przecież zdobyła drugie miejsce na konkursie, a jury nie obdarzyło jej zaufaniem"  Jury nie jest od obdarzania zaufaniem i od głaskania po główce, że następnym razem będzie lepie. To, że ktoś jakiś konkurs gdzieś nie jest żadnym argumentem. Nie powinno być w ogóle brane pod uwagę. Poza tym prawie każdy tutaj coś, gdzieś, jakiś konkurs i te pe.

Jakby to ode mnie zależało to jury znało by tylko numerki i nie widziało grających pianistów.