Masz rację Gandarwo..powinniśmy się wszyscy kochać, bowiem najważniejszą w życiu jest jedynie miłość..
Może więc w tym miejscu i taki mały cytacik (oczywiście z pamięci
)
Gdybym mówił językami ludów i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedz brzęcząca,
albo cymbał brzmiący(...)
(...)Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą,
nie jest bezwstydna
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
wszystko przetrzyma(...)
Czyżby ten opis miłości był prawdziwy i naprawdę dawał szczęście?
Według mnie miłość bez sporu nie rozwija się a przez to w konsekwencji jest chora.
Zgoda buduje?
Najlepiej - dobrze przeprowadzony konflikt buduje!
Zauważenie konfliktu, podjęcie rozwiązania go, wyłuszczenie problemów,
ustalenie celów do których wspólnie dążymy i sposobów dążenia do nich,
przestrzeganie tego przez wszystkich,
i tak, aż do zauważenia następnego konfliktu.
Tylko to (według mnie) zapewnia
rozwój pary, grupy,
zapewnia mocną miłość i w konsekwencji szczęście.
Rozpoznanie konfliktu:
Coś jest nie tak – złe samopoczucie choćby jednej osoby.
(Objawy:
1.Unikanie bezpośredniego kontaktu z osobą.
2. Nasycenie kontaktów formalizmem.
3. Nieprzestrzeganie utrwalonych rytuałów i zasad regulujących współżycie.
4. Prowokowanie impulsywnych zachowań osoby, czyhanie na potknięcia.
5. Blokowanie informacji niezbędnych osobie do działania.
6. Podkreślenie różnic we wzajemnych interakcjach.
7. Atakowanie przewidywanych działań.
8. Nie zgadzanie się na żadne plany i propozycje.
9. Ironiczne traktowanie, lekceważenie poglądów.
10. Uparte trzymanie się własnego zdania.
11. Zarzucanie osobie braku dobrej woli.
12. Przejawy nieufności.
13 Ograniczenie swobody działań osoby.
14. Zawłaszczenie kontaktów osoby, izolowanie jej w otoczeniu społecznym.)
Rozwiązania konfliktu:
1. Przygotowanie się do sporu – analiza i ocena sytuacji, która go wywołała.
2. Zainicjowanie interakcji – określamy czas i miejsce gdzie konflikt będzie się rozwiązywał.
3. Spór – akceptacja reguł wszystkich stron, przechodzimy z osoby na problemy, nie stosowanie manipulacji,
konfrontacja stanowisk, przyznanie racji jednej i drugiej stronie, ustępstwa. Można wziąć neutralne osoby, które pomogą.
4. Wyjście ze sporu – ustalenie celów i sposobów ich realizacji, podanie ręki, przestrzeganie ustaleń.
