Nikolay Khozyainov

[Aleksias]

Kati, Helene Grimaud nagraÂła w zeszÂłym roku piĂŞknÂą MozartowskÂą pÂłytĂŞ w DG, miĂŞdzy innymi z KV 488 (jednym z moich ukochanych:)) - wÂłaÂśnie z kadencjÂą Ferruccio Busoniego.

DziĂŞki ogromne za linki - duÂżo mam do nadrobienia, a czasu dramatycznie maÂło, ale w miarĂŞ moÂżnoÂści wysÂłucham wszystkich finalistĂłw, a przede wszystkim, jak najbardziej, Mozarta Koli i Oniszczenki

[fille007]

Un GRAND merci Dorotko   Jak juÂż Ci napisaÂłam, to dziĂŞki Tobie wogĂłle dowiedziaÂłam siĂŞ o tym konkursie.

TwĂłrczoœÌ Busoniego nie jest mi obca i moÂże dlatego zgadÂłam   W dodatku fakt, Âże pisaÂł on kadencje do wielu dzieÂł dawnych MistrzĂłw jest doœÌ znany, tak wiĂŞc rozwiÂązanie tej zagadki
nie byÂło jakimÂś megawyczynem  

[Aleksias]

Tutaj na YT jest wywiad i prĂłbka jej wykonania - tylko maÂły fragment jednej z moich w ogĂłle najukochaĂąszych, najbardziej magicznych melodii , ale juÂż ciarki przechodzÂą:)) Ma piĂŞkny dÂźwiĂŞk:)

http://www.youtube.com/watch?v=pND33_CvN-M

[Mozart]

Doroto, ja rĂłwnieÂż nie pisaÂłbym o tym wszystkim gdyby nie Ty. A zatem stokrotne dziĂŞki! 

Recenzja niemalÂże pokrywa siĂŞ z moimi odczuciami Pani Tani nie sÂłuchaÂłem - ale sÂądzÂąc po tym, co piszesz Ty i recenzenci niewiele tracĂŞ (choĂŚ, btw, nie jest chyba "obowiÂązkiem" konkursowicza rzucania nowego Âświata na jakiÂś utwĂłr).

SÂłuchaÂłem dziÂś jeszcze koncertu KV 453 w wykonaniu Avan Yu. Pianista gra na Steinway'u, ale na pewno nie wykorzystuje wszystkich jego brzmieniowych moÂżliwoÂści. Interpretacja jest klarowna, choĂŚ wyrazowo nieco "pÂłaska", brakuje dynamicznego skontrastowania. Nie jest efektem szczegĂłlnie wnikliwego odczytania partytury - moÂżemy przewidzieĂŚ zamysÂły pianisty; jego koncepcja jest czytelna i prosta. ÂŚwieÂżo brzmi zwÂłaszcza finaÂł, w ktĂłrym pianista (parafrazujÂąc reviewers) rzeczywiÂście bawi siĂŞ dÂźwiĂŞkami (dialogi z orkiestrÂą itd.). MoÂżna odczuĂŚ, Âże ten pianista o dobrym warsztacie relaksuje siĂŞ grajÂąc pasaÂże (pasaÂżowa wariacja w finale).

Hao Zhu jako jedyny gra³ koncert c-moll KV 491. Tytaniczne dzie³o. Pianista z Chin bardzo zaciekawia; jego gra ró¿ni siê od Yu. Mamy tu jasno wyra¿one kontrasty, cyzelowanie szczegó³ów, zmiany temp (nieraz ich nie rozumiem - podobnie chyba jak orkiestra). Czasem pomys³y s¹ naprawdê trafione (zamkniêcie czêœci I), czasem jednak zmniejszenie dynamiki do piano pod koniec frazy jest zbyt ma³o stanowcze - muzyka niepotrzebnie siê "rozp³ywa" (fina³owe wariacje; tu zreszta trafi³ siê nieprzyjemny kiks). W ka¿dym razie interpretacja jest barwna i warto pos³uchaÌ. Zhu gra z wielk¹ lekkoœci¹ i pewnoœci¹.

Na koniec, wypada siĂŞ zgodziĂŚ z Bartusem, Âże...

Tak prawde mowiac, to slucham raczej kompozycji niz wykonawcy.
[...]
Emocje zawdzieczasz przede wszystkim
niezyjacym juz Bachom Mozartom, czy Vivaldim.

Bardzo mÂądre sÂłowa 

[Aleksias]

Prawda, bardzo dobrze Bartus to uj¹³.
Takie dzie³o jest ju¿ skoùczonym cudem, drogocennym klejnotem, a wykonawcy przypada ju¿ tylko (ha, tylko:)) rola pokazania go w odpowiednim œwietle, nadania odpowiedniej, godnej go oprawy. Mniej wtajemniczonym pozostaje czysta radoœÌ odbioru dzie³a, fachowcy mog¹ bardziej skupiÌ siê na detalach wykonania, szukaÌ potkniêÌ, chwaliÌ szczególnie udane momenty.
Jednak w momencie, gdy osiÂągniĂŞty jest pewien prĂłg przekazu idei genialnego twĂłrcy, zapewne wszyscy doznajemy podobnych wraÂżeĂą estetycznych (choĂŚ moÂże byĂŚ i tak, o czym juÂż byÂła mowa, Âże akurat skÂądinÂąd perfekcyjne wykonanie nie wzbudzi oczekiwanego rezonansu akurat u danej jednostki - odbiĂłr sztuki jest w koĂącu sprawÂą indywidualnÂą)

Czy g³êboka znajomoœÌ warsztatu mo¿e zniechêciÌ do zachwytu, oczarowania muzyk¹? Chyba przewa¿nie tak siê nie dzieje, bo przecie¿ sk¹d wszystkie wyznania wykonawców o ich fascynacjach, mi³oœci do dzie³, do twórców, chêci ich studiowania, jak najg³êbszego poznawania ich wymowy, szukania nowych sposobów wyrazu. A naukowcy wrêcz nagminnie kochaj¹ przedmioty swoich badaù Takie studia mog¹ wrêcz daÌ badaj¹cemu nowe Ÿród³a zachwytu i radoœci. Jednak z drugiej strony ca³kiem intuicyjny odbiór muzyki mo¿e prowadziÌ do równie wysokich wzlotów ducha, choÌ rzecz jasna bez towarzysz¹cej mu œwiadomoœci i analizy. Bo w koùcu ostatecznie wszystko to jest po to, by nas zachwyca³o

[TeresaGrob]

OczywiÂście i Bartek i Patryk majÂą racjĂŞ kompozytor jet na pierwszym miejscu bo inaczej oczywiÂście
byĂŚ nie moÂże.Nie pamietam kto ale pewien pianista zwykÂł mawiaĂŚ do swoich uczniĂłw: gracie tak jakbyÂście mĂłwili
patrzcie jak piĂŞknie gram, a powinniÂście mĂłwiĂŚ patrzcie jak piĂŞkna jest muzyka ktĂłra gram.
Tylko,Âże w dzisiejszych fonograficznych czasach interpretacja jest takÂże bardzo waÂżna, na pewno
waÂżniejsza niÂż kiedys. Gdy idziemy do sklepu lub przegladamy katalogi firm fonograficznych i widzimy
100 dostĂŞpnych wykonaĂą np. "KsiĂŞÂżycowej" na coÂś zdecydowaĂŚ sie musimy.Poza tym istnieje, oczywiÂście garstka ale
istnieje, wykonawcĂłw ktĂłrych interpretacje stanowia moim zdaniem osobne arcydzieÂła.
Nie obcujemy z samym dzieÂłem, bo gdyby tak byÂło wystarczaÂłoby nam samo czytanie partytury.Pewnie, Âże sÂłuchamy raczej kompozycji niÂż wykonawcy, ale uwielbienie dla wykonawcy, ktĂłre Bartek nazwaÂł 'histerycznym"? jest bardzo istotnym skÂładnikiem
przeÂżywania przez nas muzyki.

[Mozart]

Myœlê, ¿e nikt z nas nie obdarza wykonawców - nawet tych szczególnie przez nas lubianych, zauwa¿onych po Konkursie Chopinowskim (Kola, Wunder, Trifonov...) fanatycznym uwielbieniem. Studiowanie partytury mo¿e byÌ fascynuj¹ce, ale to jej interpretator, wysy³aj¹cy w eter dŸwiêki jest bezpoœrednim Ÿród³em naszych artystycznych prze¿yÌ. St¹d, jak pisa³a Asia, trudn¹ sztuk¹ wykonawcy jest owa interpretacja, poprawny, wielop³aszczyznowy (a zatem wnikliwy) i inteligentny odczyt zapisu nutowego. I wtedy s³uchacz, zw³aszcza preferuj¹cy doznanie stricte akustyczne od wczytywania siê w partytury, jest w stanie poczuÌ wielkoœÌ utworu i jego autora.

W Sydney zacz¹³ siĂŞ finaÂł fina³ów; bardzo ceniĂŞ twĂłrczoœÌ Rachmaninowa, ale rĂłwnoczeÂśnie ÂżaÂłujĂŞ, Âże za jego sprawÂą ostatni etap staÂł siĂŞ niemalÂże monotematyczny    Brakuje mi koncertowego Beethovena, Schumanna, Ravela czy Bartoka...

[Mozart]

Doroto  , nic nie piszesz, a Kola w Sydney chyba ostatecznie drugi, prawda? Congratulations!

[fille007]

OprĂłcz drugiego miejsca na KolĂŞ spadÂł prawdziwy deszcz dodatkowych nagrĂłd (7) Bravo!

A "nasz" mozarcista Onishchenko na 3. miejscu, ale bez nagrody za najlepsze wykonanie koncertu Mozarta.

[kati]

 Och, moi Drodzy...PochÂłonĂŞÂły mnie trochĂŞ inne sprawy, radosna(choĂŚ moÂże nie aÂż taka radosna niÂż, gdybym mogÂła ogÂłosiĂŚ kolejny triumf Koli) wieœÌ juÂż nieÂśmiaÂło zostaÂła ogÂłoszona przez Patryka i KasiĂŞ (dziĂŞki!)
 
Tak wiĂŞc, NikoÂłaj zdobyÂł drugie miejsce w Sydney i przyznam, Âże nie tylko dla mnie byÂło to lekkie zaskoczenie...
Kola byÂł przez wielu melomanĂłw, ekspertĂłw, blogerĂłw, komentatorĂłw typowany na zwyciĂŞzcĂŞ, jako ten ktĂłry najbardziej porywaÂł swoimi interpretacjami.
SzczegĂłlnie w sobotĂŞ, po swoim niesamowitym koncercie (Rach3), nikt praktycznie nie miaÂł wÂątpliwoÂści..
Jednak, jak to na konkursach bywa, wyroki jury sÂą niezbadane i werdykt byÂł wÂłaÂśnie taki.
Zwyciêzc¹ zosta³ Kanadyjczyk Avan Yu, który równie¿ rywalizowa³ w Dublinie, jednak odpad³ po pó³finale.
Czym jury kierowaÂło siĂŞ wybierajÂąc wÂłaÂśnie jego?
Jak wynika z artyku³ów, wywiadów - to w³aœnie Avan, choÌ mo¿e mniej elektryzuj¹cy( tak w³asnie SIPCA siê wyrazi³a- a¿ mnie to zdziwi³o- jakby próba usprawiedliwienia siê?), to jednak jego rzemios³o jest nieskazitelne , technika perfekcyjna, barwa dŸwiêku wspania³a...
No có¿, Kola jeszcze musi trochê zdobyÌ doœwiadczenia w tej materii ( nawet jako fanka, wiem ¿e nie wszystko jeszcze jest idealne u niego)
Niemniej jednak, nie wydaje mi siê aby Avan kiedykolwiek posiad³ to, co Kola ma ju¿ teraz - to, czego nie mo¿na siê nigdzie wyuczyÌ, to "coœ" co sprawia, ¿e publicznoœÌ zahipnotyzowana jego gr¹, pod¹¿a za nim jak po sznurku...
Czyta³am wczoraj wpisy na rosyjskim forum muzycznym( notabene o podobnym layoucie jak nasz Kurier)..Moderator tego¿ forum wyrazi³ siê dosadnie: "Chozjainow chwyta publikê za gard³o i nie pozwala odetchn¹Ì a¿ do koùca utworu"..Zauwa¿y³ te¿ coœ, co i ja wychwyci³am. Napisa³: "On nie gra³ jak gdyby by³ uczestnikiem konkursu, ale jak dojrza³y artysta, malarz dŸwiêku, dla którego rzemios³o, technika jest tylko œrodkiem, dziêki któremu tworzy swoje artystyczne wizje, nie ogl¹daj¹c siê na nic i na nikogo: na jury, publicznoœÌ i fakt, ¿e to jest konkurs, a nie koncert."
Kola, jak na prawdziwego artystĂŞ przystaÂło, nie poszedÂł na Âżadne kompromisy, graÂł tak jak chciaÂł, a nie jak jury by chciaÂło.
To byÂło ryzykowne, bo sĂŞdziowie nie zawsze preferujÂą indywidualnoÂści na takich imprezach...I choĂŚ w przypadku Dublina to siĂŞ nie potwierdziÂło, tutaj jednak, wybierajÂąc Yu, postawiono na bezpiecznÂą 'ÂśrednicĂŞ'.
Bardzo byÂłam ciekawa opinii jego rodakĂłw, tym bardziej Âże w Rosji, gdzie dobrych pianistĂłw jest naprawdĂŞ sporo, zaistnieĂŚ i zdobyĂŚ jeszcze uznanie krytykĂłw nie jest Âłatwo..
Kola zasÂłuÂżyÂł na swĂłj wÂątek na tamtejszym  forum dopiero po zwyciĂŞstwie w Dublinie, przedtem -owszem sÂłyszano o nim- i tyle...
Teraz zostaÂł takÂże przez swoich doceniony, ale Âżeby mu siĂŞ w gÂłowie nie przewrĂłciÂło, to jednak zauwaÂżajÂą Âże aby byĂŚ "jarkim i zamiecziatielnym" przedstawicielem rosyjskiej szkoÂły pianistycznej, musi sporo jeszcze popracowaĂŚ nad samokontrolÂą i dyscyplinÂą w grze (to fakt - jak chyba kaÂżdego mÂłodego - "ponosi" go czasem, ale to akurat mi siĂŞ bardzo podoba - taka ÂświeÂża, szczera, spontaniczna i mÂłodzieĂącza gra)...
Ciekawe sÂą spostrzeÂżenia tegoÂż forumowicza po wysÂłuchaniu Walca Mefisto:"ByÂłem po prostu oczarowany brzmieniem, pewnego rodzaju urokiem, buchajÂącÂą w sposĂłb wrĂŞcz niekontrolowany fantazjÂą Chozjainowa. To byÂła totalna koncentracja na artystycznej stronie utworu, zanurzenie siĂŞ w jego strukturze...Walc Mefisto wysÂłuchaÂłem na 'jednym oddechu" i, co nie jest takie oczywiste, aÂż do ostatniej nuty.. Miejscami nie byÂło idealnie, nie graÂł zbyt dobrze: sÂłychaĂŚ byÂło pewne 'zamazania'..Ale co najwaÂżniejsze: zÂłapaÂł 'nerw' utworu..To byÂło wspaniaÂłe! Prawdziwie  romantyczne! Charyzmatyczny, autentyczny, prawdziwy Romantyk urodzony( choĂŚ myÂślaÂłem, Âże to juÂż siĂŞ nie zdarza) w BÂłagowieszczeĂąsku!"

Tak jak Kasia wspomniaÂła, Kola zdobyÂł aÂż 7 dodatkowych nagrĂłd, w tym dwie chyba najbardziej cenne: NagrodĂŞ PublicznoÂści i NagrodĂŞ ufundowanÂą przez Sydney Symphony Orchestra dla najlepszego wykonawcy obu koncertĂłw.
OprĂłcz tego: nagroda za najlepsze wykonanie etiudy Liszta w I etapie (Feux Follets), za najlepsze wykonanie utworu Liszta poza I etapem (Mefisto Walc), za najlepsze wykonanie utworu Schuberta (Wanderer Fantasy), za najlepsze wykonanie etiudy w I etapie( Chopin op.10 nr 1) oraz nagroda dla najmÂłodszego finalisty.
Zwyciêzca Avan Yu zgarn¹³ prawie ca³¹ pulê nagród specjalnych, w tym za najlepsze wykonanie koncertu Mozarta i doœÌ kuriozaln¹ "dla najlepszego uczestnika p³ci mêskiej(!)- by³a te¿ wersja "damska" - otrzyma³a j¹ Tanya Gabrielian.

 Dla porzÂądku podam kolejnoœÌ nagrodzonych:

I m-ce:   Avan Yu
II m-ce:  Nikolay Khozyainov
III m-ce: Dmitry Onishchenko
IV m-ce: Mikhail Berestnev
V m-ce:  Hao Zhu
VI m-ce: Tanya Gabrielian

Zdobywców pierwszych 3 nagród oraz Ulubieùca Publicznoœci czeka teraz tournee pokonkursowe po Australii- doœÌ mordercze, bo prawie 2- miesiêczne, z du¿¹ iloœci¹ koncertów.
I choĂŚ wczorajszy "Limelight Magazine" napisaÂł, Âże udziaÂł Nikolaya w tym tournee wci¹¿ stoi pod znakiem zapytania, ze wzglĂŞdu na jego zobowiÂązania  jako studenta wobec uczelni (trasa koĂączy siĂŞ w poÂłowie wrzeÂśnia), to jednak rodzi siĂŞ pytanie:

Czy Kola przyjedzie do Dusznik?
Mam cichÂą nadziejĂŞ, Âże mimo wszystko jednak wybierze EuropĂŞ..

A na zakoùczenie: link do sobotniego III koncertu Rachmaninowa ( komentatorzy zauwa¿yli, ¿e pokaza³ zupe³nie innego "nie-rosyjskiego" Rachmaninowa, nie stara³ siê zwróciÌ na siebie uwagê 'si³owym' wykonaniem tego koncertu, ale jak prawdziwy poeta pokaza³ ca³¹ gamê subtelnych uczuÌ, miejscami gra³ tak 'kontemplacyjnie", ¿e mia³o siê wra¿enie s³uchania niemal¿e nokturnu Chopina..Co jednak¿e nie pozbawi³o go pasji tam, gdzie trzeba by³o j¹ pokazaÌ). To by³ nieco inny Rach3 ni¿ ten z Dublina i jeœli mam byÌ szczera- tamten bardziej chwyta³ mnie za serce. Oceùcie sami:

http://www.youtube.com/watch?v=SYJlJFT5Wxg

[Mozart]

Doroto, z uwag¹ wys³ucham wszystkich konkursowych interpretacji Koli. We wczeœniejsze etapy Avana siê nie zag³êbia³em, bo - jak pisa³em - nie uj¹³ mnie w koncercie Mozarta.

MuszĂŞ chyba stwiedziĂŚ, Âże wcale nie dziwi mnie taki werdykt jury (nagroda za etap mozartowski). PrĂłbujĂŞ od pewnego czasu "wgryŸÌ siĂŞ" w logikĂŞ decyzji jurorĂłw konkursowych. Avan generalnie graÂł koncert Mozarta raczej przeciĂŞtnie, znĂłw nieco "akademicko" i przede wszystkim efektownie, szczegĂłlnie w finale, za ktĂłry nale¿¹ mu siĂŞ zresztÂą duÂże brawa, bo w nim udaÂło mu siĂŞ odczytaĂŚ intencje kompozytora. Dla publicznoÂści jego gra pewnie byÂła porywajÂąca. Co do Nikolaja - mam nadziejĂŞ, Âże II nagrodĂŞ potraktuje bÂądÂź co bÂądÂź jako sukces 

[kati]

 Ja teÂż jestem zdania i mam nadziejĂŞ, Âże Niko nie potraktowaÂł drugiego miejsca jako poraÂżki.. 
Nagrody tego konkursu majÂą praktycznie tylko wymiar finansowy. To sÂą co prawda spore sumy pieniĂŞÂżne, ale one kariery nie zbudujÂą.
MogÂą jedynie pomĂłc w realizacji jakichÂś marzeĂą ( np. kupna nowego fortepianu chociaÂżby)...
WiĂŞc nie jest Âźle, bo Kola za wszystkie benefity z tej imprezy, spokojnie takie marzenie mĂłgÂłby zrealizowaĂŚ, o ile takie ma.
NajwiĂŞkszÂą jednakÂże nagrodÂą i to co zapamiĂŞta na dÂługo, to bĂŞdzie uwielbienie publicznoÂści, ktĂłra go pokochaÂła i to Âże w umysÂłach i pamiĂŞci tamtejszych melomanĂłw po prostu zaistniaÂł i nie pozostawiÂł ich obojĂŞtnymi..Tego nie kupi siĂŞ za Âżadne pieniÂądze.
Zaœ to, co zdoby³ wygrywaj¹c w Dublinie ma o wiele wiêksz¹ wartoœÌ: wszak koncert w Carnegie Hall, Wigmore Hall i innych presti¿owych salach, wsparcie w karierze, profesjonalna promocja m³odego artysty- to nie byle co...
I o to naprawdĂŞ warto byÂło walczyĂŚ..

[kati]

Kola jednak przyjedzie do Dusznik! 

Informacja potwierdzona przez jego management! 

MaÂło tego: bĂŞdzie bezpoÂśrednia transmisja tego koncertu w radiowej DwĂłjce! 

[ewa578]

O, wspaniale! To jednak trochĂŞ bĂŞdziemy razem!!!

[Aleksias]

No wÂłaÂśnie, Ewo, przynajmniej duchowo i wirtualnie To ostatecznie zawsze jest do wykonania.
Z uwagi na wiecznie piêtrz¹ce siê przed nami trudnoœci w organizowaniu spotkaù odnoszê wra¿enie, ¿e wiêkszy zjazd Kurierowiczów móg³by dojœÌ do skutku jedynie w przypadku, gdyby panowie sprawni komputerowo wygenerowali nam jakiœ Second Life