Kurier Szafarski
 
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Aktualności: Forum miłośników muzyki Fryderyka Chopina
 
Strony: 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 55   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Franciszek Schubert - wieczny wędrowiec  (Przeczytany 273243 razy)
Janusz1228
Moderator Globalny
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2767



Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #720 : Listopad 16, 2012, 13:33:08 »

Prawdęście zapowiedziały, Tereniu, pianista świetny, a utworek urokliwy  Uśmiech
Zapisane

Pytasz mnie, jak grał ów pianista? W jego grze było coś ludzkiego: pomylił się...
http://www.youtube.com/watch?v=ZB0qeG_SCZM
xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #721 : Listopad 16, 2012, 23:38:04 »

Natknęłam się dziś na taki wiersz Adama Zagajewskiego:

Kathleen Ferrier


                            (1912-1935)

To tylko głos.
To tylko głos, o którym nie wiemy,
czy jeszcze należy do ciała,
czy może już do powietrza.

Głos młodej kobiety, dojeżdżającej
do Carlisle używanym morrisem.

Pomyśl, tyle innych głosów
w krótkiej epoce jej życia.
Histeryczny krzyk Goebbelsa.
I jęki rannych, szepty uwięzionych.

Recytacje wierszy w szkolnej auli
(poematów chwalących tyrana).
Tyle kłamstwa w naszych gardłach.

Umarła na raka,
nie z głodu jak Simone Weil
i nie w obozie, jak Mandelsztam.

Nigdy nie była w konserwatorium
a jednak przemawia przez nią
najczystsza muzyka.

Lubiła pieśni Schuberta i Mahlera,
Bruno Walter udzielał jej rad.
Głos młodej kobiety
niewinnie śpiewającej arie Händla.

Słuchając jej myślisz,
oto pojawiła się
możliwość lepszego człowieczeństwa,

lecz gdy kończy się płyta
wracasz do swojej zwykłej nieufności -

tak jakby śpiew zbyt wiele obiecywał,
więcej niż cisza, więcej niż zmęczenie.
Zapisane
aro 59
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 1263


--- Marek ---


Zobacz profil
« Odpowiedz #722 : Listopad 17, 2012, 20:30:42 »

Chciałabym polecic te genialna interpretację piesni Schuberta.Pianista wielki, jak to jest pomyslane nie zagrane bo to łatwo
Zrozumiał te serenade bardziej niż Liszt.
(...)
Geniusz!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=PHZpWG63UTo

Agnieszka interpretacją pianisty
Beatka wierszem o śpiewie
wzbogaciły mój sobotni wieczór.
Zapisane

pozdrawiam Uśmiech         
               Marek
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #723 : Listopad 21, 2012, 12:10:01 »

Chciałabym zachecić do obejrzenia bloga pewnej mojej znajomej.
Nie jest to blog o tematyce schubertowskiej(taki jest obecnie dopiero przygotowywany)choć znajdują się tu też i
schubertowskie akcenty.
Jeśli ktoś lubi malarstwo a w szczególności styl biedermaier to zapewne obejrzenie tych bardzo ciekawych i pięknych
obrazów sprawi mu taką samą przyjemność jak mnie.
Zwracam uwagę na portrecik George Sand gdy była jeszcze panienką Uśmiech

Piękny blog Małgorzaty przy kołowrotku!!

http://biedermeierzeit.blogspot.de/
Zapisane

xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #724 : Listopad 22, 2012, 20:03:27 »

Jeśli ktoś lubi malarstwo a w szczególności styl biedermaier to zapewne obejrzenie tych bardzo ciekawych i pięknych
obrazów sprawi mu taką samą przyjemność jak mnie.
Piękny blog Małgorzaty przy kołowrotku!!
http://biedermeierzeit.blogspot.de/

Sprawiło, dzięki Uśmiech
Tam są trzy blogi!
Zapisane
aro 59
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 1263


--- Marek ---


Zobacz profil
« Odpowiedz #725 : Listopad 22, 2012, 21:06:35 »

Styl  biedermeier rozpowszechniony ok. 1815-1848 w warstwie mieszczańskiej w krajach Europy Środkowej (zwł. Niemcy i Austria) oraz Północnej (Skandynawia) daje wrażenie dostatku, komfortu, porządku, przytulności i domowego ciepła, a jego zewnętrzny porządek był oznaką duchowego opanowania i wewnętrznego uporządkowania. Malarstwo nie wykształciło odrębnych form stylistycznych i miało charakter eklektyczny. Przedstawiało przytulne mieszczańskie wnętrza, spokojne życie miasteczka i pozbawione romantycznej dramaturgii pejzaże. Miało pogodny i sentymentalny charakter.
Występował w meblarstwie i wyposażeniu wnętrz także w innych krajach Europy, jednak nosi on odmienne nazwy, np. we Francji styl Ludwika Filipa, w Anglii styl regencji i - częściowo - wiktoriański. Termin biedermeier stosowany jest także w odniesieniu do sztuki polskiej.  Uśmiech
Zapisane

pozdrawiam Uśmiech         
               Marek
Mozart
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3178

Patryk


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #726 : Grudzień 03, 2012, 23:41:44 »

Ostatnio Agnieszka wspomniała świetne nagrania Marca Minkowskiego i jego Les Musiciens du Louvre z kompletem symfonii Schuberta.

Niedawno ukazał się inny schubertowski album. Paul Lewis, znany z londyńskich promsów, nagrał jedną z późnych sonat fortepianowych (a-moll D 845), Moments musicaux, 4 Impromptus z op. 142 i monumentalną Fantazję C-dur D 760 (Wanderer). Intelektualne odczytanie faktury, znakomite kontrasty w zakresie barwy, co przypomina dynamikę instrumentu XIX-wiecznego. Warte grosza  Mrugnięcie
Zapisane

Mozart
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3178

Patryk


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #727 : Grudzień 04, 2012, 23:02:52 »

Równiez na krążku. Allegretto c-moll D 915. Wspaniały dobór repertuaru. 

Paul Lewis
http://www.youtube.com/watch?v=XyJtzibykUw
Zapisane

TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #728 : Grudzień 13, 2012, 12:18:48 »

Dziś w rocznicę urodzin Heine'go chciałabym przypomnieć jego piękny
wiersz do którego Schubert skomponował genialną muzykę:

http://www.youtube.com/watch?v=2KzHntW1uGw

W oryginale wiersz ten nie ma tytułu, tytułem "Sobowtór" opatrzył go Schubert.
Ponieważ Asiunia jeszcze ;)nam go nie przetłumaczyła podaję w przekładzie
nie wiem czyim znalezionym w internecie:

Cicha jest noc, zaułki uśpione,
A otóż mej ukochanej dach.
Już dawno przeniosła się w inną stronę,
Lecz dom stoi nadal jak w tamtych dniach.



Ktoś stanął pod domem i w górę patrzy,
I z bólu ręce swe łamie aż.
I nagle widzę, ze zgrozy pobladłszy,
W księżyca blasku swoją własną twarz.



Mój sobowtórze! mój blady kolego!
Czemu przedrzeźniasz tych cierpień ślad,
Co mnie dręczył u domu tego
Przez tyle nocy za dawnych lat?
Zapisane

Aleksias
Moderator Globalny
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3011


Asia


Zobacz profil
« Odpowiedz #729 : Grudzień 15, 2012, 00:38:17 »

Ciarki przechodzą... Wiersz piękny, ale to muzyka nadaje mu ten klimat grozy. W muzyce Schuberta jest tak wielkie natężenie emocji, potrafi ją skondensować nawet w tak niewielkiej kompozycji i wystrzelić w słuchającego... Agnieszko, ja w ogóle mam wielkie zaległości w pracy przekładowej nad Schubertem. Zawstydzony Obiecuję, że w wolniejszy czas okołoświąteczny postaram się je w miarę możności nadrobić.
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #730 : Grudzień 20, 2012, 17:07:33 »

                                                                                       A może by tak do Wenecji?

                                                                                                                          Johann Baptist Mayrhofer (1787-1836)
                                                                                                                             poetycka adaptacja: Piotr Kulawik
                                                                           
                                                                                                      Gondolier

                                                                                        Tu tańczy księżyc, gwiazdy,
                                                                                            Ulotnych duchów tan.
                                                                                   Bez ziemskich trosk nieważnych
                                                                                       W tym świecie jesteś sam.

                                                                                       Księżyca blask hen z nieba
                                                                                       W gondoli ciszę  ci śpiewa.
                                                                                          Nieważny smutek i żal,
                                                                                        W krąg wód jest cicha dal.

                                                                                           Już z Marka wieży głosi
                                                                                           Się czas połowy snów:
                                                                                          A ty śnisz sny spokojne;
                                                                                           Gondolier wiedzie nas,
                                                                                           Gondolier wiedzie nas.

                                      www.youtube.com/watch?v=sFuXQ_sSODw&list=HL1356015768&feature=mh_lolz

Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #731 : Grudzień 20, 2012, 17:29:43 »

                                                                                                    Jakie to aktualne!
 
                                                                                                                                   Johann Gabriel Seidl (1804-1875)
                                                                                                                                  poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                       Pod niebem

                                                                                                 Ogarnięta nocą mą,
                                                                                              Pośród niej gdzieś tkwię.
                                                                                             Przyślij mi tu gwiazdę twą,
                                                                                                   By ogrzała mnie,
                                                                                                   By ogrzała mnie.

                                                                                             Tysiąc ramion wabi mnie,
                                                                                                 Pośród marzeń snu.
                                                                                              Tysiąc głosów szepce że:
                                                                                                   Ku mnie dążą tu!
                                                                                                   Ku mnie dążą tu!

                                                                                             Wiem ku czemu serce gna,
                                                                                                    Co ma dusza śni:
                                                                                           Wśród przyjaciół śmiech i łza
                                                                                           Ciągle, ciągle zewsząd brzmi.

                                                                                            Widzę tam, gdzie chata trwa
                                                                                                W księżycowym śnie?
                                                                                              Poprzez szyby dusza ma
                                                                                                  Ku jej ciepłu lgnie.
                                                                                              Poprzez szyby dusza ma
                                                                                                  Ku jej ciepłu lgnie.

                                                                                            Widzę tam nad rzeczką dom,
                                                                                               Tam, gdzie księżyc lśni?
                                                                                              Pod dach jego wstąpił On,
                                                                                               Druh mych pięknych dni.
                                                                                              Pod dach jego wstąpił On,
                                                                                               Druh mych pięknych dni.

                                                                                    Dostrzegam drzew kwiat, rozsrebrzony
                                                                                                      W piękny dzień.
                                                                                           W piersi czułam wiosny znak
                                                                                                    I cieszyłam się.
                                                                                           W piersi czułam wiosny znak
                                                                                                    I cieszyłam się.

                                                                                          Każde miejsce, gdzie mnie brak
                                                                                                     Bardzo kusi mnie,
                                                                                          Lecz gdzie jest mój drogi Skarb,
                                                                                                   Ja przebywać chcę,
                                                                                                     Przebywać chcę.

                                                                                           To nad wszystko we mnie trwa,
                                                                                                     Pragnąc tutaj być.
                                                                                               Niechaj to już każdy zna:
                                                                                                   Chcę w przyjaźni żyć,
                                                                                                   Chcę w przyjaźni żyć.

                                                                                           To nad wszystko we mnie trwa,
                                                                                                     Pragnąc tutaj być.
                                                                                                 Niechaj to już każdy zna:
                                                                                                    Chcę w przyjaźni żyć.
                                                                                                 Niechaj to już każdy zna:
                                                                                                    Chcę w przyjaźni żyć.
                                                                                                            Każdy zna:
                                                                                                    Chcę w przyjaźni żyć.

                                                                                  www.youtube.com/watch?v=bJrC1M6UcXo
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #732 : Grudzień 20, 2012, 18:05:56 »

                                                                                  A jednak ile radości i optymizmu jest w taj pieśni!!!

                                                                                                                                                               Franz Xaver Freiherr von Schlechta (1796-1875)
                                                                                                                                                                        poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                               Świat Rybaka

                                                                                                      Tak łowić Rybak marzy,
                                                                                                      Niczym nie smucąc się;
                                                                                                      Mając radość na twarzy
                                                                                                     Już rankiem łodzią mknie,
                                                                                                     Już rankiem łodzią mknie.

                                                                                                    Precz złoto, chwała, sława,
                                                                                                     W tej łodzi pośród strug;
                                                                                                    W piosence swej powtarza
                                                                                                         Złocisty słońca cud,
                                                                                                    W piosence swej powtarza
                                                                                                         Złocisty słońca cud.
                                                                                                    Precz złoto, chwała, sława,
                                                                                                     W tej łodzi pośród strug;
                                                                                                   W piosence swej powtarza
                                                                                                         Złocisty słońca cud.

                                                                                                        O pracy śpiewa mile;
                                                                                                      Radość się z piersi rwie.
                                                                                                          Ona mu daje siłę
                                                                                                        I miłość w życia dnie,
                                                                                                        I miłość w życia dnie.

                                                                                                     Już barwnych ryb obfitość
                                                                                                     Pomyka gdzieś przy dnie;
                                                                                                     Gdzie fal jest rozmaitość
                                                                                                           Odbije niebo się.
                                                                                                     Gdzie fal jest rozmaitość
                                                                                                           Odbije niebo się.
                                                                                                    Już barwnych ryb obfitość
                                                                                                    Pomyka gdzieś przy dnie;
                                                                                                    Gdzie fal jest rozmaitość
                                                                                                           Odbije niebo się.

                                                                                                      Bo ten co w głębin dali,
                                                                                                      Napełniać pragnie sieć,
                                                                                                       Musi mieć radość fali
                                                                                                        I jej swobodę mieć,
                                                                                                        I jej swobodę mieć.

                                                                                                    W łowieniu nieuczciwość,
                                                                                                      Łajdactwo,  niesie złe.
                                                                                                  Powściągnij swą złośliwość,
                                                                                                  Powściągnij swą złośliwość,
                                                                                                         Bo ryby miną cię,
                                                                                                    W łowieniu nieuczciwość,
                                                                                                       Łajdactwo,  niesie złe.
                                                                                                Powściągnij swą złośliwość,
                                                                                                         Bo ryby miną cię.

                                                                                    www.youtube.com/watch?v=WYzPqx63LKs
                                                                               
Zapisane
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #733 : Grudzień 20, 2012, 20:23:03 »

Bardzo dziękuje panie Piotrze, za te doskonałe poetyckie adaptacje.
Dla mnie to wspaniały świąteczny prezent!!!
Zapisane

muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #734 : Grudzień 21, 2012, 11:08:42 »

Bardzo dziękuję za słowa uznania Pani Tereso! W dużej mierze dokonuję nowych tłumaczeń-adaptacji na przekór złemu losowi: Pani Dorocie niedawno zmarła ukochana Babcie, a zaraz po tym jej Mama znalazła się w stanie ciężkim w szpitalu, no i wreszcie Ona sama znalazł się  w szpitalu. Wprawdzie już wyszła, ale myśli ma niewesołe. W tym kontekście pieśń "Pod niebem" w wykonaniu pani Gunduli Janowitz jest szczególnie na czasie.

Serdecznie pozdrawiam  i życzę Wesołych Świąt Bożego Narodzenia oraz Szczęśliwego Nowego Roku 2013.

Piotr Kulawik         
Zapisane
Strony: 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 55   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

nocneigraszki cloudwind playyourstories wolfsparadise watahacemnejstrony