Kurier Szafarski
 
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Aktualności: Forum miłośników muzyki Fryderyka Chopina
 
Strony: 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 55   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Franciszek Schubert - wieczny wędrowiec  (Przeczytany 273201 razy)
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #735 : Styczeń 06, 2013, 13:27:37 »

                                                                                                Coś o miłości z Nowym Rokiem 2013,
                                                                                          a Gerard Souzay to mój ulubiony wykonawca

                                                                                                                                                                                           Ludwig Rellstab (1799 –1860)
                                                                                                                                                                         polska poetycka adaptacja:Piotr Kulawik
                                                                                                           Przesłanie miłości

                                                                                                         Szemrzący strumień
                                                                                                           Srebrami fal drga,
                                                                                                           Czy od mej Lubej
                                                                                                        Pośpiesznie tak gna?
                                                                                                        Ach, mój strumieniu,
                                                                                                           Posłańcu, czy ty
                                                                                                          Od Niej życzenia
                                                                                                          Z oddali ślesz mi?

                                                                                                          Miłej mej kwiaty,
                                                                                                          Ogrodów Jej sny,
                                                                                                          Czoło Jej zdobią,
                                                                                                          Gdy w słońcu śni,
                                                                                                             No a Jej róże,
                                                                                                           Ten purpury żar,
                                                                                                      Strumień niech rzeźwi
                                                                                                       Dotykiem swych fal,
                                                                                                             No a Jej róże,
                                                                                                           Ten purpury żar,
                                                                                                       Strumień niech rzeźwi
                                                                                                         Dotykiem swych fal.

                                                                                                            A gdy na brzegu,
                                                                                                        W marzeniach by być,
                                                                                                         Nasze wspomnienia
                                                                                                           Tam zechce śnić,
                                                                                                           Słodkie przeżycia,
                                                                                                           Dni radosnych gra,
                                                                                                               Mą Ukochaną
                                                                                                              Wrócą do dnia,
                                                                                                           Słodkie przeżycia,
                                                                                                           Dni radosnych gra,
                                                                                                              Mą Ukochaną
                                                                                                             Wrócą do dnia.

                                                                                                            Zachodzi słońce
                                                                                                       Z czerwonością lśnień,
                                                                                                               Kołysze Miłą
                                                                                                              Do nocy śnień.
                                                                                                        Szemrze zdrój dając
                                                                                                             Słodyczy sen,
                                                                                                          Szepcąc marzenia
                                                                                                               Miłości mej,
                                                                                                          Szepcąc marzenia
                                                                                                               Miłości mej.
                                                                                     
                                                                            www.youtube.com/watch?v=6cZOik_8SHo&feature=related
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #736 : Styczeń 06, 2013, 13:55:38 »

                                                                                         Ale miłość też bywa źródłem kłopotów.

                                                                                                                                                               Franz Xaver Freiherr von Schlechta (1772-1849)
                                                                                                                                                                         polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                         Słuchając miłości

                                                                                                       Tu w dole stoi Rycerz,
                                                                                                  Ku gwiazdom płynie dźwięk,
                                                                                                Gdy śpiewa przy swojej cytrze
                                                                                                     Wyznania słodkich męk:

                                                                                               „Niech pod niebem tony drżące
                                                                                                  Mą powietrzem niosą wieść,
                                                                                                  Wabią czule cicho brzmiące,
                                                                                                 Gdy w okienku słychać pieśń,
                                                                                                 Gdy w okienku słychać pieśń.

                                                                                                Wiedz, że ponad drzew korony
                                                                                               Mój się wznosi westchnień głos.
                                                                                               Wiedz, że straże z każdej strony,
                                                                                                 Smętny w chłodzie nocy los.

                                                                                             Wiedz, że jak się księżyc srebrząc,
                                                                                                  Poprzez szyby blaskiem lśni,
                                                                                             Wiedz, że jak las źródłu szemrząc
                                                                                                   Skrycie miłość śpiewam Ci,
                                                                                                   Skrycie miłość śpiewam Ci.

                                                                                               Niech świetliście poprzez drzewa
                                                                                                   Twój tak słodki obraz lśni,
                                                                                               I tak wciąż pieśń marzeń śpiewa,
                                                                                                     Strzeże mej miłości sny.”

                                                                                                      Gdy nas uwodzi męka
                                                                                                   Tych słów w miłosnej mgle,
                                                                                                      To śpiewak do okienka
                                                                                                       Ukradkiem skrada się.

                                                                                                      I choć tak śpiew Rycerza
                                                                                                     Szlachetnie z serca brzmi,
                                                                                                    Wśród kwiatów się rozszerza
                                                                                                            Miłosny pożar krwi.

                                                                                                      Gdy z tego „ładne kwiatki"
                                                                                                         Są później - każdy wie,
                                                                                                         Chichoce głosik tak ci:
                                                                                                         „To Rycerz miłość śle”,
                                                                                                          Chichoce głosik tak ci:
                                                                                                „To Rycerz miłość, miłość, miłość śle.”

                                                                                             www.youtube.com/watch?v=Hi5ep_ksZ7I
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #737 : Styczeń 07, 2013, 13:48:02 »

Drążąc dalej temat miłości w poetyckich tekstach czasów Franciszka Schuberta, które wykorzystał w swoich pieśniach, zaskakuje ich psychologiczna prawdziwość. Oto pieśń będąca wyrazem zmiennych nastrojów, od euforii do płaczu, jakiejś wrażliwej, zakochanej panienki  czasów Franciszka Schuberta i jego poetyckich idoli. Rozpisuję się na ten temat, ponieważ w naszych czasach jest raczej zaniedbywany i można sądzić, że nie wypada przyznawać się do płaczu, wrażliwości i wzruszeń. Jesteśmy pod wpływem kultury amerykańskiej, a "dziewczynom z prerii" nie wypada być  "płaksami".

                                                                                                                                                                                           Friedrich Rückert (1788–1866)
                                                                                                                                                                         polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                  Śmiać się lub płakać

                                                                             Śmiać się lub płakać ach w każdą z tych godzin,
                                                                               Z którymi miłość w mej duszy świat wchodzi,
                                                                                              Zsyła śmiech ranka brzask,
                                                                                            Skąd więc jest łza w mym oku,
                                                                                             Gdy czas zmierzchu i mroku?
                                                                                               Nie wiem skąd, jest to tak,
                                                                                               Nie wiem skąd, jest to tak.

                                                                             Płakać lub śmiać się ach w każdą z tych godzin,
                                                                               Z którymi miłość w mej duszy świat wchodzi,
                                                                                            Z serca łzy znaczą zmierzch,
                                                                                           Skąd więc te ranne brzmienia,
                                                                                         Dźwięk tych śmiechów budzenia?
                                                                                              Ach serce mów mi, co jest,
                                                                                             Ach serce mów mi, co jest?

                                                                                   www.youtube.com/watch?v=RmQg4Es4agE
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #738 : Styczeń 07, 2013, 14:14:09 »

                       Ale były w tamtych czasach również Kobiety szalone, ulubienice zwłaszcza mistrza Goethego. Oto przykład:

                                                                                                                                                                                            Johann Wolfgang von Goethe
                                                                                                                                                                        polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                      Niespokojna Miłość

                                                                                               Przez śnieg, przez deszcze,
                                                                                                    Iść tam przy wietrze,
                                                                                                    Gdzie bagien zmory
                                                                                                             I ich fetory,
                                                                                        Wbrew wciąż złu! Wbrew wciąż złu!
                                                                                                  Naprzód, choć bez snu!

                                                                                                     Raczej w cierpieniu
                                                                                                       Wolę się smagać,
                                                                                                    Niż w mym istnieniu
                                                                                                      Radości zaznawać.

                                                                                                      Gdy są skłonności
                                                                                                      Od serca do serca,
                                                                                                     Ach, tak przedziwnie
                                                                                                       Ból je przewierca!

                                                                                                     Czy mam w ten czas
                                                                                                     Kryć się gdzieś w las?
                                                                                                    Marne, marne dążenia!
                                                                                                         Sens to istnienia,
                                                                                                        Bez szczęścia snu,
                                                                                                           Miłość, bądź tu!
                                                                                                         O miłość, bądź tu!
                                                                                                         Bez szczęścia snu,
                                                                                                           Miłość, bądź tu!
                                                                                                          Sens to istnienia,
                                                                                                         Bez szczęścia snu,
                                                                                                           Miłość, bądź tu!
                                                                                                         O miłość, bądź tu!
                                                                                                    O miłość, miłość, bądź tu!

                                                                                        www.youtube.com/watch?v=gc9nB_HogPU
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #739 : Styczeń 09, 2013, 14:00:48 »

Przedstawiając kolejne polskie poetyckie adaptacje pieśni Franciszka Schuberta o zazwyczaj wzruszającej, i faktycznie radosnej miłosnej tematyce daleki jestem od sugerowania komukolwiek, ze mną włącznie, że ten radosny ton był dla Niego najbardziej charakterystyczny. Niczego takiego nie sugeruję, większość jego pieśni i też innych utworów była naznaczona cierpieniem, a nawet beznadziejnością istnienia, a tylko pragnę zaakcentować, że człowiek tak wrażliwy i sam doznający cierpienia miał w sobie jedność przeciwieństw, czyli cierpienie istnienia i zarazem jego radość. W obecnej dobie skłaniamy się ku niepewności istnienia, jego bólu i beznadziejności, a tymczasem Życie, Człowiek i Świat są w swej istocie różne i niejednorodne.
Zapisane
muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #740 : Styczeń 10, 2013, 14:10:22 »

                                                                                    A oto przekorne spojrzenie na radość życia:

                                                                                                                                                                                       Ignaz Franz Castelli (1781-1862)
                                                                                                                                                                        polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                                 Radość

                                                                                                    Mnie taka swoboda bawi,
                                                                                               Uciechę tak sprawia mój Świat.
                                                                                               Ból znikł gdzieś hen i też plagi,
                                                                                                    A radość da mi odwagi,
                                                                                                Że to jest mój radosny świat.
                                                                                                    A radość da mi odwagi,
                                                                                               Że to jest mój radosny świat.

                                                                                               Się cieszę, gdy wstaje ranek,
                                                                                               Że nową znów radość mi da.
                                                                                       Grosz znikł gdzieś, więc znów dostanę,
                                                                                              Bo przecież imię mam znane,
                                                                                                Więc każdy da mi, co ma.
                                                                                             Bo przecież imię mam znane,
                                                                                               Więc każdy da mi, co ma.

                                                                                             W dziewczynie mile mnie koi
                                                                                            Ten sercu przyjazny tak dźwięk.
                                                                                         Niech wiernie przy mnie wciąż stoi,
                                                                                              Szaleństwa serc się nie boi,
                                                                                              Pogodną niech będzie więc.
                                                                                              Szaleństwa serc się nie boi,
                                                                                              Pogodną niech będzie więc.

                                                                                   www.youtube.com/watch?v=bN6l2s8pjHI
Zapisane
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #741 : Styczeń 11, 2013, 13:47:45 »

Troszkę mnie na forum nie było bo niestety zastrajkowała mi maszyna Chichot
Ale warto było czekać!
Jeszcze raz dziękuję panie Piotrze, te pieśni Schuberta które nam pan przybliżył dzięki swoim przekładom
są naprawdę urocze i rzeczywiście pokazują inną "stronę" Franciszka.
Ponieważ zbliża się kolejna rocznica urodzin kompozytora myślę,że i ja i Sławek bardzo byśmy się cieszyli
gdyby wyraził Pan swoją zgodę na udostępnienie swoich przekładów na Schubertiadzie.
Bardzo prosimy!!!!
Zapisane

muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #742 : Styczeń 11, 2013, 13:58:58 »


Pani Tereso,
Oczywiście, że się zgadzam i bardzo dziękuję.
Serdecznie pozdrawiam!
Zapisane
sułek
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 647


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #743 : Styczeń 11, 2013, 17:32:55 »

Dzięki Panie Piotrze. Lada moment zorganizujemy się z Agnieszką i popracujemy nad Schubertem. Musimy nieco pochylić się nad Agnieszki nowym sprzętem. Ale może sama się pochwali.  Chichot
Zapisane

TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #744 : Styczeń 13, 2013, 12:24:13 »

Schubert nigdy nie skomponował koncertu fortepianowego, nawet chyba nigdy o tym nie myślał.
Sam, mimo że grał biegle na fortepianie, nie był wirtuozem jak np. Mozart czy Beethoven.
Ale słuchając tej transkrypcji kwartetu fortepianowe F-dur na fortepian i orkiestrę możemy mieć choć przedsmak tego jak taki
koncert mógłby zabrzmiec.
Bardzo pięknie moim zdaniem:

http://www.youtube.com/watch?v=znlBYvhSeR0
Zapisane

muzycznezacisze
Użytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #745 : Styczeń 13, 2013, 12:53:12 »

                                                                                                        "Motylem jestem"

                                                                                                                                                                                  Friedrich von Schlegel (1772 - 1829)
                                                                                                                                                                         polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                                Motyl

                                                                                                     I jak mam nie pląsać,
                                                                                                      Gdy trudu nie czuję,
                                                                                                     I zieleń wśród słońca
                                                                                                     Tak barwnie wibruje.

                                                                                                  Piękniejsze błyszczenia
                                                                                                    Barwy skrzydeł mają,
                                                                                                   Też niż kwiaty słodsze
                                                                                                 Tchnienia w krąg rozdają.

                                                                                                Wśród w kwiatach swawoli
                                                                                                         Się sycę do woli,
                                                                                                Wśród w kwiatach swawoli
                                                                                                         Się sycę do woli.

                                                                                                    W radości się nurzam
                                                                                               W mych dniach zakochany;
                                                                                                   Gdzie doliny, wzgórza,
                                                                                                     Tam są też me tany.

                                                                                                 Gdy w pomrukach burzy
                                                                                                 Chmur blaski się mienią,
                                                                                                  To wieczorem w złocie
                                                                                                     Trawy się zielenią.

                                                                                               Wśród w kwiatach swawoli
                                                                                                      Się sycę do woli,
                                                                                               Wśród w kwiatach swawoli
                                                                                                      Się sycę do woli.

                                                                  www.youtube.com/watch?v=oVFNos40kqs&feature=related
Zapisane
xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #746 : Styczeń 13, 2013, 19:19:51 »

Schubert nigdy nie skomponował koncertu fortepianowego, nawet chyba nigdy o tym nie myślał.

No to już wiem, czemu nie ciągnie mnie aż tak do Schuberta Chichot
Zapisane
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #747 : Styczeń 13, 2013, 20:18:42 »

Przecież Schubert nie dlatego nie skomponował koncertu fortepianowego, bo nie chciał czy nie umiał.
Po prostu był biednym muzykiem i nie stać go było na wynajęcie wirtuoza, orkiestry i sali.
Skąd u Ciebie ta niechęć do biednych muzyków droga xbw Chichot
Zapisane

xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #748 : Styczeń 14, 2013, 00:47:16 »

U mnie bardzo duża chęć do biednych muzyków, ale też nie wiem skąd Mrugnięcie
Fakt faktem, nie skomponował, i pewnie tak naprawdę nikt nie wie, dlaczego. I czy chciał czy nie.
Zapisane
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #749 : Styczeń 26, 2013, 16:22:20 »

Bardzo proszę wszystkich obecnych na fb o zajrzenie i ewentualne polubienie tej
strony.
Autorka jest młodą Angielką i śpiewa pieśni Schuberta(także zawodowo)
Sławku jakbyś był taki miły i umieścił ten link na Schubertiadzie byłabym wdzięczna Buziak

https://www.facebook.com/SchubertIsGod
Zapisane

Strony: 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 55   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

playyourstories wataha-wilkow-nocy watahacemnejstrony airpol cloudwind