XIV Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego

[ewa578]

Dzisiaj, pierwszy dzień drugiego etapu. Co za piękna muzyka!!! I Wieniawski i wariacje nt. Fausta Gounod`a (jedna z oper szczególnie przeze mnie ukochanych!). Prawdę mówiąc, nie jestem szczególną entuzjastką wiolinistyki, ale podobał mi się pierwszy etap, a teraz, kiedy konkursowiczom towarzyszy fortepian, cudowne piękno obficie rozlewa się po duszy!
Nie mam jeszcze faworyta bo wszystko co słyszę wydaje mi się cudowne i bardzo trudne i już samo to, że wszystko zostało wygrane jak należy, a przy tym niesie tyle emocji, uprawnia do przejścia dalej.
Niestety mam dość pracowity okres, więc nie mogę słuchać dokładnie, robić notatki itp., ale tyle co słyszę pozwala mi wpadać w zachwyt nad ludzkim geniuszem! Czy Wy też słuchacie i sprawia Wam to równą przyjemność?

[sułek]

Ewuniu, no z przykrością stwierdzam, że za mało sie interesuję Wieniawskim a powinienem. Postaram się nieco nadrobić zaległosci

[ewa578]

Oh, Sławku nie ma przymusu! Jeśli masz ochotę wystarczy włączyć PR II i gotowe! Od 10.00 są całodzienne relacje.

[Mozart]

Czołem! 
Myślę, że cała muzyczna Polska (i nie tylko) żyje teraz Konkursem Wieniawskiego. Jakie to szczęście, że odbywa się on Poznaniu, w pięknie odnowionej Auli UAM, sali o prawdopodobnie najlepszej akustyce w Polsce. 

Oczywiście w wolnej chwili jestem na przesłuchaniach.    W czwartek słuchałem sesji popołudniowej - na początku wystąpiła Hiszpanka Leticia Moreno, która - jak się później okazało - przewyższała o poziom występujących po niej skrzypków. Jej Bach - Chaconne z II Partity - był monumentalny, jakby wykuty głęboko w skale... 24. Kaprys Paganiniego sprawiał jej miejscami trudności techniczne - wielkie wrażenie wywarła na mnie VI Sonata E. Ysaÿe. Zatem - ciekawa artykulacja, dbałość o dżwięk - choć czasem przesadne vibrato, choćby w przepięknym kaprysie La Cadenza Wieniawskiego.
Karizina i Rytwińska (zwłaszcza na nią czekałem) grały jakby szkolnie, poprawnie - klarownie, ale bez charyzmy - brakowało zabrarwienia indywidualnego, ekspresji... Polka przykuła moją uwagę Bachem (Grave i Fuga z II Sonaty), który niestety jednak - nie został zagrany bezomyłkowo.

II etap - już po selekcji - będzie znacznie ciekawszy. Skrzypce i fortepian. W programie - sonata skrzypcowa (do wyboru - Beethoven, Prokofiev, Brahms etc...), utwór Szymanowskiego i Wieniawskiego.
Wczoraj wieczorem byłem świadkiem absolutnie najlepszej dotychczasowej kreacji w konkursie...

Soyoung Yoon. Tą koreańską skrzypaczkę będziemy pamiętać jeszcze długo! Jej wykonanie I Sonaty f-moll Prokofieva wbiło mnie w fotel, skrzypaczka (wielkie brawa fortepianowego akompaniamentu!) oczarowała publiczność i - na pewno - jurorów. Ponura, mistrzowska kompozycja wielkiego Rosjanina napisana w czasie II wojny światowej faktycznie rozbrzmiała jak potężne memento dla świata, stała się dźwiękowym gmachem... Świetna intonacja, stopniowanie dynamiki, pewne prowadzenie smyczka, dzięki czemu artystka wydobywała jasne i ciemne barwy swego instrumentu  - i wielki ładunek ekspresyjny. Warto czekać na takie interpretacje!
Pecha miał Aylen Pritchin, którego skrzypce rozstroiły się w połowie występu (grał Wariacje nt. własny Wieniawskiego). Wielka szkoda... - po występie otrzymał wspaniałą owację, zapewne ostatnią na konkursie...
Świetni polscy wykonawcy - M. Włoszczowska i M. Wasiucionek.

Dziś (słuchałem transmisji w radio) wielkie wrażenie wywarł Niemiec Stefan Tarara. A jeszcze Wielu Znakomitych przed nami.


P.S. Czyżby Polacy to... naród suchotyków? 

[Mozart]

http://www.wieniawski.pl/so-young_yoon.html

Odsłuchajcie koniecznie jej Bacha, Kreislera (!) czy Prokofieva. Oto skrzypaczka światowego formatu. 


Jestem bardzo ciekawy Mozarta w jej wykonaniu. Zauważcie - cały III etap - to MOZART; 1. część koncertu skrzypcowego (KV 216,  218,  219 - do wyboru; jaka szkoda, że ńie usłyszymy interpretacji drugich ogniw o cudnym cantabile!), do tego obowiązkowa I część Symfonii koncertującej Es-dur KV 364. Zupełenie jak podczas Konkursu Chopinowskiego - Polonez-Fantazja op. 61 Chopina. 

Ale... patronem Konkursu (najstarszego na świecie) jest przecież Henryk Wieniawski. Wielki skrzypcowy wirtuoz i liryk. Uosobieniem tego liryzmu jest słynna 'Legenda' op. 17, z tematami, których melancholia i słodycz są tak pokrewne melodyce Czajkowskiego... Utwór barwny, ukazujący pełne brzmienie skrzypiec - zarazem łatwy w odbiorze, quasi-salonowy.
http://www.youtube.com/watch?v=gC-0W6FK3zc

[bartus]

Mozarcie.

Przesluchalem H. Wieniawskiego: Wariacje na temat własny op. 15 w wykonaniu Aylena Pritchina
(ze strony http://www.wieniawski.pl/aylen_pritchin.html)
i zastanawiam sie, czy chodzi Ci o to wykonanie.

Powiedz mi, od ktorej minuty uslyszales, ze skrzypce sie rozstroily.
Intonacja w grze tego doskonalego skrzypka miescila sie w przedziale "gram czysto".
Oczywiscie byly potkniecia, ale miescily sie w przedziale tolerancji (moim zdaniem)

Podejrzewam, ze Twoja tolerancja czystego grania jest mniejsza niz moja.

Nie ma na swiecie skrzypka, ktory gra sterylnie (akustycznie) czysto.
Zbadano kiedys intonacje D.Ojstracha podczas gry gamy, jako eksperyment.
Zmierzono akustycznie czystosc jego gry. Zaledwie kilka dzwiekow z calej gamy
byly wykonane idealnie, reszta byla poza wskaznikami.
Intonacja na skrzypcach musi miec swoja tolerancje.
Np dzwieki prowadzace sa na ogol grane wyzej (niz pomiar akustyczny), bemole nizej itd.

Plynnosc wysokosci dzwieku ma duze znaczenie w tworzeniu napiec, ekspresji.
Tu widze przewage skrzypiec nad fortepianem.


PS
Niestety nie slyszalem pozostalych (brak czasu) konkursowiczow.
Moim zdaniem Pritchin, to skrzypek duzego formatu
Jak popracuje troche nad precyzja, to smiem twierdzic, ze osiagnie swiatowy poziom.

[Aleksias]

Usiłuję słuchać:) Na tyle, na ile pozwala czas – też mam akurat ogromnie dużo pracy, w dodatku w ten weekend jak na złość pracuję, na dodatek Kajetan chory:(  Zagapiłam się i nie słuchałam koncertu na inaugurację. (Dziś za to słuchałam V Czajkowskiego na żywo:))
Ale trzeba się wreszcie zmobilizować. Odsłuchuję sobie teraz wszystkie wykonania z drugiego etapu.
Trzeci i czwarty już będzie słuchany (oglądany) bez problemów na bieżąco.
Podobnie jak na Chopinowskim rok temu, poziom bardzo wysoki, i to słychać – wszystko pięknie grane. Ale czasem coś zachwyca bardziej. W drugim etapie na pewno już łatwiej się zorientować, wybrać, kto przypadł najbardziej do serca.
So-Young Yoon -  po wspaniałej Yeol-Eum Son i Seongu Jin Cho na Czajkowskim, kolejna koreańska gwiazda. Naprawdę wspaniała. Wiwat Korea!:)
Czyżbyśmy mieli już kandydaturę na laureattkę?
Niesamowicie gra, z mocą i duchem – dreszcze przechodzą przy demonicznej interpretacji sonaty Prokofiewa. Mają Włoszczowska też gra przepięknie. Przesłucham jeszcze dziś chociaż kilku.
Jak rozumiem, na razie przybliżone typy faworytów to : So-Young Yoon, Leticia Moreno, Stefan Tarara (całkiem muzyczne nazwisko:)), Maja Włoszczowska, Arata Yumi, Alyen Pritchin (nie przekreślajmy go jeszcze),

Aha – właśnie się dowiaduję, ze po raz pierwszy będzie można oglądać Wieniawskiego na żywo w TVP Kultura!

http://www.nina.gov.pl/NInA/artykuł/2011/10/15/transmisje-on-line-info-xiv-międzynarodowy-konkurs-skrzypcowy-im.-h.-wieniawskiego

Mozart! Koncerty!! Symfonia Koncertująca!!! Czarno widzę moje wyniki w pracy w przyszłym tygodniu. 

[Mozart]

I mnie się wydaje, że Pritchin to skrzypek wielkiego formatu. Weźmy choćby Szymanowskiego - wspaniałe przejścia między długimi nutami pod łukiem, legato. W wariacjach stało się coś z kołkiem - w konsekwencji rozstroiły się jego skrzypce. Pritchin popatrzył na Vengerova, ten pozwolił mu dalej grać. Ja słyszałem pewne nieładne dźwięki w wariacjach Wieniawskiego, ale i tak wielkie brawa za opanowanie (na początku, podczas sonaty, spadły mu okulary!). I chciałbym usłyszeć 'jego' Maestoso z KV 364 Mozarta.

Dziś natomiast mieliśmy wspaniałą Koreankę Ji-Yoon Lee, Rosjankę Vasilievą. Maciej Strzelecki po raz kolejny udowodnił (Fantazja nt. z 'Fausta' Wieniawskiego), że jest świetnym wirtuozem.

[Mozart]

So-Young Yoon -  po wspaniałej Yeol-Eum Son i Seongu Jin Cho na Czajkowskim, kolejna koreańska gwiazda. Naprawdę wspaniała. Wiwat Korea!:)
Czyżbyśmy mieli już kandydaturę na laureattkę?

Tak!  Po jej wykonaniu Sonaty rozległy się brawa...! 

[xbw]

http://www.polskieradio.pl/8,Dwojka/1432,Konkurs-Wieniawskiego-II-etap-dzien-2

Tu można wysłuchać niektórych przesłuchań z II etapu.

[kozioł]

W wolnych chwilach, kiedy tylko znajduje na to czas, staram sie słuchać jak najwięcej - wysoki poziom..

a tak na marginesie takie drobne pytanko - czy aby czasem nasz wirtuoz skrzypiec Henryk Wieniawski nie był również Żydem, bądz był pochodzenia, czy miał jakiej dalekie korzenie żydowskie..?? zadając to pytanie sugeruje się zamieszczanym na linku Beatki zdjęciem, tego genialnego skrzypka - na pierwszy rzut oka, typowo semickie rysy..

[Janusz1228]

Tak. Szczególy odnośnie pochodzenia znajdziesz w Wikipedii
http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Wieniawski

[kozioł]

No tak, faktycznie..choć w pierwszej chwili, zerkając na owe opracowanie biograficzne może nieco zmylać zamieszczona tam rubryka z danymi osobowymi, jak i samo tylko pierwsze zdanie: "polski kompozytor i skrzypek"

[kozioł]

Natomiast całkiem inaczej wygląda to w przypadku notki biograficznej, dotyczącej ojca Henryka - Tadeusza Wieniawskiego, która zapisana została poprawnie..(zupełnie nie pojmuję, dlaczego w przypadku biografii jednych dane zamieszcza się poprawnie, a u innych już niekoniecznie..)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Wieniawski

Na zamieszczonym przez Ciebie linku Januszu, przy okazji warto też zwrócić uwagę na osobę Edwarda Wolffa (brata matki wielkiego skrzypka), który to studiował z naszym Chopinem i podobnie jak on wyjechał i (chyba) osiadł na stałe w Paryżu - o czym się właśnie dowiedziałem z powyższego skąpego źródła..

[Mozart]

"polski kompozytor i skrzypek"

Jak najbardziej polski, Konradzie - możemy być dumni z naszego rodaka, szanowanego kompozytora i wirtuoza!

Nie do przegapienia:
od 16.00 - recital  Erzhana Kulibaeva z Kazachstanu.
Beethoven: Sonata A-dur op. 47 (!)
Wieniawski: Wariacje na temat własny op. 15
Szymanowski:  Źródło Aretuzy z cyklu Mity op. 30.