muzyka Jana Sebastiana Bacha - wydarzenia, płyty lub wszystko co się kojarzy :)

[Aleksias]

Nowa bachowska płyta Piotra Anderszewskiego już wkrótce:

http://www.warnerclassics.com/piotr-anderszewski/news/1122

Już teraz:))
Oto jak poetycko rozpisują się recenzenci po koncertowych wykonaniach Bacha przez Anderszewskiego w 2013 roku:
"Guardian": "widownia miała do czynienia z jednym z najbardziej wysublimowanych koncertów fortepianowych, jakie Londyn widział w całym sezonie".
 
"New York Times": "Anderszewski upaja się pełnym wachlarzem brzmień dostępnych za pośrednictwem nowoczesnego fortepianu"
"Jego gra jest cudowna, rozkłada na czynniki pierwsze kontrapunktyczne kompozycje Bacha z klarownością i subtelnością dotyku, co sprawia, że utwory stają się czymś więcej niż tylko ćwiczeniem techniki. Jego palce tańczą w courante i allemande, a także wyśpiewują melodie podniosłych saraband".                   
 
"Bach w jego wykonaniu charakteryzują nieskazitelna, indywidualna interpretacja, prezentowana z przekonującą intensywnością. Anderszewski upaja się pełnym wachlarzem brzmień dostępnych za pośrednictwem nowoczesnego fortepianu, często używa pedału sostenuto, co pozwala nutom mienić się niczym kolorom na wodzie. Zainteresowaniem artysty raczej nie jest struktura kontrapunktu u Bacha, lecz indywidualne dramatyczne momenty, które pozwala ona osiągnąć. Rezultaty jego zabiegów, wynikają z głębokiej muzykalności artysty oraz wielkiego instynktu psychologicznego.

Każdy pianista jest w stanie oddać radość drugiego gawota z trzeciej suity angielskiej, ale Anderszewski dodał warstewkę cichutkiej melancholii, sugerującej, że zabawność może też wiązać się z byciem samemu. Każdy ruch został żywo naszkicowany. Courante jest nieśmiały, sarabanda żywa, niepewnie ciekawski jest gawot, zaś preludium rozmowne i towarzyskie. Sarabanda z trzeciej suity angielskiej rozpoczęła się następstwem akordów przywołujących w wyobraźni dumne hiszpańskie gitary, by później stopniowo stawać się coraz mroczniejszą, a zakończyć się gorzką nutą samotności".

Po takich rekomendacjach - nie sposób chyba czym prędzej nie posłuchać:)
Chociaż pewnie nie przebije w mojej osobistej klasyfikacji Davida Fray, którego bachowskie interpretacje rzucają mnie na kolana:))

[Aleksias]

Jak właśnie przypomniał Janusz, Boże Narodzenie nie byłoby pełne bez Bacha:)

Dziś o 19:00 w Dwójce możemy posłuchać Oratorium na Boże Narodzenie BWV 248, o ile nie skusimy się dziś na własne nagranie w ulubionym wykonaniu:) Dzisiejsze jest jednak bardzo zacne:Yetzabel Arias Fernandez – sopran, Maarten Engeltjes – alt, Tilman Lichdi – tenor, Klaus Merten – bas; Chór i Amsterdamska Orkiestra Barokowa, dyr. Ton Koopman.
http://www.polskieradio.pl/8/192/Artykul/1334859,Jan-Sebastian-Bach-na-Boze-Narodzenie

[Mozart]

Nazwisko koniecznie do zapamiętania - Mahan Esfahani.

https://www.youtube.com/watch?v=N4Ngo47jy2Y

[Aleksias]

Zwykłe ćwiczenia - tak je nazwał: Clavier Übung...
Jednak wydał je sam i oznaczył jako opus 1 - pierwsze wydane dzieła.

Jakby zapytał Gajos - Któren pijanista jest najlepszy w partitach?

Pewnie trudno rozstrzygnąć, bo mamy tu duży wybór perełek. Posłuchajmy choćby kilku wykonań partity nr 2.

Jest wspaniała Martha. Niesamowite wykonanie, chyba z Verbier.
https://www.youtube.com/watch?v=BUzunkyzZi4

Jest błyskotliwy Piotr Anderszewski:
https://www.youtube.com/watch?v=0qHcpQbtea0

Tam gdzie nie możemy znaleźć nr 2, posłuchajmy nr 6:

David Fray - jego wykonania Bacha wywołują u mnie niezmiennie rozkoszny dreszcz i odlot w inny stan świadomości:) To nie Bach, to transcendentalna  medytacja nad Bachem...
https://www.youtube.com/watch?v=V0KEO6UG7is

I wspaniały Perahia
https://www.youtube.com/watch?v=CotFvlF4-iM

A jeszcze przypomina o sobie Andras Schiff...
https://www.youtube.com/watch?v=v33yqeDQx5s

I nieśmiertelny Dinu Lipati
https://www.youtube.com/watch?v=9etK1RuN2jc

Czy możliwe jest, by wybrać...
 
Które są Wasze - ulubione?

[Mozart]

Zawsze niezwykle wysoko będę cenił interpretacje Piotra Anderszewskiego - wciąż w pamięci mam rewelacyjne recenzje jego ostatniego recitalu w Filharmonii Narodowej. Dinu Lipatti jest dla mnie niemal wzorem absolutnym, tak w muzyce Mozarta, jak i Bacha czy Chopina. Nie pozwalam jednak w kontekście tego wątku zapomnieć o tym, którego geniusz utożsamił się z geniuszem Bacha    Primus inter pares.

GLENN GOULD
https://www.youtube.com/watch?v=MlHLb1thu4Y

[bartus]

Zwykłe ćwiczenia - tak je nazwał: Clavier Ubung...
Jednak wydał je sam i oznaczył jako opus 1 - pierwsze wydane dzieła.

Jakby zapytał Gajos - Któren pijanista jest najlepszy w partitach?

Pewnie trudno rozstrzygnąć, bo mamy tu duży wybór perełek. Posłuchajmy choćby kilku wykonań partity nr 2.

Jest wspaniała Martha. Niesamowite wykonanie, chyba z Verbier.
https://www.youtube.com/watch?v=BUzunkyzZi4

Jest błyskotliwy Piotr Anderszewski:
https://www.youtube.com/watch?v=0qHcpQbtea0

Tam gdzie nie możemy znaleźć nr 2, posłuchajmy nr 6:

David Fray - jego wykonania Bacha wywołują u mnie niezmiennie rozkoszny dreszcz i odlot w inny stan świadomości:) To nie Bach, to transcendentalna  medytacja nad Bachem...
https://www.youtube.com/watch?v=V0KEO6UG7is

I wspaniały Perahia
https://www.youtube.com/watch?v=CotFvlF4-iM

A jeszcze przypomina o sobie Andras Schiff...
https://www.youtube.com/watch?v=v33yqeDQx5s

I nieśmiertelny Dinu Lipati
https://www.youtube.com/watch?v=9etK1RuN2jc

Czy możliwe jest, by wybrać...
 
Które są Wasze - ulubione?

Asiu.
Zdecydowanie wyk. Davida Fray jest najblizsze mojemu wyobrazeniu o muzyce Bacha.
Dlaczego?
Podoba mi sie konflikt (sprzecznosci) w podejsciu do interpretacji (rodzaj schizofremii)
Czyli:
Bardzo duza zlozonosc, wewnatrz niezwyklej prostoty.
Kompleksowosc dynamiki, temp, barw, rytmu jest bez limitu.
Czasami w jednym takcie znajdziemy 7 roznych dynamik!!
Nie wyczuwam jednak "przekombinowania" i prostota bierze gore.
RYTM  u Farya jest poza wszelkimi kategoriami "dobre - zle"
Odczucie ad libitum, rubato pieknie wspolpracuje z zelaznymi slupami PULSU.
Widze to wszystko oczami wyobrazni, jako porozrzucane precyzyjnie w czasie punkty magneczyczne,
do ktorych zbiegaja sie swobodne motywy. (swobodne w rytmie i tempie).

Koronkowe, niemalze kruche frazy otoczone sa jednolita, solidna masa o nazwie "technika".
Czyli znowu sprzecznosc (kruche a solidne).
Moim zdaniem sila sztuki polega na sprzecznosciach i niebezpiecznym balansowaniu.

Podobni wykonawcy o bardzo zlozonej fakturze to Eduardo Kunz oraz niesmiertelny Horowitz.

[bartus]

Oczywiscie, absolutnym krolem partit jest Glen Gould

https://www.youtube.com/watch?v=o6AVYXxR6-U

Dlaczego?
Emocje Goulda sa fenomenalnie wywazone.
Nie ma tu histerii romantycznej,
rowniez oschlosci i "trzezwosci umyslu" baroku.
To znaczy, obydwie te cechy wystepuja, ale sa genialnie zrownowazone i we wlasciwych miejscach.
Nie ma tu wdzieczenia sie i migotania powiekami i falowania lokciami.
Gould jest soba i jego przekaz nie oszukuje.
Jak Gould mysli, ze nalezy grac twardym dzwiekiem, to tak robi, chociaz nie wypada.
I najlepsze w tym jest to, ze przekonuje.
Genialna technika i zgodnosc ze soba samym czyni  go krolem Bacha

[bartus]

Jako policzek dla teorii Joasi (p.Jaonny), ze istnieje tylko 3 pianistow na swiecie
podaje pania Rosalyn Tureck
https://www.youtube.com/watch?v=WdvUB7MkbEM.
Jest po prostu genialna

[bartus]

Policzkuje rowniez samego siebie mowiac o krolu.
Chociaz kilkoro krolow i krolewn jest ....mozliwe. (Why not?)

[bartus]

Jako policzek dla teorii Joasi (p.Jaonny), ze istnieje tylko 3 pianistow na swiecie
podaje pania Rosalyn Tureck
https://www.youtube.com/watch?v=WdvUB7MkbEM.
Jest po prostu genialna

Oj warto!!! posluchac (okolo 13/14 min)

[Aleksias]

Nie pozwalam jednak w kontekście tego wątku zapomnieć o tym, którego geniusz utożsamił się z geniuszem Bacha    Primus inter pares.

GLENN GOULD
https://www.youtube.com/watch?v=MlHLb1thu4Y

Oczywiscie, absolutnym krolem partit jest Glen Gould

https://www.youtube.com/watch?v=o6AVYXxR6-U

 
No dobra, chłopaki specjalnie nie podałam pana GG w swoich propozycjach, żebyście wysilili się trochę Bo jak skwitujemy sprawę stwierdzeniem, że Stary Król jest jedyny i najlepszy, to możemy nie otworzyć się na pojawiające się tu i ówdzie nowe wspaniałe królestwa:) A poza tym każdemu z nas może się coś innego podobać najbardziej, ktoś, niekoniecznie uznany powszechnie za najlepszego, może wchodzić z nami w największy rezonans.
Miałam okazję posłuchać Davida Fray na żywo, także Bacha, i to był nokaut;)) Zachwyciło mnie właśnie, jak sprawia, że jego Bach jest taki "bachowski", a jednocześnie taki romantyczny:)
Słuchanie Lipattiego także wprawia mnie w zachwyt, jego gra jest perfekcyjna, a jednocześnie poetycka i natchniona. Kto wie, może gdyby miał więcej czasu, gdyby wydał więcej bachowskich płyt, może... zdetronizowałby Króla...?
Kojarzę, oczywiście, panią Rosalyn Tureck, chociaż chyba nie jestem pewna, czy akurat w partitach Bacha. W każdym razie wiem, że to wspaniała pianistka i z chęcią posłucham jej interpretacji. Może macie jeszcze inne propozycje?
Aha - nie zapominajmy, że jest jeszcze klawesyn;)

[Mozart]

Podoba mi sie konflikt (sprzecznosci) w podejsciu do interpretacji (rodzaj schizofremii)
Czyli:
Bardzo duza zlozonosc, we wnatrz niezwyklej prostoty.
Kompleksowosc dynamiki, temp, barw, rytmu jest bez limitu.
Czasami w jednym takcie znajdziemy 7 roznych dynamik!!

Ta swoista sprzeczność bierze się pewnie stąd, że Fray z jednej strony logicznie buduje formę, z konsekwencją dzierga jej polifoniczną strukturę - a jednocześnie (paralelnie!) każdej frazie z osobna nadaje sens, wlewa w nią życie. Czyni to poprzez bardzo bogate operowanie  różnicami dynamicznymi czy agogicznymi, nadanie wewnętrznego pulsu frazie, eksponowanie śpiewności (w tym ostatnim jest prawdzim mistrzem). Delikatne cieniowanie detali składa się na substancjalność tej muzyki. Monolit okazuje się do zdobycia niemal dla każdego.

Jego Bach jest trochę jak bryła granitu, która - gdy jej się z bliska przypatrzeć - mieni się blaskiem setek tworzących ją kryształów, a jej z daleka płaska powierzchnia porozcinana jest żłobieniami i rysami, zaburzającymi tą jednolitość.

https://www.youtube.com/watch?v=qt8-Td6kJnI

[Aleksias]

Delikatne cieniowanie detali składa się na substancjalność tej muzyki. Monolit okazuje się do zdobycia niemal dla każdego.

Jego Bach jest trochę jak bryła granitu, która - gdy jej się z bliska przypatrzeć - mieni się blaskiem setek tworzących ją kryształów, a jej z daleka płaska powierzchnia porozcinana jest żłobieniami i rysami, zaburzającymi tą jednolitość.

Pan poeta, pan poeta.... Przepięknie napisane, Amade:)) A monsieur Fray przepięknie zilustrował:) Tak jak piszesz - ta muzyka się mieni jak kryształ:)

Tutaj Fray trochę gra a trochę opowiada, jak poważnie podchodzi do Bacha, w monumentalnych wnętrzach, w których nagrywał płytę.

https://www.youtube.com/watch?v=K1QjOjGMhns

[xbw]

Powstał niemiecki film dokumentalny "Erbarme Dich - historie pasyjne" o Pasji według św. Mateusza. W maju odbył się pokaz w ramach Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Jeszcze nie widziałam, ale synowi się spodobał.

Zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=k3GbW0R4Vbo

http://www.filmweb.pl/film/Erbarme+Dich+-+Historie+pasyjne-2015-732922

[Mozart]

Kantata Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit (Actus tragicus), prezentująca dwie wizje śmierci - staro - i nowotestamentalną. Być może najpiękniejsza spośród Bachowskich kantat.

"This is one of the most moving recordings I've ever heard." Poruszające i kameralne. Dyryguje Philippe Pierlot.

https://www.youtube.com/watch?v=XVxBFtvNlmg