Kaznodzieje i wyznawcy

[muzycznezacisze]

PozwoliÂłem sobie na porĂłwnanie do Efeba na podstawie portretu sporzÂądzonego przez jego przyjaciela gdy miaÂł lat 16. To byÂł zanany malarz, ktĂłry dokumentowaÂł Âżycie wiedeĂąskiego Âśrodowiska artystycznego, a póŸniej  na swoich obrazach dokumentowaÂł cesarskÂą rodzinĂŞ. Choroba weneryczna i wyniszczajÂące organizm leczenie rtĂŞciÂą, bo innej metody w tamtym czasie nie znano, bardzo zmienia wyglÂąd, o czym moÂżna siĂŞ przekonaĂŚ oglÂądajÂąc portrety Henryka 8 - krĂłla Anglii wykonane przez Holbeina. Akurat  krĂłl Anglii wedÂług wielu historykĂłw zaraziÂł siĂŞ od swojej przykÂładnej  ma³¿onki Katarzyny AragoĂąskiej, ktĂłrÂą z kolei zaraziÂł jej spowiednik. Takie sÂą niestety ustalenia historykĂłw. Choroby przywleczone
z nowego lÂądu byÂły przekleĂąstwem przez cale stulecia. CzĂŞsto padali ich ofiarÂą artyÂści, ktĂłrzy nie mieli uregulowanego Âżycia osobistego, albo byli  nadmiernie Âłasi na miÂłostki rĂłwnieÂż z artystycznymi partnerkami, jak na przykÂład znany czeski kompozytor i przyjaciel Mozarta Josef Mysliveèek. Najprawdopodobniej syfilityczna choroba spowodowaÂła tak wielki problem z niegojÂącymi siĂŞ ranami, Âże za radÂą lekarzy pozwoliÂł sobie obci¹Ì nos, ale i tak nie zapobiegÂło to jego Âśmierci.

[TeresaGrob]

OczywiÂście racja.Ale niestety albo na szczĂŞÂście Schubert zbyt wczeÂśnie umarÂł aby wystÂąpiÂły u niego takie
symptomy.
Natomiast ten rysunek Kupelwiesera, obecnie okreÂśla siĂŞ jako "rzekomy" portret Schuberta, tak w kaÂżdym razie czytaÂłam.
Naprawdê nosi tytu³ "Portret m³odzieùca". Malarz by³ przyjacielem Schuberta i oczywiœcie jednym z g³ównych
ikonografĂłw caÂłego krĂŞgu schubertian i moÂże stÂąd przez wiele lat uwaÂżany byÂł za portret kompozytora.
Ja najbardziej lubie inny jego rysunek, ten na ktĂłrym Schubert ma 24 lata
OprawiÂłam go nawet w ramki

[muzycznezacisze]

Nasuwa siê jeszcze refleksja, ¿e u niejednej pani taki niezaradny ¿yciowo i nieœmia³y Franciszek Schubert wzbudza³ uczucia macierzyùskie, zgodnie z zasad¹: "Skoro nie mogê byÌ jego kochank¹, to przynajmniej bêdê mu matkowa³a". Bardzo mo¿liwe, ¿e równie¿ z tej przyczyny znajdowa³y siê pieni¹dze na imprezy muzyczne, które nazywamy obecnie "schubertiadami". Natomiast mimo ca³ej nieœmia³oœci chyba Kompozytor w pe³ni uczestniczy³ w plotkarsko - towarzyskim ¿yciu Wiednia, gdzie zapewne te¿ wiele siê mówi³o o kolejnych mi³ostkach Goethego. Tak s¹dzê, skoro skomponowa³ pieœù do wiersza poety "Kochanek we wszelkich postaciach", w którym Goethe ¿artuje z samego siebie pokazuj¹c, ¿e starzej¹cy mê¿czyzna chce byÌ wykorzystywany przez znacznie m³odsz¹ od niego partnerkê: chce byÌ ³owiony jak rybka, chce dla niej harowaÌ jak koù, chce byÌ wydawany jak z³oto dla zaspokojenia jej przyjemnoœci, chocia¿ zdaje sobie sprawê, ¿e nic ju¿ nie cofnie jego pog³êbiaj¹cej siê staroœci i zarazem jakby jego drugie ja sta³o obok i krytycznie patrzy³o na te ¿a³osne próby odm³odzenia siê. Jak¿e¿ to wspó³czesne. Z tej te¿ przyczyny zamieszczam poni¿ej polski tekst tej pieœni i link do jej wykonania w jêzyku niemieckim, aby co poniektórzy zaawansowani w latach panowie mogli j¹ sobie poœpiewaÌ - na przyk³ad przy goleniu - i z dystansem spojrzeÌ na swój plan wejœcia w zwi¹zek ma³¿eùski z panienk¹ w wieku ich wnuczki.

                                                     www.youtube.com/watch?v=grDaNru6Ga8

                                                                                         Johann Wolfgang von Goethe
                                                                                          tÂłumaczenie: Piotr Kulawik

                                                        Kochanek we wszelkich postaciach

                                                           Ach! rybkÂą byĂŚ, co w dal
                                                           WÂśrĂłd rzeÂśkich mknie fal;
                                                             Lecz jeÂśli wĂŞdkujesz,
                                                             To tego nie czujesz.
                                                           Ach! rybkÂą byĂŚ, co w dal
                                                           WÂśrĂłd rzeÂśkich mknie fal!
                                                           Ach! rybkÂą byĂŚ, co w dal
                                                           WÂśrĂłd rzeÂśkich mknie fal!

                                                            Ach! gdyby koniem byĂŚ,
                                                              To warto by ÂżyĂŚ.
                                                            Gdy wozem siĂŞ czujesz,
                                                            Jak koĂą nie  pracujesz.
                                                             Ach! gdyby koniem byĂŚ,
                                                               To warto by ÂżyĂŚ.
                                                             Ach! gdyby koniem byĂŚ,
                                                               To warto by ÂżyĂŚ.

                                                             ByĂŚ zÂłotem ja tak chcĂŞ,
                                                               WiĂŞc wydawaj mnie;
                                                             Lecz gdy nic nie kupisz,
                                                             To wnet mnie porzucisz.
                                                             ByĂŚ zÂłotem ja tak chcĂŞ,
                                                               WiĂŞc wydawaj mnie;
                                                             ByĂŚ zÂłotem ja tak chcĂŞ,
                                                               WiĂŞc wydawaj mnie.

                                                             Przez staroœÌ MiÂłoœÌ ma
                                                             Ch³ód zmarszczek mych zna;
                                                             WiĂŞc chociaÂż mi przeczy,
                                                              To mnie nie pocieszy.
                                                              Przez staroœÌ MiÂłoœÌ ma
                                                             Ch³ód zmarszczek mych zna.
                                                              Przez staroœÌ MiÂłoœÌ ma
                                                             Ch³ód zmarszczek mych zna.

                                                             Kim jestem,  dobrze znam
                                                                 I czyniĂŚ co mam!
                                                              ChoĂŚ wiĂŞcej siĂŞ zdaje,
                                                               To mniej siĂŞ dostaje.
                                                             Kim jestem,  dobrze znam,
                                                                I czyniĂŚ  co mam!
                                                             Kim jestem,  dobrze znam,
                                                                I czyniĂŚ  co mam!

[TeresaGrob]

Zabawne, dzieki panie Piotrze za tÂłumaczenie tej maÂło znanej pieÂśni.Do tej pory jej nie znaÂłam.
W Wiedniu plotkowano pewnie nie tylko o Goethe'm.Wielki Âśpiewak Vogl, przyjaciel i
protektor Schuberta, zatwardzia³y stary kawaler zreszt¹, ku os³upieniu Schuberta i jego przyjació³
wst¹pi³ w zwi¹zek ma³¿eùski gdy mia³ sporo po 60-tce.


Skoro tak przekazujemy sobie najÂświeÂższe plotki z XIX wieku pozwĂłlcie,Âże zamieszczĂŞ tu obrazek ktĂłry wczoraj dostaÂłam.


Nosi tytuÂł "Przechadzka po mieÂście".Autorem jest przyjaciel Schuberta malarz Moritz Schwind.
Schuberta chyba Âłatwo poznaĂŚ, obok niego wysoki Vogl i poeta Bauernfeld.
Z ty³u natomiast widzimy innego przyjaciela Schuberta Franza von Schobera(przypomnê autora s³ów do "An die Musik").
Elegancki i szarmancki jak zwykle Schober uprzejmie kÂłania siĂŞ damom.
CaÂłkiem nieÂżle radzili sobie bez aparatĂłw fotograficznych, prawda??

[muzycznezacisze]

Pani Tereso!

Niesamowite wraÂżenie robi ta rycina. PatrzÂąc na niÂą czujĂŞ siĂŞ, jakbym uczestniczyÂł w seansie spirytystycznym. WracajÂą jednak do tematu mezaliansĂłw w tamtych czasach, to przypomniaÂła mi siĂŞ anegdota, ktĂłrÂą dawno temu usÂłyszaÂłem w radiowej dwĂłjce i dotyczy ona jakiegoÂś znanego wiedeĂąskiego  krytyka literackiego z pierwszej poÂłowy 19-tego wieku. Gdy zmarÂła mu ÂŻona, oÂżeniÂł siĂŞ ze swojÂą gosposiÂą. Jego intelektualni przyjaciele byli tym bardzo poruszeni i zgorszenie, a on tÂłumaczyÂł siĂŞ przed nimi mniej wiĂŞcej w ten sposĂłb:
- Ale ÂżebyÂście wiedzieli, jaki Ona potrafi upiec strudel ze Âśliwkami!!!

[aro 59]

   

[Janusz1228]

uf... aÂż bojĂŞ siĂŞ dalej pisaĂŚ  MoÂże jednak radosne lato za oknem i sÂłoneczne, wakacyjne  dni nieco rozjaÂśniÂą dalszy komentarz...
bo teraz bĂŞdzie o samobĂłjcach!!

OTÓ¯ JEST TAKI KOMPOZYTOR który mog³by zostaæ patronem samobójców.
Jet nim (a w³aœciwie by³) Rezsþ Seressa - wêgierski twórca o bardzo z³ej s³awie, gdy¿ jego muzyka zaprowadzi³a wielu do piek³a. Wg hipotezy ka¿dy, kto jej s³ucha³, prêdzej czy póŸniej podejmie próbê samobójcz¹. Na samych Wêgrzech po jej wys³uchaniu mia³o pope³niÌ samobójstwo ponad 100 osób, a w 1968 pope³ni³ je sam autor.

Hej, hej! Uwaga: jeœli siê zdecydujecie ods³uchaÌ - to zastrzegam, czynicie to na w³asn¹ odpowiedzialnoœÌ!

http://youtu.be/4WBZwLkvpFI

[fabura]

To sÂłynne "Gloomy Sunday", ktĂłre doczekaÂło siĂŞ wielu wiersji. U nas podobnÂą sÂławĂŞ choĂŚ trochĂŞ mniej samobĂłjstw miaÂła Ta ostatnia Niedziela MieczysÂława Fogga. Podobno przychodzili ludzie do knajpy, prosili o ten utwĂłr i strzelali sobie w gÂłowĂŞ.