Prof. L. Kozubek w Radio Maryja. 27.10.2010 21:40

[aro 59]

P.S.
Uważam, że i młodzi i starzy są mądrzy.
Nie przypisuję większej mądrości starszym.

[Niebieskooki]

Szkoda, że nie mogłem obejrzeć tego w TV. Już się szykuję do słuchania audycji. Może być ciekawie. A p. Kozubek bardzo szanuję. Ma swoje poglądy i konsekwentnie prezentuje swą wizję muzyki Chopina.

[sułek]

Moniko. Do Ojca redaktora nie miałbym pretensji. Faktycznie nie jest dobry w te "klocki". Przynajmniej mógłby nie mylić nazwisk. Ważna jednak była Pani profesor. Mogła się bez skrępowania wypowiedzieć. I to się liczyło. Nikt jej nie przerywał. Ja nie ze wszystkim się z Nią zgadzam. Pewnie troche inaczej czuję Chopina a to wynika pewnie z mojego temperamentu (jak każdego z nas). Cieszę się jednak, że mogłem Jej posłuchać

[Niebieskooki]

To, co mówi, jest świętą prawdą. Tylko spodziewałem się raczej rozmowy, a pani profesor - przynajmniej mam takie wrażenie - z kartki czyta (nawet szelest przekładania kartek dał się słyszeć...
Święte słowa, że źle pojęty indywidualizm świadczy o braku muzykalności.

[anelik]

Nie wiem, czy ktokolwiek wie dokładnie, jak chciałbyChopin, żeby jego utwory były grane. A zdaje się, że Pani Profesor jest przekonana, że to wie.

Zwróciłaś Moniko uwagę na rzecz istotną. Wiemy, że wiele można wyczytać z zapisu nutowego. Wiemy w jakim utwór ma być tempie, jaka ma być dynamika utworu, gdzie użyć pedału, jakim dźwiękiem grać. Wiemy w jakiej epoce tworzył, możemy więc przemyśleć jego inspiracje. Ale czy to pozwala na pełne odtworzenie myśli muzycznej Chopina? Chyba nie. Często nie wiemy jakie możliwości miał instrument, na którym tworzono. Mieliśmy porównanie czterech fortepianów współczesnych na konkursie - każdy brzmiał inaczej i te same utwory brzmiały na nich inaczej. Może więc to, co ma być grane "dolce" brzmi inaczej teraz, niż brzmiało, gdy tworzył je Chopin. Poza tym każdy z nas słysząc konkretny utwór "podkłada" pod niego jakieś inne obrazy i tak Larghetto czasem jest widzeniem zasnutej mgłami łąki, czasem rozgwieżdżonego nieba, czasem cichnącego morza. Chopin też coś widział, czuł. Coś chciał przekazać - nie zawsze wiemy co. Pozostaje więc pewien margines nieznanego. I ten element powoduje, że nie można powiedzieć z pewnością - wiem czego oczekiwał Chopin (Bach, Mozart, Haydn) od odtwórców jego utworów. Wszyscy pamiętamy z lekcji języka polskiego, że niełatwo było zinterpretować poezję, mimo że tu mieliśmy słowa, teoretycznie więc jaśniejszą do odczytania formę przekazu. Podczas konkursu zastanawiałam się, słuchając licznych komentarzy, co na ich temat powiedziałby Chopin. Może nie rozpoznałby w tych opisach własnych utworów? Może przegrałby konkurs własnego imienia? Przypominam sobie, że Wisława Szymborska przyznała, że nie zdałaby współczesnej matury, obejmującej analizę jej poezji.

[anelik]

Pani Profesor z pewnością czytała a nawet odczytywała i to trochę brzmiało...no nudnawo. Natomiast zgadzam się z tym, że szarża w interpretacji w żadnej dziedzinie nie jest dobra. Doprowadza często to przeinterpretowywania utworu. Własne pomysły artystyczne w zakresie wykonania są niezwykle cenne, o ile nie prowadzą do sytuacji, gdzie pianista wygrywa własne wyobrażenie o muzyce Chopina i traktuje ją jedynie jako kanwę dla własnej twórczości. Natomiast nie do końca podzielam pogląd, że pianista, grając utwór, nie będący jego dziełem nie powinien pokazywać także i siebie. To tak, jakby powiedzieć aktorowi, tancerzowi - nie pokazuj siebie w tym co robisz. Nie w tym rzecz, by nie pokazać siebie, chodzi o to, by pokazać to we właściwych ramach estetycznych. 
O! I zgadzam się z oceną co do tego, że Avdiejeva w ogóle nie powinna być w finale!

[skrzypczatka]

No i świetnie. Nie wiem czy słyszeliście panią słuchaczkę. Nie grajmy Chopina, bo jeszcze ktoś skazi muzykę. Nie można jej grać, nikt NIE UMIE jej grać . Najlepiej poprzestańmy na oglądaniu kropek i kresek 
A Pani Profesor dziś dużo mądrych rzeczy powiedziała. Nie zgadzam się co prawda z nieśmiertelną zasadą "jak idziemy w górę robimy cressendo, a jak w dół diminuendo. to brak elementarnej wiedzy" oraz @anelik: "nie do końca podzielam pogląd, że pianista, grając utwór, nie będący jego dziełem nie powinien pokazywać także i siebie" , ale troszkę inaczej spojrzałam w ogóle na granie

[sułek]

wzuszyła mnie opowieść Pani profesor o etiudzie E-dur z op.10. Też jakoś łza sie w oku zakręciła.

[xbw]

Chętnie posłuchałabym jeszcze raz utworów puszczanych dziś przez RM w wykonaniu pani profesor... I ta etiuda na zakończenie audycji... Wielkie słowa o Chopinie, ale nie bez pokrycia. A w ogóle to dziękuję za informacje o tej audycji :)

[Niebieskooki]

Wbrew moim obawom słuchacze nie popsuli poziomu audycji. Spodziewałem się rozbudowywania wątków spiskowych itp., a tu nic takiego nie miało miejsca. To dobrze, bo nic nie odciągało rozmowy od muzyki.
Poglądy pani profesor zbieżne są z moimi odczuciami. Także wobec moich konkursowych idoli: Wundera i Bożanowa (tego drugiego szczególnie walce i mazurki). Miałem świadomość, że za bardzo błyszczą, że to nie jest "zmartwychwstanie" Chopina, jak w grze Koziaka, gdy duch Chopina stawał się niemal namacalny. Ale mimo to uważam, że ich gry nie da się nie kochać. Mam świadomość, że w związku z tym pani profesor zaliczyłaby mnie do tej mniej wyrobionej muzycznie grupy (chociaż zdarzyło jej się bardzo pochlebnie wyrazić na temat moich komentarzy), ale pretensji do niej nie mam, gdyż nie ma co ukrywać: znawcą nie jestem, co nie przeszkadza mi być miłośnikiem.
W audycji było to, czego oczekiwałem, czyli wiele rzeczowych argumentów opartych na solidnych podstawach. Poglądy pani profesor można uznać za konserwatywne, ale nie wzięły się znikąd - widać, że są owocem nie tylko praktyki muzycznej, ale również wnikliwej lektury źródeł, świadectw, relacji. Nadto ta kultura - zarówno kultura rozmowy, jak i kultura języka. Naprawdę przyjemnie się jej słuchało.
No i proszę, gdyby nie to forum, nawet bym nie wiedział, że taka ciekawa audycja miała miejsce.

PS.
Z zainteresowaniem słuchałem też puszczanych w przerwach utworów. Ten zabytkowy pleyel miał takie brzmienie... Nie wiem, jak to opisać. Zupełnie odmienne od współczesnego brzmienia fortepianu. Niekoniecznie lepsze, bo momentami mogło się niekoniecznie podobać, ale jednocześnie było w nim coś pociągającego.

[aro 59]

Po tej audycji , Chopin, oprócz swojej genialności, jawi mi się też
jako jeden z największych mocarzy intelektu, którzy żyli na świecie.
 Kładę się spać z uczuciem dumy , że jestem z narodu, który ma tak wysoką kulturę, i której część spływa na mnie i jest w każdym z nas, Polaku.

[aro 59]

anelik, Elu, wypowiadasz się tak merytorycznie, tak dogłębnie.
Lubię czytać Twoje posty i wracać do nich.

[bartus]

Pani Kozubek swietnie pasuje do tego idiotycznego tworu jakim jest radio maryja.
Zero argumentow, zero tolerancji, no i przede wszystkim glupio.
Przepraszam za moje slownictwo, ale rzecz nalezy nazwac po imieniu.

[aro 59]

Dzięki, Mr Webski, za informację o audycji.

[Niebieskooki]

Bartuś, z całym szacunkiem, ale chyba innej audycji słuchaliśmy. Jakie zero argumentów? Było ich bardzo wiele. Dość, by mogła być pewna swoich racji. A w takiej sytuacji trudno, by dystansowała się wobec swoich poglądów. A przecież innym  nie broni głosić przeciwnych poglądów, więc tak szczerze mówiąc, o co chodzi?
A Radio Maryja? Ma wielki plus za to, że w przeciwieństwie do innych mediów zainteresowało się konkursem. Myślę, że niezależnie od stosunku do danej instytucji pewne rzeczy docenić należy.