Franciszek Schubert - wieczny wędrowiec

[Mozart]

Ha, nie Januszu - nie jestem znawcą impresjonizmu, nie wiem, skąd pochodzi malarz.
Choć - właściwie już wiem. Melisa rozwiązała 'zagadkę'. Bravvvo, Meliso, Januszu.  

[Melisa]

Ja lubię takie obrazy nawet te  trochę kiczowate, np. przepadam za kobietami Waterhousea

[TeresaGrob]

Schubert i opera ; z pewnością nie tylko nie słyszeliście żadnej opery Schuberta
ale nawet nie znacie żadnego tytułu.No może poza "Rozamundą".
Gdy Schubert po raz pierwszy w życiu znalazł się w teatrze opera stała się
dla niego olśnieniem.
Starał się bywać na wszystkich przedstawieniach tak poznając Mozarta
"Czarodziejski flet" Cherubiniego "Medeę" czy "Ifigenię" Glucka.
Odtąd przez całe życie marzy o napisaniu wielkiej opery.
Niestety nadaremnie, żadne z librett które mu oferowano (pisali je m.in jego
przyjaciele) niezdołało wykrzesać z Schuberta iskry dramatyzmu, ani nie
przemówiło do niego tak jak np. wiersze Mullera.
Gdy Schubert nawiązał współpracę z Helminą von Chezy(autorką libretta do
"Euryanthe"Webera)wydawało mu się,że wreszcie ma szansę na osiągnięcie sukcesu.
Niestety słabego, niedorzecznego libretta nie mogła uratować nawet
muzyka Schuberta. Operę "Rozamunda, księżniczka Cypru" wystawiono w Wiedniu tylko dwa razy.
"Schubert włożył serce i cały swój talent by jego część wspólnej pracy
wypadła wyjątkowo. Partytura skrywa ogromne bogactwo poświęconej scenie inwencji
kompozytora.Niektóre fragmenty brzmią jak cudowny suplement do "Niedokończonej""
To słowa M. Pęcińskiej z jej audycji w Dwójce.
Czyż nie:

http://www.youtube.com/watch?v=v2dXBHyW1B0

[Mozart]

przepadam za kobietami Waterhousea

Kobiety to sztuka sama w sobie...! Jak "nie przepadać" za takimi "dziełami sztuki"... (właściwie, bez cudzysłowu).

[Aleksias]

Kobiety to sztuka sama w sobie...! Jak "nie przepadać" za takimi "dziełami sztuki"... (właściwie, bez cudzysłowu).

Mein Ritter, widzę, że pośród innych przymiotów godnych rycerza posiadłeś także sztukę prawienia damom pięknych komplementów

Waterhouse jest bliski memu sercu - wszak portretował tak wsławione dziełami literatury damy, jak La Belle Dame Sans Merci
http://www.jwwaterhouse.com/view.cfm?recordid=65
i Lady of Shalott
http://www.jwwaterhouse.com/view.cfm?recordid=66

Ach, lubię prerafaelickie klimaty:)) Czuje się w nich tchnienie renesansu, a jednocześnie taką romantyczność i mistyczność nastrojów, baśniowe motywy... I tak, wiele pięknych kobiet...

[TeresaGrob]

I ja lubię prerafaelitów.Zauważyłam, że na YT pod muzykę klasyczną często są podkładane obrazy
Johna Millais albo Rosettiego.
A to piękna , nastrojowa "Szubertiada" Gustava Klimta:

[TeresaGrob]

Można połączyć rzeczywistość z ideałem, super filmik
http://www.youtube.com/watch?v=zDt8AIEPV6I

[TeresaGrob]

Rymkiewicz Jarosław Marek

Piekna mlynarka

Piękna młynarka karmi dziecko pod leszczyna
W tej pieśni jest kobieta- w innej jest dziewczyną

Muzyka jest ze śmierci-- o piosenki mile
Orzechy na leszczynie wszystkie są przegniłe

Biała pierś się wydycha z czerwonej zawiązki
A obok płynie strumyk- tajemniczo wąski

Moja pieśń jest zrobiona ze śmierci i z płaczu
I właśnie tyle znaczy ile łzy tu znaczą

I właśnie tylko znaczą-- łzy pieśni niewinne
Nim pieśń wyniosła z czasu w jakieś czasy inne

Muzyka jest ze śmierci i do śmierci wzywa
Jeśli piszesz muzykę to zrób ja nieżywa

To ją zrób połumarłą jak baśń w ciemnym lesie
Tam gdzie piękna młynarka nagie dziecko niesie

Gdzie piosenkę Schuberta śpiewają krasnale
Jeśli tego nie umiesz to jej nie rób wcale

Gdzie Schuberta śpiewają za istnienia ściana
I łzy płyną te które gdzie indziej przelano

Gdzie Schuberta wynoszą z tutejszego czasu
Powoli powolutku jak baśń z głębi lasu

Młynarka leży w lesie umarła i blada
Czarna zmora istnienia na jej piersi siada

Obok dziecko się bawi w rumiankach w pokrzywach
A ona mu śpiewa bo juz jest nieżywa

Powoli powolutku tak jak się umiera
Baśń tańczy na paluszkach walca lub ländnera

Leszczyno o leszczyno liście masz czerwone
A obok płynie strumyk w tajemniczą stronę

Pomiędzy zimne piersi wspina się pokrzywa
Miłość jest jak muzyka i do śmierci wzywa

Powoli powolutku śmierć nas w baśń zamienia
Ciemny orszak miłości ciemniejszy istnienia.

[TeresaGrob]

"Wędrówka" pieśń otwierająca cykl "Piękna młynarka" z dedykacją dla Janusza który
zdecydowanie umie wędrować i wie po co wędruje.
Jonas Kaufmann.

http://www.youtube.com/watch?v=_9LYedazT24

[Janusz1228]

dziękuję, Tereniu, za wsparcie w mojej odwiecznej, mozolnej wędrówce do krain za zielonymi brzegami
To cieszy, ze dzięki takim drobnym gestom, dzięki ludzkiej życzliwości i pamięci - nawet w podróżach po najdalszych zakątkach myśli nie musimy bywać samotni...

[TeresaGrob]

No i tego co widzieliśmy, nikt nam nigdy nie odbierze..

[TeresaGrob]

Jutro w Dwójce schubertowski dzień.
Trzy wspaniałe koncerty, najpierw Elisabeth Leonskaja w Wigmore Hall:
Fantazja Wędrowiec i sonata A-dur oba dzieła tu przedstawiałam.
Potem Takacs Quartet zagra kwartet b-dur, Quartettsatzs, oraz
kwartet d-moll "Rozamunda". To wszystko o 13.
A wieczorkiem, na promsach Kwintet c-dur.
Nic o tym utworze nie pisałam, bo jego piękno i głębia wymagają lepszego
pióra niż moje. Z pewnością opus magnum Schuberta.

[TeresaGrob]

Ośmielam się jeszcze raz przypomnieć, że dziś o 13.00 w Dwójce
zagra Elisabeth Leonskaja, wybitna interpretatorka dzieł Schuberta
a także Chopina co można będzie posłuchać w sierpniu na ChijE.

http://www.youtube.com/watch?v=TPNP8D4yWmU

[TeresaGrob]

Niedawno znalazłam w necie profil słowackiego miasteczka Żeliezowce, dawniej Zelesz,
gdzie Schubert spędził kiedyś wakacje jako nauczyciel muzyki dwóch księżniczek
Esterhazy.I taka mi się nasuneła refleksja, nie bardzo głęboka ale pozwólcie, że się nią
podzielę. Otóż skromny wiedeński kompozytor, który nawet nie mieszkał  w pałacu,
tylko w oficynie, nie jadał u "pańskiego stołu" tylko razem ze służbą, ich wszystkich
unieśmiertelnił.Kto dzisiaj by pamiętał o jakiś książętach Esterhazy z Galanty?
Dziwnie się historia plecie.
Ale jak bedziecie jechać na Węgry albo do Wiednia to warto odwiedzić Zelesz

[Aleksias]

Tak, to skłania do refleksji (niby dlaczego nie głębokiej? ) Czas przetacza się po naszych dziejach, po historii naszych zmagań i wysiłków, i przywraca sprawom, i ludziom, ich właściwą wagę. Mane, tekel, fares... I ci, którzy kiedyś przez te swoje mgnienie czasu byli wielkimi tego świata, jak się okazuje w tym ostatecznym podsumowaniu, zasłużyli na wspomnienie jedynie dzięki temu, że oświetlił ich blask prawdziwej wielkości... To sprawiedliwe.