Ciekawe jest nagranie Bozhanova:

http://www.youtube.com/watch?v=PA-wcwimYj4

Skoro mowa o Mozarcie, to muszę tu być.

http://www.youtube.com/watch?v=UAJtNnklagE
Sympfonia nr 39 Es-dur ("Łabędzi śpiew"), Andante con moto i sir Ch. Macherras

Polecam komu czas pozwoli:

Róża Światczyńska w radiowej Dwójce: od 6 grudnia (poniedziałek) codziennie do piątku prezentuje w Muzycznym Kanonie Dwójki od 9.30 nagrania Clary Bancini i Dinu Lipattiego, m.in. dzieła Chopina (np. sonata h-moll w wyk. Lipattiego!). 

No baaa... W końcu Wunder to klagenfurczyk , słowem Austriak, który co najmniej powienien wiedeńczyka pięknie tańczyć (a skoro zamierza zamieszkać w Polsce, to czeka go nauka poloneza!). 

Ja własnie przechodzę fazę Poloneza-Fantazji, droga Allegro, w Wunderowym op. 61 słyszę metafizyczne pytanie o istnienie nadprzyrodzonego Bytu (Boga), które przecież Chopin zawarł w tym niezwykłym w historii muzyki dziele, zupełnie jakby Ingolf zadawał je rownież...

Właśnie, jestem bardzo ciekawy kolejnych recenzji w warszawskiego recitalu.
Allegro, do których nagrań konkursowych Wundera powracasz najczęściej? Koncert, może piękne mazurki, polonez-fantazja? Ja - uwielbiam Bolero - w Wunderowym wykonaniu jest po prostu wzorcowe.

Apropos sonaty h-moll w wyk. Bozanova - zwróciłem uwagę na wielki wolumen w Largo, bardzo duże kontrasty dynamiczne. Largo grane jest zresztą zgodnie z jego koncepcją - bardzo wolno (Wunder gra je znacznie szybciej, inna koncepcja), delicatissimo, śpiewnie, niejednolicie - każdy takt jest inny.

Witam wszystkich po przerwie. Czekałem na relację z koncertu Wundera w Warszawie, niestety, z racji odległości byc w FN nie mogłem. Bardzo żałowałem, ponieważ wciąż słyszymy tylko Ingolfa w emollu, sonatę, ballady i in. utwory wykonuje rzadko. Oczywiście relacja Allegry (dzięki! ) jest bardzo subiektywna i naprawdę żałuję, że nasz Ingolf nie spełnił Twoich oczekiwań. Tak jednak bywa, kiedy po znakomitych występach pragniemy czegoś więcej, czegoś jeszcze bardziej magicznego, jeszcze wznioślejszych przeżyć. Stąd myślę ten niedosyt, ponieważ nie byłem ;( nie mogę się do tego odnieść. Zresztą czekajmy na jego kolejne występy - życzę sobie, by częściej grał również nie-koncert.
Apropos sonaty h-moll w wykonaniu Ingolfa - odbieram ją niejednoznacznie. Porównywałem sonatę Wundera i Bozanova. Oczywiście dwa różne światy muzyczne. Bozanov czaruje światłocieniem, barwą, dynamiką - pozwala sobie na wielkie crescendo w epizodzie środkowym Larga z jednej strony, z drugiej strony - na leciuteńkie pasaże prawej ręki w finale (odrywać to, co nie odkryte?). Ingolf gra naturalnie - pięknie wykonuje finał, klasycznie, z sercem, largo jest naprawdę szybko prowadzone w prawej ręce - "śpiew sopranu" - o tak, u Ingolfa wyczuwa się niezwykłą ciąglość prowadzonej kantyleny. Prostota - po primo!! Bozanov gra frazę jakby fragmentarycznie, mnie to jednak także zachwyca. Najmniej insprująca jest u Wundera część I, trochę jałowa, może nieco zbyt monotonna. U mnie więc na przemian - raz zachwyt h-mollem u Bozanova, raz u Wundera.

Z wszystkim się zgadzam, macie rację, Forumowicze, nie jest możliwe wybranie tego najpiękniejszego, nawet tego primus inter pares... Lento con gran esspresione cis-moll w wykonaniu Harasiewicza - polecam... Bachowska, kontrapunktyczna, II część sonaty h-moll, rozpływam się, gdy słucham tego niebiańskiego, wznoszącego dźwięku - polecam w nagraniu Bozanova.

Część II - Romans z Koncertu f-moll!

Apropos koncertów Wundera - Wunder w Poznaniu, 21 listopada,

http://forum.tvp.pl/index.php?topic=35875.0

Bardzo piękne często wykonania Barkaroli Fis-dur - "wielkiego nokturnu" - dopiero konkursowe interpretacje spowodowały, że "wsiąkłem" w ten utwor...
Do dziś brzmią w moich uszach 2 utwory z repertuaru Wundera - Rondo a'la Mazur op. 5 i cudownie zagrane Bolero. Cóż za wielka siła oddziaływania dzieła i wykonawcy!

Wspaniale, żarliwie wykonany Egmont... Co za efektowna gra. Robi wrażenie.

Witam.
Apropos: pamiętajmy o poprzednich etapach...