Kyohei Sorita

Zauważyłem, że ten akompaniujący bas z wykorzystaniem prawej ręki, przeciągniętej nad lewą, zagrany był zbyt cicho dwa razy.
Póki co alledrogo ujmujące.


EDIT: Teraz przerzuciłem się z Youtube na TVP Kultura. Nie wiem czy to wina pianisty czy realizatora, ale orkiestra grała momentami zbyt głośno.

No to uszereguję wedle własnego wyczucia.

Aktualizacja: 1. Kamil Pacholec, 2. Hao Rao

F-moll zdecydowanie ciekawszy, ale im częściej słucham tych koncertów, tym bardziej podzielam zdanie krytyków, że ta forma muzyczna nie była mocną stroną Chopina.

Zasłuchałem się. Nie wiem co napisać. Nie lubię tego utworu.

A ja tęsknię za orkiestrą dyrygowaną przez Antoniego Wita.

^^ ten się ukazał 

Tak przy okazji, coś słabo z rozmieszczeniem kamer. W poprzednich edycjach wyglądało to lepiej.

Kamil Pacholec zagrał całkiem poprawnie, ale nie było to wykonanie wyjątkowo piękne.

Czy jest realna szansa na to, ktokolwiek z dokooptowanych do finału (z miejsc 11-12 po trzecim etapie) ostatecznie zajmie miejsce nagradzane, np. 3?

Czy punktacja za III etap zostanie ujawniona? Chciałbym zobaczyć nazwisko tego trzynastego pechowca.

Owszem, sensacyjna wpadka. Początek utworu, wolne tempo.

Nie ma słowa w Regulaminie, by dopuszczał taki zabieg. Nawet gdyby mieli identyczną liczbę punktów, byłoby to merytorycznie nieuprawnione. Wówczas należałoby pomniejszyć, a nie powiększyć, skład finałowego etapu (w tym przypadku o jednego pianistę). Poza tym wątpię, czy z 12. miejsca dałoby się wskoczyć na 1., uwzględniając całokształt prezentacji danego pianisty obejmującej wszystkie etapy.

Ciekawe czy te same nowatorskie i nigdzie nie spisane kryteria zostaną zaadaptowane przy ostatecznym rozstrzygnięciu pozycji laureatów.

Innymi słowy, czy wyobrażamy sobie trzy pierwsze miejsca ex aequo? To jednak nieco inna sytuacja, którą dałoby się uzasadnić na podstawie Regulaminu. Natomiast dokooptowanie 2 pianistów do grona finalistów wciąż de facto pozostaje decyzją nielegalną.

Z innej, czysto artystycznej, strony na to patrząc, nie mam nic przeciwko, aby koncert zagrano 12 zamiast 10 razy. Tym samym nie jestem "cyborgiem", choć zdaję sobie sprawę, że dura lex, sed lex.

Z niewymiernego wkraczamy w wymierne.

Wpadkę Nehringa już na początku wykonania nokturnu op. 62 nr 2. (III etap).
https://youtu.be/B00QihkVhOM?t=25

Sonatę h-moll Khozyainov a, której prezentacja w całości zabrała pianiście 28 minut, czyli baaaaaaaaardzo dużo.
https://youtu.be/b-RGip0ch9Q?t=1260

Mimikę i podśpiewywanie Martina Garcia Garcia 

A co jeśli Eva okazuje się dla mnie pianistką przynudzającą? Oczywiście że podmiotowo dostrzegłem urodę i miłą osobę tej uczestniczki. Natomiast nie wskazała niczego ożywczego w dziełach będących przedmiotem Konkursu. Ten konkurs, jak wiele innych, opiera się na "efekcie względności", tzn. dominuje skłonność do porównywania wykonania A z wykonaniem B, B z C, B z A, itd. Dodatkowy problem w tym, że ocena w skali binarnej (TAK/NIE), a nawet liniowej (0-25 / 0-10 w części finałowej), nie koduje w sobie istotnych informacji poza tą informacją czy dana osoba (pianista, postać pianisty) przechodzi dalej (wygrywa) czy nie. To jest generalny problem oceny walorów estetycznych, ale z pewnością istnieją algorytmy uwzględniające różne wagi, współczynniki, wzory, istnieją poza Regulaminem Konkursu.

Gdyby tak zamknąć całe (ALBO CZĘŚĆ) jury w celi przesłuchań nie dopuszczając by widzieli kto gra i jak gra, to tak wypracowane werdykty nabrałyby większej nieskazitelności. Inna sprawa, czy jury powinno słuchać konkursu na żywo czy może korzystać z metod multimedialnych (w słuchawkach).

A ja wciąż uważam, że konkurs takiej rangi powinien mieć po pierwsze lepiej napisany regulamin, po drugie niedopuszczalne są odstępstwa od jego postanowień. Promowanie Chopina "na siłę" i tak nie sprawi, że ludzie zaczną słuchać tej muzyki jako alternatywy dla muzyki rozrywkowej.

Właśnie zauważyłem, że Twoje typy stały najbliżej rzeczywistości.

Nikolay Khozyainov w istocie mógł być odbierany za nudziarza fortepianowego, ALE TYLKO w kategoriach pozaartystycznych. Miejmy na uwadze, że takie wrażenie po części usprawiedliwia (a może wymusza?) dobór konkretnych utworów Chopina (głównie późne opusy), w tym te najcięższego mentalnie kalibru (nokturn c-moll, preludium op. 45, taktyka spowolnionego wykonania sonaty h-moll; również wybór i wykonanie etiudy op. 25 nr 7 wpisuje się w ten klimat).

Jeśli "Kola" gdzieś się pomylił, to w III etapie, konkretnie w kontrowersyjnie rozegranej sonacie (pisałem o tym dość obszernie wcześniej). "Pokochać albo znienawidzić".
Obawiam się tylko, że styl gry Nikolaja mógłby być jeszcze gorzej odebrany w sesji "koncertowej".

Podobnie też w Regulaminie Jury Konkursu...
Regulamin został jawnie złamany (w zasadzie to nawet dwa osobne regulaminy). Nie widzę też żadnej przesłanki prawnej, chociażby normy wyrażonej jakąś klauzulą generalną, dopuszczającej do finału więcej niż 10 pianistów.

Wychodzi na to, że Jury złamało Regulamin, a jest to tekst rangi prawa cywilnego...