Zosta?y odtajnione wyniki g?osowania juror?w:

https://www.chopincompetition.pl/pl/newsroom/xix-konkurs-chopinowski-punktacja-jurorw?id=144&type=news

Wysz?o im po finale, ?e wygra? Kevin Chen…

I jeszcze taka historyjka.

Rok 2015, II etap XVII Konkursu, sala FN, przerwa.

Swoje wystepy zakonczyli wlasnie Kate Liu i Eric Lu.

- Panie Redaktorze, i co Pan mysli? (piszacy te slowa, wowczas student medycyny, do Adama Rozlacha)
- O, znowu Pan, Mozart z Kuriera Szafarskiego! No, niezle! Ale Eryk lepszy niz Kate chyba.
- Dla mnie tez. Eryk mial piekne kantyleny. Najladniejsze cantabile ze wszystkich uczestnikow, jak na razie. A przy tym ta selektywnosc dzwieku i takie wyrownanie brzmienia.. Kurcze, bedzie final chyba.
- Moze nawet pierwsza trojka… - rzucil Redaktor na odchodne.

True story 


Potem rozgorzala katemania, a Eryk w spokoju wykuwal swoje rzemioslo, zaliczajac konkurs za konkursem (zwyciestwo w Leeds), az w koncu doczekal sie triumfu na swoim ukochanym Chopinowskim.

No dla mnie Lyu na podium sie nie miesci, sorry

Lu nie bedzie mial latwo w swiecie wielkich afektow i poteznych indywidalnosci. Nie olsniewa osobowowcia i kreatywnoscia w stylu dawnych mistrzow jak Yang, nie zniewala precyzyjna wirtuozeria jak Chen, nie ma tej delikatnej, muzykalnej swobody Kuwahary. A jednak - wlasnie zagral naprawde piekny, szlachetny koncert f-moll. Mnie nie powalil na kolana, ale sprawil sporo satysfakcji i radosci. Jury okazalo sie zatem profesjonalne. Jakos puscilo mimochodem slabszy, monotonny narracyjnie II etap, dajac mu kredyt zaufania, dzieki czemu w III etapie uslyszelismy w jego wykonaniu najlepsza Barkarolle konkursu i swietny konstrukt Sonaty h-moll. Zaczal sie jawic jako intelektualista i konstruktor, a jednoczesnie wstapila w niego jakas poetyckosc i spiewnosc, znana nam z jego Konkursu w 2015 roku, wzglednie zaszczepiona mu przez jego zyciowa partnerke, Kate Liu. Nie wiem, czy Lu podbije sale koncertowe swiata, dotychczasowe recenzje ma bardzo mieszane, ale idiom Chopinowski, cokolwiek on oznacza (i czy w ogole istnieje?) zostal przekazany w rece bardzo dobrego i wrazliwego artysty. Goscia, ktory nie epatuje soba, a z szacunkiem stara sie wyrazic tworce.

Trzymam za niego kciuki.

F-moll Lu bardzo godny jak na razie.

Macie te? takie wra?enie, ?e koncert laureat?w jest fatalnie zrealizowany pod k?tem d?wi?ku? Mam wra?enie, ?e czasami d?wi?k sam si? wy??cza… Swoj? drog?, w Operze Narodowej jest bardzo kiepska akustyka dla solowego fortepianu.

Breaking News

„Protok?? nie zosta? przyj?ty. Jurorzy rozmawiaj?. Czeka nas d?uga noc.”

Nie podejme sie ustalenia kolejnosci laureatow.

Uwazam, ze taka b?dzie czo?owka:

Chen
Eric Lu
Kuwahara
Khrikuli
Yang
Liu (K)
Alexewicz

Beda chyba miejsca ex aequo.

Przesluchuje jeszcze raz koncert f-moll Willy'ego Yanga i miejscami jestem zachwycony.

Yanga wychwycilem jadac autem, bylem na autostradzie, gdzies na wysokosci Tarnowa i uslyszalem jego nadzywczajne, oldfashioned Presto con fuoco z ballady F-dur - to byl I etap. Mialem wrecz ochote sie zatrzymac - dawno nie slyszalem tak wysublimowanego grania na zywo...

Uwielbiam taka deklamacyjnosc. Kazda fraza jest u Yanga wypowiedzia, prawdziwym zdaniem. I wiecie co? To nie jest retoryka jaka zna tradycja wykonawcza ostatnich dekad - to dialogowanie bardzo wspolczesne, z mocnymi odniesieniami do wirtuozow lat 20. XX wieku. II etap brzmial miejscami jak kopiowanie Jozefa Hofmana, czym w nokturnach doprowadzal mnie prawie do szalu - kreowal suchy, mechaniczny dzwiek, czulem deficyt pedalizacji; bardzo pospieszne Andante spianato bylo prawie wprost przeniesieniem slynnego nagrania wielkiego wirtuoza przelomu wiekow. W koncercie f-moll odnalazl sie bardziej, te wszystkie doswiadczenia, studia spedzone z winylami Hofmana czy Friedmana w rece przyniosly piekny efekt. Nie zgodze sie, ze Yang gra nienaturalnie - on niezwykle subtelnie cieniuje, ma nadzwyczajna artykulacje, plywa po klawiaturze ledwo ja muskajac - to skadinad moze nie spodobac sie zapewne nieslyszacym tych niuansow z balkonu jurorom. Nadzwyczajna technika (najlepsze tryle tego konkursu!), wielka, ale bardzo wlasna, nietuzinkowa muzykalnosc, skupiona na barwie, retoryce muzycznej - oby bylo to docenione! Jego mikromanaging wewnatrz frazy jest wart miliona dolarow.

Dochodze do finalu koncertu. Jeszcze nie slyszalem takiej cody III czesci f-molla. To, co on wyczynia tam z pedalem, artykulacja, z kolorystyka dzwiekowa nie ma sobie rownych na tym konkursie.

Alez z niego oryginal. Dla mnie zloto tego Konkursu.

Jest szansa, ze nie tylko tam

Zloto dla niej to bedzie najbardziej konserwatywny werdykt. Dla mnie okej.

Wspaniale, naturalne granie. Bardzo klasyczne; znamy to z poprzednich etapow. Brakuje mi deklamacji, w koncercie brakuje tez zroznicowania narracji, gry kontrastami, ostrzejszych barw. Ale jest pieknie, jej touche jest cieple, miekkie (bylo takie nawet w Allegro maestoso, gdzie akurat nie uslyszalem zadowalajacych basow i tryli w repryzie ). Pawle, to u niej slysze duzo brzmienia "Mozartowskiego"

Sluchajcie, brakuje Bruce'a. Osobowosci, ktora chwyta za ucho od I etapu do samiutkiego finalu. Zjawiska. Moze to sie zdarza tylko raz na dekade...

Zgadzam sie! Klarowny w pokazaniu tematow, fantazyjny, choc motywy poloneza byly ladnie wyeksponowane, zwlaszcza w czytelnej kulminacji. Dobre tempa, porzadna retoryka! Tylko pedalu ciut za duzo...

Koncert grany jak po zloto.

Jeszcze dzis przeslucham.

A Japonka? Przeciez za chwile wystapi jedna z faworytek!

Trudno o typowanie czolowki, skoro tam, w sali koncertowej, slychac tak bardzo inaczej...

Jesli chodzi o mnie, to chcialbym zeby wysoko byl William Yang i David Khrikuli. Laureatem pewnie b?dzie Shiori Kuwahara, Eric Lu (spodobal mi sie dopiero w III etapie) i Kevin Chen (ale po dzisiejszym wystepie chyba spalil I nagrode).

Scherzo E-dur Dawida by?o zjawiskowe. Jedno z najlepszych wykona? jakie znam, niesamowita walka ciemno?ci z jasno?ci?.

https://www.youtube.com/watch?v=yLyjR-iEPPE