Kurier Szafarski

.. w finale mamy 12 uczestników.
Jak nigdy  ;)

Czy punktacja za III etap zostanie ujawniona? Chciałbym zobaczyć nazwisko tego trzynastego pechowca.

 Będą 3 wykonania koncertu f-moll (Hyok, Aleksander  i Martin😉). Pozostali grają e-moll...

Dzisiaj o godz. 18 zagra Kamil Pacholec. Po nim o 18.Hao Rao. O 19.50 wystąpi Kyohei Sorita, a poniedziałkowe przesłuchania finałowe o godz. 20.30 zamknie Leonora Armellini.
Na kogo czekacie z największą ciekawością? :)

Melduje się z filharmonii - postaram się napisać coś wieczorem!
Miłego odbioru!

jak największych wrażeń życzymy!

zacytuję wpis Niebieskookiego z poprzedniego konkursu:
cyt.
 "Dla mnie sprawa wygląda tak"
- dziś: przystawki;
- jutro: dania główne;
- pojutrze: dojadanie dań głównych i desery.
Tak to mi się skojarzyło, gdy czytałem harmonogram występów uczestników. Chociaż nie wykluczam niespodzianek, jeśli chodzi o jakość wykonań."

 ;)

Częściowo można by się zgodzić, gdyby potraktować Bruce'a w charakterze deseru (czytaj: wisienki na chopinowskim torcie), a nie głównego dania :D (ale ok, było tam coś o dojadaniu ;) )
Z drugiej strony Samuraj jest już osobiście dla mnie jednym z dań głównych ;)

oczywiście, to jest wisienka na torcie,
uśmiechnąłem się, bo wpis pasuje teraz jak ulał  :)

.. nie wiem, czy najbardziej nie na Kyoheia Soritę .., a na drugim miejscu na człowieka muzykę (Hao Rao)
nie wiadomo, co wymyślą (?)

tak,

na wiki poprzedni konkurs (XVII) jest opisany bardzo dokładnie, włącznie z punktacją z każdego etapu:

https://pl.wikipedia.org/wiki/XVII_Mi%C4%99dzynarodowy_Konkurs_Pianistyczny_im._Fryderyka_Chopina

Pierwszy dzień finału.

Prowadzący p. Piotr Krasnowolski.

Koncerty Chopina.
Orkiestra FN, dyrygent: p. Andrzej Boreyko,

1.) Kamil Pacholec, Polska, fortepian Steinway 479, koncert e-moll op. 11,

2.) Hao Rao, Chiny, fortepian Steinway 479, koncert e-moll op. 11,

Przerwa.

3.) Kyohei Sorita, Japonia, fortepian Steinway nr 479, koncert e-moll op. 11,

4.) Leonora Armellini, Włochy, fortepian Fazioli, koncert e-moll op. 11,

w mojej ocenie to Kamil gra trochę zachowawczo, jest całkiem schowany za orkiestrą, albo to jest takie rozmieszczenie mikrofonów.

Smyczki są zdecydowanie zbyt mocno na I planie w realizacji dźwięku w TV.

Nie tylko w TVP - mam wrażenie ze nasz rodak zaginął na tle orkiestry!

(dot. Kamil Pacholec) ..trzeba to odnotować, że miał dużo nieczystości, zdarzył się nieczysty akord w kulminacji (bardzo słyszalny)
nie było to wykonanie na zapis na płytę,

ale źle też nie było,

podczas występu miałem w głowie stwierdzenie, że "mało śpiewa",
dostosował się do orkiestry, tylko jej towarzyszył.

Tak przy okazji, coś słabo z rozmieszczeniem kamer. W poprzednich edycjach wyglądało to lepiej.

Kamil Pacholec zagrał całkiem poprawnie, ale nie było to wykonanie wyjątkowo piękne.

Moje posty sie nie ukazuja.

^^ ten się ukazał  ;D

Genialny FLET. Dawno nie slyszalem tak pieknej wibracji. Smyczki natomiast nierowno ("zasluga" dyrygenta) i nieczysto

A ja tęsknię za orkiestrą dyrygowaną przez Antoniego Wita.

a ten?

Ja NIE!!

PROŚBA! piszcie na początku Kogo komentujecie, bo po czasie to będzie kompletnie nieczytelne

(Hao Rao) Wejście w koncert - pierwsze akordy, bardzo dobre, od razu wykonanie zyskało w porównaniu z Kamilem.

Slyszalem chamski!!! telefon w tle

Halo Rao gra intuicyjnie, jeszcze wciąż jak wunderkind, ale z dużym wdziękiem. Stara się modelować frazy, znajdowac barwy. Przede wszystkim, jak na razie, jest jednak poddany kapelmistrzowi, stara się za nim podążać. Kibicuje mu, jest naturalny, swobodny, a ma 17 lat!

O, czyli to nie była moja halucynacja słuchowa  8)


Tak, bardzo to jest żywe i pełne koloru :)

Pięknie skończył ekspozycje!

Aż mi się przypomniałjego brawurowy POLONEZ As-dur z II etapu.

Niestety jeśli dobrze słyszałem to komuś dzwonił telefon na sali.  :(
Hao Rao na pewno nie gra tak płasko jak Kamil Pacholec

Widze, ze orkiestra dyryguje dyrygentem.

.. tak sobie pomyślałem, My się z Nimi tymi wykonaniami żegnamy w konkursie ... (trochę żal)
Człowiek Muzyka (Hao Rao)

Słyszycie jak on próbuje frazą śpiewać? To takie bardzo retoryczne granie, nadawanie frazie znaczenia; podoba mi się. Za to w pasażach jest pewny siebie, ma się poczucie stabilności.

.. bo dyrygent jest od tego, żeby nie przeszkadzał, orkiestra wie, co ma robić  :D :D

Moje posty sie nie ukazuja. Natomiast o tym ze sie nie ukazuja, ukazuja sie.

Czy orkiestra nie jest w swym składzie zmniejszona względem np. wersji sprzed 6 lat?

 :) bądź spokojny, tu nikt Cię nie banuje, enter trzeba nacisnąć  :D

Niestety, odnoszę wrażenie, że tutti się trochę rozchodzi w pionach plus jest dość jednowymiarowe (posłuchajcie sobie nową płytę Richarda-Hamelin z koncertami - tam dyryguje Kent Nagano, jakże barwnie).

Zbanowanie Bartusa byłoby grzechem przeciw 11. przykazaniu :)

Bart, może spróbuj zreferować, o czym był post, który się nie ukazał, w poście, w którym piszesz, że nie ukazał się :D

Zapomnialem juz

Ładna końcówka repryzy! Różnicuje agogike, uelastycznia frazy! A tryle po mistrzowsku stabilne.

dokładnie tak, to by było, jak zupa bez soli  :D

Obiecalem sobie, ze dzisiaj nie bede plakal, ale..no ...jest trudno. Gosciu HAO RAO ciezko pracuje nad tym, zeby moje postanowienie spelzlo na niczym

(Hao) będzie z Niego pianista, .. ba! już jest, pomimo wieku

Ależ to ładne frazowanie, takie swobodne, a jednocześnie intrygujące. Ponoć uczył się na nagraniach Zimermana i Rubinsteina (IMO to słychac).

HAO RAO nawet spowodowal, ze fagot zagral solowke nie za wysoko jak to zwykle czyni. Brawo PAN FAGOT

Od Rubinsteina TAK, od Zimermana NIE

za 10 lat nagra płytę z koncertem e-moll i wszyscy siądziemy. On może tylko zyskać,
Chiny mają chyba nowego bohatera.

Od Zimermana wziął trochę na finał Allegro maestoso. I na srodek Romancy.

(HR) na pewno nie jest tłem dla orkiestry

Jak ślicznie :'(  :-*

Mikrofony są za blisko smyczków.

(HR) teraz było widać, że pani koncertmistrz patrzyła w dyrygenta, jak w swojego Guru

Finał zaczął trochę zbyt delikatnie, w końcu tu się odzywają nasze tance...

(HR) .. no i co? generalnie bardzo udany występ. Nie jest to wykonanie marzeń, ale finał ma godny!
Super Hao Rao! Cały jesteś muzyką.

Słuchajcie, on gra ten finał jak finał koncertu Mozarta. Selektywnie, z optymizmem, niezbyt duzym dźwiękiem. Aż mi się przypomniały ustępy z Koncertu A-dur KV 488. Ha!

(HR) tu też się zgodzę, z trzech części, ostatnia jest najmniej udana. Hao zaledwie muska klawisze.
ale,  nie ma co narzekać.

Zasłuchałem się. Nie wiem co napisać. Nie lubię tego utworu.

ale jak to? (choć mi - jako koncert - f-moll jest bliższy)

Ależ on ma potencjał :) Pawle, masz rację; za 10 lat na pewno kupimy fajną płytę. Nie wiadomo, czy z e-molem, ale jakąś na pewno :)
O, może właśnie z Mozartem?

F-moll zdecydowanie ciekawszy, ale im częściej słucham tych koncertów, tym bardziej podzielam zdanie krytyków, że ta forma muzyczna nie była mocną stroną Chopina.

(HR) nie było to wykonanie marzeń, ale wielki szacun dla Niego. Swoboda i lekkość.
Nie musiałem się denerwować, można było skupić się na kreacji.
Hao - powodzenia !!

Dear Mr Hao Rao,

I would like to ask you for your (concert?) recording of Mozart’s 23rd piano concerto. I am sure it will be one of my today’s faves.

Patryk

No to uszereguję wedle własnego wyczucia.

Aktualizacja: 1. Kamil Pacholec, 2. Hao Rao

odniosę się: 1. Hao Rao, 2) Kamil Pacholec   :)

Zupełnie odwrotna kolejność od mojej.

Hao Rao przede wszystkim był na pierwszym planie! Grał wyraźnym dźwiękiem i akcentował rubato i detale!
Druga cześć może nie należała do moich ulubionych ale jak grał partie pp przy wygaszone orkiestrze miał bardzo piękny dźwięk. Wcześniej ten dźwięk mógł się wydawać tępy ale to właśnie powód dla której to nie będzie mój ulubiony romance larghetto.

Rondo może i bez szału - nie zapadło mi szczelgonke w pamięć ale to tak samo nie jest zaleta jak i wada.

Czekam z niecierpliwością na Soritę!

No my się dość diametralnie różnimy z Tuco, wiec nie muszę nic pisać :)

Przerwa i po niej Kyohei Sorita, do tej pory - przez wszystkie trzy etapy zaskakiwał - mam nadzieję na dalszy ciąg ...  ;)

Bardzo mocno trzymam kciuki za Samuraja :)

Ładnie się prezentuje we fraku ;)
On już grał tyle razy z orkiestrą, i również dyrygował sam, że nie powinien mieć z tym akurat żadnych problemów. Powiedział, że czuje się bardziej wyluzowany :)

w czasie wstępu orkiestry po raz 1000 (tysięczny) upada metalowy numerek z szatni na podłogę ...

nie mogliby wymienić na skórzane?

Piękny dźwięk...  :-* :) (tzn. oczywiście nie numerek, tylko Kyohei ;) )

Pawle, dokładnie, te brzęczące numerki robią za trojkat w orkiestrze.

U Pana Sorito słychać dobrą, tradycyjną szkołę (bardzo ładny liryzm w temacie II - chyba nawet ładniejszy niż u Hao Rao), z naciskiem na szlachetne, nieprzeforsowane brzmienie. A w III etapie zdarzało mu się przywalić :)

(KS) ..jak fagot?

Kyohei Sorita

Zauważyłem, że ten akompaniujący bas z wykorzystaniem prawej ręki, przeciągniętej nad lewą, zagrany był zbyt cicho dwa razy.
Póki co alledrogo ujmujące.


EDIT: Teraz przerzuciłem się z Youtube na TVP Kultura. Nie wiem czy to wina pianisty czy realizatora, ale orkiestra grała momentami zbyt głośno.

(KS) nie śpiewa tak ja Hao, ale to chyba jest celowe i kontrolowane,
jak dotąd ten występ jawi mi się jako "najdojrzalszy"

Kyohei Sorita, jak nie Kyohei Sorita,
zaskakuje opanowaniem,
nie ma miejsca na spontaniczność

realizatora,
mam ten sam efekt (wybrałem program II PR, z p. Sułkiem i Majchrowskim, Boże! jak ja lubię ich komentarze!)

ta impreza zyskuje 2x z Nimi.

(KS) .. zauważyliście?, Sorita gra swoje, nie patrzy na orkiestrę,
orkiestra tylko pięknie uzupełnia..

Trudno oceniać, bo orkiestra zagłusza. A może trzeba się dostosować a Japończyk tego nie umie>?

(KS) II cz. koncertu - niewątpliwie była to Jego autorska kreacja,
jestem na TAK

Też słucham Dwójki, a wizję biorę z YT. Trochę jest to asynchroniczne, ale mniej więcej gra.
A przed chwilą totalnie odpłynęłam... To jest takie Larghetto, jakiego chcę słuchać. Pan Sorita potrafi dotrzeć dźwiękiem do najgłębszego zakątka mojego muzycznego mózgu i wprawić go w wibrującą ekstazę ;)

(KS) jak się na Niego patrzy, przy fortepianie to widać, że nie jest spięty
swobodnie gra

(KS) przyznam, że wierzyłem w Niego i typowałem Go do finału,
On zaciekawia, chce się Go słuchać,
tym razem nie jest inaczej

Lekko i pięknie do mety :)
I nie pozwolili mu skończyć :)
I było to do przewidzenia :)

Piotr, jakie wrażenia z sali?

.. i teraz, to by było tak:

1.) Kyohei Sorita  2.) Hao Rao, 3.) Kamil Pacholec.

(subiektywnie)

Nowa aktualizacja: 1. KAMIL PACHOLEC, 2. Hao Rao, 3. KYOHEI SORITA

Jeśli rozumieć koncerty Chopina jako wyraz romantycznego uniesienia, to Sorita nie spełnił się w tej kategorii wykonawstwa.

"Jeśli w armii panuje nieład i w jej szeregach nie ma zaufania między oficerami i żołnierzami, przywódcy sąsiednich państw będą odnosić sukcesy"  (Sztuka wojny Sun Tzu). Samuraj, jak to samuraj - sztukę walki zna. Musiał pilnować ładu w muzycznej armii. Nie słuchałam całości, dopiero od ronda - niestety musiałam wykonać codzienne wieczorne obowiązki. Świetny puls tego ronda.

koniec występu samuraja, przed nami Leonora Armellini

będzie wisienka na torcie?

(fajnie te fortepiany zamieniali, fortepian Fazioli dla Włoszki wyjechał spod sceny,
bardzo sprawnie to przeprowadzili)

No, jeden z naszych użytkowników, jak wyżej, zdaje się ze jednak doznał romantycznego uniesienia w trakcie gry Sorito :)

idę Ją oglądać, zamieniam się cały w słuch ..
bo może będzie to przeżycie  ..

ja tam swoje wiem  ;)

(LA) Woow!

Ja niestety Sorito słuchałem tylko w I części. Bardzo solidnie!

Ale piękny dźwięk ma Leonora! Jaki selektywny.

Cudny flet teraz.

Bez kiksu waltorni, ha :)

Słyszeliście jak się Leo zgrała z odzywkami waltornisty? Bomba.

(LA) wygląda na to, że Włoszka wie, czego chce,
pozazdrościć Gogusiowi, dźwięk fortepianu na żywo, w sali koncertowej musi brzmieć fantastycznie

Orkiestra gra wedle troche innej koncepcji. Ritornel. Krótszy dźwięk, jest bardziej drapieznie, ze szwungiem, jak to niektórzy mówią.

Czy tylko ja mam wrażenie, że realizacja dźwięku w finałowym etapie pozostawia wiele do życzenia? Orkiestra zdecydowanie za głośno! Nie wiem jak zbierają dźwięki z fortepianu, ale spektrum basowe jest prawie niesłyszalne w momencie gdy orkiestra odzywa się pełną mocą.

Tuco, PEŁNA ZGODA

(LA) jak nic się nie wydarzy, wygląda na to, że wieczór będzie należał do Leonory.
Rozpływam się nad pięknem dźwięku lewej ręki,
Fazioli bas ma niesamowity

Fazioli - zarówno w basie, jak i w środku rejestru, to magia, zaiste, Pawle. Za to soprany są tak czyste, selektywne...

Leo gra zgodnie z moimi przewidywaniami. Plastycznie, szukając intrygujących detali. Czasem jej pianissimo jest ledwo słyszalne (ale to tez może być zarzut). Trudno ocenić z perspektywy tv - jej przetworzenie na końcu zupełnie zagłuszyła orkiestra.

z TVP Kultura nie da się słuchać, dźwięk w radiu o niebo lepszy,
płyta, by z tego była (pewnie będzie)

Ratujcie.

Ja nic nie słyszę.

Nie słyszałem tryli (prawie). Czyja to wina - Leo czy TVP?

TVP - 100%

Z mojego punktu słyszenia (i z tego co słychać) wychodzi, że gra świetnie, z uczuciem i pasją :) Mnie też orkiestra huczy mocno w słuchawkach i czasem zagłusza.

bartus nam się zgubił ..

To jest tak, ze mikrofony są tuż przy rogu i fagocie, masz wiec wrażenie, ze słuchasz anatomii dzieła (całej faktury orkiestrowej). Ale potem tutti znów jednolicie płaskie.

Gubi się tu sens dzieła. Choć czasem takie podświetlenie altówek czy skrzypiec intryguje.

(KS v LA) hmm, hmm , przepraszam, kolega samuraj, nie był tu gorszy ..
miał swoją opowieść,

Brakuje mi miejscami dynamicznego ożywienia we frazie Leo (zniuansowanie piano/pianissimo). Ale ładna barwa jest.

trzeba zapytać Gogusia, słucha na miejscu,
My, na 100% mamy zaburzony odbiór,
sami musimy sobie dośpiewać ..

Goguś, jak już na spokojnie będziesz mógł pisać, powiedz nam jak fortepiany brzmiały na tle orkiestry,
nam orkiestra zagłusza dźwięk fortepianów.

.. Pacholca, to mało co było słychać..

Cudowne soprany!!!

Co z nimi zrobi w koncercie Bruce...

To jest, moi drodzy, bardzo eleganckie granie. 6 lat temu dałoby miejsca I-III.

.. rozniesie na strzępy  ;D

No tego pójścia po strunie szkoda...

Ale jednak brakuje mi trochę zadziorności. Już nie mowie o polskich tanecznych rytmach :)

To jest póki co Vivace molto delicato.

 tym bardziej, że główną zaletą Koreańczyka było to, że ani razu się nie pomylił (poza Nim wszyscy się mylili - Charles też - niech żałuje)

(KS v LA) nie skreślajcie Sority, On wcale źle nie zagrał,
poszedł swoją samurajską drogą,
Leonora, teraz nie ma już pomysłu na kreacje, bardzo klasycznie i zachowawczo gra.

Po wykonaniu Armellini:

1. LEONORA ARMELLINI, 2. KAMIL PACHOLEC, 3. Hao Rao, 4. KYOHEI SORITA

Ja absolutnie nie skreślam.
Leonora grała bardzo dobrze, ale mnie czegoś zabrakło w finale. Może tego, o czym pisze Mozart, może zbyt spokojne i wyrównane to było. W każdym razie mimo wszystko nie poczułam z nią takiego
niesamowitego emocjonalnego zespolenia. Dla mnie dzisiaj Samuraj wymiótł :)

to jest nas dwóch  :D

Pamiętacie finał Rafała Blechacza?, jego już tak niosło w III cz., że z każdą nutą napięcie gęstniało i była kulminacja na ostatnim akordzie.
Z Leonory napięcie pod koniec uchodziło, po prostu dograła.
.. ale, żeby nie było, pięknie zagrała

Ki-jo-hej So-ri-ta (wymowa), żeby zapamiętać.  ;)

Leonorę "kocham moc" jak się zdarza mówić mojej wnuczce. Dobra współpraca z dyrygentem. Słyszę jak Pan Kowalski mówi o niedosycie lewej ręki u Leonory. U mnie w słuchawkach było słychać plany lewej ręki, więc pytanie co i kto z nas słyszał w zależności od tego, gdzie słuchał i z jakiego sprzętu korzystał.

Wiem, że popełniłam błąd, bo Kamila wysłuchałam na TVP stream. Błąd! Radio 2 + słuchawki  i... inny świat. Wysłucham raz jeszcze zatem.

Ciekawe jak nasz Goguś słyszał - był w paszczy lwa.

Z tego, co widziałam (co innego widzisz, co innego słyszysz  - trochę to schizofreniczne) Sorita współpracował z orkiestrą doskonale. Ale słyszałam tylko rondo.  "Romantyczny samuraj" jak mówią Panowie w radiowej dwójce - ciekawe czy układa haiku.

Hao Rao chyba najcieplejszy.  

O! Sorita także dyryguje i zna koncerty Chopina także z perspektywy orkiestry i dyrygenta. Ciekawa postać.

Dobrej nocy!

Nie miałam pojęcia, że Kyohei jest kolegą szkolnym Aimi i wspierają się nawzajem. Jaki on jest w ogóle pozytywny jako człowiek :) "Nie czuję się tu jak na konkursie, jedyna walka jaką prowadzę, to walka z samym sobą" :)
A teraz musi iść się napić, a potem pójść spać na 24 godziny :D
Na pewno posłuchamy go w Dusznikach, i już się na to cieszę :) Leonorę, jak myślę, pewno też.

Dobrej nocy Elu! Dobrej nocy wszystkim!

Dobrej nocy Anelik!

Dobrej nocy Aleksias!

tak sobie myślę, że naprawdę pamiętam ten konkurs sprzed 11 lat, (był tak samo dobry i emocjonujący jak obecny)
i tak sobie myślę, że pamiętam Leonorę, naprawdę pamiętam, grała ślicznie i jej brak w finale był bolesny.
Dobrze, że wróciła.

(KS v LA):

I cz. koncertu dla LA, II cz. koncertu dla KS, i trochę dla LA, III cz. koncertu dla KS.

Tak to mi się w głowie układa.

Pawle, poziom tegoroczny jest IMO bardziej niebotyczny niż w 2010r. To jest chyba najlepsza edycja od lat 80. Ha!

Dobranoc Wam! 

To dzisiaj tak bym uszeregował koncerty:
1 SORITA
2 ARMELLINI
3 HAO RAO
4 PACHOLEC
Nasz reprezentant zaczął jakoś nieśmiało niepewnie  za cicho  chyba był stremowany miał parę potknięć...lepiej  zaprezentował  się młody Chińczyk.  Za to zupełnie mnie zaskoczył dziś  Sorita. Trochę go niedoceniałem...słuchałem dość pobieżnie  i natrafiłem  na fragmenty gdzie nadużywał swojej mocy, grał zbyt  agresywnym dźwiękiem jak dla mnie. Dzisiaj nic takiego nie było -pokazał swoją liryczną, romantyczną duszę. Świetnie nawiązywał kontakt z orkiestrą , dał się wygrać solowym instrumentom (fagot w larghetto). Częściej niż inni stosował rubata, różnicował dynamikę. Oddawał mimiką i grą miłość i namiętność w cz.2 a w cz. 3 pogodę ducha figlarność...był  dzisiaj najlepszy. Po nim Armellini już nie grała z taką ekspresją ...ale i tak (pisałem wcześniej) uwielbiam ją słuchać i oglądać 🥰

p. redaktor Sułek i Majchrowski chyba nie za bardzo Ją lubią, ale tak sobie myślę, że tu asa z rękawa wyciągnie Aimi Kobayashi.
Jak Ona grała te preludia! każdy dźwięk pieściła.
Jest znakomicie przygotowana.

Słuchajcie, w dwójce mówią o Leo, ze była klasycyzująca, a w TVP ze to była kobieca nadekspresja (niemal egzaltacja).

O my Dear... :)

Widzę, żę wszyscy czekają na moją relację z sali! Już śpieszę meldować.

Zacznę od Leonory - mojej dzisiejszej zwyciężczyni.

Fortepian - Fazioli się zdecydowanie sprawdziło - rejestry niskie - to już wiadomo. Jeżeli chodzi o rejestry wysokie to przeszkadzały mi one bardzo przy allegro maestoso, ale zaskakująco dobrze prezentowały się pod palcami włoszki zarówno w części drugiej jak i w Rondzie - jestem tym bardzo pozytywnie zaskoczony.

Leonora zagrała klasycznie - to prawda, ale było jej znacznie bliżej romantycznemu klimatowi niż poprzednikowi.
Ekspresja była odpowiednia, fraza i liryka budziły moje zainteresowanie i jest to koncert, który z przyjemnością wysłucham z odtworzenia.

Rondo - tutaj zaskakująco dobrze brzmiące wysokie rejestry. Jedyna rzecz na minus to dla mnie dziwne zwolnienia tempa, jakie Leonora zastosowała.


Jeżeli chodzi o Soritę

Ogólne wrażenie jest na nie - nie spodobały mi się nietypowe akcentowania i specyficznie prowadzona fraza


Mój ranking:
1. Leonora
2. Hao Rao
3. Sorita
4. Pacholec

dzięki za relację,
my (cyfrowcy) mieliśmy taki problem, że przy głośno grającej orkiestrze nie słyszeliśmy partii fortepianu,
tak jakby mikrofon stał zbyt daleko,
jestem ciekawy, jak ocenisz dźwięk z odtworzenia.

Leonora wydawało się, że czaruje dźwiękiem, rozbłyskał wszystkimi barwami i alikwotami, bas i średnica Fazioli rewelacja,
na żywo to musiał być fantastyczny efekt.

ten rozdźwięk był częsty  :D

Zaczynamy! Znów melduje się na miejscu a wieczorem podzielę się wrażeniami!

Mam nadzieje, ze dzisiaj akustyka w odbiorze zdalnym będzie lepsza!

życzymy nadzwyczajnych wrażeń! Jesteś naszym Ambasadorem w FM  :)

Drugi dzień finału.

Prowadzący p. Marta Wrześniewska.

Koncerty Chopina.
Orkiestra FN, dyrygent: p. Andrzej Boreyko,

1.) JJ Jun Li Bui, Kanada, fortepian Kawai, koncert e-moll op. 11,

2.) Alexander Gadjiev, Włochy/Słowenia, fortepian Kawai, Koncert f-moll op. 21,

Przerwa.

3.) Martín García García, Hiszpania, fortepian Fazioli, Koncert f-moll op. 21,

4.) Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia, fortepian Steinway nr 479, koncert e-moll

Dzień dobry!  Dziś nie ryzykuję telewizyjnego streamu. Od razu zakładam słuchawki.

Czesc.
Drugie skrzypce:...............bum bum bum bum. Calkiem brzydko

dzisiaj 2x Shigeru Kawai, po 1x Fazioli i Steinway 479

(JJ Bui) biję się w pierś, to jest najmniej doceniony przeze mnie uczestnik konkursu

Zonka wzywa na kolacje. Wczoraj bylo tak samo..cholera .Znowu nie bede mogl sluchac na zywo.

(JJ) .. ale tempo to ładne narzucił  :)

pozdrów żonę  :)

Trzymam za niego kciuki :)

(JJ) I cz. tak dość zgrabnie zagrał, bez rozczulania się,
Pora na liryczną stronę JJ'a

JJ ma bardzo świetną prawą rękę, wszystko wygrywa, to tak, jak czasem w grupie ludzi jest ktoś, kto ma bardzo wyraźną i doniosłą wymowę.
Wszystkie dźwięki słychać. Przebija się ze swoim przekazem.

(JJ) lirycznej strony, to raczej tu nie znalazłem,
widać, że ma ten koncert "w paluszku"
ale nadal się do Niego nie przekonałem
trudno.. życie

to był taki trochę heavy metal Chopin

Nareszcie f-moll :)

Bardzo dobra jest dzisiaj kolejność.

Czasem ma się wrażenie, ze Gadijev to już w pełni ukształtowany pianista. Jemu Konkurs jest po prostu niepotrzebny.
Spodziewam się podkreślenia tragicznej ekspresji tego koncertu.

(AG) Słucham teraz Gadjieva i już nie mam tego spokoju, co u JJ'a.
JJ wymiatał.
AG gra tak, jakby nie do końca był pewny tekstu.

Znakomite osadzenie prawej ręki w klawiaturze. I jak śpiewnie!

też macie takie odczucie, że w finale Gadjiev nie gra tak pewnie, jak dotąd przez wszystkie III etapy?

Ja słucham z YouTube, zupełnie inny rodzaj dźwięku.

On właśnie grał dość niepewnie także wcześniej. Zawsze miał sporo pomyłek, czuło się jakiś taki brak stabilności. Za to ekspresja, bywało, ze powalała.

ja mam odmienne odczucia, karuzela się kręci, a AG robi wszystko, by z niej nie wypaść.

Pięknie zagrał ten kawałek przetworzenia jakby z koncertu Schumanna!

Zgadzam się, ze mógłby grać z większą siłą. Najbardziej podoba mi się jego fraza w lirycznych tematach.

Z Alexandrem mam tak, że kiedy słucham jego gry, mam wrażenie, jakbym słuchała całkiem nowego utworu :) Jest to bardzo ożywcze.
Czekam na Larghetto :)

Trochę asynchron z orkiestrą. Maestro nie nadąża za solo.

"conductor Borejko is doing TAI CHI"  :D

(AG) larghetto - zaciekawił, gra całkiem innym dźwiękiem, niż JJ, ale to całkiem

(AG) ..tak, to jest pieśń zakochanego młodzieńca

No, to było intensywne. I na szczęście bez niepotrzebnej egzaltacji.

Słuchajcie, on gra konsekwentnie w swojej estetyce od I etapu. Ja go kupuje, niech tylko popracuje nad tymi palcówkami, bo zbytnio się inspiruje Rubinsteinem z lat 70. :)

I dokładnie w tym tempie ten pasaż powinien być w moich uszach wykonany (początek ronda)!

Tak, lubię go słuchać, jest oryginalny i dobrze "wchodzi w ucho".


Chwilami brzmi jak pozytywka :)

(AG) od larghetta mi się podoba

(AG) przyznacie, to jest nowa twarz Gadjieva, takiego Go jeszcze nie znaliśmy ..

(AG) gdybym nie widział, to bym nie uwierzył, byłbym pewny, że to gra kobieta

(AG) śpiew w roli głównej

Moim zdaniem jest stylistycznie konsekwentny od I etapu. Ale jego touchee jest teraz faktycznie trochę delikatniejsze, bardziej czułe. Gotowy na estrady.

Koda, hm, tu mogło być trochę lepiej :) Ale było wiele bardzo znamienitych momentów. Lubię gościa.

Wiele mu wybaczam za te freski Goyi w Sonacie b-moll w III etapie.

Szkoda tylko, ze z orkiestrą czasem się mijał.

Gadijev - hm... Część pierwsza jakoś tak... momentami miałam wrażenie, że poza rytmem, brak synchronu z orkiestrą. Może moje słuchawki?! Chyba nie, bo słyszę podobne komentarze od ekspertów. Koncert f na ogół bardzo mocno we mnie wnika, ten - przepraszam - nie wniknął. To że trochę drobnych nieczystości - wszyscy mają z tym problem. Nie było do tej pory zupełnie czystego koncertu, ale tym razem nie wciągnął mnie zupełnie w swoją opowieść. Jakość nerwowo?
A może się czepiam?

JJ w swoim bardzo dobrym stylu, choć też nie bez usterek.



 

On czasem pl prostu nie słucha orkiestry niestety  ;D

Też odniosłem wrażenie, że AG grał dzisiaj nerwowo - czasami zbyt głośno...brakło mi liryczności w tym koncercie. Ogólnie tak jakoś do mnie nie trafił. JJ mi się bardziej podobał i może nawet bym się poddał egzaltacji...gdyby nie jego głośne nosowe oddychanie. Mam nadzieję, że  Martin będzie pięknie śpiewał😉

Przerwa, i czas na Martina Garcia Garcia
wszyscy się na tym zastanawiają,
będzie śpiew?

Chyba nie, Elu. To pewnie dlatego, że on był, jak mówili w Dwójce, "molekularny" :) Nie tworzył takiej całościowej spójnej opowieści, w którą można właśnie wniknąć, płynąć z nią i zatopić się w niej, tylko takie jakby trochę osobne nastrojowe fragmenciki do posłuchania i połączenia sobie samemu ;)

Garcia Garcia. W części drugiej - Romansie - spodziewam się śpiewania serenady dla jego dziewczyny :)

fortepian Fazioli - kocham i nienawidzę

ale takim dźwiękiem, jakim zagrała Włoszka (LA), to jeszcze w finale nikt poza Nią nie zagrał,
rozświetliła dźwięk tysiącem barw

.. nie zadaliśmy tego pytania na początku, na kogo dzisiaj czekacie szczególnie?

cudnie, chyba nadal się kochają

(MGG) .. dziwiłem się, że Martin dostał się do finału, ale jak dotąd, to z wszystkich II cz. - On liryczną zagrał najlepiej

Ja dzisiaj z życzliwym optymizmem nastawiałam się na wszystkich.
Zasłuchałam się w opowieść Garcii :)
Masz rację, romantyczne to jest  :-* :)

(MGG) Boże! Martin - jesteś Wielki!

(MGG) larghetto zagrał tak, jakby był nie na estradzie, tylko sam na sam rozluźniony z dziewczyną (po godzinach) w pokoju

(MGG) ja Mu w to wyznanie wierzę  :)

Viva España!

Jaki muzykalny człowiek. I wcale nie szarżuje tempem. Ładnie słuchał fagocisty.

(MGG) cieszę się, że Jury się na Nim poznało, nie słyszelibyśmy takiej perełki

KOZAK

(MGG) ja tak jak bartus, normalnie się wzruszyłem, tyle twarzy rozpromienionych ... to było coś!

no i mamy (jak domniemam) danie główne dnia - królowa lodu Eva Gevorgyan

Uwaga ODSZCZEKUJĘ niniejszym! Dobrze, że Martin  jest w finale. Koncert - słuchany przeze mnie dopiero od Larghetto - jejuśku! Allegro vivavce - wiem dlaczego wybrał ten koncert - słychać było u niego wyraźnie kastaniety. Posłuchajcie raz jeszcze! Ja z pewnością posłucham, choćby dlatego, że nie słyszałam Maestoso. Larghetto było prawdziwie nokturnowe, jakby się snuł sen złoty.

(EG) kupię płytę z wykonaniem koncertu Evy w finale i będę jej słuchał kilkadziesiąt razy, ale to wykonanie dzieje się tu i teraz,
chwilo trwaj!

(EG) ta sama sukienka, co w III etapie, czyli w koncercie laureatów założy tę niebieską z II etapu.

..i pytanie samo się nasuwa, zagra dzisiaj lepiej od Martina Garcii Garcii ?

Jest perfekcja :)
Zobaczymy, czy będzie czułość.

tam teraz na balkonie do protokołu wpisują 9-czki i 10-teczki  :D

Moje odczucia dzisiejszego dnia w skrócie i z odsłuchów fragmentów.

J J JUN LI BUI
Wyżej oceniam jego szybsze przebiegi niż frazy wymagające dopieszczenia. Momentami koncerty Chopina są bardzo proste (zarówno prawa jak i lewa ręka). W zasadzie nie wiadomo, co z tym fantem zrobić, by wszystko zabrzmiało wyjątkowo niemizernie. W tym kontekście od razu rzuca mi się porównanie do skali trudności niektórych preludiów (np. nr 4 i 6).

Z biegiem czasu występ stawał się coraz lepszy. Nie zabrakło aktywnych rozwiązań interpretacyjnych.

ALEXANDER GADJIEV
Zbyt wolne tempo. Trochę za dużo niedokładności. Aczkolwiek ogólnie koncepcja bardzo dojrzała, nieryzykowna ale też nie powściągliwa.

MARTÍN GARCÍA GARCÍA
Jako "zamiennik Osokinsa" podołał zadaniu. Musi jednak coś zrobić z tym nuceniem podczas grania, bo to najzwyczajniej przeszkadza! Polliniemu też się to zdarzało, nawet przy nagrywaniu płyt.
Intrygujący momentami występ, w pozytywnym znaczeniu ... ale też niestety negatywnym z racji kilku co najmniej błędów palcowania.

zastanawialiście się nad tym, że w XVIII KCH mogą być dwa Ex aequo pierwsze miejsca?
drugiego nie przyznają,
a trzecie Leonora, albo Aimi?

Już kiedyś tą interpretację słyszałem.

Oczywiście gra pięknie, z wszelkimi właściwymi rubatami, bez forsowania dynamiki etc. Ale to dla mnie znakomite odtworzenie uznanych nagrań pianistów szkoły rosyjskiej. Do tego uważam, ze dźwięk jest dość jednowymiarowy (choć dzwonki w Larghetto znakomite). Gra dużą, długą frazą.

Sorry, pewnie się tu narażę, ale dla mnie nie jest to numer jeden. Choć tak zapewne gra zwycięzca.

Sluchajac Evy w eliminacjach (etiuda), pomyslalem sobie, ze mam zwyciezce konkursu. No i sie nie pomylilem.
Eva w 100% panuje nad fortepianem, orkiestra, dyrygentem. Prawdziwa wladczyni. Caryca.
Czy jest czulosc. TAK, ale nie rozdawana na lewo i prawo. Eva ma dystans do nas. Zrozumiale. Przeciez ona tu rzadzi.
Chopin w jej wykonaniu jest zupelnie inny. Moze nam sie w glebi duszy nie podobac (mnie sie podoba). Ale to nie jest wazne....Przeciez ona tu rzadzi.

No ale finał jest akademicki. Po prostu odgrywanie pasaży w znanym, konwencjonalnym stylu.

Pełna zgoda

To jest teoretycznie możliwe. Każdy juror daje ocenę w skali (1-10), gdzie jedynka to pierwsze miejsce a dziesiątka dziesiąte. Juror NIE MOŻE wystawić tej samej noty kilku pianistom, co wyrażono pośrednio:

Jeśli więc połowa jury da "jedynkę" pianiście X a druga połowa pianiście Y, to wtedy X i Y zajmą ex aequo 1. miejsce. Tyle że skład chyba jest nieparzysty, ale nie przesądza to o niemożliwości takiego scenariusza (bo nie wszyscy jurorzy mogą głosować, gdyż są nauczycielami uczestników). Mało prawdopodobne, że taki kazus raczej ziści się w rzeczywistości.

Warto podkreślić, że cytowany "charakter rankingu" nie wyklucza miejsc ex aequo.

EDIT: Sprawa dodatkowo się komplikuje, bo nie można wystawiać jedenastek i dwunastek... a mamy 12 finalistów ;D

No i twoj wywod wzial w leb. :D

Chociaz oragnizatorzy moga zrobic wszystko. Regulamin  jest tylko dla ozdoby.

piszę to jeszcze w emocjach tuż po zejściu z estrady Evy,
koncert zagrała fantastycznie, ale tak jak zauważyliście, czy było tam coś nowego?
tę interpretacje tez już znam - również sie przyłączam do Waszej trafnej uwagi

robiąc inny ranking:

kto dzisiaj dał ludziom najwięcej szczęścia?

moim zdaniem zdecydowanie Martin Garcia Garcia

a jego larghetto było najlepsze ze wszystkich drugich części w finale!

Przy okazji można przypomnieć sobie, że 12 finalistów mieliśmy także na VI Konkursie Chopinowskim, w 1960 roku. A na V KCH, w roku 1955, było ich aż 21! Grały wtedy dwa zespoły orkiestr Filharmonii Narodowej, i w na obu konkursach - kilku dyrygentów. To na pewno była dla nich duża ulga :)

Mnie się nie narazisz! Znów - perfekcyjna artykulacja, umiejętności techniczne zwalające z nóg - zważywszy na to, że dziewczę ma lat 17, selektywność dźwięku, niezależność rąk i co tam jeszcze kto chce. Jest perfekcjonistką , wręcz pedantką ale... ale dolcissimo nie usłyszałam. Nie powiem jak redaktor Sułek "kocham i nienawidzę" powiem :"bardzo doceniam ale nie kocham".

GADIJEV
Chwiejna dynamika w szybkich pochodach powoduje, ze odczuwam, ze cos kuleje. Ale tam, gdzie utrzymuje wyrownana dynamike, to jest fantastycznie. On ma mocne palce i bez trudu utrzymuje sie ponad orkiestra a barwa fortepianu jest czysta i klarowna.
SWIETNY PIANISTA

To zależy czy słuchając muzyki oglądamy jej wykonawcę. Tutaj jednak idzie w parze gest "na fortepianie" i "przy fortepianie".

.. a ja przyłapałem dziennikarzy radiowej dwójki na "przejęzyczeniu"

Wojciech Świtała wycofał się z konkursu w roku 1990, a nie 1995 jak powiedzieli.  ;)

Wystarczylo by "przy fortepianie", ale i tak nie kumam :)

"Przy fortepianie" to np. cekinowa sukienka Evy albo biceps Armellini. A "na fortepianie" to palce, ich praca a nasze słyszenie.

Garcia
Jeszcze nie sluchalem dajacego szczescie jego larghetto, ale to co slysze teraz przypomina mi wprawke z metronomem.
Dzielnie wprawce z metrononem wtóruje orkiestra.

Dziś zaskoczył mnie najbardziej Martin. Pięknie wykorzystał Faziolli - dzwoneczki kryształowe. Świetnie współpracował z orkiestrą. Pokornie odsłucham poprzednie etapy - może czegoś nie usłyszałam.

Orkiestra - ośmielę się rzec - wspaniale!

bartus, to co teraz słyszałeś, to już była "ta burza",
posłuchaj od początku, miód i malina,
burza kończyła ten najpiękniejszy fragment

Dobrej nocy wszystkim życzę :)

Pelna zgoda

Dobrej nocy Anelik!

Wykazujesz duzo odwagi i duza odpornosc na ciosy.

Wyspij sie. Moze jutro pojdzie ci lepiej 8)

ja tez znikam, dobrej nocy wszystkim! jutro posiedzimy do późna  :D

Aktualizacja po zakończeniu 2. dnia finału: ( przypominam, że OCENIAM TYLKO CZĘŚĆ FINAŁOWĄ (koncerty)

1. Eva Gevorgyan 2. LEONORA ARMELLINI, 3. JJ Jun Li Bui 5. Alexander Gadjiev 5. KAMIL PACHOLEC, 6. Martín García García 7. Hao Rao, 8. KYOHEI SORITA

Garcia
Largetto, faktycznie ma cos do powiedzenia, chociaz jak dla mnie dzwiek jest za mocny. Wyobrazam sobie w tej czesci Szymka Nehringa. Bardzo zaluje, ze nie ma go w finale.
Deta - wspaniale nieczysto -uff!!  w tej czesci.

Oj tak  ;D Ależ będą emocje....
Dobranoc Wam.

Garcia
Allegro vivace - Sprawne, skoczne, klarowne, nienaganna artykulacja. Brawo

J J Jun Li Bui - e-moll

Pierwsza Część Allegro Maestoso dość bałaganiarska, z kilkoma słyszalnymi wpadkami. Nadrabiał brzmieniem przy piano. W drugiej części poczuł się trochę pewniej co było słychać.
W Larghetto pokazał bardzo ładny dźwięk, odpowiednią dynamikę i ekspesję w punkt.
W Rondzie doceniam pasaże oraz dźwięk, jaki wydobywał grając szybkie partie.

Generalnie było to wykonanie w porządku, ale moim zdaniem nie przybliża go do tytułu laureata.

A. Gadjiev - f-moll

W Maestoso goni i nie dopełnia frazy, mam wrażenie, że rwie ostatnie dźwięki odpuszczając zbyt szybko - efekt tego bardzo mi się nie podoba. Bardzo wyraźnie akcentuje ozdobniki - i znów, moim zdaniem - zbyt wyraźnie.
Larghetto - miał na nie dobry pomysł, ale nie podołał wykonaniem. Pochwały za frazę i dźwięk przy partiach piano.
Allego - zanotowałem sobie słowo "bałagan"

Podsumowując - nie jest to udane wykonanie i tutaj obstawiam brak tytułu laureata


M. Garcia Garcia - f-moll

Wykonanie klasyczne, bez udziwnień, ale tak pewne, że słuchało sie tego jak koncertu a nie konkursu.
Melodyjne i estetyczne Maestoso zagrane bardzo ładnym dźwiękiem. Fazioli zostało po raz kolejny okiełznane.
Larghetto - niesamowite - wszystkie rejestry zagrały idealnie, dopieszczone wykonanie - ktoś już wyżej napisał że to najlepsze Larghetto w finałach i ja się pod tym podpisuje.
W Allego podobała mi się dynamika. Zwróciłem uwagę na jeden moment, w którym zarówno pianista jak i orkiestra wyjątkowo się wyciszyli, jakoś tuż przed finałem, i potem MGG zaczął nabudowywać finał

Ogólnie moim zdaniem jest szansa za nagrodę za koncert! Może tym występem załapie sie do pierwszej szóstki? OBY!


E. Gevorgyan - e-moll

Pierwszy raz słyszałem na żywo - rzeczywisćie można odnieść wrażenie, że jest mechaniczna. Ale mechaniczność to też absolutna (prawie) poprawność.
Zagrała przemyślany, czysty i równy koncert.
Kiedy wyłączała się orkiestra słychać było bardzo udanie wydobyte dźwięki.

Romance Lagrghetto - tutja mi zdecydowanie czegoś brakowało. Ona tego nie czuła. Jej pomysł na drugą część to było zwolnienie tempa i kropka. Nie tak powinno być.

Rondo - najlepsze rondo z dotychczasowych koncertów. Dzwięk, tempo, zabawa. Idealnie wyciągnięte górne rejestry i czystość - a jak wiemy jest to część o dużym ryzyku poślizgniecia się ręki.

Moim zdaniem tutaj będzie podium!

I mój dotychczasowy ranking koncertów

1. Garcia
2. Armellini
3. Eva
4. Hao Rao
5. Sorita
6. JJ
7. Pacholec
8. Gadjiev

Ciekawe:
https://www.youtube.com/watch?v=PRtkMU2JeoU

Ciekawe 2:
https://www.youtube.com/watch?v=zI1XWrPNaAM&t=4235s

Dzień Dobry!

To jest dzień, w którym poznamy zwycięzcę XVIII Konkursu Chopinowskiego !!!

miło  :) :) :)

Trzeci (ostatni) dzień finału.

Prowadzący p. Piotr Wojciechowski.

Koncerty Chopina.
Orkiestra FN, dyrygent: p. Andrzej Boreyko,

1.)  Aimi Kobayashi, Japonia, Steinway 479, koncert e-moll op. 11,

2.)  Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, koncert e-moll op. 11,

Przerwa.

3.) Hyuk Lee, Korea Płd., Kawai, Koncert f-moll op. 21,

4.) ostatni uczestnik konkursu: Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, koncert e-moll op. 11,


.. po czym nastąpi długie oczekiwanie na werdykt jury, kto jest zwycięzcą XVIII Konkursu Chopinowskiego w 2021r.

Czarnym koniem moze byc HYUK LEE.
Sluchalem jego sonate. Bylo to poruszajace wykonanie.

Też wysoko lokuję wykonania pań. Za to dziś rano, jeszcze w łóżku przesłuchałem cały koncert Garcii i naprawdę super mu to wyszło. Trochę nie doceniłem Hiszpana w poprzednich sesjach, ale nie zmienię zdania, że jego polonez "Heroic" okazał się "Tragic", tudzież scherzo, mimo że to nie op. 44. Podoba mi się Fazioli na tle orkiestry.

Drobnostka: realizatorzy dźwięku robią postępy...

Gdzie jest Pani Monika Orzeł?

Pani Kobayashi ma zwykle taką smutną minę w czasie gry.

Stres. A Chopin komponując miał wesołą?

(AK) no więc .. pierwsze odczucia, - myślałem, że będzie lepiej

(AK) uparła się, żeby nas zanudzić

I etap - świetny
II etap - nie za dobry
III etap - świetny, to mało powiedziane
finał - ciekawe dlaczego jeszcze wolniej tego nie gra? płaski dźwięk, bardzo zachowawczo

AIMI KOBAYASHI
Ona musi bardzo kochac Chopina. Delikatny dotyk klawiatury. Z wielkim wyczuciem i ostroznoscia muska dlonia swojego ukochanego.
Miala kilka orginalnych, rewelacyjnych pomyslow. Np piekne staccato w ktoryms tam momencie. Emocje WIELKIE, ale utrzymane w srodku na wodzy, wypowiedziane polglosem. Wszelkie opoznienia, asynchrony, rubata nie przegiete. Chyba zlapalem to Coś. Zasluchalem sie.

Ja i tak głównie słyszę smyki...

Zgadzam się. To właśnie taka kontrolowana, w dobrym rozumieniu tego słowa, emocjonalność. Wyobraziłem sobie, jak pięknie brzmieć by mogło w jej wykonaniu Adagio un poco mosso z 5. Koncertu Beethovena.

Znowu BLODY SUPPER.
Na ra

(AK) niezależnie od waszych wzniosłych wpisów nazwałbym to klapą w wykonaniu

Mi się podoba plum-plum Kobayashi. A pisze to właśnie w czasie tragicznego zgubienia tekstu (muszę obczaić replay). Średnio im bliżej końca tym mam więcej zastrzeżeń.

No, tam coś się porobiło, niestety. Ale Eva tez nie była nieomylna.

(AK) ja to piszę bez najmniejszej satysfakcji, bardzo na Nią liczyłem

(LA v AK) czyli Leonora żadną miarą, nie może być w stawce niżej od Aimi.

Teraz nasz (bydgoski ;)) Kuszlik. Mam nadzieję, że dobrze mu pójdzie, zawsze miałam dla niego dużo sympatii :)

Kuszlik - ale touchee! Chwilami rewelka.

Allegro jest, ale maestoso?

Chyba nie jest źle, prawda? Pewnie, miękko... Ładny dźwięk.

(JK v orkiestra) teraz jak gra Jakub, drugi raz mi się powtarza ten problem, Kuszlik wielki facet to lepiej daje radę od Aimi, ale orkiestra przygłusza pianistów. Takie mam wrażenie.

Wydaje się, że mikrofon jest tam gdzieś bardzo blisko, za blisko...Szczęśliwie są też momenty solowe ;)
Przyjemnie mi się go słucha :) W razie czego walcie krytykę, żebym nie popadła w lokalno-patriotyczną afirmację :)

Jest BARDZO dobrze :o

(JK) w mojej opinii lepiej od Aimi gra

Dialog z fagotem kapitalny.

Bardzo ladne mikrorubata, delikatne zwolnienia, przyspieszenia. Fraza przy tym jest bardzo naturalna, płynie potoczyscie. Nie spodziewałem się aż tak dobrego wykonania. Zakończenie repryzy w PUNKT.

Trzeba by zbadać siłę nacisku na klawisz u Kuszlika i u Aimi. Różnica bylaby potężna.

Jakub Kuszlik? - Born to play Chopin (Jed Distler, Grammophone)

Męska poezja. Bez tkliwości, jego delicatissimo jest nieegzaltowane, ale ciepłe, łagodne.

Co ważne on gra póki co prawie bezbłędnie, co się jeszcze nikomu nie zdarzyło.

Kapitalna zmiana barwy fortepianu przy zmiany trybu na mol teraz.

Przy okazji, nasuwa mi się pewne skojarzenie, które intuicyjnie mogłoby quasi-dowodzić, że nokturn nr 20 (cis-moll) został skomponowany przez Chopina mniej więcej w czasie, w którym powstawały koncerty.

Znowu odpłynęłam :-* :) Czuję, że to będzie mój drugi ukochany finałowy e-moll, oprócz Sority :) (I na trzeciego Garcia)

Ale oczywiście, przed nami jeszcze gwóźdź programu tudzież wisienka na torcie ;)

(JK) no nie powiem, Ma momenty,
ale bądźmy sprawiedliwi, jest też dużo "ale"

jak na moje ucho, to nie gra tak do końca rozluźniony,
jest coś, co Go powściąga przed graniem na 100%

Ja właśnie uważam, ze jest dość rozluźniony - i to zbytnie rozluźnienie w finale kosztowało go nawet niefajne omsknięcie palca

kto do tej pory w finale zagrał na luzie?

Leonora Armelini
Kyohei Sorita
J J Jun Li Bui (aż za bardzo na luzie)

Martin Garcia Garcia (Martin na całkowitym, nie czuło się, że to konkurs) Martin strasznie urósł w moich oczach od finału!  

A’la Mazur w finale w końcu z właściwym charakterem.

(JK) .. im dalej tym lepiej, III cz. super Mu wyszła.

Wreszcie się wyluzował.

Hahaha, komentarze w TVP Kultura  8) ;D

(JK) Aleksias - dobrze było, bardzo dobre wrażenie przy końcu zrobił (wszedł na obroty), pokazał też piękną kantylenę. Dobrze się Jakuba słuchało.

W Dwójce też zauważają, że Aimi musiała dziś być zmęczona, że była trochę wycofana, nie pokazała chyba do końca swojego potencjału.

Moim zdaniem Kuszlik pretenduje do najlepszego wykonania koncertu, to nie żart.
Technicznie niemal nieomylny. Szybkie tempo utrzymane bez błędów w kulminacji części trzeciej.
Były momenty poet-muzycznej ekspresji. W koncertach Chopina akurat nie przykładam dominującej wagi do interpretacji zapisu nutowego (w sensie ekspozycji fraz). Skądinąd taką pracę wykonał wzorowo Bozhanov w 2010 roku.

Na plus Kuszlika przemawia dokładne (nawet przesadnie momentami) odegranie linii melodycznej, która jest motywem tego koncertu. Chodzi o siłę dźwięku, co jest istotne w starciu z orkiestrą.

Pani Róża przed chwilą: "to jest pianista, którego darzę prawdziwą sympatią" ;D
W Dwójce też się spodobał, docenili, że koncert ożył pod jego palcami, że najwyżej trochę jeszcze brakowało koloru.
Jak dla mnie, było super.

(JK) .. teraz kiedy drugi raz (z odtworzenia w radiu) słuchałem Jakuba Kuszlika jestem pod wielkim wrażeniem, jeszcze lepsze wrażenie niż za pierwszym razem na żywo. Brawo Jakub!

Przerwa i po przerwie teraz Hyuk Lee

(HL) ładna barwa dźwięku z Shigeru Kawai, ten fortepian bardziej kontrastuje na tle orkiestry, Steinway się rozpływał.

Boreyko jak Obi Wan Kenobi.

(HL) I cz. Maestoso - po prostu odegrał ładną barwą,

II Larghetto - umie czarować, pięknie ..

(HL) pochwały dla akompaniamentu orkiestry, chyba najlepszy akompaniament jak dotąd w II cz. koncertu. Robią nastrój.

Pan Andrzej sprawia wrażenie bardzo fajnego, opiekuńczego człowieka, ale tak naprawdę jaki jest, to wie tylko Jego żona i orkiestra.  :D

Może Bartus wie  ;D

(HL) bardzo pasuje dźwięk Kawai do barwy orkiestry.

(HL) chciałbym coś o Koreańczyku napisać, i nie bardzo wiem co? wszystko jest na swoim miejscu, nic mi nie przeszkadza. Zaleta to, czy wada?
Taki dobrze ułożony angielski gentleman.

A w loży jurorów nad wszystkim czuwa mistrz Yoda :D (alias Dang)
"Pamiętaj, czego się nauczyłeś. Ocalić Cię to może" :)

trafne macie te spostrzeżenia  :D

a obok Master Yoda wlosy poprawia Karl Lagerfeld (Pan Adam)

(HL) O! już wiem, co napisać - gra jak Koreańczyk z Korei Południowej, jak jego poprzednik Seong-Jin Cho - perfekcyjnie, bez emocji.

no dobra, ZACZYNA SIĘ

Bruce Wszechmogący

nie było kiksu waltorni, to fakt

To Patrykowi się pierwszemu skojarzył Dang z Yodą, kiedy przyglądaliśmy się na żywo jurorom :D I naprawdę taki był - skupiony, niewzruszony, wyluzowany :D I nieduży ;)
Prawdziwy mistrz Jedi, oceniający sukcesy swoich padawanów.
On naprawdę ma dziś powód do zadowolenia.

Na YT NIFCu jest dobry dźwięk. Postarali się :) W Dwójce trochę bardziej momentami się zamazywało.
Słucham tylko komentarzy, i szybko przełączam na Chopin Institute.

Co teraz będzie - oto jest pytanie

Bruce w wywiadzie martwił się ze dyrygent może nie zapamiętać wszystkich jego pomysłów :(

(BL) ... a czy Wy zdajecie sobie sprawę, ile intelektu teraz trzeba będzie zaangażować? Ile kalorii spalicie?
Ja posilam się cukierkiem czekoladowym na wysiłek. Orzechów akurat w domu nie mam.  :)

Tu trzeba maksymalnego skupienia...

(BL) teraz nie będę pisał,
chyba, że coś się wydarzy ..

komórka, spadający numerek w Larghetto .. i takie tam

O, masz rację! Zaraz wyciągam Kasztanki ;)

Bruce-imprezowicz  8)

Orkiestra SŁABO na razie

"Nadejszła wiekopomna chwiła..." :D

!!!!!!!!!

(BL) wydarzyło się, Mamy WYDARZENIE KONKURSU!

TO JEST MISTRZ!!!!!

To jest gra po Zwycięstwo!

(BL) moje uszy skleiły się z muzyką,
każda fraza wciąga, każda nuta jest wygrana

.. i to jest Jego kreacja, nikogo nie kopiuje

To jest prosze Państwa jedno z największych wydarzeń w historii tego Konkursu

Krystian Zimerman z płyty z PFO go inspirował

podpisuję się!

płyta z zapisem tego wykonania będzie rarytasem

(BL) koniec Allegro maestoso - Woow! perełka

O Mamusiu! Chcę go w Bydgoszczy!!!

Tzn. nie na Akademii, tylko na The Winner Concert :)

Mały błąd w trylach, chciał za mocno zaakcentować. To bez znaczenia (przynajmniej powinno być).

Fioritury w służbie melodii!!!

Każda fraza jest teraz ZDANIEM. On deklamuje. Coś niezwykłego.

(EG v BL) Eva nie wzbudziła we mnie tylu emocji swoją grą.
.. ale żeby nie było, oboje są genialni


(wiedziałem  :D... w Larghetto, coś musiało rypnąć o podłogę).

Co chcesz, to jest stara świecka tradycja :)

(BL) widzieliście jak Bruce spojrzał na fagocistę? !!! boskie!

(BL)

Wszyscy chcemy  - i dążymy do doskonałości, pragniemy jej,

.. i oto mamy namiastkę prawdziwej, nieskalanej doskonałości, bramy niebios

tu na ziemi  ;)

Bruce nawet z wyglądu jest doskonały.

(BL) koniec Larghetto - perełka!

Zaraz będę beczeć. Początek ronda - najwięksi mogliby się uczyc.

(BL) Rondo – Vivace - koniec - perełka!

Cały koncert - perełka, kto nie słuchał niech żałuje,

To było wydarzenie, które przejdzie do historii Konkursu Chopinowskiego.

(jedno nieistotne zawahanie, zagrane z zegarmistrzowską precyzją!)

I standing ovation :)))))))

W Dwójce: "I wszyscy mamy wrażenie, że sluchaliśmy własnie zwycięzcy" :)

Coś muszę pisać?

W Dwójce rozmowa z Mistrzem Yodą :D

Wszyscy chyba czujemy to samo!  :)

ryzykujemy i przygotowujemy subiektywne listy miejsc, które zajmą uczestniczy?
 

Ja nie wiem, co czuję. Nie wiem też, czy kiedykolwiek się tego dowiem. To niesamowite uczucie, kiedy nie trzeba niczego wyjaśniać, poszukiwać właściwych słów, rozważać a wszystko jest jasne.  

dokładnie tak, wszyscy czujemy to samo,
ja nadal jeszcze nie doszedłem do siebie,

nadal jestem w tym innym świecie

w Dwójce mówią, że nie pamiętają takiej owacji, ale ja pamiętam, że przy Rafale ludzie wpadli w taką ekstazę, że nie dali Mu dograć.
Końcówka koncertu Blechacza to była niesamowita ekstaza. .. dzisiaj zresztą podobnie.

BRUCE Zastosowal motywike mozartowska. Krotke motywy, zgrabnie konczone.
Jego dzwiek jest troche spiczasty i gdyby caly czas taki byl, to odebral bym to negatywnie...ALE? niektore frazy zagral dzwiekiem miekkim, okraglym i delikatnym. Czyli potrafi.
Ogolnie mowiac, to wspanialy pianista, ale nie moja bajka. Motywy zaczyna z akcentem na slabych czesciach taktu (w synkopie) tak jakby gral Bacha, Mozarta...... Podobny problem mialem z Zimermanem, za ktorym nie przepadam. Chopina wyobrazam sobie inaczej.
Nie tak krystalicznego i wyraznego. Nie mam na mysli artykulacji, ktora lubie przezroczysta i koronkowa, ale gatunek dzwieku, ktory nie moze byc za twardy (jak u Bartoka).
Mimo wszystko ucze sie odbierac rozne sposoby wykonan, starajac sie zaadoptowacswoj scisly obraz (jak to musi!!byc). Czyli jestem bardziej tolerancyjny. Wydaje mi sie ze tym poczynilem postep w percepcji dziela. Coraz czesciej jestem przekonywany do innych koncepcji i podoba mi sie to. Tak prawde mowiac, to teraz slucham raczej kompozycji w roznych wariantach, gdyz wykonawca tez jest tworca.
Chcialbym kiedys dojsc do takie stanu umyslu i odczuwania, ze WSZYSTKO bedzie mi sie podobalo (oczywiscie poza usterkami w rzemiosle, ktorych nigdy nie bede tolerowal)

OK czekamy na rezultaty :)

.. od jutra syndrom odstawienia ..

.. coś Wam wyznam, dobrze, że Wy jesteście!

Na Blechaczu owacja jednak trochę była mniejsza :)

Bardzo, bardzo dobrze, że jesteśmy wszyscy!  ;) W związku z tym zaraz jeszcze coś napiszę w temacie "Co zapamiętam z Konkursu" :)

Wyniki powinny być JUŻ. Nad czym tu dyskutować ;)

Zgadzam się z Bartusem - Mozartowskie pasaże. Chopin, przypomnę, zawsze podkreślał, ze ubóstwia Bacha i Mozarta.

Wrócę jeszcze do poprzedników.
Nie słuchałam Hyuka. Więc na jego temat nic.
Aimi - nie wiem. Znów mam tak, jak w wypadku Koli w III etapie. Nie odpowiadało mi tempo, w jakim grała. Coś mówili w TVP kultura o jej zarządzaniu czasem. Ten sposób zarządzania mnie nie przekonał.
Natomiast Jakub - brawo. Miałam co do niego mieszane uczucia na różnych etapach. A koncertem zaskoczył mnie mile.

No nie wszyscy. Brakuje Janusza, Beatki, Koziolka, Kasi :'(

Bruce, IMO, to gość artystycznie zapatrzony przede wszystkim w Hofmana, Zimermana i Benedettiego.

Otóż to. A niektórzy z nich są obecni na grupach fejsbukowych Konkursu.

Oj nie, bo jutro rano otworzysz temat pt. "Ogadywanie po konkursie". I będziemy sobie ogadywać. Niespiesznie. Wrócimy do poszczególnych etapów. Dosłuchamy, czego nie wysłuchaliśmy na żywo. Podzielimy się kolejnymi odkryciami. Może nawet "pokłócimy się" o jakiegoś Osokinsa.
I może - jeśli się postaramy - zajmie nam to czas do następnego konkursu. W końcu to tylko cztery lata.  ;D    A po drodze Wieniawski!

To prawda :( Ale dobrze, że trochę nas jednak tutaj jest, w tej naszej wspólnie zbudowanej enklawie. Miałam na myśli tych "wszystkich", z którymi przeżywałam te chwile.
Beata przyszła na chwilkę przywitać się, kiedy stałam w kolejce po wejściówkę. Była bardzo zmęczona i zapracowana, nie mogła zostać na dłużej.
Myślę jednak, że jeszcze będziemy się z nią muzycznie i nie tylko spotykali.

Ja dzisiaj krótko, bo pomimo przerw na zawodowe obowiązki, a czasem po prosu na sen do 15-stej, jak jednej konkursowej soboty, jestem już trochę zmęczony konkursem i traciłem dziś uwagę - zwłaszcza na Brucie.

Amy mnie zawiodła, strasznie ociągała część pierwszą, autentycznie bałem się, że jeszcze bardziej zwolni w Larghetto - nie trafiło do mnie to wykonanie.

Kuszlik - ogromne pozytywne zaskoczenie - nie był moim faworytem do finału, a jednak dobrze, że się w nim znalazł, bo zagrał niesamowity, spójny, choć klasyczny koncert.

H. Lee - ciekawy f-moll, również nie należał do moich faworytów, ale zaskoczył bardzo pozytywnie. I do tego to Kawai, które idealnie pasuje do orkiestry!

..cały czas miałem nadzieję, że nasz Guru Janusz choć raz się zaloguje i napisze. Mam nadzieję, że Janusz wszystko u Ciebie dobrze.
Myślę też o Monice_Aleksandrze, Monia -gdzieś Ty poszła od Nas?
Kozioł, Julka .. albo Niebieskooki, ja pękałem ze śmiechu od Jego wpisów.
Wszyscy, którzy kiedyś tu zaglądaliście ... Wracajcie, bo "Kurier Szafarski" to Wasz dom.

Moja wymarzona lista zwycięzców to:

Na podium:
Leonora, Bruce Liu,  Eva

Laureaci:
Garcia, H. Lee, Amy

Pożegnam się chyba na dziś, bo w mojej codziennej gonitwie "zapaliły" mi się krtań z tchawicą a antybiotyk zamiast pokonywać bakcyle, pokonuje na razie mnie. Mam nadzieję, że doczekam wyników.

Paweł! Pamiętaj, "Ogadywanie po konkursie".

Na wszelki wypadek - dobrej nocy wszystkim.

Cóż  to był dzisiaj za wieczór...4 Wspaniale  koncerty  i na koniec wisienka na torcie od Bruce- CUDO. Dla mnie Huok też  pokazał  klasę i zagrał najlepszego f-molla na konkursie, tak jak Bruce  najlepszego e-molla. Bardzo mi się podobała także Aimi szczególnie w largetto grała lekko, lirycznie z uczuciem...tak jak tylko kobieta to potrafi.  Jakub szczególnie mnie ujął  Ojczystym chararakterem w Allegro Vivace...wszystko to połączył  Bruce (wirtuozeria, Polski charakter, liryczność). Bruce  nie wzoruje się na innych ma swój niepowtarzalny styl -błyskotliwy z pełną  paletą barw...

nie zawiodę  ;)

.. i zdrowiej Nam!

Tak jak większość jestem zdania, że  to był  wspaniały Konkurs na bardzo wysokim wyrównanym poziomie i trudno będzie jurorom wyznaczyć jednostkowych zwycięzców.  Ja bym przyznał Nagrody egzekwo:
1 Bruce i Huok
2 Eva, Jakub i Aimi
3 Garcia, Sorita i Bui
Bo każdy z nich zasługuje na to...tylko czy budżet  Konkursu to wytrzyma 😉

Moje pierwsze 6 miejsc:

1. Bruce (Xiaoyu) Liu (bo siadłem z wrażenia, a szczękę miałem na podłodze)

1. Eva Gevorgyan (perła)

może być tak, że będą 2 ex aequo pierwsze miejsca, a 2 miejsca nie przyznają.

---------

3. Leonora Armellini (piękny dźwięk)

4. Kyohei Sorita (równy we wszystkich etapach)

5. Martin Garcia Garcia (za finał)

6. Aimi Kobayashi (za preludia w III etapie)


...

 .. i chcę oddać hołd wielkiemu nieobecnemu - Nikolay Khozyainov,
jak to się stało, że nie grał w finale?

Chyba coś się dzieje...
A nie, na razie to "Chopin talk" 8)

Jutro (dzisiaj) musze byc na nogach o 6:30. Czyli ide spac.
Dobrej nocy.
BTW potwierdza sie moja "teoria" - jaki czlowiek, tak gra (nawet na zasadzie przeciwienstwa)

bartus, ja muszę być na nogach o 5:50 !!
(czekam do skutku)

Dobrej nocy!

Oni też na pewno są zmęczeni. Dużo dłużej już nie wytrzymają ;)
Więc niedługo będą musieli się już zdecydować.

Jak tak, to jeszcze posiedze. Przeciez nie moge byc mniej wytrzymaly od ciebie. Moze zrobimy konkurs wrsod nas, kto najmniej spi

Mnie niestety budzi kuna na dachu, z ktora juz walcze 8 lat

Moje typy:
1. ?
2. ?
3. ?
4. ?
5. ?
6. ?

w czwartek (dzisiaj), w tę drugą noc czwartku odeśpimy  :D

Eh, ja mam właśnie kolejny nocny dyzur - wczoraj w pracy, dziś przed TV

A kuna?

W oczekiwaniu slucham sobie: https://www.youtube.com/watch?v=IYxDEXtyRX8

Wciągnęło mnie słuchanie i jakoś nie umiałam zebrać sił jeszcze na pisanie, ale zaglądałam w miarę możliwości, żeby wiedzieć co tam myślicie.
Teraz czekam na razie dopóki nie padnę.
Na szczęście jutro wolne mam. :)

Jurorzy chyba sie wdali w bojke na ryby (Monty Python)

Dobrze, że to nie piłka nożna. Nie będzie dogrywki :D
(w razie remisów) A może szkoda? ;)

Ida ida !!!!!!!!!!!!!!!

To byl zart, by was postawic na nogi

O, my jesteśmy na nogach i cały czas nastawiamy uszu. Na razie w Dwójce dla urozmaicenia leci e-moll :D

Rany... Już myślałam, że coś przegapiłam...

.. dobrze, że jestem bardziej sową niż skowronkiem  :)
skowronki mają gorzej   :D

Audycję specjalną w Dwójce zapisali asekuracyjnie na 1:00 - 7:00. No super... ;)

ja zaryzykuję do 02:30, te trzy godziny jednak trzeba pospać.

No nie, do 7 nie wytrzymam...

Spokojnie, jurorzy też nie ;)

Ci, którzy są bardziej skowronkami, prędzej się złamią  8)

A wśród oczekujących na samym YT mamy 54 728 sów :D

Jakbym jutro pracowała to już bym spała jak te skowronki.  ;D

nie wiem, czy ktoś z Was śledzi rozmowy w TVP Kultura..?
zastanawiali się, czy może być nagroda ex aequo?

podobno jedną z przeszkód takiego rozwiązania, jest podział funduszy do nagród
pieniędzy nie da się pomnożyć.

(auto-ocenzurowano)

za kilka minut usłyszymy werdykt!

skowronki, budźcie się! to już za kilka minut

bartus, budź kunę! już czas,

Idą!

01:59 am

OGŁOSZENIE WERDYKTU!

Nareszcie!

Asia, moja towarzyszko w ogłoszeniu  :)

8 nagród :))

Bruce Liu  Zwycięzcą XVIII Konkursu Chopinowskiego w roku 2021r.

6 nagroda - JJ Bui
5 nagroda - Leonora
4 nagroda - Aimi i Jakub (Jakub - + za mazurki)
3 - Garcia (+ za koncert)
2 - Gadjiev (+ za sonatę) + Sorita
1 - Bruce Lee :)

no i jest wielka niespodzianka  ;)

Preludia Aimi musiały się jednak podobać skoro Aimi jest wyżej od Leonory ..

Dziękuje Wam jurorzy. Jesteście wielcy i odważni!

generalnie grunt, że docenili Bruca!

Wśród laureatów brakuje Evy i Hao.

Nie wiem, ale jest wielkie zaskoczenie  :o W trakcie odczytywania nagród cały czas myślałam, "Acha, to Ewcia będzie jeszcze wyżej" ;)
I początkowo myślałam, że będzie wyczytana ex aequo za Brucem :D
Ale ogólnie najważniejsze, że Bruce jest zwycięzcą :)
A także cieszę się, że moi inni ulubieni, czyli Samuraj, Jakub, Garcia i Gadjiev, także zostali docenieni :)

Myślisz, że to naprawdę to??
W każdym razie na prawie każdym konkursie byli ludzie, o których mówiono, że zostali niedocenieni, skrzywdzeni.
Najczęściej oni i tak wypływali, jeśli mieli prawdziwą osobowość i talent.

dziennikarze z państwowej tv i radia, pewnie też w obawie o pracę nawet słówka nie pisną

.. to tak na gorąco,
trzeba uporządkować myśli

dla mnie i Kola, i Eva są wielkimi pianistami!

Braku Evy się nie spodziewałam. Tak się wszyscy nią zachwycali! Ale nie żałuję i nie brakuje mi jej wśród laureatów. Muzycznie mi nie brakuje, nie politycznie.

Brawo Martin za 3 miejsce i nagrodę za koncert! W pełni zasłużona.

Mogę iść spać.

Chyba wszyscy możemy już udać się na zasłużony odpoczynek :)
Przed nami same przyjemności, czyli koncerty laureatów i ogadywanie po konkursie :)
Dobrej nocy!

(auto-ocenzurowano) sorry, (auto-ocenzurowano)
bo jutro tego forum (auto-cenzura)

kochani, idziemy spać,
jak ochłoniemy pogadamy

cieszę się szczęściem wygranych i boleję z przegranymi, którzy dla mnie też są wygranymi!!!

Dobrej nocy Wszystkim!

Nie mieszajmy do wszystkiego polityki... To bezsens w tym wypadku.

Dobrej nocy!

tak masz rację, ulegliśmy wszyscy zbiorowej halucynacji
taki pryszcz nam się przytrafił

...

kilka słów ode mnie po przespaniu się z werdyktem.
i póki co, (auto-cenzura)

(Eva.. kto to jest Eva, o czym Pan mówi? Daj mi pan spokój..)

Grzechem Głównym tego konkursu jest to, że w jakiś sposób jest zależny od (auto-cenzura).
W latach trzydziestych zwolniono z pracy z dnia na dzień tysiące ludzi (znana historia)
Ci, którzy zostali, byli tak sparaliżowani strachem, że słowa nie powiedzieli.

Raczej nie usłyszycie w mediach dużego lamentu..

Życzę Evie Gevorgyan i Nikolayowi Khozyainovi, by zrobili światową karierę, bez oglądania się na rok 2021, bo to nie był (tylko dla Nich?) dobry rok.

Cały czas zachodziłem w głowę, dlaczego Kola odpadł po III etapie?
Eva w finale nie została zauważona,
Jej tam, po prostu nie było ..


W oczekiwaniu na XIX Konkurs Chopinowski.

Z mojego zestawu laureatów pominięto  tylko Evę  i Huoka , a nie doceniłem Aleksandra...najważniejsze, że zwycięzca się zgadza 😘

Znalazlem metode w ocenianiu. Metoda pedagogiczno - psychologiczna. Ludzka i sprawiedliwa.
Wydaje mi sie ze w tym roku mamy jury nienaburmuszone (stuffy), nadete  i nonszalanckie, lecz jury pelne sympatii, dobroci i niemalze opieki nad tymi mlodymi artystami-klejnotami.
Jurorzy eliminowali pianistow grupami w ten sposob, zeby im nie bylo smutno.
Latwiej zniesc porazke w parze z inna, podobna osoba. Jest jakos razniej.
Np.
Do finalu nie doszedl Nehring razem z Hozjajnowem. Dwoch rewelacyjnych muzykow na podobnym poziomie i szansach na wygrana.
Teraz, poza laureatami znalezli sie Eva, Hao, Hyuk. Trojka mlodzikow, podobnych sobie, ktorzy tez mieli szanse na zwyciestwo.
Smutno mi ze Kamil Pacholec jest jakos przemilczany w ocenach. Jego niektore kawalki byly najlepsze. Wzruszajace.
Jestem pewny, ze uslyszymy go na wielu estradach swiata.
OK ide na kawe i... do roboty.  ;D >:(

W werdykcie dostrzegam wielopłaszczyznową mądrość jury.

1) Ktoś z 12-stki musiał pozostać bez nagrody. A może to właśnie dla pianistów, którzy sytuowali się najniżej w rankingu punktowym po 3 etapie, sam fakt nadania im statusu Finalisty Konkursu należy uznać za jakąś nagrodę.

2) Geolokalizacja trofeum. Złoty medal idzie tym razem do Kanady, a więc mamy odpoczynek od pierwszego miejsca reprezentanta dla Europy i Azji, choć z drugiej strony Bruce Liu niewątpliwie posiada genom azjatycki. Kanadyjczykowi się należało zwycięstwo, zaskoczenia nie było. Dodajmy, że listę wyróżnionych nagrodą laureatów zamyka inny Kanadyjczyk.

3) Druga nagroda dla pianistów z Włoch/Serbii i Japonii. Ukłon w stronę japońskiej szopenistyki odnajduje też wyraz w IV miejscu Aimi Kobayashi.

4) "Brązowy medal" otrzymał Garcia Garcia, laur to wyróżnienie dla Hiszpanii i nadzieja, że i w te rejony Europy zawita koncertowanie Chopinem. Ponadto jury w tej decyzji przyznało, że oryginalność wykonań nie przekreśla szansy na wysokie miejsce. Na niewątpliwy sukces Martina Garcii można patrzeć też z perspektywy brania przez jury pod uwagę reakcji publiczności, nie ukrywajmy że hiszpański pianista cieszył się dużą sympatią. Dzięki jego usposobieniu na scenie i poza nią, Chopin jakiego prezentował był bliski takiej ludzkiej warstwie pojmowania kompozytora. Jego wykonania uśmiechały się do publiczności.

5) Tuż poza podium mamy Polaka, niezwykle skromnego pianistę. Czwarte miejsce to wysoka lokata, ale moim zdaniem zasłużona. Jakub Kuszlik prezentował najrówniejszą formę spośród Polaków, jak też jedną z najstabilniejszych dyspozycji spośród innych pianistów na tle wszystkich stadiuów Konkursu. Moją uwagę z etapu na etap zwracała technika gry Jakuba, jego koncentracja i pewność siebie przy klawiaturze. Zrównanie jego artyzmu z dorobkiem Ami Kobayashi też wiele dobrego mówi o tym pianiście.

6) Decyzja o V nagrodzie dla Armellini może niektórych smucić i rozczarować. Z drugiej strony Włosi będą i tak zadowoleni, z racji II miejsca Gadjeva.

7) Ostatnia (VI) nagroda wyróżnia najmłodszych uczestników Konkursu. Jury wybrało J J Jun Li Bui , nie zaś Evę Gevorgyan. Myślę jednak, że należało się jej ex-aequo z Kanadyjczykiem, ale czy to nie byłaby przesada z praktyką dzielenia miejsc ex-aequo? Eva sobie jeszcze poradzi, jest atrakcyjna i z pewnością będzie koncertować bez posiadania w CV lauru w postaci nagrody z KCH. Tak młodzi uczestnicy mają szansę jeszcze dwa razy spróbować swoich sił na KCH (o ile się nie mylę).

Dla pozostałej nienagrodzonej dwójki pianistów świat na pewno się nie zawali. W końcu to finaliści KCH, zaś obsadzenie finału 12 osobami świadczy o wysokim poziomie muzycznego spektaklu i rywalizacji.

Chyba najbardziej rozczarowani są Chińczycy, może też Rosjanie.

Nie mówiąc o argumencie bardziej prozaicznym, że może i nie starczyłoby budżetu na dwie pierwsze nagrody...

Ja rozpatrywałam to też z takiego punktu widzenia:
jury nie punktowało wyżej niewątpliwie bardzo dobrych uczestników, którzy na poprzednim Konkursie doszli do finału, lub byli blisko - Chozjainowa czy Nehringa (to dotyczy także Osokinsa) - ponieważ być może uznało, że oni się pod od tamtego czasu wyraźnie jakoś nie rozwinęli; a poza tym mają już na tyle ugruntowaną pozycję i rozpoznawalność, że status laureata i tak niczego w ich karierze nie zmieni.
No i zajęliby miejsce tych nowych, fantastycznie zdolnych pianistów, którzy nie byli jeszcze tak znani, a warci są promocji.

Natomiast tych kilku wspaniałych 17-latków nie rozwinęło z kolei jeszcze w pełni swojego potencjału, więc może warto im dać szansę na rozwój i zaprosić na Konkurs za 5 lub 10 lat.

Albo inaczej mówiąc, jury miało wobec nich większe oczekiwania :) To chyba nie do końca sprawiedliwa taktyka, aczkolwiek wszyscy z tej trójki pianistów (których wymieniłaś) na swój sposób zawiedli. Nehring nie czuł się najlepiej, sam nie był z siebie zadowolony, grał z etapu na etap coraz gorzej. Kozyainov przecenił dogłębność analizy jego gry przez jury - pozorna prostota wykonań okazała się w oczach i uszach jurorów faktyczną prostotą w jej negatywnym rozumieniu, tj. prostotą niewyróżniającą się w dostatecznym stopniu od pozostałych przeciętnych graczów. Osokins zagrał w swoim oryginalnym stylu, ale najwyraźniej przesadził w ostatnim etapie swojej przygody w Konkursie.

Z powyższego wynika, że Armellini i Kobayashi zrobiły postęp, a przynajmniej uniknęły stagnacji czy regresu.