Kurier Szafarski

Jako że różnice między konkursową czołówką były naprawdę niewielkie i do końca ważyły się losy pierwszej nagrody, dobrze jest poświęcić także osobną uwagę panu RH, który mógł także zostać zwycięzcą. Mieliśmy już i będziemy mieli niejedną okazję posłuchać go na żywo, i na pewno da nam też o sobie znać już w niedalekiej przyszłości.
Srebrny Chopin - to brzmi całkiem nieźle i poetycko :)

https://www.polskieradio.pl/8/1789/Artykul/1533774,Srebrny-Chopin-Charlesa-RichardaHamelina

Warto przypomnieć, że Richard-Hamelin ma już na koncie chopinowską płytę, którą nagrał niemal w przededniu Konkursu. Przyjechał więc do Warszawy już z pewnym dorobkiem:)
Można posłuchać:
http://www.analekta.com/en/album/?charles-richard-hamelin-chopin-sonate-no-3-polonaise-fantaisie-nocturnes.1800.html


Wspomina się o niej również w informacji o występie Charles'a w polskim konsulacie w Toronto. A także o nieznanym mi dotąd Trio Hochelaga
http://www.toronto.mfa.gov.pl/en/news/charles_richard_hamelin_performs_chopin;jsessionid=079D9C2D16818FA4FA4670609D4F98EC.cmsap2p

Trio funkcjonuje już 15 lat, ale RH dołączył niedawno. W ich wykonaniu Ravel : Trio a-moll, 2e Pantoum
https://www.youtube.com/watch?v=HW1oHljFYxo

I kawałek tańca węgierskiego Brahmsa:)
https://www.youtube.com/watch?v=2Rrf-pooqtI&index=10&list=PLqYu-cEJRI71aC8GqbOvHvShr1JLkfHeN

Charles Richard-Hamelin, fortepian
Anne Robert, skrzypce
Chloé Dominguez, wiolonczela

Montréal 2015

https://bydgoszcz24.pl/artykul/filharmonia-w-barwach-francji-koncert-laureata-konkursu-chopinowskiego

Asiu, to jak to było wczoraj w Bydgoszczy? ;)

Zaraz opowiem :)
Ja to czuję, ja to słyszę, Kiedyś wszystko to napiszę; Teraz tak w powietrzu wiszę :D

A tymczasem wklejam informację o najbliższym koncercie RH w Gdańsku. Który, co ważne, będzie także transmitowany na żywo!

http://www.dziennikbaltycki.pl/artykul/9099142,pianista-charles-richardhamelin-w-gdansku,id,t.html

Miejmy nadzieję na przyzwoite połączenie z Radiem Gdańsk.

Zatem Richard-Hamelin w Bydgoszczy:

Właściwie część moich wrażeń można odczytać z lokalnego artykułu:) W listopadowych mgłach podświetlona na trójkolorowo Filharmonia, i podobny klimat w sali - przyćmione światła, niebieskie i czerwone reflektory po bokach estrady, szczęśliwie dla pianisty - pośrodku białe światło spływające w dół na fortepian ;) Nastrój uroczysty, bardziej jak przed wykonaniem Requiem niż fortepianowym recitalem, w końcu przyszliśmy tu niemal prosto sprzed ekranów komputerów i telewizorów, tak świeżo po wszystkich dramatycznych spadających na nas poprzedniego dnia.
Dyrektor filharmonii w uroczystym stroju wychodzi z krótkim przemówieniem, ...... jako cząstka cywilizacji Zachodu, cywilizacji czerpiącej z tradycji antyku i chrześcijaństwa, w geście solidarności mówimy dziś razem: "Je suis Paris"… Jesteśmy Paryżem. Jesteśmy Europą... wstajemy w ciszy, przez te kilka chwil nous sommes a Paris...   

(http://imgup.pl/dm/D60Z/wp-20151115-21-41-20-pro.jpg)

A potem już wychodzi do nas RH i przenosimy się do Paryża lat czterdziestych XIX wieku, do Paryża Chopina i jego muzyki.
To naprawdę jest recital co się zowie - z dwóch części - na początek Nokturn H-dur, Ballada As-dur, Polonez Fantazja. I na zakończenie ta rzadko grana  Introdukcja i Rondo op. 16, która tak zachwyciła komentatorów w Dwójce.
RH grał spokojnie, w skupieniu, bez wirtuozowskich fajerwerków, za to głęboką i miękką, urzekającą frazą. Jego muzyka nie wbiła mnie w fotel, ale ogarnęła silnym, pewnym nurtem i uniosła ze sobą na następne półtorej godziny. I nurt ten płynął coraz silniej, nabierał coraz więcej blasku i mocy. Wykonanie Poloneza-Fantazji, zdaniem moich sąsiadów, przerosło konkursowy oryginał. 
Po przerwie, której większą część spędzam najpierw w poszukiwaniu miejsca, w którym sprzedają płytę RH, potem w kolejce po nią (okazuje się, że przygotowano tylko 40 płyt, ostatnią kupuje osoba przede mną :o), słuchamy mazurków z op. 33 i - na finał - nagrodzonej i wyczekiwanej Sonaty h-moll.
Mazurki były prześliczne, dopieszczone, wycyzelowane, nieskazitelne :) Potem RH wziął krótki oddech, i zabrzmiała wspaniała, perfekcyjna, porywająca sonata. Słuchając nie można się było dziwić, że wykonawca został nagrodzony właśnie za sonatę, i trudno było życzyć sobie lepszego wykonania:) Przypomniały mi się nasze zachwyty pięć lat temu nad wykonaniem Bożanowa:) Na pewno znalazłoby się wiele wspólnego... 
Toteż zasłużoną reakcją sali była standing ovation. Przy niemilknących oklaskach RH w końcu usiadł jeszcze na jeden bis - tym razem zabrzmiał nokturn e-moll - jak zapowiedział, dla pamięci zabitych w Paryżu.
Po tym trudno już było domagać się więcej bisów, zresztą właściwie zagrał nam niemal wszystko, czego mieliśmy okazję wysłuchać w trakcie jego konkursowych występów:)
A następnie zgodnie z dobrą bydgoską tradycją nastąpił dalszy ciąg ciężkiej pracy pianisty, czyli podpisywanie płyt i ogólnie dawanie autografów. Artystę usadowiono w foyer, gdzie ustawiła się do niego kolejka chętnych na "zdjęcie z misiem" :D tudzież autografy. Nie załapałam się na płytę, jednak program nadawał się równie dobrze do upamiętnienia tej chwili.  I wykonałam tylko z oddali zdjęcie artysty przy pracy :)

(http://imgup.pl/dm/56E1/wp-20151115-21-23-54-pro.jpg)

(http://obrazki.elektroda.pl/7158946200_1447974680.jpg)

Bajeczne!

Rondo Es-dur op. 16

https://www.youtube.com/watch?v=CxSEdBKcQYE

Urodzin Fryderyka ciąg dalszy :)
Wczoraj słuchacze FN mieli szczęście:) Ale i my też mamy dobrze, mając do dyspozycji największą filharmonię świata ;)
Wczoraj przepięknie zagrał SJ, a dziś pora na Richarda-Hamelina.

http://www.polskieradio.pl/8/688/Artykul/1589452,Recital-RichardaHamelina-na-urodziny-Chopina

Będzie także - Rondo Es-dur :)

Chopin - Koncerty fortepianowe i 'Lento con gran espressione' cis-moll op. posth.

(https://static.qobuz.com/images/covers/1b/z2/b4nct0b1tz21b_300.jpg)

Charles Richard-Hamelin, Orchestre Symphonique De Montréal, dyr. Kent Nagano ( Luty 2019 - ANALEKTA )

Ciekawe, czy będzie na poziomie artystycznym Zimerman - PFO lub chociaż Fliter - Scottish Chamber Orch. - Markl 2014 ?

Ja jestem średnim entuzjastą tej płyty (Zimerman z PFO to inna liga, rzecz nie powtórzenia), ale widziałem pozytywną recenzję w Gramophone.