Kurier Szafarski

Dla mnie sprawa wygląda tak"
- dziś: przystawki;
- jutro: dania główne;
- pojutrze: dojadanie dań głównych i desery.
Tak to mi się skojarzyło, gdy czytałem harmonogram występów uczestników. Chociaż nie wykluczam niespodzianek, jeśli chodzi o jakość wykonań.

Caroccia dziś nie zagra  :-\

Podobno ma problemy z ręką, ma wystąpić jako ostatni.

Gra Galina Chistiakova.

Mamy znów to nieustanne przyspieszam - zwalniam.

Takie jest jej rozumienie Chopinowskiej agogiki.

Galina - Rosyjska szkoła wykonania Mazurków - klasyczna zbliżona do Naszej (no może faktycznie Nasi tak nie "bujają" tempami)- trochę brakuje świeżości...i znowu ballada? ???

Tempa i artykulacja są przesadzone, raz w jedną, raz w drugą stronę.

Tak gwałtowne spowolnienia nurtu dzieła sprawiaja, że zanika puls, dochodzi do rozkładu narracji.

W kulminacji ballady mieliśmy przykład sytuacji odwrotnej. Wzmożenie dynamiczno-agogiczne spowodowało, że utwór wymknął się spod kontroli (out of time).

Duża wrażliwość i emocjonalność ładująca się w nieco pretensjonalne środki jej wyrażania. Limit nonszalancko "złamanych" oktaw w Balladzie g zdecydowanie przegięty. Ballada As zaczęła się od rubat typu "vomitando" :(
Ale i tak mi się podoba :)

Było do przewidzenia, że będziesz miał zastrzeżenia :D

Myślę za to, że nie będziesz miał zastrzeżeń do następnej produkcji:)

Coś w tym jest ;)
Jutro mamy m. in. 3 Polaków, Kate Liu i Georgijsa Osokinsa  ;D

Doceniam jej wrażliwość i dojrzałość.

Widać, że się stara - aż za bardzo. Moim zdaniem koniecznie chce wygrać.

Czy dobrze słyszę, że zdarza się jej gubić rytm?

Galina potwierdza w sonacie swoją dojrzałość, klasę, "mocna" gra ;)

Akordy przed kodą I czesci były nieznośnie jednostajnie, za to świetnie zagrana sama koda. Obiektywnie!

Podoba Ci się mimo tego, przepraszam, 'vomitando'? ;)

Jest w niej coś, co może chwilę zaciekawić, ale potem jej maniery, bezpośredniość stają się przewidywalne i nużące.

Wygląda na to, że wielu z nas ma podobne "zastrzeżenia" co do gry Galiny:

Fajnie będzie posłuchać po tej Sonacie wersji Awdiejewej, myślę że jest sporo podobieństw.
Podoba mi się - ale to mało, bo podoba mi się granie prawie wszystkich półfinalistów :)

Galina CHISTIAKOVA (Russia)
Kobitka jest dostojna, elegancka. Gra - daj P.B.
Teraz piekna sonata (mar. pog.)

Ogolnie zgadzam sie z Panem, ale taki jest wlasnie Chopin.
"Second rate artistry".
Nie mozna grac Chopina jak Bacha, czy Mozarta.
Nie ta logika utworu. Z tym materialem trzeba cos zrobic.
Rozruszac agogike, dynamike.
Rozchełstać te sentymentalne frazy.

Bardziej przyczepil bym sie do brzmienia fortepianu KAWAI.
Za duzo "sopranow".
Gdyby jeszcze troche rozstroic, to mielibysmy pianino kowbojskie

Bart, moim zdaniem nie do końca tak jest.

Chopin jest przede wszystkim NATURALNY, dowcipny i tragiczny, ale zawsze logiczny.

I tak jak Mozart (m. in.) molto cantabile ;)

Prosze Pana.
Noga stolowa tez ma swoja logike

Trzeba przyznać na plus, że gra spokojnie bez błędów, jest spokojna, opanowana...dobra ta sonata...ale i tak w wykonaniu Seonga dużo bardziej mi się podobała...miałem wtedy dreszcze i poruszyła...no to teraz mój Faworyt trzymam kciuki :)

Seong-Jin CHO
Przez wielu oczekiwany z nadzieją na piękne wrażenia :)

Mazurka in G sharp minor Op. 33 No. 1
Mazurka in C major Op. 33 No. 2
Mazurka in D major Op. 33 No. 3
Mazurka in B minor Op. 33 No. 4
Prelude in C major Op. 28 No. 1
Prelude in A minor Op. 28 No. 2
Prelude in G major Op. 28 No. 3
Prelude in E minor Op. 28 No. 4
Prelude in D major Op. 28 No. 5
Prelude in B minor Op. 28 No. 6
Prelude in A major Op. 28 No. 7
Prelude in F sharp minor Op. 28 No. 8
Prelude in E major Op. 28 No. 9
Prelude in C sharp minor Op. 28 No. 10
Prelude in B major Op. 28 No. 11
Prelude in G sharp minor Op. 28 No. 12
Prelude in F sharp major Op. 28 No. 13
Prelude in E flat minor Op. 28 No. 14
Prelude in D flat major Op. 28 No. 15
Prelude in B flat minor Op. 28 No. 16
Prelude in A flat major Op. 28 No. 17
Prelude in F minor Op. 28 No. 18
Prelude in E flat major Op. 28 No. 19
Prelude in C minor Op. 28 No. 20
Prelude in B flat major Op. 28 No. 21
Prelude in G minor Op. 28 No. 22
Prelude in F major Op. 28 No. 23
Prelude in D minor Op. 28 No. 24
Scherzo in B flat minor Op. 31

Tez zwalnia i przysiesza.
Do gory- w dol
Do gory- w dol

Mazurek in D - za male akcenty moim zdaniem. Dosyc kiepskie tryle.
Ale i tak bedzie zachwyt, bo wszyscy sa zachwyceni.

Mazurek in B - "round", krowa-like, ale i tak bedzie duzo wzruszenia i ciarek (beze mnie)

Bardzo zaluje, ze nie moge posluchac tych mazurkow w wykonaniu Hindusa, ktorego uklady odwalily w 1 etapie.

W czasie jego występów komentowanie powinno być zabronione ;)

Młodzieńczy spontan, naturalność frazowania. Perfekcyjne rubato, bez agogicznej czkawki (Bart!). Like it.

Oj, ale obertasa to pan Cho nie czai, wszędzie mazuruje...
Kujawiak też nie przekonuje.

Granie mazurków to generalnie chodzenie w mgle. Nikt tak naprawdę nie wie jak zagrałby je Chopin.

Nieco monotonne mazurki, ale co z tego  8)

Dla mnie mnie Seong to bardzo inteligentny pianista - traktuje swoje recitale całościowo - snuje opowieść...może i grał mazurki nieco inaczej "po Koreańsku  ;)" ale nie to chodzi, żeby za każdym razem grać tak samo - dzisiaj mamy tu kilkanaście obrazków ze zmiennymi nastrojami, uczuciami - dla mnie fantastycznie...

O mój Boże.... to preludium e-moll...  :'( :'(

i b-moll.... :'( :'(

Preludia do zapisania, do słuchania, w długie jesienne wieczory.... do smakowania tych wszystkich odcieni... długo, długo...

Seong gra dzisiaj wyciszony, spokojny, liryczny - jakby do tego pasowała dramatyczna sonata? Naprawdę bardzo go doceniam za jego intelektualne podejście do występów...

Niektóre preludia to majstersztyk, wbijają w fotel.

Jest tak, jak miało być.

Krótka burza  i piękny krajobraz po niej...a ja muszę do pracy :'( Napiszcie proszę jak będzie dalej...przeczytam z góry dziękuję :)

Nie wiem, czy kiedykolwiek słyszałem takie wykonanie preludium f-moll. Jesteśmy na jakimś metapoziomie, absolutny geniusz.

Seong Preludia Wspaniale,
ale w Lazienkach w jesiennym sloncu, na sluchawkach wolabym Wakaracego (2010)
Nareszcie zlapalem forme utworu.
Moc kompozycji - dziala.
Dalbym troche dluzsze przerwy miedzy preludiami.

Nie wszystkie odpowiadały w pełni mojej wizji, choćby ostatnie (genialna Argerich!), ale to była sztuka na absolutnie najwyższym poziomie, gotowy materiał na płytę.

Oto 1 lub 2 miejsce Konkursu Chopinowskiego.

Słucham Scherzo b-moll. Modyfikuję, to jest laureat 1. nagrody.

Wybaczcie, ale musze juz isc.
Do zobaczenia
Have nice......what ever you want.

:) Tak mi się właśnie spontanicznie wyrwało z piersi przy tym scherzu - że nie widzę innej pierwszej nagrody, jeśli obok będzie Seong-Jin :) :)
Miałam nadzieję, że słyszysz tak samo :)

Może inni jakoś jeszcze też zabłysną i olśnią nas i jurorów, ale mam nadzieję, że nic nie pozwoli im zapomnieć tego, co usłyszeli :)

Z nadmiaru emocji SJ nie trafił w ostatni klawisz w Scherzo ;)

Młody bóg fortepianu.

Gallina
Mnie dziś znudziła. Wszystko poprawnie, wygrane prawie do nuty,  ale… odniosłam wrażenie, że na estradę wyszła, by odegrać to, co w programie. I już. Bez jakiegoś wewnętrznego przekazu, bez chęci opowiedzenia nam o czymś. Trochę tak jak jej siostra w pierwszym etapie. Najsłabiej sonata.

Seong
Preludia z tysiącem barw. Co preludium, to klimat. A wewnątrz klimatu każdego z preludiów, wszystkie jego odcienie. Niesamowite jak w tak małej formie można było pomieścić niesamowitą czasem feerię nastrojów.  Opowieści jak z 1000 i jednej nocy, które Seong wykreował od nowa. Spójność narracji – mimo odmienności każdego preludium, fenomenalna kontynuacja dźwięku. Dobra dynamika, piękna artykulacja, tematy przepływające z prawej do lewej ręki. Zjawiskowy cykl.  Scherzo – nie wiem czy nie najlepsze jak do tej pory.

Galina dziś zdecydowanie w gorszej formie.Sonata dla mnie nie do przyjęcia.

Ale dzięki Seongowi nawet brzydka, robotnicza Wola na która musiałam sie udać nagle wypiękniała.

Aż tak? Chodzi konkretnie o jakiś fragment? ;)

Jurinic zaciekawił mnie swoją analityczną wizja sonaty h-moll. Wyobrazilem sobie przez chwilę, jakby Galina grała te rit. - acc. w obrębie frazy w środku tego Allegra  8)

Cieszę się że mój faworyt nie zawodzi :)a jakie były reakcje publiczności po występie Seonga?

Co do Chorwata - może się wydawać, że ma trochę ciężką rękę. Nie wiem jednak, jaki jest jego odbiór na sali.

Bodku, nie wiem, czy tam nie było czasem standing ;) Ostatni taki aplauz - Blechacz, 2005.

Fajnie dzięki  :)

Oj, wyszła rachmaninowszczyzna...

Sencacyjne Etiudy Jurinica

Slucham teraz "wywodow" komentatorow w TVP.
Oni sa chorzy. Nie mowia o emocjach tylko o jakims rwaniu czegos.
Az mnie mierzi.
"Anyway" - etiudy = nokaut.

Początek pierwszej części zamazany, mało wyrazisty więc dalej nie mogło się udać.

Jurinic dostał wielkie brawa a zarówno w Dwójce jak i w TVP komentatorom jego występ się nie spodobał a zwłaszcza etiudy.
Ja słyszałam tylko błędy.

Koreańczyk chyba, chyba lepiej we wcześniejszych etapach. Mazurki w miarę przyzwoite, choć chyba nie będą pretendować do nagrody. Zagrane ładnym dźwiękiem. Preludia po Seongu - niefortunnie się to zestawiło. Mało mi było liryki w kantylenowych preludiach. Tu jednak przyznam się bez bicia - nie wysłuchałam wszystkiego, więc może nie powinnam także oceniać.

Jurinic - cóż dalej mnie nie bierze. Mazurki - zamiast mazurkowego: z przechyłem, z przytupem, czasem z hołubcem - konglomerat nie do końca dotrzymanych wartości nutowych. Fraza mazurkowa - oczywiście niezwykle trudna - gdzieś sobie poszła. Sonata - miejscami  ubijanie kotletów. Trochę chaosu interpretacyjnego, miejscami przerysowane emocje. Czemu etiudy? Ktoś w studiu mówi właśnie, że być może chodziło o to, by pokazać, że po tak trudnym utworze jak sonata, on jeszcze może zagrać etiudy. A ja odniosłam wrażenie, że chodziło o to by etiudami przykryć pewne niedopracowanie sonaty. Ale i etiudy ...

Z grona dzisiejszych artystów - dalej oddelegowałabym chyba tylko Seonga. Na pewno wysłucham go znów.      

Chorwat moim zdaniem zabił finał etiudy c-moll - wyszło płasko i bez wyrazu, a z założenie powinno być to raczej coś "mesjanistycznego".

zgadzam się, choć ja jeszcze szczególnie dzisiejszą Aimi Kobayashi uważam za "dania główne"  :)

http://www.polskieradio.pl/8/1789/Artykul/1530886,SeongJin-Cho-lamie-glosy-ekspertow-Dwojki

Na Dwójce również rozmowy z polskimi jurorami. Przeważa zachwyt nad grą Azjatów.

Wiecie co.
Przerazony jestem Waszymi komentarzami i nie tylko Waszymi , ale komentarzami na YT takze.
Komentarze sa okropne. Obrazliwe, wybrzydzajace, przesmiewcze lub sarkastyczne.

Jak jedno stado wybieracie sobie artyste zeby postawic mu pomnik. Innych grzebiecie w ziemi.
Tym czasem, nie zdajecie sobie sprawe ile taki mlody pianista musi wykonac procesow myslowych podczas jednego wystepu.
I jakie to trudne, wymagajace.
Moim zdaniem roznice sa minimalne. Wszyscy ci mlodzi ludzie sa po prostu genialni.
Sposob, w jaki wyrazacie swoje opinie jest nonszalancki, pusty bez jakiegokolwiek zastanowienia.
Jestem zawiedziony. Byc moze to jest przyczyna, ze Janusz przestal komentowac tutaj na forum.
 .....Slysze tylko bledy, skopal utwor, jest na odstrzal, zabil, oj, wyszła rachmaninowszczyzna, sonata dla mnie nie do przyjęcia..Gallina mnie dziś znudziła. itd......

Nawiasem mowiac, teraz dziewczyna (Su Yeon KIM ) gra po prostu CUDOWNIE!!!!

Bart, myślę, że mogę to napisać w imieniu innych - doceniamy wszystkich pianistów i każdego z osobna.

W przypadku Jurinica - niektóre mazurki, etiuda cis-moll i początek sonaty miały momenty zachwycające. Podobnie Chi Ho Han zaprezentował kawał dobrej pianistyki, Polonez As-dur do teraz pobrzmiewa mi w uszach.

Różnice między wykonawcami są naprawdę niewielkie, poziom zachwyca. Może faktycznie zbyt wiele piszę(emy) o negatywach, zamiast skupiać się na pozytywnych stronach ich gry. W końcu to jest (niestety) konkurs, wyłaniający jedynie dziesiątkę finalistów, a przede wszystkim zwycięzcę. Okrutne jest to, że odrzuceni zostaną świetni pianiści - wybrałbym się na koncert niemal każdego z nich.

Jak dobrze mie w pozycji horyzontalnej!!!

Oj dobrze, dobrze!!!!

Marsz żałobny Dinary Klinton w części śpiewnej (środkowej) taki pusty, jakby grany jednym palcem przez grajka na Krakowskim Rynku.

Nie wygupiaj sie.
Przeciez to bylo genialne!!!

parafrazując Bogusia Lindę - od pierwszej do ostatniej nuty  ;)

nie widzę nic złego w ocenie uczestnika "wyszła rachmaninowszczyzna"
przeciwnie, nie słuchałem i wiem mniej więcej o co chodziło

przecież ten czas to jest nasze święto, cieszmy się nim

nie ma nic lepszego jak ten konkurs, alternatywą są wychodzący z każdego medium "durni politycy chowający armaty w krzakach"

wracaj Janusz, wracaj bartus

Widocznie słuchaliśmy czegoś innego :) = różnimy się

Marsz żałobny Ukraince nawet za czysto wyszedł. Można było dużo więcej z niego wycisnąć.

^^zgadzam się. Odnośnie całej sonaty, w mym odczuciu zagrana została zbyt asekuracyjnie, ale to zapewne wynikało z przeciętnych umiejętności pianistycznych. Galina wykonywała ją w tempie momentami 1,5x szybszym - no i trochę tym zapłaciła.

Jeśli nie zauważyłeś, to właśnie mówimy o emocjach, których brak zarzuciłeś komentatorom. I jeśli piszę o tym, że ktoś mnie znudził, to znaczy, że nie wywołał tych emocji, o które tak się upominasz. I to tyle właśnie znaczy a nie jest - jak zdajesz się sądzić - negacją umiejętności młodych pianistów. Po wtóre Bartus, to chyba najbardziej Ty skłonny jesteś do formułowania skrajnych opinii: to Ty właśnie potraktowałeś pianistów, którzy weszli do trzeciego etapu jako ludzi z jakimiś koneksjami czy układami oraz z góry założyłeś, że ci, którzy nie weszli, to ludzie tychże koneksji pozbawieni. Wybrałeś spośród całej stawki grono młodzieży, której grę adorujesz - i świetnie - ale jeśli ktoś nie podziela Twojej opinii, to kąsasz (wróć do swojego postu z deską klozetową). O ile dobrze czytam, to wszyscy zgodnie przyznajemy, że poziom tego konkursu jest bardzo wysoki - ergo jak napisał Mozart doceniamy każdego z tych młodych ludzi. Choć może i tu uważasz, że przyłączyliśmy się do "stada" i jedynie powtarzamy opinie komentatorów, którzy mówili o tym, w każdej odsłonie komentarzy porecitalowych, którą miałam okazję słyszeć (nie było tego wiele). Stylistyka jednych pianistów nam odpowiada, innych nie. Mnie Jurinic nie zachwycił, ale kiedy publiczność zgotowała mu owację, postanowiłam wysłuchać go raz jeszcze. Bo zastanowiło mnie to, że ktoś znalazł tyle walorów w jego interpretacjach, by krzyczeć "brawo!". Może odnajdę to "coś" w jego muzyce. Jeśli jednak nie odnajdę, to nie doprowadzi mnie to do wniosku, że Ci którzy go słuchają - a ma swoich wielbicieli i to chyba niemało - są głusi i pozbawieni poczucia estetyki. Po prostu podoba im się coś innego. I jak sądzę i im i mnie wolno pozostać przy swoich sympatiach.

A Januszowi pozwól mówić za siebie, pamiętając, że wielka kultura Janusza zawsze wiązała się nie tylko z tolerancją ale wręcz z akceptacją cudzych opinii, nawet jeśli nie były zbieżne, z jego własnymi.      

Paweł, wyszło Ci to  8) Szkoda, że tak relatywnie rzadko bywasz na forum!

Szacun dla Ukrainki, za jej fantastyczną technikę, ale...
Etiudia Oktawowa przekroczyła moją granicę percepcji.

Za to ostatnia z op. 25 - z genialnym, wysublimowanym górnym rejestrem...

dziękuję,
małe wyjaśnienie, szczególnie dla młodszych uczestników KSz
na koncercie laureatów poprzedniego konkursu jeden z polityków pomylił słowa Roberta Schumanna

obecnie mam dużo trudniejszy okres w życiu niż podczas XVI KCH i naprawdę nawał pracy,
ale nie poddaję się i słucham, słucham ...
i nawet nie wiecie jak bardzo wszystkich Was sobie cenię!

Też poruszyła mnie właśnie ta etiuda Dinary. Mazurki nie są chyba jej ulubionymi utworami. Sonatę muszę wysłuchać w całości. Słyszałam tylko część - tę z rozlewającym się po klawiaturze spokojem. I tu chyba Dinara dała radę.    

"Jeden z politykow".... Alez mnie rozbawiles!!! :D

 :D  przepraszam za literówkę w nrze konkursu

Siedze sobie w ogrodzie pod jesiennym ostrym dzisiaj sloncem i lazurowo blekitnym, krystalicznie czystym niebem (widac kosmos!), dookola mnie jesienne drzewa i krzewy we wszystkich barwach i slucham, slucham, slucham... plawie sie w Chopinie. I wiecie, wszyscy mi sie podobaja!
Wylaczylam komentarze na YT, czytam TYLKO WAS. Jacy jestescie kochani!

Fantastyczna Japonka Kobayashi! Prawdziwa kreacja.

Trudno o większy kontrast - od błyskotki - porcelanowego ronda op. 16 wykonanego perfekcyjnie do demonicznej Sonaty. Ile emocji kłębi się w tej dziewczynie!

Pozdrawiamy, Ewo ;)

wiecie, co dzisiaj pomyślałem sobie?,
że z perspektywy czasu tegoroczny konkurs może być wyjątkowym
zauważcie, że ostatnio podzieliliśmy się na obozy i każdy walczył o swojego faworyta
Trifonowcy, Adwiejewowcy, Wunderowcy i boję się obudzić z nożem w plecach jeśli, któregoś teraz nie wymieniłem

a teraz? jesteśmy zgodni !!! znakomita większość gra ponad i nie ma jednego faworyta
bardziej chyba martwimy się o knowania jurorów

to Bismarck powiedział? "ludzie nie powinni wiedzieć jak się robi kiełbasę i politykę"

czyli "ludzie nie powinni wiedzieć jak się robi kiełbasę i Konkurs Chopinowski"
a to zadanie jest chyba szczególnie prawdziwe odnośnie zwycięstwa Adwiejewej

Pozdrawiamy, Ewo Mrugnięcie !  (to było ctrl v i zostawiam w oryginale tak mnie to mrugnięcie rozbawiło)

Niesamowita ekspresja w sonacie, są niedokładności rytmiczne, pedalizacyjne, tekstowe, ale w zasadzie tego nie słychać.

Narracja i emocje są na pierwszym planie tak, że słuchacza przechodzi dreszcz.

Brawo!

Pawle, poczułem się skopiowany, Mrugniecie  ;)

no, tak było  ;)

gra bardzo dostojnie

Marsz żałobny - jakie napięcie, przeszywający ból (nie ma w tym nic z "sentymentalnego przechadzania się po Powązkach", panie Sułku), coś niesamowitego.

Pamiętam jak wsiadając do auta usłyszałem fantastyczne Scherzo cis-moll w radio, ponad tydzień temu.

Okazało się, że gra je Kobayashi.

pierwsze dzisiaj "ciary" przy sonacie!!!

Tak się cieszę, że "moja" Aimi daje radę :) Chyba mało kto w nią wierzył:))

Ewo jesteś szczęściarą, w krainie Oberschlesien leje jak z cebra od rana i teraz też

MAZURKI, tu jest Polska!!!

5 lat temu też się zachwycaliśmy mazurkami w jej wykonaniu, pamiętacie?

mazurki marzenie

Ano tak, przecież tego się nie zapomina:) Prześliczne:))

Oj, tak. W naszym ogrodzie prawdziwa polska zlota jesien!

Aimi przepieknie!!!!

mazurek a-moll op. 17 nr 4 pod jej palcami absolut

Brakuje słów.

Każdemu notującemu na sali dosłownie wyrwałbym długopis  8)

powinna zagrać w finale, zgadzamy się?

Pawle, tylko finał to IMO za mało!

Scherzo potwierdza wielkość tej pianistki. Literalnie można się zapomnieć.

Prosze Pani.
1. Nudze sie = cenie umiejetnosci wykonawcy = NONSENS
2. Koneksje = slaby pianista = NONSENS
3. Bardzo zlosliwy wrecz chamski post = deska klozetowa = SENS

Aimi świetnie ułożyła swój program

No i Aimi też nam porwała publikę:)) Scherzo poszło prosto do serca:))

No tak, kopia mistrza ;D

latem całowałem w Wiedniu mury kamienicy, w której napisał to scherzo

Wolalem Dinare.

Koncowka scherza bardzo mocna, spontaniczna ale motywy dziwnie polykane (sam koniec)
Po kazdym motywie (szybkim) przymusowa pauza (oddech)
Ogolne wrazenia pozytywne.
W studio mowi sie o przejrzystosci - nie zgadzam sie.
Nie bylo az tak przejrzycie.
Na plus  - sponatn, zywiol, brak asekuracji.
Na minus - rytm, male nieczystosci, sila palcow

 :) Dobrze pójść śladami Fryderyka...
Myślę, że naprawdę zaczyna się odczuwać piorunującą siłę tego Scherza, kiedy zaczyna się rozumieć, co wtedy czuł...

Co słychać w studiu TVP Kultura? W Dwójce zaczynają właśnie brać wszystkich po kolei pod lupę:)

Mazurki Dinary się pani profesor nie spodobały, były dla niej jakieś niemazurkowe. Natomiast scherzo, owszem.
Narzekają na brak demoniczności i pazura w sonacie. Ogólnie trochę się nad nią znęcają 8)

Ale dla równowagi trzeba przyznać, że Aimi też im nie przypadła do gustu. Problem z nimi polega na tym, że jest ich kilku, i zawsze przynajmniej dwóch będzie marudzić, i wyciągać różne nuty i akordy, które nie wybrzmiały. Chyba przestanę ich słuchać, bo wszystko mi obrzydzą;)))

Jednak znalazł się jeden sprawiedliwy, który zwrócił uwagę, że Aimi zachwyciła publiczność i słuchaczy na Facebooku, i sam ośmielił się przyznać, że wypadło to pięknie, i pierwszy raz zwrócił na nią uwagę:))

Dla równowagi przejechali się także lekko po Galinie:))  Na razie wygląda, że tak naprawdę lubią tylko Richarda-Hamelina :)

No zaraz, jak to juz? Ja chce jeszcze a poranna sesja jeszcze nie dostepna :(. Ech ta roznica czasu!

Ale jeszcze można sobie cofnąć wieczorną:) Ja właśnie zamierzam to zrobić, bo miałam przymusową przerwę.

https://www.youtube.com/watch?v=Irn1YYi3QkA

A nie, chyba zablokowali:( Ja pewnie mogę cofnąć, bo nie dobiłam do końca suwaka.

Pani "krytyk" Dębowska z Gazety Wyborczej domaga się od nas masowego hejtu jej osoby. Nie wiem, kto decydował o składzie XIII rzędu - rzędu krytyków.

Przed chwilą w TVP stwierdziła, że absolutnie żaden dzisiejszy pianista się jej nie spodobał. Nie zaskoczyła mnie tym wynurzeniem, wszak aby dostrzec piękno, trzeba choć jego cząstkę mieć w sobie. W niej zaś kłębi się nihilizm, wymiennie ze złośliwością. To rodzaj autyzmu. Pani Anna poszła jednak dalej. Z szyderczym uśmiechem skonstatowała: chętnie ufundowałabym nagrodę za najgorsze wykonanie mazurków. Dinarze Klinton.

Nie ma to jak patrzeć na świat przez pryzmat ciemności. Oby słońce kiedyś nie oślepiło.

znalazłem  :) (Wiedeń, scherzo h-moll op.20)


(https://lh3.googleusercontent.com/93pdX8qsNkxbbXWaqaPjFNBEDk7mApFACBWlheDNPTFgfGAFLY-lbGAlX_a7i2GqWSSjqUqdNSweZy9vgsoX9oE7udaeJOfYQHh54z-JhKO76C-AMpoQXCTVKl0-9a_Xq_H3sWwsGKuXCS8g-kOgxOIb3Kf2GcZkPcfSG81b7CFup0itrfdOWBAXF8QtSj93L76DqPOesaIR1g-m5Iy6Lo_oxvaib5Ux53tTTsnw3hNUaMCFrpU0zAs6qoSCF7BO1TSs9aVt6kKkENslTdUclegL0-v5ylLT7be7EH-VPwRtAEfWLUKgEpFPoBV40b9iV0PFFQ1jl3yonWWrOlPonxX6PS_ZLyd4cr9HOr0JjzwHl1UUd2rzqYTFmLcrS85msZBQeszawA9hKJOTqRcNP8k1izQk-LfaiQdUTCMA7KY1H22v7UUPecRUIIgo2WzDqNVBcCzsoI9aPj0F8YetJPHxgzI9_7NSMcpeBIzmbcxxfNKOA7VnIp_R8Pq3mqa4z5sxBVUTr14t6sAlw__mEAJfPyLsVGC1wYe-PlpLzQ=w1076-h604-no)

W Dwójce również zmasowana krytyka ostatnich artystek. W tym - sic! - mazurków Kobayashi  ???

Myślę, że to kwestia miejsca odsłuchu w FN?

Nie słyszałam jej chyba w I etapie. W drugim tylko część recitalu. Pamiętam ładną Barkarolę i Preludium cis. Mam wrażenie, że dziewczynka rozwija się z etapu na etap. Piękne kantyleny, "oddychające" dźwięki, gra ciszą. Spodobała mi się. Także w sonacie, którą właśnie krytykują w dwójce. Podobało mi się także świst wilgi w mazurku pierwszym bodajże. I cały mazurek czwarty. Myślę, że także scherzo było udanym fragmentem jej recitalu. Koronki dźwięków. I kiedy na nią patrzyłam, kiedy jej słuchałam tak mi się skojarzyło:

"Zdania perli jak z pereł kolię. Pani patrzy - melancholijnie...Skąd ma pani tę melancholię?" i jeszcze "Sen? Doprawdy? Jak z dymu kółka? Sen zmysłowy bladej dziewczynki? Mandarynki i pomarańcze, pomarańcze i mandarynki"

Mam nadzieję, że dalej pójdzie. Chciałabym usłyszeć Larghetto w jej wykonaniu.

Wkrótce, lub nigdy ;D

Niektórzy na pewnym etapie przekraczają granicę, poza którą tracą radość słuchania, a muzyka staje się dla nich pracą, mozolnym analizowaniem struktur:( 

Elu, przepięknie Ci się skojarzyło:) Też posłuchałabym jej jeszcze nieraz.

wiem, co masz na myśli,
dla niej "szklanka do połowy jest pusta"
przyłączam się

To dopiero spiseg wymyśliła "krytyk" Dębowska, szczęka mi opadła.

Wspaniała pamiątka z Wiednia, mogę sobie ukraść?

Nie, no niech tu zostanie jako wspólne dobro, będziemy dbać i odkurzać :D

Asiu, gwarantuję Ci, że analizowanie struktur zdecydowanie przerasta umiejętności tej pani...

Zdarzyło mi się ją słuchać i czytać w internecie. Zaniża tak wysoki poziom Konkursu (choć, obym się nie naraził, chyba nie swojej gazety  ;D).

no przecież  :)

Aha... No to postawmy duży nacisk na "mozolne" ;D

Marudy z Dwójki na szczęście na koniec się już nieco rozkrochmaliły i przyznały, że preludia Seong-Jina jednak się podobały, i tak, nadawałyby się na płytę DG 8)

W Dwójce krytyka jest czasem konstruktywna (brakiem merytoryki zaskoczył mnie dziś - choć nie pierwszy raz - red. Sułek).

U Pani "Krytyk" z GW - niestety, nigdy.

dzisiaj pada deszcz i wielu ludzi ma zły humor,
a wielu ludzi jest romantycznie usposobionych  

dzisiaj myślę o gwiazdach Ewy i mazurkach Aimi

A mnie się wydaje, że dalej różnimy się w swoich sympatiach. Przecież są Hamelinowcy, Osokisowcy, Hansenowcy, Nehringowcy, Szymano...  nie wiem jak określić fanów Michała Szymanowskiego itp. itd. I to jest świetne! Dużo można się nauczyć. Czasem można zobaczyć coś cudzymi oczyma i wyciągnąć z tego wiele dla siebie.
Kiedy ogłoszą skład finału pewnie wzburzymy się bardziej, o werdykcie co do nagród nie wspomnę. Myślę zresztą - tak z perspektywy czasu - że najbardziej wtedy, pięć lat temu oburzyło mnie to, że jury nagle w ostatnim etapie zmieniło zasady gry.

Kiedy słuchałam Aimi w II etapie, zachwycałam się, jaki piękny dzień, ten błękit, szum drzew, tumany żółtych liści niesione ulicą... Dobry dzień na Chopina! Ale każdy dzień może być chopinowski, tylko od innej strony:) I ten piękny złoty, i zasnuty mgłą, i rozpłakany. Choć nie każdy dobry do słuchania Chopina w plenerze 8) Jeśli to nie dzień walca As-dur, to dzień preludium e-moll :)

Elu, myślę jednak, że tym razem jesteśmy bardziej zdywersyfikowani:) I chyba to dobrze. To daje więcej szans na docenienie i zachwyt większą liczbą pianistów. Ale też ten konkurs bardzo obrodził w gwiazdy:)

tak będzie na pewno,
będziemy sobie skakać do gardeł  :D

ale to będzie pojutrze, a póki co chcesz śmieszną wersję?
Szymanowszczacy

I Seong-Jinianie - bo jakoś nie skleja mi się póki co nazwanie drużyny od nazwiska Cho :)

pomyślałem o wielkim człowieku Jerzym Waldorffie
czytaliście "Wielka Gra" - Rzecz o Konkursach Chopinowskich?
to przez deszcz

Albo Szymanowszczycy ;)

A jak nazwiemy fanów Kate Liu? ;)

Albo Luigiego Carrocci? ;)

Liubicze??  ;D
Liubisie?? ;D ;D

jejku, to mnie dotyczy,
jestem Liumenem

Wylaczylam dwojke! Brrrr.... Rano, na dzien dobry, slyszalam takie pochlebne opinie o porannych recitalach w chicagowskim radio WFMT, a w dwojce same narzekania. Zrobilo mi sie smutno.

doskonałe!!! Liulubicze

Caroccioluby!

O! Jest poranna sesja na YT.
https://www.youtube.com/watch?v=8Q5vnCs5Yxg

A może stwórzmy cech gondolierów?

Gondolier, liu & lumen, SJnianin, osokinsowiec, do usług.

Powtórzę jednak, że na nasz zachwyt zasługują wszyscy.

Jesteście genialni  :D

Po dzisiejszym dniu dodaję do grona swoich ulubieńców (Carroccia, Książek, Liu, Nehring, Osokins <3 ;)) jeszcze Seonga-Jin Cho.

Jestem więc Seong-Jin Cho
-fanką
-filką
-manką
-maniaczką
(do wyboru ;)).

Tu jest prosto, bo końcowe -o staje się czymś w rodzaju spójki ;)

Fan Książka ma o tyle ciekawie, że może jeszcze być molem książkowym :)

Prócz powyższych opcji określam się także jako Kobayaszka:) i ZiXatka (nie mylić z fiksatką:))


Fajnie, że mamy ich aż tylu:)

Myślę, że mogłabym już powoli układać w pamięci płytę z najpiękniejszych wykonań, mimo że dopiero zaczął się trzeci etap. Na pewno zabiorę tam preludia Seong-Jina, i mazurki Aimi. I Poloneza-Fantazję Zi Xu. Barkarolę Luigiego. Macie jeszcze jakieś propozycje? Co najmocniej pozostało nam w pamięci?

Kate (Twoja imienniczka rozsadza Filharmonię - doświadczyłem tego na własnej skórze), jako CHOMANKA brzmisz najlepiej   8)

Kate Liu  Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22

Miłośnicy piękna ;)

Così fan tutte le Caterine :D

żółty jest dobry  :)   Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22 Liu oczywiście

Nokturn Eryka  :) H-dur op. 62 nr 1.

słuchajcie, żebyśmy nie wyszli na ignorantów,
niech ktoś zada sobie intelektualny ból i napisze coś o Charlesie Richardzie-Hamelinie

Mazurki Seonga-Jina Cho  :)

Spoko, przyjdzie na niego kolej :) Ja tam muszę przyznać, że też bardzo go lubię 8)

No tego jeszcze nie bylo!!!! :D :D :D
Wlasnie spozywam obiad: szrimpki, malze, osmiorniczki, szpinak i sama nie wiem co jeszcze i wszystko to w akompaniamencie Galiny!!!

Dzień w sumie słaby, tak jak przewidywałem (przynajmniej z tego, co udało mi się usłyszeć).
Aljoša Jurinić nie zachwycił i raczej trudno podejrzewać, żeby przeszedł dalej.
Su Yeon Kim - poległa na mazurkach, których po prostu nie rozumiała.
Dinara Klinton - pomijając kwestie nie do końca odpowiedniego stroju, nie zachwyciła. Mocarnością pokrywała brak niuansów.
Aimi Kobayashi - bohaterka dnia. Lepsza niż w II etapie. Rewelacyjny Marsz Pogrzebowy - bogactwo brzmień, świetne operowanie dynamiką i w odpowiednich miejscach akordy bite nieco asynchronicznie, co dawało kapitalny rezultat - prawie jak u Awdiejewej, jeszcze mam w głowie to jej wykonanie. Naprawdę chwyciło mnie za serce, a jeśli sztuka ma poruszać, to jest najlepsza rekomendacja dla artystki. W mazurkach może zbyt wiele nostalgii, za mało ludowej werwy, ale to kwestia zamysłu interpretacyjnego, więc nie czynię z tego zarzutu, bo po prostu mam nieco inną wizję. Poza tym poszła na ryzyko, kończąc program scherzem - świetnie je wytrzymała fizycznie (pewnie dlatego w mazurkach grała trochę spokojniej, żeby oszczędzić siły). Przekonała mnie.

Kobayashi grała 5 lat temu na KCh?

Ziemia mi się już nie zatrzęsie, Olof Hansen odpadł, więc zostają mi nagrania archiwalne. Mam prośbę - jeśli Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie, co się dzieje z Olofem post konkursum ;) bardzo proszę o info. Brak konta na FB = brak informacji

Wczoraj rany smarowałam muzyką smyczkową w hurtowych ilościach i w ogóle przekwalifikowuję się na skrzypce. Doskonale goi i koi, polecam! Do usłyszenia na najbliższym konkursie skrzypcowym...

No dobra, jeszcze dotrwam Z WAMI do końca tego konkursu, pomęczę się z fortepianem.
Dziś dopadłam fragmentu Galiny, akurat "mój ukochany" marsz żałobny. Grała, jak dla siebie. Wychodzenie na miasto z konkursem w uszach grozi wypadkiem, uważajcie. Ja jedynie wpadłam na panią o kuli...
Na S-J musiałam wyłączyć grający telefon, reszta dnia w strzępach.

Nie tyle uzależniłam się od konkursu, ile od muzyki w ogóle, łapię w Dwójce cokolwiek i zachwycam się JAK NIGDY i denerwuje mnie, kiedy puszczają audycje mówione.

to ja wam napiszę na co czekam

czekam na takie wykonanie sonaty, które sprawi, że będę lewitował

rozbiegałem się myślami, ale łapię te perełki wspomnień
jedna z najlepszych chwil na KCH
Rafał Blechacz grał w finale koncert i publiczność nie wytrzymała do końca
owacje zaczęły się już na kilka taktów przed końcem koncertu i trwały, trwały ekstaza

chcę takiej sonaty

Sonata Seong-Jina też całkiem elektryzująca była :D
Tylko że jemu moglibyśmy wydać już całkiem łatwo osobną płytę. A może fajnie by było skupić się na wszystkich tych, zwłaszcza tych, którzy nie przeszli dalej. Zrobić pamiątkowy mix. Co najbardziej chcielibyśmy pozostawić sobie po nich w pamięci? Jakie wypuścili hity dobre na singla? :D

Ja pamiętam ten moment, kiedy publiczność nie wytrzymała do końca finału koncertu Wundera:) I ten niesamowity trzeci etap z P-F (nie do wiary, że niektórym się nie podobał!). Sonata Bożanowa:) Nieziemskie, "impresjonistyczne" Chopinowskie pejzaże Triffiego:)

zaryzykuję tezę, że Adwiejewa konkurs wygrała właśnie sonatą
to było coś jak odpłynęła

często jest tak, że któreś z wykonań nam wszystkim zapadnie w pamięci
niemożliwym jest byśmy wszyscy się mylili
po czasie nam one ulecą, może osobny wątek z utworami zagranymi ponadprzeciętnie?
by te perełki zachować, właściwie Aleksias zaczęłaś coś na kształt takiej listy już tworzyć
można potem dyskutować, dlaczego akurat wykonanie utworu jest ponad i warte zapamiętania

nie musielibyśmy się wtedy pytać, kto grał i czy dobrze grał na tym konkursie za 5 lat

Asiu, nasz drogi Paweł dobrze prawi!  ;)

Skoro już mowa o sonacie b-moll sprzed 5 lat - pamiętam znakomitą interpretację Geniuszasa z III etapu. Miałem ją na mp3 przez chyba 2 lata. Awdjejewa - i w tym utworze - mnie wtedy nie zachwyciła, jak wiadomo  ;)

ale pamiętacie jak dyskutowaliśmy wtedy o jej sonacie? ja też byłem przeciw tej estetyce, ale na pewno to nie było szkolne wykonanie,
nie było skoro do dziś je pamiętam, a jako Wunderowiec nie pamiętam konkursowego wykonania sonaty Ingolfa

Ja je pamiętam. Wierz mi, było dość słabe  8)

tak coś pamiętam, tak to było, Ingolf w sonacie nie zaproponował niczego na miarę swojego warsztatu i talentu, a Julianna wręcz przeciwnie
pamiętam, że Ona grała bardzo ciężko, kawał emocji w to włożyła, Ingolf przemknął

III etap konkursu jest chyba tym najważniejszym, myślę, że w tym etapie wybiera się zwycięzcę, a finał ma tylko potwierdzić wybór

Pamiętam, że tak właśnie mówili jurorzy 5 lat temu, pojawiła się nawet opinia jednego z nich, że "koncert jest właściwie niepotrzebny" do wyłonienia zwycięzcy  ;)

I zdarzy się to pewnie dzisiaj podczas recitalu 13:15-14:10 Kate Liu ?
•   Polonez-fantazja As-dur op. 61
•   Impromptu Ges-dur op. 51
•   Mazurek H-dur op. 56 nr 1
•   Mazurek C-dur op. 56 nr 2
•   Mazurek c-moll op. 56 nr 3
•   Sonata h-moll op. 58

Raczej tak, chyba że ktoś położy koncert. III etap jest bardzo selektywny i właściwie wszystko po nim wiadomo. Koncert jest sumą zbyt wielu wypadkowych, by go traktować jako decydujące kryterium.

Jurinic "....tylko błędy..."
ETIUDA
https://www.youtube.com/watch?v=3KLSpaCyBmI

------------------------------
Pominiety Jurinic
MAZUREK
https://www.youtube.com/watch?v=0W8yC2JE6Pc

Zauwazona Kobayashi
MAZUREK
https://www.youtube.com/watch?v=Vv-Kz1PsgvM

Zamienilbym - pominiety (a) z zauwazona (y).

Wersję kupuję - cudna  ;) Ale do niczyjego gardła nie będę skakać. Po pierwsze nie skaczę do gardeł ludzi, których cenię. Po wtóre - jestem kurdupel, więc do niektórych gardeł miałabym za wysoko. Po trzecie - skakanie w moim wieku szkodzi na kręgosłup, z którym i tak mam na bakier. ;D

A na płycie upamiętniającej ten konkurs chciałabym usłyszeć np. Rondo Es - Hamelina.

Wypiłam kawę - żeby się dobudzić - i wracam do pracy. Niestety. Ech, fajnie było ze skręconą nogą pięć lat temu.

Nie ma problemu.
Podaj adres

:D :D "My jesteśmy tanie dranie, dranie tanie niesłychanie.." :D

Zaczynamy od Kozaka. Kto może, ten słucha:)))

Polonaise-fantasy in A flat major Op. 61
Mazurka in C minor Op. 30 No. 1
Mazurka in B minor Op. 30 No. 2
Mazurka in D flat major Op. 30 No. 3
Mazurka in C sharp minor Op. 30 No. 4
Sonata in B flat minor Op. 35
Scherzo in E major Op. 54

W II etapie może nie grał porywająco, ale bardzo solidnie, w dużym respektem dla tekstu. Słyszymy go teraz w Polonezie-Fantazji.

Świetny pianista, myślę, że może zaczynać międzynarodową karierę.

Ile u Kozaka mazurkowatości w mazurkach? Czy nie za mało ???

Fantazja, neutralna i prawidłowa.

Zdefiniuj "mazurkowatosc"

Leszku, znam tylko jednego pianistę, który zrealizował 100 procent "mazurkowości" w mazurkach.

Bynajmniej nie był laureatem KCh.

To Artur Rubinstein.

Czuje, ze sonata bedzie b.dobra.
On sobie radzi lepiej z duzymi formami.
Stabilny, konsekwentny.

A jest jedna mała klatka -
O, niech tak Jagusia przymknie
 Rękę pod pierś.

Panna Młoda
 To zakładka
 Gorseta, zaszyta trochę przyciaśnie.

 Poeta
 A tam puka?

 Panna Młoda
 I cóz za tako nauka?
 Serce!?

 Poeta
 A to mazurek właśnie.

 ;)

Fajne, ale zrozumialem tylko, ze mazurek = serce.
Czy sie nie myle

Dla mnie to były najlepsze mazurki jak dotąd w wykonaniu Kozaka :)

Masz rację.

Wyobrazilem go sobie grającego sonaty Beethovena czy wariacje Goldbergowskie (!).

Bartus, mazurkowatość? Bardziej wyraziste akcenty w metrum. To co wykonywał Kozak, zbyt przypominało walce. Ja lubię posłuychać mazurków wykonywanych nawet w przesadnie akcentowanej formie.

Wczoraj pisałem o tempie, w jakim Dinara grała sonatę b-moll (1. mov) - że było zbyt wolne oraz o ryzyku. Teraz mam potwierdzenie. Kozak zagrał tą część 1,5x szybciej - ale zapłacił za to kilkoma "literówkami". Jeden z "kiksów" wyglądał dość spektakularnie i niespotykanie. Otóż Kozak w ogóle nie trafił w klawiaturę :)

...ale gra na finał.

Rozumiem Casablanke.
Cos jest fajnego w grze Kozaka.
Pianino jest rozstrojone niestety

Muszę przyznać, że Kozak gra w sposób bardzo elegancki, doskonale panując nad dźwiękiem - od pp aż po ff.

Zauważcie, że do celów wyrazowych nigdy nie nadużywa najwyższej dynamiki. Pełna kontrola Steinwaya.

"Bardziej wyraziste akcenty w metrum"
co masz na mysli

raz dwa trzy
raz dwa trzy
raz dwa trzy

Czy slowo metrum oznacza w Twoim pojeciu takt, fraze?

Ja rozumiem tyle, że mazurka naprawdę dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla zapisu nutowego  ;)

Ale tuco
Ogolnie sie z Toba zgadzam.
Charakter mazurkom wlasnie nadaja akcenty, ich wlasciwa sila i miejsce

Gra przejrzyscie , czysciutko -wyjatkowo czytelnie
b. mi sie podoba

Łukasz Krupiński - zaczyna od sonaty:

Sonata in B flat minor Op. 35
Etude in C sharp minor Op. 25 No. 7
Mazurka in A minor Op. 59 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 59 No. 2
Mazurka in F sharp minor Op. 59 No. 3
Polonaise-fantasy in A flat major Op. 61
(Steinway)

Jest dobrze. Łukasz wydaje mi się, że jest opanowany, skoncentrowany na swojej grze. Chyba ja się bardziej denerwuje  ;)

Marsz zalobny nie powinien byc oceniany, gdyz kazda osoba na swiecie gra go dobrze.
Ocena jest na ogol szukaniem dziury w calym i zawartosci c w c

Co nie przeszkadza, by powiedziec, ze Lukasz gra go pieknie.

Nie zgodzę się. Chociażby dzisiejsze dwa marsze były w swych rytmach punktowanych nagminnie przepunktowywane, co dodawało absurdalnego wrażenia skoczności, taneczności, a przy tym - przez zbyt krótką szesnastkę i przez niedostateczne kompensowanie jej czasu trwaniem ósemki z kropką, było wrażenie pośpiechu. Tymczasem marsz żałobny, niczym kondukt żałobny - winien sunąć, nie tuptać.

Zgadzam się co do tych szesnastek i ósemek, ale nie uważam, że kondukt musi sunąć, a nie dreptać ;)

IMO ŁUKASZ GRAŁ GO PIĘKNIE.

Ale to jest utwor na scene a nie przyspiewka na pogrzeb.

LUKASZ gra z taktu na takt piekniej i piekniej.
Chyba sie bardziej denerwuje od niego i Bodzia

No nareszcie mazurki zagrane klasycznie po Polsku ;)To jest to!!!

  :D Pełna zgoda w obu kwestiach;)
Ciepło, miękko, szlachetnie.
I mazurkowe mazurki, jak mówi serce;))

Z czatu YT: "Like young Horowitz" :D
"I think he will get one of the first 3 prizes"
"Polish playing mazurkas makes a difference":)

Magda Gessler tez gotuje od serca

Łukasz gra pięknie, nastrojowo. Trochę go niedoceniałem po 1etapie ale się rozkręcił i powinien grać w finale :)

UFF!!
Nerwy (moje)
Bylo dobrze, nawet bardzo dobrze

No, jestem pod wrażeniem, ale trzymalem za niego kciuki od I etapu. Finał Poloneza-Fantazji trochę zamglony i niewyraźny przez nadmierny prawy pedał i obsunięcia w tempie. Liryczny środek za to wbijał w fotel.

Mazurki były chyba najlepszym punktem jego wystepu.

Kozak
Może rzeczywiście zawartość mazurka w mazurkach była niedostateczna. Może trochę mało kontrastów dynamicznych, jakby nie „wytrzymane” rubata, ale o dziwo – czeskie mazurki spodobały mi się niezależnie od ich formalnych usterek. Chyba niezłe scherzo.
Krupiński
Pięknie zagrana część pierwsza sonaty ta lekko rozbujana. Chwiały się gałęzie brzóz.  Pięknie też wiał wiatr w części trzeciej, choć miejscami odnosiłam wrażenie, że Łukasz za długo pozostawia nogę na pedale. To jednak może być efekt wadliwego odsłuchu. I mazurki, mazureczki – pyszne. Podobał mi się bardziej niż poprzednio.
W polonezie zaś:
„Zapachniało powiewem jesieni,
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens.
Tak być musi,
Niczego nie mogą już zmienić,
Brylanty na końcach twych rzęs.”

I teraz Krzyś:))

Prelude in C sharp minor Op. 45
Rondo in E flat major Op. 16
Mazurka in G major Op. 50 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 50 No. 2
Mazurka in C sharp minor Op. 50 No. 3
Sonata in B minor Op. 58

Tym razem sonata h-moll

Sonata h-moll jak miło :) Będzie to moje pierwsze wysłuchanie tego utworu na Konkursie. Książek da radę.

Daje radę :D :D



I to jak :D :D

Ależ przeszedł prąd:)))
A mazurki, jak stwierdzaliśmy już wcześniej, są specjalnością Krzysia.

Zdecydowanie nie musimy się wstydzić naszych reprezentantów:)))

No i wspaniała Kate (ba!)Liu ;)  (pamiętacie song o "rewolwerowej" Kate Balou?:)))

Polonaise-fantasy in A flat major Op. 61
Impromptu in G flat major Op. 51
Mazurka in B major Op. 56 No. 1
Mazurka in C major Op. 56 No. 2
Mazurka in C minor Op. 56 No. 3
Sonata in B minor Op. 58

Książek był znakomity, Largo z Sonaty z olśniewającą frazą! Małe usterki w jej finale są na marginesie tego występu.

Zapewne przybyło moli książkowych  8)

Z Kate Liu lepiej nie zadzierać! Siedzenie pod sceną w czasie jej występu to przeżycie emocjonalnego dreszczowca  ;)

Kate gra za głośno. Genialna technika. Trochę przejechała walcem po mazurku. Chciałbym, żeby znalazła się w finale, ale nie mam pewności, czy zasługuje. Czy ona gra w sposób szczery czy udaje szczere granie ::) Sądząc po mimice twarzy, wygląda na przeżywającą ;)

Kate jest wspaniała! A jednak, mimo wszystko; może ze względu na kolejność dzisiejszych występów; kiedy jej słucham - bardziej zachwycam się jej pianistyką; a kiedy grali nasi - bardziej zachwycałam się Szopenem :)

Pozwolę sobie jednak zmienić zdanie w kwestii innej niż mazurki. Mianowicie ona musi wejść do finału, wraz z 3 Polakami.

Nie wiem, czy to był walc, jednak prawdą jest, że w natchnieniu zgubiła puls i nurt ludowego tańca. W wielkiej formie - sonacie - pokazuje natomiast pianistykę na najwyższym, światowym poziomie.

Zwróćcie uwagę na selektywność brzmienia. Jej pasaże są perfekcyjne, wyraziste, jednocześnie nacechowane głębią emocjonalną (dynamiczna sinusoida - zamiast płaskiego dźwięku; zwróciłem na to uwagę słuchając jej live).

Mikrofony telewizyjne nie oddają wolumenu Yamahy pod jej palcami ;)

Ha, mam tak samo słuchając... Marty Argerich  8)

Finał znacznie bardziej wyrazisty i klarowny niż u Książka. Mimo pomyłek, jest po prostu rewelacyjny. Ekstaza.

Jeśli nie wygra Chopinowskiego, wygra za 4 lata w Moskwie.

Faktycznie, zrobiła wrażenie ta sonatą:) Fantastyczna pianistka, Martha chyba nie byłaby obrażona za to porównanie:)

Teraz trochę oddechu, a potem -Osokinowcy wszystkich krajów, łączcie się  ;D

To nie było do końca porównanie osobowości (Marta jest jedna, jedyna), ale... masz rację! Z łatwością mógłbym znaleźć punkty wspólne  ;)

Za każdym razem kiedy słucham Kate (Kasiu, słuchałaś?  ;)) wydaje mi się, że ona zostawia na estradzie kawał swojego życia. Jej emocjonalność nie wydaje mi się powierzchowna - ona chyba faktycznie sięga głęboko, do swojej duszy uczuć.

Może wywoływać kontrowersje, ale publiczność świata ją pokocha.

Krzysiu Książek
Preludium cis-moll śliczne, nastrojowe. Rozćwierkane rondo - brylanciki dźwięków. Mazurki prześliczności. Mazurek G piękne wyciszenie w finale. Mazurek cis tańczył kujawiaka. Sonata z pazurem. Piękne frazowanie. Largo pełne tajemnic i  ekspresji. Piękny, dojrzały, kryształowy dźwięk.

Kate Liu
Kantylena sonaty w części środkowej przepiękna. Czystość dźwięku zwłaszcza tego w piano odpowiada czystości górskiego źródła i ten dźwięk tak samo perli się jak sącząca się z niego woda. Jedyne co mi się nie podobało, to kilka takich poderwanych dźwięków w początku ostatniej części sonaty. Lecz drobiazg to – bo poza tym brawura i wdzięk. Zwiewne mazurki, choć chyba bardziej podobały mi się dziś w wykonaniu Polaków. Ale wrażeń jest tyle, że musiałabym chyba ponownie odsłuchać tylko mazurki we wszystkich trzech wykonaniach, żeby się co do tego upewnić.   

Masz rację, Elu - polskie wykonania mazurków miały dziś najwięcej charakteru. Kate zrobiła z nich natchnione poematy o lekko tanecznej proweniencji ;)

Januszu, potrzebujemy Cię!!! (myślę też o innych, których zapamiętałem, potrzebujemy Was!)

druga sprawa - skakanie do gardeł będzie w piątek całkiem wieczorem, chętnych zapraszamy, każdy wzrost się liczy,
i nie zapominajcie, że na końcu zdania była duża uśmiechnięta buźka jak ta po prawej  :)

trzecia sprawa - fenomen Kozaka, chciałem odsłuchać z odtworzenia Kate Liu, Kozaka wysłuchać jakim gra dźwiękiem i jak większość krytyków uznać za faceta bez wyrazu, pianistę szkolnego ....i...(pauza),
i nie umiem, słucham Kozaka,
nie potrafię go przewinąć, wyłączyć
jest fascynujący w swojej nieciekawości
pięknie ...pięknie .... jest tak bezwyrazowy, że mogę go słuchać, słuchać
człowieku, co ty masz w sobie?

żeby zdążyć przed sesją wieczorną
wiedziałem, że jestem Liumenem, ale żebym był molem książkowym to nie wiedziałem,
otóż jestem! Pierwszy mój kontakt z grą Krzysztofa i miłość od pierwszego posłuchania
musi być finał!

o Liu napiszę jak zbiorę myśli, emocje były, jest nieprawdopodobną wirtuozką
to jest typ grania "albo kochasz, albo nienawidzisz"
i pomyślałem, że gdyby studiowała u Wundera wygrałaby konkurs i w Moskwie, i w Warszawie

(kto inny ją prowadzi, i nie wiem, czy Chopin dla niej to jest to, ja ją uwielbiam jako pianistkę)

Witam, jestem, zdążyłam wstać a mój kochany zięć zdążył przywrócić do życia modem, który padł w nocy.
Bardzo jestem ciekawa mazurków Erica. Do tej pory, jednego z moich faworytów - zobaczymy :)

Witaj Ewo, słuchamy więc ... :)

... Erica Lu:)
5.00 p.m.–5.55 p.m.
Eric Lu (United States)

Mazurka in A minor Op. 59 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 59 No. 2
Mazurka in F sharp minor Op. 59 No. 3
Prelude in C major Op. 28 No. 1
Prelude in A minor Op. 28 No. 2
Prelude in G major Op. 28 No. 3
Prelude in E minor Op. 28 No. 4
Prelude in D major Op. 28 No. 5
Prelude in B minor Op. 28 No. 6
Prelude in A major Op. 28 No. 7
Prelude in F sharp minor Op. 28 No. 8
Prelude in E major Op. 28 No. 9
Prelude in C sharp minor Op. 28 No. 10
Prelude in B major Op. 28 No. 11
Prelude in G sharp minor Op. 28 No. 12
Prelude in F sharp major Op. 28 No. 13
Prelude in E flat minor Op. 28 No. 14
Prelude in D flat major Op. 28 No. 15
Prelude in B flat minor Op. 28 No. 16
Prelude in A flat major Op. 28 No. 17
Prelude in F minor Op. 28 No. 18
Prelude in E flat major Op. 28 No. 19
Prelude in C minor Op. 28 No. 20
Prelude in B flat major Op. 28 No. 21
Prelude in G minor Op. 28 No. 22
Prelude in F major Op. 28 No. 23
Prelude in D minor Op. 28 No. 24

mam wrażenie, że Yamaha nie stroi

to jest nieprawdopodobne, dla tych, którzy przeczytają później
instrument Yamaha, na którym gra Eric Lu jest nienastrojony!
psuje to cały występ, słychać to było w mazurkach,
ale gra już preludia i nie potrafię skupić się na grze pianisty
słyszę fałszujący fortepian

Dokładnie! Przy okazji buźka często robi na naszym Forum dodatkowo za kropkę (znak przestankowy), więc mamy 2 w 1 co oznacza oszczędność czasu i pieniędzy :D


Wprawdzie po czasie, ale wysłuchałam. Jej Sonata h-moll op. 58 mną wstrząsnęła!
"Kate power" is in the air!

Eric gra bardzo dobrze, równo, piękno w prostocie,
matematyczna perfekcja, idealne preludia
bardzo dobry występ

faceta od yamahy skazać za sabotaż

Lu - finał

A który dźwięk nie stroi - daj namiary to sprawdzę. Ogólnie fortepianu nie da sie nastroić  ;D

Eric Lu gra preludia po tak, jak ja... z tym, że ja je gram zazwyczaj w myślach :)

nie mam słuchu absolutnego, ale nie gra mi coś w okolicy oktawy pomiędzy AH - do c1,d1
cały czas to słyszę


... sam dół ok, góra ok, dół plus góra coś nie tak

preludia LU ideał

Czyż on nie jest cudowny?:)

Nawet jeśli są pewne drobne niedociągnięcia, to ileż w tym jest poezji i subtelności:))

Casablanka, mam ten sam problem z moim pianinem cyfrowym - też nie stroi w tych miejscach ;) I tak ma być, to naturalne.

A dlaczego tak się dzieje? https://www.youtube.com/watch?v=1Hqm0dYKUx4

Ojejku... Eric Lu zmasakrował ostatnie preludium - bardzo niedokładna lewa ręka :'( :'( :'( Notorycznie... + innej maści błędy. Koncentracja albo kondycja wysiadła

Czas na naszego Szymona: Nehringowcy trzymają kciuki!

Dla odmiany trochę etiudek:

Etude in A flat major Op. 25 No. 1
Etude in F minor Op. 25 No. 2
Etude in F major Op. 25 No. 3
Etude in E minor Op. 25 No. 5
Etude in G sharp minor Op. 25 No. 6
Etude in D flat major, Op. 25 No. 8
Etude in G flat major Op. 25 No. 9
Etude in B minor Op. 25 No. 10
Etude in C minor Op. 25 No. 12
Mazurka in G sharp minor Op. 33 No. 1
Mazurka in C major Op. 33 No. 2
Mazurka in D major Op. 33 No. 3
Mazurka in B minor Op. 33 No. 4
Sonata in B flat minor Op. 35
(Steinway)

były niedociągnięcia, ale oceniam go całościowo
to jest konkurs, gdyby nagrywał na płytę byłaby wyjątkowa

Eric do finału :), chociaż pod koniec miejscami bolało!

ja chyba mam dzisiaj coś z uchem - to jest mój indywidualny problem, bo Steinway też tak mi (nie)brzmi

Ewuś, ja już w ciemno widzę, że do finału miałabym przynajmniej 12 kandydatów. Mogę, pliiiiiizzzzz!!!!:))

A o to, kto ma wygrać ze ścisłej czołówki, musiałabym chyba rzucać monetą ;D

Touch! Tak aksamitnego dźwięku jeszcze dziś nie było...

nie da się pomylić Szymona z Eric'kiem
świt i zachód
wiosna i złota polska jesień

Och, jaki mazurek!!!! Dobrze, że stoję, mogę potańczyć!!!! :D

Szymon Nehring ma to, czego nie ma Kate Liu i odwrotnie
można ich zmiksować?
pianista(ka) doskonały(a)

Szymon będzie wspaniałym, koncertującym z różnymi orkiestrami świata chopinistą

marsz zabija -
proporcje jak trzeba
dynamika jak trzeba
tempo jak trzeba
skalowanie i trzymanie narracji jak trzeba

właśnie wygrywa sobie miejsce w finale

idź Szymon, idź dalej

Mazurki do nagrody!!!! Porwały mnie absolutnie, reszta mniej, ale ogólnie finał! ;D ;D ;D ;D

On (Szymon) ma niesamowity dar do kantyleny, liryki
podobała mi się sonata

w całości spłacił zaufanie jakim obdarzyło Go jury
III etap na plus

A oto repertuar Osokinsa:

Berceuse D flat major Op. 57
Mazurka in A minor Op. 59 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 59 No. 2
Mazurka in F sharp minor Op. 59 No. 3
Impromptu in G flat major Op. 51
Sonata in B minor Op. 58
Waltz in E flat major Op. 18
Waltz in A flat major Op. 42

Marsz (żałobny) w kierunku finału?

Świetne zwłaszcza ostatnie 3 części sonaty. Tylko czy - biorąc pod uwagę wszystkie etapy - to wystarczy...?

pamiętacie Jewgienija  Bożanowa?  :)
czy to skojarzenie jest uzasadnione?

a na marginesie, stał się cud, założyłem słuchawki i zaczęło brzmieć

ten III etap może go wprowadzić

Walczyki? :)

Yamaha brzmi !!! szczęście

;D


To nie Yamaha. To brzmi Osokins.

bardziej "teatr jednego aktora"  Bożanow - Osokins, w tym kierunku myślałem

 :D

Berceuse nie! moja :(
Mazurek to czy walczyk???

Berceuse piękne, jego piano jest naprawdę zniewalające.

Mazurki lekko jazzują, ale mnie się podobają - zachowują taneczny puls, choć agogika jest skrajnie zachwiana   8)

No to teraz przeszył go dreszcz (mazurek op. 59/2). Widzę minę naszych ortodoksów: Pobłockiej, Palecznego i Olejniczaka  ;)

wiecie, że być może za chwile czeka nas najciekawszy moment dnia?
sonata będzie arcyciekawa

dokładnie  ;D ;D ;D

Jazzpromptu jest fajne:))

A Osokinata może być jeszcze ciekawsza:))

To, jak się zdaje, najbardziej oczekiwana sonata od lat   ;)

Z wyjątkiem mazurków, które mają swój idiom i trudno go z powodzeniem zaburzyć, jego interpretacje dzieł bardziej "uniwersalnych" zasługują chyba na miano fascynujących.

mówi kapitan, front burzowy przed nami
można mieć odpięte pasy, ja jednak sugeruję pozostawić zapięte
...

ja coś czuję, że zaczynam mieć "swoje lawitacje i ciarki"
to nie jest akademickie granie
Gould Chopina

jak kochać to księżniczki
jak kraść to miliony
jak żyć to intensywnie

jak grać to nie zważając na ograniczenia

"Wypłyń na głębię!"

oby ten kiks Go nie zdekoncentrował

Bardzo rozczarowuje mnie Osokins.
Wykrzyczane, z bledami, jakby byle jak.
Nie zgadzam sie. To brzmi niestety jak yamaha, na ktorej gra Osokins

I część jako kreacja genialnie (kiksów nie biorę pod uwagę)
Jego ktoś jeszcze uczy? musi mieć nerwy ze stali, albo udaje, że dochowuje zasad AA

To dotyczyło Kołysanki Des-dur.

Uczy go podobno jego ojciec!

tempo, które narzucił jest niemożliwe

nieważne jak głośno będą Go krytykować
otwiera te drzwi, których inni nawet nie dostrzegają
 

Podobno już po I etapie dostał propozycje kilku koncertów w Polsce.

Po III etapie nie będzie dużego miasta bez afiszów z jego zdjęciem.

bo to jest front burzowy, nie wiadomo czy wylądujemy, lotniska nie widać
radio padło, II oficer zaniemógł

już Go widzę na lekcji u śp. prof. Lidii Kozubek

Lu gral preludia z kocia zwinnoscia.
Cudny, miekki , lecz wyrazny ton natychmiast oczarowal mnie bez granic.
Rytm, kolysanie, kontrasty, szybkosc, perlistosc na najwyzszym poziomie.
Dla mnie Lu jest FINALISTA

Ja nie wiem czy to osobowość czy osobliwość, może jedno i drugie... Generalnie nie jestem Osokinistką, ale szczerze przyznam, że sonata mnie porwała!

No, to myślę, że powiedziałby tak, jak śp. pan Orawski, będąc studentem, kiedy pani profesor zapytała go: "Dlaczego, panie Piotrze, nie przychodzi pan do mnie na seminarium?"
Na co pan Piotr odpowiedział:
"A czego pani profesor chciałaby się jeszcze dowiedzieć?" :D :D

Osokins, koncowke sonaty spieprzyl. Niedbale i glosno. Nie podoba mi sie.
I jeszcze raz, jestem rozczarowany, gdyz poprzednie etapy gral obiecujaco.

Nehringa sluchalem niestety wyrywkowo. To co slyszalem, bylo nerwowe, ale bardzo ladne.

Sonata Osokinsa (h-moll) najlepszym do tej pory wykonaniem. Ale cóż, skoro zaraz po niej fatalne wykonanie walca. Nie rozumiem - czy to Konkurs Chopinowski czy improwizatorski?

Chcę go w finale.

A Osokins lupie i lupie

You must be joking!!

walca Es-dur mu nie wybaczą

Brakuje niuansow, precyzji itd.......

I nikt nie będzie miał kłopotów z rozpoznaniem :D

Gra troche ciosanego

Co to bylo?? oktawy?

Końcówka sonaty była genialna, a jednocześnie ją położył. Przesadził z dywersyfikacją tempa i rytmu. Natomiast artykulacja (pedał una corda) - "daj P.B.".

Rozczarował mnie w części drugiej. Rwane frazy, zbytnie koncentrowanie się na pojedynczym dźwięku...

O tych ostrych jak brzytwa Walcach chyba już nie mam zdania  ;)

No i oczywiscie apluz

Mozi.
To nie bylo genialne, to bylo okropne

Aplauz będzie. Ale końcówka... taka ciosana siekierą!

Niemniej ... sonata mu się udała. Aż tak w niej nie pajacował.

Nie wybaczą tej końcówki As-dura!

"Trudno się z tym oswoić, musimy mieć czas, żeby to przemyśleć"
Dwójka najwyraźniej jest lekko skołowana i zdezorientowana:))

tuco.
Prosze.
Odpocznij sobie od tych nieczystych tonow i pomylek.
To nie jest takie wazne

Chcę go w finale.
[/quote]


A ja niestety nie! Jest świetnym pianistą, ale niestety nie chopinistą, moim bardzo skromniutkim zdaniem.

A Triffonow był "chopinistą"?

Bartus, nie chodzi o nieczyste tony, lecz o nawyk improwizowania na temat utworów Chopina.

Dzisiaj

Kozak
Krupinski
Ksiazek
Lu

Nie slyszalem Liu
i Nehringa w calosci

Czy Argerich jest chopinistką? - jeśli przyjąć za jakiś wzór Olejniczaka czy Palecznego?

Tuco, był!!!! Jest!!! I jeszcze jakim!
Duszniki 2011, Ravinia Festival 2012, słuchałam jego Chopina na żywo, nie jestem w stanie wyrazić wrażeń i wzruszeń.
Zresztą, gdzieś wcześniej, chyba wyrażałam na gorąco. No, nie ten wątek...
Teraz idę do początku dzisiejszego dnia - 7 godzin różnicy czasowej odwraca porządek dnia.

Blagam.
Nie laczcie Osokinsa z jazzem.
Co to za idiotyczne porownania.
Troche nierowno zagra lewa reka i juz od razu jazz.

Wielka szkoda, gdyz pierwsze etapy gral refleksyjnie i ciekawie.
Jednak "bucowa" wyszla z niego.

Mozart, miałem odnośnie Osokinsa złe zdanie w pierwszych dwóch etapach ... olśnił mnie w mazurkach i sonacie, która zabrzmiała w całości genialnie. Ta improwizacyjna dusza pianisty najbardziej nadała się do sonaty. Natomiast ostatni utwór (walc), zwłaszcza jego początek, to już głównie Osokins-Chopin.

A czy Mitsuko Uchida (II miejsce w 1970) jest chopinistką?

walce technicznie całkowicie położył
wydaje mi się, że zamysł w głowie był idealny
ale palce nie dorównały głowie
My po prostu Go nie ogarniamy
naprawdę, chciałbym usłyszeć Georgisa z orkiestrą

Paweł Kowalski w studiu TVP fajnie Go docenił

...ale podobno coś dołożył umyślnie do zapisu nutowego Chopina. Jeżeli to prawda, to nie powinien znaleźć się w finale.

tuco.
Dziwi mnie, ze nieslyszales nonszalanckiego chlapania rekami.
Brak szczegolu, wykonczenia, mistrzostwa.
O jakim improwizowaniu mowisz. Obce kwity?
Owszem gral z duzym wigorem, szybko i glosno.
Owszem, byly fragmenty godne sluchania.
Ale w calosci, Osokins polozyl wystep i takie jest moje zdanie.
Prawde mowiac, jestem wsciekly, gdyz czekalem na ten wystep z niecierpliwoscia.

Parafrazując Słowackiego:

Chodzi o to, aby palce giętkie / Powiedziały wszystko, co pomyśli głowa ;)

Panie profesor z Uniwersytetu powiedziały, co musiały powiedzieć, bo kto ma być strażnikiem ołtarza jak nie One?
podobno zmienił tekst - chodziło o artykulację
Osokins w wywiadzie powiedział, że dzieło Chopina ewoluowało i dopuszczalna jest improwizacja
Pawłowi Kowalskiemu takie podejście bardzo się podobało
Osokins zapowiedział, że jego dzieło też będzie ewoluowało i każdy recital będzie inny w Jego wykonaniu

... coś w tym jest

lepiej bym tego nie napisał, dzięki  :D

To Ty mnie notabene zainspirowałeś :D

Bartus, ja najzwyczajniej w świecie lubię majsterkowanie przy Chopinie. Zaraziłem się "nieuleczalna chorobą" słuchając wykonań Cypriena Katsarisa. Choć on sam, na jednym z występów, po wykonaniu oryginalnej wersji walca powiedział do publiczności(a to chyba byli uczniowie pianina) "tylko tak nie grajcie Chopina" i się zaśmiał, to brzmiało to całkiem fajnie... ale to nie był konkurs chopinowski.

I tak nie dojdziemy do konsensusu, gdzie leży granica między interesującym brzmieniowo(wliczając tu nawet zbyt kontrastowe kontrapunkty dla melodii) wykonaniem utworu a wykonaniem, które bardziej przypomina improwizację.

Według mnie Osokins w tym konkursie chciał przede wszystkim pokazać siebie, co w jakimś sensie jest zrozumiałe dla pianisty.

powiem tak,
wierzę, że to nie jest tani chwyt i naprawdę Osokins szuka własnego Chopina,
a w takim wydaniu Go kupuję

Technika gry Kate Liu nie odbiega w żadnym stopniu od Osokinsa, powiem więcej - podczas prezentacji prawie nie miała "błędzików".

Wybierajcie: Liu czy Osokins?

pamiętacie pierwszy akord w I symfonii C-dur Beethovena?
miodzio prawda?
otóż w roku 1800 akord septymowy brzmiał dla współczesnych wyjątkowo obrzydliwie
... rewolucjoniści  :) Osokinsowie

tuco.
Tak prawde mowiac, to ja sie przyczepiam do wykonawstwa a nie do majsterkowania.
Osokins gral po prosu niedbale, nieszlachetnie itd....
Mimo wszystko,
nutki, ktore zapisal kompozytor sa swietoscia.

Ale chwalą w dwójce Kate Liu i Krzysia żadnych zarzutów - same superlatywy

fille007 - dawaj coś o szkiełku i oku  :D

A żebyś wiedział, że ten fragment tu pasuje ;):
 
Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu,
Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce.
Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu!
Miej serce i patrzaj w serce!

:) dzięki

No i fachowcy oczywiście pastwią się nad Osokinsem

Nie-fachowcy w necie też (pisownia i gramatyka oryginalna ;)):

ten całoroczny sweterek u Osokinasa to chyba dla Marthy,żeby jeszcze raz
była życzliwa i przepuściła dalej wiadoma ona może więcej,chyba nikt
by nie przeżył powtórki z 80-tego.
jak dla mnie tragedia posejdona,tylko tamto się tak nie dłużyło.



My za to miejmy serce, patrzajmy w serce i proszę, nie pastwmy się nad nim więcej.

nie śpię, jeszcze do dokładnego posłuchania Kate Liu i dokładnie Książka

z dzisiejszego przesłuchania do finału przechodzą:
Książek (to na pewno)
Lu za preludia, nagrody za mazurki to raczej nie dostanie (na pewno)

Szymon (75%)
Kate (75% - genialnie technicznie, problem z duchem Chopina) - Szymona i Liu zmiksować

Kozak  - mój dealer (ja go uwielbiam - Agent 007, spokój w grze, a pot ścieka z czoła w czasie grania) nie wiem, nie wiem, oszaleję
kupię wszystkie Jego płyty i z odtwarzacza nie wyjmę

Osokins - moim zdaniem ortodoksi mu nie wybaczą, Gould Chopina

W moim odczuciu Łukasz nie zagrał tak dobrze jak Krzysztof.

I jeszcze raz Mickiewicz (i Pat :)) w obronie Georgijsa ;)


I was dostrzegam, o dumni badacze!
Gdy wami burza jak śmieciem pomiata,
Zamknięci w sobie, jak w konchy ślimacze,
Chcieliście mali obejrzeć krąg świata.

Mickiewicz zawsze piękny i wzruszający w romantycznym porywie młodości wylatującej nad poziomy :), aczkolwiek nieśmiało jednak zgłoszę się w obronie starego "ortodoksa" Janusza "Wzorzec-z-Sevres" Olejniczaka, który moim zdaniem nie byłby wobec nowych, śmiałych idei aż tak znowu krwiożerczy:), a i nie zasługuje na zamknięcie w omszałej ślimaczej muszelce :)
Akurat wczoraj sięgnęłam spontanicznie po jego wykonanie preludiów i zatonęłam po uszy, po czubek głowy :) I ten wzorzec w kolorze sepii bywa jednak potrzebny choćby po to, by nowi buntownicy wiedzieli, przeciwko czemu się buntować ;)

Zatem jak najbardziej:

Szukajcie prawdy jasnego płomienia!
 Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg!

[...]
Choć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów,
  Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,

[...]
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
 Choć macie sami doskonalsze wznieść;

[...]
Ze światem, który w ciemność już zachodzi
 Wraz z cała tęczą idealnych snów,
 Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi :)

Bardzo, bardzo mam wielką nadzieję na awans Książka. Jako zagorzały mól Książkowy (nie mylić z molem książkowym) będę czekać na werdykt z zapartym tchem.
Krzysztof i Łukasz to byłoby już zbyt wiele. Marzyło mi się dwóch Polaków w finale, w tym jeden bydgoszczanin. Może Szymon da radę?

Aleksias ślicznie zacytowałaś

jaki to musi być szczęśliwy dzień
odkryłem dla siebie Krzysztofa Książka

Exactement!

Wiecie, ja przywłaszczając sobie fragment komentarza Patricka i cytując jednocześnie dość hardcorowo brzmiący (w kontekście dzisiejszego dnia ;)) cytat z Wieszcza celowo ucięłam nazwiska, aby nic nie wynikało bezpośrednio z drugiego.

Lu -  wdzięczny chłopak. Niektóre preludia zjawiskowa,  ale już jako cykl to chyba nie. Niemniej chłopak ma wielki potencjał. Czy powinien być w finale? Porozważam to sobie.
Szymon odkrył mi nowe smaczki etiud. Niektórych. Bo część wypadła gorzej. Troszkę błędów? Tak mi się wydawało. Mazureczki palce lizać. Część żonaty mi uciekła. Myślę że jeśli nie finał to może nagroda za mazurki. Choć i Krzyś mógłby pretendować.
Znów przeproszę - nie jestem  Osokisowcem. Doceniam jego sprawność manualną.  We fragmentach ok. Ale nie potrafię znaleźć idei w jego pomysłach na Fryderyka. Gra tak, jakby zaczynał z jakąś myślą a potem nagle w którymś momencie frazy jakby nawiedzają go refleksja - e... do bani ten mój pomysł,  próbuję czegoś innego. I fraza się rozłazi. To trochę tak jakby wyćwiczył technicznie utwór ale w jego przekazie zdawał się za każdym razem  na żywioł. Pełny spontan. Chyba jednak nie poparty głębszą analizą nie tylko przesłania kompozytora, lecz także tego co sam chciałby przekazać. Tak to widzę na gorąco. Może muszę go znów posłuchać. Inna rzecz, że jakoś od początku nie był "mój".

Wsłuchałem się w grę Kate Liu - balladę f wykonała genialnie. Jaka polifonia przy powrocie tematu wpadłem w zachwyt. Do tej pory moim zdecydowanym faworytem konkursu był Seong ale i Kate gra fantastycznie, no i nasz Krzysztof - chyba o kolejności zdecyduje wykonanie koncertu...na razie bo pozostaje jeszcze 7 kandydatów do finału.

Oczywiście uciekła mi część sonaty a nie żonaty. Słownik w telefonie to miejsce,  do którego wyemigrowały chochliki i licha, drzewiej siedzące pod strzechą.  :)

Bart, jesteś zatem Osokinsowcem. Cała jego magia polega na tym, że on to robi - bez przerwy  ;)

Przesłuchałem Grzegorza raz jeszcze, tym razem z nagrania radiowego. I ba, zalajkowałem go na fejsie.

Bardzo bym chciał, aby dostał się do finału.

Nie mogę zaprzeczyć, że etap III wypadł mu najgorzej ze wszystkich. Pierwszy zupełnie nie był kontrowersyjny, w drugim również stylistycznych offtopiców było stosunkowo niewiele. Natomiast w sonacie czy walcach zdarzało mu się rwanie frazy czy zbytnia koncentracja nad pojedynczym dźwiękiem. Nieraz brzmienie wydawało się zbyt ostre, szorstkie, nieadekwatne - np. do wirującego rytmu tańca.

Najpoważniejszy zarzut - odstępstwa od tekstu. Otóż dodanych nut nie wysłyszałem, artykulacja z partytury zmieniona była miejscami, gdzie indziej jego gra była po prostu nieortodoksyjna - pamiętajmy, że to pewna tradycja wykonawcza narzuciła nam Chopinowską stylistykę. Bezcenne są te fragmenty sonaty - choćby w cz. I czy II - które Osokins niejako wydobył. Berceuse jest brzmieniowym cackiem. Grał zgodnie z ekspresją kreowaną tu i teraz - a artysta ma nam dostarczać emocje inspirowane chwilą, nie zaś być więźniem łuków i staccat.

Dopuścimy go do finału, za 5 lat Konkurs opanuje gwardia osokinsopodobnych? Bzdura, nieliczni dysponują tak niesamowitą techniką, tak magiczną pedalizacją i kreatywnością. Finał bez niego będzie jak konkurs z roku 1980 bez Pogorelicha. A przecież dobrze wiemy, że dziś Chorwat nie tylko by się do niego zakwalifikował, ale zająłby pewnie jedno z czołowych miejsc.

Pat.

"Osokinowcem"?, to za duze slowo.
Encyklopedii jeszcze nie opanowal.
Przyczepiam sie do samego wykonawstwa a nie zamyslu.
Bylo niechlujnie.
Bylo wychlapane i nieczysto.
Mialem wrazenie, ze gra inny czlowiek.
Etap 1 i 2 Osokinsa, owszem, bardzo dobry. Etap 3 przecietny.
O kontrowersji nie ma mowy.
Pozostal brzydki dzwiek i balaganiarska artykulacja.

Oczywiscie, rutynowo, mamy nowego bohatera i "stado" postawi mu pomnik.
Kobiety beda mialy swojego amanta, a mezczyzni, buntownika.
Chociaz jestem czlowiekiem stadnym, w tym wypadku odejde na bok.

Zgadzam się co do Berceuse. Słuchałam sobie Osokisa dziś po drodze do pracy. Rzeczywiście perełka.
Ekspresja tu i teraz? Zgadza się, pod warunkiem, że wiem co chcę przekazać. A - wrócę do swego - cały czas mam wrażenie, że on nie wie. Tak jakby mu chodziło tylko o to, żeby pobawić się zapisem nutowym i zobaczyć co z tego wyjdzie. Improwizacja dla samej improwizacji? Chyba nie o to chodzi. To trochę jak z ciastem. Jak poimprowizujesz i zmienisz proporcje, to z pysznego drożdżowca wychodzi albo twarda buła, albo zakalec.

Co do wygranej Pogorelicha też się zgadzam, lecz wydaje mi się, że wygrałby obecnie dlatego, że przez te wszystkie lata zmienił swój sposób grania. Teraz gra zupełnie inaczej niż wtedy w 1980 roku - jakby bardziej słuchał muzyki. Niektórzy mówią - stracił młodzieńczy pazur. Moim zdaniem zrobił mu tylko staranny manicure. I teraz by wygrał.  :)

Ja jestem zafascynowany wczorajszą grą Krzysztofa i Kate. Oboje pięknie pokazali Muzykę Chopina - Krzysiu szczególnie ujął mnie w Mazurkach, a Kate za fascynujące wydobywanie polifonii i nadzwyczajne barwy w piano...zdecydowanie zasłużyli n a miejsce w finale. Co do Osokinsa to głównie chciał pokazać Siebie a nie muzykę Mistrza i dlatego nie będę zdziwiony jak nie przepuszczą go do finału... 8)

Hamelin rozpoczął tak samo jak K. Książek od Preludia cis, ale nie zagrał go z taką lekkością i uniesieniem. Kanadyjczyk używa mocniejszego brzmienia, ciemniejszej barwy...zobaczymy jak to będzie z Mazurkami ;)

posłuchałem dokładnie Krzysztofa raz jeszcze
pomimo naprawdę dużej ilości "omsknięć" powinien być w finale
coś jest w Jego grze
(a jak wychodził grać to się o mało nie przewrócił, potknął się o jakieś kable)

w moim odczuciu biorąc pod uwagę "całokształt"
to co przed KCH
I i II etap
Jego (Czarlsa) predyspozycje i potencjał

właśnie gra kandydat do zwycięstwa w tegorocznym KCH

a gra (subiektywnie) naprawdę dobrze

Podobała mi się także wypowiedź Krzysztofa : jest tu po to aby dać ludziom radość, przekazać piękno muzyki Chopina...i mniej się przejmuje  oceną jury, samym konkursem (traktowanych przez innych jak "zawody sportowe"  ;) )

zapamiętałem taką wypowiedź o jego warsztacie pianistycznym"

"ten człowiek (Czarls) nie ma już żadnych problemów technicznych
teraz 100% energii wkłada w kreacje"

jeśli tak jest,to tylko się wsłuchiwać i cieszyć Jego grą
(a ja się muszę jej nauczyć, pokazuje mi inne oblicze Chopina)

Dramatyczne te Mazurki Hamelina - chyba jednak wolę te delikatniejsze bardziej "sielskie" Krzysia i Kate...
Ale zgodzę się, że Charls jest mistrzem nastroju, magiem fortepianu...czekam na sonatę 8)

czy któryś z uczestników zagrał bez pomyłek? chyba nie, w warunkach konkursowych to jest chyba niemożliwe
Czarls w Nokturnie też trochę daje - co i tak nie psuje ogólnego pozytywnego wrażenia

mam wrażenie, że sonatą h-moll udowadnia swoje bardzo wysokie aspiracje
Czarls - jest bardzo dobrze, ciągnij dalej, a za chwile napiszę, że znam zwycięzcę

Czuje się, że to pianista jakby z innej ligi.

Miejscami gra tą sonatę za szybko.

jest tak, w Allegro maestoso pięknie ciągnie przez całą część i nagle nie wiadomo skąd przyśpieszył z zakończeniu

Zauważyłem, że podczas przerwy parę osób prawie się dusiło...Pewni w czasie grania Maga tak byli zaczarowani, że nie śmieli kaszleć ;)
Co do pomyłek - to chyba najmniej ich jest u Azjatów...To możemy teraz porównać 3 wykonania sonaty h. Karol, Kasia i Krzysio - które najlepsze? :)

też czujecie, że to właśnie jest zwycięzca?
czy ja błądzę?

Bardzo mi się gra Szarla podoba, mazurki piękne jakoś do Krzysia  (mimo kilkakrotnego przesłuchania)nie mogę sie przekonac.
Sonata na razie faaaantastyczna, co za lewa ręka.Polatuje duch rodaka Goulda?

3 części - perfekcja
Finał - niepotrzebny ten galop, więcej śpiewności Czarls, nie zrywaj

Brawo!!! Na pewno finał!!!!

i jak? niezła ta przystawka po obiedzie, kto będzie wisienką - Zi Xu?

dla mnie On (Szarl? - jest z tej francuskiej części?) wygrał nie tylko finał, wygrał cały konkurs
gem, set, mecz

Zgadza się, Pawle, Szarl riSzar amLę :))

Kolejna perełka:)) Perła w koronie, Chopina:)




A ja nadal rzucam monetą 8)


Przypomnę tu jeszcze na później (trochę się spóźniłam):

Prelude in C sharp minor Op. 45
Barcarolle in F sharp major Op. 60
Mazurka in G sharp minor Op. 33 No. 1
Mazurka in C major Op. 33 No. 2
Mazurka in D major Op. 33 No. 3
Mazurka in B minor Op. 33 No. 4
Nocturne in E major Op. 62 No. 2
Sonata in B minor Op. 58

Mnie każde wykonanie sonaty h podobało się na swój sposób...postawiłbym znak równości. Choć w wykonaniu Karola było bardziej dramatyczne, w largo więcej listopadowej zadumy...u Krzysia i Kasi więcej jasnych kolorów i gra u tej ostatniej bardziej przejrzysta...

tak jak napisałem, ja się go uczę od podstaw
zaczynam od poprawnej wymowy imienia i nazwiska  :)

Jakie były mazurki Ryszarl(d)a? Będą się czepiać? Zdążyłem tylko na ostatni.

Hammer-lin

A następnie Szyszkin gra co następuje:

Impromptu in A flat major Op. 29
Impromptu in F sharp major Op. 36
Impromptu in G flat major Op. 51
Fantasy-Impromptu in C sharp minor Op. 66
Mazurka in A minor Op. 59 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 59 No. 2
Mazurka in F sharp minor Op. 59 No. 3
Sonata in B flat minor Op. 35

o tym jak poważnie potraktowałem Szarla niech świadczy fakt, że poprosiłem dzisiaj o dzień wolny w pracy
jedyną motywacją była chęć posłuchania Szarla na żywo
(ale w pracy nie powiedziałem, że to chodzi o słuchanie muzyki Chopina, bo i tak by nie uwierzyli  :D)

w mojej ocenie Słowianie lepiej czują, ale nie było do czego się przyczepić, bardzo dobrze

Bardziej Hammerklavier Yamaha, ale fakt, dość ciężką rękę ma ChRH.

Dmitry Shishkin
O niebo lepszy, bo szczery, spontaniczny, prawdziwy.
Nie jest on zaokraglonym prymusem jak Hamelin i Seong-Jin-Cho

 :D !!!

Sziszkin, właśnie włączyła się armata w ff.

Skąd wiesz, Bart, że on jest teraz 'szczery, spontaniczny, prawdziwy'? ;)

Po sonacie Krzysztofa Książka pomyślałam - mamy Polaka w finale, może nagroda za sonatę?
Po sonacie Kate Liu zastanawiałam się, jak kobieta może zrobić coś takiego kobiecie, w biały dzień, przy ludziach, fortepianem?! Oj, Kaśka.

Przyjemny początek dnia przy koncercie Richarda-Hamelina.

:) Trzeba było zeznać, że z powodu ciężkiego zatrucia - zasadniczo powiedziałbyś prawdę ;)

Z całym podkreśleniem nieco innej oceny wspomnianych artystów ;) jednak trzeba zauważyć, że nastroszona na początku Szyszeczka nam się jakoś otworzyła i sypie bardzo gustowne nasionka :D Może i niedźwiadek, ale jednak tęgo gra;)

Pogoda za oknem mokra, dżdżysta, prosi o preludium d-moll:)
Czekam na preludia i Zi Xu  :D

Jego muzyka mi to mowi.
Szczerosc w muzyce odczuwam kazdym porem swojej skory.

Było naprawdę pięknie.

Ale teraz przez chwilę ZDECYDOWANIE ZA GŁOŚNO.

Urokliwe te Mazurki Szyszkina...prawda? Dobra szkoła Rosyjska...bo mam wrażenie, że już słyszałem taką grę (na wcześniejszych konkursach)  ;)

Och, jaki wspanialy jest ten mazurek!!!!!

W Mazurku fis Szyszkin pociagnal fraze dluzej niz nuty na to pozwalaja.
Bardzo mi sie to podobalo. Wydawaloby sie, ze kulminacja osiagnela cel, ale nie... on szedl dalej i dalej.
Majstersztyk

To był wciaż jeszcze mazurek?

Wiecie, nie chciałbym wyjść na stronniczego i chętnie posłucham go w finale. Ma swój charakteryczny rys, lubię pewną nieszablonowość (choć tu mamy pewien szablon - dobrej, monumentalnej w wyrazie szkoły rosyjskiej). A zatem finał -  bez konsekwencji w formie nagrody!

Te sonate Szyszkina wyobrazam sobie inaczej, ale Szyszkin po malu mnie do niej przekonywuje.

Zgadzam się w pełni :)

Mimo wszystko inne emocje, napiecia itd... od moich.
Chyba sonaty nie kupie.

Kto gral najlepiej ta sonate, jak uwazacie.

Powtorzyl ten sam blad w prawej rece. Dobry jest. Panuje

Seong był w sonacie b nr 1 i niepowtarzalny...

Czy to aby pozycja horyzontalna?

Seong Jin?

:D

Marsz - piekny, ale czy mozna go zle zagrac bedac juz na tym poziomie.
Dzwiekiem jednak Szuszkin czaruje niezle.

Scherzo trochę ciszej, ale równie hałaśliwie (to nie jest żaden nonsens ;)) i będzie git

Szesnastka, ósemka z kropką...

A teraz MAJAKI - niezle i pedal niezly chociaz nie idealny.
Kocham ta czesc!!

Szyszka gra od 2 roku życia (okazuje się, że jednak można:)), w wieku 3 dał pierwszy koncert - ciekawe, co grał :)

Mam taką refleksję historyczną: że Rosjanie mogą grać z sonatę z innej perspektywy tj. ciemiężcy i zaborcy - ciekawe czy czujecie taką róźnicę ;)

Co po czym. Szesnastka po osemce z kropka, czy osemka z kropka po szesnastce

Ogolnie Szyszkin znokautowal prymusa Hamelina.

Mówisz, że ten żal i dramat oddawałby w takim wypadku wyrzuty sumienia? :)

bartus, wybacz
kompletnie mam odmienny pogląd na to, kto kogo

Wybaczam

Kto sie tak zachwycal lewa reka w sonacie u Hamelina?

;) Posłuchaj sonaty S-J Cho!

Hamelin znokautowany? Nie rozumiem...

Obecnie Sziszkin jest nokautowany w TVP.

Dwójka zwraca uwagę na barkarolę Szarla - według nich jedna z najpiękniejszych na Konkursie. Świetna kompozycyjnie. Panowie eksperci - do odsłuchania!;)
I bardzo dobre mazurki, znów według nich, jedne z najlepszych, genialne (bogactwo niuansów w tańcach), zwłaszcza ostatni, h-moll. 
Chwalą pokorę (czyli jednak brak silnego efektu prymusa;)) Choć oczywiście nie można wykluczyć, że zakochali się bezkrytycznie i nie są w stanie ujrzeć żadnych minusów:)), a tylko "przepięknie wydobyte harmonie" ;)


Szyszka - "too much pedal" 8)) Cmentarz we mgle?? :D Choć raczej im się sonata podobała.
Podobało im się Impromptu. Mazurki - szokujące forte w a-moll:), drugi i trzeci natomiast ich zachwyciły. Modulacje harmoniczne, polifonie, ok.
Sonata - "piękny środek", przepiękny dźwięk, no i jednak "too much pedal", ale aż ciekawe, że aż tak się marudom podoba 8)

Wzywam kazdego na pojedynek, ktory powie, ze mazurki Hamelina byly najlepsze

Alexei Tartakovsky:

Scherzo in B minor Op. 20
Mazurka in C minor Op. 30 No. 1
Mazurka in B minor Op. 30 No. 2
Mazurka in D flat major Op. 30 No. 3
Mazurka in C sharp minor Op. 30 No. 4
Ballade in F minor Op. 52
Sonata in B flat minor Op. 35

Hamelina legato jest za bardzo CIAGNACE sie.
Ja to nazywam technika lokciowa.
Hamelin  jest bardzo sprawnym, grajacym prawidlowo pianista, ale nie jest w moim typie.

Nie spodziewałem się aż tak skrajnych opinii przy nie-Osokinsie.

Ciekawe, z czego to wynika.

Mnie nie podobało się czasem u Hamelina przerywanie frazowania po kilku faktach. Ale to jest bardzo subiektywne odczucie, ktoś inny powie, że w ten sposób buduje dramaturgię.

pojedynku nie będzie, nikt tak nie napisze
Szarl to jest ciężki kawałek chleba
Aimi Kobayashi może?

KAPITALNY poczatek Scherza!!!!!

Zawodnik wagi ciężkiej na pewno, pierwsza liga.

Amerykanin gra to Scherzo najsubtelniejszym dźwiękiem w świecie...

Harasiewicz?

Scherzo. Żart, lecz to czarny humor.

Fantastyczne otwarcie.

ja 1 raz słyszę Aleksieja i jestem od pierwszych taktów pod wrażeniem
Scherzo jako zamysł do gry - no,no

Hamelin przy Tartakovskim, to bobas

1 mazurek tak jak ma byc.
Troche szorstki, bez pedalu.

Podobal mi sie ten zydowski mazurek.
Mocny, zatanczony w szynku pelnym dymu i halasu.......
Nie ma czasu na subtelnosci. Pasuje do tego mazura.

ale jaki śliczny, tylko całować  :)

fajnie, obrazowo to oddałeś

W ta wielka pupe

Pomyslalem sobie, ze tak Chopina mogl grac Liszt.

Ta tija tija, pamiętacie?

Tartakowski TAK TAK TAK TAK, o, bardzo TAK.

Czyżby czarny koń?

Dobry jest ten Tartakowski. Zauważył kolędę w Scherzu, charakter Polskich tańców w Mazurkach, Chopinowską frazę w balladzie -tylko taki coś za poważny - mógłby dodać trochę pogody do tego swojego grania...

Dziś, na razie:
1. Tartak
2. RH minus
długo (wartość względna, jak kto uważa) długo nic
3. Szyszka

To jest pianista bardzo zdystansowany, powściągliwy, w swej grze raczej obiektywny - stąd możesz mieć takie wrażenie, Bodku ;)  Bach, kupuję płytę z jego Bachem!

Podobno mazurki zrąbał albo wyszły mu walce. Nie słuchałem, prawda to?

Zaloze sie, ze wszystkie panie zauwazyl ta owlosiona dlon pianisty.
Moja zonia natychmiast to spostrzegla

Tego akurat trudno nie dostrzec, zwłaszcza przy takich zbliżeniach kamery  8)

No, repetycja ekspozycji w Doppio movimento - konieczna!

Orginalny nawrot do tematu (sonata).
Bardzo mi sie to podobalo. Nikt tak jeszcze nie zagral z taki fajnym mocnym akcentem.

Panie!!....powiedzialem Mozarcie

No dobra, ktoś mi to powiedział...

Sonata (1cz) troche za twardym dzwiekiem (podobnym do twardego dzwieku Zimermana)

Obawiam się, że Aleksander nie przejdzie.

Zostanie mu zarzucone to, że w jego grze czasem nie ma spójności, akcenty poszczególnych fraz gubią plan całości.

Czy on jest tak stremowany czy to jest tylko moje wrażenie?

Jak nie wiesz kto, to Ci powiem

No właśnie mam wrażenie, że jego Chopin jest zbyt jednostajny. Powinien przejść do finału, ale mam wątpliwości czy wykona wspaniałe Koncert w stylu brillant  ;)

Ty chyba jestes bardziej stremowany od niego

No właśnie, to zapisuję mu in plus!

W tej sonacie zderza się piękno (temat drugi cz. I) z brzydotą, wręcz naturalizmem. Te "demoniczne", rwane motywy - początek Doppio czy przetworzenie wymuszają wręcz takie twarde brzmienie.

Nie ma nic gorszego niż przesłodzenie muzyki.

Chyba zauważa każdy, kto patrzy pianiście na ręce - czyżby panowie mieli mieć grupowo cuś nie tak ze wzrokiem;))
Ha, może Alexei i ma w sobie nieco krwi wilkołaka, ale gra za to bardzo subtelnie; zresztą mamy daleko do pełni:))

Jak teraz wygląda hierarchia - Wilkołak przed czy za Szyszką?

Naprawdę słodki dźwięk...

Marsz zerwał się w cwał...

Próbuję go rozgryźć, ale Wilkołaka może lepiej nie próbować.

Sonat trzeba by było wysłuchać jeszcze raz osobno, wszystkich po kolei, z podziałem na b i h.
Raczej nie będziemy mieć tyle czasu:(  Jeszcze już tylko "Ostatni Bydgoszczanin".
Prawie nikogo nie chciałabym odrzucić. Już się boję na myśl, co będzie o 22:00:((

Najlepszy marsz dotychczas (srodkowa czesc).
Sciszyl do minimum lewa reke. Az dziw, ze wszystko mu sie odzywalo.
Rytm troche kulal.....celowo......."Ach ja dobrze mi w pozycji tej..."

Mam ciary grozy po tym marszu -będzie coś weselszego? ;)

czy to jest czarny koń zawodów? całkowicie uzasadnione pytanie

na pewno jest chopinistą

bardzo mi się podoba (nie wchodzę w szczegóły)

Podoba mi sie Twoj odbior Mozarcie, ale, czy nie wydaje Ci sie, ze 1cz powinna byc grana troche miekszym tonem.
Zwiewna, z chwiejoscia emocji, brakiem zdecydowania, jak pyl na wietrze.
Twardy dzwiek, moim zdaniem nie pasuje.

Zerwal sie do ostatniego akordu jak narowisty kon wyscigowy.  GENIALNIE.

Aleksiej przepięknie, zawłaszczam. Dobra, poleciałam obejrzeć te łapska, a przy okazji resztę Tak(r)takowskiego, normalny facet.

Zdecydowanie FINAŁ.

No i już Ostatni Mohikanin (czyli bydgoszczanin):
Komentatorzy nieco się męczą z odtworzeniem wymowy Zi Xu. W ostatniej Dwójkowej wersji brzmi to jak "Siu Tsy" :)
Mnie zdawało się, że wersja najbardziej zbliżona do oryginalnej brzmi chyba bardziej jak "Si Tsu", co miło się kojarzy z sympatycznym futrzakiem :D
Jednak oni ponoć zasięgnęli opinii ekspertów od sinologii:) A nie prościej byłoby zapytać po prostu samego zainteresowanego?:)
W zapowiedzi - Siu Tse.

Uwaga uwaga! Zmienia fortepian na Steinwaya!:)))

Prelude in E flat minor Op. 28 No. 14
Prelude in D flat major Op. 28 No. 15
Prelude in B flat minor Op. 28 No. 16
Prelude in A flat major Op. 28 No. 17
Prelude in F minor Op. 28 No. 18
Prelude in E flat major Op. 28 No. 19
Prelude in C minor Op. 28 No. 20
Prelude in B flat major Op. 28 No. 21
Prelude in G minor Op. 28 No. 22
Prelude in F major Op. 28 No. 23
Prelude in D minor Op. 28 No. 24
Mazurka in E minor Op. 41 No. 1
Mazurka in B major Op. 41 No. 2
Mazurka in A flat major Op. 41 No. 3
Mazurka in C sharp minor Op. 41 No. 4
Sonata in B minor Op. 58

Skad wiesz? (nie dotyczy.. FINAL)

Mam przeczucie, ze teraz bedziemy sluchac zwyciezce konkursu.
... dlaczego?..... tak mi cos przyszlo do glowy.

uczta dla ducha rozpoczęta
uwaga! to jest bardzo intelektualne granie, niczego nie pogubić, wymaga całkowitego skupienia.

Tartakowski, wydaje się być normalnym facetem na pierwszy rzut mojego oka. Wcześniej nie wiedziałam, jak wygląda on ani jego łapska. Przyjęłam taktykę słuchania. Nie chciałam, by czyjś wygląd ingerował w to co czuję i myślę o wykonawcy. Następny konkurs li i jedynie słuchany. Aleksiej - nie mój typ jeśli chodzi o wygląd ;)

Zi Xu - co się dzieje, gdzie ja jestem, on naprawdę tak gra czy to zmontowane? Cudo!

Pomylka.
Nie zauwazylem, ze gra a innym fortepianie.
Przeciez yamaha ma wygrac.

Czy slyszalas Lu w preludiach?

Pedal....

preludium b-moll (16) super

I część Sonaty b-moll jest tak zróżnicowana (skoro wspomnieliśmy o zderzeniu piękna z brzydotą), że można tam wysłyszeć również chwiejność czy brak zdecydowania.

Rodzaj dźwięku, którym powinno się operować, również powinien być różnorodny (subtelnie, delikatnie - twardo, hałaśliwie, szorstko).

Tylko jak utrzymać w tym wszystkim integralność formy allegra. To chyba najtrudniejsza partytura Chopina.

Zgoda.
Tylko zabraklo mi miekkiego elementu. Twardy byl.

Nie, jeszcze, planuję przesłuchać koło grudnia. Ale spróbuję wcisnąć wcześniejszy termin.
Słyszałam jej cały II etap live spod fortepianu, wyobrażam sobie ten trzeci i te preludia. Końcówka roku będzie wspaniała, tyle cudów do odsłuchiwania...

Za duzo slysze Popowy -Zydron w tym wykonaniu a to nie dobrze.

20 Largo rewelacja

Preludium f-moll, my favourite one - w wykonaniu Cho bardziej wyraziste. Choć artykulacja przed ostatnimi akordami (suicide?) - majstersztyk.

Spokojnie Bart w finale wróci do YAMAHY ;)Na pewno dziś dobrze wybrał - bo jest super

Grudnia? W tym roku?

Długie włosy?

jeśli porównywać to preludia Lu na dziwnie brzmiącej Yamasze to było coś

Slysze wlosy. Widze ciemnosc....

23 moderato super

Obys Bodziu mial racje

24 jak dla mnie lewa zagłusza, mam inny pogląd jak to powinno brzmieć

moderato super = umiarkowanie super

Bart  8)

Mówi się: słyszę GŁOSY.

to jest niemożliwe, że ludzie potrafią coś takiego całkiem zgrabnie zagrać

GLOSY = WLOSY =..?....

moja ocena - wybieram preludia Lu

Tych pianistow dzieli przepasc.

Napiszę, jak na YT. Wieloznaczne : Aaaaa...
Ale mi dziś dobrze. Przezroczyścieję znowu. Wróciłam o 5 rano do domu w nastroju nokturnowym, uliczne światła, deszczem obleczony zarys Starówki i najpiękniej odbijające się od bruku refleksy. Minimum snu i sen na jawie z Drakulą Karolem Wilkołakiem RH minus, Tartakiem i teraz jakimś egzotycznym Xu, z którym mam wspólne x. Chwilo, trwaj.

Fajny pierwszy mazurek.

Taa, jasne  ;) Jak między 'pagórkami' na Mazowszu.

Lu jest świetnym pianistą, miałem szczęście, że słyszałem go live.

Prawdopodobnie nie przejdzie.

Co ta muzyka panie robi z ludźmi... :D

Ja dziś przed piątą finiszowałam odrabianie pańszczyzny z powodu ciężkich warunków pracy w ciągu dnia:) A dzień, tak, powitał mnie preludiowo, scherzowiście, impromptycznie, nutami dzwoniącymi o szyby:) I od razu ręka szukała najbliższego dojścia do Chopina... Trwaj chwilo, chwilo, jesteś piękną! :) Będzie co wspominać

czyli jak, wisienką w deserze jest Alexei Tartakovsky?

Słuchajcie, dziwne, że w podręcznikach do psychiatrii nie wspominają nigdzie o Chopinie.

W tabeli potencjału uzależniającego powinien figurować znacznie wyżej niż meta czy koka.

Chyba zgłoszę erratę do Pana Jaremy.

O, to mogłam zadzwonić, Asiu, tak koło czwartej  ;) Na krótkie podsumowanie dnia. Następnym razem nie omieszkam.

Zauważyłam, że nie odróżniam Lu od Liu jeśli nie doda się do tych nazwisk imion. Idzie na karb nieprzespanej nocki i zawłaszczającej materią mojego ciała przezroczystości.

Mam bojowe zadanie, przestawienie zwrotnicy w głowie w celu słuchania pianistów pochodzenia azjatyckiego, którzy wcześniej raczej mylili mi się i zlewali. Błąd.

Dopisz moje nazwisko, popieram wniosek, mogę służyć za materiał doświadczalny, obserwacje kliniczne, skany mózgu itp.

Moim zdaniem K.Sz po tym konkursie sie juz rozleci.
Szkoda by bylo. Ludzie wpadaja tutaj na kawe i ciastko i wylatuja.
A dom przeciez trzeba sprzatac i utrzymywac.
Przez ostatnie 5 lat kilka osob walczylo o zycie K.Sz.
Czy komus teraz bedzie sie chcialo podtrzymywac ogien w kominku.
Tak czy inaczej dziekuje Patrykowi, Januszowi, Asi, Beacie, Kasi, Agnieszce.
Bog z Wami.

Panie Xu, nie warto się śpieszyć

Beata, byle nie w te noce, kiedy akurat odsypiam ;D
W słuchaniu ich raczej nie ma takiego niebezpieczeństwa:) Wsłuchaj się. Kate (Ba)Liu jest rewolwerowa i energetyczna niczym Martha. Eryk Lu wbrew nazwisku sugerującemu rozrabiakę ("no to go lu";)) niesamowicie liryczny, rozmarzony, nastrojowy..

Bartus, NIE! Żadnych rozpadów, destrukcji, zgliszczy.

NIE NIE NIE

Ach, marzyłby mi się finał w stylu Alicji z krainy czarów:

Ponieważ to, co powiedział Gołąb, może przydać się w nudny zimowy dzień i Wam,
 drodzy Czytelnicy, przeto opowiem, w jaki sposób zabrał się do dzieła: najpierw wyznaczył
tor wyścigowy o kształcie zbliżonym do koła.
- Dokładność nie gra roli - rzekł wyjaśniająco.
 Potem całe towarzystwo zostało rozstawione na torze jak popadło.
 Następnie Gołąb zawołał: Raz, dwa, trzy! - i wszyscy zaczęli pędzić w dowolnych
 kierunkach, przystając i znów biegnąc, jak im się tylko podobało, tak że trudno było ustalić
chwilę zakończenia wyścigu. Mimo to, kiedy biegali tak dobre pół godziny i zupełnie się
osuszyli, Gołąb krzyknął nagle:
- Koniec wyścigów!
 Wtedy wszyscy otoczyli go, ciężko dysząc i pytając:
- Kto zwyciężył?
Aby dać odpowiedź na to pytanie, Gołąb musiał się poważnie zastanowić. Siedział
więc przez dłuższą chwilę z palcem na czole (ulubiona pozycja wielkich poetów), gdy
 tymczasem reszta towarzystwa wyczekiwała z niepokojem na jego decyzję. W końcu Gołąb
 zdecydował:
- Wygrali wszyscy i wszyscy muszą dostać nagrody.  8)

Bartku, ależ przecież
jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy :D

bartus, no wygadaj się, o co tak w ogóle chodzi ...
nic się nie rozpadnie

A Bartus kra kra kra kracze.

A Xu kończy z mniejszym przytupem, niż zaczął. Tak Biały Domku, zdecydowanie wisienką Aleksiej zunifikowany na Alexeia.

Spoko, Asiu, poprzedzę sms o treści: Asia, śpisz?

tak ładnie to napisałaś

a Xu mnie usłyszał, zwolnił i od razu lepsze wrażenie

Bartek, zjedz jabłko i szybko wracaj, bo trzeba donieść drewna do kominka

Słuchając Zi Xu przypomniała mi się wypowiedź Chopina o kimś tam  "tęgo grał ale nie mój człowiek" no tak

Kocham Tartaki!

Asiu, siostro w Carrollu i nie tylko. - Ach, jak zdumiewająco! Coraz zdumiewajęcej!

a mi się podobały III i IV cz sonaty

Eh, nie wiem, jakie one były, ale aż mnie kusi!

No no, coś w tym jest, dobre ;)

Agnieszko, Mozarcie, też to mam. Ale momenty były, co nie ;) Akupunktura, działanie w punkt!

przed nami Yike (Tony) Yang i Luigi Carroccia
proszę mi powiedzieć, czy to są recitale, na które się czeka,
czy czeka się z utęsknieniem?

Na pewno na Yikego! To młody geniusz. Co do Luigiego, trudno powiedzieć, czy zdąży się zregenerować; i trudno oczekiwać, że to nie wpłynie na jego grę:(

jeszcze 00' 00''

z utęsknieniem

Przed chwilą wszedłem na stronę Van Cliburn Foundation, a tam - wielka zapowiedź recitalu... Marca Andre-Hamelin. Znak?

Tak przy okazji:)

Coś mi dzwoniło, ale nie do końca :) Dziewczyna nazywała się Cat Ballou! :D
Jednak Cat to zdecydowanie Kate:) I piękna Jane Fonda:))
https://www.youtube.com/watch?v=_9Hcl2zFMoU

Wklejam, bo fajne:))

tak,
nie chcę być źle zrozumiany, RH to nie jest do końca moja wrażliwość,
pianistą jest przednim

o wiele bardziej w wyrazie jako chopinista podobała mi się dzisiejsza wisienka,
to znowu krytycy i profesorowie po nim jechali (AT)

tak w przerwie Basia Hesse - Bukowska 49rok
czy fotograf nie powinien dostać nagrody specjalnej za estetykę (światłocień Rembranta) tego zdjęcia?
dzisiaj już nie ma takich fotografów

(https://lh3.googleusercontent.com/fY_2jFgAPB68xD7VSR53l_r1jbSfGc6wCwkL1FgyqTOS-jd73TZEZdT1m6CWdjQaP3KTc0cgqUH7pZYrPFD4gCtlClCwuXs1VYLLFnCJFONnZpQHv3i1KqdUe0QKofbFqb35ubxwJVz_gB8E09j42By0oyD7LHB3mjWYWtxhndbcnCXYyzkT2ivzBP4eGRZXPktoNioASAt2TgdXZr3WdAnNwYFcxb18am0rz2u3v92VIL-_PxFrl7Pe1_ArOXWQLCvmTeQTALr6A_66nN4R62iCRln3ITVjd3p_5Mu55gmUmD9uI7s6lGjlAk6kcrsxws8wqNI6QyzXgtGhRSxlbqTmZEN97D_sFQ_BMpSYVhMtsxoB305VaHr-H4MlvLhT4d18VzElqlmhJeWLErsB525Mt3NnoT3PI6ku1FP0Y_vlhFVZmU2tEJwfCix_9XR5U4H4zyjfmlILZRzqFnlrnRG3u24mh8SayhitcVFzfeHoVKvrw8nJecYonHZBOC40-9xQYwRrPNDgamUCOgAj63wgHg4OLo49TAHzqkjy0w=w508-h604-no)

Dla rozładowania napięcia   :D

http://www.chopin2015.tvp.pl/22183045/chrzaszcz-i-dzdzownica

Nno, ostro z nimi pojechali :D  Ale jednak i tak jak na pierwsze zetknięcie radzą sobie zaskakująco dobrze. Słuch muzyczny robi swoje, tylko aparat gębowy nie wyćwiczony tak perfekcyjnie jak palce  :D

Dzień dobry kochani! Przeczytałam wszystko nt. dzisiejszego poranka i już wiem czego się spodziewać, chociaż nie wiem kiedy dane mi będzie odsłuchać :'(. Od dzisiaj rano do niedzielnego wieczora będę w pracy).
Pierwszy raz w życiu, nie mogę wziąć urlopu na czas KCH i jest to dla mnie wielki dyskomfort, bo nie lubię kraść nie mojego czasu. Ale w tym wypadku cel uświęca środki! Może uda mi się dzisiaj chociaż kawałeczek drugiej sesji?

Aleksias, dawaj program  :)

dawaj program no

proszę oczywiście

Opóźnienie, mam nadzieję,że nic się nie dzieje

Słuchaj, dzieweczko!
- Ona nie słucha -
To dzień biały! to miasteczko!
Przy tobie nie ma żywego ducha.
Co tam wkoło siebie chwytasz?
Kogo wołasz, z kim się witasz?
- Ona nie słucha. -

Joasiu  :-*

Bardzo przepraszam, z przyczyn technicznych musiałam chwilowo przejść na słuchawki:(

Już nadrabiam zaległości i podaję, co gra Yike:

Ballade in F minor Op. 52
Bolero in A minor Op. 19
Mazurka in A minor Op. 59 No. 1
Mazurka in A flat major Op. 59 No. 2
Mazurka in F sharp minor Op. 59 No. 3
Sonata in B flat minor Op. 35
 

ja nie wiem, co się dzisiaj będzie działo na Jasnej 5

...

rzut monetą? jak ktoś zauważył

Dang Thai's son? :)

Bolero a-moll op. 19 bardzo ładnie
mazurki okrągłe, trochę szkoda tych nieczystości

dlaczego Tony narzucił sobie takie tempo w sonacie?
dokąd Oni wszyscy tak pędza?
szkoda, nie widzę finału

młodzieńcza ekspresja i gorąca krew, czy błędy nauczycieli?

najszybciej grana sonata Chopina jaką kiedykolwiek słyszałem,
a to się przekłada na wszystkie inne problemy, które sam sobie funduje

za chwilę Bartek mi napisze, że ukradłem forum
nie, nie  :D ja tylko dokładam do kominka

No, niosą go emocje. Niewątpliwie w jego grze są żar i pasja.

Piękne gra środkową sekcję Marsza.

Pawle, chyba Cię czyta pod kołnierzem - znacznie zwolnił w repetycji Scherza  ;)

prawda?, od razu lepiej, nawet nie tylko lepiej, ale przednie

To chyba najlepsze wykonanie tej części sonaty w konkursie, jednak...za mało weny w innych interpretacjach.

A propos repetycji, muszę się powtórzyć: ZNAKOMITA sekcja środkowa (lewa ręka!!!).

Bolero i III i IV cz. kupuję,

Joasiu  :D

Uups...:)
Zagapiłam się: już się robi.
Luigi Carroccia:

Impromptu in F sharp major Op. 36
Mazurka in C minor Op. 30 No. 1
Mazurka in B minor Op. 30 No. 2
Mazurka in D flat major Op. 30 No. 3
Mazurka in C sharp minor Op. 30 No. 4
Prelude in C major Op. 28 No. 1
Prelude in A minor Op. 28 No. 2
Prelude in G major Op. 28 No. 3
Prelude in E minor Op. 28 No. 4
Prelude in D major Op. 28 No. 5
Prelude in B minor Op. 28 No. 6
Prelude in A major Op. 28 No. 7
Prelude in F sharp minor Op. 28 No. 8
Prelude in E major Op. 28 No. 9
Prelude in C sharp minor Op. 28 No. 10
Prelude in B major Op. 28 No. 11
Prelude in G sharp minor Op. 28 No. 12
Prelude in F sharp major Op. 28 No. 13
Prelude in E flat minor Op. 28 No. 14
Prelude in D flat major Op. 28 No. 15
Prelude in B flat minor Op. 28 No. 16
Prelude in A flat major Op. 28 No. 17
Prelude in F minor Op. 28 No. 18
Prelude in E flat major Op. 28 No. 19
Prelude in C minor Op. 28 No. 20
Prelude in B flat major Op. 28 No. 21
Prelude in G minor Op. 28 No. 22
Prelude in F major Op. 28 No. 23
Prelude in D minor Op. 28 No. 24

Trzymamy kciuki.

Asia się zasłuchała/zapatrzyła!

Fascynujący pianista, kupuję jego płytę (ile płyt już kupiłem?  ;)).

Przypomniałeś mi jedno z najlepszych wykonań Bolera. Wunder, 2010.

wiesz, że to konkursowe wykonanie Wundera to jest dla mnie Bolero życia?

Mazurek-tarantela?

JESZCZE NIGDY NIE SŁYSZAŁEM TAKIEJ INTERPRETACJI OP. 30.

Najbardziej wysublimowany artysta konkursu.

Ravel Ci tego nie wybaczy...

Pewnie mnie zlinczujecie, ale będąc obecnie na etapie Mazurków...

poświęciłbym 2 Polaków za Luigiego w finale.

ja jestem nienormalny
po konkursie w 2010, w spodku grał Deep Purple
pojechałem z kolegami, po czym pomachałem im rączką pa pa
i pobiegłem do ówczesnej siedziby NOSPR
na Wundera
do dzisiaj mi to wypominają, a ja nie żałuję ani ciut ciut

magiczne chwile

Na szczęście, wrócił.

LUIGI, DASZ RADĘ!

:D




Da radę.... miejmy nadzieję, zasługuje na to.  Tylu ludzi trzyma kciuki...

Luigi mazurki przepiękne

Pamiętam, kiedy na jego koncercie w Auli UAM stałem przygarbiony od tłumu, widząc z balkonu ukradkiem fortepian. Wtedy to był gość!

Caroccia jest artystą bardzo analitycznym z - uwaga - wielką wrażliwością. Jego interpretacje są niebanalne, emocjonalne, bardzo osobiste, z dużą głębią wyrazu. Przemknął mi w głowie Anderszewski.

to nie może być przypadek
drugi raz Preludia grane na Yamasze i ja znowu słyszę je jako nieczyste akordy
to nie ma nic wspólnego z pianistą, to instrument

Xu grał na fortepianie Steinway?

28/4  :'( :'( :'( :-*

28/6  :'( :'( :'( :-*

ale dzisiaj mniej mi to dokucza

Jo, możesz to przetłumaczyć dla mniej inteligentnych?

No, w ten wielce ułomny sposób usiłuję wyrazić i podzielić się spontanicznie odczuciami z preludiów Luigiego, które najbardziej mnie złapały za serce:))))
Chociaż faktycznie raczej przestanę, bo zrobi się z tego słupek :D

podpisuję się

Otrzymałem lapidarnego newsa, że Luigi ma naderwane ścięgno w lewej ręce.

palenie w kominku paleniem,
ale nie ma jak konkretnie dołożyć do pieca  :D :D :D

Nie że z własnego doświadczenia  8)

Luigi nie wygląda na kogoś, komu założono blokadę przeciwbólową przed występem.

Powinien!  :)

Masz rację Pawle, Rembrandt van Rijn operował światłocieniem iście po mistrzowsku - w jego obrazach światło wydaje się nie oświetlać obiektów z zewnątrz, lecz jakby wydobywa się z ich wnętrza.
Na pewno widziałeś jego autoportrety (stworzył ich blisko 60 między 20. rokiem życia, a śmiercią w 1668), które były dla niego znakomitym polem dla eksperymentów artystycznych. Przy ich tworzeniu operował dość skromną paletą barwną, a laserunki nakładał na biele i ogólnie jaśniejsze odcienie, aby jaśniejszym partiom obrazu nadać połysk. Dzięki temu odróżniały się one wyraźnie od tonacji brązowych, a obraz zyskiwał nadzwyczajną malarską głębię. Łatwo zauważyć też, że z biegiem czasu kolejne autoportrety zanurzone są coraz bardziej w grubym cieniu.


Pat, pamiętasz dr Tulpa? ;)

w ogóle nie zwracam uwagi na kiksy,
Jego preludia są..... (jakie słowo) natchnione?
płyta jako pozycja obowiązkowa

 :D

Czy dwójka ma archiwum przesłuchań konkursowych? Yamaha na YT jest momentami nie do zniesienia!!!

Kto Was tam wie, medicusy ;)
Jeśli gra bez blokady, to tym bardziej godny podziwu!
Fakt, nazbiera nam się tych płyt:))

ja się nie mogę na to zdjęcie napatrzeć
- było w książce Waldorffa
Basia - II miejsce w Konkursie

Tak zagranego preludium nr 23 w życiu nie słyszałem. Tempo tempo.

Sorry, ale za dużo dziwactwa w tym wszystkim (śp. prof. Kozubek przyznałaby mi rację)

Podejrzewam, że mówisz o Wielkiej grze.
(Nie czytałam co prawda, ale słyszałam o niej sporo).

Widzę Pawle, że i dziś jesteś umickiewiczony ;)
Ale ja się już nie dam namówić na żaden cytat  :D

Preludium przedostatnie - zamarłem, w życiu nie słyszałem takiego brzmienia prawej ręki.

Trzeba być realistą, w finale się nie znajdzie i to jego będzie najbardziej brakować.

Prośże ty teraz; nie łzą, nie namową,
Ale przez strachy i dziwy.
I tak od stu lat męczyła się dziewczyna,
aż w końcu usłyszała upragnione słowo.

dokładnie tak

Mojego asystenta z anatomii? No jasne  ;)

widzicie ten materiał w TVP Kultura o oberku? Doskonały
Aimi tańczy

A wiesz, że w szkolnej inscenizacji II części Dziadów byłam duchem pasterki Zosi?  :D
Do dzisiaj umiem je na pamięć  ;)

ale mamy ubaw, przyjmijże moje podziwy  :D

Mickiewicz nas połączył (tylko na tym Forum, oczywiście) :D

Powiem jeszcze, ze kiedy byłam w Wilnie parę lat temu, dałam buziaka pomnikowemu Adamowi Mickiewiczowi (ulica Maironio, w pobliżu gotyckiego Kościoła św. Franciszka i św. Bernarda).

kolega, który mieszka pod białoruską granicą opowiadał mi o jeziorach po białoruskiej stronie
już tak dobrze nie pamiętam, ale o miejscach związanych w Mickiewiczem
uwierz, że tak obrazowo, że twórczość Wieszcza zobaczyłem w realnym obrazie
ciarki miałem na plecach

Dziś, niestety, nie miałem za bardzo czasu słuchać. Ale ja o czymś innym.

Pamiętacie o tym: http://pl.chopincompetition2015.com/calendar/aa0187fd-40fc-41ff-98f4-caf019ea9f74
Wybiera się ktoś (pytanie retoryczne, jak sądzę)?

OK, naprawdę ostatni cytat:

Ktokolwiek będzisz w nowogródzkiej stronie,

Do Płużyn ciemnego boru

Wjechawszy, pomnij zatrzymać twe konie,

Byś się przypatrzył jezioru.

 

Świteź tam jasne rozprzestrzenia łona,

W wielkiego ksztalcie obwodu,

Gęstą po bokach puszczą oczerniona,

A gładka jak szyba lodu.

 

Jeżeli nocną przybliżysz się dobą

I zwrócisz ku wodom lice,

Gwiazdy nad tobą i gwiazdy pod tobą,

I dwa obaczysz księżyce.

 

Niepewny, czyli szklanna spod twej stopy

Pod niebo idzie równina,

Czyli też niebo swoje szklanne stropy

Aż do nóg twoich ugina:

 

Gdy oko brzegów przeciwnych nie sięga,

Dna nie odróżnia od szczytu,

Zdajesz się wisieć w środku niebokręga.

W jakiejś otchłani błękitu.



Wierzę Ci - mnie też niejeden dreszcz przebiegł gdy widziałam Księżyc nad wodami jednego z jezior Pojezierza Litewskiego  ;)

kandydaci do finału Pawła Kowalskiego, którego niezwykle cenię:

1. Kate Liu
2. Eric Lu
3. Charles Richard-Hamelin
4. Georgijs Osokins
5. Aimi Kobayashi
6. Dmitry Shishkin
7. Dinara Klinton (?)
8. Krzysztof Książek
9. Szymon Nehring

prawda? dzięki, że dałeś się namówić  :)

Ja tak zbiorczo, bo choć słuchałam to nie miałam się kiedy podzielić:
Hamelin
Nokturn zgasł jak ostatnia iskra słońca nad horyzontem o zachodzie. Mnie Charles przenosi  ponad rzeczywistością, pokazuje światy alternatywne. Głęboka faktura dźwięku. Mistrzowskie piano.  Mazureczki – już sama nie wiem, czyje najlepsze. Dobra sonata, świetnie rozpięty ponad całością dramatyzm. Może finale zbyt szybko, ale udźwignął bez strat własnych. Mam nadzieję, że pójdzie dalej.

Szyszkin
Dla mnie gra momentami zbyt głośno, przy czym nie wpuszcza rąk w klawisze - co daje głębię dźwięku, lecz uderza. W niektórych utworach się to sprawdza, w innych nie.Niezależnie od tego podczas śniadanka włączyłam na chwilę wizję, żeby popatrzeć na te jego „pająki” tańczące na klawiaturze. I było na co popatrzeć. Niewątpliwie jest pianistą ciekawym, ale mam wrażenie, że w innym repertuarze odnalazłby się lepiej.

Ike
Słyszałam tylko fragment bolera i sonaty. Sonata - dramatyczne wejście, zasłuchałam się w marsz na tyle, że wlazłam w wózek sklepowy. Chyba finał sonaty za szybki. Wrażenie jednak dobre .

Niestety ani Tartakowskiego ani Zi Xu nie słuchałam. Teraz zaczęłam odsłuch Zi. Nie wiem, czy dobrym pomysłem było to, że okrakiem siadł na barykadzie i zagrał tak preludia, jak sonatę. Przekonam się za chwilę. Jak go oceniacie?

bardzo dobre akademickie polskie granie (nie za bardzo spłyciłem?)

Ale idzie dalej czy nie?

Elu, zawsze jesteśmy na tak,
biorąc pod uwagę grę w III etapie jego kolegów i koleżanek
(czytaj między wersami, ...)

jest uczniem przewodniczącej jury

Ale już byli jej uczniowie i przepadli! Byli mniej "mojsi" niż Zu Xi?  ;D Z drugiej strony pięć lat temu dalej poszedł Wakarecy ( a nie Koziak - pamiętliwa ze mnie baba i nie wybaczyłam). Może więc i teraz. Zostawmy to, czy Twoim Paweł zdaniem Zi Xu na to zasłużył, by być w finale?

Elu, odpowiedź wprost na to pytanie jest torturą
to jest już taki poziom zaangażowania, emocji, stresu
w tym roku jest tak wysoki poziom i tylu utalentowanych pianistów
każdego będzie szkoda

może tak odpowiem - stawiam Go około 9, 10 miejsca w stawce

Xu zagrał w II etapie Poloneza-fantazję As-dur op. 61 genialnie i powinien być na naszej płycie,
dzisiaj nie miał takiego utworu, preludia to była sinusoida
w górę, i w dół, super, akademicko, super, akademicko, super
tak to odebrałem

A to zdołałeś ich uporządkować miejscami?! Szacun! Ja mam kłopot, żeby się zdecydować nawet na tę 10.

miejscami nie, mniej więcej kto przed i kto za
Xu jest na granicy 50/50

który z Koreańczyków tak "wymiatał" Seong-Jin Cho?

W osobie własnej.

Włączam serwis informacyjny w TVP Info - a tam pani redaktor na żywo sprzed FN (treść jej wystąpienia nie była zbyt profesjonalna, ale wybaczam ;)), za chwilę - losowanie Lotto i znów mowa o Konkursie.

Podobno faworytką jest obecnie Kate Liu!

Oczywiście chciałbym, żeby takie wydarzenia jak ogłoszenie wyników transmitowane były na żywo we wszystkich stacjach informacyjnych  ;)

czekamy, w II programie PR ogłoszą wyniki live

Myślę, że Jury do finału dopuści (kolejność przypadkowa):
Seong-Jin Cho)
Aimi Kobayashi
Krzysztof Książek
Kate Liu
Eric Lu
Charles Richard-Hamelin
Szymon Nehring
Dmitry Shishkin
Zi Xu

Bardzo chciałbym :
Alexei Tartakovsky 
Luigi Carroccia
niesamowitym by było gdyby przepuszczono  Osokinsa

UWAGA !!! Wyniki !!!

CRO szok dla mnie

Seong-Jin Cho
Aljosa Jurinic
Aimi Kobayashi
Kate Liu
Eric Lu
Szymon Nehring  :) :)
Georgijs Osokins  ;)
Richard-Hamelin
Dmitri Szyszkin
Yike Yang

Seong-Jin Cho
 Aljoša Jurinić
Aimi Kobayashi
Kate Liu
 Eric Lu
Szymon Nehring
Georgijs Osokins
 Charles Richard-Hamelin
 Dmitry Shishkin
Pan Yike (Tony) Yang

Nie rozumiem obecności Aloszy Jurinica przy nieobecności Krzyśka Książka. Wrrr...

zgadzam się w 100%, nawet w 267%
czym się kierowano? Na pewno Chorwat nie zagrał lepiej od Książka!

Wiedziałam, że nie przejdzie trzech naszych. Ale jednak nie dopuszczałam do siebie myśli, że odrzucą Książka :'(

TVP Info - na żywo!

Wiecie co, jestem w sumie... ZADOWOLONY!

Nie ma Książka, jest Nehring...

mi się generalnie podoba i odwołuję dzisiejszą brutalną imprezę  ;)
straszne szkoda Krzyśka

Jury - wielki PLUS za odwagę i ciekawość Up The Osokins!

To rzeczywiście były życzenia z kategorii pobożnych. Bardziej chcieliśmy sercem mieć naszą trójkę, niż rozumem.
Ale Chorwat zamiast Książka????

Nie, to nawet nie były pobożne życzenia, miałam pełną świadomość, że trójka nie przejdzie. Natomiast jakoś wierzyłam, że przejdzie ich dwóch:)

Oczywiście, cieszę się z reszty, większość z nich ogromnie lubię i chciałam dalej słuchać. Ale Krzyśka bardzo mi żal.

Fajnie, że przepuścili nam kolorowego Osokinsa:))

Ale i tak odważny werdykt kontrowersyjny Osokins i młodziutki Tony.

Też w głównym rzucie typowałam Szymka i Krzysztofa. I dla mnie Krzysztof jest największym przegranym tego konkursu.  :(  Dobrej Wam życzę nocy. Po orce na ugorze w pracy, zakupach (nie lubię, nie lubię) na cały tydzień, ranach tłuczonych nabytych na skutek kontemplowania sonatowego marsza w Lidlu i po emocjach oczekiwania na werdykt - padam z nóg. Dobrej Wam życzę nocy.

Ale żeby Chorwat jeden ... ::)

nie gniewajcie się, ja nie bardzo wierzę w młodego Tonego, nie na tym konkursie pomimo, że jest w finale
niesamowite możliwości i na kolejnym (ma 16 lat!!!) może nieźle namieszać,
dzisiaj tempa, które narzucił jak dla mnie nie miały nic wspólnego z Chopinem, nie wiem co o tym sądzić

Jestem za Osokinsem. Szkoda mi jedna, iż nie będzie Polaków, liczyłam na Łukasza.

no przekonujcie mnie o Tonym, ja potrafię zmienić zdanie
skoro fachowcy widzą Go w finale, to oznacza tylko jedno
czegoś nie dostrzegam i potrzebuję fachowej pomocy,
że Yang jest genialnym dzieckiem to słyszę
bardziej mam pretensję do Jego pedagogów

Witaj! jest na szczęście Szymon

Powiem tak. Wszyscy trzej Polacy zasługiwali na finał, ale wiedziałem, że to niemożliwe. Kalkulowałem jednak, że dwóch przejdzie, przeszedł tylko jeden. Pozostaje pewien niedosyt. Nie chodzi o to, że Polacy, ale naprawdę reprezentowali odpowiedni poziom. Ale ok. Nie tylko oni, konkurencja silna i wyrównana.
Obecności Chorwata nie rozumiem. Jutro posłucham jeszcze raz jego występów, żeby odnaleźć w nich ukryte walory, których nie dane mi było dostrzec. Bardziej spodziewałem się, że Ukrainkę przepchną, ale nie przepchnęli, i dobrze.

W sumie dobrze wytypowałem Nehringa, Liu, Lu, Kobayashi, Szyszkina, Osokinsa, Tony`ego, Hamelina, a więc 80%. Chyba nieźle.

Komu będę kibicował? Oczywiście Nehringowi, Liu i Kobayashi. Szyszkin z etapu na etap bardziej przekonuje, natomiast Osokins to nie moja bajka - jest świetny, ale wbrew temu, co mówi, próbuje wysunąć się przed Chopina. Te dwa walce na koniec były ponad mój zakres tolerancji - po prostu je zabił. Tak, było to arcyefektowne, ale walc musi być walcem, żeby był dobry.

Jutro dzień przerwy, i bardzo dobrze - będę miał czas jeszcze przed finałami obejrzeć kilka występów, które mi umknęły i takich, do których chciałbym wrócić.

Pamiętajcie o jutrzejszym Requiem. Następne takie dopiero za 5 lat...

jak ktoś nie oglądał na żywo w TV, to teraz jest ogłoszenie wyników w TVP Kultura

jutro o godz. 12.00 lektura obowiązkowa  - konferencja prasowa podsumowująca wszystkie III etapy

Pamiętajcie też o jutrzejszym dwójkowym Trybunale - wybór najlepszego wykonania Requiem Mozarta!

sobota, godz. 17.00, Dwójka.

kochani, cały dzień spędziłem w Waszym towarzystwie, w naszej kawiarence z najlepszą kawą i ciastkiem
będę to pamiętał
jutro robię obowiązkową przerwę z pewnym zespołem odstawienia,
ale muszę odpocząć i nabrać dystansu przed finałem,
poukładać
jeśli dzisiaj kogoś "dotknąłem" to najmocniej przepraszam
i jeszcze jedno:
KSz nigdy nie zniknie!!! i tego się trzymajmy (ktoś musi spisać w formie papierowej nasze maile na wypadek
gdyby zniknął z przyczyn technicznych, bo tylko taką przyczynę jako realną biorę pod uwagę)
no przecież musimy się odnaleźć

a wpadłem no to dzięki Bartkowi
jak się wszystko w życiu sypie mój przyjaciel powtarza:
Pawle, myśl jakie dobre rzeczy z tej sytuacji możesz wynieść ...

Dwóch reprezentantów USA oraz dwóch reprezentantów Kanady. Czyli nie ma powtórki sprzed 5 lat, kiedy to jeden kraj (Rosję) reprezentowało aż 5-ciu pianistów. Niemniej, "ukłon" w stronę USA i Kanady daje trochę i do myślenia i do statystycznej analizy szans.

Szanuję werdykt Jury i go uznaję, lecz się z nim nie zgadzam. Jakimś "cudem" do finału zawsze musi dojść jakiś "szaleniec". Mam tutaj na myśli pianistę kontrowersyjnego stylem gry a także stylem okazywania siebie w kategoriach pozamuzycznych. Pięć lat temu "szaleńcem" był Bożanov i poniekąd Triffonov. W tym roku jako "szaleniec" znajdzie się w finale Osokins.

Osokins nie ma szans nawet na podium, nie otrzyma nagrody za najlepsze wykonywanie poszczególnych utworów, ale pokaże się na scenie wraz z orkiestrą i odegra w swoim kontrowersyjnym stylu koncert.

Wielcy przegrani? To ci, którzy wypadli lepiej niż Chorwat Jurinić, Kanadyjczyk Yike (Tony) Yang i Osokins, a mimo to nie znaleźli się w finale.

Przykładowe pary porównawcze:
Jurinić czy Kozak?
Jurinić czy Książek?
Jurinić czy Klinton?
Osokins czy Krupiński?
Osokins czy Kozak?
Yang czy Chistiakova?

Można próbować dowieść, że stała się krzywda.

Poza tym spodobała mi się diagnoza @Niebieskookiego http://www.chopin.darmowefora.pl/index.php?topic=387.msg29025#msg29025

Chętnie poznałbym merytoryczne pod kątem muzycznym uzasadnienie poszczególnych członków Jury, dlaczego odrzucili Krupińskiego, Książka, Kozaka? W czym byli gorsi od Jurinićia, Yanga i Osokinsa? Kogo prezentacja wierniej odzwierciedlała "stan Chopina"?

Gratuluję Szymonowi Nehringowi, którego gra wyrażała powagę, szacunek do nut Naszego Wielkiego Mistrza.

Nagroda za genialnego mazurka idzie do Pana
Szymona Nehringa.

Totalna rewelacja. Az chce sie zyc.
Latwo jest przedobrzyc rytm (LR) opozniajac na 3.
Szymon gral to opozienie z perfekcyjna (nie za duzo nie za malo) dokladnoscia.
Nie wyobrazam sobie innych finalistow nie-polakow, zeby chociaz uszczkneli odrobine tego smaczku POLSKIEGO MAZURKA!!!

https://www.youtube.com/watch?v=H9EhcVBrCb4

A moje rozbite kolano Cię przekona? To w końcu z powodu słuchania sonaty w wykonaniu Yike wlazłam w wózek pchany przez starszą panią, która zresztą zdegustowanym spojrzeniem dała jasno do zrozumienia co myśli o słuchawkach w uszach kobiety w wieku tzw. średnim. Kolano pięknie obrzękło, nabiera barw, boli "po skurcybyku" - jak mawia znajomy góral. Czy jest na sali lekarz?

A tak serio - Yike nie był moim "murowanym" kandydatem. Typując go zadziałałam raczej instynktownie. Musiało być w jego grze coś, co mnie zainteresowało, choć może nie do końca przekonało. Dzięki możliwości odsłuchiwania, może dowiem się co to było.


Osokins to zupełnie "nie mój człowiek". Typowałam go na czuja - przewidując ocenę jurorską i zupełnie con amore. Wcale nie jestem pewna czy nie dostanie jakiejś nagrody. Jurinic - już się pastwiłam na tym wyborem, dalej nie będę. KSIĄŻEK - to jest coś, co zupełnie wymyka się moim zdolnościom rozumienia oraz instynktowi. I też chętnie poznałabym merytoryczne względy, dla których nie zagra finału. 

Ja zadałabym pytanie w czym lepszy był Shishkin?
Nigdy tak nie było aby z werdyktem zgadzali się wszyscy na 100 %. Zawsze byli pokrzywdzeni i bolało jeśli byli to nasi ulubieńcy.To jest konkurs i wszyscy wygrać nie mogą. Ja wierzę ,że członkowie jury kierowali się swoją wiedzą i muzycznym gustem a nie jakimiś pozamuzycznymi kwestiami. Bo dlaczego akurat teraz tylu Amerykanów i Kanadyjczyków a 5 lat temu tylu Rosjan?  Nie rozumiem???

Nota bene Marek Dyżewski w swoim ostatnim felietonie nazwał Yanga geniuszem.

UWAGA! Uwaga! nie przegapić, za 46 min. od tego wpisu o godz. 12.00 konferencja prasowa podsumowująca wszystkie III etapy konkursu
nie wiem w jakich mediach, typuję TVP Info albo TVP Kulturę, na pewno będzie w II programie PR
myślę, że przy naszym stadium uzależnienia warto posłuchać

Wg mnie jurorzy poddali się naciskom mediów, które forsują ludzi młodych, perspektywicznych, ładnie prezentujących się na scenie, potrafiących wnieść coś nowego do muzyki Chopina, przyciągnąć tłumy do sal koncertowych, a nie konieczne grający ją w sposób klasyczny, tradycyjny. Poza tym cieszmy się finaliści Konkursu będą  reprezentować i propagować muzykę Fryderyka na całym Świecie. W USA przez Azjatów Kate i Erica w Kanadzie przez Richarda i Tonyego, Bałkany przez Juricica, w Rosji przez Szyszkina, w Korei przez Seonga i Japonii przez Aimi i będzie to PRAWDZIWIE GODNA REPREZENTACJA

Sluchajac Yike nagle poczulem sie dobrze.
Rozwalilem sie na fotetu i sluchalem.
Nie przeszadzalo mi to, ze polowa mojego ciala zawisla w powietrzu.
Powiedzialbym ze byla to pozycja niewygodna. W normalnych warunkach wytrzymal bym tylko kilka minut.

Potem, na scene wyszedl stremowany Xu.
W miare uplywu czasu nerwy nabieraly ksztaltu i formowaly sie emocje. Duza emocje.
W tym momencie sobie pomyslalem, ze Yike wypadl troche gorzej. Wlasciwie nie gorzej lecz inaczej.
A to inaczej nie jest moim "naczej".
Pomyslalem, ze Xu nie powinien pobierac lekcji w Polsce.
Czasami moglem uslyszec frazy "wyuczone".
Pianista zmagal sie z tym, co jego, a tym co pani kaze.

Jurinic przeszedl.
Ciesze sie.
Zasluzenie.
Jego gra zwrocila moja uwage (szczegolnie etiudy)
Gra pelna pasji, rewelacyjnej techniki.
Jurinic dotarl do mnie stosujac metode "na wprost".
Szkoda, ze Wam sie nie podobal.

z przykrością stwierdzam, że nie potrafię znaleźć transmisji na żywo z FN
jeśli ktoś potrafi niech da znać (nawet z retransmisji)

Cóż, za tydzień wybory, wiadomo, jakie są priorytety w TV  :-\

Bart, Jurinica miałem na liście tych, którzy IMO powinni znaleźć się w finale  ;)

Nie dziwię się też że przy takim założeniu Międzynarodowej Muzyki Chopina znalazło się w finale tylko 1 miejsce dla Naszego reprezentanta. Za namową Bartusa odsłuchałem Mazurka w wykonaniu Szymona - naprawdę przepiękny, pogodny i nastrajająco pozytywnie do finału Konkursu. Pominąłem poprzednio Osokinsa - widzę dużo podobieństwa w jego wyglądzie i grze do Trifonowa. Myślę, że zrobi podobną karierę jak Danił na całym Świecie i przyciągał fanów ma swoje koncerty. Brakuje tylko reprezentanta Afryki. Jestem przekonany że jak tylko na przyszłym Konkursie znajdzie się uzdolniony Murzyn to w ciemno dojdzie do Finału ;)

:D Nie ma jak ejdżyści;) Słuchawki nie zdają się być przypisane do określonego wieku, a najwyżej w pewnym momencie przejdą płynnie w aparat słuchowy ;D Ja też zaliczyłam kilka tzw. bliskich spotkań trzeciego stopnia w markecie obok domu, i na pewno wzbudziłam nieco negatywnych emocji (łazi jak nieprzytomna i się rozbija:)), szczęśliwie były to raczej kolizje typu wózek o wózek:) Elu, współczuję Ci kontuzji! Z drugiej strony; jak to się będzie po latach wspominać 8)



Itd., itp. Można by mnożyć: "Dlaczego nie: Zi Xu, Carroccia?". A wcześniej: "Dlaczego nie Nowak, Wierciński, Chao Wang, Ullman, Zheng, Arishima...?"

Zgadzam się z Agą: podobnie jak poprzednio, każdy z nas pożegnał kogoś, kogo subiektywnie uważał za bardziej godnego laurów od kogoś z kolei innego. Nie było szans, abyśmy wszyscy zgodzili się ze wszystkim decyzjami jury, nigdy nie było. Natomiast musimy pamiętać o podkreślanym przez wszystkich, także przez nas, niezmiernie wysokim poziomie wszystkich konkursowiczów. Jury, nie wytypowane losowo niczym ławnicy, ale złożone z najwybitniejszych fachowców świata, zdecydowało tak a nie inaczej. Biorąc udział w Konkursie wszyscy z góry zgodziliśmy się na to, że będą mieli prawo podjąć własną decyzje, która i dla nich była kwestią kompromisu kilkunastu różnych upodobań, i która na pewno nas w jakiś sposób zaboli:). To jak losowanie ze szkatułki pełnej klejnotów - jeden woli diament, inny perłę, ale raczej nie znajdą się tam zwykłe polne kamienie ;)

Nieśmiało też zauważyłabym, że z założenia innych ludzi na konkursie nie było :D Ale to na pewno istotne, i z tym się zgodzę, że najważniejsze jest dziś, właśnie z perspektywy promowania Chopina, znalezienie wykonawców, którzy poniosą jego muzykę w świat w sposób, który będzie ciekawy, elektryzujący, jak najskuteczniej będzie przyciągał do niego słuchaczy. Yike mógł również poczekać i dalsze 5 lat; jednak jest genialny i spełnia takie nadzieje.

A co do Osokinsa - który także jest niewątpliwie genialnym pianistą - mogę się założyć, że w porównaniu z tą sonatą b-moll w wykonaniu Glena Goulda, której dzisiaj miałam okazję posłuchać, jego oryginalność to Pikuś, a nawet Pan Pikuś  ;D

Szymon polskim bohaterem narodowym, piszą o nim wszedzie  :D

http://muzyka.onet.pl/newsy/konkurs-chopinowski-polak-w-finalowej-dziesiatce/btxnr2

mam w domu spokój, sprzątam i przy okazji myślę o KCH
słucham teraz RH
czy zgodzilibyście się z twierdzeniem, że nawet w finale mamy chopinistów i pianistów (niesamowicie sprawnych technicznie)?
próbuję stworzyć 2 listy do nagród:
- poprawną politycznie strawną do akceptacji Jury
- własną, najpierw chopiniści, dalsze miejsca dla zdolnych wyjadaczy konkursowych

Elu, ze względu na twoje kolano kupuję młodego, utalentowanego Tonego  :D

poświęciłem trochę czasu RH
intuicja podpowiada mi, że będzie w pierwszej trójce, co więcej jest to człowiek, który równie dobrze może wygrać cały konkurs,
już teraz zachowuje się jak zwycięzca, to nie On gratuluje konkurentom, to nie On pierwszy wyciąga rękę,
do RH trzeba przyjść i się pokłonić,
z punktu widzenia dobra KCH jest świetny kandydatem, pianistą, który - jak pisał Bodek1 "przyciągnie ludzi do sal koncertowych i podejmie się dalej nieść chopinowską pałeczkę w sztafecie pokoleń"
z drugiej strony, ja sam nie potrafię wyczuć wysublimowanych emocji pod jego palcami, gra bez tego najważniejszego chopinowskiego rysu.
Dalej szukam swojego kandydata (podkreślam swojego, bo RH może wygrać cały konkurs, a decyzja już pewnie zapadła).

Szymon Nehring - mazurki jak się patrzy
nie pędzi, nie drepcze, tańczy zwiewnie
Szymon jest chopinistą!
te w tonacjach molowych lepsze

posłuchałem Yike (Tonego) Yanga "pędziwiatra" jak zagrał II etap,
Barkarolę Fis-dur op. 60 wzorcowo
dlaczego tak pędził w sonacie?, dwie pierwsze części zagrał wręcz nieznośnie jak dla mnie
spokojnie może być w finale, jest chopinistą, to pędzenie jest chyba najłatwiejsze do skorygowania 
ale konieczne

daje utworom Chopina piękno, ale odbiera majestat

Nie mam problemów ze złapaniem kontaktu z RH. Czytam jego emocje, mimo że nie są oczywiste. Czy wygra nie wiem. Jakoś czuję,  że  nie. Bo może jednak prym powiedzie filozoficzny Seong lub żywiołowa Kate. Szukałabym zwycięzcy wśród nich - na razie, bo jednak czekam na koncert - gdyby nie wcześniejsze doświadczenia. Wprawdzie zagrożenie ze strony Dinary minęło,  ale zawsze może wygrać Osokins :)

Wysłuchałam dyskusji na temat kwalifikacji do finału w Dwójce. Mogę stwierdzić, że nie różniła się w zasadzie od tego co pisaliśmy na forum.
Głównie obracała się wokół pytania: "Dlaczego nie Książek, a dlaczego Jurinic" (skądinąd te nasze pytania zaczęły mi się kojarzyć nieodparcie, choć nieco przewrotnie, z powieścią Agathy "Dlaczego nie Evans" :D), oraz przewidywań, że o pierwsze miejsce będą rywalizować Kate Liu, Charles Richard-Hamelin i Seong-Jin Cho.:)
Żal za Książkiem zdaje się nawet przypominać ubiegłokonkursowy żal za Koziakiem.

Lubię RH(+), o ile sobie przypominam, zwróciliśmy na niego uwagę podczas eliminacji, i chyba nie tylko ze względu na nazwisko:)

Przy okazji mieliśmy okazję słuchać kolejnych oficjalnych bon motów przy okazji fetowania naszych finalistów (a to dopiero przedsmak tego, co jeszcze czeka ich i nas podczas koncertów laureatów wraz z ich otoczką). Tym razem nie mieliśmy szczęśliwie armat w krzakach, mieliśmy za to pobrzękiwanie sukmaną :D Jak rzekł Voltaire, dzień bez uśmiechu jest dniem straconym :D

Możesz, Asiu, przybliżyć, kto i co dokładnie powiedział? Wiem tylko, że dziś w Pałacu Prezydenckim jurorzy i uczestnicy zostali przyjęci przez prezydenta  ;)

Wiecie, są - IMO - tylko dwa nazwiska, które bezwzględnie NIE MOGĄ wygrać konkursu (no, w zasadzie trzy - choć tego trzeciego przy okazji niezmiernie podziwiam). Werdykt nie powinien zatem tym razem być kontrowersyjny (z naciskiem na "nie powinien").

No właśnie ;) W Dwójce można było tego posłuchać. Prezydent w sumie bardzo ładnie i opisowo pragnął wyrazić, co słyszymy w muzyce Chopina. Były wierzby itp. Tylko zabrał się chyba do tego zbyt ambitnie i szczegóły porównań troszkę zaczęły mu się mylić:) Więc były przydrożne krzyże na grobach, po czym dopiero przydrożne kapliczki, a potem znów pobrzękiwanie sukmanami, które szybko przeszło w pobrzękiwanie już czymś, czym dało się pobrzękiwać (bodaj szabelką?), ale słowo się rzekło :D Ogólnie trzeba przyznać, że nasze szefostwo jakoś nie ma szczęścia do Fryderyka 8)

W Dwójce typowania rozkładały się tak: Kate Liu, Hamelin, Kate Liu ex aequo z Hamelinem, Seong-Jin. Przy okazji padło wiele ciepłych słów o każdym z nich. Oraz o Książku, a zwłaszcza o jego mazurkach. Aczkolwiek jak najbardziej wyrażono też radość z powodu przejścia Szymona. Zwłaszcza pan Ratusiński nie mógł się pogodzić, jak to się stało, że Krzysztof nie został doceniony przez jury, wręcz określił to jako wielką krzywdę. Dwójka typuje czwórkę kandydatów do nagrody za mazurki: Książka, Szymona, Hamelina i Liu.

Kate pani Tarnawskiej przypominała medium wchodzące w trans :) (te przymknięte oczy), wręcz nawiązujące kontakt z duchem Chopina:))

Szyszkin został tym razem określony jako "lodołamacz prujący przez fale" :D

Nieco komplementów zebrał też Luigi, jako klimatyczny naturalny chopinista. Coś mi zaczęło dzwonić w pamięci, kiedy wspomnieli o jego występie w Dusznikach - czy nie było czasem w Dwójce transmisji jego recitalu?

Zwracam sie z prosba do stada - Nie zapomnijmy o tym pianiscie.

BARKAROLA                     
Kausikan Rajeshkumar 
https://www.youtube.com/watch?v=-un11sv6FUg

Dla porownania - finalisci:

BARKAROLA
Yike     https://www.youtube.com/watch?v=MrFVpH4dn5o
 Lu       https://www.youtube.com/watch?v=Bt8JvFu88RY

 
Bardzo zaluje, ze male bladki wyeliminowaly zwyciezce juz w pierwszym etapie.

zacytuję sam siebie z wątku o wytypowanie zwycięzcy:

"pokuszę się o coś więcej,
jeśli nie zdarzy się coś nieprzewidzianego (np. wycofanie się z konkursu) to cała obecna 18-stka uczestników (świetnych pianistów) jest już tłem dla walki jaka o laur pierwszeństwa rozegra się między dwojgiem uczestników:
Kate Liu i Charlesem Richardem-Hamelinem.

Uzasadnienie:
zaznaczę, że wcale nie żartuję

Charles Richard-Hamelin ma ugruntowaną pozycję w muzycznym świecie (podobno gra wyjątkowo)

Kate Liu - (akurat jej gra mnie przekonuje i życzę jej zwycięstwa) - jest bardzo efektowną dziewczyną i ślicznie będzie wyglądać na okładkach płyt DG, a sprzedaż się liczy.

Naprawdę nie żartuję z typami, czas pokaże.

... a dla mnie zwyciężczynią jest 16-latka, odesłana po 1 etapie, której grę słyszałem, ale jury nie dało mi szansy bym oswoił się z jej nazwiskiem, mam nadzieję, że wróci, i wróci tak jak zrobił to Ingolf"

napisałem to w nocy po ogłoszeniu wyników II etapów, napisałem to bezdusznie jak handlowiec zupełnie nie zwracając uwago na ich grę
w innym miejscu napisałem parafrazując Bismarcka, że ludzie nie powinni wiedzieć jak się robi kiełbasę i KCH
i z przerażeniem stwierdzam, że te słowa mogą stać się rzeczywistością
 kiedyś czytałem książkę "Lifting Shadows" Richa Wilsona... mogłem jej nie czytać, ona mnie obudziła i pokazała jak wygląda marketing w muzyce
 - zespół pół roku pracuje nad 18 minutowym utworem, który wypływa wprost z ich emocji i czym chce się dzielić, ma przyzwolenie dyrektora handlowego, że wydadzą to na płycie (ktoś to musi sfinansować), a po czasie dyrektora wyrzucają z pracy, jego miejsce zajmuje cioteczny prezesa, który zajmuje się cyferkami, nie nutami i siedząc przy biurku w garniturze, ołówkiem wszystko kreśli i nakazuje skrócić utwór do 4'30"
tak się to dzieje w życiu
zrozumiałem, że tak samo jest z KCH
dlatego strzelam, że:

lista - wybór pierwszej trójki wg Jury będzie wyglądała tak:

-  RH
-  Liu
-  Seong-Jin Cho

RH typuję na zwycięzcę konkursu

2-ga lista moja (chopiniści) 

- Luigi Carroccia - preludia
- Lu - preludia
- Nehring mazurki
- Pan Yike (Tony) Yang  - z tym zastrzeżeniem, że jeszcze dużo, dużo pracy przed nim Barkarola i Impromptu II etap (widzicie, że kolano Eli działa? :-))
- Kobayashi - mazurki
- i wielu innych, szukam chopinistów, Liu też bym mógł tu wpisać, nie miałem okazji wsłuchać się w grę  Seong-Jin Cho

pewnie nie możecie uwierzyć

Casablanko.
Kilkakrotnie piszesz o tej 16-sto latce nie podajac, jak sie nazywa.
Czy masz jakis plan wobec niej?

ja właśnie nie wiem jak się nazywa,
mam plan - czekać kolejne 5 lat i odszukać ją wśród uczestników XVIII KCH
i słuchać, słuchać  :)

To jest chyba tajemnica Casablanki: http://pl.chopincompetition2015.com/competitor/d2a8e716-9cdc-4a84-a20d-fb1cb5ae5edb

być może, ale jeśli była też 16-letnia Azjatka to chodzi mi o Azjatkę

W takim razie myślę, że chodzi o nią:

http://pl.chopincompetition2015.com/competitor/072f9ced-3b40-40a1-9db4-1024ed9af30b

tak - warto zapamiętać NAGINO MARUYAMA w kontekście XVIII KCH 2020r.

a jeszcze żebym nie był źle zrozumiany
jeśli konkurs wygra RH to ja nie mam nic przeciwko
rękę do gry i warsztat to On ma

a piszę to dlatego, że zwycięzca pewnie już jest wybrany (sonaty i preludia zagrane)
koncerty z orkiestrą to jest tylko uczta dla ducha, "z góry"  i taka "z grubsza" ocena uczestnika
jak będzie się prezentował na estradach świata

Dobre...
(https://scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/12065499_10154416570153357_1770359735569259046_n.jpg?oh=5ec29d834dc07fb1ad12ccd082007fb5&oe=569381D3)