Kurier Szafarski

Ponieważ skończył nam się już drugi etap i Łukasz lada moment rzuci się zamykać nam kolejny wątek ;) może dobrze by było, byśmy podobnie jak na poprzednim konkursie na forum tvp mieli pole do swobodnej dyskusji o uczestnikach, którzy wzbudzają w nas największe emocje. A Georgijs zdaje się być jednym z nich, jedną z większych, może największych indywidualności. Zatem przydzielmy mu także indywidualne miejsce:)

Mnie bardziej zainteresował Wielkoręki Rosjanin - Dymitr Szyszkin.
Ambitus jego dłoni jest fenomenalny.
W Polonezie "Heroicznym" arpedżia brał jak zwykłe akordy - bo mógł. Efekt był piorunujący. Jego As-Dur brzmiał wręcz mocarstwowo.   

Szkoda, że jego interpretacje nie są IMO tak fenomenalne jak ambitus jego dłoni ;)

Btw, dłoń Chopina była mniejsza niż przeciętnego mezczyzny dziś.

W I etapie nie wywarł wrażenia; gdyby nie te wielkie łopaty, w ogóle bym go nie dostrzegła. Natomiast w II etapie pozytywnie zaskoczył.
Korzystając z dnia bez transmisji na żywo, skonfrontowałam sobie jego interpretacje z wykonaniami moich faworytów i muszę przyznać, że przy ponownym odsłuchaniu Wielkoręki zdecydowanie zyskuje.

Też go dziś sobie odsluchalem - po raz pierwszy zresztą - i też oceniam go wyżej niż po I etapie. Natomiast wiem jedno, nie jest chopinistą.

Poszedlbym na Dwójkę Prokofieva albo Preludia Skriabina w jego wykonaniu.

Ja bym jeszcze Rachmaninowa posłuchała. I Liszta. Szyszkin ma predyspozycje do wykonywania wirtuozerskich utworów; i to nie tylko fizyczne, ale też poniekąd mentalne. Chodzi mi o emocjonalną przesadę, cechującą szkołę rosyjską. 

Za to w partiach śpiewnych, lirycznych wieje od niego mrozem.

Uczuciowy chłód (dziś jest zresztą dodatkowo zimno za oknem), afirmacja dramatyzmu, demoniczność, fatalizm - taki Chopin wyłania się z jego wykonań z II etapu. Chyba nie jest to właściwy obraz Fryderyka ;)

Chopin Weissa... albo i co gorszego ;)

Jeszcze zobaczysz, że nasi jurorzy kupią to płótno i dadzą mu grand prix  :-\

Nie kracz, Mozarcie!
 ;)

Przywołuję Was do porządku - to wątek Osokinsa, nie Shishkina! ;)


Za to Musée du Louvre sprezentuje Osokinsowi portret Fryderyka pędzla Eugène'a Delacroix! ;D

A zatem ad rem - Osokins w znakomitej, wielopłaszczyznowej i pełnej barw interpretacji Ballady As-dur; etap I.

https://www.youtube.com/watch?v=avbv5MMkWZc&list=PLTmn2qD3aSQvUZKE9IIPmuAR5t52dCu1Z&index=10

A właśnie, czy ono przypadkiem nie znajduje się już w W-wie? Będąc niedawno w Luwrze nie mogłem go znaleźć  :-\

Zachwytów Dyżewskiego nad Osokinsem ciąg dalszy.

https://www.youtube.com/watch?v=f46sTCELd54&index=4&list=PLqhZl7VBClOgAuLaYcp98zy8Tthnzhs9Z

Pat :), aile (skrzydło) Sully, drugie piętro, sala 62.

Dyskusję o Osokinsie powinniśmy przenieść do tego wątku. Przenoszę więc tutaj swój post  ;)

Przesłuchałem JERZEGO raz jeszcze, tym razem z nagrania radiowego. I ba, zalajkowałem go na fejsie.

Bardzo bym chciał, aby dostał się do finału.

Nie mogę zaprzeczyć, że etap III wypadł mu najgorzej ze wszystkich. Pierwszy zupełnie nie był kontrowersyjny, w drugim również stylistycznych offtopiców było stosunkowo niewiele. Natomiast w sonacie czy walcach zdarzało mu się rwanie frazy czy zbytnia koncentracja nad pojedynczym dźwiękiem. Nieraz brzmienie wydawało się zbyt ostre, szorstkie, nieadekwatne - np. do wirującego rytmu tańca.

Najpoważniejszy zarzut - odstępstwa od tekstu. Otóż dodanych nut nie wysłyszałem, artykulacja z partytury zmieniona była miejscami, gdzie indziej jego gra była po prostu nieortodoksyjna - pamiętajmy, że to pewna tradycja wykonawcza narzuciła nam Chopinowską stylistykę. Bezcenne są te fragmenty sonaty - choćby w cz. I czy II - które Osokins niejako wydobył. Berceuse jest brzmieniowym cackiem. Grał zgodnie z ekspresją kreowaną tu i teraz - a artysta ma nam dostarczać emocje inspirowane chwilą, nie zaś być więźniem łuków i staccat.

Dopuścimy go do finału, za 5 lat Konkurs opanuje gwardia osokinsopodobnych? Bzdura, nieliczni dysponują tak niesamowitą techniką, tak magiczną pedalizacją i kreatywnością. Finał bez niego będzie jak konkurs z roku 1980 bez Pogorelicha. A przecież dobrze wiemy, że dziś Chorwat nie tylko by się do niego zakwalifikował, ale zająłby pewnie jedno z czołowych miejsc.

Marek Dyżewski (z ciężkim sercem) o Georgijsie Osokinsie w III etapie i przy okazji w superlatywach o Kate Liu :)

https://www.youtube.com/watch?v=EnD5RK4PzyY

W odniesieniu do komentarza do II etapu chciałabym zwrócić uwagę na niewielki błąd Dyżewskiego - Georgijs to nie Grzegorz, a Jerzy - Georg Friedrich Händel czy mały George of Cambridge to przecież Jurki, a nie Grześki ;)

Żorżyk ;)

Pisałam wczoraj w kolorach tęczy, bo obecność tej barwnej postaci w finale naprawdę mnie ucieszyła :D
Aby poznać granice, trzeba je przekraczać, czyli kilka pianistycznych prawd naszego Georgijsa:

https://www.facebook.com/konkurschopinowski2015TVP/videos/vb.887971121256641/896538427066577/?type=2&theater

Według mnie na zwycięzcę KCh się nie nadaje, bo jest za mało chopinowski, ale gdyby była jakaś nagroda dla największej indywidualności konkursu, to jak najbardziej.

Osokins jako uomo ardente - człowiek, który spala się dla sztuki, spadkobierca tradycji lisztowskiej oraz prorok dźwięku w kolejnej recenzji Dyżewskiego.
"Lektura" obowiązkowa dla osokinsowców  :D :

https://www.youtube.com/watch?v=LcwcfCmIx9s


A na dobranoc - Berceuse Des-dur op. 57:

https://www.youtube.com/watch?v=yCvucXrBQ-w

Cudo, jeden z najważniejszych najpiękniejszych najgłębszych magicznych momentów 17. KCh, kiedy zapominamy, że to nie świątynia i szepczemy odruchowo modlitwy dziękczynne.

Wywiad Osokinsa dla telewizji WTK w Poznaniu  ;)  Okazuje się, że w Auli Nova Akademii Muzycznej nagrywa swoją Chopinowską płytę.

http://wtkplay.pl/video-id-21679-sztuka_jest_najwazniejsza

Ten wywiad to istny rarytas dla osokinsomanek (like me :D). Dzięki, Patrick :)

Georgijs nie lubi jazzu - szczerze mówiąc ja też nie. Nie wiem dlaczego, ale jazz wywołuje u mnie albo chaos myślowy, rozkojarzenie albo... senność (sic!). Już się przez to najadłam wstydu, bo znałam kilku jazzmaniaków, którzy próbowali mnie nieco ujazzowić. Niestety, bezskutecznie - oni pogrążeni w zachwycie, a ja we śnie. Totalna kompromitacja :D

Trzech Osokinsów - ojciec Sergejs, starszy brat Andrejs i Georgijs. Jest to zapowiedź koncertu w Rydze, na którym starszy z braci zagrał koncert b-moll op. 23 Czajkowskiego, a młodszy - koncert e-moll op. 11 Chopina:

https://www.youtube.com/watch?v=JW9BCVsNlA0

Georgijs o koncercie e-moll i swoim uwielbieniu dla Romance - Larghetto :)

http://chopin2015.tvp.pl/22249848/moj-ikoncert-emolli-wojna-milosc-taniec