Kurier Szafarski

NIFC właśnie ogłosił program tegorocznego festiwalu..
Jestem pod wrażeniem...Plejada pianistycznych (i nie tylko) gwiazd w dwutygodniowej pigułce.
Tyle dobrego, że nie wiadomo co lub kogo wybrać..

http://pl.chopin.nifc.pl/festival/

Osobiście, chciałabym posłuchać Dang Thai Sona, Lugańskiego ( będzie grał III koncert Rachmaninowa), Olejniczaka, Hamelina, Katsarisa, Pires, Pobłocką, Anderszewskiego, a z młodzieży Grosvenora, Lisieckiego no i oczywiście....jakże mogłabym zapomnieć...Nikolaya Khozyainova!  :D

 NIFC ma już chyba kryzys za sobą. Cieszę się z tego bardzo! :)

Dziękuję za te informację :)
Dwa tygodnie, taki zestaw...
Tylu chciałabym posłuchać i zobaczyć.
Może coś się uda ;)

no to musimy czekać na 8 kwietnia (początek(?) sprzedaży biletów). Mam nadzieje, będzie mozna nabyć on-line?

Najbardziej zajmujący (mnie) Rachaminow i jego koncert fortepianowy nr 3.


http://www.youtube.com/watch?v=HwDYWwWGKAw
http://www.youtube.com/watch?v=wkSBAxmSs14

Jana Lisieckiego być może uda mi się posłuchać w Olsztynie w czerwcu. Ma zagrać Koncert fortepianowy d-moll KV 466 Mozarta i Koncert fortepianowy e-moll Chopina.

Ale na tym festiwalu ciekawie wygląda koncert na 4 fortepiany. Oj ciężko wybrać...
Tak chciałabym zobaczyć Martę Argerich, ale i posłuchać Lutosławskiego, Griega, Góreckiego...

Termin sprzedaży biletów przesunięto na 8 maja...

Właśnie ruszyła sprzedaż biletów na ChiJE. Można je nabyć on-line tutaj:

https://secure.eventim.pl/bilety.html?affiliate=PLE&fun=search&action=search&doc=search%2Fsearch&detailadoc=erdetaila&detailbdoc=evdetailb&kudoc=artist&sort_by=score&sort_direction=desc&fuzzy=yes&suchbegriff=Chopin+i+jego+Europa

fajnie, tylko skąd wiadomo kto i co zagra danego dnia? kupowac kota w worku?!

Tutaj program: http://pl.chopin.nifc.pl/festival/
A tu ceny biletów:http://pl.chopin.nifc.pl/festival/edition2013/tickets    :)

Zauważyliście,że nie ma biletów na koncerty Marthy???
Pewnie jeszcze nie potwierdziła swojej obecności.

Ja podjęłam wstępne decyzje o wyborze koncertów, choć było bardzo trudno. 23.08. wybrałam Pobłocką, Hamelina, Cohena i... Lutosławskiego. Będą koncerty fortepianowy i wiolonczelowy, obydwa słyszałam w takich wykonaniach, że nie potrafię zdecydować który wolę. W marcu z Philharmonia Orchestra i z Trulsem Morkiem jako solistą-wiolonczelistą  dyrygował między innymi koncertem wiolonczelowym Esa-Pekka Salonen i absolutnie zwalił mnie z nóg. Nie byłam już w emocjonalnym stanie znieść i przeżyć IV Symfonii Lutosławskiego, którą zakończył koncert i której partyturę zebrał na koniec, uniósł wysoko w górę i kiedy na stojąco wiwatowaliśmy i biliśmy brawa wskazywał na właściwy cel owacji.
24.08 wybrałam Capucona i spróbuję zmierzyć się z Brittenem. No i oczywiście Martha i Nelson Freire 28.08. Będzie też Lutosławski. Wrocławska Orkiestra zagra Gry Weneckie.
Czy macie może jeszcze jakieś sugestie, czego nie wolno ominąć i czy ktoś wybiera się na wymienione przeze mnie?

Zapewne wybiorę się na Katsarisa, jak w zeszłym roku, zapewne nie będzie tłumów, jak w zeszłym roku i wejściówki po 10 zł. Pianista ciekawy, oryginalny, w nieustającym kontakcie z publicznością, lekko dopełniający osobowością całości przedstawienia.

 A propos Katsarisa: bardzo mi się podobało to, co powiedział w wywiadzie na temat tego, czym jest szczęście. Krótko i mądrze:

http://www.youtube.com/watch?v=0isENGsc2c8

Festiwal w toku, dziś o 20 w Dwójce transmisja ze Studia Lutosławskiego - w programie 2 kwintety fortepianowe: Józefa Nowakowskiego i Schuberta D667 "Pstrąg". Przy fortepianie Nelson Goerner.

A propos Dwójki: nie wiem jak Wy, ale ja bardzo nie lubię strony internetowej tej stacji radiowej. Owszem, jest tam bardzo dużo ciekawych artykułów do poczytania, audycji które można w wolnym czasie odsłuchać. Ale, gdy trzeba coś szybko sprawdzić w programie lub w ogóle poszukać, co w nadchodzącym tygodniu byłoby godne uwagi - nie umiem się w tym odnaleźć.
 Czy oprócz ramówki znajdujecie jakieś bardziej szczegółowe omówienia lub zapowiedzi?
A dlaczego o tym piszę? Bo dużo czasu zajęło mi przejrzenie wzdłuż i wszerz strony w poszukiwaniu terminów transmisji z ChiJE.
I w zasadzie nie znalazłam. Tzn. niczego z wyprzedzeniem. A ja wolę zaplanować sobie czas i lubię jak ktoś szanuje mój czas.
Dopiero wpisanie hasła w google wyrzuciło tę oto tajemniczą stronę Polskiego Radia, na której znalazłam to, czego szukałam:

http://prsa.com.pl/artykul200782_festiwal_chopin_i_jego_europa_na_antenie_radiowej_dwojki.aspx

Jak widać, większość wieczornych koncertów będzie transmitowana. Szybki "skan" i już wiem, ze mam ochotę posłuchać koncertu Hamelina ( 23.08.-chopinowski f-moll), Lisieckiego i Pires (25.08- Beethoven III i IV  koncert), Angelicha (29.08 - Brahms Koncert nr 2), Grosvenora (30.08 - koncert Brittena) i Demidenki (31.08. - chopinowski e-moll).
Czy widzicie coś jeszcze ciekawego? (i od razu mówię, że Martha nie jest na mojej liście priorytetów..;) )

Słucham właśnie chopinowskiego e-molla granego przez Nikołaja Demidenkę i bardzo mi się podoba. Brzmi subtelnie, uczuciowo, delikatnie. Pianista gra na Erardzie i tu się spieramy na FB z Januszem czy ten Erard w zestawieniu ze współczesną orkiestrą to właściwe połączenie?
No i czy w ogóle Erard?
Ja, choć nie lubię za bardzo brzmienia historycznych fortepianów, to jednak uważam że ma ono swój urok w rękach dobrego pianisty.
Jak choćby w f-mollu Olejniczaka. Demidenko, moim zdaniem też nieźle sobie radzi z historyczną "materią".

Tutaj fragment e-molla w wyk. Demidenki- tym razem na współczesnym fortepianie. To było 3 lata temu, w roku obchodów 200 rocznicy urodzin Chopina.

https://www.youtube.com/watch?v=efPppaAP2Ck

Ja z kolei bardzo lubię Erarda:) Zresztą każdy fortepian ma swój urok i klimat. Instrumenty z mieszanych epok? Czemu nie:) W końcu każdy instrument też jest efektem nakładania się wielowiekowej pracy i inwencji.

A Symfonia Fantastyczna pod Norringtonem naprawdę fantastyczna, niesamowita :) Zasłużone owacje. Naprawdę szkoda, że tego nie widzimy, ale dobrze też słyszeć, mieć okazję być świadkiem takiego w podwójnym znaczeniu historycznego wykonania. Ten rożek ;)

Cały wywiad sensowny i ciekawy. Bardzo pozytywna postać:) Rzeczywiście musi nawiązywać świetny kontakt z publicznością, czuje się jego ciepło i ujmującą osobowość. I bardzo ładnie gra tego Chopina, który jest "ponad wszystkim":)
https://www.youtube.com/watch?v=pK2gHiwydDo

Dzisiejszy e-moll Demidenki:

http://www.youtube.com/watch?v=IaRPI5mOuHI&feature=youtu.be

Festiwal oczami Michaela Morana:

http://www.michael-moran.com/2013/07/9th-chopin-and-his-europe-festival.html

Ale orkiestra też była z epoki!!! Tam nie było żadnego mieszania! Być może tylko skład orkiestry był większy niż za czasów Chopina, ale pewnie też nie. Chopin zresztą uważał, że orkiestra odwraca uwagę od partii fortepianu więc nic dziwnego, że napisał wersje koncertu f-moll z kwartetem oraz na fortepian solo, a także nie napisał zbyt wielu utworów na orkiestrę.
Jak komuś nie podoba się brzmienie Chopina to niech go po prostu nie słucha. Owszem Erard był drugi po Pleyelu dla Ch. ale jednak!. Co prawda ma on taką wadę jak krótki dźwięk jednak Chopin robił wszystko aby brzmienie było płynne. Nie uderzał w klawisze lecz grał delikatne, a żeby zagrać legato stosował niestandardowe techniki jak oba palce wskazujące obok siebie przy trylach.  Za to są dziś pianiści którzy na współczesnych fortepianach stukają z "powietrzem między palcami" i jakoś nie robicie z tego problemu  ;) Mało tego: to powietrze jest jeszcze uznawane jako atut :-\ A przecież wśród uczniów Chopina umiejętność łączenia dźwięków była podstawą.
Owszem Ch. byłby w siódmym niebie mając do dyspozycji możliwości techniczne współczesnych instrumentów na których o wiele łatwiej byłoby mu osiągnąć to o czym pisałem powyżej, ale nie wiemy czy zadowalałoby go samo brzmienie np. Steinwaya. Ponadto zdaje się, że (przynajmniej w przypadku Pleyela) jest nawet jedna możliwość techniczna jaką przewyższałby dzisiejsze instrumenty, a mianowicie "czułość" za którą tak cenił Pleyela ponieważ umożliwiała bardzo różnorodne sposoby wydobywania dźwięku z czego Ch. był znany.

Tak, wiem że Orkiestra Wieku Oświecenia grała na instrumentach z epoki i właśnie uświadomiłam to Januszowi, któremu taki "autentyczny" Chopin nie bardzo przypadł do gustu. Zresztą - niech się sam wypowie na ten temat.
Jak już wspominałam, mnie ten e-moll o archaicznym brzmieniu nawet się podobał, chociaż raczej nie jestem miłośniczką starych fortepianów.
Ale to fakt, że to instrumenty "wymagające" i wymagające nieco innej techniki grania. Nie każdy pianista to potrafi.

A za chwilę w Dwójce (o 19.30)- retransmisja piątkowego koncertu. W programie koncert Brittena w wyk. Benjamina Grosvenora i I koncert Czajkowskiego w interpretacji Nelsona Goernera.

...nie przypadł, bo nie było mnie na sali. Gdybym był, moje wrażenia prawdopodobnie byłyby trochę inne, a z pewnością bogatsze o wizualne emocje związane ze "spektaklem instrumentów". Ale nie tylko... Po prostu uważam, że w naszych czasach granie na instrumentach z epoki mija się z celem - jeśli odbiorcą kreowanej muzyki jest słuchacz radiowy. To nie ten target, dla którego ta sztuka powstawała, nie te warunki percepcji. Jej odbiór, aby był wiarygodny i miarodajny (a może nawet warto użyć tu słowa: etyczny), powinien się zamykać w obrębie sali (najlepiej takiej, jak sala z epoki), bez angażowania elektroniki, mikrofonów itp. Słowem: kompozytor nie miał przecież żadnych szans, aby sobie wyobrazić, w jaki sposób jego muzyka wybrzmiewa dziś w moich słuchawkach? Jaka jest w nich akustyka? jakie możliwości wychwytania rejestrów, barw itp., itd. A zatem, czego i kogo ja słucham? Jaki sens słuchać instrumentów oryginalnych w arcy-nieoryginalnych (dla nich) warunkach odsłuchu? Powtórzę zatem ripostę z FB: to tak, jakby wcinać grochówkę łyżką z epoki ludwikańskiej. Grochówka może być w porzo, ale czy nie szkoda na nią łyżki? Bo jak myślicie, na czym smakosz się skupi? - na grochówce, czy łyżce?
Podsumowując: tak! grajmy muzykę na instrumentach z epoki, ale słuchajmy jej w warunkach adekwatnych. Jeśli decydujemy się na przekaz medialny i elektronikę - miejmy świadomość, że muzyka jest filtrowana atrybutami współczesności. Jest więc to nieautentyczna (inna!) muzyka. Aby nie brukać świętości - zabytkową łyżkę odłóżmy  do rodowych sreber a do grochówki zaserwujmy sztućce z kredensowego serwisu.