Kurier Szafarski

Przytaczacie tu utwory współczesnych kompozytorów tzw. muzyki poważnej, a ja mam problem! Nie słyszę w tej muzyce (pomijam Barbera) niczego interesującego, wzruszającego etc. Nie mogę przełknąć muzyki Pendereckiego, utworów grywanych na Warszawskiej Jesieni... po prostu ich nie rozumiem. Może ktoś z Was pomoże mi się w tym względzie rozwinąć?

Ewo, jeśli chodzi o XXw w to chętnie 'pomogę'. Warszawską Jesień też nie zawsze rozumiem, więc nic nie mówię :)
Według mnie , XX w to bardzo trudna muzyka dla słuchacza. Nie jest to coś gotowego czego możemy słuchać ot choćby sprzątając kuchnię - a Mozarta a i owszem. Do muzyki XXw trzeba się mentalnie przygotować, nastawić. Wydaje mi się, że zaczyna się podobać z czasem, po wielokrotnym przesłuchaniu. Tu nie zachwyca harmonia, tu zachwyca paleta barw, nastrój. Ponadto mamy w muzyce współczesnej baraaaardzo dużą różnorodność choćby fakturalną czy stylistyczną dlatego nie skreślaj jej  :D część jest piękna, a części też jeszcze nie zrozumiałam  ( na przykład słuchanie Schoenberga nie daje mi przyjemności :P nie wspominając o Stockhausenie)
Posłuchaj tego i ciekawa jestem co powiesz  :) Na poczętek trochę tej przystępniejszej

Może na początek znany i lubiany (choć niedoceniany) Szymanowski
http://www.youtube.com/watch?v=Uo7X_w0j_d0

Górecki. Niby muzyka współczesna, ale tonalność zachowana, więc jest pięknie ;)
http://www.youtube.com/watch?v=brotY-aMCBE

Penderecki to nie tylko Hiroshima ;)
http://www.youtube.com/watch?v=_udQ-vTjHME

Mykietyn:
http://www.youtube.com/watch?v=fi-s4OkWovg&feature=related

Do pani Bacewicz musiałam sie przekonać bo musiałam zagrać, ale jak już minęła faza niezrozumienia to się zakochałam. Zachwycająca jest paleta barw
http://www.youtube.com/watch?v=vdGfgwfICHo

Szostakowicz:
http://www.youtube.com/watch?v=ogJFXqYEYd8

Hindemith:
http://www.youtube.com/watch?v=xDM1TywMTa8

Jeśli chodzi o Warszawską Jesień
http://www.youtube.com/watch?v=wAo5ulJG6jU
http://www.youtube.com/watch?v=whMMg5C_kj8&feature=related
to też mam dylemat ponieważ czasem jakiś moment zaczyna mnie elektryzować i już wydaje mi się , że zrozumiałam , nastepuje jakaś dziwna zmian, huk, kakofonia i diabli wiedzą co jeszcze i znowu wydaje mi się, że to już tylko jakieś udziwnianie a nie muzyka. Muszę nad tym jeszcze sama posiedzieć ;)

Wydaje mi się , że jedyną 'pomocą' jest słuchanie. Z resztą, porozmawiamy jak przesłuchasz linki, mam nadzieję, że do czegoś się przydałam ;)

Drodzy moi i Ewo, biję o zakład, że tak naprawdę niewiele miałaś okazji aby bezpośrednio się do niej przekonać. Zawsze, gdy w grę wchodzi muzyka współczesna, zawsze wpadamy w tę samą pułapkę niemożności: nie umiemy oddzielać plew od ziarna, bo niby jak to czynić, skoro ziarno nieznane. Tymczasem wobec muzyki z przeszłości, sitem, które skutecznie to czyniło  był czas. Czas weryfikował i wskazywał, co było dobre, a co pokryło się szczelną patyną. Zwróćmy uwagę, ze przecież w czasach minionych powstały przepastne biblioteki z niezliczonymi dziełami owoczesnych kompozytorów, ale tylko dzieła najwybitniejsze dotrwały do dziś. Reszta to proch, który nie usłużył żadnej armacie. To trochę tak jak w kopalniach diamentów: trzeba przesypać kilometry urobku, aby natrafić na potencjalny brylant. Jeśli więc zalewa  nas muzyczna magma teraźniejszości, a zalewa, to albo ubierzmy strój górnika i chwyćmy za kilof, albo zaczekajmy, aż jutro co ciekawsze znaleziska wydobędą spod ziemi i osadzą dla nas w gablotach. Kilka gablot wg mnie już dziś prezentuje się całkiem zacnie. Nie będę podawał przykładów. Może przy innej okazji.  Na kilka innych warto odważyć się i spojrzeć  świeżym okiem  (uchem).  Bez uprzedzeń. W lutym przyszłego roku zaproszę Cię i każdego z Was, kochani, na festiwal młodych kompozytorów, tzw. Uczniowskie forum muzyczne, w tym: Konkurs kompozytorski, które organizuje Miodowa. Mimo że będą to prace młodych kompozytorów, to jestem pewien, ze będzie to wielka uczta muzyczna. Jestem pewein, bo uczestniczę w niej, jako słuchacz, od lat.

Wiecie, to nie jest kwestia XX wieku. Uwielbiam przecież Debussy`ego, Ravela, Karłowicza, Kilara... Chrodzi raczej o rodzaj muzyki... no właśnie, dla mnie nie jest to muzyka!
Jeszcze nie wszystko przesłuchałam, ale się staram! :)

Niebieskooki Łukaszu, czy mógłbyś nam zrobić takie ładne kółeczko jak innym wątkom w tym temacie? Proszę :).

???
Jakie kółeczko? Bo żadnych kółeczek nie robiłem i nie wiem, o jakie chodzi. Jeśli nakierujesz na nie mój wzrok, to zobaczę, co się da zrobić.

Może więc na tym festiwalu i ja bym mógł wypróbować swoich sił Januszu...powiedzmy jako "młody twórca" :) chociaż po prawdzie trzeba przyznać, że już nie taki znowuż młody :D (a z tym uczestnictwem tak tylko żartowałem..)

skrzypczatko! dzięki. Posłuchałem własnie Polish Requiem Pendereckiego. Nie doceniałem tej muzyki. Jednak można dzieki Wam czegoś fajnego sie dowiedzieć i nauczyć. Super. A taki miałem dzisiaj wredny dzień, a tu proszę - taka miła niespodzianka na koniec. Ech..

 :)Przepraszam, chodzilo mi o dział podrzędny do działu muzyka!

Muzyka wspolczesna??. Awangarda??
Niestety. Forma zostala rozwalona, materia, znokautowana (wszysztko dozwolone , brak regul)
Mimo wszystko muzyka jeszcze walczy w naszym XXI wieku.
Osobiscie uwazam, ze glowna scena dla wartosciowej muzyki jest obecnie film a nie estrada. Byc moze ze wzgledow finansowych.
Po prostu mozna lepiej zarobic.
Ale uwaga w filmie rowniez pojawily sie "podmianki" sztuki - TANDETA (Preisner,Rubik). O to bardzo latwo. Odbiorcami filmu sa mniej wyrobieni muzycznie odbiorcy niz ci prawdziwi melomani (oczywiscie, to nie regula).
Estrada tez ma swoje nazwiska. Polecam :  genialny Steve Reich , wstrzasajacy Alfred Shnitke ze swoimi nawrotami do baroku, John Adams (jego orkiestowy utwor "Short Ride in a Fast Machine" byl najczesciej wykonywanym utworem na bis przez orkiestry symfoniczne na swiecie w minionych latach), nasz Pawel Szymanski czy Kazimierz Pyzik (ostatnio wywolujacy owacje w Holandii), niezyjacy juz wspanialy Serocki.
Chetnie popracuje nad tym tematem i przesle wam linki



 

W tym roku rozpoczęłam fakultet z historii muzyki XX wieku.Już na początku nasza pani profesor powiedziała nam,że tej muzyki nie możemy rozpatrywać pod względem dotychczasowych osiągnięć muzyki.
W muzyce XXw. nie liczy się tak naprawdę piękna linia melodyczna,harmonia.Kompozytorzy tego okresu szukają po prostu nowych sposobów na wyrażanie emocji.
Jak np.balet "Święto wiosny",do którego muzykę napisał Igor Strawiński(chociaż tego to jeszcze da się jako tako słuchać).
Są to koszmarne kwasy,dysonanse,makabra,ale jak tak się wgłębić i posłuchać tego dwa,trzy razy to naprawdę ta muzyka posiada niesamowicie duży ładunek emocjonalny!Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie,że często większy niż muzyka klasycyzmu czy nawet romantyzmu.
W tej muzyce ważna jest również idea,koncept.Np.Schoenberg wymyślił sobie,że chce się pozbyć jakichkolwiek ciążeń tonalnych(relacji dominanta-tonika) i stworzył sobie swój własny system tonalny-dodekafonię.
Muzyka XX w ma naprawdę wiele nurtów,w których każdy znajdzie coś dla siebie.
Swoją drogą polecam "Pulcinellę" Strawińskiego-napisana w duchu neoklasycznym,jest BOSKA!
Gdyby nikt Wam nie powiedział,że zostało to skomponowane w XX w. to na pewno byście się nie zorientowali;)

smarkulo.
Rozmawiamy tutaj o muzyce wspolczesnej a nie o starociach typu Strawinski, Schomberg
Zastanawiamy sie, co dalej z muzyka? W ktorym kierunku podazy? Byc moze nawrot do ciazen dominanta - tonika bedzie tym
czyms nowym w obecnych czasach. Dodekafonia odbierana jest przez niektorych jako kocio- kwiki.
Natomiast "serie" juz mozemy znalezc w symfonii g-moll Mozarta. Dodekafonia byla inspiracja dla utworow
Milesa Davisa. Rowniez dodekafonie znajdziesz w filmach jako element tla do nietypowej akcji. itd..itd.
Dodekafonia , to klasyka. Mozna nia zanudzic lub zainspirowac. Wszysko zalezy od proporcji  miejsca w czasie i reki mistrza.
Cieszy mnie Twoj post. Jestes myslaca i dociekliwa osoba, odrobine spozniona w pojmowaniu awangardy, ale sam fakt, ze podejmujesz ten temat , jest budujace.

 

Wkrotce przesle linki z muzyka wspolczesna , awangardowa

Ewo, posłuchaj proszę utworu jak niżej. To Rapsodia Tatrzańska. Utwór jak najbardziej współczesny, sprzed 10 lat, choć prawda, pisany dość konserwatywnymi środkami wyrazu. Jestem pewien, ze nie może się on Tobie nie spodobać.
Zaś, przy okazji... To jeden z moich ulubionych życiowych muzycznych klejnocików.

http://www.youtube.com/watch?v=O_XuvtLtULw

A ja proponuję 3 część koncertu na marimbę i orkiestrę z 1995 roku duńskiego kompozytora Andersa Koppela (pewnie znacie, ale jesli nie, to kliknijcie na link):

http://www.youtube.com/watch?v=FD8TMPFR46s

fille, tego koncertu akurat nie znałem. Rzeczywiscie, nalezy do kompozycji, które łatwo wpadają w ucho i miło się słucha. Dziękuję za link.
A tak a propos: poznałem natomiast osobiście Panią Mariannę (solistkę koncertu). W kwietniu br koncertowała razem z moim synem (dyrygentem) na festiwalu we Lwowie.
Ponizej fragment ich wspólnie wykonanego koncertu (II częśc końcowa) Emmanuel Sejourne'a. Również, moim zdaniem, bardzo melodyjnego z kilkoma wręcz muzycznymi perełkami

http://www.youtube.com/watch?v=3xLLhxCR8UQ

Januszu, ja również dziękuję bardzo za link :) Znałam co prawda ten koncert Séjourné'a, (nie tylko z tego filmiku) ale nie miałam przyjemności rozmawiać z Tatą dyrygenta  :) Marimba jest narodowym instrumentem w Gwatemalii, ale jak widać świetnie sprawdza się także na salach koncertowych.
Przepraszam, że się nie przedstawiłam imiennie, mam na imię Kasia, a mój nick fille [fij] to po francusku dziewczyna. 007 stąd, że ta kombinacja cyfr kilka razy mi się przytrafiła ;) w numerze telefonu itp. W dodatku znajomi przypisują mi duże zdolności przy realizacji różnych akcji, misji (coś à la James Bond)  ;)

Pozdrawiam  :)

Kasiu - i mi miło poznać jest Ciebie z imienia  :) . Ciesże się też, ze troszkę odkurzyłaś ten zaniedbany wątek. Mam nadzieję, ze dzięki swej wiedzy i pasji co rusz będziesz podrzucać tu interesujace linki i informacjei, takie chociażby, jak ta krótka ciekawa notka na temat marimby  :)

Jestem pod wrażeniem Januszu...czyje się wyróżniony, że mogłem poznać i swobodnie rozmawiać na tym forum z Ojcem - dyrygenta, który robi karierę poza granicami naszego kraju...Przy okazji, jak będziesz mógł Januszu, pozdrów proszę Pana Michała od niejakiego "łysielca" z prawie znad morza  ;) - byłbym bardzo wdzięczny  :)

Skoro tak się chwalicie, ja też muszę. Wczoraj, przy okazji naszej firmowej imprezy, miałam niewątpliwą przyjemność poznania i rozmowy z p. Maciejem Żółtowskim, dyrektorem Radomskiej Orkiestry Kameralnej.
http://magazyn.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_zoltowski_maciej   Cóż za miły człowiek!!!
W części artystycznej ROK uraczyła nas wspaniałym, wręcz brawurowym wykonaniem "Souvenir de Florence" Czajkowskiego.
http://www.youtube.com/watch?v=6svIN14phkw&playnext=1&list=PLE3FE6BFC1C0F9496

Wczoraj, w doskonałej akustycznie sali im. Pendereckiego, odbył się koncert "Ludziom Czerwca`76". W programie:
Henryk Górecki - Trzy utwory w dawnym stylu,
Krzysztof Penderecki - Sinfonietta nr 2 na klarnet, w transkrypcji na flet w wyk. Łukasza Długosza,
Grażyna Bacewicz - Koncert na orkiestrę smyczkową.
Spojrzałam na program i ... Muzyka współczesna! :-\ ... Wysluchalam na Youtubie. NIE LUBIĘ!
Kolejne kilka dni, zastanawiałam się czy iść, ale przecież obiecałam sobie i Wam, że będę się uczyć tej muzyki. Poszłam.
(Pomijam szczegół, że wbrew wcześniejszym zapowiedziom, p. Prezydent Komorowski z całą świtą się nie zjawił. Niech żałuje!)
Cudowny, wspaniały koncert, przepiękna muzyka! Siedziałam zahipnotyzowana. NAPRWDĘ mi się podobało. Nie wiem, czy to doskonałość wykonania sprawia, że wszystko, co serwuje nasza orkiestra, połykam i delektuję się smaczkiem? Wyszłam oczarowana! :o
(Aha, gwoli ścisłości: wręczono również Nagrodę Kulturalną za 2010 rok. Otrzymał ją - oczywiście - dyrektor i dyrygent naszej Radomskiej Orkiestry Kameralnej, p. Maciej Żółtowski. Jakże zasłużenie!).

Brawo Ewo!!!

Trzeba uczyc sie sluchania muzyki.  Wszystko jedno na jakim stopniu zaawansowania  jestes.
Przyznam, ze dzieki naszemu forum i Wam zmienilem swoj szablon odbioru w niektorych przypadkach.

Trzy Utwory w Dawnym Stylu sa rewelacyjne (jak widzisz powtarzalnosc motywow nie zawsze musi byc nuzaca).
Polecam koncert klawesynowy Goreckiego. Totalny odjazd.

Właśnie leci w tym momencie na TVP Kultura.

Bartus, taak, koncert klawesynowy to wielkie dzieło, polecamy wspólnie.  ;)
Wczesny etap twórczości Góreckiego - oszczędność środków, redukcjonizm, technika ostinatowa - uproczywe powtarzanie motywów. Wszystko brzmi niezwykle świeżo, efektownie. Dynamiczny utwór, który wymaga dużej koncentracji (tylko 10 minut - 2 szybkie części) słuchaczy i muzyków. Świetne wykonanie Chojnackiej -  współczesnej klawesynistki; dla niej chyba zresztą Górecki to dzieło napisał.

Chojnacka i smyczki pod batutą Wita. http://www.youtube.com/watch?v=rP_z2Jz1xc0

Myślę, Ewo, że może powinnaś być zadowolona z nieobecności pana Prezydenta. Gdyby się zjawił był naprawdę, kto wie, może przychodząc na koncert dowiedziałabyś się, że w ramach tajności i bezpieczeństwa w ostatniej chwili zmieniono godzinę i koncert już się odbył :) Bardzo się cieszę, że dobrze się bawiłaś.

Pat, Bartus - fantastyczne! Nadspodziewanie przystępne w odbiorze :o Istotnie dynamiczne i hipnotyzujące.
Jakieś szafarskie fluidy unoszą się zapewne na naszym forum:) Oko me zahaczyło niedawno o rozmowę na forum na temat Symfonii Góreckiego, Pat pisał tak sugestywnie o dramatycznym tekście stanowiącym podstawę jednej z części, stwierdziłam, że muszę się jakoś do niego przymierzyć. I właśnie przeczytałam, że Górecki jest jedynym Polakiem znanym na świecie z kwartetów:) To zobowiązuje;) No i cóż, kwartet to brzmi mniej groźnie, niż symfonia;) Poszukałam. Znalazłam. I właśnie to mnie uderzyło, co pisze Bartus - że powtarzany motyw nie musi być nużący, że wibruje, hipnotyzuje, przyciąga, ma w sobie moc. Że ten utwór ma melodię, narrację, stanowi całość. Bariera XX wieku została przekroczona;)
http://www.youtube.com/watch?v=Jjt6wxgBFg0&feature=related


 

Joasiu, ja się bardzo cieszę, bo było normalnie. Szczerze mówiąc, nieco obawiałam się tych wszystkich ochroniarskich ceregieli, ale na szczęście obyło się bez. A poza tym, nikt nie klaskał między częściami utworu! :D :D :D

Niestety, nie zdążyłam na koncert klawesynowy (tzn. zdążyłam na ostatnich kilka taktów!), ale po południu odsłucham sobie na yt.
Nie ma to jednak, jak muzyka na żywo, to kompletnie inny odbiór!

To prawda, musi być różnica, trzy wymiary, akustyka, fluidy przebiegające po sali:)
Choć z drugiej strony - można poszukać też dobrych stron słuchania nagrań - choćby całkowity brak "gruźlików" - nikt Ci znienacka nie kaszlnie donośnie w pianissimie ;) :)

W tym roku wrześniowy Bydgoski Festiwal Muzyczny w Filharmonii Pomorskiej będzie poświęcony Góreckiemu. Będzie między innymi sonata fortepianowa, pieśni, i właśnie Trzy utwory w dawnym stylu, koncert na fortepian i orkiestrę smyczkową (niestety, nie będzie koncertu klawesynowego), itp.
Będę miała jeszcze więcej okazji, żeby go oswoić:))

Walentyn Sylwestrow - kompozytor, który pokochał ciszę...

Wcześniej nic nie wiedziałem o takim kompozytorze i nie znałem jego twórczości. Niedawno w internecie natknąłem się na kilka utworów, które sa inne od większości znanych mi komponowanych współcześnie.
Ktoś o nim napisałe, ze jego dzieła charakteryzują się dużą subtelnością. Są z jednej strony minimalistyczne, a z drugiej - skomplikowane. I rzeczywiscie, kompozytor bardzo rzadko używa "głośnej" dynamiki (mezzoforte i dalej) - większość dźwięków jest cicha.
Sylwestrow, urodzony w 1937 na Uklrainie, żyje tam do dzisiaj i nadal komponuje - kilka razy nawet pojawiał się w Polsce.

http://www.youtube.com/watch?v=uq3dNgDj4vc&feature=related

Asiu, wydaje mi się, że będziesz miała okazję we wrześniu usłyszeć koncert klawesynowy Góreckiego - tyle, że w wersji na fortepian. Istnieje bowiem i taka.  :D

To co pokazane..to z pewnością Morze Czarne, a na samym końcu wpatrzony w nie sam kompozytor Sylwestrov  :) ;) - nastrojowa, klimatyczna muza..i faktycznie przeważają w niej ciche dźwięki, ale jest to niezwykle urokliwa dźwiękowa "cisza" - linia melodii przywodzi skojarzenia z dalekimi ziemiami, położonymi gdzieś tam na Wschodzie, czysto słowiańska, ale w klimacie Słowian tych bardziej wschodnich (muzyka ukraińska, może też z lekka rosyjska). W każdym razie, jak dla mnie - piekny, melodyjny utwór.. :)

p.s. Januszu, może i kompozytor pokochał ciszę, ale nazwisko to miał doprawdy - ogłuszająco hałaśliwe  :D ;)

Haaa, też srodze lubię Sylwestrowa, zwłaszcza ten chóralny dyptyk "On photography".

Geniusas gra muzykę współczesną http://www.youtube.com/watch?v=t4q7LTXs9C0

Kompozytor BARDZO współczesny, urodzony w 1988 roku :)
http://www.sznews.com/zhuanti/content/2011-10/21/content_6165192.htm

Wysłuchałam II koncertu skrzypcowego "Metamorfozy" Krzysztofa Pendereckiego, skomponowanego w 1995 roku dla Sophie Anne Mutter, transmisja z Filharmonii Narodowej. Z niemiecką orkiestrą MDR z Lipska pod dyrekcją Kristjana Järvi, zagrał Jarosław Nadrzycki. Nie chciałam za bardzo tego CZEGOŚ słuchać, skrzypce, Penderecki, nie przypuszczałam, że mogę TO w ogóle znieść. A słuchałam do ostatniej nutki jak w hipnotycznym transie. Dziwne przeżycie. Dyrygent (brat słynnego Paaviego) wraz z MDR czarował a Jarosław uwodził. Byłam zaskoczona i zachwycona. Przełamałam się jak Lewandowski w meczu z San Marino.

http://www.youtube.com/watch?v=BFuDow0UqN4

Byłam na tak nietypowym koncercie, że nie wiem, w którym wątku wspomnieć. W Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego grał Kwadrofonik a śpiewał Adam Strug. Koncert był całością bez przerw, cyklem dotyczącym śmierci, odchodzenia. Takie głosy zza grobu, przejmujące. Wokal niespotykany. Sala po brzegi pełna.

Kwadrofonik to:
Emilia Sitarz, Bartek Wąsik - fortepiany
Magdalena Kordylasińska, Miłosz Pękala - perkusja

Brzmią tak: https://www.youtube.com/watch?v=jIx-MYDGnuA

Koncert o którym pisałam, Kwadrofonik & Adam Strug, był wczoraj transmitowany na żywo w radiowej Dwójce. Słuchał ktoś?

A tak wydarzenie opisano na FB:
"Requiem Ludowe - to od czasu jakże ważnej i docenionej przez wielu melomanów i krytyków (m. in. Nagrodą Folkowy Fonogram Roku) płyty Folklove - najnowszy projekt zespołu Kwadrofonik inspirowany muzyką tradycyjną, do którego kwartet zaprosił znawcę tematu, śpiewaka - Adama Struga. Tym razem kwartet mierzy się z polską, ludową muzyką żałobną, odnajdując w niej pierwiastek śmierci zawarty w melodiach i słowach pieśni towarzyszących ludowi w chwilach ostatecznych. Dzięki wyjątkowemu instrumentarium i interpretacjom Kwadrofonik i Adam Strug tworzą opowieść o odchodzeniu, i o tym, co może nas spotkać „po tamtej stronie”.

Taki film o muzyce i komponowaniu znalazłam. "Prawykonanie"

http://www.youtube.com/watch?v=Kc3BneWRCLI

Andrzeja Panufnika koncert fortepianowy.

http://www.youtube.com/watch?v=LSKs0yzmfVw

"Witold Lutosławski w rozmowie z Krzysztofem Zanussim", godzinny film z 1990 roku.
http://www.youtube.com/watch?v=rdDE5owPUMc

muzyka klasyczna to trudna muzyka, nie zawsze kazde dzielo takiej muzyki da sie rozumiec, na pewno znajdziesz takie, ktore cie zafascynuja.