Kurier Szafarski

Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina uznawany jest za jednen z najważniejszych krajowych konkursów muzycznych. Odbywa się w Warszawie od 1968 roku. W ciągu trzydziestu sześciu lat swego istnienia Konkurs ewoluował i przeobrażał się, zmieniał i doskonalił swą formę, stworzył własną bogatą tradycję. Trzydzieści pierwszych edycji nosiło nazwę Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny na Stypendia Artystyczne im. Fryderyka Chopina, późniejsze edycje odbywają się już pod zmienionym tytułem.
Konkurs promuje młodych pianistów. Adresowany jest do polskiej młodzieży muzycznej - studentów Akademii Muzycznych i uczniów Szkół Muzycznych II stopnia.

Kolejny, najbliższy Konkurs będzie miał miejsce w dniach 25 XI - 3 XII 2011
Program i regulamin Konkursu - wg linka jn

http://pl.chopin.nifc.pl/institute/polish/competition/edition2011/rules

Nigdy nie słyszałem o tym konkursie. To bardzo interesujące, bo organizatorem jest NIFC - tak samo jak w przypadku konkursu Chopinowskiego. Nie wiem dlaczego, ale mam wątpliwości, czy to dobrze, że NIFC organizuje konkursy (może przesadzam) konkurencyjne. Ten o którym napisał Janusz to dla mnie taki "konkursik pocieszenia" chociaż jeżeli będą transmisje, to chętnie wysłucham poczynań uczestników. No i kładziony jest nacisk na polskość - uczestnikiem może być polak lub obcokrajowiec-student polskiej uczelni. Jury także składa się z muzyków polskich. Nie wiem jak takie ograniczenia wpływają na poziom artystyczny konkursu, ale chyba go nie podnoszą dlatego obawiam się, że będę musiał podtrzymać twierdzenie, że jest to po prostu "konkursik pocieszenia" - obym się mylił.

Ja mam Piotrze odmienne wrażenie.Chyba wygrana w tym konkursie ułatwia pianistom dostanie się do polskiej
ekipy na następny KCH, a także inne konkursy międzynarodowe.

To nie tak, Piotrze. Aga ma rację.To żaden konkursik pocieszenia a trwały element w pejzażu polskiego szkolnictwa artystycznego (pianistycznego), który za cel stawia sobie niesienie pomocy (poprzez nagłaśnianie "nazwisk", ale i ogrywanie repertuarów) przyszłym artystom. To konkurs, który młodym adeptom otwiera podwoje pod start w konkursach międzynarodowych. Jest taką specyficzną preselekcją i ich promocją. Jego laureatami zwykle bywali ci, którzy potem nierzadko zdobywali laury np. na MKIFC. Jego lareatem był i Zimerman i Blechacz i multum innych znanych nazwisk. Kilka(naście) razy obserwowałem ten Konkurs jako słuchacz (wstep na przesłuchania bywał wolny). Mam nadzieje, ze reguły beda wciąż te same  :)

Patrząc tylko po regulaminie - mamy olbrzymi przedział wiekowy. W międzynarodowym konkursie granice wieku to bodajże 17-25 lat. W ogólnopolskim mamy przedział 17-30 stąd mój wniosek, że jeżeli ktoś przespał wydarzenie bardziej elitarne lub powinęła mu się na nim noga może wystartować w przedsięwzięciu o mniejszej skali.

Nie będę się sprzeczał że jest to idealny sprawdzian dla młodych - każdy konkurs, każdy koncert jest dla nich świetną okazją do ogrania się, wyrobienia w sobie doświadczenia, które z czasem niwelować będzie tremę. Nie twierdzę, że idea konkursu dla uczniów i studentów to zły pomysł - to przecież kuźnia talentów i wyławianie perełek polskiej pianistyki, niestety zapisy regulaminu (jeszcze raz podkreślam, że tylko tymi się sugerowałem stawiając swoją opinię) trochę temu przeczą.

Zapominasz, że na swiecie jest set konkursów pianistycznych i ze górny limit wieku bywa na nich nierzadko 35 lat

No dobrze, z tym, że jeżeli konkurs ma za zadanie wyłania talentów na międzynarodowy konkurs Chopinowski to te granice wiekowe są troche nielogiczne.

No ale sprzeczanie się o regulamin konkursu do niczego nie prowadzi a już na pewno nie będę negować dokonań laureatów omawianego konkursu. Po prostu wydawało mi się to mało logiczne.

Chętnie wysłucham transmisji, jeżeli taka jest w planach organizatorów.

Obawiam się, że jedynie osobiście, zbyt małe przedsięwzięcie, by je transmitowano. Ale program zapowiada się ciekawie i jeśli życie pozwoli trzeba będzie choć na wybrane fragmenty podreptać.

Etap 1
* Dowolna sonata jednego z następujących kompozytorów: Muzio Clementi, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert
* Fryderyk Chopin – dowolna etiuda z wyłączeniem etiud: E-dur op. 10 nr 3, es-moll op. 10 nr 6, cis-moll op. 25 nr 7
* Ferenc Liszt – dowolna etiuda
* Utwór dowolny

Etap 2
* Fryderyk Chopin – dowolny utwór lub utwory
* Ferenc Liszt – dowolny utwór lub utwory
* Dowolny utwór lub utwory kompozytorów polskich (poza Chopinem)

Etap 3
* Jeden koncert do wyboru spośród następujących:
Ferenc Liszt:
I Koncert fortepianowy Es-dur HS 124
II Koncert fortepianowy A-dur HS 125
Wolfgang Amadeus Mozart:
Koncert fortepianowy d-moll KV 466
Koncert fortepianowy C-dur KV 467
Koncert fortepianowy A-dur KV 488
Koncert fortepianowy B-dur KV 595

Piotrze, przypuszczam, ze nie, bo chyba nigdy takich z tego Konkursu nie było :(

Piotrze, daj spokój z tymi granicami. Konkurs ten, jeszcze raz powtarzam, to żaden braciszek Wielkiego Konkursu. To inna liga, z której wygrani czasem przechodzą do ekstraklasy. Nie tylko turniejowej  :) Sa i inne poziomy i bonusy: staże, stypendia, festiwale, etaty akademickie, kursy mistrzowskie...No i koncerty przed publicznością, co dla młodych pianistów wcale nie jest takie oczywiste i normalne

Januszu.

Jak zwykle nie kumasz..
Gogusiowi chodzi o to, ze nazwa tego konkursu wprowadza zamieszanie (po angielsku jedno slowo confusing).
Dlaczego nie nazwano tego konkursu np. "im. J. Hoffmana czy na przyklad"  "Polscy Pianisci Sila Narodu" :D :D ,  itd.....
Dzialacze, ktorzy wymyslili nazwe tego konkursu widocznie sie nie skoncentrowali wystarczajaco.
Szkoda, ze kazde miasto nie ma malego, lokalnego konkursu im Chopina np Konkurs im. Chopina Starachowic Dolnych.


Jak poczules sie obrazony, to moge  zmienic pierwsze zdanie.

cieszy mnie, ze zauwazyłes iz nie jestem żabą  :D (oznacza to, ze czasem zauważasz jednak fakty oczywiste), a serio: martwi mnie, że nie potrafisz się odzywac bez obrażania romówcy...


Otóz nazwa Konkursu jest jak najbardziej "cywilizowana" i sprawdza się w rodzinie Konkursów chopinowskich, których na swiecie więcej niźli spotów bartusa na tym forum :-) czemu ten miałby być jakis od "Siły Narodu" :-)  :D
Dla mnie (i pewno wielu, wielu innych) wyróznia go to, że jest "pod sztandarem" NIFC. Koniec, kropka.

I na bartusa twarzy :D

Troche przesadzilem, ale ciesze sie , ze masz poczucie humoru

W jakim sensie sie sprawdza?
Kazdy inny konkurs im Chopina na swiecie obniza wartosc zdazenia( tego glownego)
Szkoda, ze dzialacze konkursowi (MKIFC)nie poszli sladami oscypkow.

Mało przekonywujące rozumowanie.

Po pierwsze:
Sławiąc twórczość Reymonta nie umniejsza się Sienkiewicza. Kto odkrył jednego polskiego noblistę - chetnie zapozna się i z drugim (z trzecim, z czwartym...) Transponując tę mysl i dla innych "niekumatych": laur w "małym" konkursie może zachęcić do mierzenia się z Czumulugmą.

Po drugie:
MKiFCH jest największym i jedynym wielkim międzynarodowym monogtraficznym konkursem pianistycznym na świecie. Pod względem swojej misji nie musi obawiać się konkurencji z żadnym innym, a już z pewnością z lokalnym konkursem krajowym, dla uczniów i studentów.

Obawa o "obniżenie wartości" w kontekscie jw. - ma, w moim odczuciu, konotacje infantylne.

Byl sobie ojciec.
Mial czterech synow.
Pierwszego, najstarszego nazwal Jasiek.
Drugiego...  - Jasiek
Trzeciego... - Jasiek
a najmlodszego o dziwo - Jasiek.


  Czyz nie jest to mylace dla rodziny?


Jak juz robisz porownanie, to powinno byc:
  "Slawiac tworczosc Reymonta nie umniejsza sie Reymonta" - brzmi jak nonsens.

Oczywiscie wartosc"marketingowa" a nie wartosc samego przedsiewziecia jakim jest MKiFCH.

Przesłuchania konkursu odbywać się będa w Uniwersytecie Muzycznym. To kolejne miejsce, z którym warto, aby zaprzyjaźnikli się nasi Forumowicze  :)

Masz na mysli dawnej Akademii Muzycznej?

jeszcze dawniej nazywała się "Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie"

Niedokladnie zacytowalem Janusza

jest:
powinno byc:

Akademia Muzyczna to miejsce magiczne, spędziłam tam wiele "uduchowionych" momentów, kiedy odprowadzałam syna na zajęcia z grupy przygotowawczej do chóru, dawno temu. Ale jakoś nie chciało mi się nigdy wychodzić i wracać po godzinie, więc czekałam wewnątrz i napawałam się atmosferą miejsca, wystawę sklepiku znałam niemal na pamięć, a od czasu do czasu łapałam się na jakiś koncert. Bardzo lubię tam wracać. Chyba każde miejsce przesiąknięte od lat muzyką i muzycznymi osobowościami jest jedyne w swoim rodzaju.