Kurier Szafarski

Ten koncert stanowczo zasługuje na oddzielny wątek.
Wybieram się, to będzie sobota, koncert odbędzie się niezależnie od pogody, o godzinie 20.00. Wejście bezpłatne - na letniej scenie Pałacyku "Sokoła" w Parku Kościuszki w Pruszkowie pod Warszawą.

Pierwotnie program miał obejmować 24 etiudy Chopina i Sonatę h-moll Liszta. Ale repertuar został zmieniony, niestety nie pamiętam dokładnie, mają być w każdym razie dwie sonaty Chopina, pierwsza i trzecia.

Mam mały dylemat, bo na ChiJE tego dnia w tym czasie gra Wakarecy. Pan Paweł wybaczy, idę na Geniusasa.

Ja się wybieram na ten koncert, ale w tygodniu zadeklaruję się konkretnie

Hmm... mam problem z dojazdem, zajęcia mam do 15, a mój synek w tym czasie będzie w innej części Polski. Ale bardzo, bardzo bym chciała!

Mała korekta programu. Będzie 12 etiud Chopina op. 10 i sonata Chopina pierwsza ALBO trzecia.

Terenia, zbieraj się :)

Napiszcie jak było!

Agnieszko, Bogdanie, Januszu, wasza strata. Na koncercie wylądowałam ostatecznie z koleżanką z Pruszkowa, nie-melomanką, która zaskoczyła mnie informacją, że była jako dziewczynka w filharmonii na koncercie Zimermana, dość dawno temu  :o
Pan Popis bardzo ładnie opowiedział o każdej etiudzie op. 10, poprosił by pomiędzy nie bić braw i na scenę wkroczył Lukas w białej koszuli, zaczął swój standardowy repertuar. Niepokoiły mnie trochę dość licznie zgromadzone dzieci urzędujące obok sceny za plecami pianisty, w atmosferze dzikiej plaży na skraju dżungli, bez nadzoru i nieograniczone w swojej fantazji, czasem swawoliły zbyt głośno, nie mówiąc już o bieganiu pod sceną. Za sceną buczało stosunkowo głośno, dźwiękiem ciągłym, lekko nawet powarkując, jakieś mechaniczne ustrojstwo, agregat prądotwórczy? Nagłośnienie nie było idealne, przy głośnych dźwiękach lekko zgrzytało. No i komary na kilogramy oraz inne latające stworzenia, które w pianiście wypatrzyły idealny obiekt ataku, wokół ciemność a on w kręgu światła. W pewnym momencie, by nie dać się żywcem skonsumować, a mając obie ręce STANOWCZO ZAJĘTE, artysta rozpoczął manewry głową... Biedak, było mi go strasznie szkoda... Grał pięknie, ale nie mógł się skupić, skoncentrować, ale się starał. Przerwa. Zniknął na dłużej, pan Popis zapowiedział już sonatę h-moll Chopina, rozległy się oklaski - i nic. Okazało się, że pobiegł na zaplecze umyć ręce (zgarniał często z klawiatury OWADY) i spryskać się sprayem na komary! Pojawił się na scenie, przepięknie zagrał sonatę, niestety przerywaną brawami, i chciał zwiać, aleśmy go nie puścili bez bisów. Zasiadł do klawiatury, rozejrzał się, wstał, podbiegł do oddalonego kilka metrów mikrofonu, zaanonsował: "Schubert, walc", otrzymał brawa za sprincik i po pięknym bisie pierwszym znów Chopin i ostatnia dramatyczna etiuda op. 25. Parę razy miałam wrażenie, że odreagowuje na fortepianie warunki w jakich przyszło mu grać. W zasadzie się nie uśmiechał, ale nie było też widać po nim złości. Chyba ze stoickim spokojem brał sytuację jaką była. Oczywiście był Pan Impresario (Daniila i Lukasa zarazem), już sie nawet nie zdziwił, że ja i tam jestem  ;) Mówił, że Lukas już w przerwie stwierdził, że warunki są ekstremalne. Po chwilce oddechu pokoncertowego poszłyśmy z koleżanką na zaplecze porozmawiać chwilkę, pogratulować. Geniusas zrelaksowany, jakby ze spa prosto, w ogóle nie widać po nim zmęczenia, zdenerwowania, zniechęcenia. Urzeka spokojem i przyjaznym nastawieniem. Tym razem nie stałam jak sierotka, tylko, przedstawiona przez Pana Impresario zaczęłam gadać jak najęta :0 Nie było wokół tłumów napierających, mała pusta salka z pięcioma osobami, więc się odważyłam. Mówiłam, że od konkursu chopinowskiego z przyjaciółmi słuchamy Chopina i obserwujemy dalsze dzieje konkursowiczów, i że ja najbardziej Daniła i jego  ;D Pan H. żartował, że lubię młodych rosyjskich pianistów, a Lukas się śmiał, bo ja protestowałam, że przełożenie nie jest takie. Popomstowaliśmy na ekstremalne warunki, hałas, komary. Bardzo podziękowałam za wszystkie trzy jego koncerty na których byłam, dowiedziałam się że jakoś w październiku będzie grał w Łodzi, a potem to nie wiadomo kiedy będzie znów w Polsce, jeszcze nieustalone. Obiecałam, że gdzie by to nie było, to ja będę... Jeszcze raz podziękowałam, że wysłuchał tak cierpliwie mnie i mój angielski. On naprawdę jest niesamowity, chyba najbardziej sympatyczny w kontakcie bezpośrednim pianista ze wszystkich. Potem jeszcze rozmawiałam z panią, która zajmuje się wydawaniem płyt Lukasa. Lada moment, dosłownie już, w DUX ukażą się jego dwie płyty, na jednej nagrane w katowickim studiu etiudy Chopina, 2 x 12 i na drugiej kameralny e-moll nagrany z orkiestrą Wojciecha Rajskiego, dokładnie tak samo, jak Trifonov. Tak bardzo się cieszę, że tam pojechałam! Jutro kolejny koncert. I pojutrze :)

I jeszcze malutkie coś:

https://picasaweb.google.com/xbw777/LukasPruszkow27082011

Jakość nie bałdzo, ale lepiej tak niż wcale.

Suplement, jednak w czasie etiud też rozległy się brawa, po czwartej... A szczebiot przyszłości narodu słychać na filmikach, dość wyraźnie.

No załuję, ale coż... Za to Ty, Beatko, sprawiłas się super dzielnie  i w imieniu moderatorów Forum (ale i wszystkich forumowiczów) przekazuje Ci w podziękowaniu za relację i reprezentowanie naszego Kuriera oficjalnego buziaka  :-*

A w tym czasie, w którym pławiłaś się koncertowaniem Łukasza, tu w Babicach - my z Bogdanem urządziliśmy sobie także fajne granie. Był Chopin, Beethoven, Bach (a nawet kawałek Rachmaninowa(!)) i mnóstwo bogdanowych piosenek z gitara.
Nie mam żadnej dokumentacji z naszej sesji, ale może to i dobrze, bo będzie pretekst, żeby ja kiedyś powtórzyć  :)

Beatko, w Pruszkowie zabrakło już chyba tylko " Lotu trzmiela" :)

Swoją drogą podziwiam, jak oni obaj - i Lukas i Daniił - w swoim tempie, bez widocznego zmęczenia ( co często słusznie podkreślasz!) budują swoją karierę.
A pan H. zawsze jest z nimi :) Cóż to za uroczy i skromny człowiek, prawda? Poznałam go ponad rok temu, na próbie koncertu Rafała Blechacza.
Oj, Rafał wtedy też zaimponował mi swoim poczuciem humoru, kiedy zawadiacko i z podziwem skomentował poczynania dyrygenta - " ale jest czujny, co?!" :)

W końcu jako impresario - jest odpowiedzialny za ich warunki koncertowania. Ale masz całkowitą rację - pan H. i na mnie (w Dusznikach) sprawił wrażenie bardzo sympatyczne. Pamiętam, jak w pewnym momencie zagadałem do Daniła to od razu nadstawił ucha by w razie czego służyć pomocą lingwistyczną, ale na szczęście nie było to konieczne.

A jestem ciekawa, czy pan Andrzej H. był w Dusznikach przy Ingolfie?

Nie, przyjechał ostatniego dnia festiwalu.