Kurier Szafarski

Podobno za taki - zdaniem Pani Profesor Kozubek - sam Chopin uznał swą etiudę - E-dur op. 10 nr 3
Rozpocznijmy od niej. Tu - w wykonaniu bliżej nieokreślonym, ale bardzo pięknym i eleganckim, perfekcyjnym technicznie. Podejrzewam, ze pianistą mógł być Richter.

http://www.youtube.com/watch?v=ikBD3DcSGFM&feature=related

Januszu, przecież to "osiołkowi w żłoby dano"! Ja nie umiem wybrać. :-\

Nie ukrywam, że to trudne zadanie. Przyrównałbym do wizyty u jubilera: każdy kamień ślicznie oprawiony, ale nie każdy jest diamentem.
Zaproponuję mój drugi śliczny utworek: pieśń "Życzenie". Niby drobiażdżek, niby jakby taki polny, cichutko rosnący obok strumyka kwiatek, a przecież za tę leśną małą niezapominajkę niektórzy gotowi złożyć naręcza róż.

http://www.youtube.com/watch?v=xU7RjGkOW4s&feature=related

Nie wiem czy to najpiękniejszy utwór ale wybrałam go coś mi przypomina i często je
słucham. Najbardziej lubię w wykonaniu Marty ale nie mogłam znaleźć.Więc Pollini

http://www.youtube.com/watch?v=m5R-VHrvt8Y&feature=related

Teresko, preludium As-dur jest także i moim ulubionym. Kiedyś je nawet grywałem...

a póki co, czyż można tu nie zapodać najbardziej polskiego i najbardziej heroicznego tańca świata??  :o

http://www.youtube.com/watch?v=GoLZ4TIuOgc

to, o zgrozo! bardzo mało spopularyzowane dzieło, należy do najdojrzalszych, najdoskonalszych w całej twórczości Chopina. Przez lata było moim duchowym przewodnikiem po dziewiczych ogrodach odchodzącego do annałow Romantyzmu. Ostatni wydany za życia utwór Chopina. Sonata na fortepian i wiolonczelę g-moll op. 65.
Mój ulubiony temat z sonaty: Largo

http://www.youtube.com/watch?v=eQRflmiuYtQ

Tak jak sonata g-moll zamykała bramy Romantyzmu tak z pewnością ten nokturn otworzył je na oścież. Mój ulubiony, ukochany w królestwie nokturnów: Es -dur op. 9 nr 2. (Wg statystyk amerykańskich - podobno najchętniej adaptowany dla potrzeb masowej kultury i reklam utwor muzyki klasycznej).

http://www.youtube.com/watch?v=FeoVTMyv9vU

Oryginalna pewnie nie jestem - Andante Spianato - poniżej w wykonaniu Marthy
http://www.youtube.com/watch?v=0tk4HPtmtjE

Część II - Romans z Koncertu f-moll!

Nie umiem wybrać najpiękniejszego, to jest tak samo niewykonalne, jak wybranie najpiękniejszej kobiety świata, niby sie wybiera, ale na pewno nie jest ona najpiękniejsza...
Mogę powiedzieć co szczególnie mnie ujmuje, co lubię i tak:

Scherzo h-moll Op. 20 Nr 1: http://www.youtube.com/watch?v=LhvghAqclH4

Walc a-moll Op. posth : http://www.youtube.com/watch?v=T52uo7dKtgg

Etiuda etiuda e-moll, op.25 nr 5 nie znalazłam na You Tube takiego wykonania, które lubię, fakt, że długo nie szukałam :)

 :) :) :)
i jeszcze Lento con gran espressione cis moll

 http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/composition/detail/id/52

Z wszystkim się zgadzam, macie rację, Forumowicze, nie jest możliwe wybranie tego najpiękniejszego, nawet tego primus inter pares... Lento con gran esspresione cis-moll w wykonaniu Harasiewicza - polecam... Bachowska, kontrapunktyczna, II część sonaty h-moll, rozpływam się, gdy słucham tego niebiańskiego, wznoszącego dźwięku - polecam w nagraniu Bozanova. ;)

za ten drugi przykład  :) ... - mój sympatyczny buziaczek  :-*

Op. 10 nr 12 - Etiuda rewolucyjna... Jak głosi legenda - skomponował ją po wieści o upadku powstania listopadowego.
A dlaczego tylko legenda? - bo nigdy i nigdzie Chopin nie skomentował okoliczności, które towarzyszyły powstawaniu tego mini-arcydzieła. Ten przydomek nadała tylko i wyłącznie tradycja wykonawcza i wyobraźnia biografów Chopina. Niektórzy z nich - w ogóle odżegnują się od łączenia jej z inspiracją narodowej tragedii. Bodajże Artur Hedley nawet zauważa, ze jest ona niemal kopią etiudy C-dur Webera, skomponowana wiec jakby w formie dialogu ze swym pierwowzorem.
Ciekawostką jest także to, że identyczna co do tonacji i numeru etiuda, tyle że z opusu 25, tez nosi miano rewolucyjnej, tyle tylko że z przydomkiem: Wielka (Wielka etiuda rewolucyjna). Niekiedy eiudą rewolucyjną nr 2 nazywa sie także etiudę op. 25 nr 11 a-moll (choć częściej mawiają na nią : Wiatr zimowy). Tak wiec z tąże rewolucyjnością etiudy jest trochę galimatiasu. Ale, ok, dziś powszechnie mawia się o etiudzie rewolucyjnej, jako o etiudzie z op. 10 nr 12
Posłuchajmy ją w genialnej interpretacji Światosława Richtera

http://www.youtube.com/watch?v=8hOKcdZJJFU

Ja swoje najpiękniejsze tematy odnajduje w balladach g-moll i f-moll
http://www.youtube.com/watch?v=RR7eUSFsn28&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=D_PBTGfhWD8&feature=related
ale pewnie pięknych tematów Chopina wystarczyłoby na cały rok - każdego dnia inny

Jakże się cieszę, że ktoś zachwyca się tym zestawieniem tak jak ja! :) Część IV jest dla niego stworzona, niezmiennie mi się z nim kojarzy.

Janusz!
lubię tę Etiudę - E-dur op. 10 nr 3 
w połączeniu z Twoim  Till there was you
tworzą taką…
miłą mi
nostalgiczną atmosferę.

A Polonez Fantazja - budowa tego utworu jest niesamowita, daje duże możliwości różnorodnych interpretacji. Przy okazji konkursu Chopinowskiego najbardziej spodobała mi się interpretacja Avdeevej (już wyjaśniałem, że mówiąc ogólnie, wole Chopina energetycznego niż melancholijno-hipochondrycznego). W Polonezie-Fantazji są fragmenty spokojne i melancholijne oraz szybsze i wesołe. Odstępy między tymi fragmentami często mocno się zacierają. To wszystko składa się na fakt, że jest to utwór wspaniały. W moim rankingu utworów Chopina ociera się o podium. Dodam tylko, że ranking ten zmienia się non stop w miarę coraz to głębszego odkrywania muzyki Chopina.

Tak, finał h-molla jest elektryzujący u Bozanova. Te mieniące się pasaże prawej ręki, na tle pędzącego galopu, wszystko w porywającym tempie... Inaczej, ale pięknie, gra Wunder (do jego sonaty nie mogłem się długo przekonać, w końcu jednak przekonał mnie również), choć od początku porwał mnie Bozanov.

Najpiękniejsze tematy Chopina? Na pewno Ballady - wszystkie, cudowne ekstatyczne kulminacje melodyczne w g-moll, kontrapunktyczna doskonałość w f-moll.

Ballada G-moll to najpiękniejsza z ballad, słusznie zwróciłeś uwagę, Mozarcie, na piękno punktu kulminacyjnego. Słuchając tego utworu z niecierpliwością czekam na ten właśnie moment. Sposób w jaki rozwija się ta muzyczna opowieść jest zniewalający. Nie jest to płynne przejście, nie jest to też ruch jednostajnie przyśpieszony. Na początku muzyka naprzemiennie cichnie i rozbrzmiewa przedstawiając zwroty akcji. Mimo tej zmienności utwór jest niezwykle spójny co świadczy o jego pięknie.

A przy tym ze względu na niezwykłą formę utwór ten nie ma sobie równych w muzyce XIX wieku w ogóle...

Właśnie słucham Ballady G-moll w wykonaniu Zimermana - to wykonanie charakteryzuje się niezwykle wolnym i subtelnym początkiem, który może być drażniący. Niemniej od punktu kulminacyjnego utwór zamienia się we wspaniałą relację z bujnego życia. Horowitz z drugiej strony wprowadza niepotrzebne staccato przez co utwór traci na formie, gdyż momentami przestaje być balladą a staje się niespójnym opowiadaniem.

Krystian gra tę balladę najpiękniej i... najmądrzej. To jedyny pianista, który rozumie i docenia rolę ciszy w muzyce, w szczególności w tej balladzie. Pod jego palcami - to nie ballada - to filozoficzne misterium.

Tak, ballady Zimmermana w ogóle stanowią dla mnie wzór. Mnie ten powolny wstęp u Zimmermana nigdy nie wydawał się za wolny, jedynie inne wykonania uważałem za zbyt szybkie. ;)

Januszu, bardzo słusznie napisałeś: Zimmerman gra najmądrzej. To niezwykle inteligentny pianista, gra sercem i rozumem. To się nie wyklucza, tak jak Fides et Ratio. ;)

I znowu ballada g-moll - bardzo podobają mi się takie koncepcje tego utworu:

http://www.youtube.com/watch?v=bA6Xw6BAoio 

Nagranie pochodzi z konkursu Chopinowskiego - gra Jacek Kortus

http://www.youtube.com/watch?v=956D43F9Bmk&feature=related

Y. Avdeeva

Interpretacja Kortusa jest niezwykle żywa, aż czuć młodość i energię. Niektóre fragmenty Ballady G-moll aż się o taką dawkę energii proszą. Przecież Chopin skomponował ten utwór mając 25 lat - dlaczego obdzierać balladę z młodzieńczości i poddać się relatywnie rozważnemu i statycznemu Zimmermanowi?

Avdeeva z kolei stworzyła genialne wprowadzenie do najważniejszej części utworu. Moim zdaniem pierwsza część w jej wykonaniu jest zdecydowanie lepsza od Zimmermana.

 :D Wygląda Januszu na to, że z wiekiem zmienia się odbiór dzieł Chopina! Również mi, interpretacja Krystiana podoba się najbardziej!

Od razu z wiekiem ... po prostu gusta są różne, po co dorabiać sobie teorie Ewo?

Nie wiem, Gogusiu, czy słusznie strofujesz naszą Ewunię. E tam... nie wiem. Wiem. Jasne, ze niesłusznie.  Z wiekiem nawet wino nabiera szlachetniejszego posmaku. Wszystko, jak skonstatował Pan Heraklit, z czasem się zmienia, a już szczególnie gusta. Goguś, chłopie drogi! Zmiarkuj się! Jakże długo kazałbyś duzej dziewczynce bawić się tymi samymi lalkami  ;)  :)

 :D Gogusiu, sam kiedyś tego doświadczysz. To odwieczny konflikt pokoleń! Na szczęście w naszym szafarskim przypadku, zupełnie niegroźny, a wręcz pouczający i niezmiernie poszerzający horyzonty. :)
Dziękuję Januszu za rycerską obronę! :-*

Obronę? Ale po co ta obrona? Przecież niczego złego nie miałem na myśli ...  :-[

"Pax między chrześcijany"..jak mawiał mistrz zakonu Konrad von Jungingen ;D..a ja jeszcze dodam - "pax" miedzy forumowiczami płci obydwóch ;)..Nie ma co się spierać o interpretację, bo jest ich wiele - podobnie jak wiele może być gustów. Wszak co do jednego nie ma wątpliwości, że jest to jedno z najpiękniejszych jak nie najpiękniejsze dieło Chopina..

"Co do tego, to nie tego.."
osobiście nie podejmuję się zdecydować, który najpiękniejszy...

Ponoć Chopin odnosząc się do swoich dzieł(co robił niezwykle rzadko i skromnie), bardzo był zadowolony z tematu z etiudy op.10 nr 3 e-moll.

http://www.youtube.com/watch?v=lt-NZMiCQLg&feature=related
To jeden z najpiękniejszych tematów, dzisiaj szczególnie! :(

Zgadzam się.

Moje typy na dziś to
1) początek ballady f-moll

2) Andante spianato 0:50, 4:10
3) Wielki Polonez 8:30, 9:35
"momenty" weźmy sobie stąd: http://www.youtube.com/watch?v=z_itWHDBoUM
A wczoraj słuchałam sobie wieczorem po ciemku wykonania Yundi Li z konkursu z "rzepowej" płyty - uwielbiam!

Allegra - też zdzieram tę "rzepową" płytę na numerze szóstym, Yundi Li gra to Andante spianato najpiękniej :)

ja słuchałem wczoraj Lang Langa jak grał koncert e moll. Wykonanie to zupełnie do mnie nie trafiło, co nie znaczy, że nie jest to genialny pianista. Ale również orkiestra jakaś taka dzika... Jakkolwiek motyw muzyczny koncertu w top 10 umieszczam.

Koncert e-moll... jak najbardziej!
Ostatnio prównuję nagranie konkursowe Wundera (dla mnie referencyjne) z wersją Blechacza z płyty DG. Orkiestra pod batutą Jerzego Semkowa brzmi tam przepięknie, a Blechacz oczywiście 100% Chopina w Chopinie, ale w moim notesiku nic nie przebije porywającego, brawurowego ronda Wundera ;D wieńczącego cudną, spójną całość.

Piękny oberek, skoczny mazur - Wunder dostarcza nam w finale emola wrażeń niezapomnianych. Wykonanie zjawiskowe. ;)

Zerknęłam na youtube - jest jakaś taka popowa wersja z orkiestrą BBC ubraną jak BigBand - brrr
Lang Lang chyba sie lepiej czuje w koncercie f-moll.

No właśnie, Rondo Vivace z koncertu e-moll ... szczególnie podobają mi się dwa końcowe fragmenty
http://www.youtube.com/watch?v=EOH-Px9sshM

1) 7:20
2) 8:12 - czyli sam finał - mój ulubiony fragment koncertu e-moll

sorry, ale muszę... dołączam tu i januszowy przeciwny biegun...

http://www.youtube.com/watch?v=vF0nP4KWWt0

Janusz, na facebooku na stronie NIFC jest zakładka ChopinTube, można na niej umieszczać własne wykonania, może spróbujesz?

Nadal nie przyswajam, który fragment jak się nazywa, jakoś tego typu wiedza się nie przykleja na żadne spoiwo, niemniej słucham z coraz większym zachwytem i coraz częściej koncertu e-moll. "Cóż znaczy nazwa? To, co zwiemy różą, pod inną nazwą nie mniej by pachniało" - mówił Szekspir. Więc słucham nieświadoma nazewnictwa, a muzyka niejako bezimienna i tak coraz piękniejsza..

Dzięki Beatko za info. Może i spróbuję, ale kiedyś... jak nauczę sie trochę lepieć grać  ;)

Januszu, skoro już koncertujesz, umieszczasz filmiki ze swoimi wykonaniami oraz wystąpiłeś na "Najdłuższych Urodzinach", dlaczego obawiasz się ChopinTube - jak dla mnie jesteś idealnym kandydatem do skorzystania z propozycji NIFC. Naprawdę. Odwagi!  ;)

Wiesz, Piotrze... tu nie chodzi o odwagę. Mam ją i zawsze miałem, gdy było trzeba.  To nie jest także z mojej strony żadne droczenie. Ja po prostu wyznaję zasadę: "wedle stawu grobla". Dlatego zachowuję miejsce w szeregu - i z szacunkiem ustępuję estradę fachowcom. I dlatego również grywam tylko dla siebie i dla najbliższych przyjaciół. Tu, na szafarskim forum, wszystkich Was, kochani, za takich uznaję.

Koncertowanie, o którym piszesz, to były tylko dwie nietypowe sytuacje w całej mojej „życiowej karierze”, które zdarzyły się, owszem – nieprzypadkowo, podczas roku szopenowskiego, bo uznałem, że to będzie (i było!) najpiękniejsze i najmądrzejsze podsumowanie mojej wieloletniej pasji i miłości do muzyki Chopina.
…A jeśli rejestruję na YT nagrania to tylko po to, by po latach stary Janusz mógł czymś zaimponować prawnukom i uśmiechnąć się i rzewnie westchnąć nad swoim „wiekiem męskim, wiekiem klęski…”.
Ot, i wszystko… reszty grzechów nie pamiętam  :)

Ja również Januszu zachęcam... :D

Dziękuję Januszu za Twoje wykonanie, znałam je już wcześniej. Niczym nie ustępuje profesjonalistom. W końcu, prawdziwi artyści grają sercem i duszą!!!

Janusz!
wszystkie tematy jakie ty grasz,
są najpiękniejsze...

wracajac do propozycji Beatki, zachęt Piotra i Moniki, komplementów Ewy, Marka i każdego z Was - uzmysłowiłem sobie jedną ważną rzecz: zamieszczajac tam swoje wykonanie byłaby dobra sposobność zapromowania naszego Forum na NIFC. Jest to argument, z którym warto się liczyć. Dlatego, jesli tylko któreś z wykonań "wyprowadzę na prostą" i uznam, ze jest sensowne - uelastycznię decyzję i, kochani, podporządkuję się Waszym zachętom :) Nie wiem tylko, kiedy tak się stanie  :-[ :(
Ale już teraz wielkie dzięki za wszystkie ciepłe słowa i zagrzewanie do czynów  :)

Januszu i  to jest bardzo dobry pomysł i decyzja.

Popieram i zachęcam z całych sił, ja też  :).

Bardzo dobry pomysł Januszu. Przyznaje, że sam zapomniałem, że istnieje taka możliwość. Dobrym rozwiązaniem byłoby umieszczenie na dole ekranu paska z adresem forum. Ten pasek wyświetlać by się mógł przez całą długość filmu. To zwiększa szansę, że nasz adres będzie zauważony.

A wracając do twoich wyjaśnień - fakt, nie chodzi tu o odwagę, bo tą wykazałeś się publikując po raz pierwszy. Wychodzenie przed szereg? Hmm ... skoro NIFC daje możliwość wysyłania swoich wykonań, to jest to sygnał, między innymi do osób takich jak Ty - to znaczy półprofesjonalistów, pianistów samouków ... jakkolwiek by tego nie nazwać - do podzielenia się swoimi dokonaniami. Przecież swoich nagrań na tym portalu nie ma zamieszczać Paleczny czy Blechacz ale Nowak lub Kowalski.

Nie jest moim zamiarem to, żeby zmuszać Cię do zamieszczania filmów na stronach instytutu po to, żeby forum zaistniało - to Twoja własna decyzja. Sugeruję tylko, że jesteś osobą, która z tej możliwości powinna skorzystać. Językiem marketingu należysz to grupy docelowej tego przedsięwzięcia - skoro tak, to skorzystanie z niej nie będzie żadnym wyjściem przed szereg.

Mam nadzieję, że choć trochę Cię przekonałem. Powodzenia!

Januszu.
Goraco popieram i prosze o przygotowanie walca a-moll.
Spokojnie bedziesz z Twoim walczykiem zauwazony.

Popieram Bartusia w całej rozciągłości a ten klip z Szafarni jest cudny ogladałam
go chyba ze sto razy.

Olu, Piotrze, bartusie i Teresko...
wziąłem sobie do serca Wasze zachęty i obiecuję - wkrótce zaproszę Was i wszystkich pozostałych przyjaciół z naszego Forum do walca (spod Chopin Tube na Facebooku)  :)

Teresko, moja mała gratulka z okazji rozpoczęcia kolejnej setuchy Twych forumowych wpisów  :)

Dziękuję bardzo Janusz i GRATULACJE!!!!!!!!!!
Ale, ale sam nas miałeś zaprosić :D :D :D :D ;) ;) ;) ;)

I jeszcze tylko proszę Januszu nie śmiej się ze mnie, ale czuję się dumna jakbym sama stworzyła ten
klip .Mam prośbę do tych z Was którzy spikają po angielsku, żeby może w komentarzach napisali jakąś krótką
notkę dla nie Polaków co to jest Szafarnia.

A to ode mnie, to tylko popowa piosenka ale myśle że trochę o Tobie:

http://www.youtube.com/watch?v=3TH8XEXC4zY

Teresko, skoro obiecałem, do słowa dotrzymam, może nawet całkiem za niedługo  8)  ;)  :)
A "Twój" klipek jest bardzo, tak bardzo energetyzujący, ze aż bym sobie pośpiewał...  i jeśli miałby byc w dodatku o mnie  :D - to bym pokraśniał, jak wisienka.  :D
Alem spojrzał do lustra - a tu nic... :-\

Aljuzju paniała , Ty i tak oczeń krasiwyj :) :) :) :) :)

Zwrocie uwage, ten piosenkarz jest podobny do aro49. :D

Przewiało mnie dziś na amen a i teraz duje w okna.
Ta etiuda nazywana jest Zimowy Wiatr czyli do dzisiejszego dnia pasuje :(

http://www.youtube.com/watch?v=7P7j60GPrQk&feature=related

Najpiękniejszy motyw na dziś odczuwam słuchając 10 sekund melodii z poniższego linka:
http://www.youtube.com/watch?v=X7ZdtuJs31g#t=5m40s

"nie doceniałem" tego utworu wcześniej i obym jak najwięcej jeszcze "nie docenił", bo w jednym czasie można się pięknem zachłysnąć

W wigilię jutrzejszego święta

http://www.youtube.com/watch?v=dTnzEuO-TPo

Zauważyliście zapewne, że reklamuję tu mojego chomika.
W założeniu miał być schubertowsko-nietzscheański, ale jak tu bez Chopina. Nie da się.
Wybrałam więc interpretacje różnych utworów Chopina : walce,etiudy, polonezy itp.
No i stanełam przed zagwostką. MAZURKI.
Korzystam, że mamy wszyscy troszkę wolnego czasu i rozpisuję ankietę.
Kto wg was najlepiej gra mazurki?
Wiem, że trudno ale postarajcie się.
A jak kto nie odpowie to wywołam do tablicy i narąbię wstydu!!
Ze mną nie ma żartów bo się znam na żartach :D
Także ruszcie mózgownicami co tam wam zostało i czekam na głosy.

Rany boskie, Teresko, ciarki po mnie przeszły równo...
Kto najładniej - nie wiem. Pani, proszę o litość...

dzięki Janusz,ale z Ciebie przyjaciel..Tak sobie pomyślałam, że trochę tracimy z oczu coś na ja wazniejszego muzykę Chopina. Dobrze, ze jesteś.
Ale jakbys miał coś do polecenia.

cóz... moje ulubione wykonania mazurków są bardzo niedydaktyczne, bo odarte ze słowiańskiej zadumy i melancholi, zamaszystego przytupu na trzy i dziarskiego tempa ludowego tańca. A tak je własnie gra Horowitz. Po swojemu, z wirtuozowską wizją filozofa a jednoczęsnie z finezją niepokornego tytana klawiatury. Każdy jego mazurek jest miniarcydziełem. Trudno mi wskazać jakikolwiek. Każdy publikowany na YT jest dla mnie wspaniały.

No i oprócz Janusza nikt nie lubi mazurków??
Panowie, na początek,
Bartus, musisz lubić mazurki, nie mów że nie, ty kompozytor?
Marku tyle w Tobie poczucia piękna,
Koziołku, cesarz patrzy..
Mozart poeto,
hmm Niebieskookiego to już skreśliłam, nawet nie odpowie: pocałuj mnie w dupę, rasowy informatyk,
ale tęsknię do Leszka (tuco) gdzie jesteś???
http://www.youtube.com/watch?v=hCUgkUUufBo
za kobitki wezmę się wieczorem
A wszyscy zapisani, klinknijcie na zakładkę odzpowiedz i wpiszcie nazwisko!!
Łatwe?? łatwe

Jeśli można, posłuchajcie mazurków Koziaczka  - podobał mi się bardzo na ostatnim konkursie

http://www.youtube.com/watch?v=Q5Ra4Vl_bx8&feature=fvsr

lubię też mazurki ( i nokturny) Polliniego

http://www.youtube.com/watch?v=n9gabAIpUDw

i Zimermana, a ostatnio odkryłam to

http://www.youtube.com/watch?v=oKgW8hAwS-c&feature=grec_index

Agniecha, a cóz to za śliczny mazurek, który rozbzrmiewa pod Twoim chomikiem?

Skoro Terenia nalega..a jeszcze do tego "cesarz patrzy.." no to niech będzie - uwielbiam mazurki w wykonaniu naszego Janusza.. :)

Mazurek g-moll op 24 nr 1..i Mazurek F-dur..
http://www.youtube.com/watch?v=cG9LHsI3_-o
http://www.youtube.com/watch?v=imS_AKpTBf4

..i nie to, że się podlizuję, czy coś w tym guście - po prostu Jego wykonania bardzo mi się podobają..

Koziak rzeczywiście piękny Melisko.
Wcale się koziołek nie podlizujesz, ja też lubie te januszowe mazurki.
Ale reszta, miałam wywoływać do tablicy.Więc:
A
Adami07 zapisał się w październiku 2010, kochany po co?????.Za trudne pytanie???

Następni, he na M
Małżeństwo Melomanów, poznałam żeńską część na koncercie w FN. nic do powiedzenia?????

MrWebsky i co nie lubisz mazurków,czy mnie olewasz jeśli tak to co robisz na tym forum?????

Tereniu, coś Ty dzisiaj tak bojowa!?
Ja kocham najbardziej wykonania Zimermana, ale bardzo lubię również, mazurki Janusza! :)

Ach ta rogacizna...I co ja się mam z tym naszym koziołkiem... ;)

i z Terenią i z Ewą... Same zmartwienia ::)

Terenia, a skoro tak wszystkich tu chcesz łajać - to nakrzycz na Monikę. Gdzież ta nasza szefowa zniknęła na całe wieki? Każ jej niech zakarę podesle nam jakieś swoje wokalne wykonanie mazurków  :D

Januszu, nie martw się bo nie ma czym! Lubię Ciebie, więc jak mogę nie lubić Twojego pięknego grania?!


A przy okazji bardzo lubię również mazurki i nie tylko, Janusza Olejniczaka.

Agnieszko.

Przepraszam, ale przeoczylem Twoj post.

Otoz mistrzem mazurkow dla mnie jest V. Horovitz.
Natomiast na konkursie 2010 zachwycil mnie Trifonov - http://www.youtube.com/watch?v=tDJNeXJGj3Q

Terenia w bojowym nastroju  ;D Może meczyk ze mną pooglądasz, jest relacja online  ;)

Moim ulubionym pianistą jest aktualnie Daniil Trifonov, wszystko czego się tknie jest dla mnie szlachetniejsze i piękniejsze niż zagrane przez kogoś innego. Ale poszczególne mazurki podobają mi się w różnych wykonaniach, na przykład zalinkowany tu dano temu przez Bartusa "Żydek" w wykonaniu Horowitza. Na pewno uzbierało by się kilka w różnych wykonaniach. A tu już 4 minuta meczu...

Tereniu, zgłaszam się, zanim się za mnie weźmiesz:) Tak w ogóle to ja w zasadzie nie mam teraz wolnego czasu, ciężko pracuję i obiecuję sobie, że "dziś nie zajrzę na KS", żeby się nie rozpraszać, ale jak widać, bardzo różnie to wychodzi w praktyce:)
Właśnie niedawno zachwycaliśmy się tu na wątku o archiwalnych konkursach mazurkami Harasiewicza. Myślę, że jak najbardziej są godne polecenia, jako jedne z najlepszych dokonań w tej dziedzinie:)
A prócz tego, cóż, już będę monotematyczna :D

http://www.youtube.com/watch?v=mGm8OAjmJt0&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=ogVCDXQfAhk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=bOLy7Ca9u_s&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=hl_AuCAISyo&feature=related

Oczywiście pozostałe przedstawione tu propozycje również są bardzo atrakcyjne:)

Dziękuje bardzo za pomoc. Zabieram się więc do szukania płyt ww.wykonawców.
Chociaż jak koziołek tez jestem rogacizną(majowy Byk)to taki raczej leniwy Byczek Fernando ze mnie.
Już mi przeszło i resztą towarzystwa od M w dół zajmę się przy innej okazji ;D

Ufff....    :D

mnie bardzo podobają się
Mazurek a-moll op. 59 nr 1
Mazurek B-dur op.7 nr 1
Mazurek D-dur op.33 nr 2
wykonywane przez
Ronan O'Hara

Ballada g-moll w wykonaniu C. Katsarisa. Jak zwykle mnie nie zawiódł. Ciekawe wydobycie i akcentowanie dźwięków w następujących momentach;
Np. czas 1:55-2:15 oraz 5:25..... zresztą chyba nie ma sensu wyszczególniać momentów..

Całość:http://www.youtube.com/watch?v=LAlFsCI5sKA

Wg. mnie jest to jedno z bardziej oryginalnych interpretacji. Za uwagę zasługuje też dobra jakość nagrania /nawet pomimo tego, że jest to jakość youtube/.

Tyle przewinęło się najpiękniejszych tematów, a chyba jeszcze nikt nie wspomniał cudnych, pełnych poezji Impromptus,
chyba równie urokliwych, jak nokturny, zwiewnych jak mgiełka, delikatnych jak tchnienie porannego wietrzyku...
Impromptu A-dur - misterna koronka dźwięków utkana palcami Rubinsteina
http://www.youtube.com/watch?v=baZGdj0xLYg

i cis-moll, z przecudnym, rozmarzonym cantabile
http://www.youtube.com/watch?v=75x6DncZDgI&feature=related
 

Impromptu-Fantasie cis-moll op. 66 (pośmiertne)...
A czy wiesz, Asiu, dlaczego ten przecudowny utwór Chopin nie zdecydował się wydać za życia i jak wiele innych kazał po swej śmierci spalić?
Otóż, zdaniem A. Hedley'a - to Impromptu to splagiatowany utwór Moschelesa. Nie wiemy, czy Chopin dopuścił się celowo "wybryku", czy może uczynił to nieświadomie, a zorientowawszy się - wrzucił do zapiecka. A może, i tutaj jest moja wersja, był to najzwyczajniej utrwalony przez kompozytora zapis improwizacji  na temat Moschelesa, (impromptu to przecież forma muzyczna polegająca na improwizacji, rządząca się bardzo sformalizowanymi zasadami, które, tak a propos: Chopin dziedzicząc po Szubercie - doprowadził go do absolutnej perfekcji). Z jakiś względów zaniechał jednak dowartościowania nazwiska swojego konkurenta i kompozyji nie opublikował.

No tak, pisze się o podobieństwie - jednak może jedynie na podobieństwie i inspiracji się skończyło, skoro po wydaniu dzieła przez Fontanę nikt nie zgłaszał pretensji:) Żeby w pełni ocenić zakres tego podobieństwa, musiałabym posłuchać obu utworów, a nie znam Impromptu Es-dur Moschelesa. Jednak na tyle wierzę w geniusz Fryderyka, by sądzić, że jego improwizacja na temat podany przez innego kompozytora stała się dziełem osobnym i zasługującym na przypisanie autorstwa:)

No własnie. I ja od wielu lat "czatuję" na to nagranie. Mam nadzieje, że kiedyś ktokolwiek z naszej szafarskiej rodzinki je wytropi i wówczas posłuchamy sobie jego wspólnie i... poplotkujemy ;) :)

Na pewno warto posłuchać. Osobiście skłaniam się ku opinii Rubinsteina, twierdzącego, że Impromptu otrzymała
dama, która chciała mieć go na wyłączną własność:) W każdym razie dobrze, że ten rękopis nie spłonął. :D

Tak w ogóle, drugie Impromptu jest, rzecz jasna, w As-dur:))

Może jeszcze do kompletu posłuchajmy Ges-dur
http://www.youtube.com/watch?v=BqoMX2BLMcM&feature=mfu_in_order&list=UL

Jeszcze Impromptu Fis-dur op. 36 - choć być może mi umknęło, już wcześniej wspomniane... Pisane u boku George w Nohant, po powrocie z Majorki. Trochę nokturnowy, wzburzony, wielce romantyczny początek - i genialna część środkowa w potężnym D-dur... Gradacja napięcia prowadzi do epizodu heroicznego, wręcz - przytłaczającego, którego nikt, usłyszawszy pierwsze takty, się nie spodziewa. A potem - niesamowita modulacja - i powrót do pierwszych myśli tematycznych. Wierzę, że dzielicie mój zachwyt nad tym dziełem...

Zresztą, co będę pisać, dajmy głos samemu Chopinowi (list do Fontany): "Drugie Impromptu, może kiepskie..."

http://www.youtube.com/watch?v=NWhY0IczeD8

Nie, to mnie umknęło w dywagacjach nad cis-molem - i bez sensu było to "do kompletu" przy Ges-dur - a przecież jest bardzo piękne, choć jakby nie tak leciutkie, bardziej złożone w formie.
Kojarzy mi się jakoś z Polonezem-Fantazją...wydaje mi się, że słyszę podobne motywy...może to tylko wrażenie, wywołane podobnym klimatem. 

"drugie Impromptu, może kiepskie" - acha, tak się pisze, kiedy się stworzy coś, co zdaje się dobre i boimy się, żeby czasem źle nie ocenili :) 

Dzielimy, dzielimy. :) Kiedyś, (bodaj Rubinstein) pisał o nim, że to opowieść matki, która przed swym dziecięciem wspomina dumne, heroiczne i chlubne lata polskiego narodu...

Piękny temat
na dzisiejszą noc:
Chopin Nocturne Op 27 # 2 D Flat Major

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nPErSyk5iHs

Zakochałem się w Bolerze, zwłaszcza w wykonaniu Ingolfa - jest niesamowite. Jakoś wcześniej umknął mi ten utwór.

http://www.youtube.com/watch?v=5EvyNj-mZb0

Ta interpretacja jest jedną z najlepszych.

HOROWITZ - Chopin Etude no.12 op.25

http://www.youtube.com/watch?v=A92yMDVzBvg&feature=related

Witam po przerwie.
Mam nadzieję, że temat muzyczny, który przytoczę jeszcze się w tym wątku nie pojawił. A jeśli tak - to będzie powtórka.
Mianowicie chodzi mi o sonatę c-moll. Jest ona bardzo piękna i warto zaznaczyć, że skomponowana na granicy wieku pełnoletniego.
Promotorzy Chopina a także wykonawcy jego kawałków dość rzadko wykonują ten utwór, co mnie zadziwia - dlaczego jest on zepchnięty do "marginesu"!?

W szczególności mam na myśli pewien krótki lecz bajecznie czarujący fragment trzeciej części sonaty c-moll.
Oto on:
http://www.youtube.com/watch?v=lUHyXoLUnsU#t=103

Powiem szczerze. Fajny motyw, tak zakręcony,że nawet ciężko mi go zapamiętać ze słuchu. Uwielbiam tego typu klimaty, które są zagadką stopniowania emocji w muzyce.

Chopin jest geniuszem. Geniuszem w całym kształcie kompozytorskim. Nie jest mi znany żaden inny kompozytor jakiegokolwiek instrumentu, który jest tak nieprzewidywalny i pozostaje sobą. Żywym sobą.

Dziękuję Leszku, piękne "znalezisko". (Tylko kilka razy w zyciu słuchałem tej sonaty i jakoś nigdy nie zwróciłem uwagi na ów fragment)
Twój podziw i zachwyt podzielam w całej rozciągłości...

Leszku.
Juz 10 raz slucham tego fragmentu. Jest po prostu (nie cierpie tego slowa - zdewaluowalo sie) zajebisty.
Obydwie rece calkowicie niezalezne.
Ta progresja podaza ku niebu.....i konczy sie na absolutnie fenomenalnym "b" (1'56''). Potem jest juz troche  gorzej (niestety).

......I znowu lepiej.
Swietny utwor Leszku.
Dzieki

Jeśli będę miała szczęście, to już w sobotę wysłucham w całości w wykonaniu Geniusasa...

Lucky you.

Ano jeszcze nie zauważyłem w tym temacie poloneza c-moll nr 2. z opusu 40. Jest właśnie taki przykład utworów, gdzie podkład grany jest prawa ręką (inny przykład to etiuda op.27 nr 7.). Ostatnio właśnie słuchając kompozycji Chopina, zwracam większą uwage na podkład(naturalna lewą rękę). Tam też jest melodia w niektórych utworach. W nawet i niektórych, nigdy jej nie słyszałem. To kwestia podejścia do wykonania utworu przez pianistę.
A dodam jeszcze, że takim pianistą jest Cyprien Katsaris.

Uważam, że pokazywanie melodii w "akompaniamencie lewej ręki" jest przyszłością wykonywania Chopina. Bo przecież nie należy niżej brzmiących nut lekceważyć. One też chcą coś zaśpiewać.

To, że z tych śpiewających dźwięków niższych coś wynika - może świadczyć o geniuszu Chopina.
/warto zauważyć, że w dzisiejszych "rozrywkowych" twórczościach gitara basowa ma mało słyszalne znaczenie - a przecież partytura to całość!!!/

Ktoś napisał, że Polonez c-moll jest wspaniałym muzycznym opisem pola walki, z prawdziwym hukiem armat.
Od siebie jako ciekawostkę dodam, że moim zdaniem pisząc go, Chopin wzorował się na polonezie Kurpińskiego 'Witaj Królu". Bez trudu da się dosłuchać identyczny temat przewodni. Tyle tylko, ze Chopin świadomie zamienił durową tonacje Kurpińskiego na własna w moll.

To prawda, jest ta sonata trochę zapomniana, jeśli nie wgłębimy się w temat, można odnieść wrażenie, że Chopin skomponował tylko dwie sonaty na fortepian :). Może to dlatego, że tamte dwie są tak genialne, zawierają tak niesamowity ładunek romantyzmu, emocji, że ta pierwsza, może nie wzbijająca się jeszcze na takie szczyty dramatyzmu, pokazująca geniusz dopiero rozwijający się, jest rzadko wybierana. Geniusz pozostaje geniuszem, jednak pianiści, mając wybór, zapewne wolą zaprezentować pełnię swoich możliwości w jego największych arcydziełach. Przy okazji wspomnę, że wszystkie trzy sonaty nagrał Adam Harasiewicz. Ponieważ płytę, na której się one (między innymi) znajdują, przysłano mi tuż przed wyjazdem do Dusznik, właśnie od niedawna mam możliwość podziwiać je wszystkie - także c-moll - we wspaniałym wykonaniu. :)
Druga część sonaty, to chyba jedyny napisany przez Chopina menuet??

http://www.youtube.com/watch?v=7vhkVyZ5IzU&feature=related

A czy widzicie jakieś "nietypowo piękne" tematy w ostatniej sonacie Chopina? Dla mnie jest to utwór niezrozumiały, być może dlatego, że nie poświęciłem mu do tej pory większej uwagi a może dlatego, że został napisany przez bardzo dojrzałego już Chopina ??? Słuchałem kilka razy i ciężko mi określić słownie, dlaczego mi się(do tej pory) nie spodobał.

Leszku, Nie! nie wierze, że chocby ta część jest dla Ciebie mało piekną...

http://www.youtube.com/watch?v=eQRflmiuYtQ

Nie musi mi się wszystko podobać w każdej chwili. W tej chwili sonata nr 4 mi się nie podoba, ale dobrze mieć jakiś zapas w utworach Chopina, które mogą zostać odkryte na nowo później jako coś przepięknego. Obecnie jest to tylko piękne. :-[

Moje pierwsze skojarzenie - Enio Moricone. Wyczuwam klimat z Cinema Paradiso...

Faktycznie, chyba coś takiego w tym jest... klimatyczne bardzo...

No, ale jednak najpiękniejszy sonatowy temat, to chyba ten...:)

http://www.youtube.com/watch?v=n5BnUaPTJMU&feature=fvsr

Asiu... i sonatowy, i pewno absolutnie jeden z najbardziej wzruszających w całej twórczości Chopina. Muzyka będaca niezwykłym przymierzem dojrzałego umysłu, pogodzonego z żalem serca i samotnego psyche pielgrzyma.

Otóż to:) Zapewne b-moll najgenialniejsza, tytaniczna, potężna; niczym kuta w skale, jak mówił Lutosławski.
Ale ja pokochałam h-moll :) I zamyślenie, i  refleksja, i pogodzenie ze światem, i jednocześnie - pasja, radość życia, bezwarunkowa akceptacja żywiołu...
Sama nie wiem, czy bardziej porusza mi serce to przepiękne, śpiewające Largo, czy zjawiskowe Scherzo. Ono przenika duszę, tak jak światło słońca prześwieca przez liść...
http://www.youtube.com/watch?v=3hIhgMGEs2o

A tak to gra Bożanow:
http://www.youtube.com/watch?v=vbHbXKy2ixU&feature=fvst
Inne nieco wrażenia po słuchaniu ich obu. Ingolfa Scherzo zamyślone, marzące, perliste, przesycone jakimś niesamowitym światłem. Evgienija - eteryczne, nieziemskie, tajemnicze, ulotne... Oba wydobywające magię z tego przepięknego motywu...

Od czasu do czasu muszę powracać do fantazji f-moll op. 49, wg wielu uznawanej za najdoskonalsze osiągnięcie pianistyczne w twórczości Chopina.
Dawno, dawno temu zakupiłem sobie książkę (księgę!) liczącą ok. 400 stron, która w całości poświęcona była analizie muzykologicznej tylko tego jednego utworu Chopina. Jej autor - Zofia Lissa - czołowy muzykolog czasów epoki II RP.

Pomimo że praca napisana była specyficznym naukowym dialektem - pamiętam, że przeczytałem ją od deski do deski i chyba z wypiekami na twarzy. Dziwne to dla mnie dzisiaj, ale dziś mogę to sobie wytłumaczyć wielkim urokiem pod wpływem którego byłem onegdaj, gdy po raz pierwszy odkrywałem każda nutę, każdy temat  i frazę tego genialnego utworu.

tutaj - proponuje znakomite wykonanie Nicolay Khozyainova - naszego przyjaciela z ostatniego konkursu i oczywiście wielkiego idola nie tylko naszej Dorotki

http://youtu.be/CAVg0llw8m4

 O, wielkie dzięki Januszu za wybranie interpretacji Nikolaya jako ilustracji  :-*

 Jego Fantazja jest niezrównana... :)

Poszukiwanie najpiękniejszego, tego jedynego tematu Chopina to droga, która, jak można było przypuszczać prowadzi donikąd. Każde z nas nosi w sercu cała paletę szopenowskich barw, a ponieważ tak wiele ich, więc wskazać tę najważniejszą nie sposób. Zresztą, chyba nawet nie ma potrzeby. Za to są takie nuty, które sam Chopin wskazywał, jako swoje najpiękniejsze. Rzadki to przypadek, by kompozytor odważył się i wskazał, ale, ufając słowom pani Profesor Kozubek - tak właśnie miało miejsce w odniesieniu do etiudy E-dur op. 10 nr 3 (nie potrafię tych słów Chopina odnaleźć w materiałach źródłowych, może ktoś z Was znalazł?)
Dla mnie temat z etiudy E - to jeden z najpiękniejszych jaki funkcjonuje w ogóle w całej literaturze muzycznej. Aż dziwne, że stanowi "ledwie" motyw etiudy, bo przecież jest tak bardzo śpiewny i natchniony, że z powodzeniem mógłby być poematem, pieśnią, kolędą a nawet hymnem. Z drugiej strony etiuda ta jest dobrym argumentem dla postawiania tezy, iż etiudy Chopina, róznia się od każdych innych  etiud tym, ze karkołomne elementy techniczne są tylko uzupełnieniem dla przepięknej muzyki. Bo, że temat z etiudy E jest przepięknym motywem - tu nie ma chyba żadnej wątpliwości. Mierząc sie pianistycznie (na tyle na ile potrafię) z różnymi perełkami Chopina nie mogłem w końcu nie sięgnąć i po tęże.
W nagraniu jak niżej skompilowałem dwa rożne wykonania tego motywu: pierwsze (ilustrowane zimowymi motywami) jest bliskie mojemu wewnętrznemu ideałowi odczuwania i słyszenia tej muzyki, drugie - nagrywane "na żywo' - to w ogóle pierwsze moje odegranie tej etiudy z pamięci - nie bez wad, za to autentyczne. Nie wiem, czy kiedykolwiek zdecyduję sie nagrać cała etiudę. Póki co, proponuję mój ukochany z niej temat.

http://www.youtube.com/watch?v=Y3ows7eR6x4

Januszu, zdarza się, że słucham non stop radia Chopin. Mogłabym drugie takie radio zmontować z Twoich wykonań Chopina i słuchać na zmianę z tym istniejącym doznając wzruszeń chyba na tym samym poziomie.

Beatko, dziękuję za tak niezwykłe uznanie  :-*  Prawdę mówiąc jestem nim trochę wzruszony...
Myślę sobie, jeśli kompozytor nakreślił piękną partyturę - to, czy się bardzo chce, czy nie - każde jej "uczciwe" odczytanie mieni się  pięknem jej blasku.
Najwięksi pianiści z każdej pięciolinii wskrzeszą arcydzieło. Ale tylko z tych najdoskonalszych - mogą w jakiejś namiastce uczynić to także amatorzy.

Mazurek a-moll, op. 67 nr 4. Początek i refren początku (dokładnie 20 nutek nie licząc pauz: G-dur->C-dur->d-moll->E-dur)
Ten motyw zaczyna się w 31 sekundzie: http://www.youtube.com/watch?v=Uk_wECB8F0g

Ja tam wolę Mozarta

Też często chodzi mi po głowie ten motyw. Jest wyjątkowy. :)

Z takich tematów wyrózniajacych sie na tle calego utworu nasuwa mi sié równiez ten który zaczyna sie tu w 1:15 w nokturnie B-dur op. 62 nr.1 http://www.youtube.com/watch?v=7IbXyAUTIyo

ku poprawności: w polskiej nomenklaturze to jest nie B a nokturn H-dur  :)

....dlatego ja już rozpoznaję B-dur od B flat -major  ;D  Dźwięk niższy o pół tonu od C nazywa się w anglojęzycznych kulturach B. W  krajach pozostałych, zwłaszcza Europy, dominuje nazewnictwo H. Po angielsku NASZ "B-dur" to "B flat-major", czyli po polsku "Hes"