XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - II etap

[Mozart]

------------------------------------------------------

U Chopina, barw i odcieni nie trzeba robic. One sa juz zawarte w harmonii, tempie, dynamice.

Racja, ale, IMO, tylko w połowie Otóż Chopin komponował i grał na zupełnie innym fortepianie niż ten na estradzie FN. Jego erardy, a zwłaszcza ukochane pleyele eksponują brzmieniowe barwy znacznie bardziej od współczesnych instrumentów. Wszelkie warstwy harmoniczne, chromatyka, modulacje są bardziej czytelne na pleyelu niż steinwayu, co jest, jak się wydaje, jedną z przyczyn tak bogatej i kunsztownej harmoniki Chopinowskich ballad czy mazurków. Krótko mówiąc - mechanizm dawnego instrumentu niemal samoistnie nasycał brzmienie kolorystyką (kosztem np. ograniczenia dynamiki - zwłaszcza w f/ff), dziś natomiast, aby odtworzyć "zapisaną" w partyturze wielobarwność trzeba się nieźle do tej sztuki przyłożyć (operując właśnie subtelnymi zmianami dynamiki, artykulacji i tempa).

[Mozart]

Nie wiem, czy wiecie, ale pani Kobajaszi wróciła w prawdziwie wielkim stylu. Miejscami "too much pedal"  , ale siła wyrazu jej gry robi wrażenie. Walc w stylu dawnych mistrzów-wirtuozów, me gusta. Laureatka?

Konsekwentnie do finału zmierza również również Mr. Hozjanjnow. Jego polifoniczne myślenie znalazło ujście w Fudze a-moll, ballada F-dur może najlepsza na konkursie, obok tej w wykonaniu Kobajaszi. Wsłuchajcie się w zależności tonalne poszczególnych części jego występu. Kolejny recital.

[Casablanka]

zatyczki do uszu, muszę się skupić i napisać,
..przed chwilą wróciłem z pracy, umyłem ręce, obiad później, jak postawie kropkę.
piszę to z pozycji osoby, która wysłuchała już gry wszystkich porannych uczestników.

uważam, że wydarzyła się przynajmniej jedna ważna sprawa (poza chęcią uduszenia własnymi rękami Mateusza Krzyżowskiego).
.. może nie będzie to najpoprawniejsza pod względem składni polszczyzna, ale rosół stygnie ..

II etap konkursu, dzień czwarty (ostatni), sesja poranna,

prowadzący p. Piotr Krasnowolski

panowie od obsługi fortepianów dzisiaj mieli dzień dziecka, wszyscy jak jeden wybrali ten sam fortepian, w stosunku do I etapu zaszła zmiana u Koli - On zamienił Steinwaya 300 na większy model.

.. i tak:

1.) Wei-Ting Hsieh, Chińskie Tajpej (Tajwan), Steinway 479, dla nieosłuchanego ucha, występ byłby niemożliwie dobry. Myślę jednak, że kilka spraw, można by wytknąć. Polonez był "rozmiękczony" nie kleił się jako całość. Nie słyszałem jej Jej w I etapie. Generalnie większych uwag nie mam, ładnie operowała melodią i czasem. Ocena **
(jeden przytyk,  Scherzo h-moll op. 20 - jednak coś tam było nie tak )

2.) Adam Kałduński, Polska,  Steinway 479, Wejście w występ polonezem , niestety nie bez słyszalnych wpadek. Bardzo ładne walce. Mi brakowało trochę oparcia w lewej ręce, bo zarysowanie melodii bardzo dobre. Barkarola i Scherzo (w II pr. PR pochwalili mądrość pedagoga, że skoro ma odpowiednio duże ręce spokojnie może zabłysnąć oktawami, i że to niby zrobił). ,,a ja mam taką uwagę, że właśnie była mocno zaburzona równowaga między prawą  (wspaniałą!) i lewą (tylko uzupełnienie prawej). Często też zdarzały mu się "niedouderzenia" - akordy jakby nie były wypełnione. ** minus

3.) Nikolay Khozyainov, Rosja, Steinway 479, REWELACJA !!! jeśli ktoś mnie zapyta, czy Rosjanin lepiej wypadł od Rosjanki? to odpowiem .. niech jeszcze pomyślę .. , odpowiadam - TAK!
Dla mnie (jak dotąd)  to jest kandydatem do I nagrody obecnego konkursu. Wszystko kupuję, co dzisiaj zrobił, absolutnie wszystko, .. jak również pomysł, dźwięk, którym grał, barwę instrumentu, niesamowitą sprawność i precyzję. Technikę i Jego muzykalność. Prawię Mu taką laurkę, bo gdyby juz tak dobrze nie zagrał, chcę wiedzieć, że był taki moment. Ja byłem sceptykiem, co do Jego gry w I etapie, zmienił instrument i to zaprocentowało na plus bardzo.

Ocena:    **** To było granie po I nagrodę!

 i creme de la creme - proszę (kto nie słuchał) posłuchać fugi a-moll op. posth.

tu jeszcze uwaga, sezon grypowy nadciąga, tak, że seryjnie upuszczane na podłogę numerki (?) zastąpi kaszel, .. ale jak można nie wyłączyć dzwonka telefonu komórkowego ? Koli w trakcie grania Walca As-dur odezwała się na sali komórka. Dostatecznie głośno, ale na szczęście po Nim to spłynęło. Chcę CD z tego etapu w wykonaniu NIkolaja.

Przerwa

i teraz krótko:

4.) Su Yeon Kim, Korea Płd. Steinway 479, super !! Niesamowita łatwość grania, widzę ją w finale, bo III etap być musi! ** +  (plus)

5.) Aimi Kobayashi,Japonia, Steinway 479, - zawód, niestety zawód w stosunku do moich oczekiwań. Po poprzedniczce dźwięk się zamknął, by ponownie otworzyć się u następnego uczestnika. Dobierała ekstremalne poziomy dynamiki i temp. Wszystko na jedno kopyto. Poza tym niewątpliwie był to recital i III etap ma murowany. Ja piękna muzyki nie czułem. Czułem się jak ptaszek w klatce. **

6.) Mateusz Krzyżowski, Polska, Steinway 479,  Super występ z niesamowicie dobrym Polonezem As-dur na końcu. Przez moment dotknąłem nieba. Poza końcówką występu wszystko okraszone niesamowitą ilością omsknięć, wpadek tekstowych i zawahań.
Ocena: ** + (plus) - udusić to za mało! Gdyby nie pomyłki byłby to kandydat do finału.

podobała mi się - zagrana inną barwą, i w opozycji do całego występu Etiuda es-moll op. 10 nr 6. (tu jest ta kropka - przepustka do rosołu)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

.. a teraz rooosóół !!
 .. Juuhhuu  !!!

[bartus]

AIMI KOBAYASH miala bardzo udany poczatek w Polonezie. Zamglone pasaze do gory z doskonale wyrownana dynamika i perfekcyjnym rytmem wprowadzaja w stan oslupienia (hipnozy na krotko). Dalej jednak nie bylo tak idealnie. Pasaze przez kilka oktaw nie byly spojne i mozna bylo wyslyszec przerwy wynikajace z trudnosci zmiany pozycji reki,.. taki szkolny blad. Czesto motywy nie byly klarowne, gdyz niektore nutki "nieodpalaly". Ale,... ogolnie Ami jest b.dobra. Jest muzykalna, technicznie sprawna. Czy ma szanse na III etap? Wszysko zalezy od ukladow "politycznych" jurorow. Mnie to zwisa.

[Mozart]

To prawda. Początek P-F (te pochody w górę w eterycznym pp), tak bogaty w alikwoty, był wspaniały. Pewien chaos w epizodach o wysokiej dynamice czy czasem nawet pourywane frazowanie nie przeszkadzały mi dziś tak bardzo. Imponowała mi chęć takiego wirtuozowskiego zawładnięcia instrumentu, „dawanie” po całości w momentach o najwyższej sile wyrazu (kulminacje, zwłaszcza bardzo trudna koda ballady). Ileż siły mieści się w tej delikatnej postaci! Technika też niczego sobie.

[Mozart]

zatyczki do uszu, muszę się skupić i napisać,
..
Ocena:    **** To było granie po I nagrodę!

 i creme de la creme - proszę (kto nie słuchał) posłuchać fugi a-moll op. posth.

Przyznam się, że nie znam wielu wykonań tej fugi (bardzo lubię wersję Szebanowej na erardzie), dziś usłyszałem najlepszą ever.

[tuco82]

Nikolay Khozyainov, )
(...)
Dla mnie (jak dotąd)  to jest kandydatem do I nagrody obecnego konkursu. Wszystko kupuję, co dzisiaj zrobił, absolutnie wszystko, .. jak również pomysł, dźwięk, którym grał, barwę instrumentu, niesamowitą sprawność i precyzję.

Mam podobne przeczucie. Dla tych, co nie mają czasu, polecam przesłuchanie w całości: https://www.youtube.com/watch?v=QBF5OBYJaHY&ab_channel=ChopinInstitute

Rosjanin gra bardzo równym (stosunkowo szybkim) tempem i dokładnym brzmieniem. Nie wzdycha do fortepianu, nie przesadza z rubatem (zidentyfikowałem bardzo mało tego środka). Na potwierdzenie, o czym piszę, wystarczy przesłuchać "nokturnową część" z Poloneza Op. 53 (tzn. tutaj https://youtu.be/QBF5OBYJaHY?t=303 ). Nie wdając się w szczegóły - on to po prostu wykonał to z "tempomatem", taj jakby myślami był już przy fudze a-moll (która wykonywał później). Niby tak proste, ale jakże odważne i inne od pozostałych aranżacji tego utworu.

W każdym utworze odnajdziemy ciekawe wyodrębnienie jakiejś frazy, nuty, z tym że Rosjanin nie czyni tego nagminnie, tak jak Osokins.

Jedyną wadą, która umniejsza całość prezentacji, to zbyt agresywne forte w niektórych momentach albo granie zbyt głośno tam, gdzie niekoniecznie trzeba (np. tak zaczął Poloneza).

Ballada Op. 38 - mistrzostwo świata.

Niektórzy mogą mu zarzucić, że gra zbyt rytmicznie, a czasem przyspiesza w momentach, w których inni pianiści "oddychają Chopinem". Ja takiego zarzutu nie czynię, bardzo mi się podoba ten koncept.

Uwagę zwraca niewiele pomyłek wynikających z nietrafienia w konkretny klawisz. Nieco przypomina mi młodego Kristiana Zimermana.

To jeden z moim faworytów, obok Nehringa i Osokinsa.

[Casablanka]

II etap konkursu, dzień czwarty (ostatni), sesja wieczorna.

prowadząca: (jeeest!) mamy ucztę! Pani Monika (jedna, jedyna..bo kto tak powie: Ryyng, from Poouulend, eeyjjmayneee, .. jak nie Ona?) Czarna kreacja.

7.) Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, zaczął świetnie, walce, cudowna lewa w balladzie (ta barwa), nie wiem jak podsumować (?), no piękny występ. Najmniejszej agresji nie było. ** + (mały plusik, ale mniejszy niż u Japończyka)

----------------------

To jak pani Monika zapowiada Japończyka, to jest nagroda pozaregulaminowa na konkursie ! (SJuu Si, te akcenty !!! poezja nie mniejsza niż gra samych uczestników, sorry nie mogłem się powstrzymać)

-----------------------

8.) Shushi Kyomasu, Japonia, Yamaha,  .. ale się dobrali z Kuszlikiem, teraz dylemat który piękniej, obaj "samo piękno", więcej światła i finezji chyba u Japończyka, ale Kuszlik nie gorszy. Mnie to już przerasta, .. no jak ich odrzucić z konkursu? Tak pięknego (w sensie - definicja piękna) Chopina nie codzień się słyszy. Ja mam ciary (przestałem analizować, bo już nie mam siły) Piękno, piękno ... rozpędził się pod koniec. no super występ **+

Kuszlik - samo piękno, był wstępem do głębi piękna SJuu Si.

(ale trzeba to odnotować, obaj zaliczyli nietrafienia w klawisze) ..

..(to jest jak dobra komedia pomyłek, wchodzi na scenę "kawał chłopa" (Jakub) i gra tak słodkim dźwiękiem, a przed nim drobniuteńka pani (Aimi)  i "wali" taki lewy sierpowy ..., o co tu chodzi?) ..

9.) Hyuk Lee, Korea Płd., Kawai, zaczyna Scherzem cis-moll - będzie gra pauzami .. to jest jednak mina ten utwór, wychodzi na to, że tego scherza na tym konkursie nikt jeszcze dobrze nie zagrał. A tak w ogóle, to przyszedł pan Lee i rozgonił towarzystwo, czar niebios prysł. Jest poczucie pospiechu.
W sonacie zwolnił, bardzo precyzyjnie zagrana, w marszu mógł być mniej matematyczny, finał (jak dla mnie) za mało szalony. Szkoda nieczystości w polonezie, bo całkiem zgrabnie gra. Dla mnie występ zawalił nieobliczalnymi tempami na początku. I teraz też go nosi. ..
Szkoda, ale daję *

------------------------------------------------
Musze o tym napisać, kto pamięta Suszi i Hjuka z I etapu? Przecież to jest dalej komedia pomyłek. Suszi grał w niezwykle prędkich tempach, bardzo precyzyjnie (m.in. etiudę C pierwszą) genialny technik !!! a dzisiaj ? słodycz, ..
za to Hjuk grał dostojnym niespiesznym tempem, kreował dźwięk, a dzisiaj .. gna na złamanie karku jak wariat ..
no, komedii pomyłek ciąg dalszy.    Zamienili się.

Przerwa.

(mam nadzieję na ucztę wieczorną)

10.) Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, zawsze mamy nadzieję, że do konkursu przystąpi ktoś, kto wejdzie do pokoju, zedrze tapetę ze ściany, znajdzie okno, którego istnienia nie podejrzewaliśmy, te okno otwory, wpuści świeże powietrze i ukaże widoki, których dotąd nie znaliśmy. My już oddychamy tym powietrzem. Bruce jest poza czasem. Bruce to jest synonim wyobraźni. Ocena *** (ile tam było barw, ile niuansów, ile zamysłów pokazanych niedostępnych innym pianistom ze względu na warsztat i wyobraźnię). 


11.) Marcin Wieczorek, Polska, Steinway nr 479 - Marcin wycofał się z konkursu z powodu choroby.


KONIEC II Etapu. Bruce zamknął w wielkim stylu!


Ogłoszenie wyników, kto zagra w III etapie około godz. 22:00.

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - Zasluchalem sie w Barkaroli. Dzwiek jak dzwon, ale nie za ciezki. Wydawalo sie ze crescendo jest, ale to nie koniec. Dolozyl jeszcze wiecej na kilku konczacych fraze akordach tam gdzie trzeba (wspaniale) - rozswietlil blaskiem cala sale.

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - nareszcie jakies porzadna dawka piekna. Gratulacje dla niego. Nokturn - WOW!!

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - Ktos napisal "the pearls dropping from the heaven"