Założyłam to nie będę się obijać

Tu jeszcze jedno małe znalezisko. Muszę przyznać, że jak dla mnie ma to swoje momenty.

http://www.youtube.com/watch?v=Vd0UAdpBNUg

Pomyślałam, że przyda się taki wątek. Jeśli tylko ktoś z Was będzie wiedział o planowanej ciekawej transmisji koncertu, opery, baletu itd. lub tak jak ja akurat włączy telewizor i zobaczy coś z muzyką w roli głównej to niech pisze. Ja np. włączyłam przed chwilą TVP Kultura a tu Rubinstein

Obejrzałam pierwsze dwie minuty z tego filmiku

http://www.youtube.com/watch?v=iqdy4GXSh-E&feature=related

i uśmiałam się do łez. Może dlatego, że przedstawiona tam wersja wydaje się taka niepolska A co do filmu z Adamczykiem to mnie wkurzyło co innego. To, że Chopin przedstawiony był jako chwilami rozkapryszony egoista to rozumiem. Może jest w tym trochę prawdy. Nie mogę natomiast zgodzić się zupełnie z oprawą muzyczną. Tak olbrzymi materiał miał reżyser do wyboru, tak wspaniały i tak piękny a wybrano kilka fragmentów, powtarzających się w kółko. Nie mówiąc już o motywie, który miał ilustrować miłość George i Chopina. Był w tle szczęśliwych chwil na Majorce. Może ktoś rozpoznał i poratuje bo mnie to strasznie męczy. Wiem, że nawet kiedyś grałam ten utwór ale nie mogę sobie przypomnieć co to jest dokładnie. Na pewno nie jest to najpiękniejsza kompozycja i można było wybrać wiele, podkreślam wiele innych a nie skoncentrować się na tych kilku taktach. Do tego jeszcze orkiestrowanie utworów fortepianowych. Po co?? Sama muzyka Chopina nie wystarczy? Jak się robi film o kompozytorze to dobór muzyki powinien być najgłębiej przemyślany a przy tym filmie miałam wrażenie, że ktoś poszedł na łatwiznę. I zgrzytałam przez większość czasu zębami zamiast podziwiać grę aktorską, która nie była taka zła (przynajmniej jeśli chodzi o Adamczyka i Stenkę).

Co do wykonania Horowitza to pewno na konkursie by go zjedli, ale dla mnie to i tak jest wspaniałe wykonanie. Może nie "mazurkowe" ale pokazuje inne strony tego utworu. Właśnie tę intymność o której mówi pianista na samym początku. Jestem zdania, że jeśli ktoś potrafi wydobyć piękno z utworu to nawet jeśli jest trochę na bakier z wymaganiami formy, czy tekstem to ma prawo pokazać swoją wersję. Przecież muzyka to nie pomnik z granitu. To, że jest zapisana w nutach to wynalazek względnie nowy. Na pewno Chopin grając w salonach sam zmieniał niektóre fragmenty swoich utworów. Bach wspaniale improwizował i na pewno w wykonaniach pokazywał wiele wersji nawet tego co zapisał. Moim zdaniem wszystko wolno byle pięknie To już nie konkurs!

Jeśli masz na myśli aktywne w sensie występu w konkursie to się nie podejmuję, ale jeśli chodzi bierne to jak najchętniej Będę sprawdzać kiedy następny konkurs albo jakiś ciekawy koncert w Lipsku i na pewno dam znać.

Może zorganizujemy wspólną wyprawę zainteresowanych forumowiczów np. na konkurs bachowski w Lipsku...

Przesłuchałam to co było na stronie. Zdarzało mi się też słuchać pani profesor w studio i jak teraz na to patrzę z perspektywy czasu to jakoś się nie mogę dopatrzeć w jej wypowiedziach jakiegoś zamykania dyskusji czy innego podparcia dla tych wszystkich zarzutów w jej stronę kierowanych. Może tak silna reakcja na jej wypowiedzi wynika z niemożliwości merytorycznej odpowiedzi na jej argumenty. Pamiętajmy też, że Pani profesor zajmuje się uczeniem, czyli pokazywaniem jak można być lepszym a to tylko poprzez głaskanie trudno osiągnąć. Poza tym przecież prowadzący pyta o jej zdanie to chyba ma prawo je wtedy wypowiedzieć. I nie przesadzajmy z tym łamaniem karier. Każdy z tych pianistów będzie się musiał z krytykami (w sensie osób zajmujących się recenzowaniem sztuki a nie krytykantami) więc i tak muszą się uodpornić i nauczyć się odsiewać te, z których mogą się coś wynieść od tych, które są niesprawiedliwe i można je ignorować. A tak na marginesie co do wykonania koncertu to nie do końca się zgadzam, choć jeśli by ten koncert doćwiczył i nie byłoby tekstowych błędów to kto wie, czy nie byłoby to szaleństwo

http://www.youtube.com/watch?v=vmLvpJySb50

Może nie idealny wzór mazurka, ale bardzo lubię ten filmik, może dlatego, że to nie sala koncertowa.

Tak sobie myślę, że jeśli jest jakaś niechęć do słuchania jej na co dzień to może barierą jest jej podniosły charakter. Jakoś nie każdemu ona pasuje do spokojnych wieczorów, spacerów jako sposób na zniesienie konieczności pracy na komputerze (ja wtedy właśnie najwięcej słucham ). Ja słuchając Bacha i śpiewając w chórze przyzwyczaiłam się do tego rodzaju muzyki i mogę jej słuchać nie tylko w kościele. Choć prawdą jest, że w kościelnej akustyce zyskuje większą prawdziwość. Moim marzeniem jest wybrać się kiedyś do kościoła św. Tomasza i tam posłuchać Bacha. On doskonale znał się na akustyce i jestem przekonana, że brał na nią poprawkę komponując. Może się kiedyś uda...

Jako wielka miłośniczka muzyki Bacha nie mogę odpowiedzieć nie Od jakiegoś czasu także często wykonuję taką muzykę w chórze i choć akurat nie jestem wierząca, zupełnie mi jej związek z religią nie przeszkadza. Nie dlatego nawet, że się od niego próbuję odcinać bo to niemożliwe ale staram się doceniać i przeżywać ją jako sztukę.  Doceniać jej sposób opisywania tekstów sakralnych, wzniosły charakter, drobne niuanse takie jak np. symboliczne przedstawienie jedności Ojca i Syna w Wielkiej Mszy h-moll itp (swoją drogą tylko w muzyce możliwe). Dla mnie to prostu ogromny fragment wielkiej całości jaką jest sztuka muzyczna. I do niej też odnosi się podział na po prostu muzykę wielką, dobrą, taką sobie i nie do zniesienia A tam przecież są takie perły! A poza tym bez niej nie można w pełni zrozumieć także niektórych zjawisk w muzyce świeckiej. Jednym słowem muzyka kościelna jest jak najbardziej dla melomanów bez względu na ich poglądy. A zresztą jak można kochać np. Mozarta nie kochając jego Requiem a to przecież też muzyka sakralna.

Ja akurat czytałam Wyborczą w autobusie i o mało z fotela nie spadłam Miło, miło, że wiadomość o forum poszła w szerszy eter. Szkoda tylko, że nie zauważyli, że tu nie tylko o Chopinie dyskusja się toczy. Może by do kogoś dotarło, że jest szersza liczba osób, która słucha klasyki i to nie tylko zawodowi muzycy klasyczni we własnym gronie.

Wielkie dzięki za to:) A już myślałam, że Przypory znam wszystko a tu takie miłe zaskoczenie. Strasznie mi było przykro jak odszedł. A muzyka Wasowskiego? Zauważyliście, że do niektórych jego piosenek największe przeboje amerykańskie pisane w podobnym stylu nawet nie dorastają? Gdyby pisał za granicą mógłby zrobić ogromną karierę. Frank Sinatra by się zabijał, żeby móc zaśpiewać jego utwory Dla mnie on jest takim polskim Bernsteinem.

Ja osobiście jestem bardzo za, aby pokazywać wszystkie twarze muzyki, tę zabawną też. Pod warunkiem, że stoją za tym jakieś prawdziwe umiejętności i wyczucie. Programów Malickiego nie oglądam więc nie zabiorę głosu. A na Marku i Wacku się wychowałam i bez nich pewno nie miałabym takiego zacięcia do grania. Choć przyznam, że teraz jak ich słucham to już nie jest to samo.

I chciałabym tylko przypomnieć jak długą ma tradycję taki rodzaj komedii:

http://www.youtube.com/watch?v=MExljPsMEbA&feature=related

A to jeszcze tak na deser:

http://www.youtube.com/watch?v=JXhAz0DOpMU

O jak miło. To może jak będzie coś super smacznego do posłuchania w Krakowie zrobimy mały zjazd forumowiczów

Ja tak przy okazji tego pytania Kozła (jeśli dobrze odmieniam ). Mam wątpliwość jak zwracać się do forumowiczów. Czy ktoś ma jakieś preferencje tzn. woli na ty, albo na Pan/Pani. Wolałabym po prostu nie strzelić gafy. Jeśli o mnie chodzi to zachęcam do pomijania Pani, będę się czuła młodziej szczególnie że przy moim nicku chyba dziwnie by to wyglądało (hihi)