XIV Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego

[sułek]

słuchając teraz popisów laureatów naprawdę żałuję że regulamin nie pozwala na przyznawanie równoległych nagród

[Aleksias]

Po zakończeniu koncertu będziesz żałował jeszcze bardziej Pamiętajmy, że to są wszystko wspaniali artyści, i chociaż nie wszystko wyszło im tak, jak tego chcieli, i zdarzało nam się wytykać im usterki, wszyscy nas tutaj czymś zachwycili 

Właśnie pan Adam ogłasza, że oglądalność Wieniawskiego zbliżył się do KCH:) Także dzięki nam

[sułek]

więc na coś przydaliśmy się. Podziwiam też elegancję Pana Wituskiego. Powiedzieć tak wzniośle i tak porywająco i ciekawie -to trzeba być naprawdę facetem przez duże F.

[Niebieskooki]

Ciekawi mnie, jak ta oglądalność wyraża się w liczbach bezwzględnych. Ale jest to pozytyw. To dzięki konkursowi chopinowskiemu i sposobom promocji obu tych wydarzeń w TVP Kultura. Jednak są osoby, które z ciekawości zaczęły oglądać konkurs i wciągnęły się w klasykę.

[Aleksias]

Oj, poruszył mnie....    koncert Sibeliusa ma sobie nieziemską, niezwykłą magię, lśni blaskiem niczym polarna zorza, ale i on go zagrał  naprawdę pięknie:)

[sułek]

tak Asiu, ja mam podobne skojarzenia. A 3 część nie wiem czemu przypomina mi marsz szwedzkiej armii

[Aleksias]

No, a Miki zaraz w nas uderzy Pasachalią...

[Mozart]

Genialna Interpretacja. Chwyciła za serce jako kreacja najczystszej Muzyki. Kobayashi jest wielka.

[Niebieskooki]

Kobajaszi jest jakby stworzona do tego utworu, bo przecież ma on brzmienie i charakter, które właśnie Japończykom powinny odpowiadać jak nikomu innemu.

A teraz Koreanla. Co tu dużo mówić. Publiczność wstanie.

[Aleksias]

Genialna Interpretacja. Chwyciła za serce jako kreacja najczystszej Muzyki. Kobayashi jest wielka.

Wielka, wspaniała. Zapiera dech w piersi, trudno wyrazić uczucia.

A kiedy wydaje się, że doszliśmy do szczytu uniesienia, i bardziej już zachwycić nas nie można, wtedy zjawia się Soyoung...

[Casablanka]

no tak, ideał
mam wrażenie, że cisza też jest częścią interpretacji

piękna chwila

[Janusz1228]

o tej III cz. koncertu mawiają: tańcząca po kuchni miotła. Ale w wydaniu Soyoung to nie miotła, to wachlarzyk, to co najwyżej delikatna zmiotka z w wdziękiem baletnicy pląsająca miedzy kredensami 

[Mozart]

Finał byl zabójczy, cudo wirtuozerii! Bis!

[sułek]

brak słów by opisać wzruszenie

[Aleksias]

Jest bis:) Ale to i tak mało... Ach, jak nie chce się z nią rozstawać...