Quizy o Chopinie

[tuco82]

Co do trudności preludium d - mam nieco odmienne odczucia. Kiedyś grywałem je i pamiętam, że najtrudniejszym fragmentem to zdecydowanie - tercje, które pojawiają się kaskadowo w partii prawej ręki  tuż przed finałowymi 3 x d. Ten akompaniament w lewej, może i jest, jak piszesz: "z racji rozpiętości", trudny, ale tak naprawdę - to tylko stała figura rytmiczna, która po krótkim treningu całkiem prosto układa sie pod dłonią.

Do tercji prawej ręki jeszcze nie dotarłem.
W preludium 24 lewa ręka wymaga rozpiętości równej 11 białych klawiszy(co daje 26,5 cm długości). Utworu ma być grany "allegro appassionato". Ruch ręki w oparciu o jeden z dwóch środkowych palców (*być może nie dotyczy rąk Ivo Pogorelica). Nic mi z tego, że zagram ów preludium w tempie largo.
Podobna figura rytmiczna - jak to określasz - jest w etiudzie op. 10 nr 9, co stanowiło moją zagadkę; zarówno tempo jak i trudność rozpiętości upodabnia dwie kompozycje. Poza nokturnem b-moll, który przytoczyłeś, podobne rozwiązanie stosuje Chopin w nokturnie e-moll (op. 72 nr 1). Tyle, że w "nocnym tempie"; nie można się nie zgodzić, że jest sporo kawałków z tego typu aranżacją lewej dłoni (choćby jeszcze Andante spianato G-dur, ale tutaj jest płynność pomiędzy dwoma skrajnymi klawiszami we frazie, nie skaczemy z punktu B do A bezpośrednio). W każdym razie, mi bardziej chodziło o tempo, w którym ręka ma się poruszać zgodnie z wolą kompozytora.

[chingate]

Brawo Janusz

[Janusz1228]

Jak naprawdę się nazywała? – nie mamy pewności.  Często jednak w opracowaniach biograficznych pisze się o niej, jako o Rose Alphonsine Plessis.
Za to powszechnie stosowane przez biografów jest jej oficjalnie przybrane nazwisko - Maria Duplessis. 
Dla potomności, z kolei, zapisała się jako Marguerita Gautier. To właśnie takiego nazwiska użył wobec niej wielki Aleksander Dumas-syn, odwzorowując jej autentyczne życie na kartach swego epokowego dzieła w rysach charakterologicznych i losie tytułowej bohaterki. Tytuł owego dzieła - „Dama Kameliowa”.
Niewiele później, również na motywach jej życia – inny wielki Europejczyk - Giuseppe Verdi komponuje jedną ze swych najsłynniejszych oper . Tytuł tej opery – La Traviata.

Moje pytanie jest następujące: co wspólnego łączyło i połączyło Marię Duplessis z Fryderykiem Chopinem?   

[bartus]

Miedzy inymi: kaszel suchy, dusznosci, nadmierne pocenie sie.

[Janusz1228]

Miedzy inymi: kaszel suchy, dusznosci, nadmierne pocenie sie.

[Janusz1228]

Jak naprawdę się nazywała? – nie mamy pewności.  Często jednak w opracowaniach biograficznych pisze się o niej, jako o Rose Alphonsine Plessis.
Za to powszechnie stosowane przez biografów jest jej oficjalnie przybrane nazwisko - Maria Duplessis. 
Dla potomności, z kolei, zapisała się jako Marguerita Gautier. To właśnie takiego nazwiska użył wobec niej wielki Aleksander Dumas-syn, odwzorowując jej autentyczne życie na kartach swego epokowego dzieła w rysach charakterologicznych i losie tytułowej bohaterki. Tytuł owego dzieła - „Dama Kameliowa”.
Niewiele później, również na motywach jej życia – inny wielki Europejczyk - Giuseppe Verdi komponuje jedną ze swych najsłynniejszych oper . Tytuł tej opery – La Traviata.

Moje pytanie jest następujące: co wspólnego łączyło i połączyło Marię Duplessis z Fryderykiem Chopinem?   

Zagadka była naprawdę trudna. Brak Waszych odpowiedzi jest dobitnym tego potwierdzeniem. Gdyby nie to, że przypadkowo wszedłem w posiadanie pewnej wiedzy - sam także nie odkryłbym klucza. Ale nie będę już dłużej Was dręczył. Oto rozwiązanie...

Pani Rose Alphonsine Plessis mieszkała z Chopinem w jednej kamienicy. Przy Square d'Orleans 9. Byli sąsiadami! Jest zatem więcej niż prawdopodobne, że widywali się nader często, a może nawet łączyła ich jakaś forma sąsiedzkiej przyjaźni? - Kto wie! Życie i los wielkich kurtyzan od zawsze splatał się z życiorysami wielkich artystów. Trudno więc sobie wyobrazić, że postać Mme Duplessis (w owym czasie najbardziej osławionej) - nie była Chopinowi znana. Wielka więc szkoda, że nie istnieje na to żaden materialny dowód, że nie znaleziono dotychczas żadnych zapisów w zadnym źródle a przede wszystkim w listach Chopina. Ale może kiedyś kolejni wnikliwi badacze dziejów odnajdą takie zapiski w pamiątkach ich wspolnych przyjaciół? Takie "wykopalisko" byłoby dziś dla nas fascynującą, biograficzną gratką...

[bartus]

Jauszu.

Pani  Duplessis zmarla na gruzlice, podobnie jak Chopin.
Ot takie male podobienstwo.

[Janusz1228]

Jauszu.

Pani  Duplessis zmarla na gruzlice, podobnie jak Chopin.
Ot takie male podobienstwo.

Tez prawda! 

[Mozart]

Nie wiem, Januszu, czy słyszałeś (a może nawet widziałeś ten spektakl?) o Kameliendame - balecie, wyreżyserowanym w latach chyba 80. przez Stuttgarter Staatsoper (jego twórcą była M. Haydee, znana w Stuttgarcie i nie tylko tancerka i choreografka). Autorzy spektaklu o Madame Gautier wykorzystali właśnie muzykę Chopina (np. sonatę h-moll). 

http://www.kultiversum.de/Tanz-Empfehlungen/Stuttgart-John-Neumeier-Die-Kameliendame.html

[Janusz1228]

...Autorzy spektaklu o Madame Gautier wykorzystali właśnie muzykę Chopina (np. sonatę h-moll). 

http://www.kultiversum.de/Tanz-Empfehlungen/Stuttgart-John-Neumeier-Die-Kameliendame.html

Ciekawostka... Nie wiedziałem! Merci bien, Patric!

[Janusz1228]

Po tym nieco trudnym zadaniu - quizik znacznie łatwiejszy...

Kto wie, kim  był markiz, pod wpływem którego Chopin skomponował miniaturkę galop? 

http://youtu.be/eGfihg2p984

(ten linek to bynajmniej NIE jest podpowiedż    )

[TeresaGrob]

To był psotny i chyba bardzo ruchliwy piesek George Sand.Hmmm...albo Solange?? Nie chyba jednak George.

[Janusz1228]

Brawa dla Tereni!
W istocie to był śliczny biały piesek o imieniu Markiz (Marquise), który towarzyszył Chopinowi podczas jego pobytu u George Sand i często gramolił się na sofę, na której zwykł przesiadywac Fryderyk.
Podobno ta sama psinka (goniąc w kółko za swym ogonkiem) zainspirowała Chopina do jeszcze jednej kompozycji, prawdę mówiąc - dużo bardziej znanej i popularnej - mianowicie do walca minutowego Des-dur. z op. 64. Dlatego ten walc czasem u niektórych biografów nosi przydomek "du petit chien" (małego pieska).
Ale jest i tu pewna ciekawostka. Otóz do dziś ponoć żyje potomek tego pieska (w n-tym, rzecz jasna, pokoleniu); a ja - wkrótce postaram sie zdobyć jego zdjątko... 

[Janusz1228]

słowo się rzekło - psinka, sorry: kobyłka, u płota.
Pod linkiem http://www.facebook.com/photo.php?fbid=3856452928105&set=o.193977657331605&type=1&theater
w folderze albumy Kuriera szafarskiego zamieszczam zdjęcie Markiza. Skąd wiadomo, że to potomek? No dobra... Tak naprawdę nie jest wiadomo, ale wiadomo, ze i ten i tamten to rasa Bichon Frise, a to z kolei da się stwierdzić, bo oryginalnego Markiza sportretował Eugene Lambert - kolega Maurycego (syna GS).
Oto jak Markiza opisał sam Chopin:
"...jego wełna - taka, jak marabut, bieluteńki..."
 
A czy ktoś potrafi wymienić, jakie jeszcze psiska (i czy w ogóle) przewijały się obok Chopina za jego życia ?

[fille007]

A czy ktoś potrafi wymienić, jakie jeszcze psiska (i czy w ogóle) przewijały się obok Chopina za jego życia ?

Był jeszcze Mops  [...] koloru ciemnej kawy z mlekiem, z białą kamizeleczką, białymi pończoszkami na przednich nóżkach i białymi butami na tylnych [...]    Musiał być sweetaśny, chociaż jak napisała George Sand [...] załatwił swój interes w salonie i napuścił nam pcheł [...]