Kurier Szafarski

Jest już tutaj dział poznajmy się. Może warto załozyć trochę podobny: dajmy się poznać. Dajmy się poznać - a wiec pokażmy nasze ciekawe fotki, nagrania filmowe (szczegolnie nawiazujące do muzyki), może jakies fotoreportaże, albo nasze koncerciki opublikowane na YouTube. Cokolwiek, co uczyni z nas tutaj - nieco więcej niż awatary i usłowione wypowiedziami wirtualne persony.

Mnie - już kilkoro z Was poznało (idąc ścieżką prywatnej witryny). I ok. Myślę jednak, że większośc z nas chciałaby, abyśmy stworzyli tu nie tylko anonimowe kółko pasjonatów, ale prawdziwą szopenowaską ferajnę, z która można i dyskutowac, i dzielić się swoimi nie zawsze uczesanymi myślami, trosdkami,  sukcesami, a nawet ferajny, z którą "mozna bedzie kraść konie"  :D
Moi drodzy, zachęcam. Dajmy poznać się wszyscy!

Co do fotek - nie mam ciekawych :)
Co do nagrań - wątpię żeby były ciekawe, ale nie mnie to oceniać  :-X
Co do fotoreportaży również nie mam doświadczenia.

Jeśli mogę coś napisać więcej o sobie, to kocham muzykę od hmm 4 lat a ulubioną zabawką było takie pianinko miniaturowe.
Gram sobie dla siebie, najczęściej improwizuję choć udało mi się "nauczyć" metodą łopatologiczną paru utworków Chopina, a kilka mam zaczętych ale nie skończonych.

W nauce ich pomocne było słuchanie Chopina, materiały tego użytkownika Youtube:http://www.youtube.com/user/hoirusu
oraz nuty (które czytam w tempie ~ 1 takt na ~ 1 dzień) oraz śledzenie wykonań innych grajków i pianistów.

Jak wspominałem, mam zbyt dobre ucho, żeby być zadowolony z tego co i jak gram, jednak pozwolę sobie w tym miejscu
zaprosić do obejrzenia i skomentowania moich materiałów na moim amatorskim kanale Youtube:http://www.youtube.com/user/100of1000

P.S. Obecnie szlifuję walc a-moll (posth.) wydawałoby się prosty utworek... Trzeba ćwiczyć samo nie przyjdzie.

tuco-
jeśli będziesz miał wyszlifowanego, to rzuć, jeśli możesz go na you tuba- jest to jeden z moich najbardziej ulubionych utworów, mimo tego, że prosty,. Słuchałam wiele interpretacji- może i Twoją się zachwycę :)

Witam!! :)
Ja obiecuję sobie, że jak nabędę fortepian (zostawiłem miejsce na taki mniejszy w salonie) to będę koncertował dla znajomych (wstęp naturalnie będzie wolny ;))- pewno odświeżę sobie parę utworów Chopina. Teraz mam keybord Yamahy i razem z siostrą grywamy co jakiś czas na dancingach lub weselach. Staram się opracowywać piosenki nieco ambitniejsze: ostatnio "Pogoda ducha" Banaszak, "Czas nie będzie..." Blue Cafe, "Sway" itp. Mamy teraz zamieścić trochę naszych utworków w internecie. Oczywiście zawiadomię Was jak tylko nam uda się to zrobić. Pozdrawiam serdecznie

Leszku, ano samo nie przyjdzie. Jeśli jednak prawdą jest, ze uczysz się głownie metodą na wsłuchiwanie i sczytywanie nut w tempie takt/dzień - to jestem najwyższego uznania dla Twych dotychczasowych dokonań. Ja, na przykład, do nokturnów op. 55 nigdy nie przymierzałem się, bo marnie widzę szanse, że kiedykolwiek dobrnąłbym z ich wierzchnią muzyczną szatą  do końca. Tobie z nokturnem f wyszło to naprawdę porządnie. Mogę tylko pogratulować!
Zaprenumerowałem Twój kanał i chętnie będę śledził postępy.
Trzymajmy, się, przyjacielu i udowadniajmy choćby tylko samym sobie, ze nie każdy aby grać- musi rodzić się Zimermanem. Bo ucztowanie dla własnej duszy jest równie święte, jak każde muzyczne święto, rozświetlane wielkimi blaskami jupiterów.

\Czekamy, Bodku i wpraszamy się już dzisiaj na koncert! :)

Leszku,
skorzystałem z zaproszenia i obejrzałem i wysłuchałem.
Twoje granie zamieszczone na tej stronie http://www.youtube.com/user/100of1000
jest piękne.
Uważam, że masz się czym chwalić, tak
i powiem Ci jeszcze, że chciałbym być na takim wieczorku,
którego nastrój wypełniałaby Twoja muzyka.

Leszku także posłuchałem i jestem zaskoczony. Piękny nastrój w nokturnie - trudno uwierzyć, że jesteś samoukiem.          . Podziwiam Twoją cierpliwość i chęć oddania piękna muzyki Chopina. Dołączam się do Twoich Fanów ;)

Pomysł z tym wątkiem może i dobry Januszu...chociaż szczerze mówiąc miałbym pewne wątpliwości, nie każdy jest bowiem - fotog(i)eniczny.. :D :D

Koziołku, ale przecież jesteśmy w Rodzinie. I lubimy się takimi, jakimi jesteśmy, i cenimy nie za nasze hollywoodskie atrybuty, a za nasza zwyczajność. Nawet, gdy czasem na niej łaciata doszyta łatka.

Nawiązując do tej myśli - postanowiłem i ja odważyć się i zaprosić Was na mój zarejestrowany koncercik. Grałem go, niespełna 2 tygodnie temu dla kilkunastu przyjaciół w uroczym pałacyku w Zdunowie. Nokturnu Es-dur, wrz z moim słowem wstępnym i słowem na zakończenie koncerciku, - nie jest moim najlepszym z najlepszych, bo własnie sam mam do niego multum zastzrezeń. Ale jest takie swojskie. przekonajcie sie zresztą sami.
http://www.youtube.com/watch?v=8tH9t82MOQs

I nie ma sie co dziwić, że Twój fan klub sie rozrasta! :)

Janusz koncert Super - Czapki z głów!! Gdyby nie odgłosy z sali to pomyślałbym, że podłożono dźwięk z konkursu... ;)

Właśnie przed chwilą odsłuchałem i muszę powiedzieć, że jestem pod wielkim wrażeniem...a czy koncert Januszu nie miał czasem miejsca w Szczecin-Zdunowie, bo jak tak to w zasadzie "rzut beretem" ode mnie..
Co do twórczości również mam kilka swoich koncertów z dawnych lat ( i to nawet nie małych scenach)..ale mam z tym dosyć poważny problem..Raz, że mam je ponagrywane na kasetach video i dopiero musiałbym wszystko poprzegrywać na DVD, jednak brakuje mi na to czasu i co by dużo nie mówić - po prostu nie mam zielonego pojęcia jak to zrobić..A dwa, że jest to muzyka czysto gitarowa (rock, hard rock) i wątpię czy kogokolwiek z Was tego rodzaju twórczość mogłaby zainteresować..(choć wierzcie mi tak na słowo - "show" BYŁ..)
Wprawdzie od biedy mógłbym wrzucić jakąś fotkę, ale na tym forum jest to chyba niemożliwe ze względów technicznych..Póki co, jedno już jest - w "awatarze" ;)

Tuco, piękny ten nokturn :) Gratuluję wytrwałości.

Przepraszam z tymi "scenami" to grubo, ale to grubo przesadziłem..noo ładnie pojechałem..hihi..raczej powiedzmy nie najmniejszych "sceneczkach", każdemu się może zdarzyć palnąć jakąś bzdurę.. ;)

Koziołku, uważam, ze najwyższa pora, abyś uporządkował i przeniósł swoje nagrania na wspólczesne nośniki. Takie zlecenia wykonuje co większy zakład fotograficzny. Dlatego  pójdź i popytaj się w swojej okolicy. A co do powatpiewania - no z tym wstrzymałbym się do prezentacji tu, na naszym forum. W sprawie zaś zdjęć, - myslę, że musimy io taką możliwośc spytać NIEBIESKOOKIEGO

I jeszcze drobna rada, koziołku, dla Ciebie ale i dla wszystkich, którzy być może nie wiedzą: na YouTube można publikować takze zdjęcia, pod jednym tylko warunkiem - należy je zanimować (ufilmowić). Jak? To proste, w windowsie są ku temu programy, typu: Movie Maker. Program ów scala nasze fotki (a nawet 1 fotkę) z muzyką (którą dołączamy) i dokonuje autoanimacji wg wybranego wzorca. Tak wykonany filmik eksportujesz do YouTuba korzystajac z wcześniej założonego u nich konta (rzecz jasna - bezpłatnego). Długośc filmiku (ew. zdjęcia z tłem muzycznym) nie może przekraczać 15 minut.
Jesli wiec masz tylkoz fotki i oddzielnie nagraną muzykę - taka metoda publikacji poprzez animowane filmiki jest jakby specjalnie dla Ciebie.

Miło mi, że podobało się Wam te nagranie. Niestety jest to pianino cyfrowe i pomimo tego, że posiada wyważone dynamiczne klawisze, czułe na nacisk oraz trzy pedały, wciąż jest to imitacja. Pomocną drogą służy interfejs MIDI wraz z odpowiednim oprogramowaniem w "wersji demo". Tego typu aplikacje są dość drogie jak na "polskie realia". Dodam jeszcze, że w zależności o programu, nieraz gra się trudniej niż na normalnym fortepianie, bo MIDI nie współpracuje perfekcyjnie. Na przykład niewłaściwe reakcje pedału podtrzymującego dźwięk. Na klasycznym - akustycznym fortepianie grałem może 3 może 4 razy i jest znacząca różnica pomiędzy nim a pianinem cyfrowym. Chociaż są specjalne klawiatury wyważane wysokiej jakości, które przy dobrym interfejsie MIDI i aplikacji dają efekty podobne, a nawet lepsze (brak szumów podczas nagrywania z mikrofonu).

Co do znajomości nut, to traktuję je czysto amatorsko tak, jak tabulatura na gitarę - czyli łopatologiczny zapis informujący na którym progu i na której strunie oraz ewentualnie jakim palcem zagrać. Nuty uważam wciąż za skomplikowany język, ale ponoć nic prostszego nikt jeszcze nie wymyślił (no może właśnie zapis w formie midi może być alternatywą). Moje nuty pokreślone są literkami np. c d e f g a f` itd. Wszystkie utwory jakie gram po pierwsze muszą mi się podobać / chyba że jest to improwizacja. Wtedy na ogół nie ma problemu z "załapaniem melodii", pozostaje wtedy opracowanie lewej ręki i mniej słyszalnych dla mojego ucha szczegółów oraz transkrypcje z intuicyjnej dla mnie tonacji C-dur/a-moll na inne. Słucham też różnych wersji utworów ale nie gardzę nagraniami amatorskimi np. na YouTube. Najbardziej lubianym etapem jest szlifowanie utworu, kiedy już wiem mniej więcej jak mają się układać dźwięki. Oczywiście daleko mi do interpretowania tych szczegółów na poziomie profesjonalisty, bo wynika to z nieznajomości teorii muzycznej a jak wspomina Sz. P. Lidia Kozubek - wszystko jest zapisane w nutach :)

Z utworów które pozaczynałem a nie skończyłem mogę wymienić: Etiudę C dur nr 1 op 10, Fantazie - Impromptu, Nokturn Cis moll, Etiude Rewolucyjną. Grywam zwykle przed snem codziennie około 15 min a bywa, że się to przedłuża albo wcale nie gram.

Januszu! Fajny koncert wrzuciłeś (ten nokturn es) a do braw publiczności dołączam też swoje "wirtualne" oklaski.

Drogi Januszu!
Ten swój pierwszy w życiu koncert publiczny
grałeś 27.10.2010 w zeszłą środę.
Czyli działo się to w bardzo nieodległym czasie,
można powiedzieć, w teraźniejszości.
Ciekawi mnie, na gorąco:
Jakie okoliczności dorowadziły do tego koncertu?
Co spowodowało, że ci ludzie chcieli słuchać muzyki Chopina
i co akurat teraz, ciebie pchnęło do dania pierwszego
publicznego koncertu?
Januszu, koncert podobał mi się i jakbym miał takiego kolegę,
który by tak grał na fortepianie, to zawsze szukałbym pretekstu
aby do niego wpadać na uczty muzyczne.
Jestem Twoim fanem
Bravo, Bravo, Bravissimo! Il Concerto grosso!
Qesta musica e dolce, qusta musica bellissima, ottissima, bravo...!

Na pewno się da. Sprawdzę różne możliwości i w dziale technicznym napiszę, jak to zrobić.

Drogi Marku,
To prawda, ze był to pierwszy mój koncert publiczny w życiu, nie licząc mojego nocnego wykonania preludium e-moll w ramach tzw. „Najdłuższych urodzin” (o czym zresztą pisałem już tu w swojej autoprezentacji). Ponieważ  wieść o moim „wyczynie” dotarła do kolegów z pracy (podkręconych doniesieniem Gazety Wyborczej), stąd nieustannie byłem proszony i pytany, kiedy wreszcie dam się posłuchać? No i taka możliwość trafiła się 2 tygodnie temu, podczas szkolenia, które moja organizacja związkowa zorganizowała dla pracowników. Sprowadzili do pałacyku  dla mnie fortepian i odwrotu nie było. Zagrałem kilka preludiów, 2 walce, 2 mazurki i na zakończenie ów nokturn.  Było to dla mnie niesamowite doświadczenie. Obawiałem się głownie problemów z zapanowaniem nad tremą, tymczasem diabeł schował się w mechanice klawiatury. Nigdy nie przypuszczałem, ze mechanika Yamahy tak bardzo odstaje od mojego domowego Rolanda. Podczas gry bardziej skupiałem się na pokonywaniu jej poukrywanych górek i dolinek, niźli na snuciu muzyki. No, ale jakoś na szczęście wyszło i wszyscy po koncercie byli bardzo zadowoleni. Dla mnie największą frajdą była świadomość, ze niektórzy z moich przyjaciół być może po raz pierwszy w życiu słyszeli muzykę Chopina na żywo. A już z pewnością muzykę, w połączeniu z zagajeniem przed każdym i po każdym utworze.
Marku, dzięki serdeczne i dzięki wielkie za tak wiele z Twej strony dla mnie serdeczności. Chyba nie potrafię tego na spokojnie dźwignąć. Tworzymrazem tu wszyscy wielkie grono przyjaciół. Ufam, że z czasem ta przyjaźń zaaranżuje nie jedną muzyczną ucztę, podczas której wszyscy jeszcze bardziej poczujemy się wielką i piękną muzyczną rodziną

Nie wiem czy nie zanudze, ale ja tez cos mam:
http://www.youtube.com/watch?v=k0ETlW55vVg&feature=related

Piękne! To Twoje?

Panowie! Szacun! Nie tylko za Wasze muzyczne produkcje. Przede wszystkim za odwagę!

Tak ,to moje. Postanowilem napisac wzorem mistrza Scarlattiego kilkaset takich sonatinek (co dwa dni jedna jak sie uda), ale na razie utknalem na trzech.

No to moja gratulanka i życzenie dalszej obfitej inwencji  :)

Koziołku, nie. Ten przeuroczy Palacyk jest w Zdunowie niedaleko Warszawy. Polecam go kazdemu, kto będzie chciał w miłym, stylowym i pięknym otoczeniu zorganizować pobyt (np. szkoleniowy) dla grupy osób. Jesli chciałbyś chociaż wirtualnie zanurzyć się w jego klimatach i posmakować jego urokliwych wnętrz - zapraszam do mojego filmiku.
http://www.youtube.com/watch?v=NkVL7xqQKw8

bartus, przepiękna kompozycja. Jestem pod wrażeniem, takie to składne i proste w swojej złożoności. Tak trzymaj !

Pozwólcie, że sobie pomilczę, jednocześnie będąc. Słowa, mimo bogactwa języka Polskiego, są niedostatecznie pełne. Czas mi ułoży zgrabniejszą wypowiedź. :)

Wielki uklon dla janusza 1228 i tuco82.
Duzo w tym muzyki a i technika niezla. Czekamy na dalsze "produkcje". Brawo!!

I jak Ci, Leszku, idzie z tym Walcem? - ja tez nad nim pracuję. Aktualnie cyzeluję ornamnety i jest to prawdziwa droga przez mękę. Na pozór prosty utworek, a jednak taki skomplikowany... Nawet liczne repetycje nie ułatwiają, a przeciwnie... Wczoraj odnotowalem jednak mały sukces: zagrałem go po raz pierwszy w całości i z pamięci. Cóz jednak z tego, skoro aby zabrzmial jak walc tzreba będzie mi jeszcze cieżko i długo pracować.

Jestem w fazie doszlifowywania go na klawiaturze. Dodałem jeden tryl, którego nie ma w nutach - bo mi tam ewidentnie pasuje.
Te tryle właśnie są trudne, bo utwór powinien być zagrany w żywym tempie, przynajmniej ja tak sądzę. Cała trudność, jaką napotykam, dotyczy skoków lewej ręki i synchronizacja z jej z prawą ręką. Wciąż nie jestem zadowolony z tego jak gram, więc póki co nie nagrywam i nie wrzucam na youtube. Chcę zagrać ten walc dość szybko z energicznym akompaniamentem z ograniczeniem pedału ale z momentami zwolnień. Planuję też w niektórych momentach przedłużać ostatnia frazę rytmu 1,2, TRZY czyli upodobnić to do mazurka.

P.S. Moje nagranie tego walca już jest, z tym że jest to zbyt "nokturnowe nagranie" i z "fałszywymi nutami" - ogólnie zagrane dużo wolniej jak te wersje, których słucham i mi się podobają.
Oto to nagranie z około roku temu- samo audio:
http://www.youtube.com/watch?v=pX1kKFU7b5Q

Januszu! Życzę wytrwałości, a nawet jeśli jeszcze nie masz opracowanego "doskonale" to i tak możesz wrzucić.

 Mnie tempo twego wykonania wydaje się właściwe, zważywszy na nostalgiczny charakter walca. Tak, tempo zdecydowanie mi się podoba :)

Leszku, super! Naprawdę! Mi i tempo i sposób w jaki odegrałeś ozdobniki nie tylko się podoba, ale uznaję je za całkowicie profesjonalne. Szczerze więc gratuluję już teraz, a co dopiero, gdy dopracujesz swoją koncepcję do końca. Pewno zachwytów mych nie będzie nadto.  :)
Trochę mniej przekonuję się do akompaniamentu lewej. Brzmi chwilami nie tyle bez synchronu, ale po prostu zbyt ciężko. To trochę tak, jakby ktoś walca tańczył w kaloszach. Na szczęście sam to już zauważyłeś, więc z pewnością w kolejnych wersjach poprawisz. Nie podzielam też twej dalszej koncepcji, aby walczyk ów zagrać w stylu mazurka. To nic, ze jeden i drugi taktowany na trzy. W stylowym walcu, moim zdaniem, nie powinno się podkreślać akcentów, w mazurkach na odwrót - zamszyście i z przytupem. Ja uważam, ze w tym subtelnym delikatnym walczyku trzeba szczególnie miec się na baczności, aby go nie zbrukać.
Zobaczę, może wkrótce coś wrzucę. Ale, tylko, abyśmy sobie powymieniali opinię. Od strony technicznej (zresztą nie tylko) czeka mnie jeszcze bowiem sporo pracy.

Janusz,
A jakieś łatwiejsze mazurki do nauczenia się to jakie być polecił ? Ten g-moll jest trudny ?
jest jeszcze inny walc z serii "posthumous" - f-moll, który bardziej mi się podoba niż ten a-moll.

Uważam, ze najspokojniej mógłbyś zagrac mazurka C-dur z op. bodaj 30. Ten g-moll op. 24 dla mnie był prosty, ale może dlatego, ze go odgrzewałem (po raz pierwszy miałem grałem go wiele, wiele lat temu, a i jeszcze dawniej). Polecam Ci też "mój" nokturn Es-dur. On - naprawdę jest nietrudny

Obiecałem - więc wrzucam. Dziś, po wysłuchaniu Twojego walca - sam zasiadłem do instrumentu i na kilka godzin zatonąłem w klawiaturze i nutach. I warto było, bo  chyba jest efekt. Tak! I ja mam już nasz Walc. Jeszcze wprawdzie nie do końca doszlifowany, dopieszczony, dopiękniony - a nawet z z karbikami tu i tam - ale już prawdziwy, dostojny, sentymentalny, piękny. I co ważne, już zamieszkała w nim moja dusza. Nie tylko... i nie tylko moja...
Zapraszam Ciebie Leszku i zapraszam wszystkich do jego odsłuchania. Muzyce towarzyszą fotografie z Szafarni. Kto wie, może kiedyś będzie tam nasza docelowa  mekka?
Moniko, Ciebie zapraszam szczególnie. Przecież to Ty założyłaś nasze Szafarskie Forum...

http://www.youtube.com/watch?v=T52uo7dKtgg

Serdeczne dzięki.
Moje zdanie już znasz  :D
Zastanawiam się, kto teraz mnie ściągnie z tych obłoków? :)

Walczyk prześliczny Januszu..ale najlepsze są te końcowe litero-napisy :D

Bardzo ładne wykonanie Janusz :D Brawo. To rzeczywiście jest zagrane z sercem a wolne tempo ma swój urok. I dodatkowo przepiękny dźwięk Twojego instrumentu. Mi brakowało właśnie innego, świeżego spojrzenia na ten utwór i właśnie go doświadczyłem.
P.S. Jaki masz ten fortepianik ?

Mam pomysł, może Janusz mógłby w swoich filmach umieszczać informacje z adresem forum? Jak tak dalej pójdzie to niedługo stanie się sławny, wiec czemu by tego nie wykorzystać?

Ładne brzmienie instrumentu w porównaniu do mojego, wygląda mi to na pianino elektroniczne (wizualnie). Zgadłem?

Obejrzałem Januszu ten filmik z "Pałacykiem" - przyznam, robi wrażenie..Wprawdzie jako prosty, zwykły "proletariusz" :) gustuję w nieco skromniejszych wnętrzach..ale mimo wszystko jednak - podobało mi się (kobiety też.. ;D)

I chyba trzeba będzie zrobić tak jak mówisz Januszu..Jak tylko znajdę czas pochodzę i popytam się, obawiam się jednak, że część zasobów "archiwalnych" ;) mogła ulec rozmagnetyzowaniu (słyszałem, że coś takiego jest całkiem możliwe) - dlatego będę musiał to co mam, wpierw poszukać, odkurzyć i posprawdzać..(chodzi głównie o video..ale tam i tak od początku dzwięk nie był najlepszej jakości - wiadomo jakie kamery produkowano na pocz. lat 90-tych, chociaż sam obraz przyznam, był nawet znośny..)
Jeśli chodzi o samą ścieżkę dzwiękową, to nagraliśmy wprawdzie " płytkę demo", lecz jedynie na zwykłej kasecie analogowej - popytam się może ktoś z dawnych przyjaciół "przerobił" je na płytki CD..
Na ten czas (choć poważnie się nad tym zastanawiam) mógłbym "wrzucić" od biedy jakąś małą fotkę..ale powiem tak szczerze -  obawiam się negatywnych reakcji tj. narażenia się na "pośmiewisko" :D, czy ośmieszenia z Waszej strony, bo wiecie.."cudaków" to i teraz nie brakuje :) 

Goguś, brawo! Bardzo dobry pomysł!! i aż dziwne, ze tak późno o tym mówimy.
Oczywiście, trzeba go tylko uogólnić. Ze swej strony zobowiazuję się dopisać adres forum do stopki mojej prywatnej witryny, a takze, jesli będe nadal publikował materiały na YT - tam takowoż.
Ale o to samo proszę i sugeruję, aby tak uczynili wszyscy nasi użytkownicy, szczególnie ci, ktorzy posiadają własne witryny, kanały, a nawet profile na portalach komiunikacyjnych (np: gg)

Co do brzmienia instrumentu - to oczywiście masz rację, to pianinko jest cyfrowe (Roland).

Ja już to uczyniłam. Mam odnośnik na nasze forum.

:)

Ja - zajmę się tym dziś po południu.

Dodałam :)
http://xbw7.blogspot.com/

Obejrzałem film "Łabędzie lato". Piękny film z piękną muzyką. Wspaniale Januszu wybrałeś te zdjęcia - "zawodowcy" nie zrobili by tego lepiej (trzeba to coś mieć w duszy). Stwierdziłem też, że brzmienie instrumentu Janusza ma jedną wielką zaletę - jest idealnie czyste - w przeciwieństwie do fortepianów z Konkursu (szczególnie Stainway się roztrajał pod kilku produkcjach)...
Jeszcze raz dzięki Januszu za przypomnienie lata - bo robi się coraz zimniej... ;)

Masz rację. Na ogół pianina cyfrowe urzekają nieskazitelnym dźwiękiem. Dzieje się tak, ponieważ dźwięk ten pochodzi z samplowania najlepszych klasycznych fortepianów, we wszystkich możliwych rejestrach i dla każdego poziomu dynamiki. Oczywiście, pianina cyfrowe z niższych półek, zakres sampli i dynamik mają ograniczony. To moje, na szczęście, jest niezłe. Ważną kwestią jest też rejestracja dźwięku: dla cyfrowych może ona być realizowana bezpośrednio, tj. z mikroprocesora instrumentu, do mikroprocesora komputera. Dźwięk więc nie ma możliwości się "pobrudzić". Ale za to nawet najlepsze cyfrowki mają istotną wadę: słychać każdą wskoczoną pchełkę i... nie posiadają duszy. Czasami więc lubię siadac to niedostrojonego klasycznego pianina, by zatopić się w niej i pogawędzić, jak z przyjacielem. :)

Z okazji Dnia Niepodległości - otworzyłem wreszcie album "Wybranych dzieł F.Chopina". Rozczytuję i przypominam sobie część utworów. Palce mi chodzą jak drewniane kołki, biegłość w czytaniu nut nie ta co dawniej...ale nic to - Święto trzeba uczcić - w TVP nędza to choć jakieś dźwięki Chopina...gdyby tylko zamienić się na rękę z jakimś Azjatą - bo w duszy jeszcze coś mi gra...
Życzę Wszystkim udanego Długiego Weekendu... :) a jak będzie kiepsko to włączę sobie J1228 ;) :-*

Jedz zatem Bogdanie na Chin..tam już od starożytności potrafili czynić takie cuda o których nam "Europejczykom" nawet się nie śniło (np. papier - bez którego nie było na czym zapisywać nut, no chyba że na tabliczkach woskowych :)) Tam ponoć z niczego potrafią zrobić wszystko..a podobno "akupunktura" czyni cuda, więc może warto spróbować.. ;)

Dzięki Koziołku  ;D.Twoja rada mogłaby mnie za "drogo" kosztować. Lepiej po mojemu - powoli, spokojnie, ćwiczyć, grać...
wspomagam się przy tym "środkami dopingującymi" ;) tak więc chyba idzie nieżle. Pozdrawiam serdecznie

Bogdanie, trzymam za Cibie kciuki!

Średnie nagranie - i nie wiem dlaczego powiedziałem, że okrojona wersja walca.
http://www.youtube.com/watch?v=aVDddxcac0o
To nie jest brzmienie sprzętowe mojego pianina. Zareklamowałem też forum.

Leszku, z dużą sympatią  :) i ciekawością wsłuchałem się w dźwięki Twego Walca, tym bardziej, ze przecież to i moje najmłodsze szopenowskie dziecię.
Twoje wykonanie, w przeciwieństwie do mojego, wydaje się jednak być dużo bardziej taneczne. W Twoim wykonaniu - to mała perełka, która aż korci by w jej takt popląsać.
Dobrze, że gramy i czujemy tego walca inaczej, to kolejny dowód, jak Chopin rożnymi mieni się barwami. Gratuluję za już - i mam nadzieję, ze nadal będziemy wzajemnie się dopingować. Dziś rozmarzyłem sie nokturnie b-moll. Ale niestety, wiem, jak wyboista wiedzie do niego droga. Nie ma rady. Chyba jednak się w tę drogę wybiorę... Czekam tylko na natchnienie i Muzę :)

Tuco - taneczny i lekki. Bardzo podziwiam!

Wersja nie skrócona, ale raczej utaneczniona. Świetna! Gratuluję! :)

Świetnie Leszku..mi też się spodobało i zupełnie nie mogę pojąć co chciałeś powiedzieć przez słowo "średnie" - jak dla mnie "bomba"..Janusz wprawdzie odrobinę wolniej, ale to zapewne dlatego, że jednak jest trochę starszy :D ;) (oczywiście żart Januszu)

Ja natomiast cieszę się, że uruchomiliśmy marketing forum  :D Co do wykonania, dzięki Wam mam motywację do pracy i obieram taki dalekosiężny cel, żeby Wam dorównać.

Według mnie, możliwość bezpośredniego porównania tego samego utworu,
w wykonaniu dwóch różnych muzyków, daje bardzo dobry obraz tego,
jak osobowość artysty wpływa na interpretowanie zapisu nutowego.

W wykonaniu Janusza do mnie przebija się, osobowość spokojna i stateczna.

W wykonaniu Leszka do mnie przebija się osobowość śpieszna i dynamiczna.

Dziękuję za pochlebne opinie. To bardzo miłe z Waszej strony. Tak się złożyło, że przesłuchałem wcześniej wykonanie tego walca pani Reginy Smendzianki i nie ukrywam - poruszyło mnie. Wolniejsze wykonania też mi się bardzo podobają i wtedy uwidacznia się jeszcze bardziej ta molowa tonacja utworu.

aro49 - jeśli chodzi o zapis nutowy, to ciekawą wersję zaprezentował Janusz. Wcześniej jej nie znałem - i to dodatkowy plus w stronę wykonania Janusza, lubię kiedy wykonanie mnie zaskoczy pozytywnie. Dla porównania - w Konkursie Chopinowskim pierwszy raz usłyszałem początek Sonaty B-moll z repetycją, co również mnie bardzo zaskoczyło.

Brawo Januszu, Brawo Leszeku.
Obie wersje walca wysmienite i bardzo rozne w charakterze.
Janusza, wolna spiewajaca z pieknym rubato (a to trudne!!).
Leszka, szybsza, ale nie zagoniona - madra artykulacja (staccatko na koncu fraz).

A, teraz kilka slow krytyki:
1. Janusz - Nie zawsze dobrze zagrane mordenty - czasami za wolne, czasami za bardzo "wybite dzwieki"
  (5 sek - dzw. e),czasami nie wlasciwe akcenty. Dla mnie idealny mordent zagrales w 1min 10 sek).

2. Leszek - (a)Niedograne mordenty. (b) Lewa reka -momentami zbyt ciezki akcent na trzy i troche za glosno.

Ale sie przyczepiam Co?

Dzięki bartusie za konstrktywną krytykę, choć, nawet nie wiem, co to są mordenty  :D
Jestem nieskażony szkółką naturśscik i gram tak,  i jak potrafię najlepiej, jak dyktuje serce i zaśpiewuje w duszy Muza.
Po Twojej wypowiedzi wyraźnie jednak poczułem się lepiej. Dokładnie tak, jak ów molierowski mieszczanin, który pewnego dnia został uświadomiony, że mówi prozą  :)

Koziołku, no wiem, chłopie, że żart. I całkiem celny. Powiem więcej: dla mnie bardzo sympatyczny komplement. Już tłumaczę, dlaczego. Otóż, w okresie życia zwanym: „młodzi inaczej” (tak, to o mnie mowa  :) ) nie ma potrzeby się spieszyć, wszystko już jest sprawdzone, odmierzone, ułożone i powielekroć zasmakowane  ;).  . Ach, mówię Wam, co za ulga mieć już na swym miejscu poskładane w szufladkach: wartości, stabilizację zawodową, odchowaną berbeć, niezależność finansową, dystans do grzechów i grzeszków itd. A że w muzyce (w każdej Sztuce), jak w lustrze, odbija się cała nasze jestestwo – to i w muzyce nie ma za czym się spieszyć.  ;)

Z kolei Młodość jest jak płochliwy ptak: niespokojna, niecierpliwa, często mknąca na załamanie karku, szalona, nieprzewidywalna, nie dająca się okiełznać w ryzy. I dobrze, ze jest taka. Bo chciałaby jak najszybciej. Ma do tego prawo. Niechże więc będzie sobą i chce.
A zatem, Koziołku, trafiłeś w sedno: Czym kot starszy, tym wógon wiardszy (kaszubskie) Wolniej macha, ale silniej. ;) :D I tak ma być  :D
Dzięki, przyjacielu  ;)

Mordenty, to takie szybkie ta ta ta grane Legato (la la la).

bartus, sorry, nic nie miarkuję. Ale nie przejmuj się.

Mordent  to po prostu jeden z ozdobników.  Na dwóch nutach sąsiadujących: nucie głównej i sąsiedniej. Z tej pierwszej przechodzi się bardzo szybko na tą drugą i potem równie szybko się wraca na tę pierwszą - ta-ra-ta. Kiedy z nuty głównej przechodzisz na sąsiednią od góry - grasz mordent górny, jak przechodzisz na nutę niższą - grasz mordent dolny. W zapisie nutowym zaznaczone są takim wężykiem. Jak wężyk jest sam, to gra się mordent górny a jak wężyk jest pionowo przekreślony to gra się mordent dolny. To tyle, co pamiętam. Od teorii jednakowoż chce się wyć! Lepiej grać a jeszcze lepiej słuchać!

aneliku, chyba zacznę Ciebie bardzo lubić  :D

No to już wiem co to mordenty  ;D


Dzięki bartus za krytykę. Te niedograne ozdobniki wynikały głównie z ustawienia czułości klawiszy na moim pianinie. Miałem alternatywę: albo ustawić większą dynamikę klawiszy i jednocześnie wtedy lżej naciśnięte klawisze nie brzmią, albo mniejszą a wtedy brzmią, ale nie widać różnicy w sile uderzenia. No ogólnie zagrałem to niedokładnie - ale wyszło jak wyszło, lepiej nie potrafiłem  w tym momencie ;) Co do akcentu na trzy - lewej ręki - to zgadzam się i zagrałem tak celowo ale i tak nie wyszło tak jak chciałem.

Czy te dwa wykonania to są dwie osobowości wykonawców ? Czy można osobowość połączyć ze stylem gry ? Ja jestem innego zdania i decyduje pomysł w danej chwili - czyli widzenie utworu w danej chwili, co nie znaczy że jeśli gram szybciej a nie wolniej to jestem z natury bardzo bardzo żywy zamiast bardzo bardzo romantyczny.

Janusz!

Lubię Twój dystans do siebie.

Z Twoich żartów usmiałem sie do łez.

Umiesz rozładować napięcie i rozweselić ludzi.

I są to żarty w najwyższym, ujmującym stylu.

Wiesz kiedy co powiedzieć.

W realu musisz być wesołym człowiekiem.





 

Wybaczcie, ale żadnej krytyki ode mnie nie usłyszycie. Słowo "amator" niepotrzebnie nacechowane jest energią negatywną. Daj Boże każdemu profesjonaliście taki talent!
 Wszystko co robicie ponad przeciętność jest dla mnie cudownym, ogromnym osiągnięciem, nierzadko bijącym na głowę pseudo profesjonalistów. Cenię Waszą odwagę , otwartość na krytykę, sugestie i podziwiam za talent i ogromną pracę.

 ;D

Moniko_Aleksandro.
Co masz na mysli mowiac pseudo profesjonalisci.
Wyksztalceni muzycy bez pracy, czy pracujacy amtorzy w branzy muzycznej (np. dyskopolo).
Jeszcze jest trzecia opcja: muzycy jakims tam cudem wyksztalceni ale nieutalentowani.

Bartusie-nie rzecz w tym, by definiować pojęcia elementarne, lecz aby je prosto rozumieć. :)

Dlatego prosze Cie o wytlumaczenie pojecia, gdyz chce dokladnie zrozumiec Twoja wypowiedz.
Na razie "pseudo profesjonalista" odnioslem do siebie za moja krytyke Janusza i Leszka
Chyba, ze nie chcesz wytlumaczyc i kropka. Twoja wola.

bartusie-
nie chcę abyś się ponownie obraził, ale przyznam się, że nawet nie doczytałam Twojej wypowiedzi, dopiero teraz, gdy poczułeś się urażony, to podążam do Twojego posta.
Zapewniam jednak, że nie miałam Ciebie na myśli. Gdybym jednak miała coś przeciwko Twojej wypowiedzi, na pewno skierowałabym się bezpośrednio do Ciebie. Twoja krytyka i Leszka i Janusza powinna być Waszą sprawą. Myślę, że Oni sami z pewnością z krytyką sobie poradzą.

Jeśli konkretnie żądasz wskazania "pseudo profesjonalisty", zrobię to z ochotą - jest to organista w mojej parafii, który potrafi zepsuć każdą podniosłą chwilę i każdy utwór.  :D I co gorsza, nie jest on jedyny przypadkiem wśród organistów.

Moniko-Aleksandro.
Dzieki za odpowiedz.
Organista z Waszej parafii pasuje mi do modelu "pracujacy amator w branzy muzycznej".
 Natomiast organista z dyplomem Akademii Muzycznej na ogol jest znakomitym muzykiem
(studia nie sa latwe na tym wydziale).
Nie przerazaj sie slowem "amator". Mam na mysli czlowieka bez dyplomu Akademii Muzycznej.
Sa przypadki amatorow genialnie uzdolnionych np. A. Borodin, ktory byl chemikiem z wyksztalcenia.
Nasi forumowicze (Janusz, Leszek) tez naleza do tej nielicznej grupki utalentowanych amatorow.
Jedny slowem "amator" ma dwa znaczenia : pozytywne i