Teatr Telewizji

[Goguś]

Telewizor zarezerwowany, jeszcze tylko przypomnienie w komórce, żeby nie zapomnieć o seansie. Dziękuje za informacje, sam zapominam sprawdzać programu i głównie dlatego większość propozycji TVP niestety omijam.

[Aleksias]

Zauważyłem, że od dłuższego czasu na TVP 1 nie ma Teatru TV, myslałem że wynika to z jakiejś międzysezonowej przerwy a tu taka wiadomość ... no ale w myśl zasady - jest popyt jest podaż - teatr zastępuje się bardziej popularnymi produkcjami, to jest prawo rynku, od tego się nie ucieknie - jedni się cieszą gdyż będą mogli obejrzeć zrozumiałą dla nich operę mydlaną a inni załamują ręce, świadomi pogłębiającego się chamstwa w narodzie. Zostaje TVP Kultura ... kanał który ma zrealizować ustawową misję na kilkaset procent normy - wyrabiając za pozostałe stacje. Problem w tym, że moja kablówka TVP Kultura nie obsługuje nie mówiąc już o moim marzeniu - Mezzo TV. Siąść i płakać - nic więcej mi nie zostało ... albo wykupić ekstremalnie drogi pakiet telewizji cyfrowej na oglądanie której i tak nie będzie czasu... to ja sobie popłacze...

Piotrze, mam podobne wątpliwości i są tu dwie sprawy, których nie rozumiem.
Po pierwsze, dlaczego w ogóle TVP Kultura, kanał ponoć misyjny, mający za zadanie nieść rzeczoną kulturę pod szeroko pojęte strzechy:), nie jest dostępny dla ogółu obywateli na terenie całego kraju, na takiej samej zasadzie, jak inne główne kanały telewizji państwowej, która przecież w związku z jego wprowadzeniem westchnęła z ulgą i zaprzestała już niemal zupełnie jakiejkolwiek misyjności (patrz traktowanie naszego Konkursu, itp). Moim skromnym zdaniem, kulturę mogliby oni mieć w nosie, wychodząc z założenia, że od tego jest wydzielony kanał kulturalny, jeśliby ten kanał był faktycznie powszechnie dostępny. To jest misja, a nie seriale i pseudoteleturnieje.
Po drugie - czy ktoś jest mi w stanie wytłumaczyć, jak się mają zasady konkurencji i wolnego rynku do obowiązku wykupowania tak zwanych "pakietów" w cyfrowej telewizji? Taki kanał, jak właśnie Mezo, czy Kultura, czy powiedzmy BBC World, mogę mieć jedynie nabywając jednocześnie całą kupę przeróżnego śmiecia, zupełnie mi niepotrzebnego. Według mnie, nie jest to żaden wolny rynek, lecz przymus konsumpcji, jakaś pozostałość sprzedaży wiązanej. Kiedyś coś takiego gdzieniegdzie funkcjonowało przy okazji zakupu towarów szczególnie pożądanych, i miało na celu opchnięcie przy okazji tych mniej chodliwych, mogłeś kupić np. pastę do zębów, jeśli przy okazji nabyłeś dwie pary sznurowadeł, których normalnie nikt nie chciał:) Tyle że skoro z jednej strony mówi mi się, że kasuje się wszelkie ambitniejsze programy jak leci, zostawiając chłam, bo liczy się jedynie oglądalność, zysk i twarde prawo rynku, to ja też niech mam prawo wybierać te kanały, które chcę oglądać, a ciąć te, które mi są zbędne. Dlaczego nie mogę sama skompletować sobie pakietu, za który chcę zapłacić? Jak widać, w przypadku różnych wielkich korporacji ten wolny rynek funkcjonuje tylko w tę stronę, w którą się im opłaca:) 
Poza tym są i zawsze były takie dziedziny, takie wartości, które nie podlegają, a przynajmniej nie podlegają całkowicie, prawom rynku, które muszą pozostawać ponad podobnymi kalkulacjami - jeżeli nie chce się doprowadzić do degeneracji społeczeństwa. Traktowanie ich wyłącznie w kategoriach handlowych jest nawet nie podcinaniem gałęzi, na której się siedzi, a odcinaniem się od korzeni ciągnących wodę czyli życie do całego drzewa:(. Do nich należą w dużej mierze i nauka i edukacja, i właśnie kultura. Czasem tak, jakby niektórzy, którzy o tych sprawach decydują,  o tym zapomnieli.

[Monika_Aleksandra]

Dlatego, że masz masz mieć wolność wyboru, bo tak jest w konstytucji. Wolność ta jest jednak pozorna, zważywszy na wiele czynników, ale tu musielibyśmy wejść w politykę, a zapewne nikt z nas tego nie chce.
Masz do wyboru kilka pakietów i wybór jest. Dodatkowo masz inne stacje, które możesz wybrać zamiast rzeczonej. Gdyby każdy mógł wybierać stacje telewizyjne, jak chce, prawdopodobnie telewizja kablowa nie byłaby rentowna, a rację bytu miałyby programy z durnymi serialami i z tele-sprzedażą, zwłaszcza nocą.
"Biblijna wolność" i wolna wola znacznie zostały ograniczone przez ludzkość, ponoć "pro publico bono".
Mnie drażni wędrówka do ulubionego programu, przez durne, jak oni gotują, jak oni jedzą, zostań miss, odchudzanie na ekranie, goliznę. Sama chętnie bym wybrała kilka swoich ulubionych, aby nie odczuwać tego ciągłego zniesmaczenia tym, jaką sieczką karmią biednych ludzi.

Zdenerwowałam się.

[ewa578]

Nie denerwuj sie Moniczko, proszę!!! Na szczęście pilot ma mały (na ogół) zielony guziczek, wystarczy przycisnąć i już!!!

[TeresaGrob]

A ja od jakiegoś czasu wysyłam o mojej kablówki żądanie o Explorer History (Chopin, Beetehoven)
na razie bez rezultatu ale nie daruję

[Janusz1228]

ja, z kolei, nie daruję mojemu guzikowi od kołnierzyka że się urwał. I efekt podobny jak u Tereni

[ewa578]

ja, z kolei, nie daruję mojemu guzikowi od kołnierzyka że się urwał. I efekt podobny jak u Tereni

A już tak było dobrze!!! 

[kozioł]

ja, z kolei, nie daruję mojemu guzikowi od kołnierzyka że się urwał. I efekt podobny jak u Tereni

  No nieee..Ten nasz Janusz jak coś powie, to boki można zrywać dosłownie..

[kozioł]

"Biblijna wolność" i wolna wola znacznie zostały ograniczone przez ludzkość, ponoć "pro publico bono".
Mnie drażni wędrówka do ulubionego programu, przez durne, jak oni gotują, jak oni jedzą, zostań miss, odchudzanie na ekranie, goliznę. Sama chętnie bym wybrała kilka swoich ulubionych, aby nie odczuwać tego ciągłego zniesmaczenia tym, jaką sieczką karmią biednych ludzi.

Zdenerwowałam się.

Nie denerwuj się Moniko.."spakojna". Mówiąc językiem młodzieżówki po prostu "wyluzuj" Nie ma co szarpać sobie niepotrzebnie nerwów..Musimy być przede wszystkim cierpliwi. A nóż, być może za jakieś 15-20 lat coś w tym względzie się jednak zmieni..Poczekamy - zobaczymy 

Póki co, dla poprawy Twojego humoru i samopoczucia fragment spektaklu "Willa szczęścia".. Najlepsze jest to od 4:00 - 9:00..No sama powiedz, czy nie świetny jest ten Sławek Orzechowski ?? 

http://www.youtube.com/watch?v=By91cgMl7pk&feature=related

[anelik]

A ja mam cyfróweczkę, programów coś z 800 programów - jest hinduski, koreański ... Jakież to ekscytujące, zwłaszcza kiedy człowiek nie zna języka emisji! Piloty cyfróweczki można jednak zaprogramować tak, by ustawić własną kolejność programów i nie natykać się na pasma, gdzie wyjaśniają dlaczego trzeba być najlepszą supertopmodelką i wybrać w ciągu iluśtam tygodni spośród grupy reprezentatywnej narzeczonego, który w finale okaże się mieć zupełnie inną preferencję seksualną. Ja tego nie zrobiłam z czystego lenistwa, na szczęście pamięć mam numeryczną, więc pamiętam numery kanałów i włączam co lubię. I tu jednak bywa różnie, bo przecież ...trrrrrrrrrrrrrr(to werble na cześć ) .......mamy wszechwładną reklamę. I tu dopiero się dowiaduję,  że Mozart pisał dzieła swe na papierze toaletowym, na który w łazience skaczą insekty! Odkrycie epokowe! I to wszystko bywa "podane" np. przed programem, w którym eteryczna muzyka rzeczonego Mozarta przenosić będzie w inny wymiar.
Teatr znika. Jest chyba za trudny dla czasów, w których bardziej biegamy niż chodzimy. Teatr to święto a teraz nawet w święta się pracuje. Teatr jest jak woda ze źródełka pita wolno z dłoni zwiniętej w muszelkę. A teraz pije się Cisowianki, Muszynianki, Nałęczowianki i ... Evian w oszronionych szklankach, podane wprawną ręką kelnera. Teatr nie mówił jak żyć, tylko zmuszał do myślenia czy obrany przez nas sposób życia jest dobry. I ... przegrał z programami w których zadaje się ludziom sposób na życie, przekonując że jest to sposób jedynie słuszny. Już nie muszą myśleć, wiedzą czego chcieć, bo im to wprost powiedziano mamiąc mirażem sukcesu. Teatr odszedł z TV, obawiam się że za chwilę zniknie w ogóle. Zastrzeżony jest dla dużych miast, do których wielu nie dotrze, bo to i wydatek na dojazd no i za spektakl trzeba słono zapłacić. Myślę zresztą, że teatr przegrywa także z powodu reżyserów. Mało pokazuje się klasyki a jeśli już, to w w jakiejś dziwnej konwencji, która ma widza zaintrygować? być odkrywczą? W efekcie tylko zniechęca. Martwię się o mój teatr.

[Aleksias]

Może teatr, Elu, przeżywa kryzys podobny do malarstwa po tym, jak pojawiła się fotografia. Ponieważ nie było już tak dużego zapotrzebowania na odwzorowywanie rzeczywistości, artyści zajęli się bardziej realizowaniem swoich przeróżnych koncepcji twórczych, i eksperymentowaniem posuniętym do granic wytrzymałości niewtajemniczonego odbiorcy:) A przecież nadal cieszy nas dobrze namalowane płótno, z którego chociaż cokolwiek możemy zrozumieć;) I tęskni się też do dobrej, tradycyjnej klasyki na scenie, na którą rzeczywiście ostatnimi czasy wcale niełatwo trafić. Masz rację, więcej jest chyba tych "odkrywczych" kreacji reżyserów, którzy pewnie sądzą (skąd my to znamy;))) że granie według tekstu jest nudne:), podczas gdy są to na ogół teksty tak dobre same w sobie, że starczy samo ich czytanie, żeby przeszła iskra. Teatr może dziś trochę przegrywać w konkurencji z filmem, który oferuje masowej widowni większy repertuar efektów specjalnych, czaruje większą rozmaitością kombinacji obrazów, plenerów, muzyki, przede wszystkim, podobnie jak fotografia, przedstawia rzeczywistość w bardziej dosłowny sposób. Zgadzam się, tak jest łatwiej, trochę mniej pozostaje miejsca dla wyobraźni.
Choć dobre kino jest przecież wartościowe, podobnie jak dobra fotografia:)
Ale przecież opera ma się dobrze. Myślę, że teatr tak łatwo się nie podda, nie zginie. Tak jak nawet najlepsze płyty DVD nie wygonią słuchaczy z sal koncertowych. Magia bezpośredniego kontaktu jest zbyt kusząca. A że nie będzie zjawiskiem masowym... a czy musi?
Kręcone masowo filmy zastąpiły chyba widowiska teatralne na miejskim rynku:) Wszystko się zmienia. Chociaż, może bardziej zmieniają się konwencje, bo my sami zmieniamy się zadziwiająco mało:) Dzisiaj nie bawilibyśmy się na przedstawieniach wystawianych w Atenach równie dobrze jak Grecy. Ale nadal chcemy oglądać Antygonę:)

[aro 59]

Dzisiejsza Sztuka teatralna a na pewno przyszłość Teatru to:
Fluxus, Intermedia, Happening.
W Polsce najbardziej znanym przedstawicielem (i poza Polską) jest
Tadeusz Kantor i jego Cricoteka.
Wadowicka młodzież jest w Polsce w czołówce przyszłościowych tendencji Teatru:

http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/2071-prog-nagrodzony-za-qsex-warq
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1989-prog-cenniejszy-ni-mylimy
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1438-mody-prog-z-nagrod-na-festiwalu
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1569-prog-jestemy-z-was-dumni
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/434-teatr-prog-nagrodzony-w-niemczech
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/474-prog-na-fali-znow-najlepszy

Żal, że tradycyjny teatr odchodzi,
ale nowe pokolenia
są już przez głośny, pędzący, bombardowany informacjami
współczesny świat,
nieprzyzwyczajone do zadumy w świątyni.

[anelik]

Nie lubię Tadeusza Kantora i jego teatru. Obejrzałam i "Umarłą klasę", "Wielopole, Wielopole", "Nigdy tu już nie powórcę" i ... no po prostu to nie moja bajka. Gdyby tylko tak miała rzeczywiście wyglądać przyszłość teatru, to dla mnie byłaby to klęska. 

[Goguś]

No cóż, wiemy, że TVP Kultura nie jest dostępna wszędzie, wiemy, że chcąc mieć jeden, konkretny, ambitny kanał musimy wykupić pakiet ze stertą badziewia. Ale czasami warto się poświęcić. Na koncert też czasami warto się wybrać nawet pomimo odległości. Nie zawsze jednak mamy taką możliwość. Oglądałem ostatnio ofertę telewizji kablowej, która dostarcza obraz do mojego domu. Oczywiście oferuje ona TVP Kultura i Mezzo i to w pakiecie który aktualnie posiadam - szkopuł w tym, że nie oferuje go w mojej miejscowości - bo to odludzie, sypialnia górników, miejsce zamieszkania ludzi, których rozrywka ogranicza się do oglądania kabaretowych wypocin prowadzonych przez Kamela i Kałamagę. Ręce opadają.

Żeby z góry obalić tą tezę powiem, że w moim mieście od kilku lat wystawiane są spektakle gościnnych teatrów. Imprezy odbywają się z różną częstotliwością - czasem raz w miesiącu a czasem 2-3 razy w tygodniu. Niezależnie od tego i niezależnie od ceny, która oscyluje w okolicach 50-70 zł sala jest zawsze pełna a gospodyni wieczoru - Dyrektor Miejskiego Impresariatu Kultury - na jednym z ostatnich spektakli stwierdziła, że gdyby nawet sztuka została wystawiona 3 razy w ciągu jednego dnia, zabrakłoby biletów (w 300-400 osobowej sali). Jak na 80 tysięczne miasto takie teatralne pospolite ruszenie można sklasyfikować jako zjawisko masowe. Oczywiście, odsetek młodych na sali nie jest zbyt duży, ale temu winna jest cena. Spektakle Wrocławskiego Teatru Komedia pokazują, że teatr jest nie tylko rozrywką ale rozrywką dla każdego. Niezależnie od wieku, upodobań czy wykształcenia.

[aro 59]

Nie lubię Tadeusza Kantora i jego teatru. Obejrzałam i "Umarłą klasę", "Wielopole, Wielopole", "Nigdy tu już nie powórcę" i ... no po prostu to nie moja bajka. Gdyby tylko tak miała rzeczywiście wyglądać przyszłość teatru, to dla mnie byłaby to klęska. 

Happenersko-performer-intermedialne przedstawienia to rzeczywiście inny Teatr,
(nie statyczny), bardzo dynamiczny, poruszający problemy współczesnego człowieka,
jego „biedy” i biedy, jego wyborów i często tragedii braku wyboru, jego przytłoczenia i miotania się.
To nie jest Teatr do refleksji, odpoczynku, zabawy…
Ten Teatr uderza
problematyką, ubiorem i grą aktorów,
wciąga poszczególnego widza scenografią, obrazami, światłem, muzyką… tak,
że staje się uczestnikiem wydarzenia.

 
Zazwyczaj ludzie z tych spektakli wychodzą mocno poruszeni (i często zapłakani).
Takie są tendencje, ma to wpływ na sztuki „normalnego” Teatru, który współistnieje,
a w jakim jeszcze kierunku pójdą spektakle teatralne – jest niewiadomą.
W świecie istnieją ludzie, którzy coś jeszcze innego wymyślają.