Kurier Szafarski

I Dzień sesja poranna:

1. Xuanyi Mao Chiny  jestem (raczej) na tak, choć słyszałem zaledwie Fantazję f-moll op. 49
nie było to wykonanie moich marzeń, ale było to co lubię - jestem na tak
Nie poradziła sobie z budowaniem formy. Romantyczne wykonanie.

2) Tomasz Marut Polska - niestety, tak jakby zabrakło mu jeszcze czasu do pełnego opanowania materiału. Grał niepewnie, co przełożyło się na wiele nieczystości i pomyłek. Szkoda. Spalił.

3 uczestnik Yupeng Mei - Chiny

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1

Woow !! jakie otwarcie - jest super - idę wieczornymi ulicami, na których palą się latarnie, bardzo dobre pierwsze wrażenie.
Oby tak dalej ...

aha - nie wiem jak z tym moim wyjazdem, albo jeszcze dzisiaj jadę, albo jutro, póki co - słucham  ;)

- Etiuda F-dur op. 10 nr 8  - mięciutko, zwiewnie - pięknie
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10 -  On gra jakim miękkim dźwiękiem - niczego nie forsuje na siłę


Fantazja f-moll op. 49  (oj, szkoda, literówka - (nutówka  8) mu się przydarzyła, Fantazja jest najgorszym przez niego zagranym utworem, Mao grała dużo lepiej. Właściwie to gra ją źle. Lepszy nauczyciel i wszystko do wyprowadzenia. Gra jakby szatkował,

Fortepian Yamahy - chyba nie w tym miejscu stoi - słychać wyraźne rezonowanie, stroi dobrze

- i jak Go ocenić?  3 wykonania świetne, 1 mało świetne,  jestem jednak na TAK - poza Fantazją- ten utwór zagrał niby - niby zagrał ...

Ja w tym człowieku widzę Chopinistę ..serce ma w tym miejscu, co Polacy

4 uczestnik 1 dnia sesji porannej - Arsenii Mun - Rosja

Nokturn c-moll op. 48 nr 1 - od razu przedpołudniowa kawa smakuje lepiej, takiego Chopina lubię,
Ja jestem ten Mun, który siedzi cicho w kącie jak myszka, Pan Chopin tu się liczy ..
Z czasem to się staje, aż za jednostajne, ten człowiek musi być bardzo nieśmiały, jakby bał się wyjść do przodu, mało prezentuje tematy
wszystko jest jedną barwną plamą, koniec utworu i to coś co zostaje w ciszy ..- jest! zaczarował

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1 idzie prawą ręką w pasażach do góry i nie ma tego "falowania" lewa ręka gra tą samą bezbarwną dynamiką co prawa - szkoda - artykulacja do bani - bezbarwnie.
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2 - po co tak lecisz !!! za szybko, nic nie bawi się dźwiękiem, gra, gna ..

Ballada g-moll op. 23  - niczym się nie wyróżnia o tysięcy innych wykonań - bardzo poprawnie i ładnie - na koncercie bolałyby mnie dłonie od braw
Przeszkadza mi u niego lewa ręka, prawa - wirtuozeria, lewa - chwilami tak stawia akordy jakby cepem walił - buk, buk, buk - bez wyczucia - nijak to się ma do świetnej prawej - albo coś jest nie tak z Yamahą

Jak oceniam grę? ładne długie pauzy robił między utworami, Rezerwa - będą lepsi, to jego kosztem, nie będą - II etap.
 
 

 5 uczestnik - pierwszy po przerwie - Szymon Nehring - fortepian Steinway

chyba nie będę Go oceniał, jako finalista XVII KCH niczym mnie nie poruszył, inne rozumienie muzyki między nami
Wygrał konkurs w Tel Avivie - musi grać pięknie, ale na jego koncert bym nie poszedł. Zostawiam ocenę jego wykonań Jego FC.

- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2 - ok, zaliczone
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10 - ok, zaleczone
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1 - ok, zaliczone
- Ballada f-moll op. 52 - Ballada mi się podobała, widać, że On rozumie.

Gdybym kupił sobie japońską zabawkę i ona miałaby zaprogramowane muzyczki - to wyobrażam sobie, że tak by to brzmiało. Bardzo bezbarwny pianista. Potwierdzam, trzyma formę - jak Jego gra mnie nie ruszała, tak nadal niczym mnie nie ujmuje. Musi być II etap, bo przecież Go nie odrzucą po I. Sorry, pewnie nie jednemu/ej  się teraz narażam.

To jest trudne - Nerring gra jak automat - tak jak to ma być, i jest  Yupeng Mei (Chińczyk, który grał przed), który totalnie masakruje jako formę Fantazję f - i którego recital wybieram? -.. Chińczyka.

Mógłbym napisać - dojrzały pianista, panuje na fortepianem, itd. itd. .. to też byłaby prawda.
Publiczność szaleje .. widać, że faworyt

6 uczestnik Viet Trung Nguyen - Wietnam - fortepian Steinway

... przede wszystkim - gra po Nehringu, a to nie jest łatwe zadanie ..

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - ładnie buduje formę, dba o detale, świetnie pokazana melodia

- Etiuda a-moll op. 25 nr 4 (zamienił etiudy, a-moll zagrał pierwszą) mocne wykonanie.
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12 -tempo! super ! świetnie wykonana !!!

- Ballada f-moll op. 52 - bardzo ładnie buduje temat - słucham i jestem "tu i teraz"

Moim zdaniem wykonaniem etiudy "rewolucyjnej" już się wstrzelił do II etapu ..

Myślę, że On się kształci gdzieś w Europie, trudno uwierzyć, że tak pięknie można grać Chopina,

jestem na 2x TAK

jeszcze o Viet Trung Nguyen

Najlepszy występ jak dotąd !!! Czy ktoś Go dzisiaj przebije ?
 
Na 100% jest II etap.

muszę dopisać słowo o Balladzie - genialne wykonanie, a im dalej w las tym lepiej.

i już się zaczyna - mam ciary !! od pierwszego postawienia dłoni na klawiaturze ...

7 uczestnik Georgijs Osokins  Łotwa - fortepian Yamaha (z którą jest coś nie tak, wyraźnie słychać jak rezonuje, brzmi jak instrument "z epoki"

Szarlatan przy klawiaturze..
siedzi bardzo nisko, ekstrawagancko, przypomina motocyklistę, który ma nietypowy motor z szeroko rozstawionymi rekami - patrzcie - ja jadę.

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1 - jest ok
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6 - jest ok
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12 - jest ok, (etiuda Wietnamczyka była lepsza)
- Ballada As-dur op. 47

Jak to mówią, najpierw "Ja" Chopin za mną .. Ja jestem celem, Chopin jest środkiem do celu.. za dużo maniery,
Nie przebił Nguyena, ale źle nie było.

Obaj z Nehringiem byli finalistami, Osokins nie jest bezbarwny, wręcz przeciwnie, .. gdzie dwóch się bije Wietnamczyk wygrywa.

8 uczestnik Evren Ozel USA, fortepian Steinway & Sons nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Fantazja f-moll op. 49

z wyglądu ma w sobie coś z Paula McCartneya w młodości ..  :D
do niczego nie potrafię się przyczepić, gra bardzo poprawnie, nie wychyla się, niczego nie dodaje od siebie, w niczym nie razi
jak to mówią. "występ bez historii"
..a może własnie umieć tak utrzymać emocje na wodzy to jest sztuka? Prawdziwy angielski gentleman.

myślę, że każda młoda dziewczyna marzyłaby, by przyjść na imprezę do koleżanek u boku takiego chłopaka i móc powiedzieć "to jest Evren" .. :D

Evren - Fantazja - super!

Uwaga! uwaga! Mocny zawodnik

9 uczestnik Kamil Pacholec Polska, fortepian Steinway & Sons nr 479

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - rewelacja!
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4 - druga rewelacja ! dołóż trochę melodii ! chłopie! (małe wpadki, co nie umniejsza poziomowi wykonania)
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10 - to wykonanie etiudy mniej mnie ujęło, ale niczego zarzucić nie mogę (od nijakości do ekstazy)
- Barkarola Fis-dur op. 60 - niezła, za mało perlistości gwiazd w wodach Wenecji, ale jest absolutnie ok.

.. i poziom od razu wystrzelił, Nokturn mnie rozjeżdża - rewelacja! Jestem fanem Oli Świgut, a słyszę, że Kamil kształcił się u tego samego profesora, co Ola. Oj! będzie konkurencja! Najlepszy Nokturn,  Barkarola niezła. Koniecznie porównam jego grę z jutrzejszym występem Oli Świgut. Bardzo ciekawy pianista. To jest poziom gry zapewne niedostępny 3/4 uczestników tego konkursu - pomimo drobnych wpadek.

Musi być 2 etap - TAK

nie wiem, czy zdążę na początek sesji wieczornej. Podsumowując rano: jest bardzo subiektywnie, bo nikt z moich znamienitych przyjaciół nie pamięta chyba, że mamy Kurier Szafarski.
Dwa nazwiska: Viet Trung Nguyen i Kamil Pacholec.

sesja wieczorna:

10 uczestnik - Jinhyung Park Korea Płd., fortepian (rozklekotana, brzęcząca Yamaha)

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Ballada g-moll op. 23

Zdziwiłbym się, gdyby ten uczestnik znalazł się w II etapie. Jest potencjał, ale jest też niezrozumienie. Może zmiana nauczyciela, by pomogła. Mam wrażenie, że pianista pomylił impresjonizm z romantyzmem. Chopin to nie Debussy.

Dwa słowa na temat instrumentu - piękny bas, znakomita góra, środek - coś jest nie tak, jest mocny rezonans. Czy tylko ja to słyszę?

Takie wykonanie dobrze określił Prezydent Komorowski - cyt. "muzyka Chopina, to armaty ukryte w krzakach" (cytat dosłowny)

11 uczestniczka - Yeonmin Park   Korea Płd. fortepian Steinway nr 479

- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Nokturn H-dur op. 9 nr 3
- Scherzo E-dur op. 54

Bardzo poprawnie. Szkoda, że jedna ręka zagłusza drugą. Jeśli jest piękny temat w lewej, to Ona to gra, ale nie pozwala mu się przebić, bo prawa gra w tym czasie obiegniki i musi być głośniej niż lewa. Bez sensu. Sama potyka się o własne nogi. 
Nie wytrzymuje, nie trzyma tempa. Pani Park chyba nie lubi poziomu piano. Na jej występie chłopie w ostatnim rzędzie nie pośpisz.  :D
Co tu więcej napisać? No gra. Warsztat techniczny ma bardzo dobry, ale nie panuje na formą muzyczną. Ona tego nie rozumie.
Go, Go  - do ataku, naprzód! Hurra!!  wylegli z okopu ..
nie widzę jej w II etapie.

Włączyłem transmisję, gdy kończył repertuar. Ballada g-moll wykonana biegle, nie stwierdziłem omyłek. Szybkie tempo, duża sprawność, dało się usłyszeć pewność siebie okazywaną przez Koreańczyka.

Interesujące, że ochładzała ręce lodowymi kompresami, tuż przez występem. Mi zawsze lepiej grało się na rozgrzanych dłoniach.

Włączyłem transmisję ..  Witaj tuco82!

12 uczestnik Piotr Pawlak - Polska, fortepian Steinway 479

- Etiuda es-moll op. 10 nr 6
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Ballada f-moll op. 52

Dał się poznać z jednej strony - tej "brave", chciałbym odkryć też Jego stronę liryczną. Nawet Ballada jej nie pokazała. Panowanie nad instrumentem rewelacyjne. Jakby to był jakiś mały instrument, a nie 400 kg monstrum. Bardzo poprawny występ, ale bez fajerwerków.
Nie wiem, czy taki Chopin trafiłby do serc niewieścich ..(?) można ziewnąć ..

Witaj Casablanka ;D
Etiuda es-moll op. 10 nr 6.
Niestety... notoryczne akcentowanie oraz opóźnienie końcowej nuty w takcie – to moim zdaniem poważny błąd, nawet jeśli przyjąć, że wczuł się w rolę kierownika marszem pogrzebowym. Poza tym, zbyt wolno i bez błysku.

Etiuda a-moll op. 10 nr 2
Za dużo pedału... ...i znowu ten sam błąd... bezsensowne "akcentowanie" niektórych fraz, niezrozumiałe sterowanie tempem. To nie jest nokturn.

Etiuda c-moll op. 10 nr 12
Technika kuleje... Początek zagrał dokładnie tak, jak mówiła śp. Lidia Kozubek, ażeby nie grać. Teraz już mam pewność, że ten pianista powiela błędy opisane przeze mnie wyżej.

Ballada f-moll op. 52
Początek wybrzmiewa zbyt deklamująco, takie "sztuczne rubato". Akcentowanie... :) znów to samo... tyle że w większym wymiarze – do tego stopnia, że tutaj już postrzegam owy defekt jako ingerencję w zapis nutowy. Odnoszę wrażenie, jakbym słuchał wykonania na klawesynie brzmiącym jak fortepian. Praktycznie brak cieniowania :(

Jestem absolutnie pewien, że nie przejdzie do następnego etapu.

13 ale chyba nie pechowa  ;)  Leonardo Pierdomenico Włochy, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Ballada g-moll op. 23

Mnie zaciekawił, zagrał Chopina jakiego nie znam.
Jestem na TAK

Jinhyung Park - podsumowanie w studio TVP Kultura - komentatorzy są Nim zachwyceni.

po przerwie 14 uczestnik Zuzanna Pietrzak Polska, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn E-dur op. 62 nr 2
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Ballada g-moll op. 23

15 uczestnik Hao Rao  Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Scherzo b-moll op. 31

Bardzo jestem na TAK
co zadziwiające, to jest dopiero uczeń szkoły średniej

16 uczestnik - Yangyang Ruan Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 7
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Fantazja f-moll op. 49

 Trudno ocenić, chwilami magia, ..umiem to gnam na złamanie karku, by za chwilę wyhamować, prawie stanąć. W Fantazji tak jest.
Niewątpliwie jest tu indywidualny rys. Mnie zaciekawia. Pomimo dużej ilości "omsknięć" w trakcie występu jestem na TAK.
Nie jest nudno ... zaciekawia, ale co On za chwilę wymyśli, i gdzie go poniesie? ... trudno zgadnąć
Jestem na TAK - dać mu szansę.

17 uczestnik Sohgo Sawada - Japonia, pierwszy raz w XVIII KCH fortepian Kawai

- Ballada g-moll op. 23
- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4

uwaga! to jest też lekarz - studiuje nauki medyczne  :o

Bardzo ładna ballada, Nokturn skrzy się tysiącem barw - pięknie. Etiudy - czyściutko, perliście - piękny występ.

na Tak !

Fortepian Kawai - pięknie brzmi.

zaczynam doceniać Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 - piękny jest. To jest taki utwór, który puszcza oko do uczestnika, wyciąga pomocną dłoń.
Zagraj go trochę dobrze, a zyskujesz w silni. Wszyscy dzisiaj dobrze go zagrali. Jest piękny.

ostatni 18 dzisiejszy uczestnik pierwszego dnia I etapu Aristo Sham Hong Kong (Chiny), inny Steinway nr 300

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Ballada f-moll op. 52

Nokturn idzie w wadze ciężkiej.  Czy to jeszcze faktycznie jest forma nokturnu? Może to już jest część sonaty? Potem powiedzą , że On świetnie czyta plany .. Piękna sonata z tego nokturnu.  Ostatni akord – jeden z najlepszych dzisiaj .. i ta cisza przed następnym utworem ..
Etiuda – dlaczego on tak gna? Tak!..ktoś go zapewne goni .. zagrana wirtuozowsko, ładnie pokazał melodię przy końcu.
Kolejna etiuda, szaleństwo te tempo, ale wytrzymuje.
Ballada – trzymał poziom do końca.  Fajna. To była opowieść.
Trzy formy, trzy różne twarze. Ballada najlepsza. Niewątpliwie jest to pianista z potencjałem.

Podsumowanie pierwszego dnia przesłuchań I etapu:

Zanim subiektywnie podsumuję dzisiejszy, pierwszy dzień przesłuchań konkursowych, chcę Was kochani zaprosić na jutro - poniedziałek,  godzina 13:30, na występ Aleksandry Świgut.  Warto!  gdziekolwiek byście byli.. moja faworytka.

Pianiści, którym życzę udziału II etapie:
Viet Trung Nguyen – Wietnam
Kamil Pacholec Polska
Hao Rao  Chiny – podobno nie trzymał się zapisu nutowego  i jury może mu tego nie wybaczyć. Ja mu życzę, by Go puścili.
Sohgo Sawada - Japonia

i żeby danie było odpowiednio przyprawione, jeszcze Osokins mógłby się załapać.

Casablanca - czytam Twoje komentarze, zerkam w swój program i mam bardzo podobne wnioski w moich notatkach.

W mojej klasyfikacji po dzisiejszym dniu prowadzi Hao Rao - nie było się do czego przyczepić - czysto, piękny delikatny dźwięk

Drugi jest Nehring - z jednym zastrzeżeniem, że nie podobało mi się tempo ballady.

Trzeci Nguyen - wspaniały nokturn i lepiej poprowadzona ballada w porównaniu do Nehringa, ale trochę brzydszy dźwięk.

----
Z końcowych występów zapamiętałem jeszcze Sohgo Sawadę - pomimo kilku potknięć miał wspaniałe spokojne partie ballady ale jak dochodziło do forte, to tracił wyczucie.


Jutro robię sobie dzień przerwy na pracę, ale we wtorek wracam do Filharmonii i będę dalej notował!
Dobrej nocy!

Goguś, dzięki, że napisałeś, mam nadzieję, że towarzystwo dołączy  :D
bo pisze to z poczuciem winy, może inni mają odmienne spojrzenie.

Miło Was znowu czytać!

Ja się zabieram do nadrabiania dzisiejszych konkursowych zaległości.

Bardzo krótko - Nehring mnie zawiódł, z tego co słyszałem, sam był mocno zawiedziony swoim występem. „Zgasił” obie etiudy - nie chodzi tu nawet o palcówki, których było dość sporo (perfekcyjny Zimerman wczoraj w Lipsku tez popełniał ich niemało), ale o rwanie narracji, nieuzasadnione wahnięcia tempa. Etiuda C-dur zaczela się majestatycznie, pełnym dźwiękiem, a chwile później akordy lewej ręki zamieniły ją w jakiś dziwnie miękki, poetyzujacy utwór eksponujący pasaże w prawej ręce (którym tez w dwóch czy trzech miejscach zabrakło zupełnej dyscypliny). Dało się odczuć, że mocno zestresowany podszedł do nich zachowawczo. Nokturn zagrany bardzo powoli, Nehring eksponował znów tylko prawą rękę, odnajdując jedynie pierwiastek stricte belcantowy, jak piątkowy student na zaliczeniu czwartego roku akademii. Nie usłyszałem polifonii ani harmonii, ale cóż, jak człowiekowi dzwoni on w legendarnym nagraniu Kapella czy Friedmana, to taka rozwlekła, skupiona tylko na jednym głosie koncepcja sprawia, ze słyszy się jedynie ćwierć jego wielkości. Najlepsza była Ballada, z dobrą dramaturgią na koniec finału, z dobrym poczuciem architektoniki formy. Generalnie jednak nad grą Nehringa unosił się stres i nudnawy akademizm, czy jak napisałeś, Casablanca, mainstream. Jest dynamicznie płaska (vide Nokturn), bezbarwna (poza momentami, jak np. kawałek etiudy As-dur). Nehring co najwyżej uwypukla szczegóły koncepcji, którą znamy od kilkudziesięciu lat za sprawą dziesiątek innych pianistów. Wiem, ze konkursy preferują raczej stylistyczny środek niż indywidualizmy, ale mimo to wydaje się, ze Nehring tego konkursu raczej nie wygra - po dzisiejszym etapie nie widzę go nawet w finale.

 Towarzystwo dołącza  :D
Milo Was czytać znowu po latach, całych i zdrowych  ;) i gotowych na przeżywanie Chopinowskich emocji. Ja tez dopiero zaczynam nadrabiać zaległości w słuchaniu. Myślę, że już mogę stwierdzić  że zgodzimy się w pewnych kwestiach :)

Osokins pozostał sobą, ale jednocześnie trochę dojrzał. Jego etiudy były dziś ujmujące - w Etiudzie gis-moll w lewej ręce ukazał zupełnie pomijany motyw basu. Ballada nieco szarpnięta w finale, jak na prawdziwym recitalu - jej nurt pulsował, byl zmienny w zakresie agogoki, kreacja artysty falowała, trochę jak u poznoromantycznego wirtuoza. Dźwięk Łotysza jest  twardy, niektórych może razić - to tez zasługa jego ukochanej yamahy, ale jednocześnie nie jest typ pianisty-poety. Słuchałem nie patrząc na niego, wiec cech autokreacji nie wychwyciłem. Cóż, może pare dźwięków nie do końca dla mnie zrozumiałych, ale wielowymiarowość jego gry mocno zaciekawia.

Wietnamczyk wydaje się kompromisowym rozwiązaniem między obydwoma panami ;) Tez mnie zaciekawił, poza tym był dużo pewniejszy siebie od Nehringa (również 4. Ballada, również jakieś potknięcia, ale, IMO, ładniejsze frazowanie tych długich,  epickich motywów). Ma jakby jakaś cząstkę iskry, której na razie zupełnie nie dostrzegam u Nehringa.

Z góry trzeba poruszyć kwestię rodzaju odsłuchu - nasze wrażenia mogą się różnic również dlatego, ze słuchamy w innych miejscach... Akustyka samej filharmonii jest zróżnicowana - i jak to porównać z muzyką ze słuchawek?

Odnośnie występu Szymona Nehringa...

Jestem mocno zawiedziony.
Zaczęło się dobrze (jednak raczej bardziej pasuje tu słowo "nieźle"), aczkolwiek błysku popisu oryginalności, okazywanej chociażby na Konkursie 6 lat temu, nie udało mi się doświadczyć. Nokturn oraz pierwsza z dwóch wymaganych do odegrania etiud, mimo iż zaprezentowane przyzwoicie, nie wychodziły poza kanon interpretacji ze średniej półki. Wobec dojrzałego już pianisty, obytego z wieloma salami koncertowymi, cieszącego audytorium bogactwem repertuaru, oczekuję zdecydowanie więcej. Nie można grać tak zachowawczo, pasywnie a w gruncie rzeczy bezbarwnie, bo tutaj poziom Konkursu wysoki na tyle, że jest "z czego" (kogo) wybierać oraz odrzucać.

Najlepiej panu Szymonowi "wyszła" etiuda op. 10 nr 10. Najwyższa klasa, brak zastrzeżeń z mojej strony.
Najgorzej? i tutaj nie do końca rozumiem, dlaczego Nehring zdecydował się wybrać do repertuaru etiudę, której szansę bezbłędnego wykonania, nawet przez profesjonalistę, uważam za bardzo niską. I... tak sobie liczyłem i doliczyłem się do 7... błędów. Trzeba być naprawdę pianistą, który ma ją wyćwiczoną i jest gotów ją zagrać "w nocy o północy", będąc nagle obudzonym i zaciągniętym siłą do fortepianu.

Zatem op. 10 nr 1 to najgorszy punkt programu, no ale cóż... utwór piekielnie trudny do zagrania, a tym bardziej trudny gdy nadchodzi stres konkursowy.

Słuchając ballady, nie nauczyłem się niczego nowego. Nawet w tych fragmentach, w których istnieje szerokie pole do zaczarowania wybranych nut i fraz, odniosłem wrażenie pasywnego grania, tj. wykonania utworu zachowawczo. W szczególności końcówka ballady, gdzie Chopin daje pianiście "wolną rękę", została przez Nehringa potraktowana bezrefleksyjnie, przy czym i tutaj doszukać się można było błędów technicznych.

Trzeba oddać, że prezentacja kosztowała go wiele wysiłku psycho-fizycznego. Mniej więcej tak spocony bywam po przebiegnięciu połowy dystansu 10 km trasy.

Dzień drugi, uczestnik 1 Miyu Shindo Japonia, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

wiem tylko, że grała całkiem przyjemnie, jasnym dźwiękiem, nic więcej nie potrafię napisać.. a to dzięki aplikacji na telefon Polskiego Radia. Później napiszę o tym więcej.

Dzień drugi, uczestnik 2. Talon Smith USA, fortepian Steinway nr 300 (ponoć metaliczne brzmienie)

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Ballada f-moll op. 52

Podobała mi się pierwsza etiuda (tzw. na czarnych klawiszach). Pokazał ją od podszewki. Na światło wyciągnął to, czego zwykle nie słychać. Bawił się nią.

Nie trzymał tempa. Jako całość - przeciętnie.

Dzień drugi, uczestnik 3. Kyohei Sorita Japonia (wygląd samuraja, kucyk z tyłu) fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

Bardzo mnie zaciekawił. Od pierwszego dźwięku Nokturnu. Intelektualne granie, On wie, co gra i co chce pokazać. Świetne Scherzo - ciekawe. Na końcu aż przesadził  ??? :D 
Komentatorzy w TVP Kultura  "doszedł do granicy estetycznej" :-)

Jestem na TAK.

Dzień drugi (poniedziałek), uczestniczka 4 Szu-Yu Su Chińskie TajPej (Tajwan), fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2
- Fantazja f-moll op. 49

Majestatycznie, powoli, melancholijnie - ale to było zamierzone.
Etiudy w opozycji - perfekcyjnie szybkie, świetne, druga a-moll tempo szalone, ale tempo było na drugim planie, nie o tempo tu szło. Świetne.
Fantazja - tak jakby chciała rozsmakować się barwą, harmonią. Faceci tak nie grają, widać muzyka tez ma płeć.
Powiem szczerze, mi jako całość bardzo się podobało.

Dzień drugi, uczestnik 5 (po przerwie) Hayato Sumino  Japonia, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo h-moll op. 20

Wejście w Nokturn świetne. Pierwsze wrażenie fantastyczne. Jest bardzo stremowany. Było to widać w trakcie zapowiedzi, teraz widać, że kiedy kładzie dłoń na klawiaturze i ma wytrzymać dłuższy dźwięk drżą mu ręce. Na szczęście to się nie przekłada na dźwięk. Na muzykę chyba trochę tak. Mam wrażenie, że przez forte chce dodać sobie odwagi. Kiedy się uspokoi będzie świetnie. Wrażenie jest dobre.

Chcesz się dowiedzieć, czy ktoś jest Polakiem, każ mu powiedzieć "Chrząszcz brzmi w trzcinie", chcesz się dowiedzieć, czy pianista jest Polakiem, każ mu zagrać Scherzo h-moll ... niestety kolędę położył, technika na pierwszym planie, niesamowicie sprawne palce

Dzień drugi, Pani spiker, która zapowiada. Chyba najlepsza jaką słyszałem w życiu. Barwa głosu, dykcja, kultura wypowiedzi, angielski, wymowa nazwisk (świetnie powiedziała Sumino i Sorita ) - no coś fantastycznego. !!! Nagroda poza konkursem.   :)

Dzień drugi, uczestnik 6. Yutong Sun Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Ballada g-moll op. 23
- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5

Ballada - przynudził.

Nokturn- dobry. .. i stała sie rzecz straszna !!! Ostatnie akordy, świetnie zbudowana kulminacja, postawiony dźwięk, cisza, która też jest muzyką,  - bardzo ważna cisza .. i !!!! w tej ciszy głośno odzywa się dźwięk telefonu komórkowego !!! Zbrodnia !!! Zbrodnia i skandal !!!

...cały efekt zabrała ludzka głupota, bo to jest nic innego.

On się chyba załamał. Brak słów...

Ładne etiudy, świetne ostatnie dźwięki. Zostały mi w uszach. ... nadal mi gra

Dzień drugi, uczestniczka 7. Aleksandra Świgut Polska, pierwszy raz fortepian Fazioli

Bardzo, bardzo jestem ciekawy tego występu, nie ukrywam, moja faworytka.

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Barkarola Fis-dur op. 60
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8

ufff! juz po ..


Ona nie wie, że poza Nią samą, Jej rodziną, nauczycielami, są również zwykli melomani, którzy tak samo mocno to przeżywają.
Ja cały się zestresowałem, jeszcze jestem poruszony występem.
Od czasu Ingolfa Wundera (a poznałem Go na KCH w 2005 (na tym samym, w którym główną nagrodę zdobył Blechacz) nie było dla mnie ciekawszego pianisty/pianistki.

Przenoszę się kilka miesięcy wstecz, jestem na koncercie, do fortepianu zasiada drobna dziewczyna w ładnej sukni. Światło przygaszone. Jest bardzo nastrojowo. Od pierwszych dźwięków odleciałem. To było coś niemożliwego. Nie muszę pisać jaką owację tego dnia dostała.
Grała na Steinwayu, każdy dźwięk mienił się tysiącem świateł. Zbierałem wszystkie te dźwięki, barwy i harmonie, co do jednego.
..jak długo trzeba czekać, zanim ktoś swoją kreacją będzie potrafił do nas dotrzeć ? 16 lat? .. tylko 16.

i dzień dzisiejszy - pierwsze zaskoczenie - fortepian Fazioli.

pokazał mi inne oblicze Aleksandry Świgut.  Ciemna, zduszona barwa Fazioli nie daje szans na skrzenie się świateł wód Wenecji w Barkaroli.
Tego dzisiaj nie było. Przymusiła mnie do całkowitego przestawienia się od moich oczekiwań. Było całkiem inaczej. Było pięknie.
Dostrzegłem to, co wcześniej pominąłem. Etiuda e-moll op. 25 nr 5 to był ideał.

Słuchając jej pianistyki nie chcę uronić nawet jednego dźwięku.

Musi być II etap.

Re: Casablanka (o Świgut)

Dzień dobry.

Także bardzo liczę na dobry występ Aleksandry.

Szymon Nehring i Zuzanna Pietrzak bardzo mnie zawiedli, a lokowałem ich w swoich prognozach wysoko.

To właśnie bardzo dobry i bardzo Chopinowski pianista - Hao Rao obnażył "braki" Zuzanny grającej bez tej oczekiwanej tak bardzo czułości. Nie do wiary.

Będę śledził szczególnie w najbliższym czasie: 

Aleksandra Świgut
Sarah Tuan
Lingfei (Stephan) Xie
Anastasia Yasko

To mój program obowiązkowy.

Witaj Chiarodiluna!

Dzień drugi, uczestniczka 8. Rikono Takeda Japonia, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda a-moll op. 25 nr 4
- Ballada F-dur op. 38

nic nie potrafię powiedzieć, nadal jestem pod wpływem silnych emocji po występie poprzedniczki,
... współczuję jurorom.

Dzień drugi, uczestnik nr 9 (ostatni w sesji porannej) Shunshun Tie Chiny,  fortepian Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Ballada g-moll op. 23

nadal nie doszedłem do siebie, ale to jest uczestnik, którego koniecznie trzeba jeszcze raz posłuchać na spokojnie. Słyszę, że gra genialnie.
Tu się dzieją jakieś historyczne rzeczy. Konieczny powrót do tego Chińczyka. Mocny występ.

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 10. Sarah Tuan USA, fortepian Steinway nr 300

- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49
- Nokturn H-dur op. 62 nr 1

Ubrana w nasze barwy narodowe, biała bluzeczka i spodnie w czerwieni naszej flagi  ;)

..ci młodzi ludzie nie maja żadnych kompleksów, widać, że ta młoda dama czuje się na estradzie tak ważnego konkursu, jak u siebie w pokoju, po godzinach, gdzie nie ma żadnej presji. To jest niesamowite, nie ciąży jej żadna spuścizna największych światowej historii pianistyki.
Gra tak lekko, tak swobodnie formułuje myśli. To najbardziej mi się w niej podoba. Występ bardzo dobry. Jest świetnie przygotowana.
Chopin pod jej palcami jest materią, z której można ulepić wszystko. Chwilami widzę inne tempa, ale biorę ją z całością inwentarza. Wszystko, co złe i wszystko co dobre. Worek dobra jest dzesięćkroć cięższy od drugiego. Można się zasłuchać ..
Świetne dziecko.

 Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 11.  Tomoharu Ushida Japonia, fortepian (rezonująca?) Yamaha - pierwszy raz dzisiaj

- Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49


początek nokturnem "głębia piękna". To się nie może nie podobać ..
jestem ciekawy opinii profesjonalistów jeśli chodzi o etiudę c-moll, przecież on ją zagrał genialnie

jest bardzo dobrze, jednak Jego grę postrzegam przez pryzmat poprzedniczki, Amerykanka była autentyczna, a Japończyk jawi mi się być świetnym aktorem. .. a może się mylę (?)

Fantazja, na pewno jest Jego. Mam trudności z oceną. Trochę tak jakby grając Chopina zgubił samego kompozytora. Sztuczka to, czy prawda?

-------------------------------------------------------------

Yamaha nie brzęczała, ani razu się na tym nie złapałem, że to słyszę.

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestniczka 12. Zitong Wang Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Etiuda cis-moll op. 10 nr 4
- Etiuda C-dur op. 10 nr 7
- Fantazja f-moll op. 49

.. mamy porównanie, zaczyna tym samym nokturnem, co Ola Świgut.

Nokturn świetny, na etiudę rzuciła się jak tygrysica – było widać ten ruch – no bajka.
Będzie „nowa” Kate Liu? Naprawdę współczuje jurorom. Ona nie może nie być w II etapie.
Jeśli w Londynie szukają kobiety do obsadzenia roli Bonda, to ja wiem gdzie obecnie owa kandydatka jest. 
To jest ideał. DG z jej twarzą  na okładce sprzeda miliony płyt.
Ci, którzy kupią płyty dla muzycznej zawartości świetnie zainwestują swoje ciężko zarobione pieniądze.
Najlepsza gra dzisiejszego dnia jak dotąd.

Cześć
Viet Trung Nguyen oczywiśćie, że kształcił się w Europie i to bardzo blisko bo w Polsce, którą wspólnie z Wietnamem reprezentuje :)
Yamaha brzmi jak fortepian historyczny? Właśnie dlatego ją tak lubię :-*

Cześć - On świetnie się zaprezentował. Świetnie.  :)

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 13 Zijian Wei Chiny, fortepian Steinway nr 300

- Etiuda F-dur op. 10 nr 8
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Ballada f-moll op. 52

niewątpliwie jest indywidualny rys, jednak mnie on nie przekonuje. Chopin chyba też by ziewnął.

różnica między fortepianami Stenway & Sons nr 479 i Stenway & Sons nr 300 zasłyszana w TVP Kultura:

479 ma większe możliwości, większy rezonans (w tym dobrym znaczeniu  :D) potrafi wypełnić dźwiękiem całą salę filharmonii, lepszy bas, jednak kij ma dwa końce, jest trudniejszy do zapanowania nad nim.

300 jest mniejsza - łatwiej nad nią panować, ale nie rozwinie tak skrzydeł jak 479. Wczoraj słyszałem, że ma metaliczne brzmienie, ale to chyba tylko złe języki ludzkie ...  :D :D, ja lubię jego dźwięk.

oczywiście pani profesor w TVP Kultura jadzie po Zitong Wang, no zgroza !! kazała jej jeszcze dojrzeć ...
Protestuję! Będę bronił swojego zdania - Ona gra fantastycznie !!!!

Wczoraj był wspaniały rozdźwięk w ocenie uczestników między TVP Kultura, a II pr. PR.
..na szczęście, bo myślałem, że źle słyszę.

Tak z odsłuchania i na szybko (nie każdy ma czas >:( ) moje faworytki SZU-YU SU i Świegut. Pierwsza dała popis swoich możliwości technicznych, druga (Polka) urzekła mnie oryginalnością wykonań ...i wdziękiem osobistym.

 :D tuco, 3 rzeczy w jednym czasie musze robić .. czas wielkiego święta, ale i max poświęcenia .. jutro cały dzień w podróży, słuchać na pewno będę, ale chyba nie zdążę nic napisać tutaj ..

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 14 Marcin Wieczorek Polska, Steinway nr 479

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Nokturn E-dur op. 62 nr 2
- Scherzo b-moll op. 31

Świetna gra, II etap - TAK

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 15 Andrzej Wierciński Polska,  Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Scherzo h-moll op. 20

Mnie nie porwał, pomimo sukcesów i wykształcenia (to moje zdanie), ..ale oddam Mu, że wolna część w Scherzu bliska ideałowi..

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestniczka 16 Victoria Wong Kanada, Steinway nr 479

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Etiuda c-moll op. 10 nr 12
- Fantazja f-moll op. 49

Jestem na TAK

Dzień drugi, sesja wieczorna, uczestnik 17  Yuchong Wu Chiny, Steinway nr 300

- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Nokturn Es-dur op. 55 nr 2
- Ballada f-moll op. 52

jako odniesienie, etiuda a-moll przez  Świgut zagrana niebiańsko dobrze, u Chińczyka słychać pomyłki, to nie ten poziom wykonania, co nasza Ola.
Słychać też wyraźną różnicę w brzmieniu fortepianów. Tu słyszałem tę wspomnianą "metaliczność". U Świgut to była poezja.
Wydaje mi się, że Chińczyk nie gra źle, ale im bardziej obywam się z materią słyszę różnicę.

już za chwilę ..

Ostatni uczestnik sesji wieczornej nr 18, Dzień drugi,  Lingfei (Stephan) Xie Chiny, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda As-dur op. 10 nr 10
- Etiuda a-moll op. 25 nr 11
- Ballada f-moll op. 52

 ..  co On teraz zrobił ! koniecznie posłuchajcie końcówkę etiudy As dur - lewa ręka -  rewelacja!

później tez pokazywał plany, ale zgodzę się z komentatorami w TVP Kultura, robił to dziwnie i bez sensu, w cyt. etiudzie zrobił to fantastycznie.

Xie - jestem na nie.

Czy Wu czasem nie zmasakrował Etiudy C-dur?

Ostatni Chińczyk naprawdę ciekawy. Trzeba go śledzić.

Wu jest trochę akademikiem, wydaje mi się nieco bezbarwny, ale muszę wsłuchać się w niego dokładniej.

.. widzisz w studio komentatorzy pieją z zachwytu na tą etiudą, ale trzeba mieć swoje zdanie

Miałem włączone radio i TV, wyszedł przez moment jakiś bałagan, który wziąłem za pomyłki.

A co myślicie o Wiercińskim? To nasza polska nadzieja sprzed 6 lat.

nie wiem, czy mam się wstydzić, jestem pełen sceptycyzmu, ja Go nie kupuję
z Polaków dzisiaj Świgut i Wieczorek.

Czy ktoś zagrał Etiudę C-dur tak jak powinna brzmieć? Czy to nie za duże ryzyko ją grać w tym konkursowym stresie?

Sorry, ja nie kupuję komentarzy prof. Tarnawskiej. Ona jest czcicielką akademizmu, odtwarzania pedagogicznych szablonów interpretacji. Tylko... kto takiego wykonawcę potem będzie chciał słuchać w filharmoniach świata?

Wiercinskiego słuchałem przez radio w aucie, ale przed jego ponownym odsłuchaniem na słuchawkach mogę powiedzieć tyle, ze zaczął ładnym nokturnem, z naturalną, swobodną frazą. Etiudy były poprawne, Scherzo miało momenty ciekawe (harmonie), ale brakowało drive’u, tej drapieżnej dramatyczności w częściach skrajnych. Liryzm ładnie wyeksponowany, ale tez nie rzucił na kolana.

zgadzam się z tym, co teraz napisałeś w każdym calu, lubię słuchać jej komentarzy, ale mam dystans.
Jestem pewien, że pomimo tytułu profesora, sama nigdy w życiu nie zagrała tak etiud jak dzisiaj zrobiła to Chinka Zitong Wang, a pani Ela podsumowała: musi jeszcze dojrzeć .. ja miałem szczękę na podłodze, po tym co usłyszałem.

Pawlak grał za to dużym dźwiękiem. Etiuda C-dur była bardziej masywna niż ta Wu, który ją potraktował bardziej poetycko. Ja (i jak pozwolę sobie przypuścić - również wielu innych sluchaczy) wolę podejście a’la Pollini z 1960r. Dla mnie to nie jest rozpoetyzowana rapsodia tylko wykuty w Bachowskiej skale prezent młodego Chopina na Liszta-wirtuoza. Pawlak nie ustrzegł się błędów, ale wieczne wytykanie ich to, jak powiedział przedwczoraj w Gewandhausie Krystian Zimerman, „coś co potrafi nawet 8-latek”. O ile błędy nie są strukturalne, nie przeszkadzają mi. No dobra, ale tu mamy jednak sytuację konkursową...

jutro mnie tu nie ma, jestem on my way

subiektywne podsumowanie dnia drugiego.

życzę, by poniżej wymienieni pianiści znaleźli się w II etapie:

1. Kyohei Sorita Japonia

2. Aleksandra Świgut – Ona koniecznie

3. Sarah Tuan USA

4. Zitong Wang Chiny

5. Marcin Wieczorek Polska