XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - III etap

[tuco82]

Należy się jej finał. Czyste granie, bez omyłek palcowych, finał sonaty wręcz genialny.

[bartus]

Należy się jej finał. Czyste granie, bez omyłek palcowych, finał sonaty wręcz genialny.

Nie badz roszczeniowy w jej imieniu

[bartus]

J J JUN LI BUI
Ballada - troche rytm - hm hm - at libitum, ale przeciez to jest opowiesc a nie marsz. Przekonal mnie.
Szybka czesc - FANTASTYCZNA!!

[bartus]

J J J B
Mazurki gra bez tego nonsensownego zamglenia dzwieku. Prosto i mlodo.
Bardzo pieknie.
Kapitalny smaczek w mazurku C (koniec przed nawrotem). Raczki sie rozjechaly i zbudowaly mala polifonie (to bylo wyrafinowane).

[bartus]

J J J B
Rondo à la Mazur F-dur op. 5 - szalona kompozycja. Troche niespojna, niespokojna, ale bardzo orginalna.
Rewelacyjna artykulacja tego mlodego artysty.
Cholernie mi sie to podobalo!!!

[bartus]

J J J B
Sonata I cz - Moge uslyszec dzielo jak na tacy. Cala struktura, zlozonosc harmonii, motywow, melodyka, motoryka, rubata, wszystko co Chopin sobie zamierzyl teraz moge wyslyszec.
GENIALNIE

[bartus]

J J J B
K...., takiego Chopina to jeszcze nie slyszalem. Brak mi slow.

[Mozart]

Nie wiem, czy nie była to najlepsza sonata h-moll jaką na tegorocznym KCh dotychczas słyszałem. On ma 17 lat!!!

W finale będzie, myśle, 2 uczniów Dang Thai Sona.

PS. Po występie Adam Harasiewicz podszedł do Nauczyciela młodego Kanadyjczyka. Chwile rozmawiali, pan Harasiewicz żwawo gestykulował.

[bartus]

MICHELLE CANDOTTI
Jaka jest, tak gra. Wzbudza sympatie. Dla mnie to jest chyba nawieksza zaleta wsrod ludzi. Milosc, ktora wykluwa sie z sympatii jest najmocniejsza, najbardziaj trwala. Tak czy inaczej. Piekna postac, piekny ton.

[Mozart]

Michelle miała lepsze i gorsze momenty. Ja mam akturat wrażenie, że z gry nie czerpie przyjemności - ma taki zawsze poważny wyraz twarzy. Po mniej przykuwającej uwagę balladzie czy niezbyt zróżnicowanych mazurkach rozwinęła się w sonacie. Ma dość delikatną prawą rękę, czasem wyraźnie zagłuszaną przez lewą. Jej subtelny, aksamitny dźwięk w nokturnie w środku Marsza żałobnego niewątpliwie zrobił wrażenie na jednym z jurorów (tym siedzącym w przyciemnianych okularach).

[bartus]

Rondo Es-dur op. 16  /  Rondo in E flat major, Op. 16
Ten utwor, to moje klimaty (poczatek)
Pierwszy raz go slysze

[bartus]

Calkiem spora inspiracja dla wspoczesnych jazzmanow (skale i modulacje)

[anelik]

JJ - po raz kolejny padam do nóg! Magia. Ubranie wrażeń w słowa bywa niezwykle trudne. Wydawało mi, że kiedy odczekam parę godzin, to podzielę się czymś sensownym. Tymczasem ciągle jeszcze słyszę jak ten chłopiec - naprawdę przecież chłopiec - gra!

Leonora mnie nie zawiodła. Jest wiele ciepła w jej recitalach, słonecznego południowego ciepła.

Yasuko Furumi - chyba trochę mijają się nam fale emocji w eterze. Z drugiej strony nie mogłam poświęcić jej całej swojej uwagi.

Lepiej odczułam tym razem grę Michelle Candotti.

Dzień wczorajszy uciekł mi niemal w całości, więc dopiero odsłuchuję w przerwach. Szymon Nehring cóż, jak już pisałam - doceniam umiejętności, ale jego język muzyczny nie jest dla mnie czytelny. Nie odnoszę wrażenia, że chce się ze mną czymś podzielić. Przypowiastki komentatorów o sałatce faktycznie nie na miejscu, ale w tym sensie mieli rację, że jego występ nie wbił w fotel, nie wywołał fali obrazów w głowie. Kamila Pacholca chętnie bym słuchała jeszcze. Gra z prostotą i podobnie jak u Leonory dużo u niego "muzyki ciepłej". Akwarelista - lekkie pociągnięcia pędzla, nieoczywiste kontury, delikatne kolory.  Samuraja Soritę pewnie obejrzymy. Powtórzę za którymś z komentatorów, że pomysł na łącznik pomiędzy sonatą a polonezem świetny. 

 

[bartus]

ALEXANDER GADJIEV
Cudowny mazurek c moll

[Casablanka]

każdy ma swoje wybory, swoje typy, za którymi idzie ..

są pianiści osadzeni w estetyce klasycznego postrzegania muzyki Chopina (np. Alexewicz, Khozyainov ..)

są też współcześni moderniści (np. Bruce Liu, Hayato Sumino, czy J J Jun Li Bui)

i tak jak jestem oczarowany grą Bruca Liu, to właśnie z tą drugą grupą mam większy problem. Np. dzisiejsza gra JJ Bui'a.

Zadam wam pytanie: jak sobie radzicie z manierą wykonawczą drugich, kiedy narzucają tak ekstremalnie szybkie tempa, że zamiast zagrać słyszalny tryl, robi się z tego coś w rodzaju krótkotrwałego "zabrzęczenia"? Takie "bzyki" jakby trzmiel przeleciał obok. Nie studząc zachwytów na grą JJ-ja po prostu ja sobie z tym nie radzę. W jego dzisiejszej grze pełno było takich "bzyków"

...