Przepraszam za literowke haotyczny. "c" nie wystukalo. Czesto mi sie to zdarza na mojej klawiaturze.

Januszu.
 
Japonski teatr przyjechal na wystepy do Polski. Jeden z aktorow usilowal zgwlacic dziewczyne z widowni (taki rodzaj hepeningu). Dziewczyna doznala szoku. Emocje siegaly zenitu. Czy to jest SZTUKA?



Odebranie czegos w Sztuce jako bol, rozpacz, cierpienie, wscieklos jest dla mnie rodzajem refleksji (refleksja filozoficzna polega na wyrażaniu przeżyć przez podmiot).


 
Uzupelnienie ciszy jest niezwykle mocnym narzedziem w sztuce. Tlo przygotowuje akcje. Tlo daje oddech i przestrzen. Tlo ma duzo wyrazu. Nie zgadzam sie z tym, ze tlo "nie wyraza nic".
Tlo, ktore nie ma znaczenia w konstrukcji dziela nie jest elementem sztuki.



Sztuka dla sztuki?  Po jaka cholere. Jestem innego zdania. Kiedys tez bylem parnasista, ale cale szczescie, wyleczylem sie z tego. Sztuka musi miec sens. Musi do czegos zmierzac. Musi polepszac . Uszlachetniac. Jednym slowem Sztuka jest dla ludzi.




Nie zostalem przez Ciebie dobrze zrozumialny. "Na poczekaniu" mialem na mysli bez przygotowania i znajomosci.
Reguly Nowe maja sens w sztuce, kiedy powstaja w odniesieniu do Regul Starych.
Brak umiejetnosci poslugiwania sie Regulami Starymi jest czesto motorem (dla dyletntow) do powstawania nowych, wygodniejszych Regul.
Picasso zanim namalowal krzywy nos wiedzial i potrafil namalowac nos "prosto".
Lutoslawski swietnie poslugiwal sie tradycyjna harmonia dur-moll zanim wymyslil (na pierwszy rzut oka haotyczny) swobodny aleatoryzm kontrolowany.

Aneliku.
Jako, prawdopodobnie jeden z nielicznych ,zgadzam sie z Toba.
Nie lubie sztuki, ktora podchodzi do tematu : "robie co mi sie podoba i juz".
Reguly tworzone na poczekaniu, bez podstaw, odniesien itd, to styl dyletantow.
Sztuka nie ma takiego zadania, zeby dolowac i zamykac ludzi w pulapce.
Sztuka powinna otwierac horyzonty i prowokowac do kreacji (we wszystkich dziedzinach).
Szuka powinna dawac nadzieje, radosc, refleksje.
Tego Kontor mi niedostarczyl.


Uwiebiam teatr angielski - Alana Ayckbourn taki wspolczesny Szekspir. Pisze sztuki i sam je wystawia w teatrze  Scarborough.

Hiszpania.
Jestesmy na Wakacjach. Znajoma szykuje dla nas niespodzianke.
Wieczorem idziemy do prawdziwego (turystom wstep wzbroniony) hiszpanskiego baru z muzyka flamenco.
W klubie ,na srodku znajduje sie male podwyzszenie zrobione z surowego drzewa.
Panuje polmrok. Jakos dziwnie cicho. Jakby w oczekiwaniu na cos waznego.
Kelnerka przynosi nam sherry (obowiazkowy napoj w Hiszpanii).
Czekamy. Jeden z gitarzystow pali papierosa. Dym wiruje nad scena.
Rozpoczyna sie spektakl. Pierwsze akordy gitarzystow kluja powietrze.
Tancerka unosi dlonie i zaczyna klaskac w kontrapunkcie do gitar.
Wlosy jej przyproszone srebrem nawet nie drgna przy gwaltownych ruchach rak.
Tanczy. Wypieta, dumna. Partner wygladajacy jak patyczak nie spuszcza wzroku z kobiety nawet na ulamek sekundy.
Nagle gitary sie wycofuja. Slychac tylko kastaniety. Napiecie wzrasta razem z potem na czole.
Ciarki nas przechodza. Ona tanczy solo........
Nowi, przypadkowi tancerze pojawiaja sie na scenie jeden po drugim. Taki rodzaj hiszpanskiego karioke....
Do hotelu wracamy okolo 4:00 rano.


Oto moja mala impresja z tego niezapomnianego wieczoru:

link: http://www.youtube.com/watch?v=vQ-IweponEw&feature=mfu_in_order&list=UL

Moj ponadczasowy to Wariacje Godbergowskie J.S Bacha.

Januszu.
Chcialem sie do czegos przyczepic, cos znalezc, co  nie jest jak powinno byc.
Niestety nie moge znalezc slabych punktow.
Piekne wykonanie. Duzo spokoju i finezji.

Brawo Moniu.
Pracuj nadal nad swoim blogiem, ktory jest rewelacyjny.

Witam Meliso. Czuj sie jak u siebie w domu.

Januszu.
Cos mi tu nie pasuje. Pytam wprost, czy to gra inzynier, czy koncertujacy, swietny pianista.
Twoje wykonanie jest nostalgiczne, szczere, czyste technicznie (b. naturalne, bez checi popisywania sie).
Mistrzowskie rubato lewej reki (latwo w tym przesadzic). Chyba rubato jest najtrudniejszym elementem Chopina.
Niejedni wunderowie , awdjejewy i inni na tym sie klada.


4:00 - bardzo piekne nawrocenie do tematu.
5:55 - swietnie pasujace do muzyki zdjecie blaskawic.

Wrzuc to nagranie na facebook, warto.

Nie jest to Winterreise, ale cala akcja dzieje sie w pociagu.
Franciszek wyglada przez okno przedzialu i delektuje sie
nieziemskimi widokami....
Nagle do przedzialu wchodzi....... itd.
Agnieszko nie spadnij z krzesla.

Uzylem rowniez preparowany fortepian jako uzupelnienie barwy

Oto link: http://www.youtube.com/watch?v=F_wQU7tg3BI&feature=mfu_in_order&list=UL

Januszu dziekuje za recenzje.
Fakt jest taki - utworek Cie nie przekonal i na to nic nie poradze.
Progresja w dol od pierwszej minuty jest oparta na scislych zaleznosciach materialowo-systemowych (nie ma tu nic przypadkowego)
Ma ona za zadanie wypompowac troche energii i w miare plynnie doprowadzic do dodekafoni (jak to nazwales) - takie male schizo, blokada (chyba powinno byc troche dluzsze i lepiej przygotowac wejscie motoryki, ale zalezy to od nastroju podczas sluchania )
Nastepnie w polowie frazy innego motywu powraca poczatek (troche zmieniony).
Dziwne, gdyz moje osobiste odczucie jest przychylne do tego utworku i oceniam go jako udany (byc moze temat i motoryka, ktore caly czas chodza mi po glowie)
Wszystkie moje kawalki powstaja bardzo szybko (napredce). Jak cos trwa za dlugo, to wyrzucam do kosza.
Slusznie zauwazyles - Mozart to nie jest. I nie ma byc, ale zapewniam Cie, ze inspiracja pochodzi od jego stylu.

Dzisiaj wrzuce utworek zainspirowany Szubertem. Ciekaw jestem, jak to odbierzesz tym razem

Masz racje Mozarcie.
W  moim pojeciu, inspiracja nie musi dzialac bezposrednio technicznie na material.
Wolfi i jego styl, pelen niuansow i lekkosci podzialal na mnie wlasnie w taki sposob.
Ale masz racje, utworek, technicznie traca o barok.

Natomiast moj ulubiony to Nocturne in D flat major, Op. 27 No. 2

http://www.youtube.com/watch?v=kmo0H3jxGCA

No to sie rozpisalem.
Tym razem delikatniejszy utwor. Mam nadzieje, ze Mozart by sie nie pogniewal.

Januszu dzieki za Twoja recenzje.

oto link:  http://www.youtube.com/watch?v=O4jUI42d5No&feature=mfu_in_order&list=UL

Napisalem utworek pod wrazeniem Johna Cage i jego PreparowanegoFortepianu, ktorego partia jest nagrana osobno na tasmie.
Ze wzgledu na bluesowaty charakter nazwalem go PrepBlues
Oto link

http://www.youtube.com/watch?v=pms1NeD-3ME