Kurier Szafarski

Warszawska Opera Kameralna rozpoczyna nowy sezon :)
A na stanowisko dyrektora ogłoszono konkurs.

http://www.operakameralna.pl/index.php?halka_2012_pl-1

Fajnie,ze wznawia dzialanosc.
Szkoda tylko, ze z tym Rubenem Silva (R)

No i znowu "się" dzieje :(
http://www.polskieradio.pl/8/2222/Artykul/719648,Skandal-w-Warszawskiej-Operze-Kameralnej-Odpowiedzialne-wladze-milcza

Nowy cykl Warszawskiej Opery Kameralnej - WIECZORY CZWARTKOWE – LOŻA MIŁOŚNIKÓW OPERY

SPOTKANIE INAUGURACYJNE 14 lutego 2013, godz. 18.00, wstęp wolny, wejściówki w kasie

http://www.operakameralna.pl/index.php?14022013

Juz sie pogubilem, co z tym WOK.
Mieli rozwiazac.
Byly protesty.

W każdym razie istnieje, nawet jeśli nie ma się dobrze. Mam wejściówki na czwartek, pewnie będzie informacja dla publiczności, jak się sprawy mają.

Dziekuje za wyczerpujace odpowiedzi Beato.
Jezeli wychwytujesz laczenia robione w zawodowym studio przez zawodowych muzykow, to gratuluje.
Zreszta udowodnilas wielokrotnie, ze masz nadprzyrodzone slyszenie. :)

Doskonale wiesz, że nie wychwytuję, ale jeśli coś jest zbyt idealne, to w porównaniu do tego co słyszałam na wielu live'ach i nagraniach z YT i płyt oraz "innych źródeł", to tę zbytnią, a więc sztuczną, doskonałość - wychwycę.

Ciekawe stwierdzenie.
Zatem odrzucasz doskonalosc i perfekcje w sztuce wykonawczej.
Troche Cie rozumiem i nawet prawie zgadzam sie.
Doskonalosc ma jeden wymiar, a wiec jest plaska i brakuje adrenaliny (tez emocje)

Chyba wszyscy, którzy chodzą na wszelkie koncerty, także te rockowe, mają takie właśnie podejście. Przecież w cenie biletu można kupić co najmniej jedną płytę, a częściej kilka, danego wykonawcy, a potem słuchać w kółko, a jednak na koncerty, te niedoskonałe, walą tłumy. Bo w "żywym" wykonaniu słychać PRAWDĘ.

Johann Hasse niemiecki kompozytor epoki późnego baroku był bohaterem dzisiejszego
wieczoru w Warszawskiej Operze Kameralnej.
Nie był to typowy koncert ale "prezentacja"(określenie autora Piotra Maculewicza) czyli
wykład nt.życia kompozytora wraz z pokazem slajdów przeplatany muzyką na żywo w wykonaniu dwóch śpiewaczek i kwartetu
smyczkowego.
Wszystko bardzo ciekawe szczególnie dla mnie bo do tej pory o tym kompozytorze nic nie słyszałam.
Mniej podobała mi sie druga część wieczoru w trakcie której zwołano publiczność do małego i dusznego foyer
 i tam wykonane zostały trzy pieśni Mozarta.
Publiczność gadająca i pijąca kawę nie była moim zdaniem właściwą oprawą dla tych utworów.
Beatka wprawdzie uważała,że było to nawiązanie do "nocy Mozarta" ale niestety wtedy mnie w WOK nie było.
W dalszej części wieczoru miała odbyć się dyskusja ale bolały mnie już nogi także zdezerterowałam.
Dobrze było odwiedzić WOK po tylu latach!

Myślę sobie, czy jednak za czasów Mozarta śpiewaczki towarzyszące kuluarowym rozmowom, na podobieństwo grajków w bibliotekach i salach plenarnych nie były czymś normalnym i typowym dla pałacowych obyczajów? może to tak forma przeniesienia Koncertu do realiow i nastroju epoki?
Fajnie, ży życie forumijne kwitnie. Dziewczyny! Lubie Was za to  :)

Wytrzymaliśmy na wczorajszym "wykładzie", ja i moje bolące plecy ;) Choć o mały włos, a siedziałybyśmy z Agnieszką (Teresą) na poduszkach na drewnianych schodkach, bo wparowałam na ostatnią chwilę, z wejściówkami dla nas obu, mea culpa.

Wykład rzeczywiście był doskonały, pięknym językiem wygłoszony, wciągający, nic a nic nie nużący, przeplatany kwartetem smyczkowym, klawiszami i dwoma solistkami oraz muzyką z odtworzenia, niestety po fragmencie wyciszaną. Było ciut o Farinellim, nawet obejrzeliśmy fragment filmu fabularnego. Johann Adolph Hasse był bardzo popularnym i znanym kompozytorem, podobno szerzej niż Bach i Händel, dlatego, że mieszkał kolejno w kilku dużych europejskich miastach i bardzo dużo podróżował, co było nie lada wyczynem w tamtych czasach. I wszędzie zabierał ze sobą muzykę i pozostawiał ją po sobie nadzwyczaj obficie. Był uczniem Porpory i Scarlattiego. Jego arie wykonywał między innymi właśnie Farinelli, a także Faustina Bordoni, z którą Hasse założył rodzinę.

Muzycznie bardzo ciekawy, choć tworzący wg obowiązujących schematów. Pod koniec życia przegrał jakiś "konkurs" na kompozycję (chyba operę) z nastoletnim Mozartem, co było dla niego sporym upokorzeniem. Bardziej podobały mi się, niestety, fragmenty odtworzone niż wykonywane na żywo, choć instrumentalnie było bardzo dobrze.

Po wykładzie została zaserwowana kawa, gdzieś w dalekim kąciku. Arie Mozarta wykonane przy akompaniamencie fortepianu we foyer faktycznie nawiązywały do Nocy Mozarta, wtedy były cyklicznym przerywnikiem dla fragmentów wykonywanych na scenie. Takie urozmaicenie, moim zdaniem ok, bardziej na luzie, na stojąco, w grupkach, z pogawędkami na obrzeżach, z delikatnym szmerem konwersacji towarzyszącym sopranowi brzmiącemu po niemiecku i, o dziwo, po francusku.

Potem już tylko jedna z solistek rozdała kilka swoich płyt z muzyką chyba Karłowicza (nie wyrywałam się, że chcem i nie dostałam, choć pani za mną owszem), były podziękowania za liczne przybycie i prośba o sugestie. Następne spotkanie 7 marca! Będzie o polskiej operze, o Moniuszce, a dokładniej chyba o Halce. Kawa też będzie, ale już od Bliklego. I potem już tak co miesiąc, można nadsyłać swoje sugestie dotyczące przyszłych spotkań, tematów.

I jeszcze ciekawostka. Powstaje teatr marionetkowy! Jest zgoda ministerstwa, są pieniądze na ten cel z ministerstwa, temat ma ruszyć od września tego roku.

Tak było 14 lutego w WOK (zdjęcia) http://www.operakameralna.pl/?14022013

Kolejny Festiwal Mozartowski: od 20 czerwca do 21 lipca :)

http://www.operakameralna.pl/index.php?fm_program_pl
http://www.operakameralna.pl/index.php?fm_karnety_pl

Wejściówki nawet po 15 zł.

WOK wystawia 27 i 28 września jednoaktową operę WĄ na podstawie Mirona Białoszewskiego.
Bilety 25 zł.

http://operakameralna.pl/index.php?2728092013

 Niestety nie jestem z Warszawy.  :-[
 Takie wyjazdy to tylko z większym wyprzedzeniem.

http://szwarcman.blog.polityka.pl/2017/02/16/koniec-warszawskiej-opery-kameralnej/

Dzięki za wklejenie, Beatko. Bardzo to wszystko niepokojące, bardzo by się chciało, żeby ostatecznie znalazło szczęśliwe rozwiązanie.
WOK to Narodowe Dobro Kultury. Powinien być pod szczególną ochroną. Traktowanie go niczym, nie przymierzając, hurtowni ziemniaków jeży włosy na głowie.