Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju 5-13 sierpnia 2011

[fille007]

Francuski Sławku, również posiada liczbę mnogą w rodzaju żeńskim i męskim. Więc którymkolwiek z tych dwu języków posługiwał się Fryderyk, musiał rozróżniać rodzaje. Ciekawe jak mówił o George?!

Ewa ma rację   Należy jednak pamietać o tym, że francuski nie ma rodzaju nijakiego.
I tak w złożonym czasie przeszłym passé composé wygląda to tak:

One powiedziały = Elles ont dit.
Oni powiedzieli = Ils ont dit.

Akurat czasownik dire (mówić) tworzy czas przeszły z czasownikiem posiłkowym avoir (mieć) i tu płeć podmiotów w zdaniu określają tylko zaimi osobowe elles (one) i ils (oni). Inaczej ma się sprawa wtedy, gdy dany czasownik łączy się z czasownikiem posiłkowym etre (być):

One wyjechały = Elles sont parties.
Oni wyjechali = Ils sont partis.

A wracając do rodzajów, Fryderyka i George, Madame Sand powiedziałaby:

Je suis tombée amoureuse de Frédérick = Zakochałam się we Fryderyku.
 
A Chopin:

Je suis tombé amoureux de George = Zakochałem się w George (właściwie to w Aurorze)  

 

[Aleksias]

No to kwestie wyrażenia uczuć mamy wyjaśnione W razie gdyby mówili do siebie, musieliby jedynie wymienić końcówkę na "de toi"
No cóż: co do mnie - Moi aussi, je suis tombee amoureuse de Frederic
Je tombe amoureuse de lui chaque jour, ici  ( Tutaj zakochuję się w nim codziennie )

W codziennym zakochiwaniu się w muzyce Fryderyka bardzo pomaga zwiększenie proporcji jego muzyki do innych utworów. Jak już wspomniałam, ciągle jest mi tutaj mało Chopina i z radością witam każdy recital, w którym jego muzyka odgrywa znaczącą rolę (z przyjemnością odnotowałam, że nasi konkursowicze spisują się pod tym względem zadowalająco)
Miałam też szczęśliwie okazję posmakować Fryderykowej muzyki w dodatkowym czasie i niezwyczajnej scenerii.
W środową noc w dworku Chopina wystąpił zespół wokalny Voice Factory. Wstęp na ich koncert nie był uwzględniony w karnetach, i nie zainteresowałam się nawet zbytnio repertuarem tego dodatkowego recitalu, zwłaszcza z uwagi na późną porę (wieczorem jesteśmy już bardzo zmęczeni), i to po tak bogatym w emocje koncercie Lukasa. Jednak tuż przed ich występem dotarło już do mnie - zespół z Wrocławia, przypominający Novi Singers. Śpiewający muzykę Chopina. Musiałam posłuchać choć przez chwilę...
Noc była zimna, niemal mroźna. Jednak nad dworkiem wyszedł na niebo księżyc w pełni i oświetlał mocnym blaskiem park zdrojowy. Wyobraźcie sobie ten widok – szpaler przystrzyżonych drzew, lampy o okrągłych złotych kloszach,  alejki, klomby, niskie żywopłoty, pomnik Fryderyka – wszystko zalane srebrną poświatą księżyca, inne niż w dzień, bajkowe, tajemnicze. Na czarnym niebie gdzieniegdzie podświetlone srebrzyście chmury i czasem pośród nich migoczące iskierki gwiazd. Widok jak z czarodziejskiej baśni, wszystko trwa nieruchomo w ciszy, jakby w oczekiwaniu na coś cudownego, co zaraz musi się zdarzyć...
I nagle nad tym wszystkim unosi się piękny, czysty głos – cudowna, wysoka nuta, brzmiąca w nocnym powietrzu, którą potem podejmują inni. Chopin. Magia i czar osiągają kulminację. Zainstalowane w parku głośniki sprawiają, że można go wysłuchać stojąc tu, w parku pod srebrnym księżycem. Stoję więc, patrzę w księżyc, słucham Scherza h-moll, "kolędy", tak pięknie komponującej się z tym niesamowitym, baśniowym nastrojem...
Nie chcę stąd odchodzić, mogłabym tu zostać wiecznie, w potoku srebrnego światła, słuchając tych głosów. Bo oto w nocnym powietrzu brzmi Preludium e-moll... a potem jeszcze Walc a-moll i preludium Des-dur... Oglądam jeszcze ten inny, baśniowy park w rytm muzyki, stąpając jak najciszej, żeby echo moich kroków nie naruszyło jej piękna. Jeszcze jeden Walc – Des-dur, i czar pryska – zrywają się oklaski... wracam do hoteliku aleją pośród potężnych drzew i złotych kul latarni i dopiero teraz czuję, jak bardzo jest zimno...
Wymagałam szybkiej reanimacji pod gorącym prysznicem Ale nie żałuję niezwykłego przeżycia tamtej nocy. Nocy Chopina śpiewanego pod księżycem

[Janusz1228]

Ewa ma rację   Należy jednak pamietać o tym, że francuski nie ma rodzaju nijakiego.
I tak w złożonym czasie przeszłym passé composé wygląda to tak:

One powiedziały = Elles ont dit.
Oni powiedzieli = Ils ont dit.

Akurat czasownik dire (mówić) tworzy czas przeszły z czasownikiem posiłkowym avoir (mieć) i tu płeć podmiotów w zdaniu określają tylko zaimi osobowe elles (one) i ils (oni). Inaczej ma się sprawa wtedy, gdy dany czasownik łączy się z czasownikiem posiłkowym etre (być):

One wyjechały = Elles sont parties.
Oni wyjechali = Ils sont partis.

Wszystko  pięknie, ale Kasieńko taki drobiazg, sułek użył II osoby liczby mnogiej - i dla takiej formy, o ile mi wiadomo, jeżyk francuski nie rozróznia rodzaju meskiego od żeńskiego. Więc jednak w tym konkretnym przypadku - to Sułek, nie Ewa, ma rację 

[fille007]

Wszystko  pięknie, ale Kasieńko taki drobiazg, sułek użył II osoby liczby mnogiej - i dla takiej formy, o ile mi wiadomo, jeżyk francuski nie rozróznia rodzaju meskiego od żeńskiego. Więc jednak w tym konkretnym przypadku - to Sułek, nie Ewa, ma rację 

Drogi Januszu, rozróżnia!  Fakt, nie doczytałam dokładnie postu Sułka i 3. os. l. mn. jako pierwsza przyszła mi do głowy.

Vous etes parties = Wyjechałyście.
Vous etes partis = Wyjechaliście.

[Janusz1228]

droga Kasieńko, prawdę ścię rzekły, ale ominęły ten konkretny sułkowy przypadek
Owszem, przy czasownikach odmienianych z etre, jest jak piszesz. Ale akurat dla form: "dyskutowałyście" i "dyskutowaliście" we francuskim (wg mego stanu wiedzy) nie ma róznic i obie są pisane (i brzmią) : vous avez discute.
N'est ce pas? 
A poza tym dzięki za wykładzik (i powiem Ci po cichutku: troszkę Cię za to lubię )

[Aleksias]

Ekipa dotarła na miejsce Jak dobrze zobaczyć się znowu i razem spędzić ostatni dzień tego pamiętnego festiwalu:)))
Rano Duszniki tonęły w strugach deszczu, ale szczęśliwie powoli się przejaśnia.

[Janusz1228]

Hej ekipo!
własnie jedziemy na mini wycieczkę do Zielenca. Mamy2-3 wolne miejsca w aucie. Ktoś może z Was reflektuje?

[fille007]

Ale akurat dla form: "dyskutowałyście" i "dyskutowaliście" we francuskim (wg mego stanu wiedzy) nie ma róznic i obie są pisane (i brzmią) : vous avez discute.
N'est ce pas? 
A poza tym dzięki za wykładzik (i powiem Ci po cichutku: troszkę Cię za to lubię )

Tak Januszu, z avoir nie ma w pisowni żadnej różnicy  Pozostaje tylko pytanie, czy dyskutowaliście/dyskutowałyście nie użyć tutaj w czasie imparfait, jako że dyskusja miała miejsce w przeszłości bez określonych ram czasowych i miała charakter ciagły 
 
A sympatię w pełni odwzajemniam   

Amusez-vous bien!
 

[Janusz1228]

Słuchajcie, słuchajcie!
Własnie Danił spozywa z wilczym apetytem suty obiad, w hotelowej restauracji... Oj będzie mił duuuuuużo sił na dzisiejszym Koncercie

[aro 59]

No to kwestie wyrażenia uczuć mamy wyjaśnione W razie gdyby mówili do siebie, musieliby jedynie wymienić końcówkę na "de toi"
No cóż: co do mnie - Moi aussi, je suis tombee amoureuse de Frederic
Je tombe amoureuse de lui chaque jour, ici  ( Tutaj zakochuję się w nim codziennie )

W codziennym zakochiwaniu się w muzyce Fryderyka bardzo pomaga zwiększenie proporcji jego muzyki do innych utworów. Jak już wspomniałam, ciągle jest mi tutaj mało Chopina i z radością witam każdy recital, w którym jego muzyka odgrywa znaczącą rolę (z przyjemnością odnotowałam, że nasi konkursowicze spisują się pod tym względem zadowalająco)
Miałam też szczęśliwie okazję posmakować Fryderykowej muzyki w dodatkowym czasie i niezwyczajnej scenerii.
W środową noc w dworku Chopina wystąpił zespół wokalny Voice Factory. Wstęp na ich koncert nie był uwzględniony w karnetach, i nie zainteresowałam się nawet zbytnio repertuarem tego dodatkowego recitalu, zwłaszcza z uwagi na późną porę (wieczorem jesteśmy już bardzo zmęczeni), i to po tak bogatym w emocje koncercie Lukasa. Jednak tuż przed ich występem dotarło już do mnie - zespół z Wrocławia, przypominający Novi Singers. Śpiewający muzykę Chopina. Musiałam posłuchać choć przez chwilę...
Noc była zimna, niemal mroźna. Jednak nad dworkiem wyszedł na niebo księżyc w pełni i oświetlał mocnym blaskiem park zdrojowy. Wyobraźcie sobie ten widok – szpaler przystrzyżonych drzew, lampy o okrągłych złotych kloszach,  alejki, klomby, niskie żywopłoty, pomnik Fryderyka – wszystko zalane srebrną poświatą księżyca, inne niż w dzień, bajkowe, tajemnicze. Na czarnym niebie gdzieniegdzie podświetlone srebrzyście chmury i czasem pośród nich migoczące iskierki gwiazd. Widok jak z czarodziejskiej baśni, wszystko trwa nieruchomo w ciszy, jakby w oczekiwaniu na coś cudownego, co zaraz musi się zdarzyć...
I nagle nad tym wszystkim unosi się piękny, czysty głos – cudowna, wysoka nuta, brzmiąca w nocnym powietrzu, którą potem podejmują inni. Chopin. Magia i czar osiągają kulminację. Zainstalowane w parku głośniki sprawiają, że można go wysłuchać stojąc tu, w parku pod srebrnym księżycem. Stoję więc, patrzę w księżyc, słucham Scherza h-moll, "kolędy", tak pięknie komponującej się z tym niesamowitym, baśniowym nastrojem...
Nie chcę stąd odchodzić, mogłabym tu zostać wiecznie, w potoku srebrnego światła, słuchając tych głosów. Bo oto w nocnym powietrzu brzmi Preludium e-moll... a potem jeszcze Walc a-moll i preludium Des-dur... Oglądam jeszcze ten inny, baśniowy park w rytm muzyki, stąpając jak najciszej, żeby echo moich kroków nie naruszyło jej piękna. Jeszcze jeden Walc – Des-dur, i czar pryska – zrywają się oklaski... wracam do hoteliku aleją pośród potężnych drzew i złotych kul latarni i dopiero teraz czuję, jak bardzo jest zimno...
Wymagałam szybkiej reanimacji pod gorącym prysznicem Ale nie żałuję niezwykłego przeżycia tamtej nocy. Nocy Chopina śpiewanego pod księżycem

Asiu,
mam łzy w oczach
im dalej zagłębiam się w
Twoje pisarstwo.
Jestem wrażliwy na piękne opisy.

[sułek]

oho, w osobie Janusza znalazłem cennego adwokata w lingwistycznym sporze Dzięki, chociaż ja i tak nie zamierzam z Ewunią i Kasią wchodzić w tę zawiłą dyskusję - nie znam francuskiego. Pochodzę z regionu, który znany jest z języka Esperanto (Cu vi parolas Esperante?). Jest to język sztuczny stworzony przez jednego człowieka - białostoczanina Ludwika Zamenhofa. W moim mieście odbywają się esperanckie zjazdy, kongresy i inne atrakcje. Są też knajpki esperanckie (Esperante kafejo). Charakterystyczny kolor to zieleń (wiadomo zielony kolor to kolor nadziei - esperanto). Wielu posługuje się tym językiem (ja nie). Jest prosty, lecz przez swą prostotę nie dałby okazji do prowadzenia tak ciekawej dyskusji jak ta.

[TeresaGrob]

Sułku, część mojej rodziny pochodzi z Łomży, tam też język  esperanto był dość
popularny. Po dziadku odziedziczyłam nawet samouczek esperanto i w młodości usiłowałam się
go nauczyć.Trochę nawet pamiętam

[kozioł]

Skoro mowa o esperanto, a co za tym idzie i "nadziei"..to może i cosik więcej o samej barwie zieleni 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_zielona

[Bodek1]

Dla tych co podobnie jak ja nie mogą być dziś na koncercie Daniła w e-moll (w całości!!) wykonany przez niego podczas konkursu A. Rubinsteina: http://www.youtube.com/watch?v=9XG9ueR0guE&feature=related
Dla mnie DT to prawdziwy mag fortepianu - wciąga tak w głębie swojej interpretacji, przeżyć, emocji, że nie sposób sie oderwać od jego gry, powstrzymać dreszczy... Czy tak będzie w Dusznikach? Nie wątpię, że na żywo przekaz jego fluidów jest jeszcze bardziej odczuwalny... Pozdrowienia i serdeczne podziękowania dla Naszych Wspaniałych reporterów - nie "odpłyńcie" tam dzisiaj, pamiętajcie o oddychaniu - bo czekamy na Wasze komentarze...

[Mozart]

czekamy na Wasze komentarze...

Gorące pozdrowienia dla Forumowiczów!