XV Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego. 8-23.10.2016

[Mozart]

Robert jest posiadaczem najpiekniejszego dzwieku na tym konkursie.

No way! Eva swoją barwą tak zachwyciła publikę, że na podstawie szeptów na sali można się spodziewać niezłej owacji Chwilami brzmi dosłownie magicznie!

[bartus]

Moz
Nie musisz mi mowic. Ona jest jedna z moich ulubionych graczek

[bartus]

Pat
Na jutro przygotuj maly transparencik z napisem Kurier Szafarski.
Moze tez byc jakas opaska z papieru na glowe z tymze napisem lub.. ubierz ciemne okulary, lub krzyknij (kurier), tylko krotko bo cie wyrzuca.
Co jeszcze mozesz zrobic, zebysmy Cie zobaczyli?.... Hijack a camera from a filming crue....burst a buble gum. Walk across, beetween audience.. z zawolaniem lody, lody. lody mewa... Any ideas?

[Mozart]

Bart, jestem przekonany, że jutro na scenie pojawi się niejedna artystka, która skupi naszą uwagę nie tylko na swojej grze, lecz również nie pozwoli oderwać nam od niej oczu Byłbym więc jedynie bezcelowo rozpraszającym Twoje pole widzenia 

Eva miała w sobie i jedno, i drugie    Jasna, pełna delikatnych alikwotów barwa, którą wydobywała ze swojego wiekowego instrumentu i płomienne frazy w I cz. sonaty Schuberta wbijały mnie momentami w fotel. Nie lubię słowa "muzykalność", ale słuchając jej nieustannie przychodzi mi ono do głowy. Ta artystka uosabia wszystko to, co kryje się pod tym pojęciem (wrodzona muzyczna inteligencja, właściwe poczucie tempa, narracji, artykulacji, smak). Umiejętnie kreowane napięcie w czasie Medytacji sprawiało, że niejednemu na sali przeszły dreszcze. 

Uczniackim, nieco sztampowym Robertem jestem natomast zawiedziony 

[bartus]

Uczniackim, nieco sztampowym Robertem jestem natomast zawiedziony

Przesadziles.

[Aleksias]

Ja muszę uczciwie przyznać, że bardzo mi się podobała cała trójka:)
Po pierwsze, bardzo dla mnie fascynujące sonaty, które zachwycały mnie już same w sobie. Schubert, Schumann, Franck. Poza tym wspaniałe instrumenty - Eva miała skrzypce wręcz magiczne, Carla Antonia Testore z 1740 roku. I trzeba przyznać, że jej Medytacja była transcendentalna.
Wszystkich ich też lubię, trafiają do mnie, a nie znam się na tyle dobrze, żeby łatwo wyłapywać błędy. Robert był trochę niezadowolony po wyjściu ze sceny, więc pewnie nie wyszło mu to tak, jakby chciał i potrafił. Jeszcze zobaczymy, co pokażą w Mozarcie:)

[Aleksias]

A jutro od rana:

10:00 Hall Amalia, Michał Francuz, catalogue no. 10

F. Kreisler: La Gitana
J. Joachim – Romance in B-flat major, Op. 2
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

10:30 Kouznetsova Maria, Hanna Holeksa, catalogue no. 17

F. Kreisler: La Gitana
P. Tchaikovsky: Meditation
E. Grieg: Sonata No. 3 for violin and piano in C minor, Op. 45

przerwa

11:40 Kim Bomsori, Hanna Holeksa, catalogue no. 14

F. Kreisler: Schön Rosmarin
P. Tchaikovsky: Meditation
G. Fauré: Sonata No. 1 for violin and piano in A major

12:20 Lopatina Vera, Olga Kirpichev, catalogue no. 24

F. Kreisler: Caprice viennois, Op. 2
J. Massenet: Meditation from the opera Thais
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

[Aleksias]

A po południu:

16:00 Włoszczowska Maria, Sophia Rahman, catalogue no. 47

F. Kreisler: Romance, Op. 4
G. Fauré: Apres un reve
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

16:30 Nakamura Yukino, Michał Francuz, catalogue no. 31

F. Kreisler: Chinese Tambourine
J. Massenet: Meditation from the opera Thais
J. Brahms: Sonata No. 2 for violin and piano in D major, Op. 100

Przerwa

17:30 Gurevich Semion, Michał Francuz, catalogue no. 9

F. Kreisler: Syncopation
H. Wieniawski: Legende, Op. 17
C. Franck: Sonata for violin and piano in A major

18:10 Okamoto Seiji, Michał Francuz, catalogue no. 33

F. Kreisler: Chinese Tambourine
G. Fauré: Apres un reve
R. Schumann: Sonata No. 1 for violin and piano in A minor, Op. 105

[Mozart]

Zauważyłem, że na youtubowej stronie Konkursu pojawiają się nagrania występów uczestników nie tylko w stereo, ale i w technice binauralnej. Binaural brzmi bardziej rzeczywiście, dźwięk nie jest tak "podrasowany", uwzględnia akustykę sali, choć początkowo może sprawiać mały dyskomfort odbiorczy. Przede wszystkim jednak - słychać właściwe proporcje.

[Mozart]

Z Celiną mam pewien problem.

Otóż odtwarzając nagranie trudno skoncentrować się jedynie na grze    W tej turkusowej sukni wygląda więcej niż olśniewająco. Celina to typ perfekcjonistki, która doskonale wie, czego chce. Przyjechała tu (nie miała daleko - jej uczelnia mieści się po drugiej stronie ulicy Św. Marcin), by dostać się do finału, a tam zdarzyć się może wszystko. Jest znakomicie przygotowana, dysponuje jedną z czystszych intonacji na konkursie, jej śpiewny dźwięk dosłownie przeszywa powietrze. Świetny Kreisler!

Polka w sonacie Ravela była raczej intelektualna i relatywnie powściągliwa, zwłaszcza w bluesie (bardzo wysublimowane granie!). Odmienną wizję zaproponował Grek Selalmazidis, który wyrasta chyba na największą rewelację turnieju. Co za wyczucie stylistyki Kreislera, aury fin de siecle, Wiednia czasów secesji, ducha ostatnich Kaiserów, ba, był i smak tortu Sacher w kawiarni przy Kärtnerstrasse, serio

Ravel: hipnotyczne momenty. Facet dysponuje takim warsztatem, że za jednym pociągnięciem smyczka potrafi wymodelować całą paletę drobnych niuansów dynamicznych czy kolorystycznych. Małe wpadki nie mają tu szczególnego znaczenia. Apres un reve Faure trzeba po prostu posłuchać.

Przy okazji, zauważyliście, że w finale (perepetuum) II Sonaty Ravela, w partii fortepianu znaleźć można zwroty wprost z finału Koncertu G-dur? A właściwie na odwrót

[fille007]

Pat
Co jeszcze mozesz zrobic, zebysmy Cie zobaczyli?.... Hijack a camera from a filming crue....burst a buble gum. Walk across, beetween audience.. z zawolaniem lody, lody. lody mewa... Any ideas?

Bartku, obczaj sobie plan auli UAM
http://www.filharmoniapoznanska.pl/bilety-i-karnety/plan-auli-uam/
a Pat poda Ci współrzędne geograficzne swojego krzesła i go zlokalizujesz 

W środku auli nie byłam; widziałam tylko jej fasadę

[fille007]

ba, był i smak tortu Sacher w kawiarni przy Kärtnerstrasse, serio

Ja wiem, czemu Pat wymieniłeś akurat tę ulicę (to notabene Kärntner Straße od Kärnten, czyli Karyntia) 

Czwarty akapit od góry:
http://www.cafefrauenhuber.at/chronik/

A ja tam byłam i kawę wypiłam