Wolfi A. Mozart - muzyka uosobiająca Piękno

[fille007]

A zatem: którą z sonat wybieracie? Którą z sonat na 2 fortepiany/4 ręce uznajemy za primus inter pares?

KV 448, KV 497, KV 521? 

Patryku Amadé,  ja się poddaję  Elles sont toutes si magnifiques! Choisir serait au-dessus de mes forces...

Sonata D-dur KV 448 urzeka stylem galant w najbardziej wyrafinowanym wydaniu. Ta muzyka bawi, ale nie jest tylko pustą salonowa rozrywką. Mozart zadedykował ją swojej uczennicy - wybitnej pianistce i kompozytorce Josephie Auernhammer. Josepha zakochała się w 1781 roku w Wolfim, on jednak kochał już wtedy swoją Konstancję i nie odwzajemnił uczucia. Ich znajomość jednak przetrwała; gdy Josepha po śmierci ojca nie miała gdzie się podziać Mozart załatwił jej kwaterę u hrabiny Waldstätten. Umiał się przyjaźnić 

Sonata F-dur KV 497 jest niemalże symfoniczna. Szczególnie I część Adagio - Allegro di molto brzmi jak I część symfonii. Tak jak wspomniałeś Patryku, to Adagio zapowiada nieco pochmurny charakter tej części. Dodajmy, że to Adagio zainspirowało także Józefa Haydna. Usłyszymy je w jego 103 - a jedenastej z dwunastu "Symfonii londyńskich" - symfonii Es-dur Hob. I/103 (w pierwszej części Adagio - Allegro con spirito):

http://www.youtube.com/watch?v=dmo1FLPvUIk

[Mozart]

Sonata F-dur KV 497 jest niemalże symfoniczna. Szczególnie I część Adagio - Allegro di molto brzmi jak I część symfonii.

Świetne określenie. Bogactwo tej faktury jest nieomal symfoniczne, a brzmienie - to jakby summa dźwiękowych możliwości różnych instrumentów. 

[fille007]

Bogactwo tej faktury jest nieomal symfoniczne, a brzmienie - to jakby summa dźwiękowych możliwości różnych instrumentów. 

Dokładnie  Fortepian w tej sonacie brzmi jak orkiestra. Jak Mozart tego dokonał jest tajemnicą jego geniuszu...

Sonata C-dur KV 521 na 4 ręce - ostatnia z tego gatunku -  jest raczej lekka i pogodna; nie zdradza niepokojów serca Mozarta, które znajdą swoje odbicie np. w pochodzącym także z 1787 roku Don Giovannim (KV 527). Jest to utrzymany w optymistycznym tonie dialog (w pełnym tego słowa znaczeniu) 2 wykonawców. Pobrzmiewają w niej także echa sonat Johanna Christiana Bacha (1735-1782), który był idolem Wolfiego w czasach jego wczesnej młodości.

Nie potrafię wybrać, która jest naj  Każda lśni swoim własnym unikalnym blaskiem.

[Mozart]

Wspomniałem już o jednej kompozycji Mozarta napisanej z myślą o siostrze. Kontynuując ten wątek - posłuchajmy słynnego Preludia i Fugi KV 394, kolejnych dzieł dedykowanych Nannerl. Siostra naszego bohatera to ciekawa postać, również cudowne dziecko, klawesynistka. Wiele podróżowała, razem z małym Wolfim i Leopoldem, wzbudzając zachwyt publiczności. Ojciec nie cenił jej jednak tak jak swego genialnego syna - podobno gdy dzieci chorowały, Leopold kazał odprawiać za Amade kilka mszy św., podczas gdy w intencji Nannerl - tylko jedną. Jednak to właśnie ona okazując wielkie serce opiekowała się starym Leopoldem (który był oddanym dziadkiem dla dzieci córy!), towarzyszyła mu w ostatnich chwilach jego życia (podczas gdy Wolfgang bawił w Pradze i Wiedniu, cóż za ironia...). Po zamążpójściu zamieszkała w StGilgen, gdy mąż zmarł (1801 r.) - powróciła do rodzinnego Salzburga.

http://www.youtube.com/watch?v=SNOBzZZTg8Q
http://www.youtube.com/watch?v=KAr46pGng-s&feature=related

Pobrzmiewają w niej także echa sonat Johanna Christiana Bacha (1735-1782), który był idolem Wolfiego w czasach jego wczesnej młodości.

W kontekście choćby wczesnej twórczości symfonicznej Mozarta - to nazwisko pojawi się nieraz... 

Wróćmy do wczesnej symfoniki, zagadnienia arcyciekawego - pokazującego drogę rozwoju mozartowskiego talentu i warsztatu.

Symfonia B-dur KV 22 skomponowana została w Hadze (w czasie wielkiego tournee) pod koniec 1765 r. przez 9-letniego Wolfganga. 3-częściowa sinfonia-uwertura to dzieło hołdujące tradycji, jakby konwencjonalne - nawiązuje zwłaszcza do koncertów klawiszowych Jana Chrystiana Bacha. Geniusz Wunderkinda zostaje jednak ukazany choćby w oryginalnej, g-mollowej części powolnej, cechującej się głęboką chromatyką. Czy pierwsze takty krótkiego, błyskotliwego finału nie przypominają nam początku wielkiego finału II aktu Wesela Figara (Signore, di fuori…)?

http://www.youtube.com/watch?v=DBtMVywr9B0

[Aleksias]

Wspomniałem już o jednej kompozycji Mozarta napisanej z myślą o siostrze. Kontynuując ten wątek - posłuchajmy słynnego Preludia i Fugi KV 394, kolejnych dzieł dedykowanych Nannerl. Siostra naszego bohatera to ciekawa postać, również cudowne dziecko, klawesynistka. Wiele podróżowała, razem z małym Wolfim i Leopoldem, wzbudzając zachwyt publiczności. Ojciec nie cenił jej jednak tak jak swego genialnego syna - podobno gdy dzieci chorowały, Leopold kazał odprawiać za Amade kilka mszy św., podczas gdy w intencji Nannerl - tylko jedną. Jednak to właśnie ona okazując wielkie serce opiekowała się starym Leopoldem (który był oddanym dziadkiem dla dzieci córy!), towarzyszyła mu w ostatnich chwilach jego życia (podczas gdy Wolfgang bawił w Pradze i Wiedniu, cóż za ironia...). Po zamążpójściu zamieszkała w StGilgen, gdy mąż zmarł (1801 r.) - powróciła do rodzinnego Salzburga.

http://www.youtube.com/watch?v=SNOBzZZTg8Q
http://www.youtube.com/watch?v=KAr46pGng-s&feature=related

Leopold wyraźnie skoncentrował swoje wysiłki i nadzieje na Wolfim - zdolniejszym i, co nie bez znaczenia w owych czasach, męskim potomku:) Może Nannerl było czasem przykro, że jest mniej kochanym dzieckiem, i że jej talenty nie mogły być odpowiednio dalej rozwijane. W końcu Maria Anna Walburgia ( ) Ignatia też była obdarzona niepospolitymi zdolnościami.
To faktycznie paradoksalne, że Nannerl w końcu nawiązała tak ciepłe relacje z ojcem, który jej nie doceniał, natomiast jej kontakty z Wolfim, tak ogromnie do niej w dzieciństwie przywiązanym, chyba w końcu urwały się zupełnie. Być może pozostawała przez cały czas pod olbrzymim wpływem ojca - w końcu zgodziła się oddać mu na wychowanie swojego synka.

A przy okazji: czwartego listopada na ekrany kin wchodzi francuska produkcja „Nannerl, siostra Mozarta”
Film jest, jak mówią, „luźno oparty na faktach” , zatem historyczne zapiski będą tu bardziej punktem wyjścia dla twórczej inwencji scenarzysty i reżysera, w tym, zdaje się, głównie do snucia romantycznej miłosnej opowieści:)) Zapewne daleko mu także do wielkości Amadeusza.
Jednak na pewno warto obejrzeć – przyjemnie będzie przenieść się w czasie, zanurzyć w epoce, i pozachwycać wspaniałymi kostiumami, wnętrzami, i – podobno piękną – muzyką.
A także zobaczyć i posłuchać małego, słodkiego Amade:)) I całą rodzinę Mozartów wojażującą po dworach Europy...

[Aleksias]

Tutaj kilka zdjęć i trailer.
http://www.imdb.com/title/tt1653911/

[Janusz1228]

Dziękuje Joanno za info. Bardzo lubię filmy osnute na życiorysach autentycznych postaci. na pewno obejrzę.

[Janusz1228]

22-u letni Zimerman interpretujący Mozarta - czyż jest lepszy alians piękna, młodości, słowiańskiej wylewności i muzyki genialnego Salzburgczyka ? Może jest... ale ja nie znam

http://www.youtube.com/watch?v=VsXH5RVv7Gs

[Mozart]

Dzięki Januszu za Krystianową interpretację tej młodzieńczej Sonaty Mozarta. Można wyczuć u artysty 'romantyczne rozedrganie', przez co wykonanie staje się indywidualne, osobiste.

Wracają do wczesnej symfoniki Mozarta - proponuję 2 kolejne symfonie: D-dur KV 45 (1768 r.), którą Mozart w zmodyfikowanej wersji użył później jako uwertury do La finta semplice:
http://www.youtube.com/watch?v=8BkSDQmR0Nk

oraz pastoralną F-dur KV 75 z niezwykłym przetworzeniem Allegra. Choć dzieła utrzymane są w salonowej konwencji, to jednak tchną jakimś unikatowym, indywidualnym czarem...
http://www.youtube.com/watch?v=4ltGIpOSElg


A propos filmu o Nannerl - dzięki, Asiu, za info.  Mam nadzieję, że będę miał okazję obejrzeć. Choć już widać, że to raczej wytwór wyobraźni - z drugiej strony niewiele mamy pewnej wiedzy o ambicjach utalentowanej Siostry...

[Aleksias]

A propos filmu o Nannerl - dzięki, Asiu, za info.  Mam nadzieję, że będę miał okazję obejrzeć. Choć już widać, że to raczej wytwór wyobraźni - z drugiej strony niewiele mamy pewnej wiedzy o ambicjach utalentowanej Siostry...

Właśnie, właściwie nie wiadomo, czy marzyła, by zostać artystką. Choć z drugiej strony, można się zastanowić, czy nie czuła przykrości, kiedy po kilku latach wspólnych podróży i koncertowania, przyzwyczajenia do takiego życia i z pewnością też do wyrazów uznania i komplementów ze strony publiczności, nie mogła już towarzyszyć Wolfiemu w dalszych jego wojażach i karierze. Podobno Mozart gdzieś w swoich listach wyrażał się z uznaniem o kompozycjach siostry? Jeśli tak, pomyślałam sobie, że wybredny Wolfi nie chwaliłby bez powodu:) Jednak w filmie z pewnością jest więcej fantazji niż faktów, opowieść snuta na zasadzie - "i tak mogło być..." Zastanawiam się, jaką film ma ścieżkę dźwiękową. Na pewno będą jakieś wczesne utwory Wolfiego:) Poza tym chyba także muzyka z epoki. 

[Aleksias]

Wracają do wczesnej symfoniki Mozarta - proponuję 2 kolejne symfonie: D-dur KV 45 (1768 r.), którą Mozart w zmodyfikowanej wersji użył później jako uwertury do La finta semplice:
http://www.youtube.com/watch?v=8BkSDQmR0Nk

oraz pastoralną F-dur KV 75 z niezwykłym przetworzeniem Allegra. Choć dzieła utrzymane są w salonowej konwencji, to jednak tchną jakimś unikatowym, indywidualnym czarem...
http://www.youtube.com/watch?v=4ltGIpOSElg

Te wczesne symfonie Wolfiego, mimo że może jeszcze nie w pełni samodzielne, przecież muszą już nieść w sobie iskrę geniuszu:) Dlatego rzucają na nas urok, niezależnie od konwencji.
A propos La finta semplice - oto ona właśnie przed nami, jako kolejna z oper Mozarta. Zatem nim opowiesz nam coś o muzyce, może okaże się to pomocne, jeśli na wszeki wypadek podrzucę tu niewielką ściągę - streszczenie dość zawiłego libretta;))
Stworzył je Marco Coltellini na pods