Kurier Szafarski

Kochani Forumowicze :)!! Gdzie spędzicie najbliższe Święta i jakie są Wasze oczekiwania?
Dla mnie najważniejszą częścią Świąt Bożego Narodzenia jest wspólne śpiewanie kolęd (wielogłosowo). Już się nie mogę doczekać na te rodzinne muzykowanie... a jedzenie i prezenty to tylko dodatek do którego nie przywiązuję większego znaczenia.
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie :-*

Od kilku lat święta spędzam tylko z moim synem i siostrą, więc grono BARDZO kameralne. Co najsmutniejsze nie ma już pięknych głosów moich rodziców (cóż to był za duet!!!)
W tym roku, może będzie jeszcze moja córka z wnuczkiem i mamy nadzieję na przylot zięcia. Zobaczymy jak się to ułoży...
W każdym razie trzyosobowe święta to już nie TO! A kolędy mogę sobie pośpiewać w kościele, jeśli się mocno trzymam i nie wzruszam się do łez. :'(
Jakie piękne były święta, kiedy do dziadków zjeżdżała się cała rodzina (czasem było 20 osób), pod stołem leżała wiązka siana, w której baraszkowały dzieci, a dorośli snuli cudowne opowieści... i oczywiście wszyscy śpiewali kolędy. Dziadek intonował "Bóg się rodzi" a potem już wszystkie inne, nawet te dzisiaj zapomniane. Niestety te czasy to już tylko piękne wspomnienia.

Bodku, a dla Ciebie, spóźnione, ale baaardzo serdeczne życzenia urodzinowe, niech Ci się szczęści! :-*

A ja mam "duże święta": nasza czwórka, rodzice, teściowa, teściowie mojej siostry, moja siostra z rodziną - w sumie 5 sztuk, szwagier, szwagier siostry z rodziną - kolejne cztery sztuki. Wigilia jest u nas, albo u siostry (mieszkamy dom w dom) - naszych mam już nie "ekspoloatujemy" przy przygotowywaniu wieczerzy, choć zasadą jest, że moja matuś robi pewnie ze trzysta uszek do barszczu, papa - kapustę z grochem (palce lizać!) a teściowa siostry najlepsze pod słońcem pierogi z kapustą.  Resztą pracy dzielimy się z siostrą. Jak ja robię ryby, to siostra gotuje barszcz i grzybową, robi surówki, sałatki lub odwrotnie. Nasza młodzież i dzieci - w przedziale od lat 20 do 3 - sprzątają, przenoszą z domu do domu talerze (kupiłyśmy swego czasu z siostrą takie same serwisy o teraz, kiedy trzeba mieć wiele nakryć po prostu je łączymy - polecam pomysł) i co pięć minut średnio zastanawiają się jakie to też będą prezenty.   W domu pachnie od jodłowych gałęzi (choinki sztuczne), migocą światełka i od rana płyną kolędy i brzmi świąteczna muzyka, niekoniecznie kolędowa. Co chwilę pika dźwięk SMS, bo od rana przychodzą życzenia. A potem jest modlitwa i opłatek i życzenia, od których czasem robi się wilgotono pod powiekami. Potem jest wielka kolacja, na rzecz której cały dzień każdy oszczędza żołądek. Towarzystwo męskie w garniturkach, żeńskie w strojach niecodziennych, płomień świec drży w cichutkim dźwięku kolęd z radia. A potem kolędujemy my. Młodzież trochę się czai, więc jeszcze ciągle nieśmiało, ale jednak kolędy śpiewa. Siostrzenica gra na pianinie, ja i siostra czasem na gitarze. Śpiewa się i na głosy i unissono. Potem znów są prezenty. Każdy opakowany kolorowo i każdy zaopatrzony w karteczkę napisaną wierszem (to już moja spcjalność) - choć jest to zdecydowanie wiersz częstochowski. Odczytuje się te wierszyki, dzieciaki roznoszą prezenty adresatom a potem każdy ma obowiązek zaprezentować co dostał i jeśli to jest np. ciuch, to oczywiście musi ubrać. Bywało tak, że na koktailową sukienkę zakładałam więc piżamkę, którą mi Gwiazdka przyniosła, na wyczesany włos czapkę a na cieniutkie pończochy bamboszki - żaby. Stan po założeniu prezentów jest oczywiście najczęściej skwapliwie obfotografowywany przez usłużnych papparazzi. Potem dorośli piją kawkę, dzieciarnia buduje z otrzymanych klocków i zaczyna się ta spokojna część wieczoru, kiedy to toczą się pogwarki i ogólne i kameralne. Naczyńka myją się w zmywarce. Po jakiejś gopdzince panowie "coś by zjedli" więc zjadają i płyniemy pomalutku do Pasterki, na którą wędrujemy gremialnie, czasem nawet z cicha pośpiewując kolędy. Jedyna taka noc w roku. Może to i sentymentalno-sielankowy obrazek ale lubię te nasze Wigilie i czekam na nie cały rok.  

Moje Święta Bożego Narodzenia?

Spędzam z żoną i synem, moim tatą, moją siostrą i jej młodszym synem

zawsze Wigilię i Pierwszy Dzień Świąt.

Rano w Pierwszy Dzień Świąt odwiedzamy też rodziców żony.

A w Drugi Dzień Świąt odwiedzamy rodziców żony i domy rodzin braci i sióstr żony.

Oczywiście syn ćwiczy już dwa tygodnie wcześniej granie kolęd na keyboardzie.

Przy akompaniamencie goście zachęceni melodią ochoczo podejmują śpiew.

Choinkę zawsze mamy żywą.

A ja mam z okazji tego wątku takie pytanko.
Najpiękniejsze moje swięta były u dziadków jak byłam mała.
Mój dziadek zawsze śpiewał kolęde, której już nigdy po tym nie słyszałam.
Może ktos ją zna:

To szło mniej więcej tak:

Tusząc pasterze, że noc już blisko wygnali bydło na pastwisko,
pod bory, pod bory, pod booory,
dalej nie pamietam
i refren
A bydło jadło, jadło, jadło potem sie pokładło..

Dalej nie pamietam, ale wierzę w Was...

http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=2468.0

Dzieki kochana .ten link sie nie otwiera ale wiem,gdzie juz jest dzeki, to dla mnie piekny prezent

Jak się zrobiło cudownie od Waszych opowieści!!! Kochani, cieszcie się takimi świętami, póki je macie! To wielkie szczęście! :-*

I ja, podobnie jak Ewa, dogrzewam się Waszymi opowieściami... W moim domu nie było zwyczaju kolędowania. Raczej ich się po prostu słuchało z płyt, z radia. I to głównie przed świętami. Ich dźwięki poprzedzały też chwile zasiadania do wieczerzy. Ale i na wiele dni wcześniej wprowadzały w nastrój Świąt. Czasami także, którys z synów (na ogół starszy)  - intonował podczas wigilii na skrzypeczkach kilka z kolęd - i na tym się kończyło. Ale moje muzyczne święta - to nie tylko kolędy. Zawsze w te dni miałem swoją ulubioną piosenkę Czerwonych Gitar "Jest taki dzień". Do dzisiaj - to mój ukochany przedświąteczny motyw, przy którym serce rośnie i dusza pięknieje.
I dlatego, i własnie - mam dla Was już teraz mój muzyczno-obrazkowy świąteczny prezencik. Mam nadzieję, ze będzie to jeden z pierwszych, które otrzymacie od swoich bliskich pod choinkę nadchodzącej Gwiazdki...

http://www.youtube.com/watch?v=LGatri-28NU

Oj, Januszu, znów mnie uprzedziłeś!!!! To również moja ulubiona, wigilijna piosenka, którą zamierzałam Was powitać w ten szczególny dzień. Trudno, wymyślę coś inego.
Ale tak naprawdę, baaaardzo Ci dziękuję! Rozczuliłam się do łez! :)

przepraszam, że w tym wątku ale nie ma czasu szukać innego:


oderwijcie się teraz od forum i włączcie TVP2, właśnie trwa: (do 18:00)

http://tv.wp.pl/opisdlg.html?prid=23530576177&name=Tourne

film dokumentalny "Tournée" naprawdę świetny i wpisuje się w to czym chcemy by było to forum! 

Naprawdę warto to obejrzeć!

już się skończył,
trudno uwierzyć, że w TV w normalnych godzinach puścili tak świetny dokument

można było czytać z twarzy dzieci czym jest muzyka, wyobrażacie to sobie - świetni polscy muzycy
grający i śpiewający w wiejskich szkołach?

świetny film! i ile było w nim humoru  ;D ?  najlepszy był Piotr Pławner - naprawdę mnie ubawił

polecam na przyszłość!

No... Janusz!
Piękniejszego teledysku nie widziałem!

Piękny ten Świąteczny teledysk od Janusza :). Najbardziej podobała mi się kartka z życzeniami na końcu - choć z małym błędem ("formu"), dzięki. Januszu czy opracowanie takiej kartki jest trudne? (może też pobawię się czymś takim...)

No, do zielonej bandelki, masz rację, Bodku  >:(
Ale zawsze się pocieszam: nasze błędy podkreslają nasze człowieczeństwo  ;)
a co do trudności... czy pytasz o sam film, czy pracę nad grafiką jakiegoś obrazka? Filmik robi sie prawie z automatu, a obrazki - ja niestety rzeźbię pod Paint'em korzystając  z poyskiwanych wzorcy z sieci

Pytałem o grafikę - myślałem, że aby opracować takie kartki należy znać C++ lub Javę, ale jeśli to nie jest takie trudne...Tylko mam wątpliwości czy mam taki talent plastyczny... ;) 

A tak jeszcze o kartkach świątecznych - to moja mama co roku kupuje kartki i kalendarze od niepełnosprawnych artystów malujących...ustami. To niesamowite jakie są piękne... :) 

Ja należę do tych nielicznych, którzy świąt nie lubią. Uważam, że skoro jestem ateistą, to nie powinno być dla mnie podstaw do świętowania narodzin Chrystusa. Nie jest to zarzut do innych osób o podobnych poglądach religijnych (z tego co pamiętam kilku forumowiczów deklarowało ateizm/agnostycyzm) a którzy święta obchodzą. Jest to sprawa czysto prywatna. Względów rodzinnych nie dostrzegam, ponieważ wszyscy mieszkamy w jednym mieście i jeżeli chodzi o kwestie spotkań z rodziną jest to dzień jak każdy inny. Strasznie denerwuje mnie świąteczny klimat stworzony na miesiąc lub nawet dwa miesiące przed wigilią. Święta Bożego Narodzenia zostały totalnie skomercjalizowane. Wigilia jest już bardziej świętem handlu niż świętem kościoła. Denerwują mnie także wielkie przygotowania do świąt, które ciągną się tygodniami ... a wszystko po to, żeby godzinę posiedzieć przy stole. U mnie w domu nie będzie nawet choinki - nie ma takiej potrzeby, ta u babci wystarczy, poza tym mój kot bardzo lubi wdrapywać się na takie drzewko. Jeżeli chodzi o święta w przyszłości - widzę siebie leżącego gdzieś na plaży, najlepiej w laickim kraju, po to, żeby odciąć się od punktu kulminacyjnego przedświątecznej gorączki, wygrzać się na słońcu i odpocząć.

Pomimo  tego co napisałem, temat dotyczy życzeń świątecznych, tak więc życzę Wam Wszystkim spokoju, radości i spełnienia marzeń.

Film powtarzają, trochę dziwna pora bo jutro raniutko o 5.30, ale chętnie obejrzę, nawet tak rano. Tym bardziej po rekomendacji :)
Kiedy byłam mała do mojego miasteczka regularnie przyjeżdżała tzw. "filharmonia", muzycy, pianiści, śpiewacy, właśnie do szkół, do dzieci. Czasem spotkania odbywały się w sali gimnastycznej, ale częściej w pięknym budynku zabytkowej oranżerii, w sali "widowiskowo-kinowej". Dzieciarnia miała frajdę, bo nie było lekcji. A mnie ta muzyka czarowała, przenosiła w jakieś nieznane światy, nagle znajdowałam się w bajce, w baśni, wśród dziwnych stworzeń w nieziemskich krainach. Dźwięk fagotu działał jak magiczna różdżka. To pewnie dzięki tym przyjeżdżającym regularnie "filharmoniom" jestem teraz na tym forum :)

(http://img651.imageshack.us/img651/3222/beztytuupw.png)

Piotrze, jak zwykle, chodzi głównie o:
http://www.youtube.com/watch?v=gRdfX7ut8gw&feature=related  :)

Goguś, cenię tę szczerą Twoją wypowiedź, mimo że jakby trochę w poprzek naszego forumijnego przedświątecznego ciepełka, jakby niespodziewany jakiś tu dysonans.
Z drugiej strony - nic w niej nie ma zdrożnego, ani obrazoburczego, piszesz o tym co myślisz, jak uważasz i jak chciałbyś. I, jestem pewien, ze nie jesteś z takim stosunkiem do Świąt nie tylko w ogóle, ale i tu, na naszym forum, odosobniony. Co tu dużo dywagować: ja też kilka razy zrezygnowałem ze świąt i wyjechałem gdzieś tam, aby uciec od rozgardiaszu, szumu i komercyjnego wariactwa zbliżających się "świętowań". Powiem więcej: z czasem mam zamiar robić to częściej. Ale powiem równie szczerze: nie wyobrażam sobie, aby zrezygnować z takiej tradycji całkowicie. To trochę tak, jakby zaniechać używania polskiego języka, albo wyrzec się rodziców i całej rodziny. Pewno, że tak też można. Ale czy będzie sie bogatszym duchowo i szczęśliwszym? W moim przypadku, na pewno nie. Nie roszczę sobie jednak pretensji do pouczania kogokolwiek i narzucania komukolwiek jakichkolwiek racji. Mogę co najwyżej, dzielic się nimi, jak... opłatkiem.

Ewunia dzieki jak ja lubię ten film. Ostatnio obchodziłam z przyjaciółmi  z Izraela gorąca
Hanuke.

Staram się mieć praktyczne podejście do życia. Pracować jak mrówka przez kilka tygodni piorąc, gotując i sprzątając po to, żeby zjeść jeden posiłek i otworzyć prezenty? Trochę bez sensu. Oczywiście są pozytywne akcenty świąt - w moim przypadku czysto kulinarne - kiszony barszcz jest wyjątkowy.

Na tym zakończę swój udział w tym wątku, nie chciałbym psuć atmosfery  ;). Życzę, szczególnie paniom, żeby przygotowania nie były zbyt mozolne.

Ja też nie lubię amerykańskich Świąt (Mikołaj, prezenty, szaleństwo w sklepach), jestem za naszą tradycją: opłatek, pasterka, wspólnie śpiewane kolędy...Goguś czyżby nie podobało ci się scherzo h-moll Chopina z kolędą (wyciszeniem) w środku?
Poza tym jakoś nie wyobrażam sobie Wigilii bez śniegu, ciepła domowego ogniska...

U mnie Wigilia najczęściej spędzana jest u Rodziców. Co kilka lat przybywa nowego członka rodziny, więc Rodzice musieli kupić większy stół :). Tata zwykle jak co roku mówi: Dopóki rodzice żyją, Wigilia ma być w domu rodzinnym!
No i jest wciąż ta sama, powtarzalna, bezpieczna, cicha. Co rok ten sam widok z okna, te same ściany, tak samo pachnie kompot z suszu...
Tylko z roku na rok coraz to  inne dzieci ściągają choinkę na siebie, coraz inne czołgają się pod nią w poszukiwaniu prezentów- panta rei.
Jest u nas zawsze moment wspominania tych, których przy stole już nie ma. Mówimy o nich ciepło, bez wielkiego żalu, ale zawsze łezka komuś ukradkiem skapnie.

Kolędy! Od czasu, kiedy z moją siostrą zaśpiewałyśmy  "Mizerna cicha" na dwa głosy, szybko uciszono nas prezentami. Od tej pory, kiedy chciałyśmy coś wymusić na rodzinie, mawiałyśmy: - bo zaśpiewam "Mizerną cichą"!

No cóż nie zawsze można spędzić Wigilię, tak jakby się chciało. W tym roku zostaję w domu, ale też będzie pewnie miło. :)

Dziękuję za informację  :)

Obejrzałem i ...
nasunęły mi się takie refleksje:

Ilu jest w Polsce takich, ludzi po studiach muzycznych (nie szukających wielkiej pensji)
zanoszących dzieła sztuki, bezpośrednio do miejsc zamieszkania ludzi?
Bez biletu, bez blichtru, bez sztucznej atmosfery wyjątkowości!

Wyjątkowość dopiero następuje w trakcie wykonania
się staje,
i jak mówi Stroiński do słuchaczy:
"ta muzyka zostanie w Was a dotrze do Was i wzrośnie w Was za kilka dni"

I urzekła mnie wielka kultura osobista Stroińskiego.


 

Są ludzie, co przeżywają Święta Bożego Narodzenia bardzo głęboko religijnie.
Ale zgodzę się z Ewą, że
głównie ludziom chodzi o zachowanie ważnej
(i moim zdaniem)
dla człowieka i człowieczeństwa
Tradycji.

Zastanawiam się czy już byłeś w okresie świątecznym w jakimkolwiek kraju:  w Anglii, w Niemczech, we Włoszech, we Francji, w Hiszpanii… ?
Tam na swój sposób te dni obchodzą,
i nawet na Hawajach, w ramach komercji nie zapominają o świętach,
i jak zwykle przy tego typu okazjach ludzie są sobie bardziej bezpośredni
i zapytają się Ciebie „jak u Was spędzają święta?”,
a Ty puścisz im taką gadkę jak nam,
to myślę, że
popatrzą na Ciebie jakoś dziwnie.

Prezenty świąteczne mają to do siebie, ze powinny byc ślicznie zapakowane. 
Jeśli chcecie komuś podarować... A zresztą, tutaj lekcja poglądowa dla poczatkujących  ;)

http://www.youtube.com/watch?v=jm3dm5J5r0A&feature=player_embedded

 :D :D Dobre Januszu..tylko tak z drugiej strony, czy to - robienie z kota "wariata", to aby nie lekka przesada ? ( w końcu "kot" też prawie człowiek) ;)

Jak to się zwykle mawia - "Święta, święta i po świętach..a życie musi toczyć się dalej". A tak całkiem na poważnie..W tym roku, tak jak i latach ubiegłych spędzę je w najbliższym gronie rodzinnym - delektując się bogatym smakiem obfitych potraw, na przemian z krótkimi przerwami przeznaczonymi na odpoczynek w celu ich strawienia..Jak co roku więc będzie tradycyjnie opłatek, barszcz z uszkami za którym przepadam i inne potrawy - mniej, lub bardziej godne skosztowania. Nie wiem, czy bedzię ich dokładnie 12-ście, ale na pewno coś koło tego..w każdym razie w dniu następnym dojdą jeszcze te dla mnie najważniejsze tj czysto mięsne :D
Będzie też choinka i prezenty.a co do samej choinki - to tylko i wyłącznie "plastikowa", podobnie zresztą jak u brata, czy rodziców - oczywiście głównie dzięki moim osobistym staraniom, bo ileż to milionów drzewek, a tym samym i obszarów leśnych znika rok do roku, tylko z powodu tej świątecznej tradycji..
W trakcie wieczerzy wigilijnej zdarza się też, że bratowa czyta na głos tych kilka w sumie nielicznych ustępów z Pisma Św, dotyczących cudownych urodzin "bożego dzieciątka"..zdarza się, że razem z nią powtarzam szeptem słowa - znając je niemal na pamięć (bo na całość składa się istotnie bardzo króciutki fragmencik).Ponadto istnieje u nas tradycja pozostawiania przy stole jednego wolnego miejsca dla głodnego przybysza..Gdzieś wyczytałem, że sięga ona swymi korzeniami czasów daleko wcześniejszych niż chrześcijańskie i związana była z którymś ze świąt semickich - zostawiali oni wolne miejsce dla mającego przyjść wpierw Eliasza, który z kolei miał zapowiedzieć przyjście tego najważniejszego..
Kolędy zazwyczaj śpiewają u nas kobiety, natomiast ja i mój brat ograniczamy się jedynie do akompaniamentu..brat świetnie gra na harmonijce ustnej (których jest niemal kolekcjonerem) a ja zwykle na gitarce, choć w roku ubiegłym były również skrzypki. Niekiedy zdarza się nam nagle przerywać grę i nie mogąc się powstrzymać od śmiechu - buchnąć jednocześnie, w momentach kiedy to, raz po raz włącza się do śpiewu nasz "ojczulek", przypominajacy wówczas Stuhra ze skeczu "śpiewać każdy może.."
Na "pasterkę" raczej nie chodzę, a to ze względu na ociężałość po wieczerzy..staram się natomiast oglądać transmisję TV z Watykanu. W jej trakcie niejednokrotnie wzruszam się widząc, niezliczoną ilość dostojników duchownych i świeckich oraz samego sędziwego papieża, odprawiającego ceremoniał rytualny i składającego pokłon figurce Boga-niemowlęcia.. :) ;)

Januszu, czy masz umiejętność czytania w moich myślach?! :o
Po pierwsze podkradłeś mi kolejny wigilijny motyw muzyczny, a po drugie, wczorajszego wieczora zdecydowałam, że pod choinkę sprawimy sobie prezent w postaci dwóch kotów wziętych ze schroniska. :D
Filmik jest więc dokładną ilustracją moich gwiazdkowych przygotowań! :D

Ewa to cudownie.

Kotu potrzeba niewiele:
Pogłaskać go tylko w niedzielę,
w poniedziałek, wtorek i w środę
leciutko podrapać go w brodę,
w czwartek, w piątek i w sobotę
pobawić się trochę z kotem
i w niedzielę – znów niewiele.

A jeśli ci się uda
pokochać go troszeczkę
i tym co mu smakuje
napełnisz mu miseczkę

i mocno postanowisz
nie oddać go nikomu
i zgodzisz się by czasem
porządził trochę w domu,

to zauważysz potem
(to zresztą przyjdzie z wiekiem),
że będąc bliżej z kotem,
jesteś bardziej człowiekiem.

Och! Ja to mam problem z tymi kotami.  >:( Mogę lubić te stworzonka tylko z daleka lub zza szyby. Silna alergia niestety. Mieszkam jednak wśród "zakociałej" społeczności  :D Przez co muszę szybko zmykać z klatki schodowej :)

Czasami, Ewo, zazdroszczę bohaterowi filmu "O czym myślą kobiety" ale, szybko miarkuję - "a niech im tam! lepiej, że nie wiem, bo nie rozpraszam się w niewieścich dylematach i kolorystyce wyobraźni". Tak więc jeśli pytasz - bijąc się w pierś oficjalnie deklaruję, że ni w ząb! Nie podczytuję Twych myśli  ;D bo w ogóle kobiece myśli to dla mnie najbardziej osnuta mgłą i owianą nimbem tajemniczości kraina. ;) Czasami tylko bawię się w zgadywanki albo, tak jak w Twoim przypadku, los na wesoło zabawia sie ze mną i z Tobą. Ciekawe, czyżby coś zamierzał knuć?  ;)

Teresko, widzę że masz wrażliwe serduszko dla kociego stworzonka. To piękne i wzruszające.
Z kolei ja lubię koty głownie za to, ze bronią mojego zamczyska przed niechcianymi pensjonariuszkami. Nie da się więc ukryć, że trzymam z nimi sztamę. Polega ona na tym, ze mają u mnie stały abonament na kocią karmę i poobiadowe rarytasy, a mojemu najpierwszemu strażnikowi o imieniu  "Nowik" sprawiłem nawet śliczną budę przed domem, aby sobie w niej spokojnie pomieszkiwał, co zresztą od kilku lat czyni. Oprócz żarła może liczyć na drobne pieszczoty, rzecz jasna, jeśli tylko mości Nowik na to przyzwoli. Do domu jednak żaden już kot od kilku lat wstępu nie ma.

Monko, biedna jesteś :( , bo nic tak fajnie nie nastraja jak głaskanie mruczącego kota ;)
ale pocieszę Cię: kocia alergia nie jest na całe życie. Mój syn też kiedyś bardzo na nią cierpiał, i przeszła sama. A może nie każdy kociak to dla Ciebie nicpoń? Zachęcam Cię, abyś się kiedyś przekonała na przykład na takim poczciwinie, jak mój Nowik.

Mój Fritz

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/b974b28cc3c25100.html

Napisalem niedawno mazurka, ktorego chcialbym wszystkim Wam zadedykowac
razem z Zyczeniami Swiatecznymi!!!
MERRY CHRISTMAS & A HAPPY NEW YEAR

http://www.youtube.com/watch?v=Km4ls6NyphQ&feature=mfu_in_order&list=UL

Bartusiei! revela!!!
Świetny w formie, w klimacie mazurkowym a jednocześnie daleko stroniacy od płytkich zapożyczeń i taniego naśladownictwa, pomimo że sugestywnie słychać w nim dalekie echa Chopina i Szymanowskiego...
Pianistycznie - bardzo kulturalnie i ze smakiem.
Jestem pod wielkim wrażeniem! :o

ps
wrzuć go też do wątku nasze ciekawe fotki,, nagrani itd

 Mazurek świetny! Gratulacje!
I w jakim towarzystwie :o :D!

A ja mazurek Bartusa zostawiam sobie pod choinkę, w myśl zasady, że
prezentów wcześniej się nie otwiera.
Jeśli oczywiście będzie choinka, bo w zeszłym roku...

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/dae7c1be2a36c0cb.html

No pięknie Teresko! rozumiem, ze Twój futrzakowy ancymonek zagospodarzył świątecznym drzewkiem !? O nieborak jeden... Już ja ci wiedziałem, co czynię strzegac mojej choinki od niesfornych łobuziaków  ;)

Goguś przepraszam Cię.

Tym swoim postem uzmysłowiłeś mi, że nie wyróżniasz specjalnie dni, bo każdy dzień jest dla Ciebie świętem.

Jak się tak zastanowiłem to zauważyłem, że każdy dzień jest niezwykły, wspaniały, świąteczny.
Praca, zajęcia, spotkania z ludźmi, wspólne przebywanie z domownikami.
To wszystko jest wspaniałe, nie trzeba szukać nic szczególnego, jakiś fajerwerków.
 
Codzienne chwile z bliskimi, obecność bliskich, ciepło domowego ogniska, czego chcieć więcej?

Każdy dzień jest szczególny.

Pojąłem to.

Dziękuję  :)

Teresko, ale imię to mu dobrałaś rzeczywiście..ORYGINALNE :D



Idąc za słowami Janusza - czyżby było to dzieło samego Fritza ?? ;)

Odtwarzać dzieło jest niewątpliwie sztuką
ale tworzyć dzieło jest sztuką nieporównywalnie
większą..

Pełen szacun..Bartusie - Świetne

Dziekuje Wam za cieple slowa pod adresem mazurka.
Troche taki smutny, a przeciez Swieta Bozego Narodzenia to radosna chwila dla nas wszystkich,
nawet Gogusia z jego kiszonym barszczem. U mnie swieta dwujezyczne i dwie wymieszane tradycje.
Jest zawsze wesolo i glosno. Tradycyjnie, mala klotnia poprzedza dzieleniem sie oplatkiem . Potem kolacja, rozdanie prezentow i
bardzo nieczysto spiewane koledy (bezsluchowcy zdominowali stol wigilijny).
Moja ulubiona koleda "Oj malucki. malucki" zawsze konczy sie cwiecnuty wczesniej (rowniez brak rytmu u co poniektorych biesiadnikow).

Bartus, takie pomieszanie kulturowe musi być szalenie ciekawe i odświeżające zaskorupiałe tradycje :)

UFF! Wreszcie jakiś oddech! Moja praca przypomina w grudniu i styczniu orkę na kamienistym ugorze w deszczu pod wiatr. Nie czytam, nie oglądam, prawie nie rozmawiam. Dobrze, że oddychanie jest funkcją niezależną - na pewno bym o niej zapomniała.

Bartus! Niech CI się motywy muzyczne na kamieniu rodzą - że zacytuję Zagłobę. Chylę czoła aż grzywka w oczy wpada!

Bartus!
dzięki za tak melodyjne  :)
życzenia świąteczne
 

Gdzie będziecie spędzali święta? a gdzie Sylwestra?
Ja pierwszy dzień spędzę przy trzaskającej i szumiącej zimowym wiatrem muzyce płomieni mego domowego kominka i pewno przy mamiących fluidach TV. Ale planuję też rozpocząć pracę nad fryderykowym nokturnem b-moll...
W drugi dzień - wpadnę do Rodziców na familijne, tradycyjne spędowisko. A zaraz po świętach -jadę na tygodniowy wypadzik do Krynicy górskiej. Tam też zabaluję w Sylwestra do białego Mieczysława  ;)

Święta spędzam w domu z rodziną, a w Sylwestra pierwszy raz od 10 lat nie pracuję - to może się gdzieś pobawię. Była mowa o menu świątecznym - moja córcia robi najlepsze na Pomorzu  ;) paszteciki (bezmięsne) - jak ktoś z Was chciałby przepis to chętnie napiszę...Pozdrawiam serdecznie

Januszu pomachaj zatem Krakowowi, gdy będziesz przez niego przejeżdżał. A będziesz z pewnością  :D

Podobno na Rynku starodawnego grodu legendarnego Kraka (czy KrKr) :) odbywa się dzisiaj coś wielkiego i pożytecznego zarazem..W pełni popieram tego rodzaju akcje. Pozdrawiam Cię serdecznie Monisiu.. ;)

A ja sobię spędzę w domku. Wigilia - w tym roku u siostry za miedzą. Święta "w kupie" z rodziną - trochę u nas, trochę u siostry, trochę u rodziców. A Sylwester... o dwie miedze dalej, u przyjaciół. W tym roku prywatnie za to tematycznie, bo w stylu lat siedemdziesiątych: muzyka disco, dzwony, afro, łańcuchy na szyi i buty na koturnach - już widzę naszych panów w złotogłowiu a`la Afric Simon.

Aro, strzał w dziesiątke! Właśnie dziś (znaczy - wczoraj) rozmawialiśmy z moim staruszkiem, że każdy dzień powinien być wigilią, świętem! nie tylko ten jeden... 
Jestem pełna szacunku dla każdych myśli - każdych. Sama myśle po swojemu i podobnie czynię, gdyz musi byc harmonia słów, myśli i czynów. Byłam kilka razy w dalekich stronach, widziałam, jak tam sie świeta obchodzi. Różne, Boże Narodzenie też oczywiście. To jest naprawdę wielkie przeżycie, wielkie jednoczenie się świata.
A przecież kiedyś miałam podobne mysli jak Goguś. I barszcz kisiłam.
 :)
 Tak, Aro, każdy nowy dzień to nowy cud, nowa okazja do wzruszeń, pracy, trudzenia sie... Też tak uważam.

Gandarwo.
Bez przesady.
Uwazam, ze powinny byc dni roznej wagi . Wazniejsze i mniej wazne.
To tak jak w muzyce i sztuce. Bez momentow "plaskich" nie byloby napiec i euforii.
Czy wszystkie dni sa dla mnie wazne? Nie wiem, to zalezy od nastroju i pracy.
Natomiast zgadzam sie absolutnie z tym , ze swiat nasz jest i powinien byc roznorodny.
Rozne zwyczaje, wierzenia, temperamenty, gusty. Ta innosc tworzy nasza 6.8 miliardowa gromadke.
"Nalezy cieszyc sie kazdym dniem" - powiedzonko, ktorego nie rozumiem?... Optymizm?..byc moze
Swiat bylby szary, gdybysmy codziennie odczuwali "wznioslosc". Piekno bez brzydoty nie istnieje.
Dobroc bez zla rowniez.

Ale i tak odczuwam Twoje pozytywne intencje i to sie liczy najbardziej.

Wesolych Swiat Gandarwo

Aro zaczął na naszej dobranocce ale będę kontynuować tutaj - bo przecież tu się panoszą świąteczne klimaty. Mam taki ukochany wierszyk Konstantego Ildefonsa ze szkolnych murów wyniesiony, gdzie recytowała go zawsze najpiękniej w świecie (jestem tego pewna!) moja koleżanka Basia. Ona mówiła, okraszając każde słowo uśmiechem, a chorzy, dzieciaki, ludzie starsi (chodziliśmy wtedy "po kolędzie" do szpitali, domu seniora, do dzieciaków w przedszkolach) też zaczynali się uśmiechać, choć niektórym wcale dobrze nie było. Zadziałały "okulary czarodzieja" które wsadził na nosy poeta!

Kto wymyślił choinki?

Moje kochane dzieci,
był taki czas na świecie,
że wcale nie było choinek,
ani jednej, i dzięcioł wyrywał sobie piórka
z rozpaczy, i płakała wiewiórka,
co ma ogonek jak dymiący kominek.

Ciężkie to były czasy niepospolicie,
bo cóż to, proszę was, za życie
na święta bez choinki, czyste kpinki.

Więc kiedy nadchodziły święta,
dzieci w domu, a w lesie hałasowały zwierzęta:
My chcemy, żeby natychmiast były choinki!

Ale nikt się tym nie zainteresował,
aż wreszcie powiedziała mądra sowa:
Tak dalej być nie może, obywatele.
Ja z sowami innymi trzema
zrobię bunt, bo choinek jak nie ma, tak nie ma,
tylko mak i suszone morele.

I rzeczywiście: jak przychodziła Gwiazdka,
nic nigdzie nie tonęło w blaskach,
był to widok nader niemiły;
i nikt nie myślał o zielonej świeczce,
i ciemno było, proszę was, jak w beczce,
przez to, że się nigdzie choinki nie świeciły.

Ale w chatce na nóżkach sowich
mieszkał pewien tajemniczy człowiek,
który miał złote książki i zielone pióro.
I jak nie krzyknie ten dobry człowiek:
Poczekajcie chwilkę, ja zaraz zrobię,
że nigdzie nie będzie ponuro.

No i popatrzcie: od jednego słowa
świerki strzelają, gdzie była dąbrowa,
choinki nareszcie będą.

Bo ma poeta słowa tajemnicze,
którymi może spełnić każde z życzeń.
(A ten człowiek był właśnie poetą):
To on nauczył, jak się świeczki toczy,
jak się z guzików robi skrzatom oczy,
on, namówiony przeze mnie;
i jak się robi z papieru malutkie okręty,
i to on ułożył te wszystkie kolędy,
które śpiewać jest tak przyjemnie.

To on, moi srebrni, moi złoci,
zawsze jest pełen dobroci,
w nim jest ta pogoda i nadzieja;
to on nauczył, jak zawieszać zimne ognie,
i on te świeczki odbija w oknie,
że okno jest jak okulary czarodzieja.

Więc już teraz, chłopcy i dziewczynki,
czy wiecie, kto wymyślił choinki?
czy już teraz każde dziecko wie to?
Chórem dzieci: TO TEN ODWAŻNY, DOBRY CZŁOWIEK,
CO MIESZKA W CHATCE NA NÓŻKACH SOWICH,
CO GO LUDZIE PRZEZYWAJĄ POETĄ.

Więc gdy śnieg na święta zatańczy,
pomyśl, proszę, najukochańszy,
o tym panu, co układa rymy,
prześlij mu życzenia na listku konwalii,
a myśmy już mu telegram wysłali,
bo my wszyscy bardzo go lubimy.

Aneliku.
Genialny wierszyk. Przeczytam go dzieciakom przed wigilia.

To od nas zależy jaki jest każdy dzień.

Tylko od nas zależy jaki jest ten dzień.
To od nas zależy w jaki sposób nam się coś zdarza.
(Bo przy biernym, lub zbyt zaaferowanym podejściu,
to  i Wigilia i Boże Narodzenie mogą dla nas wcale nie być świętem,
tylko jakąś nadętą imprezą.)

Każdą przecież sytuację życiową można w alternatywny sposób zinterpretować.
Np. jeśli  jakieś zachowania innych ludzi, wzbudzają we mnie złość,
wtedy włączam myślenie:
„zaraz dojdzie do sprzeczki, a ja nie chcę w niej uczestniczyć”
i wszystko robię by zachować się łagodnie, aby rozładować napięcie.
(Dla skłonnego do wpadania w gniew kierowcy dobre jest
ćwiczenie się w opanowaniu bezpiecznych technik jazdy,
zastępujących agresywny sposób prowadzenia pojazdu.)

I tak jest z prowadzeniem każdego dnia w życiu:
Dobre słowo, zamiast burczenia.
Uśmiech zamiast ponurej, czy poważnej miny.
Pomocna dłoń zamiast podłożenia nogi.

A od tego (według mnie) zależy świąteczność życia.  :)

Ladnie powiedziane aro49

Wielkie dzięki Elu za miły wierszyk i Markowi za serdeczne komentarze - od razu zrobiło mi się cieplej na duszy - a na zewnątrz mrozi -15st. ...dopiero ma się ocieplić na gwiazdkę. Pozdrawiam serdecznie  :) 

.... Jest cicho, choinka płonie,
Na szczycie cherubin fruwa.
Na oknach pelargonie,
blask świeczek złotem zasnuwa....

Aro, Anelik, Bartuś, Bodek - jesteście kochani, serdeczne dzieki za uwagi i refleksje. Szkoda, że w emotikonkach nie ma serduszka  :) - przydałoby sie.
Ze wszystkim, o czym pisze Aro - bardzo się zgadzam, chyba kolejna osoba czytająca w myślach....
Kochani własciwie są wszyscy. 

Kochani!!! Zdrowych Świąt,
uroczej Wigilii w cieple domowego ogniska,
mnóstwa prezentów pod choinką,
spokoju i relaksu podczas dni Świątecznych,
moc wrażeń podczas słuchania muzyki
Bodziu wam życzy :) :-*

Ja również życzę wszystkiego najlepszego, najcieplejszego (z wyjątkiem dodatniej temperatury) i najpiękniejszego. Wierszyków nie będę układać, bo ze mnie marny poeta.
No i żeby do nas nasi ulubieni wykonawcy przyjeżdżali i żeby płyty dobre nam nagrywali, tego Wszystkim i sobie życzę.

Drodzy Przyjaciele
Dołączam się do życzeń Świątecznych. Niech będą one dla nas wszystkich czymś wyjątkowym, okazją do spotkań rodzinnych. Ja spędzę je w gronie najbliższej rodziny. Kolędy oczywiście pośpiewam. Ale tylko ja (no może jeszcze ojciec). Pozostałym słoń na ucho nadepnął. Dzięki wszystkim za piękne życzenia. Januszowi za muzyczną kartkę, bartusowi za mazurka, za przepiękne wierszyki i złote myśli. Niektóre z nich od dziś przyjmuję jako swoje. Chcę Wam zadedykować kolędę, którą najbardziej lubię (i w tym klasycznym wykonaniu). Czytałem gdzieś, że podobno muzykę do niej zaczerpnięto z poloneza koronacyjnego króla Batorego. Nie wiem czy może być to prawda, ale jesli nawet nie to ta legenda bardzo mnie wzrusza, na tyle, że momentami ukradkiem sobie uronię łzę. Sylwester też będzie tym razem w domu - tesciowa jest w bardzo złej formie, choruje i cierpi więc małżonka też nie ma nastroju do fajerwerków. http://www.youtube.com/watch?v=K-H4cU0Ji6A

Wszystkim forumowiczom - pięknych świąt. "Niech przyniosą tyle piękna, ile kryje się w każdej z muzycznych fraz..."

Wszystkim Wam Kochani życzę, by Święta Bożego Narodzenia
znaczyły dla Nas to samo, co znaczyły dla naszych Babć i Dziadków.
Dużo miłości i pogody!  :)

Kochani forumowicze
Zdrowych i radosnych Świąt Wam życzę
Wszelkiej pomyślności, ciepła rodzinnego i miłości
Smacznego jajka, słodkiego baranka
Prezentów pod choinką krocie
Pośród melodii najpiękniejszych kolęd..

www.youtube.com/watch?v=d9pw0t10MHc

Moi Drodzy Forumowicze - spokoju, radości, miłości, rodzinnej atmosfery i promieniującego do Was i od Was szczęścia podczas Bożego Narodzenia, a także i później, a najlepiej to aż do następnych świąt :) Spełnienia marzeń, a jak się już spełnią to wysnucia na ich miejsce następnych, a co!

Najbliższy rok będzie inny, wszak z taką "muzykalną gromadką forumijną" nigdy nie wiadomo, co może się wydarzyć