Kurier Szafarski

Dla mnie sprawa wygląda tak"
- dziś: przystawki;
- jutro: dania główne;
- pojutrze: dojadanie dań głównych i desery.
Tak to mi się skojarzyło, gdy czytałem harmonogram występów uczestników. Chociaż nie wykluczam niespodzianek, jeśli chodzi o jakość wykonań.

Caroccia dziś nie zagra  :-\

Podobno ma problemy z ręką, ma wystąpić jako ostatni.

Gra Galina Chistiakova.

Mamy znów to nieustanne przyspieszam - zwalniam.

Takie jest jej rozumienie Chopinowskiej agogiki.

Galina - Rosyjska szkoła wykonania Mazurków - klasyczna zbliżona do Naszej (no może faktycznie Nasi tak nie "bujają" tempami)- trochę brakuje świeżości...i znowu ballada? ???

Tempa i artykulacja są przesadzone, raz w jedną, raz w drugą stronę.

Tak gwałtowne spowolnienia nurtu dzieła sprawiaja, że zanika puls, dochodzi do rozkładu narracji.

W kulminacji ballady mieliśmy przykład sytuacji odwrotnej. Wzmożenie dynamiczno-agogiczne spowodowało, że utwór wymknął się spod kontroli (out of time).

Duża wrażliwość i emocjonalność ładująca się w nieco pretensjonalne środki jej wyrażania. Limit nonszalancko "złamanych" oktaw w Balladzie g zdecydowanie przegięty. Ballada As zaczęła się od rubat typu "vomitando" :(
Ale i tak mi się podoba :)

Było do przewidzenia, że będziesz miał zastrzeżenia :D

Myślę za to, że nie będziesz miał zastrzeżeń do następnej produkcji:)

Coś w tym jest ;)
Jutro mamy m. in. 3 Polaków, Kate Liu i Georgijsa Osokinsa  ;D

Doceniam jej wrażliwość i dojrzałość.

Widać, że się stara - aż za bardzo. Moim zdaniem koniecznie chce wygrać.

Czy dobrze słyszę, że zdarza się jej gubić rytm?

Galina potwierdza w sonacie swoją dojrzałość, klasę, "mocna" gra ;)

Akordy przed kodą I czesci były nieznośnie jednostajnie, za to świetnie zagrana sama koda. Obiektywnie!

Podoba Ci się mimo tego, przepraszam, 'vomitando'? ;)

Jest w niej coś, co może chwilę zaciekawić, ale potem jej maniery, bezpośredniość stają się przewidywalne i nużące.

Wygląda na to, że wielu z nas ma podobne "zastrzeżenia" co do gry Galiny:

Fajnie będzie posłuchać po tej Sonacie wersji Awdiejewej, myślę że jest sporo podobieństw.
Podoba mi się - ale to mało, bo podoba mi się granie prawie wszystkich półfinalistów :)

Galina CHISTIAKOVA (Russia)
Kobitka jest dostojna, elegancka. Gra - daj P.B.
Teraz piekna sonata (mar. pog.)

Ogolnie zgadzam sie z Panem, ale taki jest wlasnie Chopin.
"Second rate artistry".
Nie mozna grac Chopina jak Bacha, czy Mozarta.
Nie ta logika utworu. Z tym materialem trzeba cos zrobic.
Rozruszac agogike, dynamike.
Rozchełstać te sentymentalne frazy.

Bardziej przyczepil bym sie do brzmienia fortepianu KAWAI.
Za duzo "sopranow".
Gdyby jeszcze troche rozstroic, to mielibysmy pianino kowbojskie

Bart, moim zdaniem nie do końca tak jest.

Chopin jest przede wszystkim NATURALNY, dowcipny i tragiczny, ale zawsze logiczny.

I tak jak Mozart (m. in.) molto cantabile ;)

Prosze Pana.
Noga stolowa tez ma swoja logike

Trzeba przyznać na plus, że gra spokojnie bez błędów, jest spokojna, opanowana...dobra ta sonata...ale i tak w wykonaniu Seonga dużo bardziej mi się podobała...miałem wtedy dreszcze i poruszyła...no to teraz mój Faworyt trzymam kciuki :)

Seong-Jin CHO
Przez wielu oczekiwany z nadzieją na piękne wrażenia :)

Mazurka in G sharp minor Op. 33 No. 1
Mazurka in C major Op. 33 No. 2
Mazurka in D major Op. 33 No. 3
Mazurka in B minor Op. 33 No. 4
Prelude in C major Op. 28 No. 1
Prelude in A minor Op. 28 No. 2
Prelude in G major Op. 28 No. 3
Prelude in E minor Op. 28 No. 4
Prelude in D major Op. 28 No. 5
Prelude in B minor Op. 28 No. 6
Prelude in A major Op. 28 No. 7
Prelude in F sharp minor Op. 28 No. 8
Prelude in E major Op. 28 No. 9
Prelude in C sharp minor Op. 28 No. 10
Prelude in B major Op. 28 No. 11
Prelude in G sharp minor Op. 28 No. 12
Prelude in F sharp major Op. 28 No. 13
Prelude in E flat minor Op. 28 No. 14
Prelude in D flat major Op. 28 No. 15
Prelude in B flat minor Op. 28 No. 16
Prelude in A flat major Op. 28 No. 17
Prelude in F minor Op. 28 No. 18
Prelude in E flat major Op. 28 No. 19
Prelude in C minor Op. 28 No. 20
Prelude in B flat major Op. 28 No. 21
Prelude in G minor Op. 28 No. 22
Prelude in F major Op. 28 No. 23
Prelude in D minor Op. 28 No. 24
Scherzo in B flat minor Op. 31

Tez zwalnia i przysiesza.
Do gory- w dol
Do gory- w dol

Mazurek in D - za male akcenty moim zdaniem. Dosyc kiepskie tryle.
Ale i tak bedzie zachwyt, bo wszyscy sa zachwyceni.

Mazurek in B - "round", krowa-like, ale i tak bedzie duzo wzruszenia i ciarek (beze mnie)

Bardzo zaluje, ze nie moge posluchac tych mazurkow w wykonaniu Hindusa, ktorego uklady odwalily w 1 etapie.

W czasie jego występów komentowanie powinno być zabronione ;)

Młodzieńczy spontan, naturalność frazowania. Perfekcyjne rubato, bez agogicznej czkawki (Bart!). Like it.

Oj, ale obertasa to pan Cho nie czai, wszędzie mazuruje...
Kujawiak też nie przekonuje.

Granie mazurków to generalnie chodzenie w mgle. Nikt tak naprawdę nie wie jak zagrałby je Chopin.

Nieco monotonne mazurki, ale co z tego  8)

Dla mnie mnie Seong to bardzo inteligentny pianista - traktuje swoje recitale całościowo - snuje opowieść...może i grał mazurki nieco inaczej "po Koreańsku  ;)" ale nie to chodzi, żeby za każdym razem grać tak samo - dzisiaj mamy tu kilkanaście obrazków ze zmiennymi nastrojami, uczuciami - dla mnie fantastycznie...

O mój Boże.... to preludium e-moll...  :'( :'(

i b-moll.... :'( :'(

Preludia do zapisania, do słuchania, w długie jesienne wieczory.... do smakowania tych wszystkich odcieni... długo, długo...

Seong gra dzisiaj wyciszony, spokojny, liryczny - jakby do tego pasowała dramatyczna sonata? Naprawdę bardzo go doceniam za jego intelektualne podejście do występów...

Niektóre preludia to majstersztyk, wbijają w fotel.

Jest tak, jak miało być.

Krótka burza  i piękny krajobraz po niej...a ja muszę do pracy :'( Napiszcie proszę jak będzie dalej...przeczytam z góry dziękuję :)

Nie wiem, czy kiedykolwiek słyszałem takie wykonanie preludium f-moll. Jesteśmy na jakimś metapoziomie, absolutny geniusz.

Seong Preludia Wspaniale,
ale w Lazienkach w jesiennym sloncu, na sluchawkach wolabym Wakaracego (2010)
Nareszcie zlapalem forme utworu.
Moc kompozycji - dziala.
Dalbym troche dluzsze przerwy miedzy preludiami.

Nie wszystkie odpowiadały w pełni mojej wizji, choćby ostatnie (genialna Argerich!), ale to była sztuka na absolutnie najwyższym poziomie, gotowy materiał na płytę.

Oto 1 lub 2 miejsce Konkursu Chopinowskiego.

Słucham Scherzo b-moll. Modyfikuję, to jest laureat 1. nagrody.

Wybaczcie, ale musze juz isc.
Do zobaczenia
Have nice......what ever you want.

:) Tak mi się właśnie spontanicznie wyrwało z piersi przy tym scherzu - że nie widzę innej pierwszej nagrody, jeśli obok będzie Seong-Jin :) :)
Miałam nadzieję, że słyszysz tak samo :)

Może inni jakoś jeszcze też zabłysną i olśnią nas i jurorów, ale mam nadzieję, że nic nie pozwoli im zapomnieć tego, co usłyszeli :)

Z nadmiaru emocji SJ nie trafił w ostatni klawisz w Scherzo ;)

Młody bóg fortepianu.

Gallina
Mnie dziś znudziła. Wszystko poprawnie, wygrane prawie do nuty,  ale… odniosłam wrażenie, że na estradę wyszła, by odegrać to, co w programie. I już. Bez jakiegoś wewnętrznego przekazu, bez chęci opowiedzenia nam o czymś. Trochę tak jak jej siostra w pierwszym etapie. Najsłabiej sonata.

Seong
Preludia z tysiącem barw. Co preludium, to klimat. A wewnątrz klimatu każdego z preludiów, wszystkie jego odcienie. Niesamowite jak w tak małej formie można było pomieścić niesamowitą czasem feerię nastrojów.  Opowieści jak z 1000 i jednej nocy, które Seong wykreował od nowa. Spójność narracji – mimo odmienności każdego preludium, fenomenalna kontynuacja dźwięku. Dobra dynamika, piękna artykulacja, tematy przepływające z prawej do lewej ręki. Zjawiskowy cykl.  Scherzo – nie wiem czy nie najlepsze jak do tej pory.

Galina dziś zdecydowanie w gorszej formie.Sonata dla mnie nie do przyjęcia.

Ale dzięki Seongowi nawet brzydka, robotnicza Wola na która musiałam sie udać nagle wypiękniała.

Aż tak? Chodzi konkretnie o jakiś fragment? ;)

Jurinic zaciekawił mnie swoją analityczną wizja sonaty h-moll. Wyobrazilem sobie przez chwilę, jakby Galina grała te rit. - acc. w obrębie frazy w środku tego Allegra  8)

Cieszę się że mój faworyt nie zawodzi :)a jakie były reakcje publiczności po występie Seonga?

Co do Chorwata - może się wydawać, że ma trochę ciężką rękę. Nie wiem jednak, jaki jest jego odbiór na sali.

Bodku, nie wiem, czy tam nie było czasem standing ;) Ostatni taki aplauz - Blechacz, 2005.

Fajnie dzięki  :)

Oj, wyszła rachmaninowszczyzna...

Sencacyjne Etiudy Jurinica

Slucham teraz "wywodow" komentatorow w TVP.
Oni sa chorzy. Nie mowia o emocjach tylko o jakims rwaniu czegos.
Az mnie mierzi.
"Anyway" - etiudy = nokaut.

Początek pierwszej części zamazany, mało wyrazisty więc dalej nie mogło się udać.

Jurinic dostał wielkie brawa a zarówno w Dwójce jak i w TVP komentatorom jego występ się nie spodobał a zwłaszcza etiudy.
Ja słyszałam tylko błędy.

Koreańczyk chyba, chyba lepiej we wcześniejszych etapach. Mazurki w miarę przyzwoite, choć chyba nie będą pretendować do nagrody. Zagrane ładnym dźwiękiem. Preludia po Seongu - niefortunnie się to zestawiło. Mało mi było liryki w kantylenowych preludiach. Tu jednak przyznam się bez bicia - nie wysłuchałam wszystkiego, więc może nie powinnam także oceniać.

Jurinic - cóż dalej mnie nie bierze. Mazurki - zamiast mazurkowego: z przechyłem, z przytupem, czasem z hołubcem - konglomerat nie do końca dotrzymanych wartości nutowych. Fraza mazurkowa - oczywiście niezwykle trudna - gdzieś sobie poszła. Sonata - miejscami  ubijanie kotletów. Trochę chaosu interpretacyjnego, miejscami przerysowane emocje. Czemu etiudy? Ktoś w studiu mówi właśnie, że być może chodziło o to, by pokazać, że po tak trudnym utworze jak sonata, on jeszcze może zagrać etiudy. A ja odniosłam wrażenie, że chodziło o to by etiudami przykryć pewne niedopracowanie sonaty. Ale i etiudy ...

Z grona dzisiejszych artystów - dalej oddelegowałabym chyba tylko Seonga. Na pewno wysłucham go znów.      

Chorwat moim zdaniem zabił finał etiudy c-moll - wyszło płasko i bez wyrazu, a z założenie powinno być to raczej coś "mesjanistycznego".

zgadzam się, choć ja jeszcze szczególnie dzisiejszą Aimi Kobayashi uważam za "dania główne"  :)

http://www.polskieradio.pl/8/1789/Artykul/1530886,SeongJin-Cho-lamie-glosy-ekspertow-Dwojki

Na Dwójce również rozmowy z polskimi jurorami. Przeważa zachwyt nad grą Azjatów.

Wiecie co.
Przerazony jestem Waszymi komentarzami i nie tylko Waszymi , ale komentarzami na YT takze.
Komentarze sa okropne. Obrazliwe, wybrzydzajace, przesmiewcze lub sarkastyczne.

Jak jedno stado wybieracie sobie artyste zeby postawic mu pomnik. Innych grzebiecie w ziemi.
Tym czasem, nie zdajecie sobie sprawe ile taki mlody pianista musi wykonac procesow myslowych podczas jednego wystepu.
I jakie to trudne, wymagajace.
Moim zdaniem roznice sa minimalne. Wszyscy ci mlodzi ludzie sa po prostu genialni.
Sposob, w jaki wyrazacie swoje opinie jest nonszalancki, pusty bez jakiegokolwiek zastanowienia.
Jestem zawiedziony. Byc moze to jest przyczyna, ze Janusz przestal komentowac tutaj na forum.
 .....Slysze tylko bledy, skopal utwor, jest na odstrzal, zabil, oj, wyszła rachmaninowszczyzna, sonata dla mnie nie do przyjęcia..Gallina mnie dziś znudziła. itd......

Nawiasem mowiac, teraz dziewczyna (Su Yeon KIM ) gra po prostu CUDOWNIE!!!!

Bart, myślę, że mogę to napisać w imieniu innych - doceniamy wszystkich pianistów i każdego z osobna.

W przypadku Jurinica - niektóre mazurki, etiuda cis-moll i początek sonaty miały momenty zachwycające. Podobnie Chi Ho Han zaprezentował kawał dobrej pianistyki, Polonez As-dur do teraz pobrzmiewa mi w uszach.

Różnice między wykonawcami są naprawdę niewielkie, poziom zachwyca. Może faktycznie zbyt wiele piszę(emy) o negatywach, zamiast skupiać się na pozytywnych stronach ich gry. W końcu to jest (niestety) konkurs, wyłaniający jedynie dziesiątkę finalistów, a przede wszystkim zwycięzcę. Okrutne jest to, że odrzuceni zostaną świetni pianiści - wybrałbym się na koncert niemal każdego z nich.

Jak dobrze mie w pozycji horyzontalnej!!!

Oj dobrze, dobrze!!!!

Marsz żałobny Dinary Klinton w części śpiewnej (środkowej) taki pusty, jakby grany jednym palcem przez grajka na Krakowskim Rynku.

Nie wygupiaj sie.
Przeciez to bylo genialne!!!

parafrazując Bogusia Lindę - od pierwszej do ostatniej nuty  ;)

nie widzę nic złego w ocenie uczestnika "wyszła rachmaninowszczyzna"
przeciwnie, nie słuchałem i wiem mniej więcej o co chodziło

przecież ten czas to jest nasze święto, cieszmy się nim

nie ma nic lepszego jak ten konkurs, alternatywą są wychodzący z każdego medium "durni politycy chowający armaty w krzakach"

wracaj Janusz, wracaj bartus

Widocznie słuchaliśmy czegoś innego :) = różnimy się

Marsz żałobny Ukraince nawet za czysto wyszedł. Można było dużo więcej z niego wycisnąć.

^^zgadzam się. Odnośnie całej sonaty, w mym odczuciu zagrana została zbyt asekuracyjnie, ale to zapewne wynikało z przeciętnych umiejętności pianistycznych. Galina wykonywała ją w tempie momentami 1,5x szybszym - no i trochę tym zapłaciła.

Jeśli nie zauważyłeś, to właśnie mówimy o emocjach, których brak zarzuciłeś komentatorom. I jeśli piszę o tym, że ktoś mnie znudził, to znaczy, że nie wywołał tych emocji, o które tak się upominasz. I to tyle właśnie znaczy a nie jest - jak zdajesz się sądzić - negacją umiejętności młodych pianistów. Po wtóre Bartus, to chyba najbardziej Ty skłonny jesteś do formułowania skrajnych opinii: to Ty właśnie potraktowałeś pianistów, którzy weszli do trzeciego etapu jako ludzi z jakimiś koneksjami czy układami oraz z góry założyłeś, że ci, którzy nie weszli, to ludzie tychże koneksji pozbawieni. Wybrałeś spośród całej stawki grono młodzieży, której grę adorujesz - i świetnie - ale jeśli ktoś nie podziela Twojej opinii, to kąsasz (wróć do swojego postu z deską klozetową). O ile dobrze czytam, to wszyscy zgodnie przyznajemy, że poziom tego konkursu jest bardzo wysoki - ergo jak napisał Mozart doceniamy każdego z tych młodych ludzi. Choć może i tu uważasz, że przyłączyliśmy się do "stada" i jedynie powtarzamy opinie komentatorów, którzy mówili o tym, w każdej odsłonie komentarzy porecitalowych, którą miałam okazję słyszeć (nie było tego wiele). Stylistyka jednych pianistów nam odpowiada, innych nie. Mnie Jurinic nie zachwycił, ale kiedy publiczność zgotowała mu owację, postanowiłam wysłuchać go raz jeszcze. Bo zastanowiło mnie to, że ktoś znalazł tyle walorów w jego interpretacjach, by krzyczeć "brawo!". Może odnajdę to "coś" w jego muzyce. Jeśli jednak nie odnajdę, to nie doprowadzi mnie to do wniosku, że Ci którzy go słuchają - a ma swoich wielbicieli i to chyba niemało - są głusi i pozbawieni poczucia estetyki. Po prostu podoba im się coś innego. I jak sądzę i im i mnie wolno pozostać przy swoich sympatiach.

A Januszowi pozwól mówić za siebie, pamiętając, że wielka kultura Janusza zawsze wiązała się nie tylko z tolerancją ale wręcz z akceptacją cudzych opinii, nawet jeśli nie były zbieżne, z jego własnymi.      

Paweł, wyszło Ci to  8) Szkoda, że tak relatywnie rzadko bywasz na forum!

Szacun dla Ukrainki, za jej fantastyczną technikę, ale...
Etiudia Oktawowa przekroczyła moją granicę percepcji.

Za to ostatnia z op. 25 - z genialnym, wysublimowanym górnym rejestrem...

dziękuję,
małe wyjaśnienie, szczególnie dla młodszych uczestników KSz
na koncercie laureatów poprzedniego konkursu jeden z polityków pomylił słowa Roberta Schumanna

obecnie mam dużo trudniejszy okres w życiu niż podczas XVI KCH i naprawdę nawał pracy,
ale nie poddaję się i słucham, słucham ...
i nawet nie wiecie jak bardzo wszystkich Was sobie cenię!

Też poruszyła mnie właśnie ta etiuda Dinary. Mazurki nie są chyba jej ulubionymi utworami. Sonatę muszę wysłuchać w całości. Słyszałam tylko część - tę z rozlewającym się po klawiaturze spokojem. I tu chyba Dinara dała radę.    

"Jeden z politykow".... Alez mnie rozbawiles!!! :D

 :D  przepraszam za literówkę w nrze konkursu

Siedze sobie w ogrodzie pod jesiennym ostrym dzisiaj sloncem i lazurowo blekitnym, krystalicznie czystym niebem (widac kosmos!), dookola mnie jesienne drzewa i krzewy we wszystkich barwach i slucham, slucham, slucham... plawie sie w Chopinie. I wiecie, wszyscy mi sie podobaja!
Wylaczylam komentarze na YT, czytam TYLKO WAS. Jacy jestescie kochani!

Fantastyczna Japonka Kobayashi! Prawdziwa kreacja.

Trudno o większy kontrast - od błyskotki - porcelanowego ronda op. 16 wykonanego perfekcyjnie do demonicznej Sonaty. Ile emocji kłębi się w tej dziewczynie!

Pozdrawiamy, Ewo ;)

wiecie, co dzisiaj pomyślałem sobie?,
że z perspektywy czasu tegoroczny konkurs może być wyjątkowym
zauważcie, że ostatnio podzieliliśmy się na obozy i każdy walczył o swojego faworyta
Trifonowcy, Adwiejewowcy, Wunderowcy i boję się obudzić z nożem w plecach jeśli, któregoś teraz nie wymieniłem

a teraz? jesteśmy zgodni !!! znakomita większość gra ponad i nie ma jednego faworyta
bardziej chyba martwimy się o knowania jurorów

to Bismarck powiedział? "ludzie nie powinni wiedzieć jak się robi kiełbasę i politykę"

czyli "ludzie nie powinni wiedzieć jak się robi kiełbasę i Konkurs Chopinowski"
a to zadanie jest chyba szczególnie prawdziwe odnośnie zwycięstwa Adwiejewej

Pozdrawiamy, Ewo Mrugnięcie !  (to było ctrl v i zostawiam w oryginale tak mnie to mrugnięcie rozbawiło)

Niesamowita ekspresja w sonacie, są niedokładności rytmiczne, pedalizacyjne, tekstowe, ale w zasadzie tego nie słychać.

Narracja i emocje są na pierwszym planie tak, że słuchacza przechodzi dreszcz.

Brawo!

Pawle, poczułem się skopiowany, Mrugniecie  ;)

no, tak było  ;)

gra bardzo dostojnie

Marsz żałobny - jakie napięcie, przeszywający ból (nie ma w tym nic z "sentymentalnego przechadzania się po Powązkach", panie Sułku), coś niesamowitego.

Pamiętam jak wsiadając do auta usłyszałem fantastyczne Scherzo cis-moll w radio, ponad tydzień temu.

Okazało się, że gra je Kobayashi.

pierwsze dzisiaj "ciary" przy sonacie!!!

Tak się cieszę, że "moja" Aimi daje radę :) Chyba mało kto w nią wierzył:))

Ewo jesteś szczęściarą, w krainie Oberschlesien leje jak z cebra od rana i teraz też

MAZURKI, tu jest Polska!!!

5 lat temu też się zachwycaliśmy mazurkami w jej wykonaniu, pamiętacie?

mazurki marzenie

Ano tak, przecież tego się nie zapomina:) Prześliczne:))

Oj, tak. W naszym ogrodzie prawdziwa polska zlota jesien!

Aimi przepieknie!!!!

mazurek a-moll op. 17 nr 4 pod jej palcami absolut

Brakuje słów.

Każdemu notującemu na sali dosłownie wyrwałbym długopis  8)

powinna zagrać w finale, zgadzamy się?

Pawle, tylko finał to IMO za mało!

Scherzo potwierdza wielkość tej pianistki. Literalnie można się zapomnieć.

Prosze Pani.
1. Nudze sie = cenie umiejetnosci wykonawcy = NONSENS
2. Koneksje = slaby pianista = NONSENS
3. Bardzo zlosliwy wrecz chamski post = deska klozetowa = SENS

Aimi świetnie ułożyła swój program

No i Aimi też nam porwała publikę:)) Scherzo poszło prosto do serca:))

No tak, kopia mistrza ;D

latem całowałem w Wiedniu mury kamienicy, w której napisał to scherzo

Wolalem Dinare.

Koncowka scherza bardzo mocna, spontaniczna ale motywy dziwnie polykane (sam koniec)
Po kazdym motywie (szybkim) przymusowa pauza (oddech)
Ogolne wrazenia pozytywne.
W studio mowi sie o przejrzystosci - nie zgadzam sie.
Nie bylo az tak przejrzycie.
Na plus  - sponatn, zywiol, brak asekuracji.
Na minus - rytm, male nieczystosci, sila palcow

 :) Dobrze pójść śladami Fryderyka...
Myślę, że naprawdę zaczyna się odczuwać piorunującą siłę tego Scherza, kiedy zaczyna się rozumieć, co wtedy czuł...

Co słychać w studiu TVP Kultura? W Dwójce zaczynają właśnie brać wszystkich po kolei pod lupę:)

Mazurki Dinary się pani profesor nie spodobały, były dla niej jakieś niemazurkowe. Natomiast scherzo, owszem.
Narzekają na brak demoniczności i pazura w sonacie. Ogólnie trochę się nad nią znęcają 8)

Ale dla równowagi trzeba przyznać, że Aimi też im nie przypadła do gustu. Problem z nimi polega na tym, że jest ich kilku, i zawsze przynajmniej dwóch będzie marudzić, i wyciągać różne nuty i akordy, które nie wybrzmiały. Chyba przestanę ich słuchać, bo wszystko mi obrzydzą;)))

Jednak znalazł się jeden sprawiedliwy, który zwrócił uwagę, że Aimi zachwyciła publiczność i słuchaczy na Facebooku, i sam ośmielił się przyznać, że wypadło to pięknie, i pierwszy raz zwrócił na nią uwagę:))

Dla równowagi przejechali się także lekko po Galinie:))  Na razie wygląda, że tak naprawdę lubią tylko Richarda-Hamelina :)

No zaraz, jak to juz? Ja chce jeszcze a poranna sesja jeszcze nie dostepna :(. Ech ta roznica czasu!

Ale jeszcze można sobie cofnąć wieczorną:) Ja właśnie zamierzam to zrobić, bo miałam przymusową przerwę.

https://www.youtube.com/watch?v=Irn1YYi3QkA

A nie, chyba zablokowali:( Ja pewnie mogę cofnąć, bo nie dobiłam do końca suwaka.

Pani "krytyk" Dębowska z Gazety Wyborczej domaga się od nas masowego hejtu jej osoby. Nie wiem, kto decydował o składzie XIII rzędu - rzędu krytyków.

Przed chwilą w TVP stwierdziła, że absolutnie żaden dzisiejszy pianista się jej nie spodobał. Nie zaskoczyła mnie tym wynurzeniem, wszak aby dostrzec piękno, trzeba choć jego cząstkę mieć w sobie. W niej zaś kłębi się nihilizm, wymiennie ze złośliwością. To rodzaj autyzmu. Pani Anna poszła jednak dalej. Z szyderczym uśmiechem skonstatowała: chętnie ufundowałabym nagrodę za najgorsze wykonanie mazurków. Dinarze Klinton.

Nie ma to jak patrzeć na świat przez pryzmat ciemności. Oby słońce kiedyś nie oślepiło.

znalazłem  :) (Wiedeń, scherzo h-moll op.20)


(https://lh3.googleusercontent.com/93pdX8qsNkxbbXWaqaPjFNBEDk7mApFACBWlheDNPTFgfGAFLY-lbGAlX_a7i2GqWSSjqUqdNSweZy9vgsoX9oE7udaeJOfYQHh54z-JhKO76C-AMpoQXCTVKl0-9a_Xq_H3sWwsGKuXCS8g-kOgxOIb3Kf2GcZkPcfSG81b7CFup0itrfdOWBAXF8QtSj93L76DqPOesaIR1g-m5Iy6Lo_oxvaib5Ux53tTTsnw3hNUaMCFrpU0zAs6qoSCF7BO1TSs9aVt6kKkENslTdUclegL0-v5ylLT7be7EH-VPwRtAEfWLUKgEpFPoBV40b9iV0PFFQ1jl3yonWWrOlPonxX6PS_ZLyd4cr9HOr0JjzwHl1UUd2rzqYTFmLcrS85msZBQeszawA9hKJOTqRcNP8k1izQk-LfaiQdUTCMA7KY1H22v7UUPecRUIIgo2WzDqNVBcCzsoI9aPj0F8YetJPHxgzI9_7NSMcpeBIzmbcxxfNKOA7VnIp_R8Pq3mqa4z5sxBVUTr14t6sAlw__mEAJfPyLsVGC1wYe-PlpLzQ=w1076-h604-no)

W Dwójce również zmasowana krytyka ostatnich artystek. W tym - sic! - mazurków Kobayashi  ???

Myślę, że to kwestia miejsca odsłuchu w FN?

Nie słyszałam jej chyba w I etapie. W drugim tylko część recitalu. Pamiętam ładną Barkarolę i Preludium cis. Mam wrażenie, że dziewczynka rozwija się z etapu na etap. Piękne kantyleny, "oddychające" dźwięki, gra ciszą. Spodobała mi się. Także w sonacie, którą właśnie krytykują w dwójce. Podobało mi się