Muzyka operowa

[Mozart]

I teraz, za chwile, interwencja sacrum... PRZESZYWAJĄCY GŁOS niewidzialnego POSEJDONA na tle puzonów...

[Aleksias]

Tak, ładunek emocji jest ogromny, dreszcze przechodzą w najbardziej dramatycznych momentach. To nie jest rzecz z ładnymi melodyjkami do miłego posłuchania, to wielki, żywy dramat.

[Mozart]

I oto ON!

[Aleksias]

Wow! Bóg przemówił...

[Mozart]

Bogowie okazali sie łaskawi! Wybucha radość... Za wyjątkiem...! WIELKA, GENIALNA ARIA ELEKTRY!

[Aleksias]

... i wbrew wszelkim prognozom, będzie happy ending:))

[Mozart]

Furia! Ale najbardziej zatrwazajace bedzie zakonczenie arii...

[Mozart]

Te koloratury, ta harmonia, ta instrumentacja - smyczki, puzony, kotły!

[Aleksias]

Ano właśnie... jak zwykle, nie dla wszystkich koniec będzie szczęśliwy... Cudo!! Kojarzy się Królowa Nocy:)

[Mozart]

Zaczyna sie wielki, finał - intronizacja syna. Cóż za śpiewność, prawda?

[Mozart]

Kto by pomyślał, to wciaz recytatyw! Niesamowity zabieg dramatyczny Mozarta...

[Aleksias]

Torna la pace al core - to rozumiem:) Wspaniałe.

I teraz chór... pewnie już ostatni - szkoda:)

[Mozart]

Monumentalne zakonczenie. Chór wielbi niebiosa, lud Krety ocalony!

[Aleksias]

Ach, ależ piękne to było.... trzy godziny minęły całkiem niepostrzeżenie:))

[Mozart]

Ja jestem oczarowany za każdym razem (a dziś - słuchaliśmy do tego znakomitego wykonania sir C. Davisa; polecam też DVD z Pavarottim w roli głównej!!  ). Mnóstwo o tej operze można powiedzieć. Jedno jest najważniejsze: Mozart przekroczył granice. "Idomeneo" napisany jest zgodnie z założeniami reformy opery Glucka (de facto - Mozart nasyca muzykę dramaturgią i emocjonalnością, która Gluckowi się nawet nie śniła!), nie tracąc przy tym nic z operowego blasku, popisowej wirtuozerii partii solowych. W czasach Mozarta istniał gatunek opery seria (skostniały, pełen wewnętrznych sprzeczności), "Idomeneo" wyszedł daleko poza jej granice, jednocześnie nie zrywając z konwencją; jest dziełem JEDYNYM w dziejach muzyki. WIELKIM.

Dzięki za wspólne słuchanie...