Tak, 24 koncert c-moll KV 491 ma potężną orkiestrację. Jest najbardziej mroczny i dramatyczny, nie ma w nim takiego optymistycznego zakończenia jak w 20 koncercie d-moll KV 466; który kończy sie w D-dur. Natomiast 13 koncert C-dur KV 415 był (jest)  przeznaczony także do "użytku domowego" (mógł się obejść bez partii instrumentów detych) i miał (ma) z założenia bawić i laika i konesera. A oba te koncerty dzielą tylko niecałe 4 lata.
 
Kocham je wszystkie 

Ale teraz "poluję" na "Gęś z Kairu"  Nieśmiało zapytam Cię Patryku: które  nagranie polecasz? 

Winyle maja jedną zasadniczą wadę - ciężko je zabrać na wakacyjne wyjazdy 

Chociaż lubię Empik muszę przyznać że wprowadzają czasem klienta w błąd. W sklepie internetowym jest informacja, że dana płyta jest dostępna w ciągu 3-5 dni, klient zamawia, mijają 2 tygodnie i dostaje się maila, że niestety dany produkt jest niedostępny (ale na stronie netowej dalej widnieje info, że "dostępne w ciagu 3-5 dni"). 

A propos strojów jury - na ostatnim Konkursie Chopinowskim jedna z jurorek (Bella D.) też miała niestosowny strój - jasnozieloną bluzę od dresu z białymi "lampasami". Nie musiała mieć kreacji od M. Zienia, ale taka bluza to na jogging/działkę/ryby a nie do Filharmonii Narodowej 

Tylko że te konkursy to tak do 30-32 lat. Wiadomo każdy marzy o kontrakcie płytowym, tournee koncertowych itd. Na pewno wielu myśli "jak wygram ten konkurs to moja kariera wreszcie nabierze kosmicznej prędkości". Jak to w życiu potrzebna jest do wszystkiego szczypta szczęścia 

Wow, Daniil na liście uczestników   Hehe, nawet nie zdążyli wpisać na jego listę zdobytych nagród tej, ktorą zdobył w Tel Avivie. Ciekawa jestem, czy się zdecyduje na udział, czy sobie odpuści.

Bartusie, ja Beethovena nadal cenię i wiem, że patos nie jest jego jedynym znakiem firmowym  W symfonii "Pastoralnej" op. 68 czy sonacie "Wiosennej" op. 24 patos jest ostatnią rzecza, którą można by było znaleźć. Pendereckiego słucham w celach  stricto sensu poznawczych  Antypatia ludzi do Pendereckiego i awersja do poznawania jego dzieł ma także swoje źródło w jego co tu ukrywać, megalomanii 

W "Paryżu Wschodu"- Bukareszcie w 2 sektorze jest długa ulica Chopina, którą przecinają ulica Glinki i Bizeta, a równolegle do strada Chopin biegnie ulica Mozarta.

Mi się też ten wywiad wydawał nieco "podejrzany"  Ale Ingolfa lubię i nie mogłam nie przeczytać 

Beethoven nie był ulubionym kompozytorem Fryderyka; Chopin uważał, że u Beethovena "namiętność nazbyt często zbliża się do kataklizmu".
Kiedy bylam mała Ludwig był dla mnie absolutnie number 1. Nie tylko dlatego, że poszukiwał nowych form ekspresji i "uwolnił" muzykę od gorsetu konwencji.
Gdy jakiś czas temu przeżywałam bardzo ciężkie chwile, nie znalazłam jednak w jego muzyce pocieszenia i sily. Ten patos, power - wszystko to mnie drażniło, a "Oda" zdała mi się tylko pustym frazesem. "Przytulilam" się wtedy do Mozarta, szczególnie do koncertów i sonat fortepianowych i do oper  , odzyskałam dawną "moc" i pokonałam wszystkie trudności  :)Teraz już nie oceniam Beethovena tak "ostro", ale jednak jego muzyka nie jest mi już tak bliska jak kiedyś, jest jak język obcy, którego się nie używało kilka dobrych lat.

Ingolf jest Austriakiem, ale ma podobno także słowiańskich przodków (tak przeczytałam w wywiadzie dla miesięcznika Pani) i to wg niego też ma wpływ na to, że rozumie muzykę Chopina. Bo podobno jest ona relatywnie niezrozumiała dla "niemieckiej duszy" 
Uważam, że trochę jest zamęczany w wywiadach pytaniami o postępy w nauce polskiego 

Dziękuję Beatko  Jesteś jak dobra wróżka 

Pewnie wiecie że Jaroussky ma korzenie rosyjskie. Jego dziadek emigrując do Francji przedstawił się na granicy "ya russki" = jestem Rosjaninem. Tak zapisano w dokumentach i voila, nazwisko gotowe  Wiadomo, Francuzi czytają [żaruski], ale w jakimś wywiadzie Philippe przyznal, że Rosjanie mieli ubaw z jego nazwiska 

G. F. Haendel pojawia się też w "Farinellim". Ciekawe, ile by powstalo jeszcze oper, gdyby blasku sławy Georga Friedricha nie przyćmiła Opera żebracza (1728). Zrujnowała ona karierę Haendla jako kompozytora operowego, a towarzystwo Royal Academy of Music, które zajmowało sie wystawianiem jego oper po prostu splajtowało.
Ale nie ma tego złego, później nastąpiła era oratoriów 

Hehe, ale zaatakowali Ingolfa pytaniem, dlaczego Karajan rzadko kiedy dyrygował utworami Chopina (wywiad dla magazynu Kawa na YouTubie). Musiał świecić oczami za Herberta von K.  Ingolf nieświadomie przyczynił się też do nieznacznej poprawy reputacji rozgłośni o. Rydzyka. Udzielił w owym radio wywiadu, niestety przegapiłam   

A propos Lortiego - wystąpił w tym roku w Łodzi w ramach Festiwalu "Piotr Anderszewski i przyjaciele". Jestem ogromną fanką Maestro Anderszewskiego i nie mogłam nie być na jego pożegnalnym (przez półtora roku nie będzie koncertował, nie dziwi potrzeba odetchnięcia od "kieratu" koncertowego) recitalu 5 czerwca w Łodzi. W kameralnym pałacu Herbsta można się było poczuć wybrańcem losu. W programie królował niepodzielnie Jan Sebastian: V i VI suita angielska i V suita francuska G-dur (uwielbiam całą tę suitę, Allemande zaczyna się tak eterycznie że momentalnie tracę kontakt z rzeczywistością  Na bis były Waldszenen Roberta Schumanna, do którego Anderszewski też ma nadzwyczajną predylekcję. Podobnie jak do Szymanowskiego, którego dzięki Piotrowi odkryłam i doceniłam. Ale najbardziej kocha Mozarta 

Drogi Patryku, wiedz że niesamowicie miło się czyta Twoje posty  Masz imponującą wiedzę, którą dzielisz się wspaniałomyślnie i z dużą dozą charmé   

Z twórczości von Paradies słyszałam tylko Sicilienne na YouTube. Utwór przepiękny, ale przecież idiomu muzyki Mozarta nie da się pomylić z żadnym innym. Hehe, być wybitną pianistką tak jak von Paradies albo Ployer w Wiedniu w XVIII w., brać lekcje u Mozarta i jeszcze otrzymać dedykację w postaci koncertu to było coś. Tylko pozazdrościć